Ik vermoedde al  in mijn verslag van ronde 9 dat ik de partij van Ab tegen Hugo niet helemaal goed in mijn computer had zitten. En dat bleek te kloppen. En mijn oordeel over de kwaliteit van de partij was derhalve te hard. Echter toch  met een grond van waarheid. Hugo zag geen  kans om een schitterende stelling in winst om te zetten.

Hij schrijft me:

‘Een van de redenen, waarom ik zoveel tijd heb verbruikt (zie jouw “raadseltje” (met de klok)), was inderdaad vanwege een paardoffer (met vrijmaking van mijn tot dan toe nutteloze zwarte loper in een zeer bruikbaar stuk). Maar uiteindelijk heb ik dat paardoffer niet gedaan omdat het niet goed leek te zijn.’

Bij onderzoek met de computer blijkt dat Hugo het uiteindelijk op de verkeerde vleugel zocht, met 20. … h5 in plaats van a5 gaan er  inderdaad allerlei offerwendingen met paard en/of loper inzitten! Erg leuk om te zien, en dus maar even in een ‘levend diagram’.

Bovendien blijkt dan dat in de eindstelling nog steeds  zwart heel erg goed staat. Maar daar zal dus de stand op de klok wel een rol gespeeld hebben, en bovendien was Hugo misschien een beetje ontmoedigd geraakt omdat hij aldoor de oplossing in een stelling die er heel goed uitzag niet kon vinden.

Het begon vreugdevol. Vrolijk toonde iedereen zijn ineens weer verplichte QR-code. (Wel slecht voor je privacy. Frank weet gelijk wanneer je jarig bent! ) En er waren weinig afwezigen.

Het schaken begon bij de meesten  op nette schaakkundige wijze, maar al gauw werd er vanavond stevig geknoeid. En dat bleef lang zo. Martin blunderde al heel snel een kwaliteit en een rochade naar de ratsmodee. Of naar de gallemiezen. Daar wil ik afwezen. Met een fout die aan een absolute beginner deed denken. Hij had waarschijnlijk een dutje gedaan voor hij naar de club ging en was nog niet wakker. Hans deed het al gauw slecht tegen de Siciliaan van Ron.  Toen Hans  al op zet 15 had opgegeven, verblunderde nu  op zijn beurt Frank tegen Martin door een even niet opgemerkt vorkje een stuk. Ook een beginnersfout, ook nog niet wakker.  Iets later begon  Arend rond zet 20 zijn tot dan toe, notabene tegen Paul, vrijwel vlekkeloos  gespeelde partij  langzaam maar gestadig te verknoeien. Toen dat alles duidelijk was geworden bleek Hugo er niet in te slagen, – naar mij pas bij de analyse bleek- dankzij nogal wat opzienbarende missers , Ab te confronteren met diens te snelle onzorgvuldigheid.

Raadseltje: welke klok is van Ab?   (de rechter geeft 1 uur en 19 minuten aan, de linker 15 minuten en 20 seconden) )

Alleen bij Matthijs-Gerrit en bij Sven – Peter leek het vanavond wel op echt schaken.  Matthijs speelde met wit de opening prima en het middenspel redelijk. Hij kwam beslist wat  beter te staan (dat vond ik niet alleen, maar dat bevestigde thuis de heer K. ook)  , maar misschien was het naar Matthijs’ smaak niet genoeg. Althans op ons aller onderbondsniveau . Grote fouten werden daar nergens gemaakt.

En Peter verloor ook niet door een blunder, maar hoogstens door een enkele onhandige zet, en Sven was in vorm en offerde fraai naar de winst.  Hoogstens had hier Peter nog wel een mogelijkheid gehad om toch  een vluchtroute te ontwaren,  maar dat hij dat niet zag , is hem niet te verwijten, want Sven en ik zagen het ook niet.

Wat details:

Ron schrijft me over  zijn partij:

“Wees niet te hard voor Hans, die had een off-day. Maar hij had 6…, Lb4 toch ook door Bert tegen zich gekregen? Meende ik me te herinneren en klopt.

Daarna werd het modderen voor hem. Ik speelde bewust gelijk 12…,e x f3 omdat ik wilde dat hij met paard terug zou slaan. Was al aan het kijken naar de opstoot e6-e5. Mijn loper moet in het spel komen, desnoods ten koste van pion b7.

12 …  exf3  13. gxf3 (i.p.v. Pxf3)leek mij sterker voor hem. Hij heeft immers het loperpaar en open lijnen naar mijn koning kunnen dan helpen, ook al moet zwart natuurlijk al gewonnen staan.”

Wit geeft op. Zwart wint een stuk! Na 15. … e5! En daarna e4. (Let op de penning na Te8)

Frank schrijft spijtig:

“Dik gewonnen staan maar met 1 verschrikkelijke blunder alles vergooien…”

18. Pe5 ???  f6! En wit verliest een stuk, en staat nu ineens een kwaliteit achter.

Hij fluisterde me toe, toen Martin even liep bij te komen van de emoties,  dat hij het toch nog maar even doorspeelde, want ‘ tegen Martin weet je het maar nooit’. Maar Martin vond één slaapmoment wel genoeg , gaf niets meer prijs en speelde vakkundig naar een gewonnen eindspel. De vrije a-pion zal het eerst promoveren. Ja, dat zag Frank toen ook wel . Tot ‘leringhe ende vermaec’ hier hoe het bijv. had kunnen gaan..

Waar het mis ging in redelijke stelling bij Arend

Na Lxd3 is er nog helemaal niets aan de hand. Maar na Arend’s Td8 gaat zwart op Lb5 een pion verliezen, en daar heeft Paul wel genoeg aan. Paul  gooit dan ook nog zijn eindspelervaring in de strijd en dan is er geen houwen meer aan.

De degelijke stelling van Matthijs rond zet 13. Hij kreeg met welwillende openingsmedewerking van Gerrit al bij zet 3 gelegenheid om in de Siciliaan d7-d5 te spelen. U weet, als dat echt kan, is dat  feest voor de zwartspeler.

Deed het verder ook prima. Hij stond aan het eind van de partij al heel lange tijd  wat beter .  Gerrit was daar natuurlijk niet zo zeker van. Als gezegd, Mijnheer K. later dus wel! Maar Matthijs vond het op ons aller eenvoudige bondsniveau  terecht  niet genoeg. En was heel tevreden met een remise tegen Gerrit! Een plusremise noemen ze dat. Hij had nog wat kunnen proberen -na voorbereiding- met doordrukken van c5 naar c4. Zijn Koning staat goed in de buurt.

Ik krijg zo langzamerhand het idee dat Matthijs  in het schaakclubloze tijdperk enorm vooruit is gegaan! Er gaat veel minder vaak iets hopeloos mis en ik vind de openingen vaak  beter en de opbouw ook. Hij boekt ook meer punten. Maar trek het je niet aan Matthijs,  want weet ik veel …!? Misschien komt het door die baard. Daar werd toch ook Simson heel sterk van? Toen dat werd afgeschoren was het met Simson afgelopen !  Dus Matthijs, je weet wat je niet te doen staat!

De missers bij Hugo tegen Ab durf ik niet goed te illustreren. Ik moet haast wel  iets fout gedaan hebben bij het invoeren van de partij. Want nu zie ik op de computer dat Hugo gewoon een stuk kon slaan na  zet 26. Te3? met Txc2  !      (???) Met torenwinst?  En ook nog na 26. … a4 27 a3?

En dat ook Ab een toren kon winnen na 28 … Db6  Gewoon 29. Txc3.  Zal wel niet kloppen. Alsjeblieft, vertellen jullie me dat mijn stelling niet deugt.

De mooie combinatie van Sven. Niet heel moeilijk, maar toch. Je moet er  maar zeker van zijn dat je niks over het hoofd ziet. Dat deed hij wel, maar niet dodelijk. Ergens dus mist Sven even de sterkste en had Peter nog een beetje kunnen ontsnappen. Maar die zag het ook niet en dus  mocht Sven lustig doorcombineren.

Was het weer even. Ben benieuwd wat de vanavond af te kondigen Corona-maatregelen teweeg gaan brengen. Gaan we weer op slot? Dat zou wel erg jammer zijn.

Eindcorrectie moet nog plaatsvinden.

Ik hoefde me alweer niet te vervelen. Bij Martin een leuke aanval tegen Ab, die best lang stand hield. Maar het  toen toch vergokte.  Bij Arend die heel lang mooi gelijk spel hield tegen Gerrit en pas laat zijn stelling verprutste.  Sven die  het ook lang niet cadeau kreeg tegen Matthijs die het tenslotte toch verknoeide. Peter die best een poosje netjes stand hield tegen Bert, maar toen strategisch de plank missloeg. Vier uitslagen die niet lastig te voorspellen waren. Maar toch niet zonder slag of stoot tot stand kwamen, Het fraaist vanavond  was natuurlijk weer een gevecht van Hans, nu tegen Hugo.

En inderdaad, bij ons is er nog geen sprake van de ‘remisedood van het schaken’. Niet één remise!

Eregast was vanavond ons oud-lid  Kees Pruis, die zat te sparren met een nog enigszins medisch gecamoufleerde Ron, en zo te zien onze kampioen best aardig partij gaf.

Wat details:

Ab spotte in de opening met alle wetten van de schaaklogica door in een Philidor op de 3e zet f6 te spelen. Onze leermeester K., barstte uit in hoongelach!

‘Weet die nu nog niet dat f7 het kwetsbaarste veld is in alle open spelen! Korte rochade kan zwart nu wel op zijn buik schrijven’ mompelde hij.  Na  4. Lc4 Pd7 geeft  Prof. Mr Dr  K.  voor wit  +1.85.  ! Zwart zou volgens hem kunnen opgeven. Maar ja. Bij zet 9 raakt Martin een klein beetje uit de koers. Krijgt die Snelle Appie het toch nog voor mekaar om lang te rocheren! Staat zijn koning nu toch nog veilig? Dat is toch niet te geloven. Het is ook niet echt zo. Martin denkt, OK, dan maar aan de damezijde aanvallen. En dat doet hij volgens het boekje: pionnen naar voren, torens erachter.

 En hier verzinkt Martin in gepeins. Omdat je zoiets met wit ook gemakkelijk te simpel kan afhandelen om dan ineens niks meer over te hebben. ( Zo is het maar net, hè Hans?) Doordat Ab enkele zetten eerder (toen hij nog wel een beetje overeind stond) een tempo weggaf met Pc6 , kan nu met tempowinst b6! Als die Dame nu niet op c7 had gestaan,  had zwart met a6 de boel dicht kunnen schuiven. Maar dat kan nu niet. Maar b5-b6 is wel een pionoffer! En een paard op b6 dekt veld a8 voor de toren af. En na een kwaliteitsoffer op b6 heeft de zwarte koning een vluchtveld op c7!  Tja, er gaat heel wat door een mens heen in zo’n situatie! Martin besluit dat het moet kunnen. En dat is terecht! En dat wordt door hem overduidelijk aangetoond. Na zet 24 rest slechts diepe, diepe ellende voor zwart.

Nou opgeven maar! Nee, onze coureur hoopt nog op een klapband van de concurrent en slingert nog door tot nr 40, en dan heeft hij zelf totaal geen reliëf meer op zijn tires.

Arend deed het lang heel goed. Bij zet 11 heeft hij tegen Gerrit’s Philidor met normale degelijke openingszetten een mooie stelling bereikt. Zijn voordeel ebt een beetje weg, maar blijft, en  krimpt maar groeit weer en is nooit helemaal weg. Tot zet 20

Als wit hier zijn minder gelukkige zet 19 Pd4-f3 weer herstelt met 20. Pf3-d4 staat hij nog steeds heel aardig.  ( Na Ld7 bijv. h3 en g4 ) Maar met 20. Td3-d5?  en later 21. Pg5  (Th1-d1!?)  loopt zijn schip uit het roer. Zwart veert op, krijgt het initiatief, een pion, en de wind in de zeilen , en nog een stuk. Arend wil het zich in de nog volgende 25 zetten ook laten bewijzen en hoopt op een wonder. Maar Gerrit geeft niets weg. Mirakel  blijft uit. Toch: 21 zetten heel degelijk schaak van wit! Binnenkort vast van hem een nog langere lijst van zulke goede zetten! Die lijst is duidelijk groeiende.

Matthijs(wit) speelt de opening solide tegen Sven. Die wacht geduldig op betere tijden. Vanaf zet 11 komen die. Wit brengt zijn koningspaard van f3 naar b3. En dat is te langzaam en te passief. Zwart  grijpt het initiatief.

Hier had 16. Pe2 nog wat kunnen betekenen, maar wit overziet de akelige dreiging en na 16. Df3? Verliest hij een stuk , na …  Ld4!  En als de kruitdamp is opgetrokken blijkt na enkele zetten dat hij een toren achter staat.  Tja , dan valr er niet veel meer te beleven. Dat Sven uiteindelijk met een toren meer matdreigingen kan crëeren is wel even grappig maar niet zo verbazingwekkend. Dit is vanavond trouwens nu al de derde partij waarin in totaal hopeloze staat het slachtoffer doorgaat tot het gaatje. Ik denk dat dat komt doordat het op de clubavond zo gezellig is dat men eigenlijk nog niet naar huis wil.  Of het misschien liever wat later wil maken om je ellende thuis althans vandaag nog niet aan een slaperige echtgenote te hoeven meedelen. Morgen maar!

Peter deed het wel een poosje redelijk tegen Bert. Hij stond wel gauw ietsje minder, maar toch niet onrustbarend. Een paard op a7 stond wat ongelukkig, maar Bert’s pion op d4 maakte ook geen sterke indruk. Bij zet 20 is de stand eigenlijk erg gelijk. Als zwart nu gewoon wat op ruil aangestuurd had, was het voor Bert niet zo eenvoudig geworden om te winnen.

Maar 19 … h6 blijkt wat te langzaam. En na 20. Tc5 moet zwart niet op c5 ruilen, want dan heeft wit na dxc5 zijn wat zwakkere pion veranderd in een gevaarlijke niet meer “geïsoleerde” vrijpion! Dat doet Peter wel. Beter was 20. … Pd7! geweest. En nu kan wit gaan profiteren van zijn oersterke loperpaar, op de vijand gericht, klaar om te vuren!

Na 25. Dd3 !  krijgt wit eindelijk de kans om te laten zien waarom hij al op zet 17 de wellicht voor Peter mysterieuze zet Lb1 speelde (voor mij was dat toen al wel duidelijk) . Aaaanvallluuuuhhh!  Deze stelling gaat de tactische mogelijkheden van Peter te boven! Na 25…. Pf6?? 26.Pg4!! Le4 27.Pxf6+ gxf6 28.Dxe4 is er een zwart stuk zomaar verdwenen. Afgelopen, uit! Zwart rommelt nog 6 zetten door. Hij wil ook nog niet naar huis!

Meest enerverend alweer de partij van Hans, nu tegen Hugo. Toen ik na afloop Hugo meedeelde dat hij voor mij intussen Mister Fianchetto was gaan heten, vertelde hij dat vroeger nooit deed. Maar wel bij ons. Ik denk dat hij de overblijfselen van zijn eigen openingsrepertoire niet meer vertrouwt, en dus voorlopig voor wit en voor zwart deze eenvoudig te onthouden en toe te passen standaardopstelling prefereert. En tegen Hans een poos met succes! Want die kreeg 18 zetten geen kans om de van hem bekende aanvalsstelling te creëren.

De stand is absoluut gelijk na 19. De2 ! Echter niet na het gespeelde Dc2? Heeft een groot nadeel: veld g4 wordt niet meer gedekt. Dus 19. … Pg4!!

Hierna wordt het lang een ingewikkelde heksenketel. Beide partijen missen dus af en toe wel eens de sterkste. Doch het is wel een feest om naar te kijken. De betere schakers van onze club liepen er langdurig tegen elkaar zetten mompelend omheen. Uiteindelijk blijkt Hans toch meer tactische vondsten in huis te hebben dan Hugo aankan. Zwart wint. Volgens mij toch verdiend! Omdat het zo leuk is, volgt hier alles maar om het na te spelen, met analyses van Komodo 14.

eindcorrectie moet nog plaatsvinden