Een beetje. O.a. bij Frank – Peter. Frank speelde een eigenaardige opening.  1. b3. Enig zoekwerk bracht me in de herinnering dat het een opening was die de sterke Deense grootmeester Bent Larsen wel eens speelde, en dat Nimzowitsch hem daarin voorging: de Nimzowitsch-Larsen opening.  En nu Frank dus. Allemaal heel sterke spelers nietwaar?  Frank hoort er toch niet veel mee te kunnen bereiken. Was natuurlijk bedoeld om Peter even van zijn à propos te brengen. Het ging toch nog een zet of zes goed voor Peter. Maar toen bleek dat die niet erg in vorm was vanavond. Hij gaf de rochade weg (dameruil) , daarna liet hij toe dat wit de pionnen op de damevleugel een ruïneus aanzicht verleende, gaf daar een pion weg, en later een stuk. Frank ging zich opmaken om een leuk mataanvalletje  te creëren, en toen gebeurde er iets eigenaardigs. Je zou het niet verwachten dat dat toch nog een beetje ingewikkeld wordt als je drie stukken tegen een toren voorstaat. Frank kondigde bij zet 18 ondekbaar mat aan.  Ja, dat kon intussen niet uitblijven. Alleen deed Frank het even een beetje verkeerd en kostte het hem daardoor ineens toch nog 7 zetten diep gepeins om echt mat te kunnen gaan geven. Spectaculair dat het met een koning op drift , omringd door ontelbare vijandeijke stukken, toch nog zo veel tijd kan kosten om de stakker naar zijn laatste rustplaats te begeleiden.

Echt superspektakel bij Martin tegen Gerrit.  En niet eventjes, maar bijna de hele avond.

Al direct bij de eerste zetten. Martin probeert er met een klein ommetje een Blackmar-Diemer-Gambiet van te maken. Gerrit vertikt het daaraan zijn medewerking te verlenen. Het is ook mijn  ervaring  dat het incorrecte BDG kennelijk toch nog zo veel afschrikwekkends in zich herbergt dat tegenstanders het uit de weg gaan. Ik vind het niet logisch. Wit is bereid een centrumpion te offeren voor een open torenlijn. Die krijgt hij nu ook, maar zonder pionoffer. Geheel gratis. Zo’n gambietpion moet je aannemen! Als bij alle (?) gambieten.

4. … Pf6?  5. fxe4!

Door nog wat meer steuntjes van zwart staat wit dus bij zet 12. lekker. Hij heeft lang gerocheerd wat hier wel leuk is. ( In lang niet alle BDG’s is de lange rochade een must. Wat veel mensen denken.)

Het is altijd weer een probleem. Wanneer ga je tot daden in het centrum over als kunt ruiken dat er leuke dingen zouden moeten kunnen gaan gebeuren.  Nu, of wacht je nog even?    Nu zou 13. e5! heel goed geweest zijn.  Bijv. 13….Ph5 (13…Pd7? 14.Lxh7+ (het bekende offer) Kxh7 15.Pg5+ Kg8 16.Dh5 en mat is alleen te voorkomen middels inleveren van veel materiaal. ) 14.Ld2 g6 15.g4 Pg7 ook heel leuk voor wit. Zie ‘bewegend’ diagram verderop.

Maar  Martin wil het nog een beetje mooier maken, en speelt 13. Lg5 ? Veel minder goed en nu volgt nieuw spektakel, maar nu van de zijde van zwart. Ik denk niet dat ik ooit eerder zag dat een Gerrit, bijna altijd voorzichtig,  bewust zijn koningsstelling kapot liet offeren. 13. ….h6 ! 14. Lh4  g5 !? zozo!  nou nou!  15. Pxg5 en nu zou na hxg5 16. Lxg5 zwart het  wel lastig krijgen, maar er valt nog te spelen.  Maar hij maakt er een foutje bij. Hij denkt dat hij een tussenzetje heeft  en speelt nu 15. …Pd4? Maar de witte dame gaat naar  e1 en staat daar eigenlijk nog wel beter dan op d2. Ze loert  daar naar veld h4! en/of g3. Wit staat ineens heel erg goed.

Maar een zetje later  mist Martin de bekroning van zijn aanvallende spel. Na 17. … Pd7 zou  18. Dh4 dodelijk zijn geweest. (De logische konsekwentie van De1!)  In de hoofdvariant blijf wit drie pionnen voor. In de overige varianten wordt het ook dramatisch voor zwart. Je hoeft niet al die varianten ver vooruit te berekenen om te zien dat 18. Dh4 uiterst gevaarlijk is voor zwart.

Maar  Martin speelt 19 . Lf4? wat na 19. … f5!! (even een hindernis in die die gevaarlijke loperdiagonaal d3-h7 aanbrengen) al veel wit voordeel teniet doet endaarna 20. Lh6? (Dg3+  !?) waarna na 20. …Dxe5 !! ineens zwart veel beter staat. Gerrit zit hier heel koelbloedig te schaken. Hij  zal nu wel erg opgelucht zijn geweest dat hij het heeft overleefd en biedt op de 22^e zet remise aan (in betere stelling) . Ik zag dit alles met enige psychologische ervaring aan en kon me dus heel goed voorstellen dat Martin remise hier weigert. Het valt niet mee om als je lekker agressief zit te schaken en op je klompen hebt aangevoeld dat er groot vuurwerk voor je inzat, nu te moeten toegeven dat je voordeel is verdampt en dat je nu zelf misschien al moet gaan knokken voor lijfsbehoud, laat staan voor winst. Eigenlijk staat zwart hierna langdurig beter.

Maar opnieuw laat  het spel enkele opzienbarende wendingen zien:

Na 38. … Ld3!! (Aanval op Toren en Loper!)  krijgt wit het verschrikkelijk moeilijk. Hij staat echt gewoon een stuk achter tegen twee pionnen. Gerrit speelt 38. ….. Tg7 Niet slecht maar dat kan dus beter. Martin reageert verkeerd met 39. b3?  (Pxc7!? om van de  dubbele aanval door dat Ld3 verlost te zijn) en Gerrit op zijn beurt ook met 39. ….  Txg2. (Alsnog Ld3!!) En na 40. Txg2 Lxg2 41. Pxc7  staat ineens wit weer veel beter. Wat hij weer weggeeft op de 42^e zet. Intussen staat er een reuze lollig eindspel op het bord. Misschien wel leuk voor alweer  een artikeltje:  Gerrit’s eindspel.  (Ja, hallo, ik blijf niet aan de gang!)

Gerrit: ‘Er ging hier ergens iets mis.’   Zijn kleine materiële voorsprong  is weggeslonken. Wat niet wegneemt dat K. vindt dat zwart hier met zijn ver opgerukte vrijpion meer dan voldoende compensatie heeft.

Wit moet zelfs zijn toren offeren tegen dat gevaarlijke ongedierte. En dan wordt het een nog leuker eindspelletje. Ineens staat zwart weer een stuk voor tegen  twee extra,  witte pionnen. Maar wat voor pionnen!!!

Komodo schat de kansen van zwart iets hoger in. Maar ik zag ter plekke al: remise heeft wit altijd. Want op de achtergrond speelt ook nog mee dat als wit zijn paard op e6 offert, en daarna al zijn damevleugel-pionnen gewoon weggeeft, het ook remise is. Ja officieel niet, maar wie op onze club zou bij beperkte tijd de KA (Koning Alleen) mat kunnen zettten met K+L+P ?? Ik kon het lang geleden wel, maar ben al lang vergeten hoe dat ging. En dat zal wel voor velen gelden. Maar Martin blijft vechten voor een  overwinning.  Je weet maar nooit. Zijn die drie verbonden vrijpionnen niet sterker dan die loper (+pion)? 

Bij zet 55. (!!) heeft Gerrit er genoeg van .

55. … Lxc6 !! ja, en dan ziet ook Martin in dat er echt niets meer in zit voor wit.

Wat een partij!! Dan wordt me duidelijk waarom ik elke week weer braaf naar mijn ouwe kluppie tijg. Voor dit soort amusement. Leuker dan een krimi op TV.

Zoals  meestal had ook Ron zich weer geamuseerd. Maar die legt andere maatstaven aan. Die vond zijn partij tegen Bert heel instructief. Voor mij als zwakkere toeschouwer was allemaal een beetje strategisch. Met wat omwegen speelden ze KoningsIndisch met ook een wit fianchetto. Toen ik twintig was, was dat heel populair. Dat werd gespeeld door van die schaakschuivers als Botwinnik  en Smyslov. Mijn ‘Losbladige Schaakberichten’ van Max Euwe stonden er vol mee. Toen ook al te moeilijk voor mij meestal.

Ron:  “Ik heb weer genoten. Was heel leerzaam. Had dus niet al d5 moeten spelen, had gemist dat e4! kon (goede reactie van Bert). We hebben later samen uitgebreid Tc1 i.p.v. d5 geanalyseerd, waarop Bert Lh3 van plan was. Wit blijkt iets gemakkelijker te staan dan zwart.”

Hier even de desbetreffende stelling. Komodo vindt eigenlijk bijna in alle varianten dat wit wat beter staat. En dat blijft ook zo. Ook nog als de heren bij zet 23. Pc6 ( 0.74 !) remise overeenkomen.

Herman is al weken in vorm, maar nu , tegen Ab, bleek dat even minder duidelijk. Zijn opening was als gebruikelijk best wel weer in orde. Hij staat er lang degelijk bij, en langzaam krijgt hij voordeel. Maar bij zet 28 gaat het ineens heel erg mis:

Na 28.  Lxb5 staat wit prima. Zowel wanneer zwart terugslaat met de pion als wanneer hij dat met de Dame doet.  Wit heeft een mooie halfopen c-lijn voor zijn toren waarop die achtergebleven zwarte c-pion veel zorg gaat behoeven  en ook een gevaarlijke vrijpion op a5! Maar wit blundert.  28. Tg1? ‘Dankuwel alstublieft’ prevelt Ab, en slaat het paard op f3. Daarna probeert  Herman nog wel wat, maar met een  stuk achterstand tegen een vandaag wel in vorm verkerende Ab haalt dat niets uit.  Volgende keer weer beter!

Dus ja, wel wat spektakel!

eindcorrectie moet nog plaatsvinden

In het kader van mijn voorgenomen vermageringskuur m.b.t. de verslagen van de interne, houd ik twee partijen maar heel kort. Dat kan gemakkelijk, want die vond ik niet bijzonder lekker. Meer iets uit de diepvries van de supermarkt dan van de uitstekende Italiaanse pizza-bakker in De Rijp (‘La Pizzeria’ , bezorgt gratis ook in Midden Beemster, tel. 06-16197074, 0299-633955).

Ab-Bert  was een te verwachten Dr Oetker- produkt. Ab speelde natuurlijk te snel, hetgeen resulteerde in:

• Ab verliest een pion
• Ab verspeelt een pion
• Ab raakt een pion kwijt

Met drie pionnen achterstand viel er voor Ab niet veel lekkers meer te proeven.

Gerrit-Matthijs was een erg simpel Plusmarkt-produkt. Voor Gerrit wel lekker goedkoop, maar niet erg smakelijk.  Al na een paar happen:

• Matthijs verliest een stuk
• Matthijs raakt een toren achter.

Matthijs blijft dapper een hele avond doorkauwen, maar het is al na een kwartier wel duidelijk:  die krijgt een bittere nederlaag te slikken.

Resteert:

Ron – Martin

Commentaar van Martin:   ‘Het seizoen komt al tot een einde. Dat is op veel borden te zien. Zoals ook het geëxperimenteer van Ron.”

Hij doelde op Ron’s  1. a3 !? Commentaar van Eddy:

Het lijkt erop dat onze Jos school begint te maken:

Commentaar van Ron:  

“Ik heb echt genoten. Speelde zo om “Sniper” te oefenen. Maar kwam in Engelse  variant terecht en Martin weet wat daartegen meest vervelend is” “Volgende keer begin ik gewoon wel met g3. Of speel a3 en b4. Ook leuk, à la Jos.”

Het klopt dat het geheel nieuwe viersterren-recept van Ron niet veel bijzonders had opgeleverd. Een diagram van zet 10 laat zien dat ik gelijk had toen ik hier terzijde stond te wijsneuzen : “Ik lust liever zwart”

Prof Dr Ir K. geeft het gespeelde  11. Tb1 als een van de betere. (Anders moet je rekening gaan houden met e5-e4!? en de loper op g7 begint zich ermee te bemoeien.) Komodo taxeert na Tb1 de stelling op  -0,80 . Als Ron zo’n voordeel zou hebben zou hij denkelijk reageren met ‘Ik sta hier gewonnen’.  K. zou hier 11. … Te8 geantwoord hebben. Gelukkig voor Ron doet Martin hier een zet die onze robot niet erg begrijpt. Ik ook niet. 11. … Pg4? Wellicht wil hij aansturen op spoedig ….  f5. Maar dat zal voorlopig niet lukken. Gelukkig voor Martin reageert Ron niet optimaal. 12. h3? Volgens K. werd het nu toch wel tijd om eerst met 12. Pf3 de weg vrij temaken voor een snelle 0-0.  12. ….  f5 13. Pg5! Pdf6  14. h3! Na het gespeelde 12. …Ph6  (Pf6!?) 13. Pf3 Tb8 (f6!?) 14. b4 vervlakt de stelling.Even krijgt wit toch een klein voordeel. Maar na zet 19 is dat ook weer verdwenen en reeds bij zet 22. besluiten ze terecht tot remise. Martin is daarmee natuurlijk best tevreden. Ron toch ook, want hij heeft lollig geëxperimenteerd zonder  in echte problemen te raken.

Heel veel kruidigs viel er te genieten in het gerecht dat Herman en Peter ons voor schotelden. Met veel onnauwkeurigheden, maar juist daarom lekker om van mee te mogen proeven. Het is een Philidor, met een foutje van Peter bij zet 5, waardoor hij een pion verliest.

5…..  Pd4?? ( Pe7zal wel moeten) 6.Pxd4 exd4 7. Dxd4   Herman, nu in het gezegende bezit van een echte pluspion ontwikkelt rustig verder. Peter bezondigt zich bij zet 9 aan een wat voorbarige paarduitval, waar Herman verkeerd op reageerde.

10. …. Le7 zwart dreigt Lh4 en gedoe op veld f2. Herman heeft dat vast wel voorzien, maar ziet niet goed hoe hij dat gevaar moet bezweren. Het gespeelde  11. Le2?  is niet goed, zoals hierna zal blijken. Het beste en eenvoudigste is 11. Lb5+  Kf8.    Zie voor wat details daaromtrent het 1^e ‘bewegende’ diagram verderop.  Na 11. Le2?  kan zwart zijn boosaardige plan uitvoeren en raakt Herman snel in de problemen. 11. ….  Lh4! Even lijkt het of zwart met remise tevreden is

12. Df4  Lg5  13. Dg3  Lh4  waarna na 14. Df4  Lg515. Dg3 Lh4 remise geclaimd kan worden wegens herhaling van zetten. Maar dat wil wit kennelijk ook niet. 

14. Dd3? Ook niet lekker is14. Df3 Lxf2  maar toch wel veel beter. Na 14. Dd3? staat wit totaal verloren na 14. …. Pxf2! Omdat er na dat Dd3 nu twee dreigingen tegelijk zijn: de  dame wordt aangevallen, maar ook een aftrekschaakschaak dreigt. En dat is een kernwaarheid in het schaken: Je moet twee dreigingen tegelijk creëren als je wilt winnen. Je arme tegenstander mag immers maar één zet tegelijk doen.

Wit heeft niks meer. Dan maar 15. Db5+  Ze noemen zoiets, geloof ik, wel eens ’het schaak der wrake’. (‘Ik heb niks meer, maar ik zal je toch nog een keer schaak geven.’)  En dan gebeurt er iets heel bijzonders. Zwart is kennelijk bang voor verwikkelingen op b7, wil daar niet te diep over nadenken,  en doet rustig aan : 15. …. Dd7??? Veel te rustig. Want nu kan wit de dames ruilen, en daarna iets aan het aftrekschaak doen. Zwart heeft een handje geholpen om van twee dreigingen tegelijk,  er maar één te maken.  Terwijl  na 15. … Ld7 wit rustig kan opgeven. Nu blijven er twee dreigingen tegelijk. De dame staat nog steeds in en het aftrekschaak met bijv. torenwinst dreigt nog steeds.

Zie 2^e ‘bewegend’ diagram verderop voor wat details.

Uw eigenwijze wepmeester krijgt daarna een kans voor nog weer een schaaklesje voor gevorderde beginners:   15. … Dd7??  16. Dxd7 Lxd7

Het zou leuk zijn als we de dubbele dreiging van 1. afrekschaak en 2.  torenverlies in één keer zouden mogen afwenden door  17. 0-0.  Maar dat mag natuurlijk niet. Ha, ha!!  Dat mag wel!! De koning staat niet schaak, koning en toren hebben nog niet eerder gespeeld, en ….. bij zijn verhuizing van e1 naar g1 komt de koning niet langs een veld dat de vijand onder schot heeft, en hij komt ook niet schaak te staan op g1. “Dat wist ik niet” mompelt Herman als ik hem dat vertel na zijn zet 17. Tf1. Dat is de reden dat ik dat nu nog maar even aankaart. Hij zal de enige niet zijn.

Tot zover een wat uitvoeriger weergave, van de partij tot hier. Uw wepmeester hoopt dat het voor enkelen een beetje leerzaam is. Vandaar.

De rest wat oppervlakkiger. Na 17. Tf1 staat toch zwart weer een beetje beter. Maar die verknoeit dat bij zet 18.

Weer twee dreigingen. Het paard op e4 staat in èn de loper op h4. Dus moet hier 18. Pxc3 gebeuren en wit staat nog steeds belabberd. Zwart staat een pion voor en wit heeft daarna altijd een dubbelpion, of op de c-lijn  of op de h-lijn. Dus een naar vooruitzicht in het eindspel. Maar zwart denkt dat hij een stuk kwijt is en slaat dan maar zelf :  18. … Lxg3 ?? Hij krijgt zo drie pionnen voor zijn stuk. Moet kunnen. Maar dat wordt een heel verhaal met wellicht remise als slotalinea terwijl hij na 18. … Pxc3 goede kansen op winst had gehad.

Hierna spelen beide heren hun spelletje zonder grote fouten rustig verder en later op de avond krijgt toch Herman weer mogelijkheden. Het slot heb ik niet meer meebeleefd, want ik vond dat het bedtijd werd voor ouwe wepmeesters, maar Herman bleek tenslotte aan het langste eind getrokken te hebben. Ik begrijp dat het toch nog spannend werd omdat Peter zijn drie pionnen voor een stuk had ingeleverd, maar wel een tot de 2^e rij gevorderde vrijpion had staan. Al met al dus een heel spannende partij met veel leerzaams.

bewegend diagram1

bewegend diagram2