Weinig schakers, veel te beleven.

Een herstelde en herboren Hugo Ent.

Die Paul goed partij gaf. Die dacht tenslotte Hugo wel even te kunnen overrompelen door met een dame-uitval een pion te veroveren, maar daarbij iets te zorgeloos handelde, waardoor Hugo de kans kreeg Paul’s  Dame te schaken.

Waarna Paul snel begreep dat hij echt niet verder Dame-loos door het leven zou kunnen.

27……. Te7  ( Na Td8 is de nu volgende combinatie niet mogelijk, omdat de witte loper dan niet naar d2 kan.

28. Pb5 Da5  29. Ld2 met damewinst.

Frank moest een beetje zwoegen tegen Ab. Die met een tamelijk weinig gespeelde en eigenlijk ongevaarlijke aanpak van het Siciliaans Frank toch een beetje verraste.

Ab zat voor hem ongebruikelijk lang na te denken over zijn zetten. Maar dan door een verkeerd berekende combinatie – toch in het nadeel geraakte.

11 …… exd5 12. bxc6  bxc6  13. cxd5  cxd5 14. exd5 Pb6 en wit verliest om te beginnen een pion en raakt sowieso ook in een mindere stelling. Door een verkeerde zet 22……  Da5 geeft zwart zijn voordeel weg.

Frank:  “Da5 was echter een slechte zet waarmee ik mijn voordeel grotendeels weggaf. Ik wilde geen dames ruilen terwijl de computer aangaf dit juist wel te doen.”

22 …… Da5? ( beter Dxd1 23 Texd1 Tad8 en zwart houdt voordeel omdat het door wit terugwinnen van de pion, op c5, te riskant is. )

Nu is mogelijk 23 Txe8 Txe8 24 Tc4! Te4 25 Txe4 L e4 26. Dd6 met = (0.0)

Maar omdat Ab dat niet ziet, houdt Frank een klein voordeeltje. Tot Ab zijn stelling laat verkruimelen, en -toch nog haastig- rond zet 23 verliest.

Waarna zwart de kans krijgt na afruil van wat stukken wit de volgende voor wit beroerde stelling te laten overhouden:

26..  Tb1!!

Frank laat nu niets meer uit zijn handen glippen. Bij zet 35 geeft wit op.

Gerrit speelde zijn gebruikelijke terughoudende defensieve opening, en had al gauw niets meer in te brengen tegen de aanvalsdrift met offertjes van Thomas. Die me een prachtig smeuïg verslagje stuurde waar ik niets aan heb toe te voegen. Behalve de plaatjes natuurlijk.  

Thomas:

‘Het was allemaal nog redelijk lang theorie. In de Lichess- database vond ik nog een partij die verder ging met 13 f4 . Op zet 14

was i.p.v. b5 14.. d5 beter en ook op een paar latere momenten. Het voordeel wordt substantiëler na 16. Pd5

waarop Analyse This    16 .. Tae8 aangeeft. Maar ook wit speelt niet altijd de optimale zet, al verpest hij in het vervolg niets.

Zo vindt het rekenwonder 21. f6 doortastender dan Tg1. Maar het wordt voor zwart sowieso moeilijk. Zo is 22.. Pb6 een hardnekkiger verdediging dan Kh8 en zakt de evaluatie af van +6 naar +4. In zo’n stelling kun je het beste hopen dat wit zich in de jacht op “eeuwige roem” stuk  offert. Het zou niet de eerste keer zijn!

Na 25. fxg6 vindt het “machientje” 26. f5 nog sterker. Als zwart op zet 27 het torenoffer aanneemt met

27.. Kxg6 gaat hij mat na 28. Dg1 +, kf7 29. Dg7 +, Ke6  30. f5 + , Kxf5 31. Dg4.

Wel prettig als een partij eens een keer lekker vlot verloopt!

En Bert die nooit lekker in zijn vel zit als hij tegen KI een heel vroeg f4 tegen zich krijgt. Maar omdat Martin hem -waarschijnlijk- wilde verleiden  tot een Diemer en dus 2. Pc3 i.p.v. c4 speelde hopend op d5 werd het nu een Pirc, maar ook met vroeg f4.  Ook niet ongevaarlijk. Gewenst is na 1. d4 Pf6 2 Pc3 g6 3. e4  d6 4. f4   Lg7 5. Pf3

en  nu vooral 5…. c5, maar daar wachtte zwart wat te lang mee. Daarom stond Martin al snel beter.

Bij zet 11 kon Martin kiezen uit Pg3 en Pf2.

Hij speelde 11. Pg3. Bij het analyseren na afloop opperde de toekijkende Thomas : ‘Zou Pf2 geen voorkeur verdienen?’  Antwoord van een grijnzende Martin: ‘ Toen ik erover zat te peinzen dacht ik : ‘Thomas zou hier vast Pf2 spelen, maar ik wilde spoedig f5 spelen.’   ES: Thuis stelde ik vast dat mijn stokvisje ook Pf2 nog iets beter vindt.’

De bedoeling is nu f5 en aanval op h6. Daar is eigenlijk weinig tegen te doen. Maar zwarts poging met 14 …… f5 pakt in ieder geval niet goed uit. 15. exf6  Dxf6 16.  f5!

16. ….  cxd4? Ik denk dat Bert wel zag dat het mis ging, en dus maar koos voor een zet die althans nog wat denkwerk voor Martin zou opleveren en kansen op een fout.  Met succes, want Martin speelt 17. fxe6 terwijl 17. Pxd4 nog veel sterker was geweest. Maar helaas voor zwart is ook 17. fxe6 nog goed genoeg.

Na  17. … Dxe6  18. Lxh6 gaf Bert op. Als de lopers zijn geruild zal er wel wat mis gaan met die geïsoleerde dubbelpion. Er zou nog wel gespeeld kunnen worden. Maar ik neem aan dat Bert zich niet fit voelde vanavond, en geen zin had of zich in staat voelde  om nog een lange avond een ongezellige stelling te moeten verdedigen.

De overwinningen van Hugo en -in iets mindere mate maar toch- van Martin waren verrassend, die van Thomas en Martin wel een beetje te verwachten.

Er viel weer veel te bewonderen vanavond.

Eindcorrectie moet nog plaatsvinden.

Slechts 4 partijen, maar wel boeiende. 

Een leerzaam eindspel bij Peter tegen Ab. Ik fluisterde ze toe dat dat echt remise moest worden, ondanks Ab’s één pion meer, maar met ongelijke lopers en ook nog dubbelpionnen. Peter fluisterde terug: ‘Ja, maar ik weet echt niet hoe!’ Daarom ga ik daar verderop nog even op in.

Sven was kennelijk nog niet bekomen van de vreugde over zijn eerste plaats in zijn groep bij het Tata-toernooi, want die zat een beetje te knoeien vanavond. Een zeer geconcentreerde Paul las een minder geconcentreerde Sven even stevig de les.

Gerrit (met zwart) hield lang stand tegen Bert. Die met zorgvuldig spel toch een klein voordeel verkreeg. Maar Gerrit bleef taai verdedigen, en na een mislukte witte poging tot aanval werd de stand weer gelijk. Ook hier een boeiend eindspel dat behoorlijk lastig werd met wederzijds een rondspringend paard, tot voedsel diende pionnen, en  heen en weer rennende koningen. Gerrit zal ergens wel iets verkeerd gedaan hebben, want ineens stond hij toch verloren. Mij viel op dat toen Bert noodgedwongen  sneller ging spelen, ook Gerrit dat ging doen, hoewel die meer tijd op de klok had. Een verschijnsel dat je vaak ziet, en zelden verstandig is.

Moeilijk was ook de partij tussen Frank (zwart) tegen Ron. In ieder geval voor mij te moeilijk.  Ron’s verlangen naar perfectie kostte hem ook vanavond weer verschrikkelijk veel tijd, wat  laat op de avond weer leidde tot enigszins chaotische taferelen. Het werd toch remise.  Daarover mag ik ergens  hieronder de heren zelf aan het woord laten.

Paul (wit) tegen Sven.

Sven zocht zijn inspiratie in Skandinavië. Terwijl iedereen toch weet dat daar alleen maar sneeuw en kou vandaan komt. Paul is geen grote kenner van theorie maar de grote lijnen weet hij wel. Dus die stond rond zet 8 al op winst.

 Wit heeft ze voor het uitzoeken. Pc3 is sterk. Maar het kan ook ingewikkelder maar veel leuker, en dat verkiest wit. 9. Pxe5!

9 … Lxe2 10. Dxe2 Te8 (De7 is niet veel beter )

11. Dg4+ Pd7 12. Pxf7 en zwart kan wel opgeven. Maar doet dan niet. Hopend op een blunder van Paul.  Maar ja, die heb ik hem zelden zien maken. Nu dus ook niet. Toegegeven, Sven weet het toch nog wel een beetje gecompliceerd te maken, maar Paul doet alles goed.

Ik dacht zelf nu aan Lxf6 om het eenvoudiger te maken, maar Paul speelt het moeilijker maar interessantere en ook sterke 18. Pb5. Hij vertrouwt er terecht op dat 18 .. Lxb2 19. Tb1 (of zelfs Le3) wel erg gevaarlijk wordt voor wit.

Materieel stat wit niet eens zoveel beter, maar zijn aanval is onstuitbaar. Hier ergens geeft wit dan toch maar op.

Bert–Gerrit

De stelling met klein voordeel voor wit wanneer hij probeert een aanval te ensceneren. 

Hier seinde ik naar de er ook naar kijkende Frank  : Tbf6 en daarna T1b6?  Die vond dat niet zo’n oplossing. Want Dg7 lost alle dreiging op, dacht hij. Maar het ging wel zo! 31. Tf6 Dg7 32 T1b6 Dxf8 Tf8 en volgens de computer staat wit toch aanzienlijk  beter : + 1.60

Omdat Bert hierna de zaak overzichtelijker wil maken en dus ten onrechte toestaat dat de twee witte torens tegen de twee zwarte worden geruild gaat het nu toch echt verdacht veel op remise lijken. En dat blijft lang zo.

Maar Bert blijft zoeken naar winstwegen, en Gerrit blijft zijn best doen om die af te sluiten. Het wordt een vermoeiend, maar zeer grappig eindspel waarin beide paarden het hele bord over galloperen, heen en weer terug. Voortdurend  ook dreigingen creërend. Volg hun verbijsterende routes.

Het verloren remise-eindspel van Peter.

Dit is remise. Ongelijke lopers + dubbelpionnen van zwart. Peter zei niet te weten hoe dit aan te pakken. Wat moet  wit doen? Antwoord: heel lang NIETS. Peter speelt b3. Niet doen! Laat die zwarte damepionnen maar opstomen. Speel je zwartveldige Loper maar wat heen en weer. Liefst op de diagonaal h8-a1, maar dat hoeft niet eens altijd. Niet met een ander doel dan gewoon al je andere stukken niet te hoeven bewegen. Er komt dus geen tempodwang, en je kunt je Koning daar op e3 vastlijmen. Dan kan de zwarte koning nooit op de koningsvleugel de witte pionnen bedreigen. De witveldige looer van zwart kan zowiezo niks. Misschien ontstaat de volgende stelling

Diagram na zet 24 a4

Heel even wordt het kritisch. Nu moet echt even a3, omdat anders de pion a2  (vastgelegd op een wit veld)   ooit door de witveldige loper van zwart kan worden opgepeuzeld. Na 25. a3! Kan zwart niks meer.

Na  a. 25 …  bxa3 26 ba3  komt zwart nergens meer langs. En wit speelt zijn loper heen en weer.

Na   b.  25. b4-b3  idem

Na    c.   25.   b4 x c3 idem

Ron-Frank

Ron: Ik heb werkelijk genoten, ondanks dat ik het in enorme tijdnood feitelijk verpruts. De 1. b3 opening bevalt mij wel. Ik sta op het eind een kwaliteit voor en mogelijk nog gewonnen, maar Frank was zo sportief om remise te accepteren en niet op mijn klok te spelen. Ik zou hetzelfde hebben gedaan.

Frank:

De uitslag is uiteindelijk een remise.

In de eindstelling stond ik misschien iets beter, maar Ron had nog 20 seconden op de klok en gezien het spelbeeld van de avond zou het onsportief en onverdiend zijn om dat te gebruiken.

Grappig verschil van mening. Wat zegt Prof Mr Dr K?

27. La3    +4.60   Hoezo ‘een beetje beter’ voor zwart, of voor wit? Dit is verschrikkelijk veel beter voor wit!

En ja, na Lb2 wint wit een dame!

Ron:

‘Frank speelde weer eens origineel, al was het niet echt goed, maar tijdens de partij hadden wij beiden dat nog niet echt in de gaten. Maar het kostte mij allemaal wel teveel tijd. Martin gaf later aan dat ik toch echt sneller moet gaan spelen. Ik speel echter graag goed en blijk praktisch alles gezien te hebben, behalve dan in die tijdnood. Een dilemma.

Ik heb gekeken naar 9. Lxf6 (niet goed), maar vond daar dus het sterke 9. c4!. Op zet 14 kan ik echter wel beter op f6 slaan (ook weer over nagedacht).

Vervolgens is 10…, Dd6? echt verdacht. Ik had idee dat ik met 11. b4 dan stuk zou moeten kunnen winnen. Ik zag echter precieze vervolg niet, wat toch niet zo moeilijk is: vervolgens eerst g4 (druk van e3 weghalen), dan Da4+, dan a3 en als loper terug gaat naar c5 kan d4. 11. Df3 is overigens wel een goede alternatieve zet en plan. Frank geeft nu een pion, (ES: op b7, na 11. … dxc4) dacht dat ik niet op b7 zou slaan. (ES: maar dat deed Ron wel!)

Na zijn 14…., Pe4 zie ik dat er zowel druk op d2 als offers op e3 blijven. Hoe mij daartegen te verdedigen? Het gaat dus net goed, omdat zwart niet winnend 16…, Pxd2 kan spelen. Tijdens de partij was ik daar echter niet zeker van.
Vervolgens doe ik t/m zet 21 aldoor goede zetten.

22. Te1?  ( Pc6!)

Zet 22 is minder maar nog steeds winnend, maar al heel forse tijdnood. En nu wordt het lachen. Op zet 27 gewoon Lb2 met Damewinst (ES: Zie hierboven)  en op zet 28

kunnen zowel De2 als h3 en nog steeds win ik zijn dame.
Tja, wat tijdnood al niet kan doen. Toch gun ik het Frank wel, heb toch veel gezien, doorgedacht en lol gehad. Geen standaard potje.

Ik zag verder Paul echt fraai winnen van Sven en Gerrit lang overeind blijven tegen Bert.

Frank:

De partij zelf was ingewikkeld. De opening speelde ik anders dan Ron verwachtte, maar dat hielp mij niet echt.

Over zet 10 Dd6 was ik achteraf niet tevreden over. (ES: zie hierboven) Ik wilde de dame actief houden, maar misschien had ik beter Dd8 gespeeld. Ik was in de veronderstelling dat Ron g4 daarna zou spelen, maar dat deed hij niet. 11. Df3 had ik eigenlijk helemaal niet bekeken en was dus een verrassing voor me.

Ik heb toen lang gekeken om de d pion op te schuiven (zoals de computer aangeeft) of om te slaan.

Uiteindelijk koos ik voor het laatste.

Nu speelde Ron zijn dame meteen terug, maar achteraf had hij zoals hij al aangaf beter eerst Pxf6 kunnen doen. Die paarden maken het later erg gecompliceerd waardoor Ron veel tijd nodig had alles goed door te rekenen. Het zag er de volgende zetten eng uit op de d-lijn en ik heb lang gekeken naar een offer op d2 of e3, maar ik zag geen goed vervolg.

Vanaf zet 17 stond ik volgens de computer veel slechter hoewel dat op het bord niet echt te zien was. Wij hadden beiden niet het gevoel dat wit zoveel beter stond als aangegeven wordt. Dat is misschien ook wel de charme van een menselijke tegenstander.

Ondertussen wordt mijn stelling steeds slechter beoordeeld en na 18. Pe4 wordt er zelfs +10 aangegeven voor wit!

De 22e zet van wit was minder goed waardoor er een groot deel van het voordeel verdampte, mede ingegeven doordat het niet helemaal duidelijk was of ik op e3 kon slaan.

22. … f6  (…  Db7) 23. Pc6

Maar Pc6 had ik helemaal over het hoofd gezien wat een kwaliteit kostte. Ik blijf dubieuze zetten spelen, maar omdat Ron in tijdnood is ziet hij niet de beste voortgang.

26 Db1 is hartstikke fout van mij, maar omdat Ron La3 speelt ipv  Lb2 (als hij dat had gedaan kon ik opgeven).

Uiteindelijk een heel leuke, maar slechte pot geschaakt waarin  ik door het oog van de naald ben gegaan.

Eindcorrectie moet  nog plaatsvinden.

ik heb storende fout in schaakherinneringen verbeterd.

Karige opkomst. Laatste ronde gratis schaakvoedselbank. Al met al toch aardig wat schaakboeken van een roemloos einde gered. Mij viel op dat vrijwel alle exemplaren van Matten, schaakverhalen, bleven liggen. Zelf houd ik van dit type van soort. Alle boeken van Hans Ree bijvoorbeeld staan nog steeds bij me op de plank. Die ga ik echt niet weg doen.

Deze schaakavond was voor mij leuk omdat bij twee partijen er allerlei herinneringen bij me boven kwamen. Ik kon het niet laten die ook publiek te maken in een apart artikel : ‘Schaakherinneringen’. Dat zullen de meesten van jullie dan ook wel overslaan. Het zij zo. Toch jammer, want ik denk dat voor de theoretisch wat minde geïnteresseerden deze ontboezemingen  toch ook nog wel wat leerzaams kunnen bevatten.

Maar nu ter zake. Gerrit bleef moeiteloos overeind tegen het dit keer niet geheel vlekkeloze Engels van Martin. Bij zet 13 had hij zelfs de winst voor het grijpen.

  Want na zijn voortreffelijke 12 . …….  d4! 13. Lxc6 zou hij met bxc6 een stuk gewonnen hebben. Het paard op e2 gaat daarna zijn dekking verliezen. Maar na het gespeelde 13 ……bxc3 14. Lxe8 komt juist wit in het voordeel.

16. …..  Lxe2 maakt het nog erger (Pxe8 !?) want  na 15. Dxf7 is wart verloren. Alleen is de stelling wel erg ingewikkeld.

Maar Martin wikkelt dat hierna smetteloos af .

19 …  De7 20 Dxe7  Pxe7 21. Kxf1

Na gemakkelijk afruil van stukken blijft een stelling over waarin hij drie pionnen meer heeft. Daar kan zelfs Gerrit geen chocola meer van maken. Hij blijft nog wel 12 zetten roeren, maar daar heeft Martin uiteraard geen problemen mee.

Wouter–Ab wordt een gewoon klassiek damegambiet. Omdat Wouter een theoretisch detail tegen 2 ….. Pf6?  mist.

  Daarover dus elders meer. Na een grappig intermezzo na zet

6. …. Pe4 (speelbaar, maar niet de beste.)

valt er veel te rekenen. 7. Lxe7 Pxc3 8. Lxd8 Pxd1 9. Lc7 Pxb2  Dat blijkt toch niet goed genoeg voor zwart. Dus:  7. LXe7 Dxe7 wat beter voor wit is , volgens de digitale monsters. Maar Wouter doet het anders. Hij slaat op e4, wat tot een gelijke stelling leidt.

7 …..  dxe4 8. Lxe7 Dxe7 9 Pd2 f5

Ik verwachtte manoeuvres  om van de nadelen van die opstelling e6 en f5 te gaan profiteren, maar Wouter zoekt het heil op de damevleugel en dat leidt tot een grappige stelling waarin Ab’s zetten met zijn paard mij direct deden denken aan Drs P. ‘Heen en weer, heen en weer’.

13. Lb5 (b5!?) Pc6-a7? (14….Ld7!) 14. Le2 Ld7 15.Pc4 Pa7-c6   16. b5! Pc6-a7

Hierna staat wit erg prettig. Hij maakt goed gebruik van zijn mogelijkheden

 en had hier de knockout kunnen bewerkstelligen met 19. Da4 wat stukwinst oplevert. Maar hij speelt 19. Pc4 ? Waarna zwart op zijn beurt de partij had kunnen beslissen met 19 …. Pc3 20. Dd2 Pxe2 21. Dxe2 Lb5!!! En nog wat meer spitsvondigheid hier achteraan. Maar om dat allemaal te kunnen zien zul je je tot computer moeten laten ombouwen. Onze mensen spelen het spelletje redelijk verder waarbij wit en zwart om de beurt een heel klein tikkie prettiger staan. Tot Ab zijn gelijke stelling in grote haast met een blunder de das om doet. Het precieze gebeuren kan ik niet laten zien omdat hun notatie hier begint te haperen. Ik zag dat Wouter het daarna feilloos uitspeelt.

Sven- Ron

Commentaar van Ron:

Sven verraste mij dus met 1. d4 en de Jobava-opstelling. ( ES: ?????) Overigens geen slecht idee, zo snel mogelijk solide ontwikkelen, mogelijkheid anders te rocheren en dan maar combineren.

  Er is bijna geen opening waar ik niet al ooit naar gekeken heb. Tot en met zet zes is het allemaal normaal, maar toen verraste hij mij door de pion op c5 te slaan, wat niet de beste is. Hier heb ik lang nagedacht hoe ik die pion moet terughalen. 7…, Pbd7 is de sterkste. Ook mijn 8e zet vergde weer tijd. Het logische e5 spelen of gelijk slaan op c5? Dat laatste blijkt dus ook goed te zijn, voorkomt problemen met pion d5. Wederom moeten nadenken op zet 9. Thomas suggereerde daar later ( 8. ..  e5  9. Lg3)  9…, d4. In de na-analyse hadden we (Sven, Thomas, Bert en ik) niet genoeg tijd om daar goed naar te kijken, maar wat heeft die man dus een inzicht!

Bijvoorbeeld 10. exd4, exd4 11. Pa4 en nu b5!! en de complicaties hiervan zijn veel beter voor zwart. Of 10. Pce2, Pxc5 11. Pf3, Pxd3 12. Dxd3, Lf5 13. Dxd4, Da5 en ook dan trekt zwart aan langste eind.
Het door mij gespeelde 9…, De7 is overigens niet slecht. 9…, Da5 blijkt verrassend minder na 10. Pf3! Immers: 10…,e4 dan 11. Pxe4!, Dxa2 12. Pxf6, Lxf6 13. Db4!
Ik was hier al veel tijd kwijt. Nu ging Sven lang nadenken en speelde uiteindelijk 10. Le2. Ja pion d5 is niet meer goed te verdedigen, maar ik moet toch compensatie hebben? Nu doe ik het, wederom na lang nadenken (nog maar kwartier op de klok), toch fout.

 Ik zag niet dat als ik met paard op c5 neem na ruilen op d5 dan 12…, Lf5! kan spelen, omdat hij dan geen 13. Dd6 heeft (waar ik bang voor was).

  Ik kan dan 13…., De8 spelen en het paard op c5 kan niet goed gepakt worden vanwege Tc8 en dreigingen op c2! Zie dat maar eens. Daarom speelde ik 10…, Dxc5?

omdat ik zag dat dit mij nog het loperpaar zou opleveren en enige compensatie voor de pion. Op zet 15. realiseerde Sven zich dat het toch niet zo gemakkelijk was. Hij dacht hier ook heel lang na en had toen ook nog maar kwartier op de klok!
Alleen grijp ik nu in het vervolg mijn kans. Ik kan 18…, Lxa2 spelen.

  Eddy gaf gelijk aan dat dit in een legendarische partij tussen Fischer en Spasski ook was voorgekomen. Kan de pion op a2 geslagen worden? Ja dus. De tijd gaat nu een rol spelen. Hier is 19. Pg5 de beste. Niet onlogisch echter dat Sven de loper probeert te vangen met 19. b3. ( ES: Zie hiervoor ook mijn ‘Schaakherinneringen’) Maar wat wij later in de na-analyse dachten, dat Sven met 20. e4 kon winnen klopt dus niet. 20…, Tfc8. 21. Kd2, axb3 22. cxb3, Lh6 23. f4, Ta3 24. Lc4, Txc4! en zwart kan zich staande houden. Thomas gaf al aan dat zwart mogelijk een kwaliteitsoffer op c4 zou kunnen hebben.
Nu gaat de tijdnood een rol spelen.

  20. Pg5 is niet de beste, maar zijn 21ste zet (axb3 21 Pe4?) is dus verliezend. I.p.v. mijn 22…, Lf8 is daar f5 nog sterker (later terecht door Sven aangegeven), maar als ik in tijdnood ben en zie een voldoende zet, dan aarzel ik niet meer! Ook in vervolg waren er andere en betere zetten. Sven overziet nog dat ik f7 dek, maar maakt allemaal niet meer uit.

 24. Txh7 ?? Kxf6
Al met al een spannende partij waar veel inzat. Toch blij dat ik Sven verslagen heb. Je ziet het niet altijd aan zijn uitslagen, maar hij is een talentvolle speler. Hij komt er echt wel.”

Bert-Thomas

Commentaar van Thomas:

“4. Lg2 verraste me.

4. … Pc6

Zwart kan dan ook 4. .. e5 spelen Omdat 5. Pxe5 na 5 .. Da5 een stuk kost. Mogelijk was Bert van plan er na 4… e5 met 5. c3 een gambiet van te maken, maar Ik weet niet of dat zijn stijl is.

Ipv 9.. Lg4 wat een prima zet is, was 9. …Ld7 ook een veel gespeelde zet.

  Met 12. e5 dwingt wit praktisch dameruil af ( dxe5 13 Dxc6 Dxc6 14. Lxc6 )en varieert daarna  de stelling tussen -0,25 en +0 25.

Op zet 16 heb ik gekeken naar Le6 om een oogje op a2  te houden. Na de ruil van een stel torens had zwart wat vaker het voordeel mee dankzij het loperpaar maar de dubbele e-pion die ook nog de fianchetto-lopen blokkeert vormde wèl een handicap.

Bert bleef goed tegenspelen.

 Alleen 24. Kf2 had beter vervangen kunnen worden door 24. Kd3 om op 24 .. Lc1 te kunnen reageren met 25. Kc2. Ik had met 24. .. Lc1  25. Pc4, Lb5 26. b3, Lc4 27. bxc4, Lb2 een pion kunnen winnen, maar met ongelijke lopers is het nog maar de vraag of dat te winnen is.

Het opgeven Van Bert op zet 37 lijkt ook weer wat voorbarig.

Gek genoeg levert 38. gxf4, gxf4 zwart wel een substantieel voordeel ( -2,0 ) op wat in strijd lijkt met de vuistregel dat de partij met het nadeel pionnen moet ruilen (en de partij met het voordeel stukken!)  Na 38. Pa5,  Le8 en weer terug 39. Pc4  lijkt het nadeel binnen de perken te blijven. Terwijl ik gisteren dacht dat wit in ieder geval een stuk moest offeren voor 2 of heel misschien 3 pionnen en de opgesloten positie van La1 pas wordt opgelost door de drie  hardlopers op de damevleugel!

Eindcorrectie moet nog plaatsvinden