‘Chess 960’. De nieuwe naam voor wat Robert Fischer na zijn wk-titel in1972 flink propageerde: ‘Fischer random chess’ heet nu ‘chess 960’. Omdat er 960 alternatieve mogelijkheden voor de beginstand zouden zijn om je stukken achter de rij pionnen te moeten opstellen. (Even natellen?) En Bobby F. warempel een beetje vergeten dreigt te geraken?
Mijn schaakvluggertjesmakker (ooit) zag er destijds wel wat in. Ik niet. Hij had veel minder openingstheorie tot zijn beschikking dan ik. Hij wou wel graag wat vaker van me winnen. Je openingskennis kun je vergeten met zulk schaak. Dat is namelijk de bedoeling van random. Hoe kun je bij de ultieme schaakwaarheid komen als elke partij weer anders begint?
Voor mij ging het eigenlijk niet om het winnen. Voor mij is schaken altijd meer geweest een soort wetenschap, waar je zo veel mogelijk kennis van wilt opdoen op zoek naar de waarheid, en een kunstrichting waar je af en toe ademloos schoonheid bij kunt ervaren. Het was voor mij eigenlijk nooit een leuke krachtmeting met andermans brein, geen potje geestelijk worstelen, geen spannende sport.
Voordat maandagavond het openingsloze geweld bij ons losbarstte, zei ik tegen Ron: ‘Voor mij is dat niks” Waarop Ron antwoordde : ‘Voor mij ook niet.” Waarschijnlijk omdat een dergelijk speltype mij tegen de borst stuitte, is me volledig ontgaan dat deze verderfelijke hybride vorm inmiddels eigenlijk best al aardig populair geworden is. Dat echte schakers als Carlsen , Leko, So, Nakamura zich eraan bezondigen. Dat er zelfs wereldkampioenschappen 960 worden georganiseerd: 2018 Carlsen, 2019 So, 2022 Nakamura.
En nu dus zelfs doorgedrongen tot onze kleine doch gezellige vereniging. Ik overwon mijn natuurlijke tegenzin en ging kijken. Ik wilde wel weten hoe deze onnatuurlijke uitwas te onzent ervaren zou worden. Tot mijn grote spijt moest ik vaststellen dat daar niets negatiefs over te vermelden valt.
Er werd erg veel gelachen. Dat is er natuurlijk mooi aan: je doet iets stoms, maar dat mag. Je hebt een excuus: ja, kan gebeuren, het is random. Ik zag Joris gniffelend naar zijn verloren stand tegen Mink kijken , Hugo (die is terug, hoera, hoera) blij glimlachend met Martin diens schitterende winnende torenoffer reconstrueren.
Ik zag Peter genieten van zijn zonder materiaalverlies in de opening lekker gelijkop spelen met Wouter. Ik zag Frank schouderophalend bevestigen dat hij tegen Ron had zitten prutsen. Hij vond het duidelijk niet erg, omdat het hoort bij dit leuke niet serieuze spelletje.
Verder viel me op : de hele eerste ronde was in een half uurtje afgehandeld. Iedereen zat te vluggeren. Om te laten zien dat het allemaal een grap was en echt niet serieus genomen mocht worden?
Ook viel me op dat al vrij gauw toch veel borden er uitzagen alsof er gewoon netjes normaal geschaakt werd. Iedereen probeerde toch maar zo vlug mogelijk de jungle uit te geraken en de gebaande wegen terug te vinden.
.
Erg verrassende uitslagen zag ik die eerste ronde niet. Een beetje misschien dat Thomas zijn eerste partij tegen Marc vrij kansloos verloor. Allebei openingenkenners die hun boeken even kwijt waren. Eigenlijk niet heel veel krachtsverschil. Ach, het zegt weinig. Het is maar random.
Omdat vrijwel nienand zijn partij noteerde, kan ik als uw schaakjournalist eigenlijk niks met de beker 960-avond. Eigenlijk vind ik dat wel prettig. Weekje rust.
Ik zou Peter willen nazeggen : ‘Ga er vooral mee door.’ Leuk ontspannen sfeertje. Velen van u vinden het kennelijk leuk. Echt meevoelen kan ik dat niet. Maar het is weer eens wat anders. En ik vind het wel lekker rustig.
PS:
Ik heb in het vorige artikel Waagtoren een diagram hersteld bij Ron. Daar stond een verkeerde stelling.
Ze kwamen naar ons. Prima. Ik heb wat minder prettige herinneringen aan onze bezoeken aan hen. Je kon er niet voor de deur parkeren. Je zat er opgepropt op elkaar, want het is een heel grote vereniging (meer dan 100 leden) en hun speelruimte was eigenlijk niet groot genoeg. (Maar intussen zijn ze verhuisd geloof ik. ) En omdat ze zoveel leden hebben en dus een ruime keuze aan talenten verliezen we bijna altijd smadelijk. Op één keer na. Laat op de avond keerden toen ineens op wonderbaarlijke wijze de kansen en vooral dankzij een miraculeuze overwinning van Gerrit vanuit een mindere stelling wonnen we. De waagtorenaren (met hogere elo’s!) begrepen er niks van. Wij eigenlijk ook niet.
Vanavond weer zoiets? Graag! Ze zijn er weer met hogere ratings. Willem Meijles spreekt me aan. Hij herkent me nog uit mijn Caissatijd en weet mijn naam. Hoe is het mogelijk!? Dat was 25 jaar geleden! Als ik suggereer dat we 1x samen gespeeld hebben en dat dat remise werd, ontkent hij dat. Maar het was wel zo. In mijn database gevonden: 9 september 2000. Als onze externe match me vanavond weer gaat tegenvallen tegen die sterke Alkmaarders is die ontmoeting voor mij toch een leuk voorvalletje.
Maar er valt al gauw meer te genieten.
Koen demonstreert een heel eigen opvatting van stukontwikkeling. De lichte stukken van de damevleugel gaan in de afruil, en zijn koningsvleugel staat er op de 14e zet nog geheel onaangeroerd bij.
Koen – Waagt0ren (14.Tb1)
De dame staat even later zonder ruggesteun midden op het bord en vraagt om verjaging. Maar toch wel grappig.
Koen – Waagtoren (16.Dxe4)
Frank gaat opgewekt het Frans van zijn tegenstander tegemoet. Biedt een pionoffer aan. Maar die durft dat niet aan. To b two or not to b two? Gaat wel op de koningsvleugel woeste pionzetten doen!
Frank – Waagt (13…f5)
Dat gaat spannend worden. Volgens mij spekkie voor Franks bekkie.
Ron lijkt de London opening met wit goed in de hand te hebben, maar oh wat gebruikt hij weer veel tijd.
Marc zit in zijn geliefde Hollandse Leningrad. Altijd leuk om te zien. Volgens mij gaat het hem wel goed. Volgens mij hoor je met wit op e2-e4 aan te sturen. Nu staat Marcs zwarte pion op e4. Geef mij maar zwart!
Waagt – Marc (11…e4)
Martin stelt zich niet al te bescheiden op tegen de Grand prix S iciliaan van Meijles.1. e4 c5 2. f4 , d5 !?
Waagt – Martin (2…d5)
3. exd5 Dxd5 ( Pf6!?)
Ik herinner me dat Meijles altijd een aanvalsspeler was, en ook nu zie je langzaam de witte stukken richting de zwarte monarch oprukken.
Waagt – Martin (17.Dxh5)
OM 21.50 zie ik voor ArisdH nog niet veel desastreuze ontwikkelingen.
Ron zal wel remise worden. Ik zie wel winst voor Marc schemeren. Ik denk dat Martin het misschien toch een beetje moeilijk kan gaan krijgen. Maar misschien denk ik dat omdat ik nog steeds nogal wat respect heb voor die Meijles. Thomas staat wat gedrukt, maar ik heb afgeleerd me over zijn stelling een mening te vormen. Het loopt daar altijd anders af dan ik verwacht.
Leo Van Steenoven – Thomas Broek (18…b6)
Gaat Koen toch aanvalskansten krijgen?
Koen – Waagt0ren (19.hxg6)
Frank ontneemt zwart het rochaderecht. Dat wel. Maar ik vind ik het strategisch niet gezellig. Een dubbelpion, en zwart het loperpaar. Dat valt me tegen.
Afwachten. Thomas is onze tovenaar, maar Frank kan goed goochelen.
22.20
Ja hoor. Wat ik verwachtte. Ron heeft sterk gespeeld maar winst zat er niet in. Remise.
22.40
Bij Marc ineens een ramp. Hij stond m.i. op winst, maar overziet een heel gemene resource die de rollen omdraait.
25. Pe6 !!!
Even denk ik dan dat hij toch nog mat kan geven, (25. … Kf6 26. DXC8 De3+ 27. Kh1, Dd2 zie verderop) maar zie dan dat hij daar een zet voor te kort komt, en dan minstens materiaal verliest. Hij besluit terecht toch maar kwaliteitsverlies te accepteren, misschien kan hij nog wat met een pluspion.
Ook bij Koen is het ineens mis. Als zijn aanval is afgeslagen gaat zijn eigen onveilige stelling zich wreken. Hij verliest.
26. … Pd3+ 27. Kd1 Tf2 wit geeft op
Het is erg spannend bij Martin (materiaal gelijk, maar tijdnood in aantocht, en ook wel steeds voor beiden moeilijke stelling.)
Frank verliest inderdaad.
Marc houdt nog even vol. Maar het is niet te redden. Materieel gaat het wel, maar zijn koning staat steeds onveilig(er) en dat gaat een dame kosten.
Rond 23.00 komt een eind aan een spannende avond.
Martin houdt zijn partij overeind tegen Meijles. Meijles ziet dat remise door zetherhaling het best haalbare voor hem is.
40. Pf7+ Kg8 41. Ph6+ Kh8 42. Pf7+
Verdomd knap van Martin.
En Thomas ziet alweer kans om vanuit een wat mindere stelling gelijk te maken en na een fout van zijn tegenstander zelfs te winnen. Het zal weer niet.
28. Dxb6? Txc3 29. Dxb7 Txc1 !! wit geeft op wegens 30. Txc1 De3+ met torenwinst Mooi hoor!
( Opmerking: Gelieve voor Bro te lezen Broek. Wegens de lange naam van de witspeler zit het programma aan het maximum aantal beschikbare letters)
Zo wordt het 2-4. Niet feestelijk voor ons maar ook niet heel treurig, Tegen die sterke tegenstanders. En we zaten toch heel dicht tegen 3-3 aan. (Tenslotte heeft er nog iemand op winst gestaan voor er ineens een ramp plaats vond. Nee nee nee namen noemen we niet.)
En er viel op de borden veel moois te zien. En het waren aardige mensen die Alkmaarders. Ze vonden het goed dat ze gefotografeerd werden. En niemand had er bezwaar tegen dat ik ook hun notatieboekjes wilde gebruiken.
Commentaar van de meer deskundigen :
Thomas
Na de partij van gisteren overheerst een dubbel gevoel. Aan de ene kant ben ik natuurlijk blij het punt binnen gesleept te hebben, aan de andere kant de wijze waarop dit tot stand is gekomen. In de opening was ik blij het loperpaar bemachtigd te hebben en tevreden zocht ik naar mogelijkheden om mijn prettige stelling nog prettiger te krijgen.
Leo Van Steenoven – Thomas Broek (9.Dxd3)
Alleen zag ik wat beren op de weg in de vorm van de witte opmars e4-e5 . Ik overwoog vooral 9…Ld7 maar zag wat problemen. Maar na 10. e5, dxe5 11. Pxe5, Td8 12. Lg5, Le6 is er voor zwart geen vuiltje aan de lucht. Maar het middel was erger dan de kwaal, het “achteruit ontwikkelen” met Pfd7 was een zeer onzalig idee. Ineens had ik grote problemen mijn ontwikkeling te voltooien. Voeg daaraan toe een tegenstander die geruime tijd zijn voordeel rustig en bekwaam bleef uitbouwen en u begrijpt dat ik niet erg optimistisch gestemd was. Totdat er een onverwachte kans kwam de zaak iets ingewikkelder te maken
Leo Van Steenoven – Thomas Bro (19.e5)
19. .. Lxf4 20. e6 ?
Met 20.. Lxf4?! Vreemd genoeg was dat objectief gezien zeker niet de beste zet , sterker nog na 20. exf6 ! zou wit groot voordeel hebben kunnen halen, volgens Stockfish zelfs +5!. Een opmerkelijke variant ter illustratie; 20.Le5 21. fxe7!!, Lxd4+ 22. Kh1, Te8 23. De6+, Kh8 254.Pxd6 en zwart gaat dit waarschijnlijk niet overleven . Maar ik heb ook in dit geval 20. Pe5 overwogen en was in ieder geval blij dat de stelling wat gecompliceerder was geworden met voor beiden kansen te struikelen, in plaats dat slechts wit schaakt en zwart rustig verder de duimschroeven aan kan draaien.
Leo Van Steenoven – Thomas Bro (20.e6)
Na 20. e6 is het voordeel voor wit nog steeds zo’n +2, echter de tijd begon wel een rol te spelen, wit begon veel krapper in zijn tijd te zitten, minder dan tien minuten tegen zwart nog zo’n half uur. Langzaam kwam zwart terug in de strijd en rond zet 25 stond het ongeveer gelijk.
.Leo Van Steenoven – Thomas Bro (26.axb5)
Een paar zetten daarna bleek de witte dameuitval naar b6 te veel van de de stelling te vergen, echter vlak voor het einde zat er nog een leuke variant in.
Als wit in plaats van 28. Dxb7, 28. Tb1 speelt kan op 28…Dc2 29. Tf1 volgen en op 29…Lxd5 30. Txf8+ niet 30.. Kxf8 31. 31. Dd8+ met minimaal eeuwig schaak maar koelbloedig 31. Kg7 en op 32. Tf7+, Kh6 en wit heeft geen schaaks meer. Maar je moet het allemaal wel even vinden en het is dan zeker fijn als je niet in tijdnood bent! Een zwaar bevochten overwinning dus tegen een gevaarlijke tegenstander, maar wat betreft mijn zet keuzes is er zeker nog werk aan de winkel.
Ron
Ik voelde me niet echt lekker met die neus (en hoofdpijn). Maar toch wel goed gespeeld. Hij speelde de opening snel wat me zorgen baarde. Hij kende deze variant.
Ron – Waagt (3…c5)
Op e4 i.p.v. e3 zou hij Pxe4 hebben gedaan, wat ik ook de beste daar vind. De balans daarna is niet echt verstoord geweest meer.
Ron – Waagt (10…Lh5)
I.p.v. Pe2 kon ik ook gewoon g4 en h4 spelen daar, heb er lang naar gekeken, maar levert ook niets op. Na ruil van alle lichte stukken staat hij zelfs een tikje beter. Ik bood toen al remise aan, hij speelde door, maar zelfs als ik op damevleugel een pion verlies door zijn minderheidsaanval, ga ik niet snel verliezen, als ik maar tegenkansen creëer.
Ron – Waagt (25…b4)
Dat was niet echt moeilijk. Remise terecht resultaat. Jammer van Marc. Die speelde fantastisch en kwam echt heel goed (winnend) te staan. Maar schaken blijft moeilijk. Kijk naar Thomas die zich op wonderbaarlijke wijze wist te redden. Frank had zijn avond helaas niet, Koen speelde ook niet lekker zag ik. Martin heeft gevochten, ook daar denk ik remise terecht resultaat. Helaas 4-2 nederlaag dus.
Martin
Voor mijn gevoel de hele partij moeten worstelen om in de partij te blijven.
Het verdedigen van een ontwikkelachterstand, koningsaanval en matdreigingen zonder zelf ijzers in het vuur te hebben.
Echter de computer is minder negatief, solide stelling en al zijn aanvallen zijn goed verdedigd. Ik heb praktisch de hele partij niet slechter gestaan, terwijl ik echt het vermoeden had ( ik ook, ES) dat ik ergens 3 punten of meer achter zou hebben gestaan.
Ik ben dan ook wel tevreden in deze voor mij onbekende variant om zo tegen de “grand prix” te spelen.
Ik heb deze stelling al twee keer eerder op het bord gehad. In één partij speelde wit hier e2-e4 en in een andere partij Tf1-d1. Ook d4-d5, zoals in de “echte” Leningrad hoofdvariant, wordt vaak gespeeld, maar heb ik persoonlijk nog niet tegen me gehad. Volgens mijn database wordt 10.b4 het meest gespeeld, maar was voor mij nieuw tijdens de partij.
10…e7-e5 11.d4-d5 (beter is 11.de5:) 11…e5-e4 12.Pf3-d2
Waagt – Marc (12.Pd2)
(Dit kost een pion. Mijn computer geeft 12.Pd4! met gelijk spel, want als zwart dan een pion wil winnen met 12..cd5: 13.cd5: Pd5: 14.Pd5: Ld4: komt 15.Dc4 en wit staat beter; maar dit is niet zo makkelijk te zien) 12…c6xd5 13.c4xd5 Pf6xd5
Waagt – Marc (13…Pxd5)
(dat is het nadeel van b2-b4, de diagonaal is open) 14.Lc1-b2 Lc8-e6 (dreigt Tc8) 15.Pc3xd5 Le6xd5 16.Lb2xg7 Kg8xg7 17.Pd2-b3 De8-e5 (staat daar mooi centraal)
Diagram na 17 ,,De5
18.Ta1-b1 (dekt het paard zodat de dame weg kan) 18…Ta8-c8 19.Dc2-d2
Stelling na 19.Dc2-d2
Mijn computer geeft nu als beste voortzetting: 19..Lb3: 20.Tb3: Pc7 hetgeen mijn paard in het spel brengt. Ik besloot echter om op jacht te gaan naar een tweede pion, maar er verschijnt een sterk wit paard op d4, terwijl mijn paard op a6 buitenspel blijft staan. Hier begint de partij eigenlijk al een klein beetje om te slaan, want een gelukkig paard (Pa6-c7) is belangrijker dan materiaal (ik heb uiteindelijk al een pion meer), en wit krijgt nu tegenspel.
19…Tc8-c3 20.Pb3-d4 Tc3xa3
Waagt – Marc (20…Txa3)
21.f2-f4 (voordat zwart f5-f4 speelt, en de zwarte dame op e5 komt nu wat onder druk te staan aangezien de stelling meer open wordt) 21…e4xf3 22.Lg2xf3
Stelling na 22.Lg2xf3
In deze stelling zag ik een combinatie, waarvan ik dacht dat het zou winnen, maar het werkt niet. Ik keek naar 22..Ta2, jaagt de witte dame naar het betere veld c3 (pakt daar de c-lijn, en dreigt Ld5: Dd5: en aftrekschaak met het paard), maar het heeft een bedoeling: 23.Dc3 Lf3: 24.ef3: en nu de kroon op het werk: 24..Tc8 25.Dc8: Dd4: 26.Kh1 Dd2 gevolgd door mat over de door de toren veroverde tweede rij. Is mooi toch? Of toch niet?
Een pijnlijke verrassing. Toch had ik dat moeten zien voordat ik 24..Tc8 speelde. Het is ook nog eens een schaak, dus dat had ik sowieso moeten overwegen. Wat ging er mis? Ten eerste, de aanbeveling is om “zet voor zet” te rekenen. Dat wil zeggen, niet uit gaan van de eerdere berekening van een variant, maar bij iedere zet de stelling opnieuw vanaf nul bekijken. Ten tweede, omdat ik weet dat ik bovenstaande aanbeveling meestal toch niet volg, probeer ik, om blunders te voorkomen, al enige tijd om mezelf aan te wennen (het moet gaan zonder daar bewust over na te denken) om bij iedere zet niet 1, maar in ieder geval 2 zetten van de tegenstander te overwegen voordat ik de zet ook echt uitvoer. Ook voordat ik Tc8 speelde heb ik twee zetten voor mijn tegenstander overwogen (ik keek naar dame neemt toren, en dame gaat weg en dan met name Dc3-d3), maar er was dus nog een derde optie (Pd4-e6) en daar nam ik dus niet voldoende tijd voor. Maar goed, in ieder geval dus wel twee zetten, meestal is dat wel voldoende om een blunder te vermijden. Toch maar eens nadenken of ik mijn regel moet aanscherpen…
25…Kg7-f6 26.Dc3xc8 De5-e3 27.Kg1-h1 De3xe6
Waagt – Marc (27.Kh1)
Ik speelde 27. De6: met tegenzin, maar de aanval ging echt niet: 27..Dd2 ( zie ook hieronder) 28.Dd8 Ke6: 29.Tfe1 Kf7 (29..Kd5 30.Tbd1) 30.Dd7 Kf6 31.De7X of 27..Dd2 28.Dd8 Kf7 29.Pg5 Kg7 30.De7 Kh6 31.Dh7: Kg5: 32.Dh4X
.28.Dc8-f8! (Opnieuw sterk gespeeld. Na 28.De6: Ke6: 29.Tfe1 Kd7 zag ik nog wel hoop, misschien b5 en Pa6-b8-c6) 28…Kf6-g5 (het is eigenlijk al over, de computer geeft hier al een mat in 15 zetten aan) 29.h2-h4 (goed genoeg, maar 29.Dg7 h6 30.Dd4 is nog beter want dan volgt geforceerd mat) 29…Kg5-h5 30.Df8-g7 h7-h6 31.Dg7-d4 (31.Tg1! is beter) 31…De6-e2 (niet goed, mijn laatste kansje was 31..De5!, maar ik zag in een flits na De2, g4 in gedachte mijn koning naar h3 lopen, en ik speelde het maar gewoon snel en op goed geluk in de veronderstelling dat ik toch al verloren stond en dus niets meer te verliezen had)
Waagt – Marc (31…De2)
32.g3-g4 Kh5xh4 33.g4xf5 Kh4-g5 (33..Kh3 kan natuurlijk niet wegens 34.Dg4 mat)
Nog wat aardigs beleefd deze avond? Iets kleins, maar gezelligs? Jazeker!
Daar kwam ineens de Rabo-bank, vertegenwoordigd door een leuke dame, een leuk geldbedrag aanbieden aan ons leuke clubje. Resultaat van de sportclub-actie. Dat is natuurlijk meer dan ooit erg welkom.
Daarna nog wat aardigs mogen meebeleven? Jazeker.
Nog nooit zag ik zo’n rusteloze koning alsmaar heen en weer hopsen als die van Chris. Van e8 naar e7 naar d7 naar e8 naar d7 vice versa. Zoiets. Dat kan natuurlijk geen goed teken zijn. Deze monarch werd inderdaad soepel gedwongen tot afstand van de troon en de guillotine. Ron had daarvoor geen revolutie nodig. Dat ging langzaam tergend maar onomkeerbaar naar de overwinning.
Ook geestig wat erop het bord Ab-Peter plaatsvond. Ab begon als altijd weer vanuit teruggetrokken positie. Een soort Reti/Nimzowitsch/Larsen. Ooit een poosje een opzienbarend schaaknieuwtje, maar intussen bij echte schakers zelden meer te zien. Bezetten van het centrum niet met pionnen maar met stiekeme lopers op afstand, en pas later tot daden overgaan. Voordeel van die opzet is wel dat je niet geconfronteerd kan worden met twintig verschillende goed voorbereide openingen. Dus een heel geschikte mogelijkheid voor schakers die leukere dingen kunnen bedenken dan studeren in duffe schaakboeken. Voor Ab dus.
Peter had er weinig moeite mee. Die deed wat je hoort te doen tegen zoiets. Lekker zelf wel een stevig centrum stichten.
Ab – Peter (7.Pg3)
Als Ab dan toch tot daden overgaat weet Peter daar voorlopig ook wel raad mee.
Ab – Peter (16.La3)
16…. c5
Maar dan sta je als toeschouwer versteld toe te zien hoe Peter in gelijke stelling ineens totaal vergeten schijnt te zijn waarom hij vijf zetten eerder ook alweer c6-c5 gespeeld had.
Ab – Peter (21.Lxh5)
21 .. , c4?? 22. La3! Dat kost zwart een kwaliteit
Nu staat zwart natuurlijk beroerd en de afwerking doet Ab netjes. Maar ineens lijkt het toch fout te gaan. Hij verblundert zijn winst. Dat voorbeeld volgt Peter. Maar tot Ab’s opluchting en Peters verdriet blijkt een eindspel met een stuk minder voor Ab, maar met een vrij ver gevorderde vrijpion, toch gewonnen te zijn voor wit. Maar was dat echt wel zo?
Helaas waren beide heren gestopt met noteren. Jammer, want zulke eindspelen vind ik grappig. Ik weet het ook niet precies meer, maar reconstrueer iets dergelijks als hieronder op hun bord stond.
wit aan zet, wit wint 1, b6-b7
zwart aan zet zwart wint
Wit aan zet, wit wint
Zwart aan zet zwart wint !!!
Dat type van soort dus.
De potjes van
Mark (tegen Gerrit ) en Martin (tegen Mink) waren schaaklesjes.
Marc speelde een als minder goed bekend staande vorm van Skandinavisch gambiet. ( 1. e4 d5 2.exd5, c6 ( i.p.v. 2 Pf6) en was dus uit op combinatoire mogelijkheden.
2 ….. c6
En het werd tenslotte dus een les in combinatie-schaak.
Marc-Gerrit, 17 c4
17 … Pxd4 18. Pxd4 Lxe5
Martin gaf achteraf les in openingenbehandeling.
Ik hoorde Martin doceren: ‘Als je de basisprincipes van de opening negeert gaat dat natuurlijk bijna altijd fout. Bijvoorbeeld bij niet tijdig rocheren, en niet vlot ontwikkelen van je stukken.’
Martin – Mink (12.Pe3)
Misschien was dat wel een goede raad bij Chris geweest. Bij Mink viel dat nog wel mee. Wit moet ook nog rocheren. Hier werd 12. … e5?? gespeeld. En dat was niet goed. Waarschijnlijk het en passant slaan over het hoofd gezien, Maar de belangrijkste fout zat al bij zet 5.
Martin-Mink, 5 g3
5 … Db6?
6. d5! Zeer vervelend
Om dat te voorkomen was 5 ….. d5 mogelijk en noodzakelijk.
Resteert de partij Frank (wit) tegen Thomas. Moet even iets kwijt; dat ik toch behoorlijk jaloers op die Frank begin te worden. Waarom? Nou ja, ten eerste zijn jeugd. Nog een lang leven voor zich. Ten tweede zijn huidige automobiel. Goeiedag! Die zag ik maandag voor het eerst. Maar ten derde: zijn huidige schaakniveau. Ja, ik weet dat ik vorige week bij een partij van hem schampere opmerkingen heb gemaakt. Maar dat was rapid. Maar vanavond ! Het gemak waarmee hij Thomas’ g3, Lg2 in een siciliaan ontkrachtte
(12…e5)o
en later een (op mij als wat krampachtig overkomende) tegenaanval terecht gewoon negeerde en nuchter een pion won, tjonge!
24 …. Txc2
Thomas zal wel tevrden geweest zijn dat hij er toch nog een remise uit kon halen.
33. … Pb8? (Pf6!?)
Aldus mijn oppervlakkige waarnemingen, Voor deskundiger infornatie moge ik u verwijzen naar de commentaren van Marc en Thomas.
Ik denk dat die toelichtingen voor velen van ons zeer zeer leerzaam kunnen zijn en zal dus vaker een hele partij van hen ook in een naspeelbaar diagram zetten.
Marc:
Gerrit – Marc. 7 oktober 2024
1.e2-e4 d7-d5 (Scandinavisch) 2.e4xd5 c7-c6 (Scandinavisch gambiet) 3.Pg1-f3 (Jammer, Gerrit besloot om het gambiet niet aan te nemen) c6xd5 4.d2-d4 Pg8-f6 (De stelling kan nog overgaan in zowel de Caro Kann ruilvariant als in de Caro Kann Panov, dus zwart moet oppassen om niet via een zetvolgorde buiten het eigen openingsrepertoire van een van beide terecht te komen) 5.Lf1-e2 (Op zich een prima zet, maar in deze stelling wat ongebruikelijk; in de Caro ruilvariant gaat de loper meestal naar d3, en in de Panov blijft de loper meestal nog even wachten op f1) 5…Pb8-c6 6.0-0 Dd8-c7 (Het idee achter Dc7 is goed, maar het is te vroeg. Mijn bedoeling was om op termijn een minderheidsaanval te beginnen, en in dat geval wil wit graag een loper of f4 (gericht tegen Tb8) en een paard op e5 (voor mogelijk tegenspel, en om eventueel terug te vallen naar het ideale veld d3). Dc7, eventueel met hulp van Ld6, is gericht tegen zowel Lf4 als Pe5, maar het is te vroeg want de structuur ligt nog niet vast (ook in de Caro ruilvariant komt Dc7 pas na c3) 7.c2-c3 (Wit mist een kans op een ietsje betere stelling. Het nadeel van Dc7 is dat zwart minder controle heeft over het veld d5, dus 7.c4! (mogelijk trouwens door de flexibele openingsbehandeling van wit) was een goede zet geweest) 7…Lc8-f5 (ik wilde e6 en Ld6 spelen, maar dan moet uiteraard eerst Lc8 eruit) 8.Le2-d3 (Op zich is de ruil gunstig voor wit in deze structuur (om een minderheidsaanval op te vangen is het gunstig om alle lichte stukken te ruilen, behalve een paard op d3), maar het kost hier in ieder geval 1 tempo (Lf1-e2-d3) en misschien 2 tempo’s aangezien het veld d3 niet optimaal is voor de dame (een paard zou daar beter staan). Mijn computer geeft de voorkeur aan 8.Ph4 waarna ik Lg6 van plan was om na 9.Pg6: hg6: de h-lijn te openen. Zelf zou ik voor wit denken aan 8.g3 met als plan Lc1-f4xLd6 en dan pas gevolgd door de ruil van de andere loper via d3) 8…Lf5xd3 9.Dd1xd3 e7-e6 10.h2-h3 (ik vond dit tijdens de partij wat onverwacht, aangezien wit nog stukken moet ontwikkelen, maar ik zie in mijn database dat deze zet vaker is gespeeld. Ik vermoed dat het idee is om na een later Pe5, en ruil op e5, de zet Pg4 uit te schakelen) 10…Lf8-d6 (tegen Pe5) 11.Tf1-e1 (wit wil Pe5 spelen) 11…0-0 12.Dd1-e2 (consequent, gericht op Pe5) 12…a6 (ik heb hier lang getwijfeld over Pd7, om wit optimaal te frustreren in zijn plan, maar ik zag dat mijn minderheidsaanval best snel zou gaan en dat wit geen tijd zou hebben om op tijd Pe5-d3 te spelen; tevens staan de witte stukken nog onontwikkeld op de damevleugel terwijl zwart alle stukken gereed heeft. Ook vond ik dat mijn paard op d7 wat passief zou staan, maar het was ook een mogelijkheid) 13.Pf3-e5 b7-b5 14.Pb1-d2 (na 14.Pd3 is zwart op tijd met b4) 14…b5-b4 15.Pd2-f3 (na 15.Pc6: bc3: komt 16.Pe5 met gelijk spel, maar beter is 15…Dc6: en bijvoorbeeld 16.c4 dc4: 17.Pc4: Le7) 15…b4xc3 16.b2xc3 Pf6-e4 (verbreekt de verbinding tussen Pe5 en De2)
Stelling na 16…Pf6-e4
17.c3-c4 (de computer geeft een verassende uitweg voor wit: 17.Pg5! (dit had ik totaal gemist) Pc3: 18.Dc2 Pe4 19.Pc6: Tac8 met gelijk spel) 17…Pc6xd4 18.Pf3xd4 Ld6xe5 19.Lc1-b2
Stelling na 19.Lc1-b2
19…Dc7-b6 (niet slecht, maar mijn computer heeft een nog beter idee: 19..Lh2! 20.Kh1 Lg3! 21.cd5: Pf2:) 20.Te1-f1 en wit gaf meteen op want zwart wint een stuk met Le5xd4. Maar wit stond al moeilijk, een aantal varianten van mijn computer als voorbeeld: 20.Pb3 Lb2: 21.Db2: Tfd8 (in mijn vooruitberekening had ik hier 21..dc4: met stukwinst in gedachten, maar dat gaat natuurlijk niet), of 20.Ted1 (deze zet had ik voornamelijk verwacht) Tab8 21.Tab1 Tfe8 (gevonden door de computer) 22.Dd3 Dd6, of 20.Tad1 Lf6.
Thomas:
Andermaal bleek gisteravond weer dat ik mijn stelling soms overschat. En tref je dan Frank als tegenstander, dan krijg je een zware avond, maar wel een zeer inhoudsrijke partij! Ik zette de opening naar mijn idee goed op alleen 10. Lg5 was minder goed dan bijvoorbeeld 10. Le3.
Het ruilen op c6 was om niet geconfronteerd te worden met de manoeuvre Pe5-c4.
16. .. a4
Daarna stelde ik me veel voor van de opmars f2-f4, maar Frank counterde bekwaam op de damevleugel. Vooral 16.. a4!? was erg listig.
In deze fase geeft Stockfish mij een licht nadeel, enkele tienden in de min. Na 20. Pe2, La6 werd het wat substantiëler plm. -1.
Beter was geweest het merkwaardig ogende 20. Pa2 met het idee om op 20. Lxa3 met 21. Lb6 voort te zetten en wit heeft compensatie voor de pion. Rond de tijd dat wit de tegenactie met 22. g4 en 23. h4 startte, was het oordeel zelfs -2.
Frank hoorlijk gecompliceerd werd het na 25. f6 terwijl ik het gevoel had dat er ” iets” in zat. Ik hield me in de vooruit berekening vooral bezig met de voortzettingen na 25… gxf6 26. Lh3, Db5 maar de zet van Frank 25.. Lc5 was ook heel goed speelbaar.
Een goede kans voor hem om meer voordeel te halen i.p.v. het gespeelde
28.. Lxe2 was 28.. Lxe3, 29. Dxe3, Tg8 met vervelende druk op de witte stelling. Toch was ook 28.. Lxe2 niet zonder venijn. Op 29. Txc2 volgt namelijk 29.. Lxe3! en de dame moet de dekking van Te1 loslaten met desastreuze gevolgen. Hierna bleef het witte nadeel enigszins binnen de perken en volgens Ron had ik ipv dameruil aanbieden met 34. Df5
34. Df2-f5
ook 34. Dd2 kunnen spelen met tempowinst door de aanval op Pd7. Dit is ook de beste zet, maar ik overwoog ook 34. De3 waarna wit ook de nooduitgang Txd7 gevolgd door eeuwig schaak op h6 en g5 heeft alsmede de de dreiging Lh3 met stukwinst. Maar de verwachting van het activeren van de witte stukken gaf de doorslag.
38. Te4xa4
Na het winnen van de a-pion was ik uit de gevarenzone en had zelfs eindelijk een klein voordeeltje, maar Frank hield probleemloos stand bij inmiddels behoorlijk uitgedund materiaal. Al met al een boeiende strijd!
Ik kreeg partijen opgestuurd van Frank en van Thomas. Met commentaar. Eén partij van Frank genas mij bijna van mijn onlangs uitgesproken mening dat er tegenwoordig veel beter geschaakt wordt dan in mijn vitalere tijd. Maar misschien was dit een stoeipartij van twee bevriende kwajongens. Niet om aan te zien.
Deze partij van Mink ook eigenlijk niet echt. Maar wel grappig.
Gelukkig voor Mink was Thomas wel lovend over deze veelbelovende tegenstander.
FRANK:
Hierbij 2 van mijn partijen. De partij tegen Chris had ik niet genoteerd omdat mijn spullen nog in de auto lagen.
Chris gaf in de opening onnodig een pion weg en stond direct veel slechter. Met een open torenlijn en wat penningen was er al snel geen houden aan. Na afwikkeling hield ik een stuk met nog 3 pionnen over waarna Chris het ook wel geloofde.
De tweede partij was tegen Mink. Dat werd bijna een miniatuurtje. Met wat zetverwisseling raakten we in een soort Frans waarbij zwart al g6 had gespeeld.
Mink wist niet zo goed hoe hij er mee om moest gaan zei hij mij na afloop. Na 6 Le3 is er nog niets aan de hand. Het gaat fout vanaf zet 9 als zwart f6 speelt. Hij heeft zijn rochade hiermee op. Dat is nog niet direct verliezend
Frank – Mink (10.Pd6+ )
Analyse: 10. …. Kf8 11 Db4 De7
als zwart Kf8 speelt, hij speelt echter Ke7. Hij zag het niet meer zitten en speelde daarna fxe5, waarna hij z’n dame verliest na 12.Pxb7+ De zet erna gaf zwart op.
De laatste partij was met zwart tegen Martin. Een wilde partij vol fouten van beide kanten. Ik wilde geen Engels spelen en Martin geen Damegambiet. Wit kwam daardoor niet goed uit de opening.
Ik had op de 8e zet volgens de computer al direct op e4 kunnen slaan, maar verzuimde dat.
Martin – Frank (12.h3)
Zet 12 h3 was echt fout waarna er groot voordeel voor zwart ontstaat na Df6. Ik sloeg echter op f3. Na Kf1 zou er niet veel aan de hand zijn volgens de computer, maar Martin ging naar de damevleugel waarna de partij in principe gewonnen zou moeten zijn voor zwart. Zoals ik echter al schreef was het een waar foutenfestijn.
Martin – Frank (16.b4)
In plaats van 16 Lg7+ en een toren te winnen speelde ik cxb4 wat in principe ook nog voldoende voordeel houdt. Martin durfde het niet aan om op d3 te slaan en ik niet om Lxc4+ te spelen. Op zet 20 offerde ik een toren, maar de engine blijft -4 aangeven. Nog steeds veel beter dus. De zet erna moet ik volgens de computer gewoon doorlopen met mijn pionnen, maar ik koos ervoor mijn dame om te spelen en mijn voordeel verdampte als sneeuw voor de zon.
Martin – Frank (21.Kb2)
Als wit zijn loper offert en terugpakt op c3 loopt hij mat, dat had ik niet gezien, toch weer die tijdsdruk van de rapidpartijen.
Martin – Frank (23.a4)
Zet 23 a4 is fout waarna ik weer groot voordeel heb, tenzij ik en passant sla wat ik deed… De stelling is nu gelijk, maar ik sta nog wel een toren achter.
26 Dd2 is weer minder van wit waarna zwart weer beter staat.
Martin – Frank (26.Dd2)
Na 27 De1 is de partij eigenlijk uit als ik gewoon heel logisch Tb3 speel, maar ik deed a2. Dan is er nog niets aan de hand, maar dan moet ik het wel goed afruilen en dat deed ik niet. Bij het stoppen van het noteren is de stand 0.0 We speelden toch nog zetten door en Martin stond mat op b2. De precieze zetten wisten we echter niet meer gek genoeg.
THOMAS:
Ik was van plan alleen de partij tegen Stefan in te zenden, maar bij het invoeren van de partijen bleek er nog een leuke zet voor Mink in gezeten te hebben. Mink, die toch sinds onze vorige ontmoetingen behoorlijke progressie lijkt te hebben gemaakt, kwam de openingsfase nu goed door en bood nu taaier verzet.
Mink zette de opening goed op, het werd een Grunfeld met zo’n 10 zetten theorie,
Mink – Thomas (11…Lg7)
echter in het vroege middenspel bracht een vroege paard uitval naar het centrum hem in lichte problemen.
Mink – Thomas (15.Pe5)
15… Pxe5 16. exe5
Er ging een pion verloren, maar er zat nog wat venijn in de stelling. Zo zou het te gretige 16.. Lxe5? zwart duur komen te staan na 17. Td5) De zet 17..f6? om de loper te dekken werkt dan niet vanwege het aftrekschaak 18. Txe5+ en zwart verliest groot materiaal. De volgorde met eerst slaan met Lxe5 (als de dame uit de penningslijn is) lijkt logisch maar Mink had een betere voortzetting tot zijn beschikking.
Mink – Thomas (18…Lxe5)
Na 18..Lxe5 was 19. Lxf7+! mogelijk en na geforceerd 19.. Kh7 (19.. Txf7 20. Td8+! is nog erger) 20. Lxe5, Dh5+ 21. Kg1, Dxe522. Ld5 met genoeg compensatie voor de pion en volgens Stockfish zelfs enkele tienden in de plus. Maar toegegeven, dergelijke voortzettingen zijn lastig te voorzien. Zoals het nu ging kwam Mink in een slechter eindspel terecht en vanwege dreigend verder materiaalverlies moest hij de vlag strijken, echter de progressie is duidelijk!
Stefan, even over uit “Down Under”, trakteerde mij op een soort Schots Gambiet en de strijd verscherpte al snel.
Stefan – Thomas (9…h5)
9. …. h5?! was dubieus maar ik dacht de zaak onder controle te hebben.
Stefan – Thomas (12…Lxf3)
Na 12….. Lxf3 rekende ik op het automatische 13. Pxf3, Pxc4 14. Dxc4, d5 en de witte aanval lijkt onder controle. 13. exd6 is zo’n typische tussenzet waar je geen rekening mee houdt. Overigens kwam ook 13. e6!? in aanmerking, kortom zo een open stelling herbergt heel wat mogelijkheden!
Stefan – Thomas (16…Pxe7)
Op zet 17 was 17. Txe7 ipv 17. dxe7+ ook een interessant alternatief. Hierna leek de witte aanval dood te bloeden maar vlak voor het einde miste hij nog een kans.
Stefan – Thomas (24.Dg5)
Na 24. Lxf3 wat er prima uitziet maar door Le6 of Tg6 vervangen had moeten worden, was 25. Dxg7 een groot probleem voor zwart geweest. Hij moet dan waarschijnlijk materiaal inleveren om mat te voorkomen. Nu raakte Stefan de a-toren aan om op d1 te zetten wat een toren zou kosten en gaf hij op , ook met nog maar heel weinig tijd.
Voor alle resultaten en de stand zie Onderlinge competies, bovenaan het scherm.RAPID 3, 30 SEPT 24
24 september, eerste ronde van een nieuwe externe competitie, in de eerste klasse. Helaas zonder Marc, die om dentale redenen tandknersend moest afzien van deelname. Die kunnen we eigenlijk helemaal niet meer missen. Gelukkig offerde de in zijn werk overbelaste Paul zich op en was ook Koen van Lankveld beschikbaar.
Schaakmat heeft zijn domicilie in een mooie grote lichte zaal, en heeft een sterk team.
(Ons team zit helemaal aan het eind van de zaal.)
Ik heb in dat gebouw ooit wel eens een heel slechte ervaring opgedaan. Bij een externe wedstrijd daar, had ik mijn tegenstander in de opening totaal overspeeld. Ik weet nu nog hoe dat ging. Ik zou dat eens rustig gaan afronden. Makkie vanavond. Eitje. Maar ineens dook er een verbluffende verborgen tactische wending op. En die zag ik te laat, en mijn tegenstander op tijd. Ik was ineens kansloos. Als ik dat gebouw zie, krijg ik nog steeds een vreemde smaak in de mond.
Eerst maar even beschrijven wat mijn egen indrukken op de avond zelf waren, nog geheel zonder AI – steun.
In de beginfase viel me op dat bijna al onze spelers een achterstand op de klok kregen. Er was zelfs een moment dat 5 tegenstanders aan de wandel waren en al onze schakers achter het bord zaten. Het meest frappant vond ik dat Thomas met wit veel meer tijd gebruikte dan zijn tegenstander Coen Stoop, en dan voor hem normaal. Die tegenstander zat duidelijk in een eigen hobbygambietje.
Thomas Broek – Coen Stoop (3…d5)
Het scheen me toe dat notabene Thomas erdoor verrast was. Eerst dacht ik dat hij ondanks sterke voortzettingen van zwart toch die witte pion voorsprong kon houden, maar dat bleek niet juist.
Thomas Broek – Coen Stoop (10.Le2)
En al spoedig meende ik dat Thomas vanavond wel eens geklopt zou kunnen worden. En nog een half uurtje later gaf ik geen stuiver meer voor zijn kansen. 2 geïsoleerde pionnen en te weinig stukken op het bord om nog eens lekker in troebel water te kunnen vissen. Na verlies van zijn gambietpion, offerde hij nog maar een pion.
Thomas Broek – Coen Stoop (12…Pxc3)
Ik zag niet hoe dat voor soelaas zou kunnen zorgen. Nee ,dat werd niks.
Ron speelde m.i. actief, ging op koningsaanval, maar stak daar wel weer erg veel tijd in.
Schaakmat – Ron (20…g4)
Frank (tegen Arjen van Verseveld) zag ik langzaam weer naar een koningsaanval neigen. Dat ging wel goed. Dat kun je aan Frank wel overlaten.
Frank – Schaakmat (15 h5)
De stelling van Martin baarde me zorgen. Een geïsoleerde d-pion met zware stukken erop gericht. Dat kon niet goed gaan.
Schaakmat – Martin (13…exf4)
14 Lxf4
Paul deed het na wat tempoverlies in de opening toch prima met zwart, strategisch sterk spel, won een pion.
Schaakmat – Paul (23…Dxb2)
Koen (tegen Maarten Greve) deed het rustig aan, een beetje teruggetrokken stelling, maar degelijk, en met mogelijkheden. Nergens in gevaar.
Koen – Schaakmat (19.Tfe1)
Eh toen werd het bij Frank m.i. ineens een beetje linke soep. Het leek erop dat hij iets over het hoofd gezien had. Moest hij nu een stuk offeren om de schade te beperken? Dat zou niet mooi zijn.
Diagram Frank – Schaakmat 18 …… ld7)
Maar bij Martin viel het ineens juist mee. Waar zijn tegenstander (Wouter Greve) in de aanval leek, stokte dat ineens nadat die volgens mij verkeerd terugnam na paardruil op d5. Hij nam terug met exd5, terwijl na Dxd5 de druk op d6 gebleven zou zijn.
Diagram zet 16 exd5
Ik kreeg nu ineens juist meer vertrouwen in Martins stelling dan in die van Frank.
En dan was daar ineens weer die Titatovenaar van onze club. Hij flikte het toch weer! Tot mijn grote verbazing stond het ineens weer bijna gelijk. Hij won zijn pion terug. Hoe hij dat flikte had ik even gemist.
Thomas Broek – Coen Stoop (17…c6)
18. Lxc6
Een blundertje van zijn tegenstander? Enfin dat zie ik wel als zijn hele partij op de computer staat.
Ik kreeg ineens een visioen van minstens 5 remises en 1 winst. Van Ron of van Paul.
Maar dat liep anders. In de partij van Ron (zwart) waren 2 aanvallen tegelijk gaande. Een van wit en een van zwart. Die van zwart scheen eerder succes te hebben. Maar Ron deed een foute zet en toen drukte zijn tegenstander door.
Schaakmat – Ron (31.d6)
Diep treurig vertelde Ron dat bij een betere zet hij met mat zou hebben gewonnen. Misschien zal de klok hierbij wel een rol gespeeld hebben.
Martin werd inderdaad remise, in iets betere stelling van Martin.
Schaakmat – Martin (23…Te8+)
Frank kwam veel beter weg dan ik zag aankomen, maar zat inmiddels wel in tijdproblemen. Toch zag hij kans het ontstane evenwicht te handhaven. Met snelschaak, zijn kwaliteit. Een prestatie!
Frank – Schaakmat (38.a4)
Koen stond eind van de avond m.i. iets beter, maar zag dat zelf niet erg, en was wel tevreden met remise.
Koen – Schaakmat (30.Ta5)
Flink in de buurt van mijn voorspelling: 4 remises. Maar wel 1 verliespartij. Nu ging het er dus bij Paul op aankomen. 1 pion voorsprong. Hij bleef ogenschijnlijk kalm. Zijn tegenstander (Johan Krul) speelde sterk, snel. Zou Paul vermoeid raken? Zou hij de voorgestelde remise accepteren omdat het al heel laat was en hij de volgende morgen om half zes weer op moest?
Schaakmat – Paul (47…Ta2)
Niets van dat alles. Een razend moeilijk eindspel, met lastige paardzetten van wit. Zwart won nog een pion. Een toreneindpel met K + 4 pionnen tegen K + 2 pionnen,maar wel alle aan de koningskant. Dat zou wel diep nachtwerk worden.
Schaakmat – Paul (55…Txh3+)
Arme Paul. En toen blunderde wit, En verloor zijn toren. Dus toch ineens uit. Toch nog 3-3.
Man of the match: Paul! Fantastisch gespeeld: Toch met wat voordeel uit de opening, voordeel uitgebreid in sterk middenspel, en goed en geduldig bezig in het eindspel. Geen enkele echte fout gemaakt in de hele partij of het zou het missen van een nog sterkere in het eindspel moeten zijn. Maar daar heb ik zeker een computer voor nodig om dat vast te kunnen stellen. Zonder hulpmiddelen veel te lastig voor uw ouwe aftakelende wepmeester.
Nu wordt het tijd voor het gedeelte met commentaar van de spelers en van Prof. Mr Dr Komodo en soortgenoten.
Ron
Ik baal wel hoor als enige verliezen. Was op zich best tevreden na 0-0-0 met mijn stelling!
Schaakmat – Ron (14…0-0-0)
Op 15. b4 had ik eerst Kb8 moeten spelen. Dat had heel nuttig kunnen zijn in verdere vervolg. Daarna een heel spannende partij. Torens ruilen op d1 was beter geweest, met Tg8 dacht ik te winnen.
Schaakmat – Ron (19…Tg8)
Zijn Lf3 was sterk.
Schaakmat – Ron (22.Lf3)
Ik zat helaas weer in enorme tijdnood, dat heeft met de partij gekost. 22…. Pg4 i.p.v. … Lg4 was daarop sterker. En ik had vervolgens de toren terug naar g8 moeten spelen.
Schaakmat – Ron (26.Dd3)
Daarna had ik op Dd3 de kans om nog met Pg4+! remise te maken en op Kg3 kon De7 nog!
In de eindstelling staat mijn toren geheel buiten spel en sta ik totaal verloren, daarom de wanhoopszet met 29 Pd5.
Schaakmat – Ron (29.Kh2)
29. …De7 was spartelen geweest.
Hulde aan Paul die heel sterk speelde. En dat Thomas zich zo liet verrassen. d5 in Russisch is gewoon inferieur. Dat mensen dat durven spelen. De weerlegging is niet eens zo heel moeilijk (sorry Thomas).
Matin
Hierbij mijn partij, ik stond wel minder slecht dan ik vermoedde en kwam na een mooie combinatie door Pd5 uit te lokken goed te staan.
Schaakmat – Martin (16.exd5)
Ik heb lang getwijfeld om na 16 …. Lg5 17 Tf3
Schaakmat – Martin (17.Tf3)
bij zet 17. Ipv 17 ….Lxe3 eerst met de toren te slaan, maar durfde het niet aan om zo lang een kwaliteit achter te staan. Als ik niet goed kan overzien of hij onder de penning uit kan komen met een slimme variant, matdreiging of iets wat ik over het hoofd zie dan gaat het mis en verlies ik de partij.
Met iets meer moed had ik met de toren geslagen, en met de actievere loper in ieder geval een pion kunnen winnen.
Schaakmat – Martin (23 .. Te8)
Mijn remise-aanbod was precies op tijd, ik denk niet dat ik dit eindspel veilig tot remise had kunnen brengen.
Ik kan dus tevreden zijn!
Frank:
Een leuke partij waarin ik uiteindelijk op het laatst toch nog de winst heb laten glippen. Met 1 minuut op de klok had ik dat echter niet meer gezien.
Ik zat al eerder in tijdnood, maar merkte toen bij zet 33 dat de increment van 10 seconden niet aanstond. Toen kreeg ik er dus nog gelukkig ruim 5 minuten bij. Die had ik wel nodig ook. Ik had veel tijd verloren bij de zetten 16 t/m 20.
Bij de opening wilde ik niet in een standaard Franse variant verzeild raken en ik vond de gespeelde Winawar wel prettig. Op zet 16 speelde ik Te3 wat door de computer toch als minder sterk werd gezien, die vindt Te5 beter.
Frank – Schaakmat (16.Te3)
Misschien om meer druk op de h5 pion te kunnen geven. Ik had deze zet echter niet overwogen. Na 17. Ph7! is de stelling gelijk.
Ik heb hier veel tijd besteed aan allerlei offervarianten op h5 en speelde uiteindelijk 19. Pxh5.
Frank – Schaakmat (18…Ld7)
In geval van doorslaan zou Lxh5 en daarna de dreiging Lxf7 veel voordeel voor wit opleveren. Zwart durfde dat niet aan en sloeg veilig terug met 19. Lxg5 wat de computer ook het beste vindt. De computer vindt dat zwart nu licht voordeel heeft, ik denk doordat hij het loperpaar heeft. Op zet 22 speelde ik c4 om ruimte te creëren voor mijn paard, wat op dat moment geen goede velden heeft.
Op zet 27 durft zwart niet Lxa2 te spelen omdat hij bang was om opgesloten te raken.
Frank – Schaakmat (27.Pc5)
De computer ziet dat probleem echter niet. Mijn zet 28. Lg4 wordt echter ook afgekeurd en ook 29.a3 vindt hij minder. Mijn tegenstander zag het niet of wilde Dh4 niet spelen.
Frank – Schaakmat (29.a3)
Hierna is de stelling weer vrijwel gelijk. Na 32.c5 is de stelling totaal gelijk. Arjen gaf in de analyse achteraf ook al aan dat hij erg ontevreden was over die zet. Na 34. …. Dd6
Diagram 34 …. Dd6
zag ik echter door de tijdsdruk b4 niet, omdat ik teveel in het centrum aan het focussen was. Ik zou dat een vol stuk kunnen winnen. Ik speelde 35. Pxf7 wat ook zeker niet slecht was en mijn tegenstander volkomen verraste. Ik kon alsnog b4 spelen, maar had van tevoren al Td1 in mijn hoofd zitten en had geen tijd meer om andere varianten te bedenken of na te rekenen. We speelden nog een paar zetten door, maar eindspel met ongelijke lopers was wel remise en mijn tegenstander nam dat gelukkig ook aan.
Thomas:
Eigenlijk had ik gewaarschuwd kunnen zijn, want tegen dezelfde tegenstander had ik in het Voorjaars toernooi van Purmerend een kwaliteit meer echter middels een gemene truc won hij deze terug en werd het remise. Vervolgens in juni kreeg ik een uitnodiging om op het instituut Scorlewald aan een simultaan tegen een grootmeester mee te doen. Dat bleek dezelfde Coen Stoop te zijn en deze stond zeker zijn mannetje. Omdat mijn taxi wat verlaat was, waren er al wat tegenstanders verslagen en er zou daarna een toernooitje zijn. Ik werd met een gambiet in het Loperspel verrast en na een onnauwkeurige pionzet werd ik verrast met een kwaliteits offer en een sterke aanval. Terwijl hij steeds sneller terug kwam liet hij me heel sportief tot twee, drie keer aan toe een rondje overslaan. Toen ik eindelijk de oplossing had gevonden en voordeel zou bereiken, bood ik zelf maar remise aan. In de partij van gisteren werd ik in een Russische opening op de verrassing 3.. d5?! getracteerd .
Thomas Broek – Coen Stoop (3…d5)
Dit lijkt overigens op iets wat ik als jeugdspeler zelf speelde. Op mijn vraag of dit een nieuwtje uit de bekende SOS boekjes was, zei hij dat het een eigen brouwsel was, waar hij goede ervaringen mee had opgedaan. Maar zoals nu blijkt, desondanks vond ik in een database tientallen partijen ermee, zelfs tussen 2700+- spelers! Zelfs de naam Jobava zag ik voorbij komen. Ik heb na 4 exd5 Dxd5 overwogen 5. Pc4 te spelen, wat ook zijn problemen kent, maar het oogt wel solider in vergelijking met wat er op het bord kwam. Tijdens de analyse na de partij kwamen sommige zetten die ik overwogen heb, mij op geforceerd verlies te staan volgens Coen. In een enkel geval bleek het minder duidelijk en kon hij gelukkig ook nog wat opsteken over deze variant. Echter een slangenkuil blijft het wel. Hoe vaak krijg je zoiets tegen je? Is de volgende keer misschien in het kampioenschap van Huize Avondrood? Op zet 9, na 8. Ld2, 0-0 ,
Thomas Broek – Coen Stoop (8…0-0)
waren op redelijk hoog niveau de voortzettingen 9. Df3, 9. Ld3 en ook 9. d5 geprobeerd met een slechte score voor wit.
De ontwikkelingsvoorsprong voor zwart is gewoon behoorlijk groot en de pion op g2 kan in veel varianten worden geslagen door de zwarte dame , eventueel in combinatie met een stukoffer.
Thomas Broek – Coen Stoop (10…Pxd5)
Ik vond een voorbeeld waarbij werd gespeeld 11. Pxd5, Dxd5 12. Lxb4, Dxg2 13. Tf1, Lg4 en wit moest spoedig de vlag strijken. Ik heb hier wel even naar gekeken, maar besloot het risico niet te nemen. Liever zodra ik nog een kans had, als de bliksem toch rocheren ten koste van een pion. Ook hoopte ik op de variant na 11. 0-0, Pxc3 12. bxc3, Lxc3 en dan 13. Lb5!?, Dxb5 14. Lxc3 met in ieder geval ongelijke lopers al is het met nog altijd zware stukken op het bord niet automatisch een betere remise kans. Maar ik ben in dat opzicht soms wat eigenwijs. Misschien kun je na nog wat afruilen wel de reddingsboei grijpen. Coen sloeg echter met de loper en dat leidde tot een pion achterstand met gelijke lopers. Toch een paar succesjes geboekt; 1. Koning weg uit de directe gevarenzone. 2. Achterstand in ontwikkeling redelijk weggewerkt 3. Open b-lijn 4. Tactische mogelijkheden o.a. na bijvoorbeeld. Df3 met de dreiging Lxh7+ en in bepaalde gevallen oprukken met de h-pion naar h5 (h6?) al is dat nog ver weg. Na 14. Ld3 is het oordeel van Stockfish wel ongeveer -1,5
Thomas Broek – Coen Stoop (14.Ld3)
De zorgelijke blikken van een toeschouwer gaven ook weinig reden tot optimisme. Hoewel ik wel erger meegemaakt heb, en ook mijn tijd wat meer wegtikte, bleef ik hopen op een kans. En die bleef gelukkig niet uit ,
Thomas Broek – Coen Stoop (17…c6)
in de vorm van 17.. c6? waar 17. Le6 18. Lxe8, Lxb3 19. axb3, Txe8 20. Df3 tot een eindspel met zware stukken had geleid met nog steeds een pion meer voor zwart, maar wel met een herstelde pionnenstructuur voor wit en de mogelijkheid om het in ieder geval nog lang uit te zingen. Na het terugwinnen van de pion (waar ik overigens ook nog wel tijd in stak om niet alsnog getruukt te worden!) bleef ik er niet helemaal gerust op, er werden daarna beiderzijds enkele optimale zetten gespeeld, uiteindelijk hoefde ik over het remisevoorstel niet lang na te denken.
Thomas Broek – Coen Stoop (25…Db4).
Vermeldenswaard is nog dat de loopafstand voor een sanitaire stop redelijk lang was in een overigens prima locatie, maar mijn tegenstander heel sportief de klok uitschakelde. Bovendien had Ron nog later de suggestie om ipv 6. Pxc6 , 6. Pf3 te spelen wat inderdaad ook in de toernooipraktijk is gespeeld.
Thomas Broek – Coen Stoop (5…Pc6)
Als ik het zeggen mag, zijn we als zestal deze vuurproef behoorlijk door gekomen en dat biedt hoop voor de rest van het seizoen
