Opmerking :  Op verzoek van een van onze leden heb ik de tekst achteraf enigszins aangepast.

Ik ga nu toch echt proberen wat zuiniger met mijn tijd en energie om te springen. Alleen partijen volledig  op mijn computer zetten met stellingen die ik zelf boeiend vond.  De andere alleen kort vermelden op grond van alleen mijn eigen waarneming ter plekke.  (Deze week met Komodo gekeken naar Stefan- Jos en Ron –Gerrit.)  En niet de hele partij bespreken, maar alleen de voor mij mooiste of leerzaamste ogenblikken. Als u uw eigen partij absoluut toch op de site wilt zien verschijnen, stuur me dan het desbetreffende pgn-bestand van uw eigen computerprogramma op. Dat scheelt veel werk.

Ik heb me maandagavond wel weer vermaakt. Ab werd ingeblikt door Bert. Ab was niet opgewassen tegen diens KI. Door Ab’s in deze opening niet gebruikelijke te snelle ruil in het centrum stonden daar al gauw alle zwarte stukken te popelen om akelige dingen te gaan doen in het vijandelijke  domein. Bert kon derhalve al na drie kwartier bij de buren gaan buurten. Excuus voor Ab: hij sukkelt even een beetje met zijn fysiek. Daar wordt je schaakniveau zelden hoger van. Duim voor hem dat het gauw weer beter gaat.

Herman werd ingeblikt door zijn zoon. Die probeerde nog wat respect te tonen voor zijn verwekker door te weigeren de hem op zet 2 al vriendelijk aangeboden rochade te accepteren, maar niet al te lang daarna trof ik toch pa aan, hoofdschuddend -op de van hem bekende wijze- zijn stelling en zichzelf veroordelend. Hij was inderdaad al gauw kansloos.

Als feestelijk ervoer ik de aanwezigheid van onze af en toe weer opduikende trouwe globetrotter Stefan. Je hoopt dan even dat hij weer definitief terug is van weggeweest. Maar dat blijkt dan al te optimistisch. Minstens even feestelijk was ook dat Jos alweer present was en voor Stefan als sparring partner wilde fungeren. Onze hoop hem aangaande wordt misschien wel dit seizoen toch realiteit.

Gezien het karakter van beide heren kon je een levendig potje schaak verwachten. Dat werd het dan ook. Ik heb inmiddels wel gezien dat het Jos niet kan schelen wat risico te lopen in de opening. En als de tegenstander dat weerlegt, dan redt Jos zich er meestal toch nog wel uit dankzij wat tactisch vermogen. Tegen het Schots gebruikt Jos met zwart een stokoude variant uit 1900 met een onbesuisd lijkende dameuitval.  Afgelopen jaren 2x in de externe competitie gezien en nu dus intern!

Foto's groter of beter? Klik erop!

  Jos1

Aan Stefans pantomimiek valt wel te zien dat het ook nu Jos weer gelukt is zijn tegenstander te verrassen.  Op de 5^e zet mist Stefan de sterkste. Maar het voordeel is dat dan ook Jos moet gaan denken. Op de 6^e kan hij flink voordeel voor zwart verwerven met Pg4, maar durft het niet aan. Beide heren steken heel veel tijd in hun voortzettingen. Stefan blijft overeind.

Bij zet 13 fluistert Jos me toe dat hij echt niet weet of zijn zet goed is. ‘We zullen wel zien.’

 Jos1

12. ….  0-0-0 . Normale mensen zouden hier eerst maar even met 12. …. Dxe5 dat achterstallige pionnetje hebben teruggepakt, maar dat vindt Jos natuurlijk te simpel. Onze redelijk normale computer pakt zelf ook terug. En vindt de stelling dan bijna gelijk.  Doch Jos vindt dat het een beetje levendig moet blijven. Maar Stefan ruikt zijn kans en verdedigt  zijn  pluspion met verve. 13.f4! f6 14.Df3 Df5

  Jos2

En hier zien we nu hoe de betere schaker bijna altijd gelijk krijgt, ook als hij het eigenlijk niet heeft.  Want na 15. 0-0!  fxe5  16. fxe5   Dxe5 blijkt ineens dat de stand materieel gelijk is, maar wit allerlei tactische mogelijkheden krijgt.  Na 16. …..  Dxe5 volgt 17. Pe4!   (Na 16. De6 trouwens ook 17. Pe4!). Heel leuk wordt het als zwart voor de verleidingen bezwijkt en na 16. fxe5 direct 16. … Dxc2 speelt

  Jos3

17. Pe4! Le7  ( 17. ..  Pxe5??  18. Df5+  !!   Pd7 19.  Pd6 +  en ook de dame op c2 staat in. Dus damewinst voor wit.)  18. Tf2!  Tf8  (de enige, want op andere redelijk ogende  zetten volgt Lg5 met groot voordeel. Want nu blijkt dat de zwarte dame geen goede velden heeft.)  19. Txc2 Txf3 20. Lf4  en wit staat beduidend beter.

Nu heeft Stefan dat natuurlijk wel allemaal gezien, maar hij wil het kordater aanpakken.  Hij speelt in de diagramstelling na 14 …. Df5

   Jos2

15.g4? 15…Dxc2!  Daar hoeft niet heel lang over nagedacht want andere versnaperingen zijn er niet  16.e6!? Ziet er aardig uit, maar is het helaas niet. (Na 16.0–0!  fxe5 17.Pe4 Le7 18.Le3 vindt K. de stand ongeveer gelijk)  16…Pb6!  (nog sterker zou het onwaarschijnlijke 16. …  Pb8 en daarna 17. …  Pc6 zijn geweest vindt Prof Dr K.   Maar ja, dit is goed genoeg.)  

Jos4

Hiet staat zwart al beter, maar wit kan nog het weinig aantrekkelijke Pf1 gevolgd door Pe3 proberen. Maar wat Stefan nu speelt is een regelrechte blunder:

17.De4??   Txd2   18.Dxc2 Txc2 met stukverlies voor zwart.

Nu dacht ik ter plekke te zien dat Jos hier remise aanbood. Maar dat moet ik verkeerd begrepen hebben. (Hoewel ik wel eens meer zoiets van Jos gezien heb: uit sportiviteit.) Ik neem nu maar aan dat Stefan hier opgaf.  Een mooie partijtje, en geen schande om van iemand te verliezen die zoveel durf en tactiek in zijn spel stopt.

En alweer leuke stellingen bij Ron-Gerrit. En net als vorige week kwam na enige tijd Gerrit een beetje klem te zitten. Weliswaar had zijn dameloper dit keer wat meer mogelijkheden, maar opzienbarend was het toch niet. En alweer als naar gevolg van zijn grote liefde:  e7-e6.  En dus zie je nu ook weer de witte aanval aanzwellen. Weer omdat er te weinig zwarte stukken op de koningsvleugel kunnen assisteren. Maar simpel is het nog niet. Als Ron dan begint te blazen en te hoofdschudden weet je dat er flink moet worden nagedacht. En als Gerrit dan begint te lachen weet je dat die nog wel kansen ziet.

  Ron1

Hier ziet iedereen natuurlijk aankomen:   20. Dg4!

Ja wat moet je nu? Pion op e6 staat in.  Maar wellicht is het nog belangrijker om hulptroepen te activeren voor de koningsstelling. Maar hoe? Pion op e6 maar prijsgeven?   Tf7?  Maar dan zie je weer narigheid opdoemen met wat dan een vrijpion wordt op e5.  Gerrit kiest voor dekking   20 …  Tae8.

  Ron2

Ron speelt hier 21. h4. Wat ik stiekem een beetje hoofdschuddend aanzag. Beetje sloom zetje! Kan niet slecht zijn,  maar hier zoek je toch wat leukers!  Wat is er moeilijk of eng aan het voor de hand liggende stukoffertje 21. Lxg6 !?  Dan is 21. …  hxg6 toch niks, want dan volgt Dxg6+ en daana Tf3!! Een matmanoeuvre volgens het boekje. Dit is toch gewoon een leuk schaakprobleem. ‘Wit speelt en wint zo het snelst. ’ Toen ik dat opperde (een paar zetten later toen Ron al verder op weg was met z’n eigen plan) keek Ron bedenkelijk.  Thuis achter de computer zie ik pas wat de boel toch aanmerkelijk ingewikkelder kon maken. Misschien had Ron dat gezien en was na vier of vijf zetten vooruit denken achter zijn horizon geraakt, en had gekozen voor een minder ingewikkelde, minder sterke, maar evengoed ook wel prima aanvallende voortzetting.   Als ik daar had gezeten en na vier keer zetjes herhalen had moeten toegeven  dat ik het vervolg niet meer kon zien had ik dan maar vast  21. Tf3 gespeeld.

Komodo vindt ondanks de diepe complicaties  21. Lxg6 toch verreweg de beste, en anders dan maar 21. Tf3. Ook sterk.

Welke complicaties  zag ik niet na Lxg6?

  Ron3

(21.Lxg6)   Pxe5! een tussenzetje dat ik niet gezien had   22.fxe5 en pas nu hxg6

  Ron4

Natuurlijk staat wit hier gewonnen, maar wel kunnen zwarte stukken ter verdediging komen aansnellen

23.Pe4!? laat dat knol ook maar eens lekker meedoen  Dxe5! 24.Dxg6+ Dg7

  Ron5

 25.Pf6+   en wit wint in de aanval. Maar ja, dan komt er ook nog veel, en zie dat allemaal maar eens lang vooruit. Want materieel staan ze nog gelijk. Dus had ik wel gelijk met Lxg6, maar slechts een beetje.

Na Ron’s h4 wordt de sitiuatie toch ook voor zwart al gauw nijpend. Maar ja, het wordt ook nu zuchten en puffen want men voelt gewonnen te staan en wil het dan toch niet graag op de valreep verpesten. En dat gebeurt niet. Hoewel Ron niet steeds de allerbeste zetten doet  (waarom ruilt hij de dames?), hij doet wel de eenvoudigste ook tot winst leidende. En het slot is grappig. Nog steeds materieel geen groot verschil. Maar de zwarte stukken staan er weerloos bij, evenals de koning.

  Ron6

Ik dacht aan Th7+  Kd8 en dan Txb7 Lxb7   (bxa2  Ta7!)  en axb3 en de g-pion is niet te stoppen en gaat voor promotie.

Maar Ron zag iets veel leukers   43. Lxc6!  Pxc6 44. Te8 mat!   ( Ook 43 ….  Ld7 44. Lxd7 leidt tot dat mat met Te8 ) Boeiend allemaal!

Ben benieuwd of ik nog commentaar krijg.

 

 

Omdat ik een uitvoerige en leuke mail van Ron kreeg, en hij er duidelijk hier en daar anders over denkt  dan ik, hierbij zijn hele verslag. Wellicht dat op onze meningen nog verder commentaar van het veld gaat binnenkomen. Zou leuk zijn.

Hoi, Eddy,

Leuk dat je er was. Ik kneep hem wel hoor. Eerst of er wel genoeg zouden komen en vervolgens toen ik de tegenstand zag. Uiteindelijk 4 winst en 4 remise was geflatteerd, maar ik was niet ontevreden. Mijn beste partij speelde ik tegen Gerrit en ook tegen angstgegner Bert was van beide kanten een goede partij.

Impressie van de avond:

– Herman was niet lekker en had zijn dag niet, pakte onnodig pion niet terug, verloor vervolgens stuk en nog een en kwam er niet meer aan te pas.

 – Tegen Peter koos ik bewust Engels, wat ik deze avond op meer borden probeerde. Dat leidt vaak tot moeilijke stellingen. Ik kreeg kans om hem met d4-d5 een achtergebleven pion op d6 te geven, die snel verloren ging. Vervolgens manoeuvreren, maar mijn overwicht was lastig, hij probeerde iets actiefs en dat kostte hem een paard en de partij.

– Ook Engels tegen Frank, maar die schiep lastige tegendreigingen, wat mij de nodige hoofdbrekens bezorgde. Dat resulteerde in 2 stukken voor toren en pion. In moeilijke stelling waren we beiden tevreden met remise.

– Ook Engels tegen Paul, maar die speelt  een heel andere opzet (wat ik weet), waardoor de stelling veel kenmerken krijgt van een “Gesloten Siciliaan”. Met een paard op d5 verzuimde ik om met het zetje a3 de reactie Pb4! te voorkomen. Paul stond toen wat beter, maar de remisemarge was niet overschreden, hij probeerde het nog wel. Veel ruilen door mij en terecht halfje geaccepteerd. Maar nergens dus nog kans op enig voordeel voor mij. Zeer solide Paul.

– Martin wist mij gelijk te verassen na 1. d4, Pf6 2. Pc3, e6 3. Lg5, Le7 4. e4, Pxe4 !? Ik wist dat hiermee “iets” was. Maar wist niet meer wat, maar Martin deed zelf direct later de juiste suggestie. 5. Lxe7, Pxc3. Nu moet wit dus 6. Dg4! spelen. De pointe is dat na 6…., Dxe7 de tussenzet 7. Dxg7 kan! Want 7…,Db4 werkt niet omdat zwart geen goed aftrekschaak heeft. Wit verliest dan geen pion en staat beter  (???ES). 

  

Nu was het ploeteren voor mij. Met een truc won ik een kwaliteit tegen nog een pion en resteerde een heel moeilijk eindspel. Martin en ik hebben deze partij, die als laatste overbleef, doorgespeeld en uitgevluggerd. Ik won met mazzel, maar Bert en Paul lieten zien hoe zwart het beter had kunnen doen en wit gemakkelijk kan verliezen.

– Jos pestte mij met 1..,b6. Ik kwam eerst beter te staan, maar plan met Lb1 en Dc2 was toch niet goed (Houdini). Ik kreeg geen doorslaande aanval tegen zijn koning, nee hij kreeg opeens een zeer sterke aanval (typisch Jos). Ik kon me nog wel verdedigen, maar hij had mogelijkheid tot zeer sterk en tijdelijk stukoffer. Hij bood sportief remise aan, wat ik graag accepteerde. Hadden we doorgespeeld, dan had hij waarschijnlijk wel gewonnen.

– Tegen Gerrit bewust voor 1. f4 gekozen. Alvast een pion daar (de favoriete van Bert) voor latere koningsaanval. Het werd een vorm van omgekeerde Stonewall, waar Gerrit maar niet zijn Lc8 in het spel kreeg. Ik kon mij permitteren om met mijn koning op f1 terug te slaan, naar g2 te lopen en na korte rochade van Gerrit met mijn g en h pion te gaan stormen. Met uiteindelijk een dame-offer op g7 kon ik de partij beslissen.

– Tja, wat open je tegen Bert? Dan maar 1. Pf3 en vervolgens g3, Lg2, d3, 0-0 en gezien zijn opzet met Lf5 voor c4 gekozen later. Vervolgens hele partij loeren op e4 break. Dat lukte uiteindelijk wel, maar pion moest door naar e5. Ik stond mogelijk toen wel ietsjes beter, maar Bert had wel solide stelling. We besloten tot remise. Al met al een geslaagde schaakavond.

Groet, Ron

Maandag 27 augustus startte het nieuwe seizoen. Traditiegetrouw ging de kampioen het opnemen tegen alle andere schaakvrienden van Aris de Heer tegelijk. Gezien onze uitgedunde gelederen mochten we spreken van een goede opkomst. We misten alleen Ab Hauer. Hopelijk alleen nu. Het lijkt er dus op dat vrijwel iedereen er van doordrongen is, hoe belangrijk zijn aanwezigheid is, willen we het redden in de tweede klasse NHSB.

Foto's groter of beter, klik erop!

  2S7A4042WEB

Ron mocht vandaag als eerste ervaren, dat als ze er zijn, ze niet over zich laten lopen. Hij kreeg taaie tegenstand te verduren.

Alleen Herman was al gauw het haasje. Al in de opening overzag hij een pionvork en verloor aldus een stuk. Dapper zwoegde hij verder, maar dat kon Ron wel op zijn routine uitschuiven.

Maar tegen Peter kreeg hij lang geen kansen om het ingewikkeld te maken en aldus onze trouwe, veelbelovende laatinstromer tactisch van het veld te tikken. Hij moest dus maar geduldig positioneel wachten tot het leuker werd.

   2S7A4038WEB

Nu zijn dat niet de partijen voor een simultaangever waar de meeste energie in gaat zitten. En uiteindelijk kwam er toch een fout. En kon ook deze partij zonder veel moeite worden uitgeschoven.

Tegen Gerrit pakte Ron de opening actief aan en dat is niet Gerrit’s sterkste punt. Die stond dus al gauw in de opening passief, vooral door een machteloze loper op c8, die vrijwel de totale partij noodgedwongen stond te niksen.  Ik probeerde als toeschouwer de hele avond te bedenken hoe Gerrit nog actiever zou kunnen worden, maar zag het ook niet. (Jammer, ik had het hem graag willen influisteren. Was nog niet eenvoudig geworden, want Ron zag naast zijn schaakarbeid ook nog kans mij in de gaten te houden.  Hij had me al toegesist dat ik Martin niet mocht voorzeggen. Wel vleiend, want ik denk dat die jongens het inmiddels zelf meestal veel beter zien dan ik.) Ron moest hier wel even een plannetje bedenken om gebruik van te maken van Gerrit’s machteloosheid. En dat deed hij. Hij kon dat daarna zonder veel nadenken ten uitvoer brengen. Hij gebruikte zijn koningspionnen niet om zijn koning te beschermen maar om aan -te- vallen! Op de foto kunt u zien tegen wat voor griezelige bestorming Gerrit moest aankijken. En dan begint hier de fase waarin wit het natuurlijk af moet maken, maar dat vraagt dan wel even rekenwerk en precizie. Nou die kwamen er.

  2S7A4057WEB

Hoefde Ron in de zojuist gememoreerde potjes niet heel veel energie te steken, dat lag al anders bij Paul, Bert, en Frank. Maar met veel strategisch gezwoeg lukte het hem toch bij alle drie wat voordeel te verwerven.

Dat zei ik tegen Paul na afloop, maar die ontkende dat. Nee, het was terecht remise! Dat is in de eindstelling  na Tbxc8 wellicht waar, maar een aantal zetten hiervoor had wit toch betere kansen.

 2S7A4036WEB 

Eindstelling:

       Paul1

Enkele zetten eerder:

Paul2

Na …   cxd5 vindt K. dat wit toch na Tc1, al of niet na eerst d4, beter staat. Die toren op a7 is een beetje vervelend. Maar het werd remise.

Bij Bert ging het ook niet vanzelf. De twee kemphanen van de interne deden ook nu weinig voor elkaar onder. In onderstaande eindstelling werd tot remise besloten.

  Bert1

Ik denk niet dat Ron daar in een gewone partij tevreden mee geweest zou zijn. Maar ja, zijn tegenstander is niet de eerste de beste, en het wordt al laat, en men wordt toch moe van zo’n simultaantje. Ik vroeg me al enkele zetten eerder af waarom Ron niet gewoon f4 speelde. Ook nu is dat zeker een zet! Na bijv. wat herschikken van de torens zijn er beslist gemakkelijker plannen te bedenken voor wit dan voor zwart. Dacht uw argeloze toeschouwer in zijn onnozelheid.

Frank’s partij heb ik onvolledig gevolgd, maar wel kreeg ik mee:

  2S7A4035WEB

 

Frank1

Dat is toch gewoon stukverlies!?

Maar als ik enige zetten later ga kijken zie ik dat materiële overwicht niet. Hoe kan dat? Toch staat wit nog steeds gewonnen. Dacht ik. Dacht de computer ook.

  Frank2

Ik keek met Frank na afloop naar 1.  ….  Tfe8 maar ook nu kan er toch van alles. Zelfs  2. T1xe8 Taxe8  En opnieuw kan er van alles, maar het simpele 3. Lxd6 is ook genoeg. Maar wit moet daarna wel even Kh2 spelen om wat gezeur over de onderste lijn te voorkomen.

Waarom Ron remise acepteerde begrijp ik  niet echt. Of heb ik het verkeerd?

Mijn conclusie : drie plusremises voor Ron, en vooral omdat het laat begon te worden.

Maar wellicht ook omdat Ron al zijn energie nodig had voor de partijen tegen Martin en Jos.

Die waren bijzonder.

Martin at een pionnetje, maar moest daarvoor dulden dat er een heel vervelende loper op d6 stond die zijn verdere ontwikkeling danig in de weg zat (nu ja, van zijn schaakstelling bedoel ik). En ja, die twee krampachtige paarden aan de rand. Van de stelling hieronder vindt K. dus dat wit beter staat.

  Martin1

Ron speelde hier  1. c4  Wat mij verraste. Het leek me best sterk. Zo kun je de positie van die heerlijke loper op d6 wellicht nog verstevigen met c5. Maar K. vindt dit niet het beste plan. Die adviseert hier 1. Pb3  ( Bijv. …. Pc6  2. Kd2 (hallo!) f6 (o.a.)  3. Lb5 met nog steeds iets beter spel voor wit.) Het wordt wel erg ingewikkeld intussen. Je zal het als simultaner maar moeten uitrekenen! En Martin, die deze hele fase uitstekend speelt, gaat zich nu los worstelen.

4…b6! 5.Tc1 La6 6. Le2? [6.h4!?] 6…Tc8!

Martin 1b

7.c5? dat was het plan, maar het werkt niet goed Lxe2 8.Kxe2  zwart staat nu echt beter. Dus inmiddels kunnen we gaan spreken van een knap potje schaak van Martin. Pb7 Begrijpelijk! Weg dat ding op d6. Maar andere zetten zijn nog iets sterker (8…Pc6!?; 8…b5!)] 9.Pc4? objectief gezien maakt dat de zaak niet beter, maar het creëert wel een nieuwe dreiging. Een paard naar d6 i.p.v. een loper is ook lollig.  9…bxc5 10.dxc5

  Martin2

En nu ziet het ernaar uit dat zwart voor de tweede keer een pion wint, op c5,  en de risico’s maar op de koop toeneemt. 10. Paxc5?  Logisch toch! Weg met dat steuntje van Ld6. En nog een pion. Heel smakelijk!  Maar interessant blijkt bij analyse dat K. totaal niet kijkt naar die pionwinst. Die wil eindelijk zijn ontwikkeling voltooien en legt daartoe bijv. de volgende lange en diepzinnige variant op het bord legt:   10…f6! 11.Tc2 Tc6 of (11…Kf7) 12.Tb1 Pxd6 13.Pxd6+ Ke7 14.Pe4 f5 15.Tb4 Pb6.  met voordeel voor zwart!  Ik stond na 10. ….   Paxc5 een beetje mee te denken over na Lxc5 terugslaan met Paard of met Toren, en fluisterde wat naar Martin! Oei,dat mocht niet! Maar mijn suggestie was hoogstens verkeerd geweest.  11.Lxc5 Ik dacht dat hierna slaan met de toren beter was dan met het Paard. Martin kennelijk ook.

  Martin3

11…Txc5?

Maar beter blijkt toch  11…Pxc5!! 12.Pd6+ Ke7 13.Pxc8+ Txc8 en dit eindspel met 2 pionnen voor een kwaliteit taxeert K als gelijk. Bijv. 14.Tc2 ter verdubbeling 14…d6 15.Tb1 Kd7 en wit kan niet binnenvallen met zijn torens  12.Pd6+ Ja, ook dit wordt een kwaliteit tegen 2 pionnen, maar de witte stukken staan nu beter. K. geeft nu een plus voor wit!   Pxd6 13.Txc5 Ke7 14.Tb1

  Martin4

Van de rest heb ik geen stellingkiekjes meer, maar weet wel dat zwart toch langzamerhand de witte activiteit kon neutraliseren en beter kwam te staan, en het eindspel misschien zelfs had kunnen winnen  (vonden onze andere matadoren achteraf) , maar Ron schwindelde zich eruit en won tenslotte zelfs nog fraai met een dame-offer. Wat een partij!

Niet alleen hier had Ron veel energie voor nodig, maar ook bij die tegen Jos. Die vertrouwde me op een gegeven moment toe dat hij geen idee had hoe het er nu bijstond. Het was een erg strategische stelling. Maar dan zoekt Ron de tactiek. Met een loper op b1 en een dame op c2 hoopt hij een koningsaanval te creëren.  Misschien is dat te simpel gedacht, zeker tegen een tacticus als Jos. Hoe ga je die niet al te degelijk ogende zwarte koningsstelling te lijf? Als Ph4 mogelijk wordt? Een derde aanval op g6? En dan een stukoffertje?

Maar het lukt niet Ron echt. Ook de positie in het centrum blijkt slechts schijnbaar gevaarlijk.

Jos1

Jos reageert koeltjes, en creëert tegenkansen. Met zijn sterke loper op b7. Jos schijnt al lang te weten dat die witte koningsaanval niet sterk genoeg zal zijn.  

Jos2

Het lijkt hoopgevend, maar K vindt hier de zwarte stelling al veel beter. Als wit hier aan zet zou zijn zou bijv. Pxg6 weerlegd worden door Le4!

Via d5 gaat de zwarte dame zich verdedigend met de aanval bemoeien. Dat is het mooiste bij schaak: aanvallend verdedigen!  Ron zoekt wanhopig naar andere aanknopingspunten nu dat treintje op c2 en b1 toch te primitief lijkt. Dan maar met de dame op f4. Maar de zwarte tegenaanval wordt inmiddels te sterk.

  Jos3

1. … Pd5   2. Dg3 g5! 3. Pf3 Pf4  4. Te1     zal wel moeten, want Pe2 kun je echt niet toelaten.

Jos4

Een mooie stelling.  Ik stond erbij en keek ernaar. Nu is zwart in de aanval. Kun je hier niet  een paard offeren op g2?  Nee, dat is al te mooi, want die grappen worden in de kiem gesmoord door 5. Le4   Dan maar  wat rustiger de zwarte aanval verder versterken? En  zwart kan wel gewoon ruilen op f3. Waarna wit een eindspel in moet met een veel minder prettige pionnenstelling.  K. ziet het allemaal wel zitten.

Maar Jos biedt remise aan. Wat Ron natuurlijk dankbaar accepteert. En later benoemt als een sportief gebaar van Jos.  En dat moet het wel geweest zijn. En wellicht had Jos ook geen zin in zo’n nog veel tijd vergend beter eindspel. Zo gaat het vuurtje  als een nachtkaars uit.

Maar wat was het allemaal weer spannend.

En zo bereikte Ron een mooi resultaat met 4 remises (waarvan  drie  ‘plus’remises )  en 4 winstpartijen.  6 uit 8. Fraai!

Eindcorrectie moet nog plaatsvinden