Tjonge, alweer zo spannend. Eigenlijk op alle borden.  Bij Martin-Bert omdat Bert een schijnbaar verwoestende aanval creëerde maar het er desondanks lang op leek dat Martin het heel heel misschien toch nog zou kunnen redden. Aldus geschiedde. Bij zet 20 besluiten ze tot remise.  Ik herinner me dat toen ik ooit nog een rol speelde in de bovenste regionen van onze  club, maar eigenlijk al te bejaard  en veel te onzeker was geworden voor wedstrijdschaak, iemand vertelde: Je hoeft niet meer bang te zijn voor Eddy, want als hij goed staat, biedt hij remise aan! Wat is er gaande met Bert? De hoeveelste plusremise (voorzichtig uitgedrukt) was dat dit seizoen al voor Bert?  Martin heeft het  in zijn commentaar aan mij over een ‘remisestelling’ . Ik heb die niet echt kunnen vinden.  Maar des te spannender was het dus.

Bij Ab-Matthijs werd het ook spannend, maar pas  laat . Omdat zwart al bij zet 4 een stuk verblunderde en wit niet van plan  was  om dit slechte voorbeeld na te volgen. Die  bleef gewoon straal gewonnen staan.  Spannend werd het toch bij zet 30 toen Matthijs warempel uit het niets toch nog wat lichte stoornis wist op te roepen en de straaljager  van ons clubje, waarschijnlijk wegens overschrijding van de maximum snelheid ,  plotseling crashte . Helaas  kon de brokkenpiloot zichzelf niet meer redden met zijn schietstoel. Het publiek van deze luchtvaartshow bleef gelukkig ongedeerd en had thuis in ieder geval weer wat  mee te delen.

Ook adembenemend was Hans tegen Gerrit. Hans bedacht (alweer) een zeer dreigende aanval en dat resulteerde (alweer) in een stelling die gewonnen  leek, maar dat misschien toch niet was. Vindt hij wel de pointe die ik zelf ter plekke nog niet kon vinden? Gerrit verdedigt sterk. En een aanvallend team geeft ruimte weg en moet dan beducht zijn voor snelle uitvallen van de tegenstander. Wat PSV niet lukte tegen Ajax, lukt Gerrit wel. Plotseling staat Hans slechter. Het publiek treurt. Zo’n sterke eerste helft, zoveel energie in gestopt, zoveel moois op de mat gelegd,  en dan zo’n tegenvallend resultaat. OK, er werd heel goed gekeept. Maar toch, het leven is vaak heel erg oneerlijk . Maar Hans vecht door. Inmiddels in blessuretijd.  Want het heeft hem allemaal veel tijd gekost. Hij blijft dreiging creëren. Maar het is alsmaar op het randje. En dan bezwijkt Gerrit, die toch ook deze partij erg sterk speelde, toch nog. Wat een boeiende wedstrijd.  En ik had het voorrecht op de eretribune te mogen zitten.

De partij tussen Frank en Hugo was wat tammer. Maar toch ook spannend, vooral omdat Frank zich kennelijk aan zijn (de) stand verplicht voelde ook vanavond te winnen. Die bleef maar duwen en trekken. Maar Hugo vond omvallen absoluut niet nodig . Die staat na zeven weken Aris de Heer steeds steviger op zijn voeten . Wil je zijn Pirc nog ondersteboven krijgen moet je wat meer theorie in huis hebben. Het lukte Frank met eigen rustige strategische variant niet. Ik hield nog even de adem in toen Frank de a-lijn met torens en dame wist te bezetten. U weet, als Frank vrij spel krijgt voor zijn torens, wordt het uitkijken geblazen! Maar Frank mocht dan lang een heel klein voordeeltje hebben, het was misschien nergens genoeg voor winst. Hield Hugo het? Ja, met verve! De ambitieuze Frank sloeg de terechte remise-aanbiedingen af, maar moest er tenslotte toch in berusten.

Enkele diagrammen:

                      Ab-Matthijs

Blundertje in de opening:

Beste was geweest 3. … Pc6 om daarmee Pf6 mogelijk te maken. Nu is Pf6 te vlug.  4. e5!  Maardaarna Matthijs’  4… Pe4 kan helemaal niet.  Natuurlijk ziet 4. … Pg8 er ook niet plezierig uit, maar het kan nog wel een beetje.  Zelfs 4 . .. Pg4  is beter . Want 5. h3  Ph6  6. d4  cxd4 kan ook nog wel een beetje.

Na 4. … Pe4  5. d3!  Da5+ Ke2! Wint wit het paard. En zoals Ab laat zien, met veel te weinig compensatie!

Matthijs goochelt tenslotte rond zet 30 toch nog wat dreigingen te voorschijn. En Ab let niet goed op.

Ab – Matthijs

                        Martin-Bert

In de vorige aflevering vermeldde ik dat men zelfs wel eens getracht heeft in de Pirc (en in het KI) ruil van de belangrijke gefianchetteerde loper te vermijden door Te8 en na Lh6 dan koelbloedig Lh8. Zelf heb ik het ook wel eens geprobeerd, maar met zeer matig resultaat. Nu doet Martin het met wit. En de vraag is weer, of het wel goed is. Het lijkt erop dat Bert hier laat zien dat het ook met wit niet veel aanbeveling verdient. En ook Komodo 14 zet hem  op een achtste plaats. Niet heel slecht, maar Martin schreef me terecht dat hij volgende keer toch maar liever de lopers ruilt.

13. Lh1 !?    

Maar uiteindelijk redt Martin het nog. Misschien niet terecht. De slotstelling waarin zwart de sterkste mist en remise accepteert:       

20. … Pxd5! 21. Dd2 (21. cxd5?  Db5!)  Dc6  22. Pa3 Dc5+

                         Hans-Gerrit

In een vorige partij van Hans koos hij ook voor Ke2 om de weg voor de dametoren nar de koningsvleugel vrij te maken.  Hij vond kennelijk 0-0-0 riskanter. Ik betwijfelde dat. En ook Komodo 14 blijkt te kiezen voor lange rochade. Staat Hans nu desondanks toch goed? Maar hoe  dan verder? Lopen de aanvallende koningspionnen nu vast? Misschien was i.p.v. het gespeelde 21. Tag1  toch 21. exf5 beter, waarna de kansen elkaar in evenwicht houden, vlg. onze Prof. Mr Dr K.   Als toeschouwer dacht ik dat Tag1 niet veel uithaalde, maar dat het ook geen kwaad kon. Wellicht zou dat op den duur toch nuttig zijn. Maar dat blijkt allemaal niet juist. Want langzaamaan krijgt zwart het initiatief. En na een onduidelijk 25. b3? ( Wrsch. nu wel 25.Pxd4!! i.p.v. op zet 27. Hans ziet het goede plan wel, maar voert het te laat uit.) Nu heeft  zwart ineens de winst voor het grijpen!

27. Pxd4  Een mooie stelling. Hans offert een paard! Ik vroeg me ter plaatse af of het wel correct was. Maar tegen Gerrit werkt het wel. Die kon of wilde de konsekwenties kennelijk niet goed overzien, en besloot tot een tegenoffer. 27. … Ld5? waarna op allerlei manieren wit weer gelijk spel heeft. Maar niet als hij het tegenoffer aanneemt!  27…. exd5?? Want na Txd4  en Tc2 vallen de zwarte stukken verwoestend binnen. Dus kreeg Gerrit toch nog gelijk Grappig allemaal.

Zwart kan gaan winnen,  Maar Hans knokt door. Creëert vage dreigingen. Gerrit staat totaal gewonnen. Kwestie van tijd en goed opletten. Bovendien begint Hans zijn klok op te spelen! Als zo vaak in dat soort situaties, begint, als alleen Hans noodgedwongen op vluggertjestempo over moet gaan, ook Gerrit sneller te spelen. En dat loopt niet goed af! Door een voor de hand liggend 35. Tc1? worden de dreiginkjes ineens sterker. De stand wordt weer gelijk en wit krijgt zelfs de overhand na een zwarte misgreep bij zet 38!

   38. …  Kg8??  (… Tf4!!)  want  nu volgt 39.hxg6 hxg6 40.Pf6+ Txf6 (40. …Lxf6? Dh7mat) 41.gxf6 Dxf6

En wit staat een kwaliteit voor tegen een pion. Maar die pion krijgt wit door zijn betere stelling snel te pakken en Hans wint voorbeeldig daarna het eindspel met dat kwaliteitje meer.Ik kan het u niet meer demonstreren, want met de notatie van de heren ging het een beetje mis. Niet zo gek, want het werd blitz-tempo. En dan  zei  Hans vorige week dat vluggeren niks voor hem is. Nou dat viel vanavond heel erg mee!

                      Frank-Hugo

De slotstelling waarin zelfs Frank niet meer weet hoe dat te winnen is. Prof. Mr Dr K .vindt dat wit een fractie beter staat, maar weet ook niet goed hoe zoiets zou moeten.

Eindcorrectie moet nog plaatsvinden

Ik kon er niet de hele avond bij zijn, wegens familiale omstandigheden.  Jammer. Nou ja. U weet intussen wel wat ik tegenwoordig van vluggertjes vind. Maar hoera, ik heb nu een medestander. Toen ik Hans vroeg hoe het mogelijk was dat hij,kort voor mijn entree van Arend had verloren, antwoordde hij : “Ja, dat vluggeren, dat is niets voor mij.” Hoera, ben ik niet meer de enige gek in het gezelschap.

Ik was toch wel blij dat ik er een uurtje bij mocht zijn, want er gebeurde veel bijzonders. Frank, die de laatste tijd dit soort ‘inferieur schaak’- toernooien altijd wint, bleef vanavond onder zijn niveau. Hij verloor eerst van Gerrit en later nog een keer van Paul! Dat was trouwens dankzij een blunder die ik zelf al vele malen heb gemaakt.  Er staat ver weg een Loper op a2. En dus kon Paul lekker gewoon met zijn dame een stuk op g6 slaan omdat f7 gepend staat , dankzij die loper in de verre verte! Houd het in de gaten, want  het is een veel voorkomende stelling.

foto groter? klil erop

Ze moeten er allebei een beetje om lachen.

Ook leuk: Arend wint voor de eerste keer punten in onze club. Hoera!  Tegen Hans en tegen Peter! Dat geeft de burger moed. En lekker vanavond midden in de ranglijst en niet meer als laatste!!

Tegen Ron lukte het even niet. Ja het kan niet altijd feest zijn!

En Ab profiteert vanavond eindelijk eens lekker van zijn normale hogesnelheidstrein- tempo! Hij stond prachtig tegen nota bene Bert, maar die wist toch nog een remise te bemachtigen. Toen stond Ab nog steeds een pion voor. Maar begreep dat hij tegen onze veelvoudige kampioen niet al te overmoedig moest worden. En zo werd Ab met 3,5 uit 5 derde in zijn groep, direct achter Bert en Ron. Hij maakte daarna een uiterst tevreden indruk.

Paul was er dus weer vanavond. Ik bedoel niet fysiek, maar schaaktechnisch. Hij deelde de eerste plaats in zijn groep met Sven. Ook heel goed. Dan hoeft Paul dus de komende weken niet weer te smeken of hij alsjeblieft oneven mag zijn. 

Sven liet aldus weer zien dat hij een aanwinst is voor ons kluppie. Hugo trouwens ook , die achter Paul en Sven derde werd.

Dat is wat mij hedenavond opviel.  En de goede opkomst. Zaaltje vol.

Mijn  komst  was verder nuttig omdat men even kans zag mij met wat opdrachten op te zadelen. Voor Peter: Ik heb de reglementen er voor je op nagezien. Als je bij vluggeren een stuk aanraakt moet je ermee zetten en als je loslaat heb je gezet. Dus net als bij gewoon schaak. Lang geleden was dat inderdaad anders. (En ja, Peter en ik zijn van lang geleden! ) Lang geleden was het bij vluggeren zo dat je je zet altijd nog terug mocht nemen als je de klok nog niet had ingedrukt. Als je dit, of zoiets, wilt nagaan, google met ‘schaakregels schaakbond’. Dat het vroeger anders was, weet ik door een voorval dat me lang, lang geleden dus, overkwam, en wat ik aan enkelen deze avond al verteld heb. Maar de andere schakers mogen het ook wel weten. Een onderbondclub ergens in NoordHolland organiseerde een vluggertjestoernooi. We gingen daar met een aantal schakers van Aris de Heer naar toe. (Moet lang lang geleden zijn geweest omdat ik toen vluggeren nog leuk vond. Kun je nagaan hoe lang lang geleden dat moet zijn geweest.) Het was een grote zaal bomvol schakers. Onderbond-niveau. In denk dat je op zo’n avond een stuk of acht vluggertjes moest spelen. 10 minuten pp pp. In de eerste ronde gaat het me goed. Ik sta totaal gewonnen, stuk meer of zoiets. Ik pak mijn  toren, verzet hem, laat hem los, want ik zie, gelukkig vóór de klok is ingedrukt, dat ik die toren gewoon weg geef. Dus ik zet terug. Zegt die tegenstander : ‘ Losgelaten, zetten!!!’ ‘Niks hoor, dit is een vluggertje!’ ‘Ja, dat was zo, maar vorige week zijn de regels van de schaakbond veranderd! Het gaat nu net als bij gewoon schaak’. Pas toen herinnerde ik me ineens dat ik dat had gelezen, en toen gedacht had ‘wat een rare wijziging, hoe ga je bij vluggertjes altijd correct vaststellen of iemand zijn stuk heeft losgelaten? Het is bij gewoon schaak al vaak lastig! De klok ingedrukt hebben, dat is tenminste altijd duidelijk. ‘  Ik had er niet meer aan gedacht en speelde gewoon routineus zoals ik al jarenlang gewend was. Ik kon me dus ook niet tegen zijn opvatting verzetten. Hij had gewoon gelijk! Ik verloor die partij. Razend was ik. Woede gierde door me heen! Over mezelf! Wat een  onvoorstelbare sufferd was ik toch. Lekker begin van zo’n avond. Een gewonnen partij weggeven. De volgende zeven partijen zat ik tot in mijn vingertoppen gewapend achter het bord. Kokend van de adrenaline. Alles won ik. Na de zesde partij kwam ik, tot mijn eigen verbazing, tot de ontdekking dat ik in die zaal bomvol schakers best wel een eervol resultaat zou kunnen gaan behalen. Nog meer adrenaline.  Ik won het toernooi. 7 uit 8! De enige keer dat ik zoiets won! Zelfs bij vluggertjes- avonden van Aris de Heer lukte me dat vrijwel nooit! Ik herinner met dat toernooi nog om een andere reden. Ik moest naar voren komen, want de prijsuitreiking begon. Dacht ik. “U hebt dit toernooi gewonnen!  Gefeliciteerd’ Ik kreeg een hand. En dat bleek het te zijn. Geen bekertje, geen medaille, geen papieren bewijs. Niks. De organisatoren hadden aan van alles gedacht, maar dat hadden ze wellicht vergeten. Of het geld was op. Nooit heb ik voor vrouw en kinderen hard kunnen maken dat ik een toernooi had gewonnen. Alleen die andere schakers van Aris de Heer hadden het gezien. Een van de zeer schaarse echte wapenfeiten uit mijn schaakhistorie. Ik vermoed dat een heel jonge Bert erbij was. Misschien kan die het nog beamen.

Dit naar aanleiding van de vraag van Peter. Arend stond erbij toen we het er over hadden, en herinnerde zich dat je vroeger een stuk mocht aanraken als je dan  maar ‘j’adoube’ zei. Of ‘ik zet recht’. Ik dacht dat dat alleen in de beginstelling mocht.. Maar dat is niet zo.  Ik keek dat ook na . Het mocht (en mag) altijd. Maar je moet dat eerst zeggen, en pas daarna een stuk aanraken. En alleen om dat inderdaad goed op zijn veld te zetten en niet om een blunder te voorkomen.

En deze avond werd mij door twee andere clubgenoten gelast nu eindelijk eens de oplossing van Hersenfitness 45 te publiceren. Tja, daar kwam ik even niet toe. Ik heb  sinds de publicatie intussen drie stukken voor de site geschreven, wat samen een dag of tien werk kost, en kwam er nog even niet aan toe. Zo’n oplossing publiceren is niet veel werk, maar wel wat, en ik had er dan even geen zin meer in om weer achter die computer te gaan zitten.  Maar OK, morgenochtend zal ik het gaan doen.

De einduitslag van de vluggertjes van 18 oktober 2021:

Groep A:

1. Bert  4 uit 5   2. Ron  4   3. Ab (!) 3,5   4. Arend (!) 2   5. Hans 1,5  6. Peter

Groep B:

1. Paul en Sven  3,5 uit 5   3. Frank en Hugo   3  5. Gerrit  2   6. Matthijs

eindcorrectie moet nog plaatsvinden

Alweer een mooie schaakavond. Er werd flink gevochten. Niet één remise!  En bijzondere uitslagen. Ik begin me af te vragen of die Frank in de lange periode van  Corona- celibaat speciale cursussen heeft gevolgd bij grootmeesters om zijn schaakniveau te verhogen. Hij heeft nog niet één partij verloren en veel gewonnen. De manier waarop hij vanavond niemand minder dan Ron aftroefde vond ik indrukwekkend. De wijze waarop Sven Hugo de baas was mocht ook gezien worden. En Martin liet zien tegen Gerrit dat hij weer een beetje terug is, want hij speelde een aardige winstpartij tegen Gerrit. Uitslagen die nu niet direct met zekerheid voorspeld konden worden. Overigens, wat wel een beetje te verwachten was, die overwinningen van Bert tegen Paul en van Hans tegen Ab , dat ging dan ook op niet zachtzinnige wijze. Hans creëerde een koningsaanval, waar Ab uiteindelijk onder bezweek, en Bert zette met agressief spel al gauw Paul in een kreukelige stelling, en na beurtelingse aanval op koningsstelling en op de damevleugel werd met zetten in het centrum Paul zonder enig medelijden gevloerd. Verder leek het er vanavond op dat Gerrit en Ron nog even wat tijd gegund moet worden om over de Corona-dip heen te geraken. (Maar dat zal uiteindelijk vast wel lukken.)

In Ron-Frank  speelde Ron een Colle. Daarin kun je kiezen uit 8. b3 (de oudere Zuckertort-variant) en 8. c3 (de nieuwere Koltanovski-variant). Beide varianten voorkomen even mogelijk schadelijke effecten van c5-c4.

Zelf heb ik alleen ervaring met de c3-variant, de b3-variant leidt tot wat meer strategisch spel en de c3-variant gemakkelijker tot een tactischer stelling. Ron kiest voor 7. b3.

Hier wordt het toch al gauw een beetje tactisch omdat Frank al snel op d4 slaat en na exd4 korte tijd later f6.

 

Ron schrijft:  ‘Ik was moe en totaal niet geïnspireerd. Anders had ik na zijn f6 wel 12. Dh5 geprobeerd. Hij moet dan f5 spelen, want na g6 sla ik met loper.’ Kommentaar van onze Prof . Mr Dr K. : “Maar zwart  kan ook hier gewoon 12. …. f5  spelen en dan ziet het er niet zo erg anders uit.” K. heeft sterke voorkeur voor 12. Pf3. Maar Ron speelt 12. f4 Ook niet slecht, maar ook niet erg agressief. In gelijke stand speelt Frank hierna sterk en bedenkt dan een fraaie 14^e.

 

14. …  b5 !? Een knappe zet!Ron denkt lang na voor hij toch de voor de hand liggende doet: 15. Lxb5. Daarop volgt 15. … Db6! . Niet perse dodelijk, maar exact denkwerk is nu wel vereist!  Er dreigt een aftrekschaak , maar ook direct loperverlies! Dus Kh1 kan niet.

 

16. Pd4  is nu de enige goede, waarna wit toch een klein voordeel behoudt. Maar wit speelt 16. Le2?

Ron: “Ik zag Db6 en schaak wel. Maar niet dat dan ook een toren in ging staan. Ongelofelijk.”

Ron – Frank (16.Le2)

16. .. Pxb3+  17. Kh1 Pxa1 18. Lxa1 Dat is een pion en een kwaliteit. Ron probeert het nog wel even, maar ook hierna speelt Frank kompleet foutloos. Wat leidt tot de volgende stelling.  Ja, en als Frank zijn torens lekker kan laten samenwerken, dan kan de tegenstander het wel schudden. Dat hebben we wel vaker van hem gezien.

 

Een zet later, na …. Txd2, geeft Ron op.

Ab (zwart) opende met een Philidor, en daar hoort wit wel een heel klein beetje voordeel bij te kunnen bemachtigen. En dat gebeurt ook. Hans speelt t/m zet 7 volgens het boekje. Maar omdat Ab dat boekje niet zo goed kent (of helemaal  niet?), wijkt hij als eerste af en dan begaat Hans een forse vergissing,

 

Hij speelt hier 8. Le3. Als zwart nu antwoordt met 8 …  d5!  sstaattaat er niet alleen een Loper in, maar gaat  deze (of een nieuwe)  d5-pion  dreigen naar d4 op te rukken. Dit gaat een stuk kosten. Gelukkig voor Hans ziet Ab het niet! Die speelt  8. ..  b6  Daarna handhaaft Hans een klein voordeel. En hij valt aan! Leuk. Rond zet 12 begin ik al uit te kijken naar een stukoffer op h6. Hans kennelijk ook, want hij denkt heel lang na. Hij stelt het terecht  nog even uit. Ook  Ab ziet het kennelijk aankomen want hij verdedigt zijn koning manmoedig.

 

Als je de stelling ziet, wil je niet geloven dat Komodo eigenlijk rond zet 19 vindt dat het ergste gevaar voor zwart wel geweken is.

   

Hans vindt gelukkig van niet en blijft aanvallen. En bij zet 22 bezwijkt Ab eindelijk.

 

Na 22. … Dd7 vindt K. nog steeds de stand vrijwel gelijk. Maar Ab speelt hier 22. … fxg6 en na 23.Txg6 komen eindelijk de torens tot  hun recht: 

Een leuke partij, waarin Hans mooi aanviel en Ab lang mooi verdedigde.

Hugo (zwart) speelde tegen Sven een Pirc. Het lijkt wel of die opening ineens heel populair wordt bij Aris de Heer. Paul experimenteert er ook mee. Vanavond tegen Bert. Zelf heb ik het ook veel gespeeld. Totdat tegenstanders gingen kiezen voor een witte lange rochade en (meestal na f3) een pionnenstorm tegen de zwarte koning. Gesteund door torens op de f-,g-,of h-lijn. Het zal best allemaal wel kunnen met zwart, maar mij lag het niet. En als ik deze avond zie hoe het Hugo en Paul vergaat , is mijn afkeer van deze opzet nog lang niet verdwenen.

 

Veel gespeelde stelling. Blijkens de database wordt net als hier verreweg het meest 7. Lg6-h6 gespeeld. Komodo vindt het niet zo bijzonder, maar de zwartspeler houdt er niet van. De kracht van de zwarte stelling zit juist in die gefianchetteerde zwarte loper! En die wordt weggeruild. Er is zelfs wel eens geëxperimenteerd met 6 … Te8 om na 7. Lh6 koelbloedig ….  Lh8 te kunnen spelen. Hugo antwoordt met het eveneens meest gespeelde en voor de hand liggende 7. ….  b5. Het geijkte plan voor zwart tegen de lange rochade van wit is  zelf ook aanvallen. Dat probeert Hugo. En dan maar hopen dat je op tijd bent. Maar al gauw gaat het toch mis.

  

13. e5-e6!  Dit is al een erg onprettige situatie.  K. vindt 13. …Pe5 nog wel wat, maar niet echt voldoende. Maar de zwakste die je hier kunt doen is 13. … fxe6. Ik denk niet dat Hugo er zich erg gelukkig onder voelde, maar ja. Sven had goed ingeschat dat die ongelukkige geïsoleerde dubbelpion de zwarte mogelijkheden er bepaald niet gunstiger van zouden maken. Hierna is Sven de baas en voor zwart geldt: van kwaad tot erger.

 

In enkele zetten volgt de totale ondergang:

Na 21. Dxe7 geef zwart op. Hij hoeft zich niet te laten bewijzen dat zijn Koning over het bord gejaagd gaat worden, op weg naar zijn ondergang.

Martin (zwart) speelt tegen Gerrit de e6-variant van het Siciliaans ( Kan? Taimanov? Ik kan het verschil maar niet onthouden) zijn bekende  ‘kalm aan, maar snel weg van de theorie’- variant.” Zonder het toch wel noodzakelijke d4. Dus de stand is gauw gelijk. Doch bij zet 12 maakt Martin een ernstige fout, die hem een stuk had kunnen kosten. Gerrit speelt zijn bekende aanpak ‘niet al te tactisch voorlopig, even de grote lijnen zien’. En ziet dus niet dat hij hier al bijna kan winnen!

 

12 …   Pd4?  13. Lf4? (13. e5!  En zwart mag kiezen welk stuk hij verliezen wil , zijn paard of zijn loper. Pb3 helpt ook niet echt, en Pxf3 ook niet) 13 ..  Dc8  (of d6!?) en zwart heeft geen zorgen (meer). Zijn vooruitzichten worden nog wat zonniger als hij zijn kans schoon ziet om d5 te spelen, wat even een pion verliest, maar de stelling verbetert, en daarna wit bij zet 17 die pion weer  terug moet geven zonder compensatie. Bij zet 20 gaat zwart tot aktie over in het centrum en na en na de mindere zet 22. Pc3 staat de volgende aardige stelling op het bord.

 

Ik vertelde na afloop smalend dat Martin niet had gezien dat hij hier een stuk kan winnen met 22. … Pxc3 en daarna Lxf3 en vervolgens na gxf3 eenvoudig f4! Loper staat gepend door de dame. Ik had wel flink spijt van mijn betweterigheid toen enige tijd later de heren hadden uitgezocht dat mijn verhaal niet klopte, omdat na 23. … Dxc3 er een tussenschaakje inzit met Dc4+. Blijft wel staan dat hier gelijk 22 … f4 wel zeer sterk is.

Maar ook na het gespeelde 22. ….  Pxc3 blijft zwart wel wat beter staan. En bij zet 25 geeft Gerrit pardoes een stuk weg. En gaf op.

Ik vond de partij wel aardig. Mijn reactie tegen Martin: “Zie je wel, ik zei toch dat het allemaal wel weer goed zou komen. En nu een nieuw notatieboekje, nieuwe moed!”

Maar Martin schrijft me, na zelf zijn partij op de computer te hebben geanalyseerd: 

“Saaie partij eigenlijk, wel een blunder van mijn kant! Die wij allebei niet gezien hebben, gelukkig. Toch geen foutloze partij. De echte vorm duurt nog wel even.”

Eddy: “Maar die komt absoluut!”

Bert-Paul

En weer een Pirc. En nu met precies de opzet die mij ertoe bracht die opening in de ban te doen, zelfs nog meer dan bij Sven.  Bert rocheert lang , ruilt die sluipmoordenaar op g7, en begint een pionnenstorm. Zo doe je dat. Dat wordt een avondje keepen voor Paul.

 

Aaaanvalllluhh !!!  Ron:  ‘en leer Paul dat hij in dat systeem geen wit h5 mag toestaan, hij moet zelf blokkeren met h5.’  Daar zit wat in! Ook al kijk je daar eerst even huiverig naar. Wegens toch ook zorg over je koningsstelling.

 

Bert speelt foutloos verder. Dat kan volgens een eenvoudig maar ijzersterk plan. En zwart kan nauwelijks beter! Het voordeel voor wit is nu wel duidelijk: Zwart kan niet meer rocheren, zijn koningstoren staat daar voorlopig hulpeloos te kniezen in een hoekje, zwart heeft een ernstig ruimtegebrek. Komodo geeft + 3.05!  Maar toch ….  Loopt die koningsaanval voorlopig even vast? Hoe verder? Nou dat weet Prof Dr, maar ook Bert best: Omdat zwart voorlopig toch niks kan tegen de witte koningsvleugel, ook niet als die verzwakt zou raken, ze gaan gewoon even op die vleugel ook nog even aanvallen! Welja!!

En dan gaat het hard!

 

Het paard op e6 is niet te dekken. Maar als hij de benen neemt gaat zijn collega op e7 eraf. Dus slaat Paul maar op d4. Natuurlijk kan wit dan goed slaan op e7, maar er is nog iets beters. Bert speelt dan 27. Dxd4. Zwart geeft op. Gaat de toren opzij, dan slaat wit alsnog op e7. En na … 27. …Pxd5  28. Dxh8 Dg8 29. Dxg8 Kxg8 30. Txd5 blijft wit een Toren voor.

Mooie partij van Bert. 

Allemaal mooie partijen.

Mooie avond!

Eindcorrectie moet nog plaatsvinden.