Een gezellig, klein onderonsje door nogal wat afwezigheid.

Herman moest opboksen tegen Bert. Een (nog) bijna hopeloze opgave natuurlijk.  Toch deed hij de opening weer even niet slecht. Het werd een soort Caro Kann, een voorkeur van Bert meen ik me te herinneren, maar dan wel van heel, heel lang geleden. Maar Bert doet het ook niet meer op z’n sterkst.

  12HermanBert1

4. … Lg4?  Le2  lang niet slecht, maar waarom niet 5. dxe5  Lxf3  6. Dxf3  dxe5  7. Le3 met nog beter spel voor wit.  Na zet 7. Lc4?  (h3  of Le3 ) staat het toch nog aardig gelijk, maar dan volgt iets wonderbaarlijks

  12HermanBert2

8. Pg5?  Ziet Herman niet dat hij een dame verliest, of is het veel diepzinniger? Heeft hij gezien dat hij na 9. Lxf7+ en Kf8 die dame terugwint met 10. Pe6+ . Maar dat verliest uiteindelijk dan toch een stuk. 10. .. Kxf7  11. Pxd8+ Txd8  En hier zal de horizon gelegen hebben.  Want na Txd1 blijft wit een stuk achter.   En na  9. Pxf7 wat gespeeld wordt, brengt zwart ijlings zijn dame in veiligheid en blijft wit een dame tegen een toren achter. Een blunder van wit natuurlijk, maar toch  wel met enige diepte! U weet het intussen wel, over Herman wil ik geen kwaad woord horen.  Hierna spelen beiden voor de gezelligheid nog even door. Maar al gauw kan Bert achteraf aan Herman nog wat college geven.

Gerrit-Ron was wel een rustige, maar toch leuke partij.

Gerrit probeerde met een passieve, gesloten oplossing Ron’s Siciliaan te ontregelen. Die van de gelegenheid gebruikmaakte om daar een soort Draak van te maken. Terecht, denk ik, want alle voor een Draak gevaarlijke voortzettingen kunnen in  Gerrit’s opzet niet meer. En zonder die is een Draak een mooie agressieve opening.  Gerrit vervolgde met een typische Gerrit-manoeuvre om Ron’s gefianchetteerde loper te neutraliseren, en liever nog af te ruilen.  Op zich een goed idee, maar het kost wel tijd!

  12GerritRon1

6. Lc3  en daarvan probeert zwart gebruik te maken met 6. … e5, en zo zijn kleinood op g7 in stand te houden. Normaal is dat een verdachte zet, wegens het veld op d5, maar het kost in deze opstelling ook weer hergroeperingszetten als je daar nu gebruik van wilt maken. Gerrit is nooit te beroerd om op de vierkante centimeters te opereren, maar daardoor staat zwart al gauw wat gemakkelijker:

12GerritRon2

 10. Pxd4?  exd4  11. Pd5 Pxd5 12. exd5

  12GerritRon3

12. ..  Te8!  Door wit’s tijdverlies staan de zwarte stukken er mooier bij. Overal liggen er lijnen en diagonalen voor hem open. Wit moet krampachtig opereren om niet gelijk flink in de problemen te geraken. Met name de rochade is door die tempoverliezen in de knel gekomen. 13. Dd1   Zoiets zal wel moeten. Of gelijk maar Kf1? Lollig is anders. 13. … De7! 14. Kf1  Noodzakelijk kwaad. Hierna staat zwart al superieur en wordt het keepen voor wit. Ron pakt het doeltreffend aan, en met elke zet wordt het gevaar voor wit dreigender. Na zet 20:

12GerritRon4

gaat wit alvast een pion verliezen.

Ron:  “Even een korte impressie van mij. Ik heb nog nooit zo lekker gespeeld. Origineel spel van Gerrit, maar niet feilloos.” “Paul zou gelijk op d5 geslagen hebben, maar eerst a5 is toch veel leuker? Wit kan niets doen, pion loopt niet weg. “

Na zet 23. Zwart overheerst, maar toch moet Ron bij de rest steeds diep nadenken, heel precies spelen! Wit blijft spartelen en een ongeluk zit in een klein hoekje. Een toreneindspel met één pion meer, eist grote waakzaamheid.

12GerritRon5

23. ….  De2 ( ?  ….   a4!) 24. Dd5?  ( 24. d4!? cxd4  25. Thd1) Dxa2!

12GerritRon6

En als bezoekers opperden we nu dat Gerrit een potje dammen begon: 25. Dxd6? Ik sla, jij slaat, ik sla, jij slaat, ik sla. Maar dat maakt de zaak alleen nog maar erger voor wit.

  12GerritRon7

Hierna gaan die twee (!) zwarte vrijpionnen verder lopen. Ook nu nog moet voorzichtig geopereerd worden. Wit blijft loeren. Dreigt nog steeds af en toe gemenigheden. Ron neemt geen enkel risico, laat af en toe zelfs uit veiligheidsoverwegingen  een snellere mogelijkheid liggen, hij schuift geduldig verder naar promotie. En na zet 38. geeft wit op.

Ron: “Gerrit was machteloos, ook al probeerde hij het nog wel.”

 

En dan was daar ineens onze slimme vogel Stefan Vink weer! Even overgevlogen uit het land van onze tegenvoeters. Hij speelt daar ook in een club. En dat was te merken. Hij was een toonbeeld van diepe concentratie. 

  2S7A2521WEB

Ab speelde goed vanavond. Hij was afgestapt van zijn drierijen-systeem. Nog steeds was het een beetje passief, maar toch veel minder ernstig dan anders. Stefan ging er stevig tegen aan. Maar rond zet 12 (…  h5?) stond Ab er redelijk degelijk bij.

12AbStefan1

Zwart heeft ruimte-overwicht, maar de boel zit een beetje op slot. En aan twee kanten tegelijk aanvallen is niet eenvoudig. Het lijkt een beetje of wit snel zijn stukken uit hun holen tevoorschijn kan halen, 13. Pg5!?  ziet er hier al aantrekkelijk uit.  Aanval op  h5 en op het loperpaar.   En Pc4  kan, en Lc1 – g5.   Daar begint Ab vast mee.  13. Lc1.  Maar gaat misschien iets te aarzelend verder. En hierna begint Stefan aan lange spitsvondige manoeuvres. En krijgt ineens de wind mee als Ab besluit lang te rocheren, waarschijnlijk met de gedachte dat de boel aan de damezijde zo vast zit dat zwart daar toch niets kan beginnen. En dat dacht uw wijsneuzige verslaggever ook! 

  12AbStefan2

Maar dan zorgt Stefan voor de sensatie van de avond:

20. g3 ?  Ab zal even willen voorkomen dat zwart Pf4 speelt. Maar niet goed. Maar zie dat maar eens aankomen! 20. … Pxa4 ! Daar schrok iedereen van. Dat kan niet helemaal goed zijn! Dat moet toch wel te verdedigen zijn? Maar het is wel goed. En totaal winnend. Niet slaan heeft geen zin.  Dan volgt Pc3. Dan zal Lxc3 wel moeten, en na bxc3 volgt een verschrikkelijke zwarte aanval na a4. Wit is ingemetseld.  Dan maar wel slaan, maar dat blijkt ook niet te werken:

21. bxa4

  12AbStefan3

21. …. b3!!!     Veel beter dan Pc5. Mooi hoor! Maakt de weg voor de dame (en loper) richting koning vrij.  Ab speelde 22. Kb2 en gaf na Da3+ op  ( mat in 3 )

Maar alles was nu onvoldoende.  Een paar voorbeelden:

22. cxb3 Da3+ met mat in zes

22. Tdg1  b2+ 23. Kb1  ( Kbx2 Da3+ en mat in 2)  Da3  dreigt mat in 1  24. c3  Da1 en dit  is niet meer te verdedigen.

Enz.

In de post mortem-analyse keken we naar de gekste dingen: 

Terugofferen dan maar:  22. c4-c5 Dxc5  23. Lb4 Dxb4  24. cxb3  Grote seizoenopruiming , alles met de bedoeling de witte Dame nog ter verdediging te kunnen laten opdraven naar b2 of zoiets. Maar als het al een beetje helpt (het vertraagt alleen maar) wit blijft altijd met materiële achterstand zitten.

Hetzelfde geldt voor mijn voorstel voor een noodgreep 22. Lb4

  12AbStefan4

Het sterkst is hier 22. … b2+ en of wit nu slaat op b2 of erachter wil schuilen, daarna slaan met 23. ..  Dxb4     (maar direct slaan met 22. … Dxb4 is natuurlijk ook goed:  23. cxb3 Pc5  24. Db2  (is nog net bij de hand, maar het helpt niet meer) na Pxb3 en Tb8 wordt de zwarte aanval onstuitbaar.)

  12AbStefan5

Onverdedigbaar.   24.  c3  dxc3  25. c5  (dreigt even een schaakje, daar kun je even iets aan doen)  0-0 en zwart heeft de goede voortzettingen voor het uitkiezen    24. c5  0-0  waarna Pc5, en zwart stoomt door.      Enz., enz.

  2S7A2523bWEB

Eens even kijken. Kan ik niet offeren? Ab maakt een wat verbouwereerde indruk.

Was mooi allemaal. We vinden dat Stefan nog maar eens vaker langs moet komen.

 

Nog een keertje op tata-safari. Betere plaatjes maken van zeldzame dieren.

Foto's beter of groter? Klik erop.

Giri lijkt vóór zijn partij al een beetje plezier te hebben. Of is het toch een nerveus lachje? Hij zei na afloop van zijn partij dat hij geen stress ging voelen, nadat hij na vanmiddag ongedeeld op de eerste plaats staat. Maar dat Mamadyarov en Carlsen dat eerder zullen hebben.

Carlsen kijkt best een beetje zorgelijk, vind ik. Daar had hij ook wel reden voor. Hij moest erg diep nadenken om tegen Anand met zwart in de pas te blijven. Mijn vrouw roept altijd als ze zo’n foto ziet: “Wat is die vent toch lelijk!”

Inderdaad. Schaken is een sport waar je meestal niet vrolijk van wordt. Zorgen, zorgen! Want dan moet je ook nog tegen Kramnik. Die  schakende ‘opa’ (naar eigen zeggen) die het nog steeds heel goed doet.

Maar er is één uitzondering.  So is een gezellige, vrolijke jongen. Die schijnt altijd van het leven te genieten en kan met iedereen in de schaakwereld goed opschieten. Die lijkt tevreden met zijn bestaan. Hij kan dan ook verschrikkelijk goed schaken en zal op zijn 24^e al een aardig inkomentje daarmee verwerven. En dat kunnen weinig Philippino’s  hem nazeggen.

Peter Svidler, ziet er wat lomp uit, maar speelt vaak mooie levendige partijen, is ook al weer 41, heeft het wel eens beter gedaan, en ziet er nu ook lichtelijk gespannen uit.  So niet, die droomt wat voor zich uit.

Karjakin is ook niet heel vrolijk. We hebben hem wel eens betere resultaten zien bereiken. Hij won het toernooi in 2009. Vanmiddag zal het hem weer niet gaan lukken om te winnen. Hij won dit jaar nog slechts één keer, en speelde verder remises.

Dus terecht is dit één van de spreuken die op de muur in de  Mondriaan-zaal valt te bewonderen. Het is best een wrede sport.

In de commentaarzaal, die ik gelukkig – het regende flink– nu wel vlot kon vinden, volgde ik met genoegen de toelichtingen van grootmeester Paul van der Sterren, twee keer Nederlands kampioen en ooit doorgedrongen tot het kandidatentoernooi voor het wereldkampioenschap.

Die ziet kans om al die kleine spitsvondigheidjes van de grote jongens waar te nemen en toe te lichten. Beetje humor zit er ook wel in. Hij formuleert glashelder en overzichtelijk en begrijpelijk. Hij heeft verschillende schaakboeken geschreven. Ik vind hem een van de leerzaamste schaakleraren van onze tijd.

Hij behandelde  eerst de partij Anand-Carlsen.  “Heel strategisch. U vindt het misschien saai, maar ik vind het juist heel spannend. Hoe ze elkaar steeds weer voor heel kleine moeilijkheidjes en uitdaginkjes weten te plaatsen.”  En hij zag kans dat op de volle zaal over te brengen. Hij zag ze en signaleerde ze. Zo werd het een veel dieper verhaal dan bij Ris afgelopen vrijdag.

Later bij Matlakov- Giri weer. Daar speelde naast strategie ook nog tactiek mee. Matlakov offerde ogenschijnlijk iets te moedig een pion in de opening, en Giri had duidelijk iets van : laat het dan maar zien! Maar kwam echt langzaam in de problemen. Wat Van der Sterren haarfijn aantoonde.  Na afloop zou Giri beamen dat hij slechter stond.Ik vond het verbazingwekkend om te zien hoe Giri met diepe, vaak tactische manoeuvres (voor normale mensen onzichtbaar, maar niet voor v.d.Sterren) toch steeds net overeind bleef.  Toen het dan eindelijk weer gelijk stond, rekende ik op remise. Daar is Giri immers wel vaak tevreden mee. Het spannendste hadden we wel gehad. Mijn hersenen waren intussen vermoeid, en dus stapte op om weer in de speelzaal te gaan kijken.

Maar toen ik om 18.00 uur weer thuis was. merkte ik tot mijn verbazing dat Giri weer gewonnen had! De waarschijnlijk teleurgestelde Matlakov had zich in het eindspel langzaam in problemen laten brengen, en toen een flinke fout begaan.

  TataGiri1

Wit heeft inmiddels zijn geofferde pion teruggewonnen. Vooral ten gevolge van de zwakte van die pion op c6 staat wit beter! Maar zwart verdedigt zich hardnekkig. Krijgt zelfs een beetje initiatief. En houdt dat vast. De fout komt bij zet 35:

  TataGiri2

35. Tc1?  De fout zit hem in het feit dat de loper op c6 gepend staat. En dat lost Tc1 niet echt op.  Er is hier maar één zet, en dat is Ke2 gevolgd door Kd3 om de toren op c2 te dekken. Dan kan daarna nog net op tijd de loper van c6 weg. Nu volgt 35…La3 36.Tc3   (36.Tc2 Pd5! 37.Ke2 (net te laat) Kd6 38.e4 Txc6 39.Txc6+ Kxc6 40.exd5+ Kxd5 en zwart blijft een pion voor)    (36.Tb1 Txc6)  36…Lb4

TataGiri3

37.Pxb4 een noodsprong, maar behalve dat de penning daarmee nog niet direct opgelost is, komt er nog iets naars bij: een vrijpion van zwart op b3. Maar ook 37. Tc2 is niet goed wegens Pd5 en daarna Kd6 en wit is te laat en verliest een pion. En op Tc1 volgt Ld2! Ook met pionwinst.  37…axb4  38. Tc5 b3 39. a5 Pd7

  TataGiri4

Nog steeds moet de aangevallen toren de loper op c6 blijven dekken. Maar hij moet weg. Maar waar hij ook naar toe gaat  zwart offert de kwaliteit op c6 en speelt daarna 41. ..  b2. Omdat nu het paard op d7 veld b6 afdekt kan de toren de promotie van pion b3 niet meer verhinderen.  Wat subtiel allemaal.  Maar dat merk ik pas thuis.

Kortom, ik heb me wel weer vermaakt.

O ja, wat ik bijna vergat: Jorden van Foreest won, en staat nu met 6 uit 9 zes plaatsen boven broer Lucas. Zo hoort het ook. En Machtelt van Foreest speelde remise en staat nu op de 4^e plaats ( van 10 ) in 3M. Wint ook weer wat Elo-punten. Hoe is het mogelijk!

Vrijdag as. voor het laatst, maar ik denk dat ik daar geen verslag meer van ga uitbrengen. Tenzij u daar wel heel erg op zou aandringen. Maar dat verwacht ik niet.

_____________________________________________________________________________________________

Ronde 9 – dinsdag 23 jan.:
Jones – Hou, Yifan	½-½
Anand – Carlsen	½-½
So – Svidler	½-½
Mamedyarov – Kramnik	½-½
Matlakov – Giri	0-1
Karjakin – Wei, Yi	½-½
Caruana – Adhiban	½-½

De eindcorrectie moet nog plaatsvinden.

Ik moest er natuurlijk weer heen. Maar het zat niet mee.

Woensdag naar Hilversum waar het hele circus een dagje uit logeren ging. We waren mooi op tijd maar voor de theaterzaal van Mediapark Hilversum stond een enorme rij. Hadden ze vergeten de tent te openen? Nee. De zaal zat al vol. Je kon blijven wachten tot er iemand de zaal zou verlaten of je kon 3 verdiepingen lager in de commentaarruimte gaan kijken. Maar daar bleek niet één zitplaats meer vrij en de accoustiek was bedroevend, ik verstond geen woord van het commentaar. Dat zegt niet zoveel want uw dove kwartelcorrespondent  verstaat wel meer veel niet, maar mijn schaakmakker André Mulder verstond het ook niet. Dus maar weer naar huis. Achter de computer nog wel wat kunnen volgen, maar het was niet zo boeiend.

Vrijdag:  Naar Wijk aan Zee. Nieuwe ronden, nieuwe kansen.

Foto’s groter? (beter worden ze dit keer niet) Klik erop!

  2S7A493WEB

Om 13.15 zat de Moriaan ook al bomvol. Waar komen al die schakers vandaan? Waarom komen we die in Middenbeemster nooit tegen? Ik sprak een paar bekenden en maakte wat foto’s. Van oude collega’s achter het bord.

En warempel daar was ze weer. Ze kan nog steeds niet met haar voetjes bij de grond. Maar ze zit nu wel al in groep 3 !!   Inmiddels een Elo van 1890 !!

  2S7A484WEB

Machteld van Foreest. Zo te zien is ze van iets geschrokken. Ze zou inderdaad vandaag gaan verliezen.

  2S7A440WEB

Van ene Daniel Kutchoukov.  12 jaar oud. Dit ventje heeft een Elo van 1977.  Hoe is zoiets in vredesnaam mogelijk!

2S7A450WEB

Ik vreesde dus ook het ergste voor de drukte in de commentaarzaal. Die was dit jaar nogal een stukje lopen verwijderd van de Moriaan: Hotel Het Hoge Duin. We vertrokken dus op tijd. We wisten niet waar dat was en liepen verkeerd. (Onderweg realiseerde ik me ook ineens dat ik vergeten had mijn kamera op de goede instelling te zetten en wist zonder kijken al dat er heel wat plaatjes bewogen zouden zijn. Stommerd! Maar ik ging toch echt niet voor jullie dat hele eind weer terug.)  Dus toen we er aan kwamen was Robert Ris al begonnen. En de zaal zat stampvol. Er was nog maar één zitplaats over. Voor mij. Maar Andre moest het op een tafeltje dat tegen de muur stond maar zien te redden . Gelukkig kon ik hier alles wel verstaan.

  2S7A494WEB

Robert Ris (Elo 2440) verzorgde het commentaar en dat deed hij goed. Ook wel grappig. Maar erg boeiend waren de partijen die hij moest toelichten nog niet. Wat het klapstuk van de middag had moeten worden, werd een grootmeesterremise. Een saai potje. Giri en Anand, samen op de eerste plaats,  gunden elkaar op een bord vol stukken remise na 20 zetten. Ik wilde eigenlijk wel weer terug naar de wedstrijdzaal, maar als ik nu wegging zou ik moeten staan als ik weer naar het commentaar zou willen. Dat kunnen mijn ouwe benen niet meer opbrengen. Dus ik bleef maar.  André heeft onder zulke omstandigheden nogal eens de neiging in slaap te vallen. Dat kon nu niet goed, omdat hij dan van zijn tafeltje zou donderen. Maar nu overkwam het mij ook. Ik sliep de vorige nacht veel te weinig. Zachtjes soesde ik weg. Af en toe knikkebolde ik weer even wakker, en dan …  Maar ineens ….. gebeurde er iets. Ris was toe aan de partij  Svidler- Carlsen.  Svidler maakte er al bij zet 5 een heksenketel van! En het bleef de hele middag ongelofelijk spannend. Compleet met offers. Waar de zaal de tanden op kon stuk bijten. Ik was de rest van de middag klaarwakker. Het werd een van de leukste partijen die ik heb meegemaakt in die 50 jaar (zoiets) dat ik het toernooi steeds bezoek.

Tata1

Ik zal u niet vermoeien met de talloze varianten die in de commentaarzaal op het bord verschenen, alleen de gespeelde zetten geven. Wit staat een kwaliteit achter. Maar zijn lopers zijn sterk, de zwarte koning staat niet veilig, en de toren op h8 doet alsmaar niks. Toch blijkt zwart voldoende tegenspel te hebben. (Via Dxd2, en Txg2)    23. Lxg7+ Txg7  24. Pxg7  Dxd2+  25. Kb1 Lc3! En nu moet Svidler toch die remise maar pakken:

  Tata2

26. Txf7+ Pxf7  27. De8+ Kxg7 28. Dxf7 Kh6

Tata3

En na 29. Df4+ Kg6 30. Df7+ Kh6 31. Df4+ en remise wegens eeuwig schaak.

Alles in deze partij met de beste zetten volgens Komodo. En dat doen die mensen zonder computer. Komodo ligt in het hotel op hun bed te wachten tot het baasje weer thuis komt. Onbegrijpelijk.

Om vijf uur was ik zo moe dat we maar naar huis gingen. Daar keek ik ’s avonds of er nog wat te redden was van mijn opnamen.  Gelukkig nog wel wat. Het is als hengelen. Soms heb je een goede vangst. Soms valt het tegen. Kwestie van geduld. Volgende week nog maar eens proberen en dan mijn pulse-net maar  meenemen.

Elk jaar zie ik weer wat meer dames. Of ga ik er op mijn ouwe dag steeds meer op letten? Vooral bij de amateurs, ook in de hogere groepen. Met mooie Elo’s, waarbij ik alleen mag denken: MeToo#!

Bij de meesters en grootmeesters natuurlijk ook wel een paar.

  2S7A461WEB

Harika Dronavalli in de challengersgroep.

En altijd is daar weer de inmiddels met schaken gestopte Peng, tegenwoordig altijd driftig aan het fotograferen. Ik herken daar wat in: “Jammer maar helaas! Maar gelukkig hebben we de foto’s nog!”

2S7A454WEB

En de opvolgster van Judith Polgar? Die alleen nog maar in mannentoptoernooien speelt. En dus alsmaar sterker wordt. In de grootmeestergroep:

  2S7A493WEB

De Chinese Yifan Hou, inmiddels een elootje van 2680 

Bijna al een oude bekende in Wijk aan Zee, net als natuurlijk

2S7A455WEB

oud-wereldkampioen Kramnik, die zichzelf een schaakopa noemde, die het nog net tegen de jeugd kan redden. Schaken met zijn ogen dicht. Daar had ik het kortelings nog met u over in Bram Vingerling.

Over opa’s gesproken:  ik zag hem al in Wijk aan Zee nog toen hij nog maar 15 was. Dat moet in 1984 geweest zijn.

  2S7A460WEB

Ex-wereldkampioen Anand. Nu is hij 48. Dat is voor schakers al een grootvaderlijke leeftijd.

En natuurlijk waren daar weer

  2S7A456WEB

Caruana. Die dit jaar onder zijn niveau blijft. Hij heeft nog steeds jeugdpuistjes, maar die heb ik maar weg gefotoshopt.

2S7A458WEB

En in de Challengers-groep Jorden van Foreest.

Maar heel opvallend, na ronde 7 staat er nota bene een andere van Foreest boven hem:  Lucas van Foreest, na 7 ronden 3^e op de ranglijst! Met de laagste elo van de hele Challengersgroep (2480). Die komt met de snelheid van een raket zijn broertje (2680) achterna.

 2S7A471WEB

Lucas van Foreest

Ik zag tot mijn verbazing dat er nog een 4^e jeugdige Van Foreest meedeed:  Nanne , even oud als Machteld, 10 jaar, elo ong. 1400.  

En natuurlijk was er weer de populaire en ijzersterke So, die vorig jaar Wijk aan Zee won!

2S7A469WEB

En dan nog zo’n wonderbaarlijke jeugdverschijning: kampioen van China, sinds zijn 15^e levensjaar, nu nog pas 18 jaar oud, en een geduchte topspeler

  2S7A478WEB

Wei Yi

Volgende week ga ik weer. Proberen eraan te denken dat ik eerst mijn kamera goed moet instellen.   Dit keer mislukte er nogal wat. Dat gebeurt me niet vaak. Sommige plaatjes hierboven zijn op het randje. Maar vooruit maar. Zo kritisch is mijn publiek nu ook weer niet.

 

Aan drie borden routiniers tegen onze (betrekkelijke) nieuwkomers. En aan bord vier een  routinier, bijna een veteraan, die zich als nieuwkomer vermomde.

Een familie-onderonsje was Martin tegen  Herman. In Martin’s plaats zou ik daar best nerveus van worden: Je kunt het toch niet maken om van je oude, weinig schaak-ervaren, vader niet te winnen! Dat legt toch druk op je! En als je bovendien ook nog een beetje met je gedachten thuis zit omdat  je jongste aanwinst van 6 weken ook al waterpokken blijkt te hebben, dan kan dat lastig worden. Maar de spanning was er vrij snel af. Als gebruikelijk speelde pa op intuïtie de (Engelse) opening niet onaardig, maar na 10 zetten volgde een ernstige fout. Toegegeven, het was een fout die schakers met meer routine best ook nog zouden kunnen maken. Zo’n verstopte loper op g2 (of g7) daar moet je altijd voor uitkijken, het is vaak een sluipmoordenaar. En Martin weet dat, en loert erop. En tikt keurig ineens de zwarte stelling aan gruzels. En dat vereist best nog flink wat vooruitkijk-werk.

  11Herman1

De zwarte stelling ziet er toch leuk uit. Pa was echt niet van plan zich in de opening passief in een hoekje te laten duwen. Goed ontwikkeld, terecht hier lang gerocheerd wat het wat spannender maakt. Aaaanvallluuuhhhh!  Goed hoor, zeker voor een nieuwkomer!  10. …  Pd4?  Maar helaas dit is niet goed. Wegens tactische grappen.

11.Pxd4    en nu doet die sluipmoordenaar ineens mee en eenvoudig ruilen van het paard zit er dus nu even niet meer in  exd4 12.Pxd5 Txd5 13.Lxb4  (13.Lxd5 of 13. Dxd5 kan ook, maar Lb4 is nog sterker)

En dan volgt nog een keer een wat minder sterke  (maar echt goede zetten zijn er al niet meer) 13…De5?  14.Dxd5 Dxd5 15.Lxd5 en zwart staat zomaar een toren en een loper achter. De rest is een formaliteit.

Ter volledigheid: zwart had het nog wat ingewikkelder kunnen maken met  bijv. 11. ….  Pxc3

  11Herman2

Maar ook dan blijft wit een stuk voor. Na 12. bxc3  (bijvoorbeeld). Maar toch best een gecompliceerd geheel, en niet zo’n wonder dat Herman dat niet allemaal overziet.   En Martin ….. beterschap met kroost!

Gerrit had een offday. Tegen Bert.  Misschien omdat hij flink geschrokken was van Bert’s zeer verrassende opening:

1.e4 e5 2. Pc3 Pf6  3. f4  Het Weens! Dat zie je niet veel meer. Het is een leuk broertje van het Koningsgambiet.  (Er staat me iets van bij dat Bert dat vaak speelde, in 1982, toen hij nog een knappe jongeling was)  Het is geen gevaarlijke opening, maar wil je er met zwart niet tegen onderuit gaan, moet je wel er iets van weten. 3. … d5 is nu het sterkste, maar ja dat wordt dan wel even een  heksenketel. Zonder voorkennis kun je daar beter maar niet aan beginnen. Ik denk dat Bert al gerekend had op Gerrit’s antwoord: 3. … d6  , immers dat is diens standaardzet tegen bijna alles.

En na 4. Pf3 exf4 5. d4 is het met verwisseling van zetten toch een koningsgambiet geworden. 5. … Pc6?  ( 5. .. Ph5!? Maar ook dat vraagt voorstudie.)  6. Lxf4 Kortom, wit staat lekker.

  11Bert1

Ontwikkeling nadert voltooiing. 2 pionnen in centrum. Open torenlijn.  Niet moeilijk om plannen te maken. Dat kan een leuke speelse avond worden. Maar dat wordt het niet, want al bij zet 11. vergaloppeert zwart zich. Net niet diep genoeg gerekend. Horizon?

  11Bert2

11. … Lxf3  12. Dxf3 met aanval op h5 èn op f7! 12. .. Pf6 is dat de redding? Nee! 13. e5  dxe5  14. dxe5

  11Bert3

Misschien bij zet 11. al gezien dat nu Dxd2 kan? Maar helaas: 15. Dxc6 !  En zwart kan opgeven. Had dan 14. ….Dd4+ nog wat geweest? (Nee, er blijven na Kh1  twee dreigingen , xc6 en xf6, dus ook dan verliest zwart een stuk.)      Niet heel moeilijk, maar  wel elegant potje Bert.

Peter verbaasde vriend en vijand  tegen Paul.

Direct na afloop al waren Eddy en Paul het volkomen met elkaar eens. In een latere mailzending verwoordde Paul nog eens ons beider standpunt:

“Peter deed alleen maar logische opbouwende zetten en bij elke zet kwam ik meer in het nauw. Halverwege vroeg ik verbaasd waar hij al die kennis en kunde vandaan had, bleek hij o.a. les gehad te hebben gehad van Piet Peelen en nog een paar illustere schakers die voorheen zijn collega's waren bij de Nederlandse Bank.”

Na zet 15 staat wit prima.

  11Peter1

16. Le3!  en hierna dreigt wit met Tc1 en Dc2  (of verdubbeling van de torens op de c-lijn) de druk op pion c7 te verhogen (zwart kan nog geen c6 of c5 spelen, want dan moet eerst de zwarte koning opzij)  Maar nu speelt wit 16. Lh4? en later mist wit nog een paar keer de sterkste, en hoewel Paul denkt dat hij in het nauw zit, dat valt dan wel al mee. Maar niettemin staat Peter nog steeds absoluut minstens gelijk. En Paul’s gelaat begon heel langzaam wat roder te kleuren.

“Gelukkig voor mij kwam bij de 23e zet bij hem het seniorenmomentje (soms heb ik dat al bij de 5e zet) en gaf hij een belangrijke pion weg. Op de 28e zet deed hij het nog eens en toen werd het wat makkelijker voor mij.”

Daar is Komodo het gedeeltelijk mee eens. Maar die ziet ook zet 19. Ph2? en zet 21. Pg4? al als minder goed. En dan al staat zwart intussen wat beter. Dus zet 23 kan je geen seniorenmomentje noemen, wit kan niet veel anders:

   11Peter2

23. Pe3 want eerst slaan op f5 is na 23 ….  gxf5 24 Pe3 f4  ook geen lolletje ( 25. Pg4 e4! )

Maar wit geeft zich nog niet gewonnen en schaakt op volstrekt logische wijze verder. Na zet 26 staat hij nog echt niet zomaar verloren. Zelfs Komodo had even helemaal niets aan te merken!  Tot zet 27.    Dan gaat het mis.

  11Peter3

27. Da1?  Wat gaat die daar doen? Die zet vat ik niet. 27. Pa7, of Dc2, zou ik kunnen volgen. 27. …  Tbf8! En nu komt er dan echt een ‘seniorenmoment’ 28. b4 ??. Ik zag het aan en liep hoofdschuddend weg. Die staat daar ongedekt en die is wit dus gewoon kwijt. Dat is toch ver onder het niveau van alle vorige zetten. Misschien is de witspeler nu ineens zijn zelfvertrouwen kwijt. Of hij is vermoeid geraakt. 28. axb4 En wit staat nu niet alleen 2 pionnen achter, maar die vrijpion op b4 is ook nog een vervelend lastpak die dreigt verder op te dringen naar de finishlijn. Dus de rest is voor Paul een eitje.

Ab-Ron was het lolligst,  voor de toeschouwers.

Waaronder Jos,  die weer eens kwam kijken. Leuk! Nog leuker dat hij voorspelde nu wat vaker te gaan komen. ‘Maar’, waarschuwde hij ‘Ik heb  intussen wel veel aan sterkte ingeboet.’  Ik vermoed dat hij de schade wel snel weer  geheel of gedeeltelijk gerepareerd zal hebben.

Ab was (eindelijk) afgestapt van zijn voorkeur voor een drierijensysteem en speelde een stuk actiever dan in het verleden, tegen Ron’s Siciliaan.  Nu is direct Lc4 en d3 niet een echte super-aanpak van de Siciliaan,  maar dat ga ik hier niet uitleggen, want Ab leest de website toch niet, en Ron weet het zelf wel. Die speelde trouwens de opening foutloos. Na zet 11 staat het aldus:

  11Ab1

K. geeft hier als sterkste 11. … Pbd7  12. f3  Le6     Ron speelt 11. … Lxe2, ook sterk! 12. Pxe2

Dit vond ik een heel fascinerende stelling. Hier heb ik lang omheen gedrenteld, en op wat afstand van de strijders met Jos over geredekaveld. Ron was intussen lang in diep gepeins verzonken. Ik zag 2 mogelijkheden: misschien 12. …  Ld6 , maar vooral 12. …. Ph5!?  Ab vertrouwde me toe dat hij na Ph5 gewoon op e7 zou slaan.  Dat leek mij niet zo gewoon. ‘Dan zal de rochade voor wit wel heel lastig uitvoerbaar worden, na Dxe7. ‘

Jos en ik hielden ons gezellig bezig met 12. ….  Ph5. En dan 13. Dh4 (Jos) of 13. Dg4 (Eddy waarna echter Jos 13. .. g6 als een bezwaar zag, omdat wit dan toch wel op e7 moet nemen, met als gevolg dus die twee kanonnen op die e-lijn op de witte koning gericht. Hij meende dat Dh4 beter was omdat er dan geen tijd is voor … g6.)  Ik fantaseerde  nog iets na slaan met Lxe7 en Dxe7 en wel met  een schijnoffer Pf4. De witte dame mag dan niet op f4 slaan wegens mat of wegens penning.

Ron speelde tenslotte helemaal geen 12. … Ph5 en ook geen 12. … Ld6. Na lang nadenken speelde hij

12. … Pe4. Ik dacht : ”Ron zal het wel het beste weten, maar mij vervult die zet met diep wantrouwen.”  Ab dacht niet lang na en antwoordde 13. fxe4 waarna volgde Lxg5.

  11Ab2

En na 14. Lxd5 staat wit gewoon een gezonde pion voor en komt er niets terecht van dreigingen langs de e-lijn! 

Nu zouden we dus een sensatie kunnen gaan beleven: onze laatste nieuwkomer gaat de clubkampioen verslaan! Maar helaas! Ab speelt 14. f4????  En verliest zijn dame!! Ziet u het? Ron wel! Na 14. … Lh4 !!  bleef  Ab geruime tijd beteuterd naar het bord kijken.

Ron: “Het was dus een goede partij tot Pe4!? De speelwijze van Ab was zo onorthodox dat ik dacht dat zwart iets beslissends moest hebben. Ik had uiteindelijk doorgerekend dat ik na slaan op e7 een kwaliteit voor blijf. Maar hij slaat natuurlijk gewoon op e4 en als hij daarna Lxd5 had gedaan, sta ik gewoon een pion achter. Ik had nu gewoon mazzel. Ph5 vind ik echt niets, beter dan Pc6 met iets beter spel voor zwart. “

Nog even terug naar Komodo want het is een stelling die dat verdient:

  11Ab4

Ik heb de machine heel veel tijd gegeven (een half uur) en dan concludeert onze huisgrootmeester: ‘De verschillen zijn heel, heel microscopisch klein, en beslissend voordeel heeft zwart nog nergens, wel een klein voordeeltje.’

Ik citeer:

In volgorde van best naar goed: 12. ….  Pc6  -0.44     12. …  Ph5  -0.38  12. ….   Pbd7  -0.36   ( -0. 44   betekent : ong. de waarde van een halve pion voordeel voor zwart!)

En omdat Ron  … Ph5   ‘niets’ vindt,  wat zijn dan de varianten die K. geeft bij  12. …. Ph5 !    ?

• 12. ….Ph5 13. Lxe7! Ab’s idee dus toch het beste . Puntje voor Ab! 13. … Dxe7  en inderdaad dreigt er nu het een en ander, maar wit kan dat toch bijna helemaal oplossen met 14. De3! (De enige zet! Want op 14. Df3 volgt inderdaad …  Pf4!  met groot voordeel voor zwart. Had ik toch aardig zien aankomen. )   Nu heeft zwart na 14. … Dd7 licht voordeel (-0.35) 15. Df3 Pf6

 

• 12. ….Ph5 13. Dg4 (Eddy) Lxg5  (13. …g6?  (Jos)  14. Ld2! Nee Jos, de loper hoeft niet te slaan op e7!  14. .. Pf6,  met totaal gelijke stelling)   14. Dxh5 Pd7  15. 0-0 Pf6 met klein voordeeltje voor zwart

 

• 12. ….Ph5 13. Dh4  (Jos) Lxg5 14. Dxh5 (14. .. g6 -hier dus ook, in iets ander verband, maar toch!-  15. …. Df3  Pc6 met bijna gelijke stelling)  14. … Pd7  15. 0-0 Pf6 16. Df3!  (Dxg5  Txe2) Dd7 met licht voordeel voor zwart

Voor de volledigheid laat  ik K. ook nog even focussen op Ron’s suggestie 12. … Pc6  Ook goed!  Bijv. 

  11Ab3

12. … Pc6  13.  0-0 Ph5  (alsnog) 14. Df3 Lxg5  15. Dxh5 g6 met  licht voordeel voor zwart (Dit lijkt allemaal sprekend op het voorafgaande maar nu is het zwarte damepaard ook van stal gehaald. Dat is wellicht voor het vervolg niet onbelangrijk)

Conclusie:

Een leuke stelling.  Je kunt niet zeggen dat Ab  is weggespeeld. Ron, Ab, Jos, Eddy, Iedereen had een beetje gelijk. Maar Zwart heeft toch nergens echt beslissend voordeel. Daar was een blunder voor nodig. Ron heeft gelijk:  ‘Ik had nu gewoon mazzel.’  Maar wat een boeiende stelling!