Wie de stand na ronde 7 bekijkt, ziet een soortgelijk verschijnsel als bij teletekst 819. Alweer dezelfde namen bovenaan. Geen  grote verrassingen.  Nou ja, Sparta een beetje. Maar bij 819 gaat het erom wie  veel geld heeft. Bij ons gaat het er veel eerlijker aan toe. Gaat gewoon om talent. En ambitie. Hier ook zelfde namen. Geen grote verrassingen. Nou ja die Thomas natuurlijk. Maar dat is nauwelijks een verrassing te noemen. Zoiets als dat Real Madrid een jaartje gaat meedoen in de Nederlandse eredivisie. Niet zo’n groot raadsel wie dan kampioen wordt. Zoiets zou  wel heel goed kunnen zijn voor het niveau  van de andere clubs van 819.  En dat is Thomas natuurlijk voor het schaakniveau van de onzen.

Deze ronde kwam Frank de eer toe tegen Thomas te mogen spelen.  Hij toonde weinig nervositeit. Ik merk trouwens zelden op dat tegenstanders van  Thomas erg gespannen zijn. Ze stralen meestal iets uit als : vandaag krijg ik klop, maar het wordt vast wel leuk, en zeker leerzaam.

Als toeschouwer heb ik alle tijd om ook te letten op de uiterlijkheden en gedragingen van schakers. Als bezoeker van een toernooi zie je grootmeesters die geen moment stil kunnen zitten. Voeten of vingers non stop in beweging. Ogen die naar het plafond staren. Spelers die constant rondwandelen, terwijl anderen niet van hun schaakbord zijn weg te slaan. Maar ook leuk om onze eigen spelers stiekem gade te slaan. De zware concentratie van Hans, Wouter, Fjodor. Die lopen weinig of helemaal niet rond. Zien geen toeschouwer staan, zien alleen hun schaakbord. Terwijl Matthijs , Ab, Peter, Nico altijd wel tijd hebben om zich even te laten afleiden. Om je even voldaan over hun stelling toe te glimlachen, of na een misser even verontschuldigend toe te grijnzen. Leuk om vast te stellen dat Bert nog steeds zijn wijsvinger constant over zijn duim laat krabbelen, Gerrits konen nog steeds roder worden als het spannend wordt, of zijn vrolijkheid te zien als hij zijn tegenstander tot flink nadenken heeft gedwongen, om te zien hoe Ron over zijn bord gebogen zit te hoofdschudden als hij niet tevreden is over zijn  stelling. Terwijl Martin in zo’n geval  je wel even aankijkt en een somber gezicht trekt. De reacties als de stelling hoopgevend is zijn ook heel verschillend. Ab kijkt triomfantelijk rond, Peter vraagt je om een foto van hem te maken achter zijn mooie stelling,  Martin en Frank en Bert vertonen nauwelijks reacties, hoogstens iets van ‘zal wel, ik moet het allemaal eerst nog maar eens zien’. Ron komt me opgetogen de varianten toefluisteren, waar hij vreugde van verwacht, en heeft niet in de gaten dat ik van fluistervarianten al lang geen woord meer kan verstaan. Maar ik weet:  hij MOET het even kwijt, dus ik fake  maar wat instemmends.

Ik schreef dat ik vanavond weinig nervositeit zag bij Frank. Dat zie je bij hem eigenlijk nooit. Die is duidelijk van opvatting dat je schaakt voor de lol, en dat je het spel niet moet zien als een middel om je ego overeind te houden.

Hij speelde de Siciliaanse Draak tegen Thomas. Dat is een tijdlang echt mode geweest. Sosonko was er een expert in. Maar in de loop der tijden is de populariteit ervan geslonken. Inmiddels zitten ook daar weer bergen theorie aan vast.  Ik vraag me af of Frank er zich echt in verdiept heeft, maar dat neemt niet weg dat hij lang goed stand  hield.   

  Thomas: ‘ 9. Pxc6 bxc6 10 e5 is tricky, want na 10. dxe5 11. Lxf7? Kost dat wit een stuk, na gewoon Kxf7.  Het lijkt op de truc van vorige week tegen Gerrit maar met een klein verschil !’ 

  Mij verraste zijn 12^e zet, Le6. Ik herinnerde mij die zet ooit in soortgelijke Draken-stelling als een nieuwtje van een grootmeester in de Losbladige Schaakberichten besproken te hebben gezien. Dus een jaar of zestig geleden. Die speelde dat zelfs als er nog een paard op d4 stond, en vond verlies van het loperpaar (Pxe6, fxe6) zelfs geen probleem. Daar staat een mogelijk mooi centrum tegenover. Maar Frank ruilde eerst het paard op d4 af. Ik vermoed dat Frank het ter plekke zelf bedacht heeft, een grootmeesterlijke voortzetting dus.

Thomas: ’13. Pd5 is op zich geen verkeerd antwoord, maar het zwarte paard dat uiteindelijk op c5 belandt houdt het nadeel voor hem binnen de perken,’

Maar bij zet 20 gaat het een beetje mis.  20 … e5 nodigt uit voor een grootscheepse langdurige afruilscéance. Thomas tipt in zijn commentaar aan waarom hij daar op inging.

‘ik achtte het ruilen op e6 vanwege de groepjesregel gunstig voor wit.’

Als de kruitdamp is opgetrokken

  24. De4 Kf7

Thomas: ’24 …… Kf7 is minder dan 24 ….. Df7 en de vraag is of wit kan winnen,’

Her is nog speelbaar, maar eindelijk heeft Thomas nu een aangrijpingspunt. Die 2 pionnetjes in het midden van het bord. Via dat punt komt er dreiging van wit.  Dat levert daarna duidelijk voordeel op voor wit. En daaronder bezwijkt  Frank definitief bij zet28

 Thomas: ‘De groorste fout was 28 ….. Dc2 i.p.v. het veel betere Dd7’.

Frank:

‘Op zich redelijk gespeeld tot het echt foute Dc2, maar ik had eigenlijk al geen goed plan meer toen en stond voor m’n gevoel al verloren.

Toch kijk ik met een redelijk goed gevoel terug op de partij omdat er tot die tijd goed geschaakt is.
Helaas deed concentratiegebrek me de das om.‘

Voor Paul was het zwoegen tegen Gerrit’s Phlidor. Het was duidelijk aan zijn houding achter het bord te zien: Paul moest en zou winnen.  Maar bij gebrek aan theorie bereikte hij op eigen kracht erg weinig in de opening. Bij zet 17 lijkt het even spannend te worden

  Het zwarte antwoord is diepzinnig. Als het paard geen schaak kan geven blijft het gewoon lekker gepend. Dus 17…  Kh8 waar op volgt 18 Dg3  Maar na 18. ..  Le4 19. Txe4 is de spanning wel weer weg. Paul blijft daarna  15 zetten lang hopen op iets moois.  Gerrit is tevreden met remise en gaat nu   over tot zijn daartoe favoriete bezigheid: stukken ruilen. Paul blijft proberen. En dan lijkt hij nog gelijk te krijgen ook.

 Zwart speelt 34. … Kf7? Waarop volgt 35. Dxc7+!

Het vereist niet al te veel denkwerk om te zien dat na 34. …. De8!  wit niet kan slaan op c7. Dan heeft zwart eeuwig schaak! 35. Dxc7? De2+ 36. Kg3 De3+  enz

Maar na het gespeelde Kf7 Dxc7 zou wit  moeten kunnen winnen. Als hij niet bezwijkt voor de verleiding meer pionnen op te peuzelen, want dan heeft zwart toch weer eeuwig schaak. Paul haalt die mogelijkheid eruit met  35…. Kg8   36. Dc8+ Kh7 37 Df5 Dat moet wel, maakt winst wat ingewikkelder, maar absoluut toch waarschijnlijk.

Na …. Dxf5 38 gxf5 is natuurlijk duidelijk dat beide Koningen zich naar mooie posities  in het centrum moeten spoeden.  Alles gaat voor wit van een leIen dakje. Tot het bij zet 44 fout gaat.

Wit laat zich verleiden tot 44.  c6 schaak.  Lijkt leuk zo’n ver gevorderde vrijpion. Alleen moet dan wel je koning hem kunnen ondersteunen. Spoedig blijkt dat dat nevernooit meer gaat lukken. Wit kan nergens meer vorderingen maken. Als hij kans ziet om a4 te spelen doet zwart er niets mee. Als wit dan op b5 slaat, verandert er na axb5  niets aan de machteloosheid van zijn koning. Toch remise dus! Kijk die Gerrit een lol hebben! Paul  lacht als een boer met kiespijn.

Maar dat is toch te gek voor woorden! Dit moet toch te winnen zijn  voor wit.  Even vragen aan de digitale experts.

Ja dus  :

Niet doorschuiven maar slaan. 44  cxd6  Kxd6  45  a3 wit heeft namelijk nog één zetje over om de oppositie te veroveren, en dan is het uitl

Leuke stelling. Leerzaam voor zeker meer dan de helft van onze leden. Dus hieronder maar ‘levend’ om na te kunnen spelen.

en in beide gevallen moet zwart dan pionnen gaan opspelen en … die verliezen.]

Peter ontmoette  Frans, van Wouter. Die wist er duidelijk meer van dan Peter.  Die wordt reeds weggespeeld bij zet 11

(11. Pxd4 loopt ook slecht af na Lxd4 12.  Lxd4 Dxd4)

Hierna speelt Wouter het zonder grote fouten uit, vanavond maakt hij onze verwachtingen weer waar. Nuttig na het trauma vorige week.

Hans tegen Ab vond ik grappig. Ab speelt 1…. d5 op e4. Hij zal wel niets van het Skandinavisch weten, maar dat weet Hans weer niet, dus die gaat er niet op in, en speelt 2. e5.  Dat betaalt zich in dit geval uit (meestal niet), want hij staat al gauw veel beter. Dankzij niet erg logische openingszetten van Ab.  5  … h6 (is na wit’s 4. f4 nergens goed voor) en 6 …..  g6 en 7 ….. Lg7  (is er voorlopig nauwelijks meer toekomst voor zijn beide opgesloten lopers.) Dus kan Hans onbelemmerd aan de aanvalsstelling, die we van hem kennen, gaan bouwen. Met succes. Al voor zet 22 hoor ik mijn schaakprogramma’s gniffelen , maar nu hoor ik zelfs ingehouden proestgeluiden. Ik moet het geluid maar even uitzetten.

(Taxatie   + 6.38 voor wit. Van de Stokvis. )

Nou nog even lang rocheren en die andere toren ook even naar het front en dan zal het wel vanzelf goed gaan.

Maar hier begint het laten verzakken van een mooi bouwwerk, dat we ook wel al van deze bouwmeester kennen. Na zet 35  Pf5+  is er nog maar een beetje van over. ( + 1.25)

Zwart dreigt zelfs erg lastig te worden met die vrijpion. Ab begint triomfantelijk in het rond te kijken.

 Beetje te vroeg vrolijk. Want gelukkig voor Hans lijkt het erger dan het is. Als je maar even de goede variant ziet. En Hans, thans weer geheel wakker, vindt die. Even een stukoffertje : 44. Txg3! En daarna speelt hij à tempo naar de winst, toch, na zo’n verprutste aanval. Wat we intussen ook wel van hem kennen. Omdat het een mooi offertje is even een naspeeldiagrammetje:

Matthijs treft Fjodor. En die schaakt elke week een beetje beter. Langzaamaan krijgt Matthijs het een beetje moeilijk. Bij zet 12 verliest hij een pion. En daarna krijgt hij strategische problemen omdat zwart wat terreinwinst boekt en over de met zijn zware stukken bezette d-lijn wat druk uitoefent.  Gelukkig voor Matthijs doet Fjodor daar verder weinig mee en raakt die daarna snel zelf in de problemen.

21 ….  Kf7?  ( c5 !!  -2.80)

Ik krijg nu even het idee dat  we een tweede schaak-Verstappen in huis hebben, want Fjodor begint nu te snel te spelen. Sluit zijn dameloper op, geeft een pion weg, en tenslotte een paard. Matthijs had het de eerste helft van de partij lastig. Daarna zat het hem mee. Maar grote fouten zie ik niet meer van hem.

Bert tegen Sven zou wel eens spannend kunnen worden . Er zal Sven veel aan gelegen zijn te laten zien dat hij intussen volop mee kan draaien in onze top. Maar dat lijkt nu toch even lastig. Hij laat zich in de toch niet erg agressieve opening van Bert nog snel overvleugelen.

12 Pxc6 bxc6  13.Tc1  0-0 14. Txc6  met een pion meer voor wit.

Nog leuker vindt de machine :  12  La5 De7 13 Pxc6 bxc6 14 La6!

Maar zoals het gaat, is ook heel goed voor Bert. Daarom is het me niet duidelijk waarom de heren tot remise besluiten na zet 18. Daar zullen andere dan schaaktechnische oorzaken een rol spelen. Sven zal er blij mee geweest zijn.

 Martin – Ron was kort maar krachtig. In de Kan-variant van de Siciliaan ging Martin zijn koningsloper fianchetteren. Volgens mij niet de manier om het zwart echt lastig te maken. Wel moet hem nagegeven worden dat hij lekker agressief probeerde te schaken.

 Met f4 en  g5 en 14 Pd5. Maar het werkte een beetje averechts.

Martin:’ We vonden dat wit een mooie variant speelt met Pd5. Maar de realiteit is toch dat wit al niet goed stond en het er niet beter op wordt.’

14 Lxd5 15 exd5 exd4 (Db6!?) 16 Txe7  Tfe8 met mooi spel voor zwart.

Als wit dan een giftige pion pakt maakt Ron het mooi uit

 21 Dxd4 ?? Te1 !! En wit verliest of zijn dame of een toren.

Een hersenfitness nr zoveel.  Mooi. Probeer het ook maar te zien.

Na het schrijven van bovenstaande kwam nog binnen:

Ron: ‘Ik vond het weer dapper door Martin gespeeld. Bert liet al weten dat de opstelling met Pc6 beter is dan b5. Maar ik ben een Najdorf speler geweest. 6. a3 haalt in ieder geval vervelende varianten met Lb4 eruit. Vaak een pointe van de Kan-opstelling. Mijn 9e zet is onnauwkeurig, want nu kon hij gelijk e5 spelen wat bijna tot een winnende aanval lijkt te leiden. Op zet 13 lang gedacht over Pe5, wat beter is en ook door Bert werd aangegeven. Ik dacht dat Martin na 14. Pd5 beter stond, maar dat is niet zo. Als ik 18…, Pe5 speel, hou ik voordeel, ik had niet gezien dat ik na pion c2 dan ook nog pion f5 win. Nu trapte hij echter in een gemene truc.’

De eindcorrectie moet nog plaatsvinden.

 Wat een krijgsgeweld vanavond. 6 partijen en niet één remise.   Althans dat dacht ik toen ik om 23.10 uit  uw schaakhol  ontsnapte, waar nogal wat schepsels elkaar hevig naar de keel waren gevlogen.  En dat dacht Martin ook toen hij de uitslagen en de ranglijst op de site ging noteren. Maar uit Ron ’s  later mij bereikende commentaarmail bleek me dat hij toch niet van Sven  had verloren. Slechts één remise dus. Wel onder vermelding van het feit dat van de vijf verliezers er toch minstens 3 wel erg naïef het hek hadden open gezet om  een bloeddorstig grommend beest in staat te stellen korte metten met ze te maken. Letterlijk  ‘korte‘, want dat gebeurde in successievelijk  11, 16 en 18 zetten. Dat was dus voor drie zwaargehavenden een kort schaakavondje.

Martin speelde tegen Ab met een klein ommetje een BlackmarDiemer. En bewees hoe gevaarlijk die opening kan zijn voor de openingstheoretische dummy’s in ons midden. Wit offert een pion en hoopt met snelle ontwikkeling van zijn stukken en de verkregen open lijn daar voldoende compensatie voor te verkrijgen. Ab speelde wel erg voorbarig 5.  h6, voorlopig overbodig en eigenlijk dus tempoverlies. Zwart moet snel ontwikkelen en snel rocheren.  Om te voorkomen dat wit de kans krijgt om Joseph Diemer’s ‘Vom ersten zug an auf Matt’  succesvol na te volgen. Als onze Ab ook nu weer snelheid laat prevaleren boven zorgvuldigheid en met 6. … Lg4 wit in de gelegenheid stelt een dame te offeren met Pe5 (wat direct mat dreigt met Lxf7) is het pleit bij zet 7 al beslist. Bij zet 11 verliest zwart zijn dame. Hoewel het hieronder aan te treffen ‘levend’ diagram  voor Ab geen vrolijke aanblik zal opleveren ga ik het toch maar voor de anderen even plaatsen. Want Schadefreude ist die beste freude.

We hebben nogal vaak beloofd dat we nieuwe schakers zullen helpen snel sterker te worden. Maar of we dat wel kunnen? Aan het begin van deze avond probeerde ik Wouter en Nico en Doeko  uit te leggen dat  vroeg f6 slecht is voor zwart, dat de koningsstelling heilig hoort te zijn, en zo lang mogelijk intact.  Ik ben het schoolmeesteren intussen kennelijk flink verleerd, want wat speelt Nico bij zet 3? Juist!    3 ……  f6?  

Maar tot ons beider troost :  we denken dat je schaken het beste leert door je verliespartijen.

Matthijs speelt weer eens een best partijtje vanavond. Geduldig gaat hij van de krakemikkigheid van de zwarte koningsstelling profiteren. Voor Nico, met zwart, wordt het ene onheil na het andere tenslotte catastrofaal. Hij moet er tureluurs van zijn geworden , want het niet zien van een pionvorkje op K en D, een familieschaak, waardoor hij zijn dame verliest, is toch ook wel een beetje onder zijn niveau.

18. d6 en zwart geeft op

Wouter profiteerde vorige week niet gelijk van een misser van zijn tegenstander, maar speelde verder foutloos. Nu was hij minder constant op dreef. Hij leek ook nu  te profiteren van een nogal chaotische opening van Doeko (ook die veronachtzaamt tenenkrommend de veiligheid van zijn koning, ook hij speelt veel te vroeg f6 ). Wouter slaat in gewonnen stelling bij zet 10 een verkeerde weg in.

10. Dxb7?(10 …a5!) Dat blijkt een smal bergpad waar hij met zijn voertuig niet meer voor- of achteruit kan. Zijn tegenligger duwt hem bij zet 16 het ravijn in.

 16. Pd5?

Ja, pion e6 staat inderdaad gepend! Maar Dd7 niet. Dus dat verliest gewoon een stuk. Wit geeft op.

In beide laatste partijen kon zwart niet meer rocheren. En dat bleek desastreus.

Het doet me even denken aan een een kort dialoogje tussen twee heren , onlangs n.a.v. een partij van Martin :

Frank .‘Als Martin hier gewoon Ke8xd7 had gespeeld was er niet aan de hand’

Eddy: ‘Ja, daar heb ik ook naar gekeken. Maar dan kan hij niet meer rocheren. Maar toch.’

Frank grijnzend: ‘Nou en? Rocheren is voor softies!’Gelukkig hebben Nico en Doeko dat gesprekje niet gehoord.

Volgens Ron zou Bert nodeloos van Frank hebben verloren. Ik denk dat hij doelt op de situatie bij zet 20 . Naar aanleiding daarvan kwam Martin glunderend voor mij opschrijven (want uw dovemansjournalist verstaat geen gefluister in de schaakzaal) dat zowel Frank als Bert geblunderd hadden. Het is inderdaad zo gek dat er door de concurrentie om gegniffeld kan worden.

  20.  Txc6????  Tfc8?????  (Dxc6 want Pe7 met familieschaak en damewinst kan helemaal niet, daar Pd5 gepend staat.

Deze situatie is zeker heilzaam voor Wouter en Nico ze kunnen hier zien: Onbegrijpelijke missers komen in de hoogste en voornaamste kringen voor!

En dat Ron het een spannend gevecht vond, begrijp ik. Het was een strategisch en zorgvuldig gespeelde KoningsIndiër met ook van wit een koningsloperfianchetto.  Waarin langzaam wit moet proberen,  als gebruikelijk in deze variant, een klein voordeeltje te bereiken. Dat lukt hem ook wel een klein beetje. Had Bert al tijdens de partij notie gekregen van zijn gemiste kans? Was hij van de schrik daarom hierna even zijn Tomtom kwijt . Het gaat dan snel bergafwaarts. Maar Ron schrjjft: ’Als Frank eenmaal winnend staat, schijnt hij het niet meer uit handen te geven.’

Ron  zelf speelde lang zeer secuur tegen Sven. Hij opende weer eens op weinig gebruikelijke wijze en verraste daar Sven duidelijk mee. Die stond al snel minder prettig. Geduldig en geconcentreerd  werkte Ron verder voor voordeel. Iets te geconcentreerd. Dat is eigenlijk wel een wat zwakker puntje van zijn spel. Ook nu weer raakte hij in een flinke tijdnood. Daardoor leek het aan het eind van de avond helemaal fout te gaan. Bij zet 29 raakt hij zijn voordeel kwijt. Sven veerde op.  Bij zet 32 is Ron zelfs in het nadeel.  Tijdnood aan beide zijden inmiddels? Want Sven laat het glippen.

In de notatie die Ron mij opstuurde is iets mis. Hij noteert en noemt 34. … Pb6  terwijl in die stelling alleen 34. …Pe6 mogelijk is. Als daar dus Pe6 gespeeld is,  had hij bij zet 35 zelfs de winst voor het oprapen, want hij had dan Svens toren in onoverkomelijke moeilijkheden kunnen brengen.

35. Kb1!! Waar moet die toren heen?

35.Kb1 Td2 (35…Pxd4 36.Dxd4) 36.De3 met stukwinst

Is dit inderdaad een misser van beiden,of is de notatie niet in orde.  Hoe dan ook, er was  geen tijd meer voor rustig kijken. Na 33. Tc1 Txc1 is het inderdaad remise.

Ik citeer verder uit het commentaar van Ron:

‘Ik stuur je de partij en mijn commentaar. Martin stelde later dat ik planloos zou hebben gespeeld, maar dat was zeker niet het geval. Ik kwam heel goed te staan na de opening. Ik probeerde maar weer eens de Nimzowitsch – Larsen attack. 6…., Lh5 van Sven is dan al niet zo goed. Na 9.h4 is hij al in de problemen.

Mijn pionnenstructuur is veel beter en mijn koning na lange rokade veilig (vergelijk hoe Bosboom tegen Sven speelde).

  Als ik de zware stukken kan ruilen, win ik vaak gewoon het eindspel, zeker als ik onderweg nog een pion kan snoepen. Het kostte mij echter weer teveel tijd hoe daar te komen. Ik heb echt veel te veel gemist naar blijkt.

Sven doet vervolgens en dat is best knap, gewoon de sterkste zetten.

16. fxe5 is minder goed, Frank vond dat ook al niet de beste daar. Pionoffer 16. f5! houdt het voordeel vast.  16.fxe5 Pxe5 17.d4

 17. d4 is dus niet goed. Het idee is niet verkeerd, maar Sven kon nu met 17…, Pf3 (!) profiteren. Na 17…., Pd7 is 18. Kb1! weer de sterkste zet (hoezo planloos?). Na de 20^e zet 20. Dd3 geeft de Engine echter al meer dan plus 2 voor mij aan.

22. Lb2 is niet echt fout, maar ook niet de beste (Frank gaf dit ook al aan). Ik verkeerde in de foutieve veronderstelling dat ik mijn loper naar a3 moest omspelen. Waarom speel ik niet gewoon 22. Tde1 of zo? Mijn zware stukken activeren? Mijn pionnen op de koningsvleugel houden hem onder druk en ik kan ook g5 spelen om zijn paard het veld f6 te ontzeggen, het paard naar e4 omspelen is immers een van zijn weinige actieve plannen. Na 22…., a5 bood Sven remise aan, maar ik sta nog steeds veel beter. Bovendien vond ik het een leuke en leerzame partij, dus wilde doorspelen, ondanks mijn slinkende tijd.

Na zet 25 sta ik nog steeds goed. Thomas gaf dat later ook aan en dat ik dus “ergens” wat gemist moest hebben. Maar ik zit dan dus al behoorlijk in tijdnood en ga dan dus echt zitten knoeien. Ik bood zelf maar remise aan na mijn foute 29. La3, hij kon immers mijn dame blijven aanvallen. Maar Sven neemt dat niet aan.

 Sven doet het hierna heel goed en wint geforceerd pion c2 (31. Kb2 kan niet, vanwege 31… , Df4).

 30. …Tf1+ 31.Ka2 Tf2 32.Dg1 Txc2+

Na 34. Tc1, Txc1 en 35. Dxc1 sta ik dan zelfs alweer wat beter (ondanks nog pion achter). Maar ik accepteerde best opgelucht nog zijn remise aanbod. Ik had nog 2,5 minuut op de klok, Sven 14. Sven zag het kennelijk, net zoals ik, ook niet scherp meer en een blunder is in wederzijdse tijdnood zomaar gemaakt. Ik denk dat remise nu wel een terechte uitslag was. Toch was ik niet tevreden over mijn spel en Sven zal dat denk ik ook niet zijn. Ik heb teveel niet gezien. Schaken blijft moeilijk. 

Thomas  zit vol kennis van ongebruikelijke varianten. Het gambiet dat hij hier Hans aanbiedt , heb ik nog nooit  gezien. 1. Pf3 d5  2.  e4  !??  Bijna alle gambieten dien je aan te nemen, wil je in het voordeel komen. Maar daarmee raak je dan wel op een terrein waar waarschijnlijk je tegenstander meer van weet dan jij. Hans zal gedacht hebben: Tegen ene  Broek ga ik me daar niet aan wagen. Ik weet hier niets van en hij waarschijnlijk heel veel. Maar het gevolg is dat Thomas gelijk al het initiatief krijgt.

Als wit dan slaat op d5 ontstaat er iets dat op Skandinavisch lijkt. Mijn databases leren me dat het bijna allemaal wel bestaat, ook de voor mij opzienbarende 7^e zet

 (7. b4 ! Na   Lxf3  (0-0-0 !?) 8.Lxf3 e6 ? wat neerkomt op een pionoffer (beter 0-0-0!) (of een ongelukkig paard op a5)volgde 9.b5  en  10. Lxb7.

Het moet geen prettig gevoel zijn als je na 10 zetten tegen Thomas een pion achter staat. Je weet dat het dan de rest van de avond keepen wordt.  Hans blijkt een redelijke keeper, maar als ik hem zelfs een ‘meespelende’ (van Gaal)  keeper zie worden met 14 …f5 vrees ik dat dat een nieuw punt van zorg gaat worden: een achtergebleven pion op e6.

  En dat wordt het dan ook. Alle zware witte stukken staan er bij zet  25 op gericht.

 Het leidt tot zwarte machteloosheid, en dat leidt weer tot een grappige winstvariant

 28. Txf5!  Omdat wit noch met de pion mag terugslaan (verlies van toren op e8) , noch met de toren (gepend) is dat dus winst van een tweede  pion. Hans houdt het voor gezien.

Thomas zond me zelf commentaar:

‘I.p.v. exd5 is ook 3. Pc3 , c6 mogelijk. Een variant van de Caro-kann ‘

‘Op zet 11 zag ik af van La6 vanwege de  opgesloten positie maar Analyse This vindt hem de beste.’

21 ….. f4 was een actievere verdediging dan Kf8

Vlak voor het einde was 27. … De5 28. Te5 , Pd7 29. Te2 , e5 nog een taaiere verdediging!

 Aldus weer een leerzaam partijtje!

Aldus een oorlogszuchtig  avondje. Vredesonderhandelingen zaten er bijna niet in.

Eindcorrectie moet nog plaatvinden.

Tjonge. Alweer een nieuw gezicht! De revival van de schakerij, de revival van een kleine doch gezellige schaakvereniging in Middenbeemster. Als het zo doorgaat, puilen we eruit , uit Onder de Linden.

Misschien buiten een overdekt terrasje bouwen.

En die nieuwe mijnheer, Wouter van Waardt , heeft het duidelijk al vaker gedaan,i op clubniveau. Voor mij belangrijk, zijn notatieformulier wordt foutloos ingevuld.  En Nico de Koning heeft weinig tegen hem in te brengen.

Hoewel Wouter beter had kunnen reageren op een zwakke   openingszet 2 (!)  van Nico  krijgt hij toch al gauw het heft in handen. Hij ontwikkelt zijn stukken beter dan Nico. (Die ook nog met g6 zonder een loper op g7 een tochtgat in zijn koningsstelling laat vallen dat hem later fataal gaat worden.) Rond zet 10 heeft hij al een flink voordeel. Door een blunder van zwart wint hij een kwaliteit.

  11. Lh6!!

Dat voordeel geeft hij voorlopig niet uit handen, en breidt het zelfs uit.  Rond zet 25 staat hij totaal gewonnen! Hij staat dan een toren voor. Hij maakt geen fouten en het slot wordt een gezellige (voor hem en de toeschouwer, voor Nico iets minder) matcombinatie.

f6 (maar niets is meer voldoende) 33.De7 zwart geeft op. Er kan Mat volgen in maximaal 8 zetten.  33…Kh8[33…a5 34.Td7+ Lf7 35.Dxf7+ Kh8 36.Dxg7#] 34.Df8#

Een -behalve even in de opening- tamelijk foutloze partij. Toegegeven, Nico maakte het hem ook niet erg moeilijk.

Even die zet 2:

 Hier leerde ik -als puber al – dat  2. Pf6 geen goede voortzetting is in het Damegambiet.

3.cxd5! Pxd5 4.Pf3 om e5 te voorkomen 4…g6 (4…Lf5 5.Pbd2 Pb6 6.e4!) 5.e4! Pb6 6.Lf4  Wit krijgt een tempo kado om zijn centrum op te bouwen met e4!. En daar gaat het maar om in de opening.

De Partij Doeke – Fjodor was grappig. Fjodor speelt elke week wat beter. Hoewel Doeke bijna de hele partij voordeel heeft – soms eigenlijk zelfs beslissend- weet Fjodor te profiteren van Doekes aarzeling om zijn voordeel in winst om te zetten.  Hij ontsnapt met remise. In een eindspelstelling die alleen ijzersterke computerprogramma’s -en wellicht valsspeler Niemann- als  toch voor zwart verloren beschouwen. Ik denk dat niemand van ons dat eindspel met wit zou kunnen winnen. Dus treft Doeke wat dat betreft geen blaam. Wel wat betreft het niet afstraffen van een openingsblunder van Fjodor bij zet 2 . (Ja ook hier. )

 2     f6?????   Dat wist ik al toen ik 16 was, uit de boekjes van Prof Dr M.E.   3. Pxe5 ! Want   3. ………  fxe5 4. Dh5+  g6   5 De5+ en 6. Dxa8      Andere zetten helpen nauwelijks.  

Wees niet beledigd Arissers! Ik noteer dit niet voor de andere 13 clubleden want die zullen dat allemaal wel weten, maar voor de 4 nieuwe. We beloofden toch dat we ze zouden helpen met het verbeteren van hun spel  Nou dan …!

Het ingewikkelde eindspel. Het lijkt erop dat zwart met heen en weer spelen van zijn loper de zaak redt. En als ik thuis zie wat Prof Mr Dr K zegt dan denk ik : Misschien heeft het computerprogramma het wel mis als hij winst bedenkt voor wit. Dat wil hem in een eindspel wel eens overkomen!

K. geeft aan: wit moet eerst zijn  loper op f5 zetten, dan die loper ergens op de a8-h1 diagonaal wegzetten. En dan eventueel g- en/ of h-pion offeren.  Maar ook wordt mij duidelijk: dit is voor gewone stervelingen niet meer te winnen.

Hier enkele varianten:

Sven tegen Hugo was een Pirc. Sven koos een opzet die ook in het KoningsIndisch en in de Siciliaanse Draak tegen het zwarte fianchetto veel voorkomt, en scherp is. Met f3, 0-0-0 ,  g4 en h4. Een van de redenen waarom ik ooit van de Pirc en van  de Draak afstapte. Hugo schjjnt er vrij lakoniek onder te blijven! Maar K. laat zien,dat overeind blijven toch ook nu wel weer heel erg subtiel is.

Hier speelt Hugo  11 ….  Pe5 waarna 12. Lxg7 Kxg7 een  flink betere stelling voor wit oplevert.

Terwijl 11. … Lxh6!  12 Dxh6 b4!  gelijkspel betekent. Het gaat hier om slechts één tempootje! Omdat wit na Lxh6 eerst moet terugnemen

Na Hugo’s Pe5  blijft het moeilijk en na later Pg8

  14 ….Pg8 (De7. Het blijft moeilijk maar er kan nog gespeeld worden)  komt zwart er niet meer aan te pas. De witte aanval krijgt een Oekraiens karakter. Hugo verlaat het oorlogsgebied op de 21^e zet, nadat  al zijn bruggen zijn verwoest.

  Er dreigt nu veel te veel tegelijk!

Paul tegen Matthijs.  Schots gambiet. Maar het blijkt wel een gambiet te worden, maar voor de verkeerde kleur, omdat beide spelers al na zet 4 hun eigen openingentheorie ontwikkelen.

4.  …..d6? (Pf6! 5  e5  d5! )   5. Pg5 (Pxd4] Pe5 6.Dxd4 Pxc4 7  DXC4

 En hier geeft zwart een pion weg. 7…… Le6???  Hoe komt zoiets? Je zou zeggen dat is toch niet ingewikkeld. Le6 wordt 2x aangevallen en maar 1x gedekt. Onnauwkeurigheid? Of rekende Matthijs op iets na  8.Pxe6 fxe6  9 Dxe6     en dan maar  De7   dat er niet inzat.

Paul laat op gedegen, welhaast hautaine wijze  in het vervolg zien hoe je wint als je een pion  voor staat. Matthijs is niet te beroerd daarbij een handje te helpen door zoveel mogelijk stukken te ruilen en zo aan te sturen op een simpel eindspel met een pion minder. Je kan beter proberen zoveel mogelijk stukken op het bord te houden. Hopend op een tactisch grapje.

 32 Kd5  en zwart wordt opgerold. Lesje Koningsactiviteit in het centrum, in een pionneneindspel.

Bert-Martin

Bert speelt een KoningsIndisch in de voorhand, waar Martin een dubbelfianchetto tegenover zet.  Bij zet 9 gaat hij strategisch in de fout door niet op e4 te ruilen.

 9 …..Pd7? Hierna speelt wit e5 waarna beide lopers van zwart voorlopig ernstig in hun beweging worden belemmerd. Martin probeert dat op te lossen met f6, maar dan zit hij weer met een achtergebleven pion op e6. Na een mindere zet van wit 18 Lf4  lijken de zwarte problemen toch zo’n beetje opgelost.

 Martin ziet een leuke combinatie, maar ziet daarbij een schaak over het hoofd, zal daardoor een stuk verliezen, en geeft op. Daarna blijkt dit een situatie  waar iedere schaker wel eens een nachtmerrie van krijgt: opgeven als je (nog ) niet verloren staat. Want achteraf blijkt dat zwart het stuk dat hij verliest weer terug kan winnen.

Gerrit-Thomas

Gerrit geeft al ineen heel vroeg stadium een pion weg. Thomas geeft dan een lesje hoe je zoiets dan wint.  Nog iets levendiger dan het lesje vanavond van Paul. Over hetzelfde onderwerp.  Thomas geeft Gerriit nog één kansje, maar die wordt overzien.

Commentaar van Thomas

5. Ld2? Pxd5

“Theorie was 5.c4 of  5.Pc3. Na het weggeven van de pion herpakte wit zich nog redelijk.

Hij miste helaas 8. Pxd5! Pxd5 9. Lc3!  Met rente op de ‘’geleende’ pion.

(Eddy: Let op, na 9 . …. Pxc3 10. Lxf7 !! verliest zwart een dame!! Dat vermeldt Thomas niet, waarschijnlijk omdat hij dat te vanzelfsprekend vindt. )

Analyse this’ geeft toch 29 … Tc2 als iets meer dan 29. …Kf8, maar ik vertrouwde  d6 niet helemaal.”

Eddy :  Kf8  30 Pe1 Td8  en ,wit geeft op, er zal nog een pion verloren gaan en die vrijpion op d4, ijzersterk ondersteund door de superieure loper , belooft weinig goeds

Ron -Hans

Commentaar van Ron:

“Hans en ik begonnen als de vorige keer. Toen speelde hij onhandig gelijk 6. Le3, waarna zwart met Lb4 al in voordeel komt. Dus vandaar nu 6. a3.

   6. a3

Ik hoopte nu op een kans de hoofdthema’s van deze opening uit te kunnen testen. Maar Hans gaf denk ik per ongeluk vervolgens pion e4 weg. Hij dacht daarna lang na en offerde op b5!

  10. Pcxb5!?

Die had ik niet zien aankomen. Het is ook niet goed, maar ik ging weer spoken zien. Ik weet nog niet waarom ik geen 11…, Dc6 dorst te spelen.

  Dit brengt een tegendreiging op g2. 12. Pa7 kan dan niet, vanwege 12…,Txa7 13. Lxa7, Pc3! 14. Lf3, Pxd1 15. Lxc6, Pxc6 en zwart blijft materiaal voor. Na 11…., Dc6 kan zwart wel normaal ontwikkelen.
Na mijn voorzichtige 11…, Dd8 sta ik nog steeds beter. Maar makkelijk is het niet. Hans dacht weer lang na en speelde de sterkste zet 12. c4! Nu zie ik de opstormende pionnen al komen, zie dat ik niet veilig gemakkelijk kan loskomen en dat ik vermoedelijk stuk moet gaan terug offeren. Daarom zag jij, Eddy, mij hoofdschuddend zitten.

  Het sterkst is nu 12…., Lc6 om dat irritante paard onschadelijk te maken, maar dat zag ik niet. Gelukkig wel 13…, f5! (alternatief Db8 heb ik ook naar gekeken) om mijn koning extra vluchtvelden te geven. 15…,d5 geeft daarna echter definitief mijn voordeel weg (15…., Kf7!),

  want na 16. c5! is stelling al gelijk. Ik ben gedwongen om stuk terug te geven. Hans nam gelijk remise aan. Het is dan ook volledig in evenwicht.

Eddy:  Ik zag die vrije damepionnen ook wel als compensatie voor het stuk (knap gevonden van Hans!) maar zat steeds te wachten op het met wat voordeel terugofferen van dat stuk. Daarom speelde je toch ook Pa6!?

Dat was het weer. Tot volgende week.

Eindcorrectie moet nog plaats vinden.

Wegens tijdelijk tijdgebrek moet ik proberen het nu toch eens een keertje wat korter te houden. Terwijl er juist wel veel bijzonders gebeurde vanavond.

Om te beginnen was het volle bak vanavond. Alleen Doeko zat ergens in Nederland vast.

Veel bijzonders vanavond dus. Als daar was:  Vuurwerk! Sensatie. Feest!  Zelden zal zich in ons clubje zo’n partij schaak hebben  afgespeeld. Als wat er vanavond gebeurde tussen Ron en Thomas.

Poosje gelijk. Thomas valt aan. Ojee, het lijkt of Ron dat niet kan mannen. Of toch. Ron verliest een stuk. Absoluut. O nee, toch niet. Zou Ron het toch kunnen redden?  Verrek, wat gebeurt er nu weer? Ron wint een stuk.  Valletje van Thomas. Nee toch niet. Maar Ron heeft weer eens te veel tijd gebruikt. Heeft hij nog tijd om het te winnen? Zou wel mooi zijn. Kun je er wel van verzekerd zijn dat hij voorlopig toch maar niet stopt met schaken. Maar ja in 4 minuten tegen een sluwe vos als Thomas. Die heeft nog tijd genoeg om twee volledige partijen te schaken. Nou ja, Ron versnelt. De ene krachtzet na de andere. Nou ja, Thomas geeft op !!

Dat ging er zo’n beetje door me heen.! Beide heren stuurden toelichting. Misschien wat nuttiger commentaar dan mijn ontboezemingen.

Ron:  Opening:  Dit had ik natuurlijk niet verwacht. Het leuke aan Thomas is, dat hij je wel de kans geeft om te spelen. Tijdens onze partij merkte hij al op dat we weer complex bezig waren. Via 1. c4 kwamen we dus in een (versnelde) draak terecht. De Maroczy Bind met c4 en e4 is lastig voor zwart, dus ik had geen moeite om die op het bord te zetten. Maar ik speel niet vaak e4, had Thomas dit ook al met wit zelf zien spelen en verwachtte dat hij dit beter dan ik zou kennen. Tot en met zet 9 is allemaal vrij logisch. Daarna moest ik op eigen kracht verder. Hoe ga je met wit verder? Tc1, f3, Dd2, ik heb er allemaal naar gekeken. Het blijken dus allemaal legitieme mogelijkheden te zijn. 10. Tc1 leek me meest solide en veilig en brengt mogelijkheid om c4 zo nodig met b3 te kunnen dekken.

Thomas: Het was theorie tot zet 10.  Dan is 11. Pcd4 12. Ld4 Da5 nog bekend.

11. h3

Ron: 11. h3 vind ik logisch en ook Thomas had hierop niets aan te merken. Mijn f-pion is dan mobieler. Thomas kwam met het plan Pe8 en f5. Dat ziet er dreigend genoeg uit, maar volgens de engines heeft wit dan wel al voordeel.

Ron: Thomas verraste mij echter weer met 15.. Tb8 (hij blijft zelf spel zoeken).

Op zet 17. kon ik nu veilig b3 of d2 (???? ES)spelen, maar zag ook dat Ld4 dreigingen kon opleveren.

Thomas: 17…… Txb2  Dat kon wel, maar ik had de kracht van de witte aanval onderschat

Eddy: Hierna gaat het een poosje echt gelijk op. Alleen denkt de argeloze toeschouwer rond zet 24 dat Thomas hier erg gevaarlijk aan het worden is. Kennelijk blijft Ron er echter erg rustig onder. Prof. Dr K. trouwens ook.

24. ….  Df2  !!!??? 25. Lf3

25. …. Ta7

Thomas:Na25 … Ta7 dacht ik gewonnen te staan!

Eddy: Nou dat stond ik ook te denken. Wit heeft maar 1 mogelijkheid om zijn dame te redden  26. Pa4 en dat ziet er toch niet uit!

Ron: De beslissende fout van Thomas was 26…, Txa2, met Tc2 kon hij zich daar nog redden

Thomas:  Txa2 was de beslissende fout. 26. … Tc2 was nog speelbaar

Eddy: Maar hoe zie je zoiets? Iedereen bij ons zou toch slaan op a2. En denken dat zwart gewonnen staat. Maar ….

Ron: Ik denk dat Thomas gemist heeft dat ik nu altijd winnend een toren op e6 kon offeren.

Eddy: Wat er nu nog volgt ga ik maar op een levend diagram zetten.  U moet zich daarbij wel voor ogen houden dat Ron hier eigenlijk in tijdnood is. Het is prachtig!

Ron: Ik had veel tijd verbruikt, maar Thomas moet misschien iets langer kijken. Zijn reactie was overigens direct heel sportief. “Fraai gespeeld, Ron”.  Ik moet vrezen als hij de volgende keer wit tegen mij heeft, hij wil natuurlijk revanche.

Thomas: Een spannende strijd en knap gespeeld door Ron!

Bij Martin tegen Frank bracht Martin een strategisch stukoffer, dat zie je  bij ons niet vaak. Stuk tegen 2 pionnen, maar wel verbonden!

16. Pxb5 !? axb5 17. Lxb5  Interessant. En volgens de digitale leermeesters wel bijna geschikt voor gelijk spel. Zeker zoals Frank het aanpakt. Maar jammer genoeg doet Martin het fout bij zet  20 , een onbegrijpelijke misser van Martin.

20. Td4?  ( Lxe4!   =   )   Waarom slaat hij niet op e4? Welke beren zag hij op de weg? Ik zag hem hier wanhopig zitten denken. Waarom? Misschien was hij bang dat slaan op remise zou uitdraaien en wilde hij dat voorkomen? Maar nu staat hij verloren!

Het slot liegt er niet om.

Het kost Bert uiteraard met zijn KoningsIndische ervaring weinig moeite om tegen Gerrits anti-theoretische aanpak gauw met zwart een licht voordeel te verwerven. De woeste taferelen op het bord van Ron vind ik leuk, maar wat bij Bert  gebeurt is toch ook interessant. Hoe gaat hij dat lichte voordeel verzilveren? Het zal wel van die stiekeme koningsloper op g7 moeten komen.

Even zit erin dat de witte loperop d5 wordt opgesloten met c6. Eerst 12. De7 om te voorkomen dat die loper naar e6 kan vluchten en daarna c6. Maar Gerrit ziet het en doet de enige zet waarmee dat te voorkomen is: 13.  c5    Maar dat is wel pionverlies!  Hoe nu verder? Eerst die witte damevleugel een beetje vast zetten, het kleine terreinvoordeel vast houden. Toch maar stukken ruilen, want veel taktiek zal er verder niet inzitten. Dat wordt gewoon een eindspel.

Daar heeft Gerrit wel ervaring mee. Opgetogen seint Gerrit naar mij: ‘ Kijk, stukkenruil! Maar ik doe het niet hoor!’  Nee, en dat is op een bord van Gerrit inderdaad opvallend. Maar dit spelletje overeind houden is zeker zo lastig als dat doen met je flesje bier.

En ja, voorbeeldig gaat Bert nu weer een pion of een kwaliteit winnen, en al gauw heeft Gerrit begrepen dat hij kansloos is in het eindspel en geeft op.

Paul doet het heel rustig aan en krijgt licht voordeel. Met iets wat op een Siciliaanse Draak lijkt. Nico geeft hem lang weinig kans  om echt kabaal te schoppen op het bord. ‘Ach’ vertrouwt Paul me na afloop toe ‘Ach, ik was niet uit op toestanden, ik wilde gewoon rustig opbouwen. En dat was  goed zo.’ Dat klopt . Bij zet 15 wordt het zwarte voordeel beduidend. Hij wint een pion. Bij zet 18 krijgt Paul de kans om een mooie zet te doen, niet de beste, maar wel heel goed en heel leuk. En ook zeker een zet waar je tegenstander zich een hoedje van schrikt. Ook nuttig!

18.De3?  Pf3+ !?  19.gxf3 [19.Dxf3 Lxb2]19…Lxb2

Bij zet 25 trekt wit zijn aangevallen dame terug naar een verkeerd veld. Hij zou zowiezo hier een pion verliezen, maar nu verliest hij een stuk! En houdt het voor gezien. Een verstandige beslissing.

Hugo-Hans

Leek lang wel goed te gaan voor Hugo, die een onvervalste Reti op het bord zette (Wit fianchetteert beide lopers. Kost tijd, maar dan heb je ook wat.) Maar rond zet 18 krijgt Hans toch het wat betere spel en als vaker bij Hugo gaat later op de avond zijn concentratie weer achteruit, ten gevolge van de naweeën van zijn Long-Covid destijds. En gaat het helemaal mis bij zet 28

28.Ld4 Pc3! 29.Lxc3 Txc3+ 30.Kf4 Df3 mat

Gelukkig laat hij er zich niet echt door terneerslaan, en blijft vertrouwen op fysieke verbetering op den duur.l

Ab- Peter

Was ook leuk. Peter speelde wel goed.  Hij nam het initiatief, hij durfde aan te vallen. Ab raakte door onnauwkeurigheid een beetje in konings problemen, maar zag toch vernuftig kans om aan te tonen dat in de pijpleiding van Peter ergens een lek zat. Een soort sabotage waarschijnlijk. Dat gebeurt tegenwoordig wel vaker.

Hier het moment dat Peter blij dacht dat hij Ab in de tang had. Zie hem glunderen. Helaas voor hem kon Ab ontsnappen en was dus het offer van Peter niet correct. Was tevoren niet zo gemakkelijk te zien.

Staat die loper op e4 gepend? En na ruil op d1 is de dreiging op d2 ( ook gepend) al te erg.  Maar Ab slaat gewoon met Dxc3 en dan zijn alle mooie zwarte plannen plotsklaps vervlogen.

Niet lang hierna geeft Peter op.

Fjodor Sven 

Past me wel even om hier mijn excuses aan te bieden aan Sven. Ik vertelde hem na afloop dat  ik de indruk had dat hij lang slecht stond tegen Fjodor. Die week af van zijn tot nog toe gebruikelijke methode om bij de aanvang bij de tegenstander de indruk te wekken dat hij er niks van kan, om daarna ineens te laten zien dat hij heel behoorlijk kan schaken. Hij deed dat nu van het begin af aan. Ik dacht dat Sven het verkeerd aanpakte. Maar K 14 laat zien dat Sven eigenlijk best wel goed staat, ondanks 2 pionnen achterstand, dankzij betere ontwikkeling.

En als dan er toch fouten ontstaan in de aanpak van Fjodor is het gauw afgelopen voor onze Oekraïner.  

Verliest een toren en derhalve laat het mat niet  lang op zich wachten.

En zo werd het toch weer wat uitgebreider dan ik van plan was. Maar er waren ook te veel leuke momenten voor uw toeschouwer.

D slotcorrectie moet nog plaatsvinden.