Op de avond zelf al schreef ik het volgende:

‘Veel tactiek vanavond op de borden.  Bert keerde kennelijk geheel opgefrist terug van zijn vakantie. Hij ging  met wit vol in de aanval vanavond en daar was zelfs Frank even niet tegen opgewassen.

Ab speelde weer te snel in best zeer ingewikkelde stelling, waar Ron uiteraard wel veel tijd in stak, en met succes. Hij had veel verder gerekend dan Ab, die ogenschijnlijk met heel sterke lopers op weg was naar materiaalwinst, maar Ron liet zien dat het maar schijn was en wikkelde daarna geforceerd af naar een gewonnen eindspel

Hoe Gerrit ineens 2 pionnen achter raakte heb ik ter plekke niet meegekregen. Maar daarna was hij tegen een secuur spelende Hugo eigenlijk kansloos. Hoewel, met ongelijke lopers moet je toch tot laat in de avond heel wakker blijven. En dat bleef Hugo. Zelfs met 2 en later met 3 pionnen meer gaat het niet vanzelf. Maar hij won netjes. Een sterke partij van Hugo.

Het minst tactisch was vanavond het gevecht van Thomas met Paul. Paul hield met wit mooi stand in een strategisch gevecht. Er  werd langzaamaan veel afgeruild. Het bleef lang gelijk. Thomas hoopte -denk ik- in het vrijwel gelijke eindspel te kunnen profiteren van zijn sterke loperpaar. Het werd een demonstratie van de kracht daarvan. Wit werd langzaam geconfronteerd met steeds sterker gepositioneerde zwarte  stukken en wat gebrek aan bewegingsruimte. Na alweer een lastige zet van zwart hoorden we Paul luid verzuchten “Pfffffff”. “Sorry” reageerde Thomas met een glimlach. En dan vond Paul toch weer een sterke zet. Toen ik vertrok om de bus te halen vreesde ik desalniettemin  dat Pauls defensieve prestaties van vanavond toch niet beloond zouden worden. Intussen weten we wel hoe sterk Thomas meestal zijn eindspelen behandelt. Die vrees bleek terecht, bleek de volgende morgen op de site. Paul verloor toch nog. Zo handhaafde Thomas de kleine voorsprong in zijn verse koppositie.

Twee dagen later schrijf ik na raadpleging van de gekiekte notatieboekjes en Prof. Mr Dr Komodo. en mej Dra Stokvis:

Hugo won de eerste pion als volgt:

Hugo – Gerrit (14…Pe8)

15. Dg4!! e5?  16. Pxd5 met matdreiging

En kort daarop geforceerd zijn 2^e pion op e5

Met ongelijke lopers later zelfs met 3 pionnen meer toch nog nadenken:

Hugo – Gerrit (46…Kf8)

Zwart geeft op. Bijv, 47 Ke5

In de opening bleef Frank goed overeind tot hij bij zet 8 een voor mij raadselachtige paardzet deed. Daar schoot hij niks mee  op:

Bert – Frank (8.0-0)

8. ….  Pg4

9. Pd5 Dd8 10. h3  Pf6  Niet heel erg, maar toch ..

Opvallend vond  ik  zet 12 van Bert, waaruit m.i. zijn nieuw verworven mentale frisheid blijkt

Bert – Frank (11…0-0)

12. g4!  Waarop zwarts … e6  veel te traag blijkt. Bedoeld om f5 even tegen te gaan, maar dat komt t.z.t. toch en de loper op c8 kan zich voorlopig niet meer verdienstelijk maken. Na een te krampachtige poging om zelf nog wat leven in de brouwerij te krijgen 13. Pe2  13 …. h5?  vindt Bert schijnbaar moeiteloos de goede aanvalsmogelijkheden.

Bert – Frank (20.Le4)

Frank kijkt natuurlijk zeer geconcentreerd naar de  uiterst dreigende onweerslucht boven zijn koningsstelling en hoopt met 20.    Pe5  niet alleen zijn paard maar eindelijk ook zijn loper aan de verdediging te laten deelnemen, maar overziet daardoor 21.c3 met stukverlies. Bijna een miniatuurtje .

De ingewikkelde stelling waarin Ab mooie mogelijkheden lijkt te krijgen, maar Ron aantoont dat dat maar schijn is

Ab – Ron (21.c5)

21 ……..fxe4  22, L c4 Le6  23 .Ld6

Ab – Ron (23.Ld6)

23. …. Txf1 24. Txf1  Lxc4 25. DXc4+ De6  26. Dxe6+ Txe6

Ab – Ron (26…Txe6)

Ron moet deze stelling al 5 zetten eerder als gewonnen hebben getaxeerd. Hij staat een pion voor, maar veel belangrijker zijn die twee verbonden vrijpionnen, die een voortdurende dreiging blijven vormen en de machteloosheid van het witte paard. Slechts een kwestie van tijd. Als wit dan nog een pion inlevert (offert?)is het snel gebeurd.

Ab – Ron (37…Ld8)

38. Tc6 Txc6 39. bxc6 Kd6  

Ab – Ron (39…Kd6)

opgegeven.

Een beetje tragikomisch om te zien dat het paard dat ooit na 10 .. cxd4 naar het zielige veld a2 werd teruggetrokken (in plaats van naar d1)  daar nooit meer vandaan is gekomen. Eigenlijk speelt wit de hele partij met een stuk minder.

Na de partij Paul-Ron in de computer te hebben in gevoerd kwam ik erachter dat Paul inderdaad meestal bijna gelijk stond. Wel steeds met initiatief voor zwart.

Enkele keren geeft Komodo wat meer voordeel voor Thomas aan, die dat echter dan snel zelf weer teniet doet.

Paul – Thomas (34.Pxb5)

Bijv:

34. … Ph4? (34 …. Tc4  (- 3.40)) 

35 Pc3! Tc4? (35.. Pxf3+ 36. gxf3 Tc4 (-0.40) )

36. Pxh4! (= 0.22)

En vlak voor het eind ziet Komodo 14 nog steeds geen echt voordeel voor zwart. 

 Paul – Thomas (41…Lb6)

42 Td6?  Tb1+  wit geeft op  (wegens 43. Kh2 Lc7)

Wat gebeurde hier? Ik was er niet bij, en mailde dus naar Paul om te vragen of hij inmiddels toch in tijdnood was geraakt. (Dat overkomt de meeste tegenstanders van Thomas!)  Ik kreeg het volgende antwoord:

Paul:

Ik had nog circa 16 minuten op de klok bij mijn laatste 42e zet, dus ruim genoeg om na te denken. Helaas had ik een gigantische hersenkronkel bij Td6. Ik zag alleen maar dat een loper weg gezet moest worden, met daarna eerst pionwinst met schaak en daarna simpel winst voor wit.

De simpele voortzetting Tb1+ voor zwart geheel over het hoofd gezien.

Die avond geen stress vanwege werk, dinsdag pas laat hoeven beginnen, helpt echt om rustig een partij te spelen. Helaas betaalde dat niet helemaal uit. Desalniettemin een leuke avond beleefd.

Thomas

Dit was pas mijn tweede partij tegen Paul. Toen ik nog maar kort lid was van de club na een lockdown kwam ik niet echt met voordeel uit de opening.
Sterker nog, Paul kreeg een comfortabele stelling maar
helaas maakte een misgrepen een abrupt einde aan de partij. Gisteren niet zulke drama’s , wel een interessante opening ; het Schots Gambiet. Niet de bekende variant met 5. 0-0, Pxe4 6. Te1, d5 7. Lxd5, Dxd5 8. Pc3 maar het eveneens speelbare 5. Pxd4.

Paul – Thomas (5.Pxd4)

Zwart kan dan een centrumpion winnen met 5….Pxe4 waarop kan volgen 6. Lxf7+, Kxf7 7. Dh5+, g6 8. Dd5+, Kg7 9. Pxc6, bxc6 10. Dxe4 waarna zwart het loperpaar heeft maar wel de rochade kwijt is. Ik was gisteren sowieso wel in een wat risico mijdende bui. 

Na 10. Pd2, 0-0 11. b4, Lb6

Paul – Thomas (11…Lb6)

12 Le2 (bekend nog 10. f4)

heb ik overwogen een pion te winnen met 12.. g5 13. Lg3, Pxc4 14. Pxc4, Pxe4 maar had mijn twijfels vanwege de verzwakking van de zwarte koningsstelling. Liever een klein voordeeltje en dat proberen rustig tot meer uit te bouwen.

Paul – Thomas (21.Db3)

Na 21. Db3 heb ik een tijd getuurd naar Dh5 met het idee om eventueel op h3 te offeren maar na 22. Dxb7 geloof ik niet dat zwart veel compensatie laat staan mataanval heeft.
In deze fase was het voordeel voor zwart inderdaad klein, enkele tienden, maar ik vond mijn stelling gewoon veel prettiger spelen. Na de dameruil blijft het een tijdje zo maar vanaf zet 30 wordt het even wat serieuzer.

Diagram na 34 Pxb5 

Op het moment dat ik het wat geforceerde 34.. Ph4?! speelde gaf direct 34.. Tc4 toch de waardering -3. De onderste rij is dan voor wit toch echt een probleem! Het materiaal en de energie raakte uitgedund al poogde een vervaarlijk blaffend hondje mensen weer enige energie te verschaffen.

Paul – Thomas (37.Ta8+)

Na net de moeilijke keuze tussen 37. …Kf7 en …Kh7 te hebben gemaakt, was ik door 38. Lxf4 verrast (het werd al laat, maar dat geldt natuurlijk voor iedereen!) en na 38. .. g5 hield ik alleen rekening met 39.Lxg5, hxg5 40. Pf3 en misschien nog winstkansen vanwege het loperpaar. Ipv 38.. g5 was 38.. Td3 sterker, volgens mij gaf Frank dit nog aan bij de analyse of was dit een ander moment?

Paul – Thomas (38…g5)

Paul miste nog een goede remisekans met 39. Th8+!, Kxh8
40. Le5+, Kh7 41. Lxc3, gxh4 en nu wederom door Frank aangegeven 42. Lf6 wint nog een tweede pion voor het stuk en het moet raar lopen wil dit niet remise worden.

Paul – Thomas (42…Tb1+)

Ook in de slotstelling had wit nog de mogelijkheid 43. Kh2, Lc7 en nu de lastig zonder elektronische hulp te vinden zet 44. Lf4! en na 44.. Lxd6 45. Lxd6 zal het toch technisch een lastige klus zijn voor zwart om dit te winnen.

Ron liet weer geen steken vallen
en met nog twee ronden te gaan en nog geen halve banddikte voorsprong voel ik soms net de arme wielrenner die in de laatste meters voor de meet de achtervolger hijgend in zijn nek achter zich weet, loerend op een kans!

eindcorrectie moet nog plaatsvinden

Wat fijn om er weer eens getuige van te mogen zijn. Heerlijk de sipheid of zelfhaat te mogen aanschouwen van de mensen die het onderspit moesten delven. Schadefreude ist die schönste Freude.

Met nog  weinig ronden te gaan ging het bij Thomas-Ron wellicht om het kampioenschap Aris de Heer 2023. Ron stond bovenaan maar met slechts minieme voorsprong. Je zou zeggen dat Thomas al zo vaak kampioen van een vereniging is geweest dat hij nu  vast last begint te krijgen van het Carlsen-syndroom: ‘Alweer kampioen!? Voor mij hoeft het niet meer!’ Maar niks hoor!? Hij ging er vol tegenaan.

  Thomas in aanvalshouding

Ik zag om te beginnen 1.Pc3  Verrek, daar  had ik toch ooit een boekje van. Maar waarom ben ik nu weer even kwijt hoe dat heette? Ik word nu echt een ouwe vent. Even opzoeken. Ach ja, natuurlijk, de Van Geet- opening. Ik heb het bestuderen ervan gestaakt, omdat ik zag dat er zo verschrikkelijk veel overgangen naar andere openingen mogelijk zijn. Thomas wil natuurlijk Ron van zijn à propos krijgen. Maar in het begin lukt dat even niet. Ron maakt er de Kan-variant van het Siciliaans van. Maar misschien was dat de bedoeling van Thomas wel. Wilde hij een verrassing van de zijde van Ron voorkomen! En zijn zet 6.a3 werd vanavond wegens eerder enorm succes geprolongeerd.

Ik hoopte dat Ron  na zijn eerdere gevoelige nederlaag met deze opening inmiddels verbeteringen had gevonden. Maar daar bleek niet veel van. En nadat Thomas hem  bij zet 11 een in de Siciliaan bekend offer Pd5 voorzette, leek Ron de grip snel kwijt te raken. En na een foutieve 12e zet

Thomas – Ron (12.exd5+)

12. …. Le7?   (…  Pe5! 13  f4  0-0-0) 

is hij eigenlijk verder al volledig kansloos.

  

Ron in beteutering

Ron had zich van deze avond beslist iets heel anders voorgesteld.

Peter deed het in de opening heel redelijk tegen Hans  . Tot hij bij zet 11 de zet deed waar zijn tegenstanders altijd vol vertrouwen op zitten te wachten: hij gaf pardoes een stuk weg. Nu weet Hans uit eigen ervaring nog wel dat je het een tegenstander daarna soms nog best een beetje lastig kunt maken en bleef zelf dus zeer wakker, gaf Peter geen kansen meer, en creëerde zelf aardige eindzetten.

Hans – Peter (28…Lxh4)

29.Th1 Kg7 30.Pf5+ Kg8 [30…Kf6 31.Pxh4] 31.Dxh4 Dxh4 32.Pxh4

Na zijn bekende handgebaar (sorry hoor, het was weer zo ver!) vergezeld van een brede grijns (ik kan er alleen nog om lachen) zwoegde Peter nog vele zetten door.

2S7A0816WEB

Bij zet 37 gaf hij pas op. Niet zo gek want hij stond inmiddels een Toren en een Paard en een Loper achter.

Ab deed het niet zo gek tegen Martin. Die hem daarbij een handje hielp door in de opening er lustig op los te experimenteren. Met zetten die eigenlijk niet sterk waren, maar bedoeld om levendigheid te creëren, en  mogelijk Ab van het pad af te krijgen. En dat lukt na enige tijd.

Ab – Martin (8…Pge7)

9. Lxc5?  (9.  d4!    (+4.2 voor wit op Prof Mr Dr K)  9 …  Lb4  10.Pb5! Tc8 11.  a3 wint een stuk. (Wel een beetje ingewikkeld verder. ))

Na 9. Lxc5? Staat zwart niet slechter

Als Ab verderop nog een kansje mist krijgt Martin de wind mee.

Ab – Masrtin (20…Dg5)

21. Pe2?  (Tb1!) fxe4  22 f4 Df6

Het leidt tot een sterk zwart centrum, mooie half-open lijnen, en een akelige ver opgerukte vrijpion.

Ab – Martin (25.Dg3)

Het vereist toch nog wel wat geduldige subtiele manoeuvres, maar die heeft Martin wel in huis.

Ab – Martin (37.Tef1)

Zwart geeft op omdat zwart met 37 …. g4 een stuk wint.

Bij Hugo-Frank zie ik alweer dat Frank eigenlijk pas in een later stadium dankzij welwillende medewerking van zijn tegenstander de winst mag incasseren. Toen ik vertrok om half elf leek me Hugo’s stelling me redelijk.

Hugo – Frank (23.exf5)

Ik geef nu graag het woord aan Frank:

Frank:

Tegen Hugo niet zoveel geluk en hectiek als vorige week.
De opening was van beide kanten rustig en ik was niet ontevreden hoe ik daar uit kwam.
Alhoewel ik weinig ruimte had stonden mijn stukken wel goed gepositioneerd voor het vervolg.

Hugo – Frank (17.f4)

Je kon merken dat Hugo echt wel weer terug is, want ook hij maakte gen fouten. Hij gaf aan dat hij Da5 niet gezien had en daar wel wat moeite mee had. Dat bleek ook uit het feit dat hij toen wat onnauwkeuriger werd. Hij gaf aan dat hij op dit punt nog niet helemaal hersteld is. Later op de avond is de fitheid nog wel een dingetje.

Ik sta vanaf hier beter, maar geef dit weg door d5 te spelen wat ik nodig achtte om ruimte te creëren.

Hugo – Frank (23.exf5)

23  … d5?
Ik had Lh5 wel lang overwogen maar vond mijn keuze beter. De computer niet.
Hugo koos echter een verkeerde aanpak en verloor door 24. Pf4 een pion.

24. Pf4? dxc4  25. Txd8  Txd8  26. bxc4 Lxc4

(24. cxd5! Lxd5 25. Pf4)

Dat bleek  al dusdanig voordeel op te leveren dat ik het alleen nog secuur moest uitspelen. Doordat de witte koning geen bewegingsvrijheid had kon ik rustig naar de damevleugel wandelen.

Hugo – Frank (34…Kb4)

Toen ik op Tc7 antwoordde met Td7 geloofde Hugo het wel en gaf hij op.

Hugo – Frank (35…Td7)

Al met al een leuke partij.

De belangrijkste partij van de avond  Thomas-Ron

Het commentaar van de krijgers zelf:

Ron:

Je zult begrijpen dat ik niet blij was. De zesde zet (a3) kan ik iedereen aanbevelen, het voorkomt een mogelijk vervelend Lb4.

Thomas – Ron (6.a3)

Thomas begrijpt stellingen. Je moet dan als zwart eigenlijk overstappen naar Taimanov variant met Pc6. Bert doet dat altijd wel, maar ik heb vroeger altijd Najdorf gespeeld en dan kan het paard beter na d7. Dus ik probeerde die opstelling.

Thomas – Ron (11.Pd5)

Na 11. Pd5! is er in wezen nog niets aan de hand, maar is Thomas in zijn element. Alleen met 12…, Pe5 kon ik overleven.

Le7?  [12…Pe5! 13.f4 0–0–0 14.fxe5 dxe5 15.Pb3 Pxd5]

Ik voelde wel aan dat 12…, Kd8 niet kon. Thomas was 13. Lg5 van plan, wat nog steeds winnend is, maar ik had gezien dat zijn paard dan vernietigend op c6 binnenkomt (voordeel van een loper op g2). Na mijn 12…, Le7 is het feitelijk al uit. Ik speel in wezen met stuk minder dan. Ik probeerde nog wat, maar Thomas gaf mij geen enkele kans om nog in troebel water te vissen. Ik werd totaal overspeeld. Thomas zou in ieder geval een terechte clubkampioen zijn, hij is de sterkste schaker. 2,5 – 1,5 nu in zijn voordeel. Toch zal ik blijven broeden op varianten om hem het lastig te maken.

Thomas:

In deze partij kwam de uiteindelijke opening met wat omwegen tot stand. Begonnen als Van Geet en kortstondig Gesloten Siciliaans kwam uiteindelijk weer de Kan-variant op het bord. In deze variant is soms de zet Lb4 irritant voor wit vandaar het vroege a3. Later wordt deze zet toch vaak gespeeld.

Thomas – Ron (6.a3)

Het offer op d5 is een vaak terugkerend thema in het Siciliaans (evenals offers op ,b5 en soms f5. Op het moment zelf weet je niet altijd of het theorie is of dat het op het bewuste moment minder correct is.

Thomas – Ron (11.Pd5)

Zo is er een bekende anekdote over Donner die een dergelijk offer tegen zich kreeg en het daarmee vergezeld gaande remise-aanbod maar aannam, in de analyse later aangaf dat het allemaal theorie was, hij was alleen het vervolg vergeten.
De deskundigen gaven later te kennen dat dit niet het geval was en hij met een gerust had kunnen aannemen en wit toch echt onvoldoende compensatie had! Mogelijk speelde tijdnood (een aanstaand bioscoopbezoek) een rol.
Het offer van mij bleek wel bekend te zijn inclusief het terugwinnen van het stuk, pas op zet 15 is een keer de andere toren naar e8 gespeeld.

Thomas – Ron (15.Pf5)

We hebben met Martin erbij nog gekeken naar zetten als 12. Kd8

Thomas – Ron (11.Pd5)

maar een zet als 13. Pc6+ of 13. Lg5 geeft wit toch wel duidelijke compensatie voor het stuk. Een variant die de gevaren voor zwart illustreert is

Thomas – Ron (13.Lg5)

13. Lg5, h6 14. Pc6+, Kc8 15. Lxf6 en nu op 15… Pxf6? 16. Lh3+! met damewinst (16.. Pd7 17. Te8+)
Nu na de per saldo pionwinst

Thomas – Ron (20.Pe3)

was het zaak niet gelijk onbesuisd door te rammen want bij veelvuldig clubkampioen Ron weet je het nooit.

Thomas – Ron (18…Dd7)

Op zet 19 was ik oorspronkelijk 19. Pxg7 van plan met het idee 19.. Kxg7 20. Lh6+ met mataanval en wit wint sowieso het stuk terug mocht het niet matlopen, met winst van een tweede pion. Maar zwart heeft 19.. Tg8 en het paard is ingesloten! Na het gedwongen 20. Lh6 wint Txg7 een kleine kwaliteit . En er zitten meer van dat soort varianten in maar dat wordt te uitgebreid.

Thomas – Ron (21…Kg7)

Een belangrijk moment is nog zet 22 waar ik eerst 22. f4 en 23.g4 van plan was maar na 22. f4, Te8 23. g4 zou Ron honderd procent zeker 23.. Txe3! hebben gespeeld gevolgd door slaan op g4 en het is allemaal niet zo gemakkelijk meer, zeker met een taktisch zeer kundige speler als Ron tegenover je.

Thomas – Ron (24.Ta7)

24….. De7

Vlak voor het einde was 24.. Dc7 nog wat hardnekkiger maar Analyse This gaf al ruim +3 aan deze stelling.
Ondanks deze overwinning zijn er nog 3 ronden waarin de martelgang met de rollator nog ontlopen kan worden en is nog niets zeker.  

 (ES: Ik denk dat Thomas  doelt op een simultaan bij de opening van het nieuwe seizoen.)

Eindcorrectie moet nog plaatsvinden

Ik kreeg weer mooi materiaal toegestuurd. Waarvoor dank.

Uit het commentaar kon ik opmaken dat het een leuke schaakavond was.

En de partijen lieten dat nog duidelijker zien. Ik was verbijsterd bij het zien van wat er bij Frank en Hans op het bord plaatsvond. Frank: “Een mooie, maar bizarre pot waar ik letterlijk op het einde de overwinning cadeau kreeg.” Zelden zag ik een partij waarin de kansen zo extreem wisselden.

Het was inderdaad mooi om te zien hoe Martin Paul versloeg. Martin: “Een wilde en mooie partij!” En hier een forse misser van Paul die het wild wilde maken, maar in de wilde stelling bleek Martin hem de baas.

Thomas schreef me een mooi verhaal over zijn partij tegen Ab. Hoe hij goed kwam te staan en daarna moeite had om een goed plan te maken. Zijn analyses zijn opnieuw zeer leerzaam voor de clubgenoten. Ik hoop dat Ab er ook eens naar gaat kijken. Ook Thomas had met plezier rondgekeken: “Daarna gezien hoe Gerrit heel lang knap stand hield tegen Ron maar dat uiteindelijk na nog een pion verlies het eindspel toch niet remise werd. Ook op de andere borden spektakel dus een boeiende schaakavond!”

Frank:

Een mooie, maar bizarre pot waar ik letterlijk op het einde de overwinning cadeau kreeg.Ik kwam goed uit de opening en had al snel licht voordeel. Na 12. …Pa6 stond ik duidelijk beter.

Frank – Hans (12…Pa6)

Ik verzuimde echter om de diagonaal van Lb7 en Dc6 onschadelijk te maken, wat mij later nog op zou breken. Op zet 21 maakt Hans een fout die normaal beslissend zou moeten zijn, hij gaf een stuk weg.

Frank – Hans (21.Pc3)

21. …..Ph3? (Lxc3!)22. Lxh3 e3! 23. f3 Lxc3 24. Dxc3

Door de dreiging die hij echter nog op de diagonaal had was het nog wel speelbaar. Toch zou dit geen problemen meer mogen opleveren.

Frank – Hans (29.De3)

Na het mindere De3 ipv Pg2 ben ik genoodzaakt het stuk terug te geven. Op zet 34 bega ik een blunder door mijn loper te verliezen door de penning van Lb7.

Frank – Hans (34.Lg4)

34. … Txg4

Bovendien staat mijn koning nu vast op de h-lijn. Als Hans zijn toren gewoon op de g-lijn laat staan is het volgens mij snel over. Dat doet hij echter niet en het is al redelijk laat op de avond (lees: tijdnood).Aangezien ik nog steeds een vrijpion heb is het nog niet heel simpel.

Frank – Hans (47…Txf4)

47 f4+ Txf4 ? 48. Txd5 !

Op zet 47 speel ik f4+. Een giftige pion, maar door de tijdsdruk denkt Hans deze te kunnen pakken. Hierdoor verliest hij zijn loper en is de stelling eigenlijk remise.

Frank – Hans (52.Kg5)

Op zet 52 speel ik Kg5 en met nog maar een minuut op de klok denkt Hans dat hij hier gaat verliezen als de h-pion doorloopt omdat ik dan met schaak promoveer. De enige juiste voortzetting hier is Ke6! Dan kan hij remise houden omdat ik met mijn koning niet naar veld g6 kan. In de hectiek van de laatste seconden zag Hans dit niet en gaf hij op na mijn zet.

Een leuke boeiende partij, met wel wat fouten van beide kanten. (ES: wat een aardige formulering: “wel wat fouten” )”

Martin:

´Een wilde en mooie partij! Het was lang ook spannend maar na het spelen van e5 door Paul kwam ik iets beter te staan en kon daarna na allerlei tactische wendingen de overwinning claimen.´

Martin-Paul:

ES: Na 1. c4 kan het van alles worden. Paul wil KonngsIndisch, Martin maakt er een KI met een dubbelfianchetto  van. Toen ik nog heel jong en vitaal was, en Euwe nog kampioen van Nederland,  was dat een tijdlang de grote mode. Maar, zoals dat gaat met modes, op een gegeven moment werd dat niet meer gespeeld. Maar  nu zie ik het weer meer.

Marrtin – Paul (8…Lg4)

9. Dd2 (tikkie vreemd -vind ik- om zo het paard uit de penning te halen.) Dd7 10. Te1

Marrtin – Paul (10.Te1)

Ik herken die voortzetting. Ik heb het met zwart wel eens geprobeerd. Je hebt geen zin om je mooie loper te laten ruilen.  10. …..  Lh3 11. Lh1!?   Ook heel even mode, en ook weer verdwenen. Want toch niet zo goed. Maar tergen Paul werkt het nog wel een beetje.

Marrtin – Paul (12…Lh6)

Na 13. Pxh3 heeft wit zijn mooie loper behouden en is zwart zijn loperpaar kwijt. Toch geeft de computer aan dat de stand gelijk is.

Martin geeft aan dat Paul een beetje slechter komt te staan na  15. … e5

Marrtin – Paul (15…e5)

En dat toont Martin mooi aan:  16. fxe5  dxe5  17. d5 !!

Marrtin – Paul (17.d5)

Hierna speelt Paul de voor mij te moeilijk te begrijpen zet 17. ….Dg4 ? En nu komen de tactische wendingen waar Martin over schrijft.

En de partij eindigt met een grappig slot:

Marrtin – Paul (44…Kf6)

Na 45 Txe5! Kxe5 46. Kf1 kan zwart opgeven. En dat doet hij dan ook. Want na Ke4 47. Ke2  a6 48 h4 is het eindspel natuurlijk totaal gewonnen voor wit. Om de  h-pion tegen te houden raakt de zwarte koning te ver uit de koers om de d-pion nog te kunnen stoppen.

Thomas:

Deze opening heb ik in geen jaren meer regen me gehad. 4. h3 is niet echt nodig, bijvoorbeeld 4. Le2 is een prima zet, maar veel is er nog niet aan de hand.

Ab – Thomas (4.h3)

Ab vertelde na de partij dat hij na 4. Pf3, Pg4 vervelend vond. We bleven nog vrij lang op de gebaande paden. Pas bij 11.. Pe6 zijn we ” out of book”.

Een grappige zijvariant is nog

Ab – Thomas (9…g5)

10. Pxg5?!,hxg5 11. Lg5, Le6 12. Pd5?, Pxe4! 13. Lxd8, Lxf2+ 14. Ke2, Pd4 mat. Een soort omgekeerd Zeekadettenmat dus. Alleen wat er op het bord kwam was wel aardig, maar lang niet zo mooi als hierboven geschetst.
Zwart lonkt in het vervolg naar de twee ” putdeksels op d4 en f4 , maar een breek met f7-f5 zit er voorlopig niet in . Vandaar de poging h5 op zet 14.

Ab – Thomas (14…h5)
Als wit aanneemt met 15. gxh5 volgt 15.. g4! 16. hxg4, Pg5 17. Peg1, Lxg4 en wit is niet te benijden.
Uiteindelijk gaat de pion op g4 verloren en wordt het moeilijker voor wit
De waardering van de stelling zakt al onder de -3 , maar paarden kunnen rare sprongen maken .

Ab – Thomas (20.b4)

Mijn analyse-kameraad vindt ipv 20.. La7 (plm -2) 20..Pd4 nog sterker (bijna -3). Er  volgde een fase waarin ik eigenlijk wat zoekende was naar een winstplan terwijl ik me ervan bewust was dat ik wel beter stond. Voor wit is dit een stelling waarbij je hoopt dat zwart voor de” brillancy prize” gaat en alsnog op zijn gezicht gaat.
Zo had ik bijvoorbeeld verre dromen van een witte toren die naar g1 zou gaan en een zwarte dame die zich vanaf h5 op h2 zou opofferen gevolgd door een briljante magneetcombinatie waarna de witte koning in de zwarte gelederen zou matgaan.

Ab – Thomas (30…g4)

Maar zoals zo vaak, bij Fischer stonden de stukken altijd precies goed, bij Broek heeft de tegenstander altijd nog een ontsnappingsroute.
Het vervolg was wat prozaïscher met kwaliteitswinst waarna wit het wel geloofde.

Ab – Thomas (33…gxf3)

33.f4 gxf3 en passant Opgegeven 

34.Txf3 34…Lg4

[34.Dxf3 Ph5 35.Lh2 Lg4 36.Df2 Lh3]

Daarna gezien hoe Gerrit heel lang knap stand hield tegen Ron maar dat uiteindelijk na nog een pion verlies het eindspel toch niet remise werd. Ook op de andere borden spektakel dus een boeiende schaakavond!

Ron:

Van onze speciale verslaggevers:

Martin

Mijn commentaar is simpel, ik ben overklast in een London die Ron gewoon erg goed speelt.

Ik had een plan opgedaan om met de toren de koningsvleugel aan te vallen. Dat is achteraf gezien het begin van het einde.

MartinRon 22 .. Tc5

23 g4 ?

ik zie dat ik voor g4 nog een speelbare stelling heb, echter voor mijn gevoel speelde ik toen al tegen een achterstand aan.

Ron

Was een leuke avond met best grappige partijen. Martin overwoog eerst nog even om 3. e4 te spelen en in BDG terecht te komen,

Diagram 3. e4

maar ik kan dan met Pxe4 antwoorden, wat zwart gemakkelijk en al beter spel geeft.

( ES: Maar een echte Diemer-fan ziet het misschien toch nog wel zitten na 4. Pxe4 dxe4  5.Le3 e6 6.f3   Die weet dat zwart wat beter staat  (Komodo 14:  -0.38  Nou en?)  , maar speelt zo om de tegenstander te verrassen en om wat tactische mogelijkheden in het spel te brengen. )

Nu kregen we iets op het bord wat we allebei niet goed kenden. Ik heb vervolgens minstens gelijk spel. Zijn 4. a3 is nog bekend en ook mijn 4…, a6.

  Martin – Ron (4…a6)

Vervolgens geeft engine aan dat het beter is om mijn paard naar d7 te spelen in combinatie met Te8. Maar paard naar c6 ziet er zo logisch uit.   (ES: Komodo 14 vindt het verschil minimaal))

Martin – Ron (7.e3)

7. Pc6
Op zet 10. moet Martin dus e4 spelen.

Martin – Ron (9…b5)

Maar hij probeert Lg5 met een ander plan en een val: 10…, e5 is zou nu blunder zijn. Ik ben erg tevreden over vervolg. Het plan van Martin met 15. Tf3 is niet goed.

Martin – Ron (14…Pc4)

 Ik ben vooral heel tevreden over mijn 15…, h6! Op b2 slaan is veel minder omdat hij vervolgens met a4 kan counteren. In het vervolg doe ik alleen maar sterke zetten, al had Martin goed gezien dat ik op zet 23 ook e5 kon spelen.

Martin – Ron (23.g4)

 Ik ben gek op het loperpaar wat ik kreeg en ook nu weer zijn paarden domineert. Hij gaat geforceerd mat, al kon ik dus ook gelijk op f3 slaan i.p.v. Tf2..

Martin – Ron (31…Tf2)

Martin kan dus echt wel schaken, al komt dit er niet altijd uit. Hij heeft ideeën en probeert ze uit. Niet voor niets kon hij clubkampioen worden. Over mijn Le7 was hij al niet blij. Na mijn h6! heeft hij behoorlijk lang nagedacht en werd steeds somberder. Daarna probeerde hij te redden wat er nog was, maar ik was in mijn element. 

Ik zag Hans dapper strijden tegen Thomas en Bert fraai spelen tegen Gerrit. Al had Bert dus wel beter op g2 kunnen slaan. Frank overspeelde Ab. Zo wonnen dus alle zwartspelers deze avond.

Bert

Gerrit was gefocust op afruilen en dicht houden maar deed toch wat mindere zetten in de opening.
Voor wat betreft de lichte stukken hield hij toen een slechte loper over en ik een beest van een paard op c4.

Gerrit – Bert (15…Pc4)

Daarna heb ik niet echt foute zetten gedaan maar het was toch lastig om vorderingen te maken.
Zelfs toen ik twee pionnen voor kwam te staan (waarbij ik wel mijn paard tegen de slechte loper moest ruilen) was het nog lastig om vooruitgang te boeken.

Gerrit – Bert (53.Tb5)

(ES: Jaja, toreneindspelen met vier torens! Een schrik voor de amateur!)

Uiteindelijk wist ik de partij toch in mijn voordeel te beslissen.

Gerrit – Bert (70.Ta5)

70 (!!!)  . … Th2  71. Ta3+ Kf4  opgegeven
Het was een lange moeizame partij waarbij ik hier en daar toch wel een kansje gemist heb.

Thomas:

Het was allemaal bekend tot en met zet 11.

Hans – Thomas (11…Pd4)

Ipv 11.. Pd4 was al eens 11…Pc7 gespeeld. 8 d4 leidt tot een speltype dat ik al eens tegen Ron had gekregen, en hij mij fraai van het bord zette. Na 8. d3 krijgt het spel meer het karakter van een gesloten Siciliaan. Het nadeel voor wit is dan dat zwart in het “gat” op d4 kan duiken en wit wat minder centruminvloed heeft.

Hans – Thomas (13.Tab1)

Mijn 13… f5 was niet de beste, het rekenbeest geeft bijvoorbeeld 13..a5 of 13.. Lg4 als beter aan, maar het is wel een lekker scherpe zet die tot complicaties leidt. De evaluatie verandert wel op slag van -0,5 naar+0,5 en na het betere
14. exf5 had het zelfs bijna+1 kunnen zijn.

Hans – Thomas (16…Pxg7)

Ipv het stukoffer met 17. bxc,5 had wit met het lelijke 17. Lh1 het nadeel binnen de perken kunnen houden (plm -0,5).
Toch was het offer niet zonder finesses. Als zwart na 21. Pd5

Hans – Thomas (21.Pd5)

bijvoorbeeld 21. .. Txe7 zou spelen volgt de taktische coup 22. Pf6+, Kh8 23. Dxh6 mat!
In ieder geval zaten we beiden nog vrij ruim in onze tijd en dan is de kans op dergelijke “bedrijfsongevallen” een stuk kleiner! Maar ook in het vervolg, hoewel minder drastisch, waren er nog moeilijke beslissingen te nemen.

Hans – Thomas (23.cxd5)

Op zet 23 heb ik bijvoorbeeld 23.. Pg7 overwogen wat een goede zet is maar ook 23.. Pf6 waarna 24. Df4 wit toch wel meer spel geeft dan in de partij.
Uiteindelijk is het gespeelde 23… Dd7 wel een van de betere zetten.

Hans – Thomas (26.Te4)

26 …. Pxd5

Na 26. Te4 was ik eerst 26.. Tb8 van plan maar als wit met 27. Dxa7 het niet te versmaden “borrelnootje” wegsnackt, is het ineens niet zo duidelijk meer.

Hans – Thomas (27…Tb8)

Even had ik hoop dat Hans  27. Td4 zou spelen met een fraai slot 27.. Tb1+ 28. Kxg2, Pe3+ !29. fxe3, Df1 mat! Maar Hans is zeker niet van gisteren en ziet dat soort dingen wel.
Even later was het dan toch uit.

Hans – Thomas (28…Tb2)

Na het gedwongen 29. Dd4, Txa2 komt wit een vol stuk achter. Rest mij nog te melden dat in de na-analyse Hans en Frank mijn al te frivole winstpogingen en doldrieste offers genadeloos weerleggen.

Frank:

Hierbij mijn partij tegen Ab.
Gelukkig niet zo moeizaam als de vorige keer.
Ik stond snel beter.
Pionnen op c6, d6, e6 en f6 kunnen natuurlijk niet goed zijn in de opening. Zeker op f6 niet, maar dat heb je al vaker geschreven.

Frank – Ab (7…f6)

Na Pb6 ging het snel en zag ik dat ik waarschijnlijk een stuk kon winnen.

Frank – Ab (14…Lxc6)

15.  c5+
Daarna simpel afgewikkeld naar een winnende stelling.

Van onze speciale correspondenten:

Martin:

Gisteren hebben we gevluggerd, Frank was de winnaar met een overwinning op Thomas,

Ik speelde remise tegen Thomas, waarbij ik zijn Dame kon insluiten en hij na veel hocus spocus dat kon beperken tot een stuk, en uiteindelijk eeuwig schaak kon vinden.

Frank:

Er was gisteren besloten om te gaan snelschaken.

Hierbij de uitslagen. Enkele highlights:

* Martin speelde zeer sterk, hij verloor ongelukkig van mij en Thomas kwam ook goed weg met remise

* Thomas leek op weg naar weer de eerste plaats, maar werd in de een-na-laatste ronde toch een keer verslagen door Frank

* Frank verloor (enigszins door geluk) niet en pakte de eerste plaats

1. Frank            6
2. Thomas        5,5
3. Martin          4,5
4. Bert               4
5. Hans              4
6. Gerrit            2,5
7. Hugo              1,5
8. Ab                   1