Het grote vergeten

Mijn geheugen is nooit mijn sterkste punt geweest. Vreemd genoeg kan ik me wel vrij veel schaakstellingen en -zetten herinneren, van mezelf of van anderen, soms zelfs van heel lang geleden. Maar ik ben nooit een held geweest in het onthouden van namen. Vreemd genoeg vroegerwel namen van schaakopeningen. Maar nu ik de leeftijd der sterken heb bereikt, word ik daarin ook veel  zwakker.  

Gisteren zat Ron zich te verkneukelen over zijn matdreiging in een vluggertje tegen Ivar. Ik herinnerde me gelijk een vergelijkbare stelling in een partij van me in 2002,  tegen onze veelvuldige kampioen Ruber. En de voorafgaande zetten.

.ES – Ruber (8…Pxe5)

Indien axb4??? Pd3 mat

Ik lachte vriendelijk naar Ruber. (Die zat goed in zijn theorie) ‘Gelukkig weet ik dat Paul.‘ En speelde Lxe5. Dat ben ik toch nog maar niet vergeten! De partij eindigde in remise. Waar ik nog steeds trots op ben. Want tegen Ruber kon ik het hoogst bereikbare, de remises, op de vingers van één hand tellen. Vanavond gebeurde er trouwens nog zoiets. Gerrit hield Thomas op remise! Die zal dat ook wel opslaan in zijn geheugen.

Maar hoe heette die hele opening tegen Ruber nu ook alweer? Nou ja ….!? Ik word nerveus. Ik weet dat dementie dreigt, maar nu al? Dit wordt nu wel heel erg bont! Ik herinner me wel een andere variant van diezelfde opening, met Pe4, de naam ook : de Fajarovicz-variant. En dat ik dat één keer in de interne, door ene Vermeulen (Aris-kampioen in 1980), voorgezet kreeg. Maar ik was op de hoogte. Ik weet nog precies hoe ik hem daarna mishandelde.  Maar waarom weet ik nu de  naam van die hele opening niet meer?!

Gelukkig hebben we internet nog. Een zegen voor ouwe geheugens. ‘Ach ja natuurlijk, de Budapester’

Dat was mijn aandeel in  het grote vergeten van afgelopen maandag.  

De kroon daarin spande echter Ivar. Toch wat te jong voor beginnende dementie. Ivar vergat de hele schaakclub. Belde tegen half negen: ‘Sorry, ik kom eraan. ik was de clubavond vergeten.’

IMG_6768IvarWeb.

En de haastige spoed bekwam hem niet goed. Want al op zet 3 ging het mis.

  .

4.Pb5!   

Na Lf4 altijd even op letten Ivar! Ik weet het uit het Slavisch, ruilvariant. Eerst na Lf4 even  op 3 of 4. …. a6  spelen. Dat is niet erg.

Na 4. Pb5 is  alleen 4  …..   e5 nog wat. Maar ja, daar wordt zwart ook niet echt blij van. Soms wel grappig. Bijv. :

Maar dat kon Ivar allemaal natuurlijk niet goed zien. Zeker niet omdat de haast nog in zijn lijf zat. Hij offerde zijn dame maar tegen 2 lichte stukken.

4…. Kd7 5.Lxc7, Dxc7  6. Pxc7 , Kxc7

Ook niks natuurlijk. Nog nikser dan wat anders . Maar wel goed van Ivar dat hij dit toch probeert. Wellicht nog een beetje leerzaam. Een dame tegen twee lichte stukken, hoe pakt Ron dat aan? Nou, goed natuurlijk. Bij zet 24 geeft  Ivar op.

Nog meer vergetelheid maandagavond?  Dat Thomas vergat te winnen van Gerrit? Nou nee, dat kan gebeuren. Er zat niet veel  agressie in zijn spel vanavond. Wellicht rekende hij op een gunstige wending in later  stadium van het middenspel. Daar weigerde Gerrit aan mee te werken. Dan in het eindspel? Maar Thomas had echt niks meer. Probeerde nog een kleinigheidje.

33. Lb6

Voor Gerrit te doorzichtig. Na slaan van de loper loopt de pion door. Gerrit speelt natuurlijk … Ld8. Remise

Voor Thomas’ eigen commentaar zie verderop

Een groot vergeten bij Ab? Dat die vergat te winnen  van Martin. Zou je zo kunnen noemen.

Ik zag hem na

  .

bij zet 10 Pg5 spelen. ‘Dat heeft toch geen zin’ dacht ik. ‘f7 staat gedekt toch . Dan speel je toch gelijk 10 …. h6!’ Dat dacht Martin kennelijk eerst ook.  Gewoon  : ‘Vort, wegwezen jij!’ Nadere overpeinzing brengt aan het licht:  Nee, dan volgt :

   Ab – Martin (10…h6) (1)

11. LXg6 hxg5  12. Lxf7  pionwinst en ook een superieure  pionnenstelling.  Lastig. f7 is ondekbaar.

Martin probeert maar wat. 10…. Lxd3 (zal wel moeten) 11. Dxd3, maar f7 blijft ondekbaar. Dan 11. . Pc5 12. De3 en f7 blijft ondekbaar. Maar nu vergeet Ab weer eens eerst even rustig na te denken.

 .

En speelt à tempo 12. Df5 +  i.p.v. De3 wat zijn grote voordeel vast houdt.

Lijkt heel  eventjes leuk, er staat ook een stuk op c5 aangevallen! Maar het is niks. Martin  moet hier een zucht van opluchting geslaakt hebben. Ook à tempo 12 .. e6!!! Dan pas ziet Ab dat niet alleen het schaak wordt onderbroken, zijn dame aangevallen, maar ook ineens het paard op c5 gedekt staat. En nu f7 wel gedekt wordt. Toch houdt Ab een licht voordeel en omdat Martin vanavond niet in vorm is raakt wit geleidelijk weer  in een gewonnen stelling. En niet even, maar geruime tijd. Maar Ab vergeet opnieuw  te winnen. Weer krijgt Martin de wind mee.

  .

Als wit hier 25 Pxb7 speelt blijft zijn stelling veel beter volgens mijn stokvisje. 25…… Txb7 26. Dxa6   Maar na Ab’s 25. Dh5 ? kan Martin met stukruil en pionwinst ruimte creëren voor eigen initiatieven. Het wordt wat later dan Ab gewend is. Die is meestal om 21.30 al klaar. Misschien wordt hij laat op de avond ongeduldig, wil hij naar huis. Het gaat hierna snel mis. Bij zet 34 raakt zijn dame een beetje in de knel en bij zet 38 vliegen de dreigingen hem om de oren.

 .

38. … e4 39.Dc3 Dxg4+en wit geeft op. Vorkje  e3 dreigt ook nog.

Martin schreef me:

‘Als hij rustiger speelt zijn er 2 momenten waarop hij “gewoon” kan winnen. Toen ik uiteindelijk ruimte kreeg begon het te lopen. Het einde was ook wel leuk.’

Verder geen vergeetsels vanavond. Marc verzilverde wel gewoon zijn voordeel en won van Paul. Die zette zijn lichte stukken onwerkzaam in de verkeerde hoek. Die waren toen niet tijdig meer over te brengen naar de hoek waar de klappen gingen vallen. Omdat Marc daar wel al zijn stukken  heen kreeg, na een sterk kwaliteitsoffer, met vooruitziende blik.

.

Ik had daarna de indruk dat er meer spectaculairs voor de winst in zat met offers op h3, maar Marc wilde kennelijk geen risico lopen en deed het rustig, en ook sterk.

 .

27.Kh2 Pxf1+ 28.Dxf1 Dxe3 opgegeven. Wit blijft 2 pionnen voor.

Paul schreef me:

‘Ik had het verkeerde plan gekozen. Het paard op b3 stond niets te doen (behalve dan de doorloop van de zwarte randpion tegen te houden) En mijn loper stond tegen een eigen pion aan te kijken. Uiteindelijk wel een goed plaatsje op b4 gevonden.

En h3 kon mijn stelling niet aan. Dus Marc heeft terecht gewonnen.’

En Frank kreeg tegen een sterk spelende Hugo toch heel  licht voordeel. En bleef daar zo mee duwen dat Hugo laat op de avond toch bezweek. Frank schreef me:

‘Over de partij: voor mijn gevoel stond ik lang slechter, maar dat viel volgens de engine wel mee. Ik heb toch vaak de juiste zetten gespeeld. Hugo trouwens ook, die heeft weer laten zien dat hij gewoon een goede schaker is.  Hij miste een kans op een kwaliteitsvoordeel op zet 22 door daar geen Pc6 te spelen.

 Frank – Hugo (22.Dd2)

Ook dan is het trouwens nog niet gemakkelijk voor zwart.
Door de extra pion op de damevleugel was ik er na de dameruil al redelijk gerust op en moest ik het voor mijn gevoel alleen nog secuur uitspelen. Dat bleek. In tijdnood zag Hugo de vork op d5 over het hoofd waarna hij direct op gaf.

  Frank – Hugo (37…Pxa8)

Hij had toen ook nog maar 1 minuut op de klok en ik nog geen 3 meer. Een zwaarbevochten overwinning dus.’

Commentaar van Thomas:

Dit was al weer mijn tweede remise tegen Gerrit dit seizoen.
Zoals vaker was de stelling niet zo voordelig als ik tijdens de partij dacht. Nergens werd het evenwicht echt noemenswaardig verstoord, maar om nu te zeggen dat er helemaal niets aan de hand was, is te kort door de bocht.
Ik besloot eens af te wisselen met Weens, in plaats van ingaan op de Philidor. Verrassend was wel dat ik later in een database vond dat na 1. e4, e5 de op een na meest gespeelde zet 2. Pf3 is. 

 Thomas – Gerrit (7…a6)

7.. a6 kwam ik niet meer tegen, wel was een keer 7.. Pf6 gespeeld. We waren dus al vroeg “weg van de snelweg”.

   Thomas – Gerrit (9.0-0)

Gerrit had overigens met 9.. b510. Lb3, b4 11. Pd5, Pxe4 een pion kunnen winnen, maar ik had deze getaxeerd als speelbaar met mooi open spel . De machine belooft ook geen goede zaken voor zwart (+1,5 na 12. Pd4) maar na de rochade besloot ik de pion toch maar te dekken.

  Thomas – Gerrit (16.Pc6)

Na een zet of 15 en zeker na 16. Pc6 kreeg ik toch het idee het betere van het spel te krijgen. Er werd een tijdje daarna wederzijds correct gespeeld, tot zwart het iets mindere 23.. Pe7 speelde

  Thomas – Gerrit (23…Pe7)

 en ik met 24. De4 druk op de zwarte stelling had kunnen blijven houden. Wel naar gekeken maar volgens mijn berekening wandelde de zwarte koning dan gewoon naar f8 en zag ik geen vervolg. In plaats daarvan ruilde ik iets te enthousiast en het overgebleven lopereindspel had ik wegens de achtergebleven pion op a6 als kansrijk ingeschat. De engine suggereert nog

  Thomas – Gerrit (31.Ld4)

31. f4 als kandidaatzet maar het aanvankelijke halfje plus verdwijnt na enig doorrekenen toch als sneeuw voor de zon. Voordat Gerrit remise aanbood had ik nog even het idee om 34. La5 ?! te spelen om de loper aan d8 te binden,

 Thomas – Gerrit (33…Ld8)

maar realiseerde me op tijd dat dat dan meteen wederzijds was want ik zou dan mijn eigen loper hebben opgesloten! Gerrit suggereerde ook nog de loper via a7 naar b8 te spelen, iets waar ik ook naar had gekeken, maar dat heeft soortgelijke bezwaren.  . Mooi verdedigd door Gerrit!

.

Dit was het weer. Tot de volgende keer!

De eindcorrectie moet nog plaatsvinden

Vanavond slechts de helft van ons toch al kleine clubje aanwezig. Toch wel gezellig. En voor mij wel rustig. Het scheelt wel. Of je 8 partijen moet volgen, of 4.

Verrassend vond ik vanavond :

– dat Mink met zwart Skandinavisch speelde

 GerritMink ..d5

2.exd5 Dxd5

en zei dat hij daar wel wat van wist. En dat hij kans zag Gerrit daarmee een beetje onder de duim te houden. Stond een poosje wat minder ,maar ook heel lang gewoon beter. Het werd remise.

   Gerrit – Mink (30.Kxb2)

-Heel bijzonder vond ik dat Marc tegen Ron ergens een wending totaal over het hoofd moet hebben gezien. (Waar? Hoe? Ik had het even niet gezien.) Dat overkomt hem zelden. Ik heb op het moment van schrijven dezes de notatie van hun partij nog niet in handen.  Maar die stelling waarin voor Ron ineens de zon ging schijnen kan ik zo uit mijn herinneringen wel opvissen:

Marc – Ron

Op het eerste oog weinig aan de hand. Allebei een loperpaar, allebei  5 pionnen.

Op het tweede oog: Ron een geïsoleerd pionneke dat aangevallen wordt, en als hij dat gaat verdedigen worden zijn mogelijkheden er niet beter op. Staat hij minder?

Maar ik waagde er een 3^e oog aan. Ik zag ineens dat Marc nu al in de problemen zat. En hij zag het nu duidelijk ook. Hij had voor hij g3 en voor hij Te1 speelde verschrikkelijk lang zitten nadenken.

  IMG_6696XWEB

Marc in problemen

Verderop kunt u lezen hoe Marc het zelf ervaren heeft. Ook over zijn dankbaarheid dat er wonderbaarlijk genoeg toch een eindspel overbleef dat moeilijk voor Ron te winnen bleek.

Wat Hugo tegen Peter speelde was volgens mij een onvervalste Reti-opening.

 Hugo – Peter (6.Lb2) 

Dat was de eerste opening waar ik me voor wit in verdiepte toen ik 18 was. Ooit ‘hypermodern’ genoemd. (Reti, 1889- 1929). Opmars centrumpionnen uitstellen, wel spoedig c4 spelen en liefst beide lopers fianchetteren. Een gemakkelijk te onthouden opstelling. En een duidelijk plan. Ik ben er vrij vlug weer mee opgehouden. Nadat ik in een onderling toernooitje (1955) met de schakers van het team van de Gemeentelijke Kweekschool voor Onderwijzers door onze eerstebord-speler er genadeloos mee werd afgedroogd. Die creëerde met zwart gelijk een heel sterk zwart centrum met d5 en e5, Le6 en Ld6 en dat werd spoedig voor hem:  Saraber even aan mootjes hakken. Ik wist toen nog niet dat je na zo’n ervaring zo’n opening juist moet blijven spelen. Omdat je ervan leert.

Generaal van P. kwam tegen  Hugo al gauw wat minder te staan, maar hield het toch wel een poosje een beetje overeind. Maar dan ….

  Hugo – Peter (17.a6)

… Pxa6?  18. Txa6  

Dus ineens vertrok er dus toch weer zonder duidelijke bestemming een hoge officier uit zijn korps, de troep in wanorde en zonder vuurkracht achterlatend. Hugo maakte daar dankbaar gebruik van en veroverde steeds meer terrein.

Verrassend genoeg zag v. P. toch nog kans om met zijn nog resterende manschappen wat dreiging naar de witte koning te creëren. Voor de bescherming van de majesteit was zelfs enig tactisch denkwerk nodig. Het gevaar dreigde namelijk dat de strijd toch nog onbeslist zou eindigen.

  Hugo – Peter (21…Lxg3)

Zit er eeuwig schaak in?

Maar met enkele harde uitvallen loste Hugo dat op.

23. LXf6 gxf6 24 Dg4+ !

  Hugo – Peter (23.Dg4+)

23. … Kh7

Hierna kan wit rustig  Lg3 slaan, met hxg3. (niet met Dxg3 natuurlijk, wegens Tg8!  )

Hugo deed het anders, maar ook goed. En generalissimo v. P. zag dat er niks leuks meer te beleven was en hees de witte vlag.

Martin en  Frank gingen gelijk op.  Tot een  onbegrijpelijke misser van Martin na zet  21 ….  Lh3 .

 Marrtin – Frannk

22 fxe5??

Waarna uiteraard … Lxc3 en …. Lxf1

Wat kan hij voor zijn compensatie gedroomd hebben? Of gewoon een moment  even niet rustig genoeg? (heb je wel eens, als je een diepe combinatie hebt bedacht, dat je de eerste zet vergeet uit te voeren, ‘o ja, ik moest natuurlijk eerst die toren even wegzetten!) Of gewoon spoken gezien? Hierna is Martin kansloos. Ik kan goed begrijpen waarom ik de partij niet opgestuurd kreeg. Beiden zullen er ontdaan over geweest zijn.

Na afloop van de partij Gerrit-Mink wilde ik ons aanstormend jeugdtalent wijzen op een gambietvariant in het Skandinavisch. Misschien leuker voor een schaker als Mink.  Gerrit opperde dat maar op de site te doen. Lijkt me toch niet de ideale plek. Ik zal er hier slechts enkele woorden aan wijden.(Als ik het nog kan opbrengen misschien nog eens een aparte rubriek zoals destijds met het  Blackmar-Diemer-gambiet?)

1. e4, d5  2. exd5 Pf6!?

  Gerrit – Mink (2…Pf6)

De Marshall- voortzetting. (Marshall, 1877-1944, was een schaker met een agressieve, tactische stijl. Hij heeft nog meer gambieten op zijn naam staan. O.a. een nog steeds door de topgrootmeesters gespeelde Marshall-variant in het Spaans, waar ik ook wel eens een poosje mijn  krakemikkige geheugen op heb losgelaten.) .

In deze variant in het Skandinavisch, ook wel eens ‘Modern Skandinavisch’ genoemd, wil zwart niet met de dame terugnemen omdat je in het gewone Skandinavisch tempo’s gaat verliezen door aanvallen op de dame. Zwart hoopt dat wit zijn d5-pion gaat dekken met 3. c2-c4, waarna zwart met 3 ..,c6 een gambietpion aanbiedt (er is ook een veel woestere maar dubieuzere variant met 3..  e6). Die c6 kan wit dan beter niet aannemen want zwart krijgt voor zijn pion goede compensatie in de vorm van snelle invloed in het centrum na 4….Pc6 (verhindert d4!) en 5 …. e7-e5 en ook daarna een snelle mooie ontwikkeling.

Tegenvallen kan het wel. Want wat sterkere spelers weten  dit en verdedigen hun pion niet, en ontwikkelen wel snel hun stukken. (Een uitzondering op de regel dat je gambieten altijd moet aannemen.) Zwart moet dan terugnemen met  cxd5 en Pxd5. Dat verliest dus ook een tempo. Toch kan zwart zo wel vaak in de buurt van gelijkspel komen, met eenvoudiger stelling. Maar ja, daar speel je toch geen gambiet voor! Het staat in de boekjes. Ik wil wel wat uitlenen.

Nu nog het leerzame commentaar van Marc:

Marc – Ron

1.c2-c4 e7-e5 2.Pb1-c3 Pg8-f6 3.g2-g3 c7-c6 4.Pg1-f3 e5-e4 5.Pf3-d4 d7-d5 6.c4xd5 c6xd5 7.d2-d3 e4xd3 8.Dd1xd3 Pb8-c6 9.Lf1-g2 Lf8-e7 10.0-0 0-0

Stelling na 10…0-0

De opening is goed gegaan voor wit. Zwart heeft al een geïsoleerde pion en ik dacht met 11.Pd4xc6 b7xc6 12.e2-e4 de zwarte pionnenstructuur nog verder te kunnen beschadigen. Er volgde 12..d5xe4 13.Dd3xd8 Tf8xd8 14.Pc3xe4 Pf6xe4 15.Lg2xe4 en hier was ik tevreden, totdat ik door begon te krijgen dat mijn toren op f1 na La6 en Lb4 in de problemen komt. Zoiets gebeurt wel eens, schijnbaar uit het niets komt opeens onverwacht tegenspel. Toch is het geen pech, en het komt ook niet “uit het niets”, het komt omdat ik op zet elf veel te ongeduldig een gunstige afwikkeling wilde spelen. Het is meestal veel beter om dat eerst verder op te bouwen, dat had gekund met bijvoorbeeld met 11.Td1, en de actie uit te stellen totdat alles er optimaal klaar voor staat.

15…Lc8-a6 16.Tf1-e1 Le7-b4 17.Te1-e3 Td8-d118.Kg1-g2 Lb4-d2

Stelling na 18…Ld2

Zwart staat geweldig. De computer geeft 18..Lc5 als de sterkste zet, maar het gespeelde 18…Ld2 ligt meer voor de hand en is goed genoeg, want het wint een kwaliteit. De vraag is of het genoeg is voor een overwinning, maar zwart kan het zonder veel risico gaan proberen.

19.Lc1xd2 Td1xa1 20.Le4xc6 (zwart moet een beetje opletten dat ik de toren op a8 niet lastig kan blijven vallen met mijn lopers, aangezien deze de onderste rij niet kan verlaten) Ta8-c8 21.Lc6-d7 La6-b7 22.Kg2-h3 Tc8-a8 23.Te3-b3 Lb7-c8 24.Ld7xc8 Ta8xc8 25.a2-a3 h7-h6 26.Tb3-b7 a7-a6 27.Tb7-b6 Tc8-a8 28.Ld2-c3 Ta1-c1 29.Kh3-g2 Tc1-c2

Stelling na 29…Tc2

Tja, ik weet hier eigenlijk maar weinig van… Zwart staat beter, maar is het gewonnen? Moet zwart torens ruilen of niet? Wat is de beste pionnenformatie voor wit: f2-g3-h2, of f2-g3-h4, of f4-g3-h4, of de pionnen juist niet op de kleur van de loper zetten? En wat is de meest kansrijke pionnenformatie voor zwart? Moet wit achterin blijven staan wachten, of juist actief naar voren? Ik heb geen idee.., ik moet hier echt eens de boeken bij pakken en dit eens uitgebreid bestuderen. Thomas, misschien trouwens ook iets voor je volgende schaak-les? Jij weet hier vast wel iets meer van…

Goed, ik besloot om op de damevleugel alles te laten zoals het is, en op de koningsvleugel om de pionnen op wit te zetten, en de koning zo actief mogelijk naar voren.

30.g3-g4 Tc2-e2 (zwart gaat de torens ruilen) 31.Kg2-g3 Te2-e6 32.Tb6xe6 f7xe6 33.h2-h4 Kg8-f7 34.h4-h5 Ta8-d8 35.Kg3-f4 Td8-d5 36.Kf4-e4 g7-g6 met een remise aanbod wat ik dankbaar aannam.

Zo, dat was het dan weer. Tot lezens.

eindcorrectie moet nog plaatsvinden

Een feestelijke ronde. Ik rekende op een mooie groepsfoto van het promoverende team. ‘Allemaal even blij kijken! Nee jij niet achter je buurman wegkruipen, jij mag zeker gezien worden. Wat zou het zonder jou geworden zijn! Let op het vogeltje!‘ Klak!

Maar dat ging niet door. Marc en Ron waren er niet.  Nou dan maar een paar confronterende kiekjes van gebakverslindende schakers. Zoiets zie je niet vaak. Grappig toch?!

Maar dat ging ook niet door. Mijn camera bleek een beetje defect, dus thuis zag ik dat veel van die foto’s onscherp waren. Dat kan natuurlijk niet aan  mijn geweldige fototechnische vaardigheden liggen, en ook niet aan vaagheid van de fotomodellen van deze avond. Dat zijn allemaal vrij scherpe mensen. Dus vandaag met het ding naar leverancier Cameraland. Een enkeling heb ik met Photoshop voor de site nog net herkenbaar kunnen maken.

Gaat bij zulke feestelijke promotie-vieringen de interne competitie wel door?

Jawel hoor!

Ook nog leuk schaak? Zeker wel. Een voor de rangschikking heel belangrijke partij tussen Frank (wit) en Thomas, een voor Martin (wil hij nog in de top mee blijven concurreren) belangrijk treffen met Gerrit. Een lollige maar ook sterke partij van onze Mink tegen onze snelheidsduivel.

Een heel degelijke  aanvalspartij van Wouter tegen Chris. En na beginnersfouten van Ivar een potje vegen door Paul.

IK kreeg vlak voor mijn vertrek nog even mee dat partij Frank-Thomas uit was. Zou wel remise geworden zijn. Het leek mij al een hele tijd een beetje gelijk. Ik dacht dat Frank ietsje meer plan kon maken. Maar dat het alsmaar tijd kostte om zijn niet ideaal geposteerde stukken te laten samenwerken. En dat Thomas zich degelijk, maar afwachtend moest opstellen. Nu weet je bij hem nooit wanneer hij toch ineens een gevaar weet op te roepen. Maar nu? ‘Remise?’ vroeg ik Frank. ‘Nee, Thomas heeft gewonnen.’ ‘??????’ Het zal weer niet! Hij weet laat op de avond zo vaak de tegenstander een fout te ontlokken. Daarbij zal misschien ook zijn snellere spel een rol spelen. Frank had een flinke tijdsachterstand. Toen ik thuis de partij had ingevoerd bleek me wat er bij hen was gebeurd toen ik alsmaar bij Martin was blijven kijken. In Franks klein beetje gezelliger stelling niet de sterkste 22^e zet,  gevolgd door een  misser bij de 23^e.

Frank – Thomas (21…Pe6)

22. d5? Pf4  23. Dh4? (na Txf4 en exf4 zal witcompensatie hebben en nog steeds ongeveer gelijkstaan) …. Dxf6 opgegeven.

Ik was steeds bij Martin-Gerrit blijven kijken omdat daar een zeer boeiend eindspel gaande was. Na een damepion-opening waarin wit niets bereikte, maakte Gerrit een wat mindere inschatting bij zet 14.

14. … b4 en daarna een niet correct plan en toen stond Martin ineens heel goed. En dat hield hij redelijk vast. Volgens Prof Mr Dr Komodo. Maar toch.

26. b5

Maar toch. Ik zag dat het best nog moeilijk kon gaan worden. Pluspion! Zeker, maar geïsoleerde dubbelpion. En een achtergebleven e-pion waar zwarte artillerie op gericht! Dat is toch hinderlijk.

Vanaf hier was ik zeer geïnteresseerd. Gaat Martin dat wel voor elkaar krijgen? Moeilijke stelling. Kan ineens tegenzitten.

30. Dd3?  (bxa5!?. )    Pd6?  (a4!?) 31. Txa5  (bxa5!?) Txa5 32. bxa5 Dxb5

Martin – Gerrit (33.Dxb5)

33. Dxb5 Pxb5

Ok. Pluspion. Maar wel een randpion. Met dwarsliggers in de buurt. En als die vastloopt wat doe je dan met wit op de koningsvleugel? Zoiets dus. Omdat het leerzaam is dus het slot naspeelbaar.

Duidelijk: een zeer verdiende winst voor Martin. En.. wat moet je toch slim zijn –  in een eindspel- bijvoorbeeld tegen Gerrit!

Helaas noteert Mink zijn partijen nog niet en ging de notatie van Ab aan het slot de mist in. Zijn partij al veel eerder. Mink leek goed te weten hoe de weer in de opening te afwachtend spelende Ab aan te pakken. Tegen al diens stukken niet verder dan de 7^e en de 6^e rij.

  Mink – Ab (11.g4)

En lange rochade hier ook niet gek. Toen zwart eindelijk wat in het centrum probeerde, was het al te laat. Zijn stukken stonden te onhandig opgesteld om nog krachtig te kunnen optreden tegen vrije opstormende koningsvleugelpionnen.

Mink – Ab (23.Tf7)

De winst die voor Mink toen niet moeilijk meer was, had wellicht nog iets vlugger en leuker gekund. Dat had ik graag nog even willen laten zien, maar zonder correcte notatie ging me dat niet lukken. En evengoed: petje af voor ons jeugdtalent. Een zeer gaaf partijtje, met kennis van zaken. (Hoe kom je daaraan op die leeftijd? )

Bij de familie van der Steen hebben ze een voorkeur voor te vroege zetten met koningspaarden. Ze sturen die beesten zonder voldoende hulp het bos in. Ik heb vroeger geleerd dat paarden kuddedieren zijn en je die niet te veel te allenig moet laten rondspringen. Ivar en Chris dachten allebei een steengoed paard te laten opdraven. Maar allebei niet terecht.

Bij Ivar het duidelijkst. Na zijn 4^e zet stond hij in hogere zin al slecht, en het grapje dat hij in zijn hoofd had, had hij niet goed doorgerekend. Dus

gaat het aldus al mis: 4. … h6  5. Dh5? g6 6. Pe6? 6. Lxe6, stuk verloren en en wit kan opgeven. Doet hij niet, maar Paul speelde dat natuurlijk op zijn sloffen af.

Iets minder snel, en vreselijk, maar ook dodelijk wat bij Chris gebeurde:

Speelde Wouter dit deel al foutloos, daarna gebruikte hij zijn voorsprong om een mooie aanval op te bouwen, waar niets tegen in te brengen was.

Vroeg ik me hier nog even af waarom Wouter geheel zelf een opsluiting van zijn eigen loper had geregeld, er werd me snel duidelijk gemaakt dat dat best ergens voor was:

22. Tad1 e3 23.fxe3

23 ……. dxe3 24.Lxg4 Df2+ 25.Kh1 Dg2#  mat

Commentaar van Thomas:

Ik had het idee dat we al heel snel uit de theorie waren, maar dat blijkt mee te vallen.
In plaats van 8.. h6 werd een keer 8….. Pxe2+ gespeeld, deze partij werd in het verre eindspel door zwart gewonnen.

 Frank – Thomas (8.d3)

De engine vindt 10.. c5 een tikje beter dan 10. Lxe3 maar veel verschil maakt het niet. Ik had steeds het idee “iets”te hebben, maar het deed allemaal wat geforceerd aan. Na het wat mindere 13. Tg3 (beter was 13. De1) was er een klein voordeeltje (-0,5) maar nog niet duidelijk genoeg.

 Frank – Thomas (12…c6)

Ook na 13. Tg3, Dh4 zou 14. De1 een gemeen zetje zijn geweest. Er dreigt een aftrekschaakje met damewinst wat zwart wel eenvoudig met 14. Pg5 kan voorkomen. Net toen het er op leek dat het remise door herhaling van zetten zou worden, blunderde wit.

 Frank – Thomas (23.Dh4)

Zelf speelde ik overigens bijna 23.. g5??, zag het mat op h6 net op tijd.

Al met al een feestelijk avondje!

Eindcorrectie moet nog plaatsvinden

Druk bezochte clubavond. Alleen onze toppers Ron en Thomas sloegen een avondje over.

Al onze jeugdleden aanwezig. Die lootten allen tegen sterke tegenstanders, en daar gebeurde dus niets onverwachts. Ze verloren alle drie.

Dus niks opzienbarends deze avond? Jawel.

Een nieuwe bril voor Martin. Had hij nodig vanavond!

Schaaktechnisch? Zeker wel. Eindelijk gerechtigheid voor onze trouwe Peter die al 16 rondes lang altijd goed geluimd zijn blijkbaar onontkoombare nederlagen accepteerde.  Maar hoera, nu won hij. Eindelijk wat geluk aan zijn zijde. Chris verblunderde tegen hem een gewonnen stelling, en daarna gaf Peter hem knap geen kans meer.

32. Da1 ??? verliest (Tb6! Wint) Lxe6 schaak! En 33. Dxb4  stukwinst

Meest opzienbarend deze avond: ook onze sterkste schakers kunnen blunderen. Dat is toch mooi om te  zien voor ons, als mindere goden. Daar bleek nota bene Marc niet gezien te hebben dat er een lek zat in zijn aanvalsopzet. Gerrit zag het wel en won een stuk.

20. Lg5?  gxh5! Omdat de witte Dame nu ook even ‘in’ staat, kan de zwarte dame gewoon even aangevallen blijven. Op  Lxd8 Schaak volgt gewoon hxg4! Dus nu is er tijd om dat paard te slaan.

Tjonge! En ook bleek warempel Bert in ongeveer gelijke stand  tegen Wouter een stuk weg te geven. Hij gaf op.

 Wouter – Bert (21.Pxb5)

21. .. , Dxc4 is voldoende. Maar Bert probeert een tussenschaakje 21.. , Dc5+ Een tussenschaakje kan nooit kwaad. Maar ojee hier dus even wel, want na Pe3 krijgt zwart zijn tijdelijk geofferde stuk niet terug.

Marc gaf niet op. Die had in ieder geval nog een kansje op gelijk spel. En hij zag toch nog mogelijkheden voor zijn aanval. En ja, hij won toch nog. (Zie verderop.)

Verder zag ik dat Martin bepaald niet freewheelend van Mink kon winnen. En ook hij verblunderde eigenlijk een stuk. Maar Mink ging op Martins vriendelijke aanbod niet in:

15 .. Pg4??   Na 16. Lg3!!  is zwart een stuk kwijt. Want er staan nu 2 zwarte stukken tegelijk in.

Martin probeert zich te redden met 16. .. Da5

Gelukkig voor hem is niet zo eenvoudig te zien dat na 17.  hxg4 Dxc3 die zwarte dame in ernstige problemen raakt en materiaalverlies voor zwart onontkoombaar is.

Mink speelt 17. Dc2 en zo ontsnapt Martin met 17. …  Pxh2.. aan de ergste narigheid.

Na enige tijd neemt Martin het initiatief over. Maar het duurt toch nog heel lang voor hij de klus geklaard heeft.

En ik zag dat bij Hugo dreigde dat hij weer in problemen zou raken door de kortere speelduur tegen jongeren. Daar is hij kennelijk te serieus voor. Hij wil echt alleen de allerbeste zetten, en dat kost tijd. Maar met nog maar drie minuten op de klok en een stuk voorsprong ging hij toch over op een wat nonchalantere stijl en won verdiend. Maar Ivar verdient wel een compliment voor zijn partij. Tot zet 16 was er weinig op aan te merken.

Ik denk dat Ivar dacht dat zijn Paard op h3 niet meer te dekken was, en dus besloot dan maar een stuk te offeren met 16. … Lxe4?. Maar … Lg4 kan best. Wit staat daarna maar een klein beetje beter.

Nog meer interessants? Ja. Dat Ab het lang volhield tegen Frank.

Tot de 21^e zet ging het vrijwel gelijk op, en toen kreeg Frank het initiatief. Na Ab`s  22. Ld3  wat ook voor mij een redelijke zet  leek, maar door de computer resoluut wordt afgewezen. Maar echt mis gaat het voor wit als het ingewikkelder wordt:

22. Pf2?  (Lf1!?) 22  …. hxg3  23  hxg3 Df3!

En daarna wordt het gewoon een onstuitbare mataanval:

en dat Paul een mooie aanval kreeg tegen de toch weer nog wat te zorgeloos snelle Joris. Maar de te verwachten mat-bekroning bleef voor voor Paul uit. Wel resulteerde het in groot materieel voordeel.

Paul betreurde het achteraf dat de mataanval geen mat had opgeleverd. Hieronder hoe dat wel had gekund:

Paul speelde hier 23 … Dh2+  0ok wel goed natuurlijk. Maar 23. …Th2+ is mat in 2

Het leerzame slot van Marc-Gerrit:

Eindcorrectie moet nog plaatsvinden