Misschien is dat wel het leukste van het spel : er gebeurt vaak iets verrassends. Misschien bij eenvoudige amateurs nog wel meer dan bij professionals. Misschien zie je daarom ook minder remises bij amateurs. Hier vanavond dus maar één. En zelfs die was notabene ook wel heel verrassend.

Ik heb Gerrit–Thomas niet helemaal gevolgd. Gerrit deed het best heel lang goed.  Ik volgde hem tot ik gezien had dat hij een pion ging verliezen na eenvoudig positiespel tegen het achtergebleven isolement ervan. Dat was natuurlijk voor Thomas verder een eitje. Gerrit mag dan wel wat feeling hebben voor eindspelen, tegen de kennis van diergelijk zaken van onze kampioen is hij natuurlijk niet opgewassen. Dacht ik. De partij was hierna vrij snel voorbij. Natuurlijk. Logisch. Ik kiekte het notatieboekje en keek daarbij niet verder dan in mijn zoeker te onderscheiden viel. Pas thuis, toen ik de opname in het fotoprogramma stopte, ontdekte ik tot mijn grote verrassing dat Thomas niet gewonnen had. Remise! Hoe kan dat nou? Volgens het schaakprogramma door een verkeerde afwikkeling bij de stukkenruil voorafgaand aan de pionwinst. Hij won een pion i.p.v. een pion + een kwaliteit. En met een heel slimme zet van Gerrit

 

32. Ld3 !  kon Thomas wellicht getracteerd worden op een loperoffer ten behoeve van eeuwig schaak, of op diepe moeilijk te taxeren verwikkelingen. Remise dus. Tjonge, wat zal Gerrit prettig gedroomd hebben die nacht! Voor mij zat er wel wat herkenning in: er staan minstens drie partijen in mijn notatieboekjes tegen Gerrit waar ik slecht van geslapen heb. ‘Ik stond toch gewonnen? Wat flikte hij me nu weer?’

(Zie voor meer infornatie hieronder bij het commentaar van Thomas.)

De partij Ron–Frank zorgde ook voor opwinding. Frank speelde de Versnelde Draak. In de gewone Draak speelt zwart eerst d7-d6, en dan later d6-d5. In de Versnelde laat zwart de pion voorlopig op d7 staan , en hoopt later in één zet d7-d5 te kunnen spelen.

  

Dat spaart dus 1 zet uit. Maar zoals het hier ging, kwam Frank helemaal niet toe aan d7-d5. En ook niet echt aan een tegenaanval op de damevleugel. Wat toch de bedoeling is van de Draak.  Ron speelde een scherpe variant met lange rochade, waarna h4(5) en g4(5)  dreigen. Frank bleef desondanks ongeveer overeind.  Ik zag Ron listig toespelen naar een variant die me winnend leek. Ik had er zelf ook naar zitten kijken:  

 

13. e5, Pd5 14. Pxd5 Lxd5

 

Toen ging  Ron heel lang nadenken. Terwijl ik dacht dat hij hier al zetten geleden .. Pf5 gezien had. Maar hij speelde het niet! Verrassend! Hij speelde 15. Lh6.

En zoals mij later bleek terecht. Ron denkt dat hij na Pf5 na Lxb3 verloren staat. De machine stelt echter : ‘ongeveer gelijk’. En na Ron’s Lh6 heel licht voordeel voor wit.

Hierna komt zwart na enkele minder sterke zetten toch heel beroerd te staan.

 

Frank grapte hier ‘Ik ga rocheren’. Als je dit ziet kun je haast niet geloven dat hij dat rocheren al eerder gedaan heeft. Niet verrassend dus dat het nu snel bergafwaarts gaat.

Maar heel verrassend vond ik wel dat Frank, toch vooral tactisch sterk,  ineens een simpel mat in drie over het hoofd ziet.

 

24…Da5??? 25. Dd7+  kf7 26. Dxe7 K8 27. Dg7 mat

Verrassingen ook in de partij van Bert tegen Martin. Dankzij een verdachte opening van  Martin ( e4 b6, d4  (Owen))) en een gezonde aanpak ervan door Bert staat wit al gauw beter. En na zet 16 heel veel beter.

 

17. f5 !!!

En dat leidt voor mij tot een verrassing bij zet 20.

 

Ik had natuurlijk ook gekeken naar de mogelijkheid van een offer op h7. Maar het leek me eigenlijk niks, omdat ik erna geen dodelijke mataanval zag zitten. De computer vindt het niet de allersterkste,maar ook zeker niet ‘niks`. Bert ook niet. Hij speelt het. Hij zoekt niet verder naar een mataanval, en hij ziet gewoon pionwinst en een betere stelling. En dat vind ik wel knap, want ik vroeg me af of die pion op e6 nu sterk of toch zwak is.

 

21.  Kxh7  22. Dh5+ Kg8 23. Dxe5

Ook hierna komt zwart er niet meer aan te pas, en het slot is gewoon een leuke verrassing, voor Bert en de toescnouwer. Voor Martin iets minder.

28…Tc7  Pf6+  en opgegeven wegens mat in 1 met Dh5

Resten me nog 2 verrassingen.

De mooiste  : Mink de Koning! Een nieuw lid. Jong! Hoera! Een belofte? Ja!

Tegen Hugo. Dus KoningsIndisch. Met een verkorte tijdsduur voor de partij . Want jeugdleden mogen natuurlijk niet de volgende dag op school in slaap vallen. Mink kent de varianten van het KI nog niet goed of omzeilt ze bewust, met Lg5 en Lxf6 en geen e4, maar e3. Geen opzet om te pogen gebruik te maken van het zwarte nadeel  van één zet achterstand. Maar ook  geen opzet om zelf nadeel op te lopen. Een voordeeltje blijkt later: Hugo kan niet profiteren van zijn ervaring en kennis, maar moet zelf gaan nadenken.  Dat kost tijd. De stand blijft lang bijna gelijk, minimaal prettiger voor zwart. (Ook door een minder logisch7. Db3)   Pas rond zet 14. ziet Hugo kans zijn meerdere ervaring en de troef van het KI tot gelding te brengen

15. a4?  (Hierna kan er geen witte pion meer naar b4, en dat zal toch ooit moeten, wil wit tegenspel krijgen op de damevleugel. Dat is het normale recept tegen zwarts expansie-neiging op de koningsvleugel.  15. a3 helpt ook niet, wegens 15. … a4! en op b4 volgt en passant slaan op b3. Het recept dat ik nog leerde van Euwe is 15. b3  gevolgd door 16. a3 en daarna b4.)

15. … f5 !!! Hierna staat zwart echt beter. Maar ….. intussen  begint zwarts klok te dreigen. Dus zwart profiteert niet. Hij gaat materiaal ruilen. Dat kost minder denkwerk dan een aanval uitwerken op de koningsvleugel. Maar het is niet goed. Hugo’s tijdnood werkt desastreus. Mink laat hier zien hoe goed hij al is. Hij blijft rustig, laat zich niet meeslepen in de hurry van Hugo, doet rustige degelijke zetten die hem toch wat voordeel geven, wat Hugo dwingt om toch weer na te denken.

 

Bij zet 29 gaat Hugo door zijn klok.

Het is mij duidelijk. Mink is een talent. Hij zal het in het begin nog wel eens moeilijk krijgen  door een achterstand in ervaring, en vooral nog wat kennis (openingentheorie?).  Maar daar kan iets aan gedaan worden.

Hoe Hugo zich voelt, daar weet ik van. Verliezen van jeugd is geen prettig gevoel. Er zijn verontschuldigingen mogelijk.  Toch onderschatting van je tegenstander? Je niet prettig voelen in die je opgedrongen kortere partijduur? Helaas toch nog niet helemaal terug na je fysieke corona-ellende?

Ik weet er alles van, Hugo. Ik ervoer het in de periode dat ik bij Caïssa in Hoorn speelde. Een week nadat ik één van hun toenmalige kampioenen had verslagen (Avis) werd mij verzocht een partijtje van een uur te spelen tegen een veelbelovend lid van hun grote jeugdafdeling. Natuurlijk deed ik dat. Los uit de pols ging ik dat karweitje even opknappen.  Te los. Toen ik begreep dat ik er beter even echt voor kon gaan zitten was het al te laat. Met een best mooi offer werd ik van het bord gemept. De naam van die jongen weet ik niet meer. Kennelijk verdrongen! Het heeft me destijds behoorlijk lang verward. Maar Hugo, heus,  dat gaat gelukkig wel weer over.

Resteert me Hans- Peter. Daar was Peter de verrassing. Die zag kans met zwart tot zet 17 licht voordeel te verwerven en te behouden. Geen blunders dit keer, maar toch daarna een klein nadeel. Maar hij zag lang kans dat tot een minimum beperkt te houden.  Bij zet 22 verliest hij dan eindelijk zijn gebruikelijke  pion. Omdat hij het niet aandurft er eerst bij zet 20 zelf een te winnen.

 

20. Pc6 ??   (Dxd3!)

 Daarna geeft hij Hans voldoende stof tot nadenken. En die kan dat wel. Pas rond zet 30 is Peter verder echt helemaal kansloos.

Die Peter is wel heel verrassend veel sterker van zijn vakantie teruggekeerd. Zou hij stiekem in Frankrijk een schaakcursus hebben gevolgd?

Voor nadere informatie geef ik nu het woord aan Thomas en Ron.

Thomas:

´Omdat ik het leuk vind om af en toe eens wat anders te spelen, probeerde ik gisteravond de Pirc-Ufimcev verdediging.
Wit verloor na 7. Le2 een tempo,
waar zetten als 7. Le3 en 7. h3 normaler zijn. Vervolgens op zet 8 en 9 weer tempo verlies met eerst Lg5 en dan Le3, maar zonder desastreuze gevolgen.
Wel kreeg ik een prettige stelling met kansen op meer. De grootmeester in pocket formaat vond het nu ook iets onder de nul voor wit .In plaats van mijn gretige 16. Lxc3 was 16.. Pe5 dus beter volgens de eerder genoemde grootmeester (-0,7).

  Gerrit – Thomas (16.Pxc3)

16. .. Lxc3

Ik verwachtte na een belegering de pion op c3 te kunnen cashen, maar helaas mede door het goede tegenspel van Gerrit kwam dit plan niet goed uit de verf.

  Gerrit – Thomas (27.exd6)

Zo overwoog ik op 27. exd6 meteen 27.. Pxc3 maar vreesde een kwaliteitsoffer gevolgd door dxe7 en de verbonden vrijpionnen worden toch wel heel gevaarlijk.
Toen ik eindelijk de pion kon slaan op zet 28 had ik beter even kunnen voorbereiden met Dd8, want ik had de inval op de koningsvleugel zwaar onderschat.

  Gerrit – Thomas (28.Kh2)

28. Txc3

(ES : Mijn machientje geeft  28. Pxc3 met flink voordeel)
De laatste vijf zetten waren heel moeilijk te berekenen en ik moest steeds rekening houden met loper offers op g6 met grote kans op eeuwig schaak
(minimaal)

  Gerrit – Thomas (32.Ld3)

32. … Txb3  33. axb3 remise
Ik dacht dat 32.. Kh7 nog een oplossing was tot ik de mogelijkheid 33. g4 ontwaarde (33. hxg4 34. h5!)
Na het goed getimede remisesanbod van Gerrit zocht ik nog steeds naar winstkansen.
Als ik doorgespeeld had, had ik 33.. Dc3 gespeeld en na 34. Dxd6, Dxd3 35. bxa4, bxa4 ontstaat een zeer moeilijk dameeindspel en in de na-analyse kwamen we op een variant met 4 dames en nog steeds die pion meer voor zwart, maar als het al te winnen is, extreem gecompliceerd.
Conclusie: weliswaar niet in de problemen gekomen, maar het gevoel dat er meer in zat, blijft.
Dat doet natuurlijk niets af aan het uitstekende spel van Gerrit en ik hoop na deze stroeve start eens een versnelling in te zetten al was het maar om Ron niet uit het oog te verliezen.”

Ron:

“Wat een leerzame avond. Het is echt de 1e keer in mijn leven dat ik 2. Pf3 speel in Siciliaans. Ik heb altijd Gesloten gespeeld. Misschien handig om systemen te combineren, afhankelijk van 2e zet van zwart. Maar wat is schaken toch moeilijk. Ik zag Thomas er niet doorheen komen bij Gerrit en Martin origineel spelend remise verspelen tegen Bert.  (ES: ??? )
Frank speelde een draak, maar dan zonder d6! Dit heeft belangrijke consequenties voor wit. Ik ken natuurlijk de Joegoslavische aanval, een beetje schaker kent verschillende varianten, ook wat hij niet zelf speelt. Zonder d6 van zwart kan ik op zet 7. beter gelijk Lc4 spelen i.p.v. f3 want er dreigt nog geen Pg4.

 Ron – Frank (6…Pf6)

Om lange rochade te voorkomen moet zwart dan 7…., Da5 spelen. Op zet 8 zag ik nu dat op Dd2 zwart 8…, d5 kan spelen! Voordeel van nalaten d6. Daarom 8. Lc4 om d5 te verhinderen.

  Ron – Frank (8.Lc4)

Maar hier heeft zwart nu een heel goed alternatief (tip voor Frank), 8…., Db6! Naast aanval op pion b2 dreigen er allerlei trucs op d4/e4. Op zowel Dd2 als Lb3 kan Pxe4. Zo wil ik ook wel Draak spelen. Wat Frank deed was ook niet verkeerd. ( 8. .. a6)  Op zet 10 kan hij dan beter echter eerst Lb7 spelen.

  Ron – Frank (10.Lb3)

Want na 10…, Pa5 kon ik beter gelijk e5 spelen. Daar heb ik overigens heel lang naar gekeken (leuk als je in een partij in varianten moet kruipen). Hij kan toch niet d6 blijven nalaten? Zijn paard moet dan terug naar e8 en die pion op e5 is in aantal varianten giftig. Leuk om naar te kijken. Op zet 13 deed ik e5 alsnog, maar daarop had hij moeten reageren met b4!

  Ron – Frank (12…Lb7)

 Hij staat dan minstens gelijk. Nu was er na 14…, Lxd5 overigens ook nog niet veel aan de hand. Ik dacht eerst dat 15. Pf5 daarop kon,

   Ron – Frank (14…Lxd5)

maar na 15…, Lxb3. 16. Pxg7?, Tc8 sta ik gewoon verloren!  (ES : ?? ) Ik deed met 15. Lh6 de beste, waarop Frank gewoon kwaliteit moet geven met aardig spel. Na…15…, Le6 is beste daarom voor mij om gelijk op g7 te slaan. Maar ik gokte dat als hij eerst niet kwaliteit wilde geven, hij dat nu ook wel niet zou doen. Na mijn 16. h4 kwam verwachte 16…, Dc7

  Ron – Frank (16…Dc7)

en nu kan ik gelijk doorpakken. Ik had al gezien dat hij geen tijd heeft om op e5 te nemen. Nu kwam er een heel grappige stelling waarbij zijn toren op h8 gedwongen opgesloten raakte.

Het is daarna gewoon uit. Hij heeft niet genoeg tijd om zijn stelling te reorganiseren. (ES: zie voor slot hierboven bij mijn commentaar)
Veel geleerd door eens wat anders te spelen. En met dank aan Frank die dit alles mogelijk maakte. Ik heb nu ook alweer naar andere varianten gekeken. Bijvoorbeeld  3. Lb5 (Rossolimo, voorkomend in Queens Gambit tv serie) vinden veel zwartspelers ook niet fijn. Mede-reden (met Grand Prix aanval ) waarom ik van d6 in Siciliaans ben afgestapt en e6 ben gaan spelen. Dit maakt veel effectievere verdedigingen daartegen mogelijk.

Eindcorrectie moet nog plaatsvinden

Voor het overzicht van deze avond verwijs ik met genoegen naar ‘Ronde 1’ van Martin.

Hieronder wat details dankzij inzendingen van Thomas, Ron, en Bert:

Thomas

Ik hoopte eerlijk gezegd dat Ron weer het Englund gambiet van stal zou halen, maar helaas deze keer koos hij een solider opstelling, het Slavisch Damegambiet. Ik liet hem al snel het loper paar en het was nog theorie tot zet 11. Ik speelde Dc2 wat nog bekend was om nog even een tempo te winnen alvorens te rocheren,

 

maar Ron liet de pion gewoon slaan ipv de normaalzetten als 11.. h6 of 11. . g6 waar hij overigens tijdens de analyse geen voorstander van was omdat er ook allerlei acties op de h-lijn dreigen.
Wit moet deze pion eigenlijk meteen teruggeven.

Op bijvoorbeeld 13.. dxc5 volgt 13.. g6 en het stukoffer op g6 biedt volgens Analyse This te weinig compensatie (-1)

 

Volgens hetzelfde apparaat staat wit na 17.. Df4 ipv 17..Lf6 een tikje beter (+1,5)  ,maar ik zie het er niet aan af. In de na analyse met oa Martin en Gerrit erbij vonden we heel wat spectaculaire varianten na 18. Pxd4, cxd4 en kwamen we er niet helemaal uit of 14..Lxd4 of cxd4 beter is.
In de laatste mogelijkheid heeft zwart zicht op het “matveld”
h5 dus daar is wat voor te zeggen. Bij het rekenwonder ontlopen de twee elkaar ook niet veel.

Ron
Ik denk dat je partij van Thomas zelf krijgt of hij commentaar geeft. Frank trok als eerste lootjes Thomas met wit tegen mij. Je kunt je voorstellen hoe blij ik was. Het werd de Botwinnik -variant van damegambiet. Op 5. Lg5 kan ik dan met pionnen op e6 en c6 ook het heel scherpe 5…, dxc4. 6. e4, b5. 7. e5, h6 spelen.

 

Maar ik vreesde dat Thomas dat wel zou kennen. En in te complexe stellingen is hij gewoon beter. Tegen Bert zou ik het denk ik wel aandurven, maar die speelt het solide 5. e3. Dus ik speelde laf het normale 5…., Le7. Ik verwachtte daarop 6. e3 en dat leidt dan vaak na een ruil op d5 en een later Pe4 tot ruil stukken en uitgekauwde paden. Maar Thomas veraste mij hier dus met 6. Lxf6, Lxf6 en nu 7. e4.  Nu wist ik het niet meer en moest helemaal op eigen inzicht varen. Na 7…, dxe4. 8. Pxe4 is Da5+ logisch en de sterkste.

 

De 9. Ped2 is daarop zeker niet de beste, Thomas gaf dit gelijk later aan. Nu wederom in denktank. Ik vind de juiste remedie (c5!), maar kan dat het beste direct spelen en niet eerst vooraf laten gaan door op zich logische rochade. Na direct c5 staat zwart veel beter, Thomas zal het niet nog een keer zo spelen, want wit moet dan feitelijk een pion geven. Na 9…, 0-0. 10. Ld3, c5 staat zwart ook nog beter. 11. Dc2.

 

Nu besloot ik scherp 11…, Pc6 te spelen, maar gewoon 11…, g6 is beter al blijft zwart in voordeel. Na 12. Lxh7, Kh8. 13. Le4, Pxd4. 14. Pxd4 heb ik weer lastige keuze.

Machientje vindt 14…, Lxd4 de beste. 15. 0-0, f5. 16. Lf3 (gelijk Pb3 is beter)

 

en nu moet zwart dus 16. Db6 spelen (om later gelijk Le6 te kunnen spelen). Ik speelde minder 16…, Dc7. 17. Pb3

 

en nu is 17…, Lf6 beste en sta ik nog steeds beter. Ik speelde echter het mindere 17…, Df4 en bood gelijk remise aan. Thomas accepteerde direct. Overigens werd het in de na-analyse daarna ook steeds remise. Thomas gaf aan een rustig begin van seizoen wel op prijs te stellen.

Bert

Hierbij mijn partij tegen Hugo.
Ik had zwart en kreeg vrij gemakkelijk een goede stelling in het KoningsIndisch.

Hugo ruilde zijn zwarte loper tegen mijn paard op c5 en deed daarna niet voldoende aan de verdediging van zijn koningsvleugel. Daardoor kreeg ik een prima aanval.
Toch waren er nog wel mogelijkheden ter verdediging maar toen hij na 20. … Dg4 geen Dd1 speelde maar Td1 was het wel een gelopen race.

 

Eindcorrectie moet nog plaatsvinden

Nieuw seizoen, nieuw plezier.

Starten met een simultaan van Thomas.

 

Gaat hij dat fysiek redden? Daar had ik vooraf mijn twijfels over. Maar ja hoor. Dat ging prima lukken. Gaat hij dat schaaktechnisch redden? Daar heb ik geen moment aan getwijfeld. Dat lukte natuurlijk heel goed. Hij had wel een klein voordeeltje dat het aantal borden voor hem een beetje meeviel. Voor de club wat minder. Het gebruikelijke artikeltje in de Binnendijks leverde dit jaar geen  nieuwe gezichten op. Alleen mochten we Jasper verwelkomen, maar dat is geen echt nieuw gezicht. Nou ja, geen jeugdlid -gezicht meer. Dus met wat volwassener trekjes. Waardoor ik even tijd nodig had om hem te herkennen. Maar wel zijn bekende joligheid nog. Fijn dat hij er weer was.

Thomas  maakte zijn klasse even duidelijk. Met 8 uit 11 oftewel 73% werd zijn indrukwekkende optreden afgesloten. Ook al indrukwekkend wegens de snelheid waarmee hij rondging. Om 10.45 zat zijn taak er al op. Toen was het zelfs bij onze slowplayer Martin al klaar. Alleen Bert wist van hem te winnen. Dankzij een mooi dame-offer dat niet winnend hoefde te wezen, maar waar kennelijk meer tijd voor nodig was dan waarover deze simultaanspeler wilde  beschikken.

 

Mijn respect voor zijn prestatie werd nog verder opgevijzeld door een verrassende bijdrage achteraf. Ik ontving een uitvoerig verslag van wat hij zelf bij al die 11 partijen had gedaan en gedacht. Tjonge!

Ik heb besloten mijn eigen gedachten maar aan de kant te zetten en voor uw site alleen zijn tekst te gebruiken. Wat kan er interessanter zijn dan de beleving van de simultaangever zelf. Wel hier en daar een diagram toevoegen, gebruik makend van de grote hoeveelheid foto’s die ik daartoe maakte. En ook nog wat gebruik maken  van het commentaar dat Ron me deed toekomen.  Misschien tussen haakjes nog een heel enkele opmerking mijnerzijds .

Thomas:

“Meer verenigingen kennen de mooie traditie van een simultaan tegen de clubkampioen. Zo kende mijn andere vereniging Castricum deze traditie rond kerst en oudjaar (de Oliebollen-simultaan). Ook de Wijker Toren doet dat bij het begin van de competitie en volgens het prachtige jubileumboek van s.c. Bergen kent men daar ook deze traditie.
Ook zijn er verenigingen die elk jaar een (groot)meester uitnodigen. Een mooie manier om je vereniging eens voor het voetlicht te brengen en nieuwe leden te werven!
Het was voor mij ruim drie jaar geleden dat ik voor het laatst een (nieuwjaars)simultaan speelde in Castricum en mijn eerste “op rolletjes”.

Martin dwong vorig jaar bij mij veel respect af door zijn goede resultaten, zeker ook tegen tegenstanders die een op een al lastig zijn. Het zou een hele kluif worden dat zelfs maar te evenaren.
Van de elf partijen kan ik mij het volgende herinneren:
Tegen Bert speelde ik Engels en eigenlijk voor mijn doen vrij passief en Bert bereikte moeiteloos al minstens gelijk spel. Met een zwarte loper op h3 en mijn loper begraven in de hoek zag het er al niet veelbelovend voor me uit.
Bert bracht een fraai dameoffer en toen ik een tactische tussenzet (iets met Pd4, Bert?) naliet was het pleit snel beslecht. De score werd dus geopend met een nul. Oei!
Bepaald geen Verstappen start!

Tegen het andere kanon Ron was ik in de opening wat hoopvoller. Ron speelde een gambiet waar ik mij in het verleden ook wel eens van bediende (Englund-gambiet)

 

 en met meer centrum-invloed en de half open g-lijn leek een kleine sensatie in het verschiet.

 

 In het middenspel verkreeg de altijd veerkrachtige Ron tegenspel en een tweetal torens van mij op de zevende rij maakten uiteindelijk een leuk eeuwig schaak mogelijk.

 

Tegen Paul werd ik al snel na de opening getrakteerd op een torenoffer op b2 wat ik niet dorst aan te nemen en maar een iets minder eindspel in vluchtte.

 

Met een pion minder maar een actieve toren op de zevende rij , weliswaar met een wat open koningspositie, accepteerde ik Pauls remise-aanbod graag.

Gezien zijn overwinning vorig jaar op Martin (de enige) was ik al blij tegen een aantal kanonnen het enigszins droog gehouden te hebben.
Tegen Martin zou het ook een zware avond worden. Na de opening dacht ik een stuk te winnen of zijn dame op te sluiten maar diverse tactische intermezzo’s maakten dat steeds onmogelijk. Het bleef een geladen stelling waarin ik zelfs een keer bijna mat in een over het hoofd zag. Na afwikkeling naar een eindspel met een pion minder en Martins koning mooi centraal opgesteld in het centrum bood ik remise aan wat Martin na enig nadenken accepteerde. Op dat moment waren wij als enige over en nadere analyse leerde dat Martin toch duidelijk de betere kansen had.

  (slotstelling)

Eerder was mijn partij tegen oud-lid Jasper beëindigd en na de opening won ik weliswaar een toren op h8 maar door een open koningspositie was zwart zowaar niet kansloos.

Ook hier zag ik bijna een mat in 1 over het hoofd en na het nemen van deze laatste horde en het terugofferen van een kwaliteit was de buit uiteindelijk binnen.

Tevens tegen Hugo een zeer gelijkmatige partij. Die ondanks een dubbelpion op e6 nog steeds vrij stevig stond. Op het einde moest ik nog een beetje nauwkeurig spelen maar mijn remise-aanbod werd geaccepteerd.

 Ook tegen Frank een tactische partij waar ik aanvankelijk minder stond maar met enig geluk (na Ld5)  nog won.

(Wit gaan slaan op f7)  

Verder waren er wat regelmatiger overwinningen en in 1 geval liet ik een tegenstander terugzetten omdat die mat in 2 over het hoofd zag. Het is nooit leuk om zo snel al klaar te zijn zoals ik al eens eerder aangaf. En bij Gerrit was ik weliswaar niet in gevaar, maar leek ik er lange tijd niet doorheen te komen tot ik met een tussenschaak een loper op e7 kon winnen.

  De loper op e7 gaat verloren.

De volgende  partij tegen Peter bevat een stukoffer waarover theoretisch het laatste woord nog niet is gesproken.

Ipv 7… Ke8 is 7.. .Ke6 een lastige variant om te spelen zonder theoretische kennis. Deze variant komt ook meer voor in correspondentie-partijen dan bordpartijen. Enkele jaren geleden verscheen in de New in Chess-jaarboeken-reeks een thema-artikel over deze variant en als je geen Alpha Zero heet beschouwen veel schakers dit als een ‘no go area”. Maar wie zin heeft in een avontuurtje, wie weet. Zoals het ging kon wit geruisloos afwikkelen naar een voordelig eindspel.

 

Tegen Hans kwam ik na de opening een pion voor.
Maar makkelijk werd het niet.
Hoewel ik niet in problemen kwam was het nog een lastige technische klus. Hans kreeg actief tegenspel in het centrum en lange tijd leek ik niet verder te komen.
Totdat ik op een bepaald moment een aantal gunstige afruilen kon doen en een vrijpion op de c-lijn zwart minstens een stuk zou kosten.

   Zwart moet wel slaan op d4. (Hij is anders of zijn Toren of zijn loper kwijt) Na terugslaan met het paard wordt de vrijpion onhoudbaar.

Het was toen al laat op de avond.

Tot zover mijn herinneringen en ik wens de gelukkige die dit volgend jaar mag overnemen alvast veel sterkte! “

Ron:
Leuke simultaan. Thomas had het best zwaar, die indruk kreeg ik. Volgens mij stond Paul zelfs gewonnen. Toch apart dat je met zo’n dubieuze opening die ik speelde (d4, e5  Englund-gambiet) nog redelijk kwam te staan. Ik kende echt maar paar zetten, maar vond steeds wel een logische zet. De cruciale stand is na zijn zet 22. Thomas gaf toen aan dat ik er redelijk was uitgekomen en hij niet meer zo blij was met zijn stelling. De loper is hier feitelijk sterker dan het paard.

 

Ik speelde daar 22…., b5!? Dit om Dc4 te voorkomen, maar Lf6 was objectief beter. Hij speelde daarop niet het in simultaan moeilijk vindbare Pa2, maar Tg7. Hier kon ik met Td7 in voordeel komen, ook pionoffer met Lf6 was interessant. Dan moet hij het daarna nog wel goed doen. Ik dekte echter met Te8 (niet goed) en nu kon hij binnen komen met Tf7.

(ES: Zie hierboven in het verslag van Thomas het live diagram. Volgens de computer staat zwart voortdurend dik verloren. Maar misschien klopt er ergens in de hier weergegeven stand niet.)

Daarop had ik weer Lf6 moeten proberen. Ik zag nu niets beters dan d5, waarna Thomas feitelijk weer beter stond. Het leidde tot dameruil en een opeens weer actief paard van Thomas. Hij forceerde eeuwig schaak, maar had gemakkelijk door kunnen spelen.
Knappe partijen ook van andere spelers en fraaie truc weer van Bert. Wij zijn er inmiddels erachter waar Thomas wel en niet van houdt, maar deze informatie geven we niet gratis weg.

Eddy:

Ik ontdekte op het laatste moment dat Thomas niets schreef over de partij tegen Ab. Dat ga ik nu maar even doen;

Ab hield het best een poosje vol. Ondanks zijn standaardsurrogaat-zet f7-f6 . Tenslotte kwamen er toch donkere wolken opzetten. Een ijzersterke witte loper op b2 en een dreigende pion op f5, in combinatie met een niet goed ontwikkelde koningsvleugel (zonder koning).

Toch hield Ab het nog wel een beetje overeind, maar tenslotte werden de dreigingen hem te veel en ging hij materiaal verliezen.

Als het paard weggaat volgt mat in 2.

De eindcorrectie moet nog plaatsvinden.

Het is de bedoeling dat het volgende bericht in de Binnendijks verschijnt op 25caug. 23

Start schaakseizoen 2023-24 in  Middenbeemster

Maandag 28 augustus is het weer zover. Schaakclub Aris de Heer , spelend in cultuurcentrum ‘Onder de Linden’, start het nieuwe schaakseizoen. 

                         Kampioen Thomas Broek  

Traditiegetrouw met een simultaanavond, waarbij de huidige clubkampioen geheel in zijn eentje de strijd aanbindt tegen alle andere clubleden tegelijk. Niemand is dus kansloos.  Dit jaar rust de zware taak op de schouders van onze kersverse nieuwe kampioen Thomas Broek, die  twee seizoenen geleden de gelederen van onze vereniging kwam versterken.

Als u ook wilt aanschuiven, bent u van harte welkom. U hoeft zich niet aan te melden. Rond 20.15 start het feest.  Aris de Heer is een kleine (17 leden) , maar gezellige schaakvereniging. Schrijver dezes werd 50 jaar geleden na een bezoek aan zo’n – in deze vereniging traditionele – openingssimultaan gelijk maar lid. En is dat al die tijd gebleven. Dat voorbeeld hoeft u natuurlijk niet te volgen. U kunt ook alleen  voor de simultaan komen. Maar  nieuwe leden zijn wel zeer welkom. En mocht u vrezen  niet sterk genoeg te zijn voor een schaakvereniging, weet dat wij u zullen bijstaan, en dat u snel sterker zult  gaan spelen.

Schaken, een mooie sportieve bezigheid, die uw hersens lenig houdt  en zich ineens landelijk in een enorm toegenomen belangstelling mag verheugen!

Een interview met Thomas Broek, en andere informatie over deze schaakvereniging, kunt u lezen op de website www. sc-arisdeheer. nl 

Omdat er problemen zijn bij de website probeer ik hier even wat ik nog wel en wat niet kan.

prettige zomer