Nee geen spelletje schaak, maar een spelletje spelen bij een
spel schaak. Enkelen maakten er vanavond een spelletje van.
Het zal de lezer van mijn wrochtsels wel eens zijn opgevallen: ik ben een liefhebber van ‘praatschaak’. Het woord zag ik voor het eerst zo’n zestig jaar geleden. Het was de titel van 2 ‘ooievaars’pockets. Die bevatten mooie verhalen over schakers en schaakgebeurtenissen. Ik weet niet meer wie ze geschreven had. (PS Ik heb het intussen uitgezocht. Auteur : Mr Evert Straat ) Maar ik verslond ze. Waarom eigenlijk ? Omdat ze vaak grappige gebeurtenissen beschreven rond mensen waar ik als beginnend clubschaker huizenhoog tegen opzag. Heerlijk om even legitiem een voyeur te mogen zijn in het leven van beroemdheden. Heerlijk om te zien dat lieden als Aljechin, Euwe, Donner,etc. ook maar gewoon mensen waren. Deze geestelijke afwijking ben ik nog steeds niet kwijtgeraakt. Bijna alles wat later op dit terrein verscheen staat in mijn boekenkast. Toen ik in de recente kerstmail van schaakwinkel ‘De beste zet’ las dat er een boekje is verschenen ‘Meine Schachgeschichten’ van Vladimir Hort, ter gelegenheid van zijn 75e verjaardag, had ik maar één gedachte: ‘Dat moet ik hebben. En vlug een beetje!’ Wat daarbij ook meespeelde is dat ik Hort enkele keren als commentator bij een schaaktoernooi heb zien optreden en daarvan genoot. Ik zie hem nog voor me. Een geweldige grootmeester, met heldere analyses, maar toch heel innemend bescheiden en heel geestig. Met die altijd grappige klank van Duits of Engels uit de mond van een Tsjech. Bij een Najdorf op het demonstratiebord : ‘Toebietoe or not toebietoe, zets ze kweztjen.’ Binnenkort zal ik u even laten weten of Hort in dit boekje nog net zo op dreef is.
Even een beetje praatschaak van eigen bodem. Ik zag dat er
spelletjes gespeeld werden. Leuk om ook menselijke trekjes waar te nemen bij de dichtbijzijnde coryfeeën die je bewondert. De manier waarop Bert en Ron de avond
begonnen, vond ik op zichzelf al een spelletje: Bert begint met 1 d4. Ron
verzinkt in een lang gepeins. Veel langer dan strikt noodzakelijk. Hij wist al
uren geleden dat hij vanavond met zwart tegen Bert moest. En de zet 1 d4 kan
hem onmogelijk verrast hebben. OK, hij wil nog even blind bekijken of hij die
ooit voorbereide variant nog wel paraat
heeft. Maar bij zet 1, en zeven minuten lang? En dan …. Ik stel me zo voor dat Bert na 1 … c5 iets
gedacht heeft als ‘ Haha grappenmaker,
dat kan ik ook! ‘ . Die verzonk ook in zwaar
gepeins. Om ook na zo’n 7 minuten te antwoorden met 2 d5. Alsof hij niet al
lang wist dat dat de beste is. Hoeveel
partijen hebben ze al gewisseld met bijv. het Wolga-gambiet? Veel! Het was een poos Ron’s lijfopening toen hij bij ons binnenstapte. Ik ben er dus van overtuigd dat
ik getuige mocht zijn van een onvervalst stukje psychologische oorlogvoering.
Heerlijk.
Tot mijn plezier gebeurde er heel dichtbij gelijk nog
zoiets. Peter speelt 1 e4. Martin legt zijn smartfoon heel even
weg en tuurt naar het bord. En om zich heen. Lang. Heel heel erg lang. Alsof hij voor het eerst achter het bord zit.
Zo lang dat ik verwacht dat hij straks gaat piepen “Meester, mag ik nu ook op
de eerste zet twee vakjes vooruit, of mag hij dat alleen?” Hij speelt na
heel lang nadenken 1 … c5 . Ook
psychologische oorlogvoering? Misschien is hier toch wat anders aan de hand. Ik
denk dat hij nu dingen dacht als : “Ik heb geen zin in Italiaans of zoiets. En
dat krijg ik dan tegen Peter natuurlijk. Is er geen verdacht gambietje? Of is
Peter’s schaak daar nu toch al een beetje te goed voor. Is er geen echte
opening waar ik niet veel van weet, maar Peter misschien nog minder. Of zal ik
toch maar …. “ Ja, dat kan even tijd
kosten. Evenmin denk ik dat het tijdens de partij hervatte langdurig turen op zijn digitale
speelgoed psychologische oorlogvoering was. Hij moest op zijn beurt lang
wachten op zetten, omdat Peter het gauw erg moeilijk vond worden, en Martin probeerde
zo gewoon de verveling te verdrijven. Maar het kan toch op Peter wel zijn
overgekomen als enige minachting voor zijn dappere pogingen om overeind te
blijven.
Toch was Martin m.i.
iets te onzorgvuldig toen hij met
8 … e5 het veld d5 aan wit overliet,
een gezellig veld voor een lastig paard (terwijl het veld d4 door c3 nog wel
voor zwart ontoegankelijk kan worden gemaakt). (diagram verderop) Daar had zwart als hij wilde winnen nog
aardig last van kunnen krijgen. Peter ging goed op weg, maar sloeg ergens een verkeerde zijweg in.
Niet op tijd met c3 een zwart paard d4 voorkomen. En/of met Pd3 de witte
penningloper weggejaagd. En toen stortte zijn stelling ineens totaal in. (‘levend’ diagram verderop) Peter wilde
echter nog even les krijgen over hoe je met een toren meer kunt winnen. Pas
toen hem dat in concreto was toegelicht, gaf hij op.
Was het voor een amateur-psycholoog wegens bovenstaande gebeurtenissen al een grappige avond, ook leuk was de partij tussen Gerrit (zwart) en Matthijs. Gerrit speelde de opening als gebruikelijk met zo weinig mogelijk complicaties, en met de gedachte : Ik weet dat je best tactisch soms aardig uit de hoek kunt komen, maar dat kost me te veel denkwerk, ik houd het overzichtelijk, ik pak je wel in het eindspel. En verdomd, dat lukte ook nog. Hoewel Matthijs de hele partij best beter had gestaan, en Gerrit nergens tot iets leuks had laten geraken, verknoeit hij eigenlijk zijn behoorlijk degelijk avondje schaak in het eindspel, door één verkeerde beslissing. In zo’n hardloop-wedstrijdje: Welke pion promoveert het eerst? De jouwe of de mijne. Nou die van Gerrit dus. Had Matthijs wel de mazzel dat Gerrit toen hij die dame had tegen een zeer ver opgerukte vijandelijke vrijpion niet wist hoe zoiets te winnen. Dat staat in het boekje ‘Eindspel voor beginners’. Maar Gerrit is in het eindspel geen beginner, dus die heeft dat boekje waarschijnlijk overgeslagen. Of misschien vermoedde hij wel dat zijn stelling op winst stond, maar was het een sportief gebaar naar Matthijs. Misschien dacht hij : ‘Je hebt zo je best gedaan vanavond, vooruit maar, remise.’ Of misschien dacht hij: “Ik ben moe, ik wil naar huis.” (zie diagram verderop) Omdat het eindspel me leerzaam lijkt, en we in de club hadden afgesproken aan het eindspel wat meer aandacht te besteden (1,2,3,4 komt er nog wat van 5,6,7,8 we wachten al zo lang ) zal ik zeer binnenkort daaraan een apart artikel wijden. Beloofd!
U ziet dat ik deze avond veel heb zitten denken, aan wat mensen allemaal achter het bord zaten te denken. Wellicht dat ik binnenkort te horen krijg dat sommige van mijn gedachten over hun gedachten echt nergens op sloegen. Nou ja, dat merk ik dan wel. Het was dan in ieder geval goed voor wat praatschaak.
Ron zag toch maar
af van een Wolgagambiet (Benkögambiet) en wilde er een ouderwetse Benoni van
maken. Wat niet helemaal lukt, omdat Bert
kennelijk hem uit zijn repertoire wilde halen door na 4 .. exd5 niet 5. cxd5 te spelen, maar 5. Pxd5.
Waarop zwart het best de paarden ruilt. Het lijkt op dezelfde stelling uit te
draaien, maar dat is toch niet helemaal zo. Het lijkt erop of wit in deze
pionnenformatie wat beter staat mèt paarden op het bord dan zonder. De
ouderwetse BenOni wordt bijna niet meer gespeeld door grootmeesters omdat de stelling prettiger is voor wit. Maar
na de paardenruil is dat minder duidelijk. Omdat kennelijk nu Ron niet meer op
bekend terrein zit, begaat die wel een kleine onnauwkeurigheid, wat Bert met
een verrassende damezet probeert aan te tonen. (zie diagram verderop) Zijn belangrijkste dreiging
is nivellering door een onontkoombare dameruil.
Voor Bert hoeft duidelijk winst vanavond niet. Ron denkt weer heel lang
na. Hij wil wel winnen. Denk ik. Maar dat zal ineens lastig worden. Zonder dame
en zonder rochade. Van de schrik kiest hij van drie mogelijkheden de minste. Dan
zit er voor hem echt niks leuks meer in. Na 10 zetten komen de heren remise
overeen. Bert loopt grinnikend rond. Die vond het ook allemaal wel grappig.
De partij tussen Ab en Frank (zwart) was vanavond het meest een gevecht. Frank leek Frans te gaan spelen, maar maakte er toch maar een Kan-variant van het Siciliaans van. Omdat Ab eigenlijk zich dit keer in de opening heel redelijk opstelde, bleef het lang spannend. Zwart kreeg desondanks wat meer mogelijkheden. Maar had plotseling in het nadeel kunnen geraken na een verkeerde 10e zet, maar ook Ab zag het niet. (zie bewegend diagram verderop) Daarna gaf zwart het initiatief niet meer prijs. Als oppervlakkige toeschouwer dacht ik dat Ab het bij zet 21 toch nog allemaal nog wel een beetje in de hand had. Frank vond echter dat wit moeilijk stond. Ik vroeg het thuis aan de heer K. Die was het volledig met Frank eens. De zwakte in de witte stelling was een achtergebleven pion op de c-lijn. ( zie diagram verderop) Waar zware artillerie tegen werd opgesteld. Bijna volgens een boekje speelde Frank naar de winst. De dreiging over de c-lijn werd benut voor het creëren van nieuwe dreigingen, o.a. via de d-lijn. Er werd een kwaliteit gewonnen. Steeds ontstonden er logisch weer nieuwe dreigingen. De zware stukken vielen binnen. De witte koning stond niet veilig meer (na foutief f4) . Afgelopen. Ik dacht dat Frank geluk had gehad bij het volvoeren van zijn winstplan. Ik zei het ook nog hardop. Maar bij echte analyse met behulp van de heer K. bleek dat onzin. Het was gewoon – afgezien van zet 10 – een heel gave regelmatige winstpartij. Ik zal in het vervolg wat beter kijken voor ik zulke uitspraken doe. Ook beloofd! En tot troost voor Ab: hij speelde niet slecht, maar tegen Frank in deze vorm was hij niet opgewassen. Geen schande.
Wat illustratief materiaal bij bovenstaande:
Bert-Ron Een verrassende damemanoeuvre: Da4!?
(terzijde : alleen mogelijk omdat die paarden Pc3 en Pf6 eraf zijn)
BertRon (8. Lg2)
8. Lg7 [Hier wachtte wit even op, want nu kan die loper niet meer naar e7 en dus wordt dameruil nu onvermijdelijk!] 9.Da4+ !! [9.Pf3!?] 9…Ld7 [de een iets beter dan de andere maar dameruil is niet te voorkomen] [9…Pd7!?; 9…Dd7!?] 10.De4+ De7 [enz.] Dus maar remise gegeven.
Peter-Martin
Het belangrijke veld d5:
Peter – Martin (8.Lf4)
8. … e5? Een veel
voorkomende pionformatie. Ik leerde al heel jong uit een boekje van Euwe dat in
soortgelijke stellingen het lastig kan worden dat veld d5 beschikbaar komt voor
paard of loper, terwijl op veld d4 een zwart stuk niet welkom is wegens
verhindering door c3. Toegegeven,
tegenwoordig zie ik toch wel eens Siciliaanse partijen waarin zwart dat aan
zijn laars lapt, maar toch …. Ik houd er niet van.
Het instorten van de witte stelling door een kleinigheid: Stelling na 12. Pd5
Matthijs-Gerrit
De eindstelling. Gewonnen voor zwart m.i. Maar remise gegeven. Stelling is ontstaan na een verkeerde aanpak van wit die minstens remise had kunnen houden. Maar over dat alles later veel meer! Beloofd.
Matthijs – Gerrit (43…Dg6+)
Een klein charmant missertje bij Ab-Frank:
Ab –
Frank Diag
Hierna
de stelling die ik verkeerd beoordeelde want die achtergebleven pion op c2
onvoldoende serieus genomen en de onveiligheid van de witte koning ( na f4 ? )
ook:
Ab – Frank (21.Lxe4)
steeds weer Hoe buit je een voordeel uit door vanuit de ene dreiging een nieuwe te creëren? Zo dus:
Prettige feestdagen en een gezond 2020 met prachtige schaakresultaten gewenst door uw wepmeester.
Winters kennen we niet meer. Kwamen vroeger de vrienden uit
Heiloo in de donkere dagen voor Kerstmis nog wel met de arreslee naar Midden Beemster
voor een gezellig potje schaak, dat kan niet meer. Oude winters, die zijn vandaagdedag
alleen nog maar te zien in het Singermuseum in Laren. Tot 5 januari 2020. En daar kun je
je eveneens vergapen aan ‘ (slecht) Weer
en wind’. Maar zulk weer kennen we wel nog steeds, en maar al te goed. En dat
zal nog wel erger worden. Zeggen ze. Ze beweren dat Middenbeemster binnenkort alleen
nog maar per vaartuig te bereiken zal zijn. Geeft niet, tegen die tijd is Aris de
Heer al lang van de aardbodem verdwenen.
Maar ja, dat toch nog
maar heel even uit te stellen, dat was afgelopen
maandag onze belangrijke missie. Niet zo’n belangrijke missie als die van de deze
maandag eveneens startende Klimaattop, maar toch. Een belangrijk missietje dus, maar wel van ons. En met veel
minder kans op ruzies onderling als daar in Spanje. Het ging hier vast ook wel spannend
worden, maar voor ons wel, als altijd tegen Oppositie, best wel gezellig.
Die ouwe Heilose
vrienden. Maar waar was hun boegbeeld,
mijn voorbeeld, Peter Folkertsma?
Ongeveer even stokoud als ik. Maar nog steeds achter het bord. Hij wel. Maar
nu dus even niet. (Waarom niet? Toch nu al niet ……… ? Alsjeblieft niet hè !?).
Ja gezellig, maar we moeten wel winnen. Met winst zouden we
de omringdijk verhoogd hebben die ons moet beschermen tegen de dreiging van
degradatie. Dan zijn we weer een seizoen veilig. Daartoe weer een beroep gedaan
op onze zzp- dijkwerkers, Bert 2 en Jos 1. En met hun hulp moet dat dan kunnen
tegen Oppositie. Lukte vroeger ook meestal tegen die ouwe vrienden. Aardige
jongens. Die laten dat wel even toe. Die
helpen ons wel even. Dan hebben we dit seizoen drie keer gewonnen, en kunnen we
ons rustig laten omverblazen door de tornado van Purmerend en laten wegspoelen
door de tsunami van Waagtoren.
Ik kwam wat later. Sorry dat ik het zeg, maar ik had nog wel
een uurtje langer kunnen wegblijven. Er gebeurde heel lang nergens iets
spannends. Nergens iets dat kon wijzen op het echt gaan realiseren van onze positieve
streefcijfers ten behoeve van het goede schaakklimaat,
waar we nog jaren mee vooruit zouden kunnen. Nou ja, alleen bij Frank leek het erop. Die was duidelijk
van plan om het – anders dan bij BV Nederland tot nog toe- niet te laten bij gepraat over de doelstellingen
van een mooi akkoord, maar echt te gaan handelen. Risico’s nemen. Investeren. Al bij zet 7 was
duidelijk dat hij absoluut wilde aanvallen. Jammer dat zijn tegenstander Jan
Jonkheer voorlopig genoeg alternatieve energie in huis had om die
plannen te dwarsbomen. Bert1leek al heel snel wat onder druk te staan en had heel veel tijd
nodig, Jos haalde wel even toch weer
een bijna gelijke stelling uit zijn goocheldoos, maar was daarna de
gebruiksaanwijzing even een beetje kwijt, Gerrit zat heel erg alles wat
complicaties zou kunnen opleveren uit de weg te gaan. Bij Bert2 was al na 6 zetten sprake van ernstige kustlijnerosie, Ron zat zich hoofdschuddend af te vragen hoe hij zomaar in zoveel
stikstof had kunnen verzeilen, bij Martin stond het bouwprojekt nog lang stil. Ging duidelijk
even duren voor een degelijk Pfas-onderzoek zou kunnen plaatsvinden. Bij Paul
was gelukkig wel iets te bespeuren van ooit wat dadendrang zou kunnen worden , maar
voorlopig bleven ook daar de trekkers nog even op het erf.
Voorlopig nog heel lang weinig wind en weinig zonneschijn, dus een dreigend tekort aan groene energie. Tegen mijn gewoonte in werd ik er nog niet zenuwachtig
van. We maakten het al een paar keer mee dat we noodgedwongen langzamer rijdend,
pas laat op de avond toch bij ons doel arriveerden. Nu hopelijk ook. Dat het
niet altijd van vroemvroem kan gaan, dat begrijpt tegenwoordig iedereen, zelfs Rutten.
En warempel. Er werden nu ook nu weer later op de avond wat minder fossiele resultaten zichtbaar. Bert had zijn bouwwerk met een grote
tijdsinvestering toch nog goed weten te isoleren. Remise. Leek mij ter plekke
een meevaller, maar de analyse later leerde dat het eigenlijk al een poosje
minder ernstig was geweest dan het leek. Gerrit
leek zelfs ineens even kansen op meer te krijgen, maar dat bleek een beetje
gezichtsbedrog. En toen kon hij erg gemakkelijk en terecht afwikkelen naar remise. Ook dat spaarde voor de rest van
de avond veel energie uit.
2S7A7173_1WEB
En Ron zag kans om
toch die ongewenste CO2-uitstoot wat
terug te dringen. Remise. Ook wel beetje een meevaller. Maar een ongelofelijk belangrijk resultaat voor onze eigen bondsklimaatplannetjes boekte Bert2. Die stond echt na 6 zetten door
een misser in de opening er totaal hopeloos voor. Bijna net zo beroerd als de nieuwe
stikstofwet er voor staat nu de Eerste Kamer
hem moet goedkeuren. Ook bij Bert2 dacht ik : dat gaat echt nooitniet lukken. En
toch. Hij ontsnapte, omdat zijn tegenstander de winst langzaam maar
onherroepelijk op de sterk gezwollen rivier liet wegdrijven.
Maar toch. Vier remises, waarvan wel enkele een meevaller, maar
toch, dat is toch wel erg klimaatneutraal. Is er ergens nog zon te zien? Hebben
we nog ergens een paar voordelige zonnepanelen die kunnen helpen om een
dreigende zeespiegelverhoging tegen te gaan?
Ja, bij Frank ,
die creëert in de aanval kansen, raakt ze even kwijt, krijgt ze weer terug. Houdt
er twee pluspionnen aan over, en met niet al te veel tijd meer over op de klok
schuift hij het eindspel naar winst in blitz- tempo. Kijk dat zijn de
activisten die je nodig hebt, wil het nog ooit goed aflopen op onze planeet! En
Paul krijgt loon naar werken na een
hele avond zeer geconcentreerd en m.i. vrijwel foutloos spel. Hij wint een
stuk. Zijn trekkers zijn nu ook uitgereden, voor een demonstratie. Om iedereen te laten zien: Je kunt best alle
wegen blokkeren voor twee oprukkende verbonden vrijpionnen. Een demonstratie, van degelijk schaak. Jos vecht, maar redt het niet. Zijn
tegenstander heeft ook twee oprukkende vrijpionnen. Paul kon daar een extra
stuk tegenover stellen. Jos kent die luxe niet. Die vecht, maar voor een verloren zaak. Al met al staan we toch een punt voor. Als Martin kans ziet remise te houden, dan
hebben we gewonnen.
2S7A7172_1WEB
Het zijn aardige jongens, die uit Heiloo, maar natuurlijk
niet gek! Ook zij kunnen een gelijkspel best gebruiken. Zij hebben ook geen zin
in degradatie. Dus Dick Oostrom ,
die al vanaf zet 10 wat beter staat, maar bij zet 37 Martin de gelegenheid geeft om eindelijk een beetje terug te komen,
gaat er in de tijdnoodfase , heel heel laat op de avond, nog eens goed voor
zitten. En dan gebeurt wat we al heel lang in de externe niet met Martin hebben
zien gebeuren. Die maakt een foutje bij zet 38 in de tijdnoodfase. en dat blijkt
desastreus. En na nog een foutje bij zet 39 wint Oostrom resoluut. Ook aardige man, maar dus toch iets minder. Maar
zijn winst was wel verdiend. Martin kreeg weinig kansen.
Trouwens het gelijke spel was zowiezo voor Oppositie
verdiend! Die konden tevreden en opgewekt naar huisl We hopen ze volgend jaar
toch nog in de 2eklasse opnieuw te treffen. Dan moeten ze wel met
elektrische automobielen komen. Maar dat doen ze wel. Het zijn heel aardige
jongens.
Heilloze missie? Het zal moeten blijken of onze geringere
dijkverhoging van vanavond nog wel voldoende is voor een klimaatneutraal
resultaat. Of we wel genoeg gedaan hebben om een Amersfoort aan Zee – achtige
situatie te voorkomen. Maar ach … we zien wel.
Hieronder nog wat illustratief materiaal:
Allereerst een recent door mij geschoten plaatje waaruit
blijkt waarom die Heiloose burgers zulke aardige mensen zijn. Het is daar
gewoon rustgevend mooi. Zeker in de herfst:
1 dec. 2019, landgoed Nijenburg bij Heiloo
Maar nu terzake. Dus over schaken:
Ron- André van der
Ark
RonOppositie 4 ….
fxe4
Ron: ‘Ik ben blij met ons gelijke
spel, maar absoluut niet met mijn partij. Waarom krijg ik toch varianten die ik
liever niet zie? Had ik maar voor een gambiet gekozen (5 f3) i.p.v. 5. Pxe4.’ (Eddy:
Het Staunton-gambiet in het Hollands)
Ron – Oppositie (17.d5!)
Ron: ‘Hij verhinderde helaas Dg5 met h6 en ik
zag hem het thematische e5 voorbereiden. Ik moest daarop wel d5 spelen. Volgens
mij, als hij nu zijn opzet rustiger voorbereidt, en voorkomt dat ik later Lb5
kan spelen om zijn in die stelling sterkere paard te ruilen, krijg ik het heel
moeilijk. Nu zag ik g3 gevolgd door Lb5! en dat ik daarna mijn paard naar
e3 kan spelen, die daar gewoon heel sterk verdedigend en min of meer
onaantastbaar staat. Vanaf toen remise aangeboden, wat hij uiteindelijk
accepteerde. M.i. was het toen ook gelijk. ‘ Eddy:‘Zo is het!’
Frederik Smith – Bert Kaizer
Fred Smith – BertKaizer (6.Le3)
6 … e6??? is
desastreus. Wit speelt 7. Pdb5 en
zwart kan niet verhinderen dat dat beest naar d6 hopst! Dat wordt daar een heel
erg vervelend paard.
Het
blijft voor zwart lang een bloedstollende stelling. Maar Frederik Smith blijkt ook maar een mens: Eindelijk komt er toch wat
lucht voor Bert2 bij zet 15:
Fred Smith – BertKaizer (15.Le3)
Zwart
kan dat akelige paard nog steeds niet slaan, omdat wit na 15
… Pxd6 16. Lc5 ! speelt. Dan
wordt het middel erger dan de kwaal. In plaats van een paard komt er dan een
minstens even vervelende loper op d6. En zwart speelt daarom 16 …
b6! Nu moet het paard wel weg. Maar het is zeer de vraag of het gespeelde
17. Pxc8 dan wel het beste is. Na
Pb5 blijft het paard nog steeds lastig en als hij gedwongen wordt naar d4 te
vertrekken, dan doet hij daar ook nog van alles.
Toch
houdt wit nog steeds wat voordeel (loperpaar !). Tot zet 20.
Fred Smith – BertKaizer (19…Pxd5)
Zet
20 . La6? Leidt slechts tot
grootscheepse stukkenruil. Na 20 … Pxe321.
Txe3 Tcd8 was het snel terecht remise. Beter was geweest: 20. Lg5! f6 21. Lg4! Pc7 22.Lf4. Wit behoudt het
loperpaar en wat initiatief.
Kees
Jongkind – Bert
Wit’s
stelling speelt al de hele avond wat gemakkelijker. Komodo ziet licht voordeel
voor wit. Maar inderdaad ik zag het iets te somber. Bert had gelijk. Heel erg
is het niet.
Jongkind
– Bert
Gerrit-
Richard Sauer
Sauer vond dat hij in de stelling hieronder beter stond. Dat betwijfelde ik. Komodo geeft me gelijk. Gerrit staat wat beter, maar gelooft daar zelf wat te weinig in. Zet 32 , maar vooral het ruilen op zet 34 kon sterker.
Martin-
Dick Oostrom
Martin ging in de fout bij zet 38 en 39. Hij meldde me zelf al achteraf
hoe hij het bij zet 38 beter had kunnen
doen.
Simon
Smit – Jos
Jos meldde me dat hij zijn partij helemaal niks vond, en dat hij – mede i.v.m. zijn voorlopig even niet meer beschikbaar zijn – me binnenkort een leuker potje gaat opsturen.
Daarom
laat ik een fragment uit zijn partij maar even achterwege. Ik vond trouwens wel
frappant dat hij alweer in de opening kans zag een en ander van zijn alweer een
wild avontuur toch een beetje te compenseren. Pas later ging het echt fout. Moet
vermeld worden dat Simon Smit echt een heel sterke schaker is, die al jaren de
onbedreigde kampioen van Oppositie is. Die trapte echt nergens in!
En last
but not least:
Paul- Cor v. Etten
Paul stond
lang niet veel beter, zelfs iets minder, maar krijgt de wind in de rug rond
zet 18. Paul speelt vanavond zeer
geconcentreerd.
Met een stuk meer gaat het natuurlijk
wel lukken. Toch moet hij nog wel even
oppassen want er komen wat pionnen in het
centrum aanstormen:
Paul – Oppositie (26…Td5)
27.
Lh4 e4 en stel je voor dat wit nu even dat pionnetje
meepakt 28. Txd4 ??? Txd4 en dat is torenverlies voor wit, want die mag
niet terugpakken wegens Tc1 mat! Daarom
speelt Paul eerst even 28 h3 ( “Was ist ein Mensch ohne Ventil? “
zei Tarrasch (geloof ik)) en wint daarna
zonder problemen.
Frank-
Jan Jonkheer
De opening vond ik heel boeiend. Twee spelers die om de beurt proberen de platgetreden paden te vermijden. Dat leidt tot een stelling die als schaakprobleem in de krant zou kunnen. Als Frank hier had doorgezet (Hij heeft er wel naar gekeken , denk ik, maar durfde het niet aan. Te diep.) had het prachtig kunnen worden. Kijk ernaar, en geniet!
Nu nog een lange weg te gaan. Maar Frank gaat
die weg. Rustig, maar vastberaden. En met succes ! Tot zet 19.
Frank – Jan Jonkheer (18…Pe6)
19. Dxf5 Wel netjes, maar kan nog sterker: Prof Dr Ir K. geeft hier :
Hierna
schiet het even niet meer op, en geeft wit zelfs wat kansjes weg op wat meer
gelijk spel voor zwart, maar die ziet dat gelukkig af en toe ook niet. Maar
toch. Na een plan met een voor mij een beetje onbegrijpelijke koningswandeling
staat het helaas ineens volkomen gelijk! Maar dan blijkt al dat maar moeten
verdedigen toch zwart niet in de kouwe kleren te zijn gaan zitten, want hij
maakt een forse fout. Wit kan ineens gebruikmakend van de eenzame positie van
de zwarte Toren op h5 een heel belangrijke pion winnen!
Frank – Jan Jonkheer (26 … Le3)
26 … Lf5 ??
27.Df3!! Lg6 28.Dxd5+ Dxd5
29.Pxd5
Erg voor
zwart is ook nog dat Frank hem kan dwingen tot nogal wat stukkenruil en dan -met
nog weinig tijd- een niet erg moeilijk Toreneindspel ingaat met 2 pionnen meer.
Frank – Jan Jonkheer (34.Kxd5)
Dat schuift hij moeiteloos naar winst! Ik denk toch: Frank the man of the match.
Ron: Brrr….ik had geen fijne avond ……. Hulde aan Paul en Frank weer.
Ik was helaas
verhinderd. En dan denk ik toch steeds: Hoe zou het daar nu verlopen? Daar is
het vast wel leuk! Maar gelukkig kreeg ik materiaal van partijen en wat
commentaar opgestuurd van Martin, Peter
en Bert. Waarvoor mijn hartelijke dank. Daar kan ik wat mee.
Bert-Matthijs:
Bert: Hij
zette het wel erg ambitieus op met 6. Pe4. Ik kwam toen meteen in het voordeel.
Daarna heb ik niet steeds de beste zet gedaan maar mijn voordeel werd snel
groter toen hij verzuimde met zijn paard op c3 te slaan.
Eddy: Klopt als
een bus.
BertMatthijs6 … Pe4
7.Lb5+!
Pc6 [7…Ld7!?] 8.Pe5! cxd4? [inderdaad 8…Pxc3! 9.bxc3 Dc7 met ong. gelijk spel] 9.Pxc6
bxc6 10.Lxc6+ Ld7+– 11.Lxa8 Heel groot voordeel voor wit.
Bert: 16 Lxh2 had ik even gemist maar toen was er
toch al geen probleem meer voor mij.Eddy: Maar wel
nog even grappig.
Bert – Matthijs
Peter
stuurde
zijn partij, met de volgende verzuchting:
Peter: ERGENS ging het fout – ? Misschien heb jij
zin en tijd. Ik denk dat ik ergens een FOUT heb gemaakt maar het was al laat en
ik ben dan ook op de fiets gestapt. Was heerlijk weer – prachtige sterrenhemel.
Niet verder naar gekeken. Eddy: Een wijze manier
om met zo’n tegenvaller in het reine te komen.
Ik heb zijn partij aan mijnheer Komodo laten zien, die er
heel wat aanmerkingen bij had. Maar ja, dat is zo’n betweter! Daar hoef je je
niks van aan te trekken.
Het gaat lang ongeveer gelijk op. Maar vanaf zet 17 staat wit inderdaad verschrikkelijk goed. Peter gaat daar goed mee om tot zet 24. Daar geeft hij heel veel voordeel weg, maar niet alles. Het ging dus inderdaad ergens echt erg fout, en dat was bij zet 25. Daarna heeft zwart groot voordeel. Die geeft dat op zijn beurt voor een deel weg bij zet 28. Hij geeft ten onrechte een toren voor een slimme combinatie die niet klopt. Maar blijft toch het beste van het spel houden. Toch nog 2 pionnen meer.
Volgt in mindere
stelling nog een onnauwkeurigheid van wit bij zet 33. En daarna is er geen houden meer aan. Herman
maakt het knap af. (Ik schrijf toch elke week dat die al behoorlijk goed kan
schaken! Alleen meestal met weinig
resultaat. Nu dus mooi wel!)
Hieronder het resultaat van de noeste arbeid van de meester
van uw wepmeester. Ga er eens uitvoerig
voor zitten! Mijnheer K. heeft niet voor niets er zo hard aan gewerkt. Eerst
nog maar even de gehanteerde tekentjes:
Peter –
Herman
Hierna
iets over de partij Martin – Gerrit
Tot mijn grote genoegen
zag ik Martin met zetverwisseling afstevenen op een BDG. Heerlijk. Je moet wel
uitkijken tegen wie je het aandurft. Ik kan me voorstellen dat je dat tegen
Gerrit een keer probeert. Tegen hem: hoe tactischer, hoe beter. Alleen vertikt
Gerrit het om een beetje mee te werken. Maar, zeg ik altijd, als je dat gambiet
niet wilt aannemen, krijgt wit toch een open torenlijn, maar zonder daar een
pion voor te offeren. Prof Dr Mr Ir K. was bereid ook hiervan een uitvoerige
analyse door te struren. Tot zet 15 blijft de stelling gelijk, maar wel met
open lijnen en tactische mogelijkheden. En daar was het Martin om te doen. Na
zet 16 mag hij het resultaat van zijn durf en diepe concentratie en ijverig
vooruitdenken gaan oogsten. De zwarte stelling stort na een te weinig
doordachte manoeuvre van zwart ineens in elkaar. Een zwart paard wordt teruggestuurd naar f6 en Martin mag kiezen of
hij de zwarte koningsstelling gaat ruïneren met een eenvoudige zet op f6 of met
een kwaliteitsoffer aldaar. Het laatste is het sterkst. En daar kwam Martin na
afloop diezelfde avond ook al achter, en
toonde mij dat met zijn mailzending ook al aan. Maar ook met Pxf6 heeft
wit voordeel en zeer precies gaat Martin daar gebruik van maken. Gerrit
bezwijkt onder de druk en geeft dan ook nog een dame weg.
Een mooie reclame voor
het BDG. Je hoeft daarmee niet persé voordeel te behalen, maar vaak wordt
de stelling levendig en geschikt voor
tactiek. Leuk.
Martin – Gerrit
Dat was het dan weer. Tot maandag, als het erop aan komt! Geen feesten in het weekend, op tijd naar bed, verstandig met alcoholgebruik.
