Alle berichten van Eddy Saraber

Probleemschaak 27 febr. in het Middenpunt

maart 3, 2017 Eddy Saraber

Ooit nam ik mij voor stellingen uit de interne als ‘schaakproblemen’ op de site te zetten.

Is een keer gelukt met stellingen van vroeger jaren. Bij elkaar verzameld uit jarenlange schaakgeschiedenis van Aris de Heer. Veel zoekwerk dus. Maar deze ronde verschenen zulke ‘schaakproblemen’ ( ‘vraagstukjes’ volgens Brouwer) aan de lopende band. Hoefde niet te zoeken. Ging allemaal vanzelf. Zal ze dus dit keer dankbaar benutten.

Ron (met zwart) moest tegen Bert. “Ik ben moe. Zware dag gehad. En dan moet ik nog tegen Bert ook.” Het leidde ertoe dat Ron gelijk maar de knuppel in het hoenderhok wierp. Dacht wellicht: ‘Zal wel niet goed zijn, maar dat kan ik misschien op tijd naar bed.’De Fajarowitsch-variant van het Budapester gambiet. Al heel lang geleden ‘weerlegd’. Maar ja. Je moet het natuurlijk wel een beetje weten met wit. De kans dat Bert het ‘wist’ , was niet al te groot. Maar je moet het natuurlijk met zwart ook wel weten. En Ron mompelde na zet 6: ‘En vanaf hier weet ik het ook allemaal niet meer’. Waaruit ik afleid dat Ron dus vanavond moedig een risico nam. Maar Bert had er wel zin in. Niks proberen pion terug te offeren voor gelijke stelling, maar ‘Fire on board’. En met succes. Hij kreeg het voordeeltje dat je hoort te krijgen met wit. Pas op de 14^e zet had hij zijn voordeeltje bijna kwijt moeten zijn, maar Ron reageerde net niet alert genoeg. Stond toen nog steeds wat minder. Gebruikte toen de methode Lohman: na een kort wild gambietje na 14 zetten remise aanbieden. En ook Bert trapte daar in: Die vond het best, want de ranglijst blijft daarmee ongewijzigd. Bert fier aan kop. Konden ze beiden op tijd naar bed. Maar dat deden ze dan toch ook weer niet. Ze bleven de hele avond lekker analyseren en schaken. Ron was duidelijk weer helemaal wakker en blij dat dit moedige experimentje nog geslaagd was ook.

Jasper (wit) trof een Peter in iets mindere vorm. Dit keer gaf Jasper niet zijn stukken weg. Peter dacht waarschijnlijk : 'Als ik hem nu even voordoe hoe dat moet, doet hij het misschien toch ook wel weer na. Hij is dat gewoon even vergeten.’ Hoewel Jasper een enkel ‘schaakprobleem’ overzag, maakte hij geen desastreuze fouten. Peter was machteloos tengevolge van een onaangenaam gat op c6 waar Jasper uiterst hinderlijk zijn stukken op deponeerde. Hij speelde vanavond gewoon heel aardig. Toen Peter zijn dame had weggegeven hield die het voor gezien.

Frank (zwart) stond al gauw wat beter tegen Martin. Martin ging net als Ron vanavond op de gewaagde toer. Tegen Frank z’n lijfopening (Frans) al bij zet 2 b3 ?? en daarna 3. Pc3 en 4 Pb5? Erg ongebruikelijk allemaal. Maar ja, je moet het wel weten met zwart. En die kans is natuurlijk ook hier niet erg groot. Ook Frank is niet zo’n openingenkenner. Maar ook hier speelde de aangevallene niet uit een boek, maar gewoon op zijn bloedeigen intuïtie. En daarna geldt ook voor Martin: ‘Vanaf hier weet ik het ook allemaal niet meer’. Wit krijgt het moeilijk tegen een vrijmoedig agressieve Frank. Die hier en daar een superprobleemzetje mist, maar het toch gewoon behoorlijk benauwend maakt voor wit. Tot zet 23 … Le6? Uw wijsneuzige Betweter riep bij de post mortem- analyse ‘Je had hier met … h4 kunnen winnen. ‘ Dat vond Frank waarschijnlijk geen leuke opmerking. Maar de computer beaamt het volmondig. Betweter ook eindelijk eens een keertje gelijk. Na Le6 is het niet meer mogelijk de aanval kracht bij te zetten. Wit komt zelfs wat beter te staan. Maar wit is opgelucht dat hij het onweer heeft doorstaan en accepteert remise.

Gerrit en Paul waren niet zo van de waaghalzerij vanavond. Het was een rustige partijtje Schots. Door een eigenaardig tempoverliesje van Gerrit 13. Lc4 en 14. Ld3 kreeg Paul het betere van het spel. Door een wat mindere 22^e zet raakte Paul dat voordeel weer kwijt. 22.. Dg6 i.p.v. Dxf3.

‘Gelukkig kreeg ik de wind opeens weer in de zeilen met 23. Pe2. Paul kon de pion op b2 niet slaan omdat dan 24. Lc3 was gevolgd met verlies van een stuk.’ Zie hieronder bij de ‘schaakproblemen’ waarom dat laatste niet klopt. Neemt niet weg dat de witte probleempjes voorbij zijn en wit zelfs wat beter staat. Maar door een misser bij zet 25 gaat dat weer verloren en ook zwart slaat de plank mis, bij zet 27. Waarna wit de dames kan ruilen, en er een eindspel overblijft met een gelijk aantal pionnen en ongelijke lopers. Daar hebben ze beiden begrijpelijkerwijs geen zin meer in. Remise.

Een normaal slot van een tamelijk ‘normale’ schaakpartij, wat je van de andere partijen niet echt aldoor kan zeggen.

Schaakproblemen.

Bedacht door spelers van Aris de Heer op 27 februari. Voor oplossingen, zie rubriek ‘Oplossingen’. Doe je best! Je kunt het!

Probleem 1:

19Gerrit1

G.v Dok- P.Verkooijen, Middenbeemster 27-2 2017

23. …. Lxb2 ? Wat volgt op 24. Lc3 ?

Probleem 2:

19Frank1

M. Zwaneveld – F. de Geus, Middenbeemster 27 febr. 2017

Wat is de winnende zet voor zwart?

Probleem 3:

19Peter1

Jasper Ittman – Peter v.Putten ,Middenbeemster 27 febr. 2017

Welk (bekend en voor de hand liggend) dodelijk offer kan wit hier brengen?

Probleem 4:

19Peter2

Jasper Ittman – Peter v.Putten, Middenbeemster 27 febr. 2017

Waarom had 11. … b6 hier direct moeten verliezen?

Probleem 5.

19Bert1

A.Kuijer- R.de Vink, Middenbeemster 27 febr. 2017

Bert speelde Dd5. In de gewone hoofdvariant van de Budapester (met 3…. Pg4) is dat een sterke zet. Maar hier in de Fajarowitsch (met 3 .. Pe4) is volgens de boeken en Komodo 6. Dc2 de beste.

Wat doet wit hierna dan tegen 6. … Lf5 ? (met de dreiging … Pg3)

__________________________________________________________________

Interne competitie

Rondje snelschaak , 20febr.

februari 23, 2017 Eddy Saraber

Het was weer zover. Vakantietijd, vluggertjestijd.

Met slechts 6 deelnemers. Maar die maakten er toch een gezellige avond van.

En het bier smaakte weer best.

De uitslagen waren weinig verrassend.

Wel dat Marco er weer bij was. Met krukken. In afwachting van een operatie aan de kruisbanden en revalidatie. En desondanks goed gehumeurd. Evenals Jasper die met vijf nederlagen evengoed onze vrolijkste noot blijft. Ik ben wel eens stiekem jaloers op al dat jeugdig élan.

Ron won de vluggertjes alweer. Had aan een remise tegen Bert genoeg, omdat die ook een remise aan Martin moest toestaan. Eerlijkheid gebiedt te zeggen dat de remise tegen Ron eigenlijk nog een wonder was. Bert was in de opening bijna overspeeld. Dus een dik verdiende eerste plaats voor Ron.

Eindscore:

1. Ron 4,5

2. Bert 4

3. Paul 3

4. Martin 2,5

5. Marco 1

6. Jasper 0

Standen

Stand na ronde 18

februari 20, 2017 Eddy Saraber

Overzicht voor ronde 18, gespeeld op 13 februari 2017

Wit		Zwart	Uitslag
Peter van Putten	–	Marco van Wijk	0-1
Ab Hauer	–	Jasper Ittmann	1-0
Bert Kuijer	–	Externe wedstrijd	½-½
Martin Zwanenveld	–	Externe wedstrijd	0-1
Gerrit van Dok	–	Externe wedstrijd	0-1
Ron de Vink	–	Externe wedstrijd	½-½
Frank de Geus	–	Afwezig met geldige reden
Joop Kuijer	–	Afwezig met geldige reden
Paul Verkooijen	–	Oneven
niels Kuier	–	Afwezig met geldige reden

Ranglijst bijgewerkt t/m ronde 18

Nr	Naam	Punten	Wa	Gsp	Gw	Rm	Vl	Perc
1	Bert Kuijer	206,00	18	16	12	2	2	81,3
2	Ron de Vink	190,67	17	16	6	9	1	65,6
3	Paul Verkooijen	178,00	16	12	6	5	1	70,8
4	Martin Zwanenveld	152,33	15	16	6	3	7	46,9
5	Gerrit van Dok	148,33	14	16	4	8	4	50,0
6	Frank de Geus	146,17	13	10	4	4	2	60,0
7	Jasper Ittmann	92,00	12	16	1	1	14	9,4
8	niels Kuier	89,83	11	9	3	1	5	38,9
9	Peter van Putten	87,00	10	11	2	2	7	27,3
10	Marco van Wijk	82,33	9	9	3	1	5	38,9
11	Ab Hauer	77,33	8	8	3	2	3	50,0
12	Joop Kuijer	21,00	7	0	0	0	0	0,0

Interne competitie

Ronde 18

februari 18, 2017 Eddy Saraber

Wegens bekerwedstrijd slechts twee partijen. Waarover ook niet heel veel te vertellen valt.

Jasper speelde voor de externe kort geleden verrassend goed volgens Ron. Misschien wel zijn beste partij tot nu toe. Dit keer speelde hij voor de interne zijn slechtste partij van dit seizoen. Hij gaf tegen Ab niet op de hem eigene wijze éen stuk weg, maar hij deed nu aan de lopende band bijna al zijn stukken aan Ab kado. Die dat in het begin misschien wel leuk vond, maar waarschijnlijk al gauw lichtelijk genant. Zo wil je ook liever niet winnen.

18Jasper1

13 …. Dg5?? 14. Tf3! En het paard gaat verloren omdat het gepend staat. Dat is één!\

Bij zet 17.

18Jasper2

17. Pd4 Dc4 ?? (om de loper op e6 te dekken. Pxd4!? lijkt wat logischer) 18. Pd2! Tempootje. Dame moet weg en kan dus de loper op e6 niet blijven dekken. En de loper op e6 staat anderszins ook niet gedekt en gaat dus verloren.

Dat is twee!

Na zet 19.

18Jasper3

19. … Tfe8 ( waarom geen Tf7 om c7 te dekken?) 20 Pxc7 met een drietandige vork!

Dat is drie!

18Jasper4

22. … Pd4??? Eenvoudig rekenwerk laat zien: dat stuk staat daar één keer gedekt, en twee keer aangevallen. Onze ‘belofte voor de toekomst’ is dat stuk dus ook kwijt!

Dat is vier!

Kort daarna gaf Jasper op. Ab was een maatje te nuchter voor hem.

Het geheel deed me denken aan een kinderspelletje: Heb je wel gehoord van de zeven, de zeven, heb je wel gehoord van de zeven sprong?. Dat is één! Dat is twee! Dat is drie! Alleen de zeven haalde hij niet meer.

Hoe komt zoiets nu toch??

Datzelfde kun je je afvragen bij Peter (wit) tegen Marco.

Over de opening valt weinig sombers te melden. Behalve dat ik iedere keer weer verbaasd zie hoe Marco vóór hij zijn koningsloper ontwikkelt Pg8-e7 speelt. Er bestaat in de Siciliaan wel een ‘Taimanov-variant’ met Pe7 maar die moet je echt wel kennen wil je daar iets mee kunnen aanvangen. Maar hier gaat het toch allemaal wel net goed. Marco staat zelfs al gauw iets beter. Na 17 zetten heeft hij weinig te klagen. Wit heeft een achtergebleven’ pion op d3. Zwart heeft het ‘loperpaar’. In een open stelling een voordeel!

18Marco1

Wit dreigt daar een eind aan te maken met Pxd6 , maar na 17. …. De6! mag wit niet slaan op d6 wegens mat in twee op e1! En na 18. Lb2 volgt Dh3! En weer mag wit niet slaan op d6 wegens mat op g2. En zeer binnenkort haalt zwart deaarna die loper weg van d6 en behoudt het loperpaar.

Tot nog toe lijkt het allemaal nog op echt schaak. Maar dan:

Marco speelt 17. .. De5?? Valt ook even de toren op a1 aan.

18Marco2

Maar daar heeft Peter iets heel leuks op bedacht : 18. Lf4 !! En dat kost zwart dus een stuk!! Dd4 19 Pxd6 Ooit verweet Jos mij dat ik niet zo vaak voor de jeugd moest schrijven dat je best zo’n stelling mag opgeven. Wat ze bijna nooit doen. Marco doet het nu ook niet, en krijgt warempel nog gelijk ook. 19. Txe1+ Dxe1 21. Dxd3

18. Marco 3

Na Dd1 kunnen de stukken in de doos. En een winstnotering voor Peter. Maar Peter speelt 21. Df1 ???? en kan na Df3 !!! zelf opgeven. Wegens ondekbaar mat! Door de witte dame op f1 heeft wit geen vluchtveld voor zijn koning en gaat mat op h1.

*Ik heb vroeger zelf al eens vastgesteld dat je ongelofelijk moet gaan oppassen als je gewonnen staat. Dan word je gemakkelijk te lichtzinnig! Arme, arme Peter. “Ben je boos op me? “, vraagt Peter na afloop. “Nee” zeg ik. “Dit is een belangrijke opsteker voor Marco, nu hij eindelijk weer in ons midden kan zijn. Dat heb je heel goed gedaan Peter.”

Externe competitie

Bekeren tegen Wijker Toren

februari 17, 2017 Eddy Saraber 1 reactie

Heel slecht ging het niet. Pas laat in de partijen vielen de steken. En dus – alweer- verloren. Maar dat zijn we gewend, dat was altijd al in bekerwedstrijden.

Bert speelde uitstekend. Hij moest optornen tegen een Grünfeld-Indisch. Ik vond het altijd een nare opening om tegenin te moeten zwoegen. Kun je tegen het KoningsIndisch ( met d6) nog wel eens wat spannends proberen (Vierpionnenspel, of Sämisch met f3 en lange rochade) tegen Grünfeld (met d5) wordt het altijd eindeloos positioneel geschuifel op de lange termijn.

BekerBert1

Bert vertelt altijd dat hij nooit iets aan theorie doet, maar hij speelt wel de beste (?) en meest gespeelde variant ( de ruilvariant met 4. cxd5 Pxd5 5. e4 Pxc3 6. bxc3 Lg7 ) En wat nu?

BekerBert2

Het is wits bedoeling om nu iets aan te vangen met zijn dankzij tempowinst sterke centrum. Maar Grünfeld ( 1893 –1962, was een Oostenrijkse schaker. In 1950 werd hij grootmeester. ) had uitgevonden dat dat nog niet zo simpel is.

Zwarts bedoeling is een tegenstoot met c7-c5. Wat doe je daartegen met wit? Je moet je centrumpionnen nooit te snel doorschuiven. (Later wel natuurlijk.) Dus maar vast zorgen voor voldoende dekking van dat d4-pionnetje. De meest gespeelde zetten zijn hier 7. Pf3 en 7. Le3 en 7. Lc4. Dat laatste om, na het altijd in de lucht hangende Lg4 met Pe2 de pion op d4 te kunnen dekken, zonder je koningsloper in te sluiten en f2-f3 erin te houden. Het is zonder twijfel een van de meest logische varanten. En dat speelt Bert dus. Niet omdat hij de theorie heeft bestudeerd- stel je voor- maar gewoon omdat hij een beetje kan schaken.

7. Lc4 c5 8 Pe2 0-0 9. 0-0 Pc6 10. Le3

BekerBert3

Absoluut van alle Grünfeld-Indische varianten de meest gespeelde. Zwart kan hier van alles. 10. … Lg4 (toch) 11. f3! (dat kan nu) of 10. … Dc7 of 10. … Pa5 en nog wat van dat type van soort. Alles goed voor bijna gelijkspel. Zwart kiest hier voor 10 cxd4 11. cxd4 Lg4. Alles kan. 12. f3 Ld7 en nu begint dat eindeloze positionele geschuifel waar ik het over had. Wit staat -als behoort- een heel heel klein tikkie beter (centrum!), maar ja. Ooit moet wit zijn centrumpionnen gaan opspelen. Maar wanneer? En welke? Iets voor mensen met veel geduld. Voor Bert dus. Aan mij was dat vroeger nooit besteed. Pas Bert’s zet 13 staat niet meer in de boeken. Maar is ook nog best goed. Bij zet 15 acht Bert de tijd rijp om te gaan centrumstormen.

BekerBert4

Komodo vindt het toch nog te vroeg. Die suggereert 15. Db2 Om in ieder geval de dames op het bord te houden. 15. e5? Dxd2 16. Lxd2 Tfd8 en er is geen wit voordeel meer. 17. Tab1 b6? (Lf5!?)

BekerBert5

18. La6! Pxd4 (Een heel diep strategisch offertje. Ook in andere partijen blijkt , je kunt die Beverwijkers geen gebrek aan moed of saaiheid verwijten. Het wordt nu best ingewikkeld! Maar het is leuk, maar niet echt correct Dat laat Bert even zien. Gewoon normaal18. .. Tb8 met iets beter spel voor wit was toch beter geweest) 19. Pxd4 Lxe5 (dit was de bedoeling) 20 Le3 Txc1+ 21 Txc1

BekerBert6

Wit staat een stuk voor tegen 2 pionnen. Dat moet lukken. Het wordt door Bert langdurig prima uitgespeeld. Waar mogelijk worden – met slimme manoeuvres- stukken afgeruild, op weg naar een gewonnen eindspel. Na zet 34:

BekerBert7

Met 35. g4! Zou zwart ernstig in moeilijkheden geraken. De zwarte Toren moet de dekking van pion a5 opgeven. Er zijn voor hem geen andere velden op de 5^e rij beschikbaar. 35. Ld4+ Dat moet ook nog voldoende zijn voor winst, maar is wel wat minder.

Voor de tweede keer binnen een week laat Bert na een machtig gespeeld spelletje de winst in het eindspel glippen. En nu kwam het niet door tijdnood. Wat zal hij achteraf de pest in gehad hebben.

BekerBert8

41. fxg5 fxg5 42. Pd5! Ld6 zou lang niet zo lastig zijn als wat in werkelijkheid in de partij gebeurt. 41. Lxa5 ? Ld6 !! Jasses! Wat een akelige penning is het nu. Het echte voordeel is nu plotseling helemaal verdwenen. Met 42. Pd5 zou wit nog voor winst kunnen zwoegen, maar van de schrik laat Bert zich nu 42. Tf1? Ontvallen. Zwart maakt maximaal gebruik van de penning op f4, en wikkelt af naar een remise door herhaling van zetten-situatie.

BekerBert9

47. Kf2 ( 47. Te2 Tg3!) Th2 +

Gerrit was ook best lang in de race.

“In de analyse achteraf gaf men aan dat ik op mijn 9^e zet i.p.v. Le2 beter Lb3 had kunnen spelen, en op de 12^e zet beter Le3 in plaats van Lh2.” (Komodo vindt dat op zich wel juist, maar geeft minimale verschillen.) De stand is ongeveer gelijk. En dat blijft zo tot zet 18.

BekerGerrit1

Vreemd genoeg vindt Komodo dat het aanstaande gedonder wordt veroorzaakt door wit’s 19. f5? Zoiets speelt toch bijna ieder normaal mens? Maar Komodo vindt hier 19. Pf3 noodzakelijk. Met = . Gerrit doet voorlopig verder niets fout (al denkt hij zelf van wel) , maar zwart jammer genoeg ook niet. Die staat wat beter.

BekerGerrit2

Gerrit: “Mijn 22^e zet vond ik zelf al niet best: Pxe5. Opende voor zwart de d-lijn voor zijn toren.” Die conclusie is wel juist. Maar zwart handelt ook de zaken niet geheel vlekkeloos af. De situatie is echt niet volkomen hopeloos voor wit. Tot zet 27.

BekerGerrit3

Wit is een pion achter geraakt, maar heeft wat compensatie in de vorm van initiatief tegen de zwarte koningsstelling. Een mooie stelling ! Gerrit ziet waar zijn mogelijkheden liggen, maar kiest de verkeerde route. Met 27. Lxg7! Had hij zijn tegenstander behoorlijk kunnen laten schrikken. Dxc5+ 28. Kh1 Kxg7 29. f6+! Kg8 (Kh8 30. Dh5! En mat in 4) 30. Tf4 ( om het paard op c4 te dekken) en Dh5 komt eraan! Met minstens remise.

27. h4 met goede bedoelingen, maar te langzaam. 27. … Lxc4 en als wit nu met de dame slaat, kan hij met een pion achterstand nog vechten. Maar na 28. Lxc4 (wil Gerrit eens een keer geen dames afruilen, is het ook weer niet goed! Een ‘petite combination’ zet hem de voet dwars!) Dc5+ 29. Kh1 Dxe5 30 hxg5 Td4 !! (knap vooruit gezien)

BekerGerrit4

Wit verliest een stuk op c4 of gaat na De2 mat na Th4+. Gerrit: “Al met al geen beste partij van mijn kant.”

Daar is Komodo het niet helemaal mee eens. Alleen die combinatie aan het eind was niet gezien. De rest ging best wel.

Martin, een dergelijk verhaal. Zijn tegenstander hoopt hem met met het weinig gebruikelijke (en ook iets minder goede) 1. f4 gelijk te ontregelen. Dat lukt niet. Martin gaat er solide tegenin. Op de 7^e zet doet hij alweer die riskante Zwaneveldzet b5 (of met wit b4) als in die hoek er diagonaal tegenover een stiekeme loper staat te loeren.

BekerMartin1

Ik stond erbij en schrok, en begon gelijk te rekenen. Offeren met c2-c4? Van die loperdiagonaal gaan profiteren. Of e4? Maar Komodo vindt dat Martin dit keer gelijk heeft. Het kan gewoon! 8. c4 bxc4 9. dxc4 Lb7!

Wit speelt gewoon 8 e4 d4? (8…dxe4!? 9.Pg5 0–0 10.Pxe4 Pxe4 11.Lxe4 Lb7!) Maar 8. … d4 ?

BekerMartin2

Weer zo’n enge. Weer met veronachtzaming van die gevaarlijke loperdiagonaal? Ik sta weer gelijk te rekenen 9. e5!? Maar ook dit kan nog net!

9…Pd5 10.c4 bxc4 11.dxc4 Pb6 daar staat hij ook heel goed! 12.Pxd4 Pxd4 13.Lxa8 Pxa8!

Wit speelt echter 9. De2 Ook wel netjes. Maar zwart staat solide! En als die b5-pion geen kwaad kan dan staat hij er toch maar mooi, nu al ! Ook verder speelt Martin sterk. Zes zetten later geeft K. de voorkeur aan zwart. Maar wit gooit inmiddels alles op de aanval en wint langzaam terrein. Na 19. .. Ph7:

BekerMartin3

De stelling is vrijwel gelijk. Het lijkt alsof wit leuk op de zwarte koningssteling afstevent, maar het is allemaal zo erg niet. 20.g5? Met een serie voortreffelijke zetten versterkt zwart zijn verdediging. En staat na zet 23 eigenlijk beter.

BekerMartin4

maar met de vlg zet geeft hij dat een beetje prijs. 23…Pe7? [dit paard had beter ter assistentie van de verdediging via d8 naar f7 kunnen springen. Maar zwart staat toch nog minstens gelijk. Wit begint nu een beetje te rommelen. Die beseft dat zijn aanval toch niet zo voorspoedig verloopt als hij zou wensen. Na zet 26 staat zwart nog steeds prima!

BekerMartin5

En dan komt de klad er een beetje in. 26. .. Kg7? (Komodo geeft de volgende veel sterkere verdediging: 26…gxf5 27.exf5 e4!! 28.dxe4 Lf7) 7.h4! En nu krijgt wit weer wat aanknopingspunten. 27…gxh4 28.Dxh4 g5! 29.Kf2

BekerMartin6

Met 29. .. Pg6 had zwart nog wel op de been kunnen blijven. Wellicht gaat nu ook tijdnood een rol spelen. Want nu volgen twee mindere zetten van zwart en daardoor stort pas nu zijn stelling echt in 29…Th8?? (29…Pg6 30.fxg6 gxh4) 30.Th1 Kf8?? (30…Pxf5 beter. Maar ook niet goed genoeg meer 31.exf5 Dxf5+ 32.Kg1 Dg6) 31.Dh6+ Kf7 32.Lf3! (Zelfs die gaat nu meedoen aan de aanval.)

BekerMartin7

32…Pg8 33.Lh5+ Ke7 34.Dg7+ en opgegeven.

Dus ook bij Martin ging het lang goed en pas laat op de avond toch nog mis. Helaas voor hem. Maar ook voor deze Beverwijker gold dat hij er alles aan deed om het toch nog spannend te maken. Dus wel verdiend!

Ook bij Ron (zwart) probeerde wit al gauw te ontregelen. Met het ‘gesloten’ Siciliaans. Waarom heet dat eigenlijk zo? Erg gesloten ziet het er niet uit . 1. e4 c5 2. Pc3! d6 3. f4!? Die zet is lang zo aanvallend niet als hij eruit ziet. Die f4-pion staat ook het een en ander in de weg. Onze Siciliaan-fan heeft dat natuurlijk al vaak voor de kiezen gehad en wordt er dus niet warm of koud van. Hij speelt 10 zetten theorie. Daarna de beste. Maar hij heeft wel zwart. En hij zou graag willen winnen. Dus gaat hij nu maar een risicootje nemen.

BekerRon1

12. ….. 0-0-0 Moedig. Want je koning vraagt nu om aanvallende ideeën van wit. Zo’n stelling waarin wit aan de ene zijde op de koning afgaat en zwart hetzelfde doet aan de andere zijde van het bord noemen ze – geloof ik – een ‘tweesnijdende’ stelling. Dat brengt in ieder geval leven in de brouwerij. Maar wit is helaas niet van plan iets fout te doen. Na 18 zetten:

BekerRon2

18. .. Pg4 Nu al? Ik begreep dat niet echt. Dat vraagt toch om 19. h3 ? 19. De2? Die begreep ik dus ook niet. Nu had zwart misschien beter dat paard maar weer terug kunnen halen. Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald. Maar zoiets doe je natuurlijk niet graag. Laten zien dat je vreest dat je het fout gedaan hebt. Ja kom nou! 19. … Lxg5 en na het voor de hand liggende 20. fxg5 staat wit echt beter! Maar …. 20. Dxg4?

BekerRon3

Nu gaat de lol er gauw af. 20. .. Lf6! 21. Lc3 wit vindt remise genoeg. En daar kun je je nauwelijks meer tegen verzetten in zo’n stelling. 21. … Lxc3 22. bxc3 Wat betere pionnenstelling van zwart. Of is die h3-pion potentieel zwak? Een Toreneindspel met gelijkstaand materiaal. Dat wens je je ergste vijand niet toe. Het vreemde is dat volgens K. toch wit iets betere kansen houdt. Die heeft zeker een ingebouwde eindspel-module tot zijn beschikking. Voor mensen lijkt me dat moeilijk.

Na zet 28:

BekerRon4

K. geeft 29. c4!? En ziet het nog zitten. Maar Camille Hol niet meer. En Ron ook niet. Terecht denk ik. Remise. Ron heeft met zwart zijn best gedaan om er nog wat van te maken, maar zijn tegenstander weigerde mee te werken.

Conclusie. We werden niet weggeveegd. Maar de Beverwijkers wonnen terecht. En ze speelden vooral leuke partijen.

Eindcorrectie moet nog plaatsvinden;.

1	Ron de Vink	1883	–	Camile Hol	1938	½-½
2	Bert Kuijer	1830	–	Han Jansen	1849	½-½
3	Martin Zwaneveld	1682	–	Hans Wiemerink	1736	0-1
4	Gerrit van Dok	1652	–	Cornelis Meems	1670	0-1
1761				1798

Aris de heer