Weinig bezoek, genoeg leuks voor de toeschouwer.
Al geruime tijd leek het erop dat voor AdH de remisemogelijkheid wel uit de spelregels geschrapt kan worden. Toch maar even mee wachten. Want vanavond alle oorlogen alleen maar beëindigd na vredesonderhandelingen. En toch strijd genoeg.
Spanning bij Ron tegen Thomas. (QEE) Thomas die met zwart probeert een aanval te creëren en misschien wel een stuk gaat offeren op h3 voor 2 pionnen, met verbrijzeling van de witte koningsstelling.
En dat tenslotte toch niet doet en zijn al te brutale stukken terugtrekt. Ron’s verdediging blijkt prima te zijn opgezet. Remise.
Martin die een soort Dame-Indisch verzint (zonder c4) , maar daar toch wat mee in lichte moeilijkheden geraakt. Frank laat zijn mogelijkheden glippen, en we zien daarna Martin ijzersterk verder spelen. Nu raakt Frank in problemen, en steeds erger. Als ik om 23.00 vertrek, neem ik aan dat Martin gaat winnen.
Maar nog steeds erg spannend. Later blijkt me : toch remise.
Bert verrast vriend en vijand met een soort Svesnikov. Hij vertelt er later bij dat hij er weinig van weet. Een verrassingswapen in aanleg.
Het is nog geen echte Svesnikov, want daar horen 5….d6 6 Le2 niet bij. ( wel 5. …. e5 6. Pdb5) Maar ook met deze opstelling oogst Bert wel succes. Hij heeft hierna weinig meer te vrezen van de witte voorzet. Als Hans dan wel wat al te vroeg overgaat tot een opmars van zijn h-pion met agressieve bedoelingen, staat zwart al gauw veel beter. Niet zo eenvoudig om te zien hoe te profiteren, maar wat Bert probeert is gevaarlijk genoeg. Hans bedenkt een list, een ‘Fischer-pion’ in de aanbieding
23. Lxa2
Geïnspireerd door Sven-Ron in ronde 15? Dus weer spannend. Terecht of niet terecht? Loperverlies na g3? Het is iets ingewikkelder dan bij Sven, en wat Bert doet om die pion toch te verorberen stond ik ook te bedenken en leek me dus correct.
Maar is het niet! Blijkt later pas.
Hans pakt het niet goed aan en verliest die pion dus echt. Gaat Bert nu winnen? Als beloning voor een avond sterk spel? Nee dus. Want het werd intussen erg laat, en een toreneindspel met 1 (geïsoleerde) pion meer kan wel erg moeilijk en erg laat worden.
Remise.
Wel remise maar minder spannend was Hugo tegen Gerrit. Die zwarts Pirc redelijk netjes tegemoet trad. Met nu wel een snelle opmars van zijn centrumpionnen en ontwikkeling van zijn stukken. En dan is het met een Pirc niet zo een voudig om wat leven in de brouwerij te brengen.
Volgens mij moet dat dan met snel a6 en b5. En misschien ook wel met Ph5. Dat komt er vanavond niet van, en als dan Gerrit ook nog overgaat tot zijn bekende voorliefde – ruilen al die stukken, dan wordt het lekker overzichtelijk- is zelfs Hugo daar machteloos tegen. Hij weet dat hij sterk genoeg is om te winnen, maar krijgt toch de kans niet.
Een onprettig gevoel dat vaker optreedt als je tegen Gerrit speelt. (Ik spreek uit ervaring) Remise.
Commentaar van Martin en Frank
Martin :
‘Eindspelen, altijd lastig. Het was laat en te kort tijd om beter af te wikkelen. Wederom een eindspel met torens, er is altijd wat. Ook niet zo duidelijk hoe ik moet winnen, ik maak de duidelijke fout door niet de c-pion te blokkeren.
(42 …. Tc7!?)
In de tijdnood zag ik niet dat Txa2 leidt tot Td8+ waarna ik remise moet maken.
Frank
‘Martin vat het juist samen.
Nog wat interessante momenten: Martin twijfelde of Lxf6 goed was, wat de computer ook niet toejuicht.
Ik dacht wat tempo’s te winnen en druk op de koningsvleugel te kunnen uitoefenen met mijn loper op d3.
Na 9 ..Lg5 wordt De2 gesuggereerd met voordeel voor wit.
Ik heb die zet niet overwogen maar wilde te gehaast aanvallen. De diagonaal van Lb7 bleek mij later toch wel op te gaan breken, zeker na g3 alhoewel de computer het niet echt fout vond.
Na Lh6 moet ik gewoon rokeren of alsnog De2 spelen en eerst orde op zaken stellen.
Lb5 is gewoon een fout. Ik had er lang naar zitten kijken en zag niet zoveel problemen bij Pd7, door de loper op b7 hangen er echter wel wat stukken als ik niet op pas.
Vanaf hier komt zwart beduidend beter te staan, zeker als ik ook nog eens de beste voortzettingen mis.
In plaats van Peg5 is c4 nog wel speelbaar. Ik had afruilvariant gezien, maar Lf3 gemist. Daardoor stond ik eigenlijk straal verloren.
Martin wint een kwaliteit en het wordt keepen voor mij.
Ik denk dat hij uiteindelijk een moeilijk plan kiest want het gemakkelijkst is om met beide torens op de koningsvleugel eea te forceren. Door tijdnood pakt hij op het eerste gezicht logisch een pion op a2 waardoor ik toch nog remise kan afdwingen.
Ik denk dat ik daar wel het meest mee kan leven.’
Commentaar van Ron
‘Ik had zeker niets voorbereid en kende echt de theorie hier niet van. Maar lang is het allemaal nog volgens het boekje. Zijn ook logische zetten. Zijn plan met Pf4 en Ph5, wat er sterk uitziet, blijkt veel minder gevaarlijk dan ik dacht.
Ik was bang voor g5 en zo (Thomas kennende) maar dat is dus niet goed. Had wel goed getaxeerd dat hij geen offers op h3 had..
Zelfs na 14. Pg3 sta ik nog beter. Mijn vervolg is om een aanvalsstelling te kunnen opbouwen, ik loerde op offers op h6.
Ik krijg dus op zet 22 een enorme kans!
Txf5 gevolgd door Dd3 is niet eens zo moeilijk te zien. Laat ik hem weer ontsnappen. Maar ben wel tevreden dat ik nergens tijdens de partij slechter heb gestaan.
Ik zag Martin tegen Frank zijn mooi opgebouwde winststelling vergooien. Maar Frank greep heel goed zijn enige kans. Allemaal remise dus.
De Hoek van Broek
Het loperspel was in de 19e eeuw een van de meest gespeelde openingen. Maar ook de laatste decennia heeft de wereldtop er zich bij tijd en wijle van bediend.
Meestal ontstaat er een stelling met kenmerken van het gesloten Spaans met een meer strategisch karakter.
Terwijl men in vroeger tijden soms wilde (dubbel) gambieten speelde als 1. e4, e5 2. Lc4, Lc5 3. b4, Lxb,4 4. f4?!.
Ook tegen Ron werd het een strategisch gevecht, waarin de tactiek overigens wel op de loer ligt. Het was allemaal bekend tot zet 15.
Ron – Thomas (15…Pe6)
Na 15. … Pe6 had ik spijt niet voor het betere 15..Pg6 gekozen te hebben, wat ook eerder gespeeld was.
Analyse This (met op de achtergrond Stockfish) vindt hem toch nog de een na beste zet. Ook was ik achteraf niet zo gelukkig met 17.. c5 wat de spanning in het centrum opheft en het paard naar een ongelukkig veld brengt.
Ik heb lang getwijfeld over 20.. f5 maar had het gevoel wel iets te moeten ondernemen. Mijn aanvankelijke tevredenheid over mijn stelling was al langzaam maar zeker veranderd in het gevoel de grip op de stelling te verliezen.
Feitelijk is er niet zo vreselijk veel aan de hand, maar zwart had beter met 20..c4 of 20.. b5
actief op de damevleugel kunnen worden.
Na 20.. f5
verandert de evaluatie van +05
naar +4!. Ron berichtte mij daags na de partij dat ipv 22. Lxf5 , 22. Txf5!een mokerslag is.
Na 22. Txf5, Txf5 23. Dd3, g6 24. g4
c4 25. De4, Tf6 26. Tf1 is de witte aanval spoedig beslissend. Daar kwam ik dus goed weg! Na deze gemiste kans is het evenwicht niet meer beslissend verbroken. Wel een mooie partij waarin Ron weer heeft aangetoond een gevaarlijke tegenstander te zijn.
Eindcorrectie moet nog plaatsvinden
