Alle berichten van Eddy Saraber

Ronde 9

Heel erg spannend was het niet vanavond.  Misschien door de afwezigheid van Martin (ziekig) en Frank (werk), en door het oneven-zijn van Ron.

Niet spannend, maar wel een beetje gek hier en daar. 

Door een onhandige 4e zet van Marco ( 4. …  Pc6, wat voorlopig deelname  aan het spel van de c-pion belemmert)  staat wit snel wat beter. Dat ging spoedig weer verloren, door een onhandige zet van Jasper.   c5  met wit werd kort geleden nog op deze site door mij gesignaleerd als vaak niet zo goed omdat door b6 of e5 de zwarte stelling kan worden bevrijd. Maar hier is het al helemaal niet goed omdat het een pion verliest. Jasper had wel een combinatietje bedacht , maar de motor haperde omdat er een vuiltje in de brandstofleiding zat.

jasper1  Jasper1

9. c5? bxc5  10. Pb3? c4! (het vuiltje). Na deze pionwinst dankzij Jasper’s vriendelijke medewerking staat Marco (zwart) al spoedig veel beter en vervolgens al snel vrijwel gewonnen, en vervolgens in principe  gewonnen (Hee, wat vreemd, Jasper staat een stuk achter! ) en vervolgens totaal gewonnen.

jasper2  Jasper2

Het snelst wint hier 30 …  Dxd7!  31. Dxd7  c2!!! En zwart haalt een nieuwe dame en wit blijft altijd een Toren plus een Paard achter. Maar Marco blundert:  30. ….   Txe3? Waarna Jasper met 31. Pf8+ Kg8  32. Pxe6+ Kh7 33. Pf8+  het vege lijf had kunnen redden met remise door eeuwig schaak !Doch dankzij  alweer Jasper’s vriendelijke medewerking 31. Dxf7? staat zwart toch weer totaal gewonnen. Nog steeds een Toren voorsprong!

 jasper3 Jasper3

Weer kan zwart hier …   Dxd7 spelen en met c2 de Dame terughalen. Einde verhaal.  Maar dankzij Marco’s vriendelijke medewerking  31. …  Tg3??? staat nu ineens wit gewonnen:   32. Pf8+  met damewinst  Kh8  33.  Dxc7  Wit heeft ineens een Dame tegen een Toren, en het promoveren van de c-pion kan zwart vergeten!  Marco rommelt maar wat verder. (Je kan nooit weten tegen Jasper, misschien geeft hij (ook) een stuk weg! Daar is hij goed in.).  Jasper is natuurlijk heel erg geschrokken van deze plotselinge en totaal onverwachte meevaller en mist een spoedig geforceerd mat op zet 35. 

jasper4 asper4

35. Dd8+ Kh7  36. Pf8+ Kh8  (of Kg8)  37. f5!!  En omdat straks dat paard op g6 door de pion op f5 gedekt staat, volgt onherroepelijk mat:   bijv.  ..  d2 38. Pg6+ Kh7  39. Dh8 mat   of    …. g5  38. Pg6+  Kg7  39. Df8+ Kh7  40. Dh8 mat  enz.

Zoiets missen, dat moet kunnen voor een veelbelovende junior. Een zet later mist hij weer een matvoortzetting. Ook een wat diepere. Moet ook kunnen. Maar dat hij even later de kracht van de vrijpionnen totaal onderschat, dat kan echt niet!

jasper5  Jasper5

37. Pxd3 zou er één uitschakelen en die andere tot machteloosheid doemen. Maar dankzij zijn vriendelijke medewerking 37. Pxe4 ????????  c2! duikt hier het moment op waar Marco naartoe probeerde te rommelen.  Zwart gaat een dame halen en forceert alsnog remise! Hoe is het mogelijk!

Zelden zo’n chaotisch tafereel gezien! Ik heb veel vertrouwen in de talenten van onze jeugd, maar  om dat te bewaren moet ik deze partij (beter dit ‘potje’) maar zo snel mogelijk vergeten.

En dat geldt ook voor het potje van Niels, tegen Bert.

Na 9. zetten is de stelling nog totaal gelijk. Zoals hoort heeft Bert met zijn KoningsIndisch In De Voorhand (met wit dus) nog niks bereikt. Maar waar elke KoningsIndisch-speler van droomt, is dat de tegenstander vergeet dat er een op afstand verstopte sluipmoordenaar zit, met een scherpschuttersgeweer, dat is die gefianchetteerde loper op g7 of hier op g2, de trots van het KI. En mede dankzij de vriendelijke extra medewerking van Niels, dat gebeurt hier!!

niels1 Niels1

9.  … b5 ??  Die schijnbaar dooie loper op g2 veert op. Hoera!  Hier vraagt zwart zelf met nadruk om het probleem. Met een eigenlijk vrij eenvoudige combinatie wordt die loper springlevend:

10. Pxd6  Dxd6  11.  e5  wint een stuk Pxe5  12.  Pxe5 en daar issie, die sluipmoordenaar. 12. ..  Dxe5  13.Lxa8 met torenverlies. Zwart geeft op. Een miniatuurtje.

Dit potje moet ik dus ook maar snel vergeten. Maar Niels natuurlijk niet. Hopelijk gebeurt hem dan zoiets principieels niet vlug een tweede keer.

Paul tegen Gerrit.    Ook niet heel spannend. En ook een beetje eigenaardig.

Gerrit: “Eigenlijk heb ik gedurende de hele partij maar één echt goede zet gedaan denk ik: 20. ……d5. Maar misschien ziet jouw computer nog enige andere lichtpuntjes.”   (Terzijde, voor de combattanten zelf : Komodo ziet aan 20..  d5 niet veel bijzonders af. Maar niet zo somber! Komodo  knikte goedkeurend bij   21. …  Lxe4  en vond 34. … Pc6 best aardig. M.i. waren de zwarte, lichte moeilijkheden -als vaker-  toch een gevolg van een wat te tamme openingsopzet. En van  23. .. Pg8. )

Eigenaardig dus. Bijv. omdat na 4 zetten er een stelling op het bord staat die sprekend lijkt op de stelling van Gerrit tegen Bakkum. Weer een Schots gambiet (toevallig ook Paul’s ouwe liefde) , en Gerrit herhaalt zijn principiële openings-onnauwkeurigheid van toen. Waaruit maar weer blijkt dat mijn gepruts voor de website weinig effect heeft.

paul1  Paul1

4. .. Le7?  Ik wijs nog maar eens op de mogelijkheid  4. … Pf6! Omdat het door Gerrit kennelijk gevreesde 5. e5 weinig effect heeft wegens 5. ..  d5! Meestal gevolgd door Pe4. En het kennelijk gevreesde 5. Pg5 niets uithaalt wegens 5.  …  Pe5! Aldus de eeuwenoude theorie. Mede door een wat mindere 7e zet van Paul lijkt  Gerrit toch redelijk weg te komen, maar vanaf zet 10 wordt de witte stelling echt wat dreigender dan de zwarte. Gerrit moet een beetje in de verdediging. Door een wat minder gelukkige witte manoeuvre bij zet 21. is dat van voorbijgaande aard.

paul2  Paul2

21. Ph4?  (  21. e5! Lxd3 22. Dxd3  Pe4  23. Ph4 (nu dus wel). Met nog steeds licht voordeel voor wit. Zwart moet ernstig rekening houden met f3 en als paard e7 weggaat om het paard op h4 door de dame te laten aanvallen kan Pf5.) even is na 21. … Lxe4 het witte plusje verdampt. Door een zwakkere 23e zet krijgt wit toch weer mogelijkheden.

paul3 Paul3

23. … Pg8? (Pc6!? Wat de torendekking van de witte Dame onderbreekt en wit moet kiezen: dameruil of zijn dame en zijn h-paard in de problemen laten brengen na Dxb7) 24. Pf5! En nu moet zwart echt gaan uitkijken. Pionverlies hangt in de lucht.  24 ..  Dxc7  25. Txc7  b5  26. f3 Pef6  (Pg5!?)

paul4 Paul4

27. Pd6! En pion f7 kan niet voldoende gedekt worden. Kh7 28. Txf7  Txf7  29.  Pxf7 en nu rest de lastige, maar absoluut  uitvoerbare taak om die pluspion te gaan verzilveren.  Na zet 33 zou volstaan  om rustig de witte koning naar betere, centrale  velden brengen.

paul5  Paul5

34 Kg3  35. Kf2  36. Ke2  37. Ke3   want zwart kan daar helemaal niks actiefs tegenover stellen.  Met de witte koning centraal geposteerd hoeft wit niet benauwd meer te zijn voor zijn a3-pion, en kan de witte loper ook een duit in het zakje gaan doen.

Maar hier gaat wit zich een beetje haasten :  34. Pd7 Pc6  35. Pb6 en wit ziet na  Pxd4  36. Pxd5  Pxf3+ niet hoe dat nog te winnen.  ik denk dat Gerrit terecht schrijft:  “Denk dat Paul nog wel had kunnen winnen.  Had alleen denk ik nog wel een tijdje geduurd.” Maar dat had dan moeten gebeuren na  35. … Pxd4 en dan eerst 36. Kg2!!  (om pion f3 te dekken, want die pion op d5 loopt niet gelijk weg) en dat was vast een zeeslang geworden met toch onzekere afloop. Zeker met Gerrit achter de zwarte stukken.

Het meest verrassende was de partij van Peter. Niet vanwege de afloop. Want Peter werd in opvallend hoog tempo overspeeld. (Ik kan het  partijverloop niet aangeven omdat ze beiden hun partij niet genoteerd hebben.)  Na een uurtje was Peter tot totale  machteloosheid  gedoemd.

peter1  Peter1

Toch is het nog niet zo heel eenvoudig om de winnende voortzetting te vinden.  (Die is er natuurlijk wel. Maar dat zou me hier te ver voeren) Maar Peter hielp hem een handje door na Ta8 met zijn a-pion op stap te gaan naar de overzijde, maar die pion was natuurlijk ten dode opgeschreven toen ook de witte koning er op afging.

Het verrassende was voor mij niet zozeer de partij als  wel de persoon van de tegenstander: Ab Hauer.

img_0676web   Foto groter en beter? Erop klikken!  

Ik vond mijn eigen partij (voor de interne) van 1979 tegen hem terug. Goeiegod! Dat is 37 jaar geleden! Dat was mijn glorietijd bij het toen bloeiende Aris de Heer. Maar van dit partijtje straalt weinig van die glorie af. Ik kreeg de kans niet.  Ik bereikte een lange avond helemaal niets. Pas in het heel verre eindspel ging mijn grotere ervaring  een rol spelen. Ik had maar liefst 56 zetten nodig, en herinner me nu nog dat ik er dus niet erg blij mee was. Ik vond het tegen 'eigenlijk een huisschaker' een afgang. Maar ja, hij was dus toen even een jaartje lid van Aris de Heer.

Hopelijk nu ineens weer terug bij ons derdewereld-clubje?  Dat zou een aanwinst zijn. Want dat hij snel weer terug zal zijn op zijn oude niveau of nog beter, dat lijkt me voor de hand liggend. Hij zal nu meer tijd hebben En ik was nu zeer geïmponeerd door zijn hoge (te hoge) speeltempo. Het kan dus nog beter!

En dat denkt Peter ook, vermoed ik.

Aldus een avond met verrassingen. Ben benieuwd welke verrassingen er vandaag zullen zijn, in Aartswoud.

(eindcorrectie moet nog plaatsvinden)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Een matadoor, die gaat ervoor!

Ron suggereerde voor de titel iets in deze trant. Goed idee!

Hij zag deze avond bloedige en genadeloze stierenvechterij. Ik ook!

Als ex-neerlandicus sta je niet graag in je taalhemd. Dus zocht ik in van Dale naar het meervoud van matador. Matadores? Matadoren? Matadors? Dat laatste dus. Een mens is nooit te oud om …. En ontdekte toen gelijk ook dat er een heel keurig, rustig, burgerlijk spelletje bestaat dat  ‘matadorspel’ heet. Iets met dominostenen. Nou ja, daar leek het maandagavond dus totaal niet op. 

Is Frank in ons kluppie nu ook een matador?

Als je naar de huidige stand kijkt, lijkt het er wel op. Stond 2e!  Na 7 rondes.

Gerrit  was deze avond het te killen beest. Toch wel zielig. Het is altijd zo’n dapper dier. Ik vind die stierenvechterij een barbaars gebruik! Spanje staat daarom voor mij  hoog in de lijst van landen met barbaarse culturen. (Vanmorgen, 9 november, kwam de USA er ook bij.)

De matador speelde Frans, en de stier begon te sloom. Ik verval in herhaling, sorry, maar op de derde zet direct ruilen tegen het Frans is een slap recept. Je hoort met wit iets te gaan doen met het feit dat die loper op c8 ingesloten staat, en blijft. (Mijn database geeft: 1426  keer    3.Pc3    (met score 50,6%)   en     594 keer    3. e5  (met score  49,3%)     en    slechts   150 keer    3.   exd5 (met score slechts 43,7%  ! )  .  Maar Gerrit kiest toch de weg van weinig weerstand.  Met eenvoudige, volstrekt logische ontwikkelingszetten bereikt Frank dus een mooie solide stelling, die voor zwart zelfs al gauw als ‘iets beter’ wordt gekenschetst.

  frank1   Frank1

Dat zal Gerrit ook wel gevonden hebben, want hij speelt provocerend  13. Ph4?   Nu zou   13 ….   d4!  hem direct een bandarillo in de flank geplaatst hebben. Het paard op c3 zou eigenlijk alleen met goed fatsoen terug kunnen naar b1 of a2. Nou niet bepaald de plekken waar paarden zich graag ophouden. Maar de matador vindt dat er nog even wat te genieten moet blijven voor het publiek.  (Dus ook één zet later géén d4). Neemt niet weg dat de matador ook anderszins het beest behoorlijk gaat treiteren.

Maar dan …  Ook matadores worden wel eens onvoorzichtig. 

frank2   Frank2

16. ..  Lg3!?  ‘Olé’ roept het publiek opgewonden, dat gewoon 16 ..   Pe5 had verwacht met heel licht voordeel voor zwart  (loperpaar, want 17  Pxg6  Pxf3+  heeft ook zo zijn nadelen).   17. Txe6!  Txe6 

frank3  Frank3

En  nu had het beest de brute mens met een behoorlijk stoot met de hoorns tot voorzichtigheid hebben kunnen manen.

 “Heb gewoon niet genoeg nagedacht op mijn 18e zet. 18 Tae1. Had hier 18 d4 moeten spelen en er was volgens mij niets aan de hand geweest. Ook nog mogelijk was hier geweest 18. Pa4. Mijn computerprogrammaatje antwoordt dan met 18. …..Da6. Volgens mij is er dan ook weinig aan de hand. Zwart zou hier ook  met Dd4 kunnen antwoorden maar dan volgt 19. c3. “    (Beesten kunnen niet alleen in kinderboeken praten. )

Komodo10  doet licht geamuseerd over dat programmaatje van Gerrit:  “Ach ja.  Dat oudje bedoelt het goed en kon ook wel wat. Maar ja, hij is te gedateerd om het nog helemaal te begrijpen!   Ik,  Komodo, huidige, jeugdige, vitale wereldkampioen schaakprogramma’s,  vind  18. d4 niet overtuigend  wegens 18 …  Ld6 . Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald. Of  18 ..  Lxh4  19 Lxh4 en de matador kan nog steeds aangemoedigd worden. Maar inderdaad  computerouwetje, ere wie ere toekomt, je hebt wel met je roestige hersentjes goed gezien dat 18.   Pa4!!  heel goed is! 18 … Da6  19. Pc5! Pxc5 20. fxg3!  Pcd7 21. Le3! Met voordeel voor het witte beest.”  (Computers kunnen nu nog alleen bij  mij praten. Hoe lang nog?)

18. Te1 ??? Lxf2!!!  En na Dxf2 volgt Txe1 en wit mag niet terugnemen. En anders volgt gewoon Lxe1.  Wit geeft op.   En de tribunes liepen leeg. Toeschouwers misschien alleen wat teleurgesteld dat het zo gauw was afgelopen. Maar uit het oogpunt  van de dierenbescherming wel zo humaan!

Is Niels al gelijk ook een matador? Na zijn overwinning in de externe? Nou nee. Toch nog maar een leerling-matador.

Terzijde, stukje uit een krant:  “Marcial Lalanda Stierenvechtersschool neemt leerlingen vanaf de leeftijd van negen jaar op. Volgens een woordvoerder van het stadhuis van Madrid bevindt de school zich op grond van de gemeente en werd ze gesubsidieerd door de overheid. Maar het nieuwe linkse stadsbestuur heeft recent echter beslist dat het niet langer 'dierenmishandeling' wilt subsidiëren.”

Ons jongste dier Jasper wil het nog maar niet afleren: een paard te vroeg in zijn eentje op pad sturen.

niels1

11. ..  Pb4?   Nou en?  Beter het standaardrecept voor zo’n (te )vroeg  c5, en dat is dus  11. ..  b6! of zelfs   11. ..  e5! Onthoud dat kerels!  Want  12 Db5!  Pc6  en nu kan wit op b7 slaan. Omdat zwart nog niet Tfb8 kan spelen omdat nu het paard even staat aangevallen. En de witte dame  tijd heeft om snel via b3 de benen te nemen, of na 13 ….  Pa5 14. Da6 Pc4 is er na 15  b3 ook niets om ongerust over te worden.

Maar de toreador laat het beest voorbijrazen zonder deze kans te benutten. Ach ja, het is een moeilijk vak waar je jaren voor moet oefenen. Olé!  Maar onze ‘toreador in opleiding’ rekent op een -zeer waarschijnlijk- spoedig opduikende nieuwe kans.

niels2  Niels2

Uit het krantenartikel heb ik begrepen dat de stierenvechtertjes in opleiding ook jonge stiertjes tegenover zich krijgen om tegen te oefenen. Die stiertjes zijn ook minder voorzichtig en dus minder gevaarlijk. En toch ook leuk om dood te martelen!  15. Pxd5  Pxd5??  15 …. Pxf3+  !   Met gelijk spel  16. Dxd5 Pg4?? Weer zo’n woeste paardzet!  (16 …. Pxf3+ 17. Dxf3 Dxc5 18 Dxc7 Tab8  en het zwarte beestje kan nog wel wat briesen.)  16. h3  (Dxb7!?) en wit staat een pion voor en heeft meer mogelijkheden. Toch maakt ook ons stierenvechtertje nog wel wat minder sterke manoevres en had het stiertje nog wel wat kleine kansen om zijn tegenstander even tijdelijk over de omheining te jagen. Maar laat die onbenut.

De doodsteek komt  aldus:

niels3  Niels3

32….  Dxf2??  33. Txf8  Kxf8  34. Dd6+  Kg8  35. c6 en deze vrijpion dreigt onherroepelijk te gaan promoveren. En eeuwig schaak gaat niet lukken door de positie van de witte dame. Het zwarte beestje kan worden weggesleept. Maar een stiertje is nooit te jong om te leren!

Het boeiendste vond ik nog de partij Paul tegen Bert.  Ik denk dat Bert vond dat het tijd werd om weer eens tot de topklasse van de torero’s te gaan doordringen. Dat is de matador! Die moet het werk van de picadors en de bandarilla’s afmaken en na allerlei sierlijke bewegingen de stier doden.

Het was Engels, en wel een variant die Ron noemt een ‘gesloten Siciliaan’, maar daarbij de zwarte stelling bedoelend.  Een “gesloten Siciliaan in de nahand” dus.  “Bert’s Ph4 tegen Paul was prachtig, maar die had de gesloten Siciliaan niet goed behandeld.” Dat zal wel niet, maar tot zet 10 heeft Komodo er niets op aan te merken.  Het is zowiezo weinig voor de hand liggend dat wit na 1. c4 snel voordeel krijgt. Daarna lijkt zwart iets meer bewegingsruimte te krijgen, maar tot zet 16 heeft zwart best wel prettig spel, maar nog niet meer. Maar dan ineens veert het publiek op, de matador krijgt de kans te laten zien dat hij echt een top-matador is.

bert1  Bert1

16. Tae1?? (16. Pd4!? Pxe3  17. Dxe3 met bijna gelijk spel voor wit)

En nu komt inderdaad 16 ..  Ph4+ !!!  Zo’n sierlijke aanval zie je niet vaak. Het publiek klimt op de banken. Met gevaar voor eigen leven, een stukoffer! Tegen een ogenschijnlijk nog springlevend mannelijk rund. Nog in de bloei van zijn bestaan! Als dat maar goed afloopt.

(De laatste keer dat een torero door de stier werd gedood was in juli 2016: De 29-jarige Víctor Barrio werd door het dier in zijn borst geraakt.” (NOS) Dat gebeurde voor de ogen van een vol stadion en tijdens een uitzending ervan door de televisie. Gaan wij hier ook zoiets beleven?)  17. gxh4  Zal wel moeten omdat anders de dodelijke stoot 17 ..  Pf3 volgt.

bert2  Bert2

17. gxh4 Dg4+ !!  18. Pg3  (zal wel moeten, ook weer vanwege Pf3, maar helaas dat komt toch !) Pf3! Met aanval o.a. op de dame.  De2  (er is niet veel beters)  Steeds de sterkste zetten van beide kanten. En dat gaat maar door!

bert3  Bert3

19. ..  Pxh4+  20.  Kh1   Dh3!!!  Dreigt mat op g2  21 f4 (dekt veld g2)

bert4  Bert4

Maar nu komt de ‘estoque’, het zwaard waarmee de matador de laatste stoot uitdeelt, te voorschijn. Bert hield die achter zijn rug verstopt.

21. ..  Lxc3!!  Dit had, denk ik, zwart al bij zet 16 in zijn plan verwerkt.  ‘Ik heb altijd nog mijn prachtige koningsloper achter de hand/rug. Die kan later altijd wel ergens onheil stichten!’ Paul is zo geschrokken dat hij met 22. Ld2 het alleen nog erger maakt. Met 22 …  Tae8 volgt de genadeklap. Die dame kan niet goed weg van d2 wegens mat op g2. Toch is het nog wel een heel gepuzzel na 23. Pe4 Txe4 24. Dxe4 Lxd2  Zwart blijft een kwaliteit en een pion voor! Maar goed, zwart had nog wat kunnen  blijven stormen en briesen. Maar hij gaf op. Begrijpelijk na zoveel elegant geweld.

toreroweb torreroWEB

En zo ging het vanavond. Links Bert, rechts Paul

Tenslotte Ron tegen Martin. Een matador die dit jaar even niet de eerste van de drie gevechten bij zo’n voorstelling mag leveren. Dat is namelijk voorbehouden aan de beroemdste stierenvechter, de absolute topper, de publiekslieveling. Ron moet tegen een aankomende matador die al jaren bezig is de sterkste matador van Middenbeemster te worden, en elk jaar vorderingen maakt, maar  alsmaar de magische grens niet overschrijdt. Hij is nog net niet die 1700 Elo (een weinig bekende Spaanse munt ) waard. Maar voor minder kan hij toch ook heel aardig vechten.

Vanavond echter speelt hij  de rol van stier. Ook wel eens leuk.

Onze matador komt gelijk grappig uit de hoek. Uit de rechtse hoek. 1. f4!? Dat schijnt een nieuwe tactiek voor hem te worden. Weg met de London, met de Colle, een nieuw verrassingswapen. Niet bijzonder gevaarlijk, maar  wel natuurlijk in handen van een aanvalsartiest. Het is niet waarschijnlijk dat het antwoord 1. … e6 hem erg zal verontrusten.  Alweer, omdat de toekomst van de zwarte dameloper wordt ingeperkt. En 1. f4 heeft op den duur aanvalsbedoelingen op de koningsvleugel. Daar kan die loper voorlopig even niet naar toe.

Er is hier al van alles met succes geprobeerd. 1 . … d5 het meest (2. Pf3  Pf6) , dus de gewone paden bewandelen. Die pion op f4 lijkt wel agressief, maar beperkt voorlopig ook de actieradius van de witte dameloper, is zelfs een kleine verzwakking van de witte koningsstelling.

… e6  2. Pf3 d5  3. g3 Pf6  4. Lg2 Lc5  5. e3

martin1  Martin1

5 ..  b5 !? Een frappante manoeuvre. (0-0!?) Ik vond het een beetje een  ongericht projectiel. In mijn database komt het dan ook helemaal niet voor! Maar tot mijn verbazing denkt Komodo hier heel anders over. Daar staat de zet bovenaan!!!  Die Martin toch! Ron speelt 6. a4 en was daar heel tevreden over. Ik geloof er niet echt in. Komodo speelt à tempo 6. ..  b4 maar Martin 6. .. Ld7. Wellicht is dit plan toch de grondoorzaak van later onheil. 7. d4! En wit krijgt geriefelijk spel.  Na een mindere zwarte 10e zet  (10 .. c5) beginnen er dreigingen te ontstaan:

martin2  Martin2

11. e4 ! Nu gaat de achterstand in ontwikkeling op de zwarte damevleugel voelbaar worden.  Die Toren op a8 wordt voor je het weet een doel voor de loper op g2. En staat die toren daar nog zo kwetsbaar bij omdat zwart met Lc8-d7-b5-a6 te veel tijd nodig had voor zijn plannetjes?  11. .. cxd4  12. Dxd4 

martin3  Martin3

Zwart wordt terecht zenuwachtig. Als wit op d5 gaat slaan hoeveel onheil dreigt er dan langs die witte loperdiagonaal? En op de loperzet (een 4e!! Dat is een derde van alle zwarte zetten tot nog toe) 12.  .. Lb7 zou in ieder geval het dan mogelijke 13. Pb5!? ook wel eens voor veel narigheid kunnen zorgen. En op 12. .. dxe4  volgt 13. Pxe4 en zwart krijgt  de tijd niet meer om zijn damevleugel te ontwikkelen. Zwart  denkt nog een uitweg te zien met 12. .. Lxe5.  Maar dit middel blijkt  erger dan de kwaal:  13. fxe5 (verjaagt het paard en verzwakt de dekking van d5, en dat was  precies de schietschijf voor wit.  Alle reparatiepogingen voor de zwaktes in de zwarte stelling komen nu te laat

martin4  Martin4

“Heb je naar 16. e6 gekeken?” vroeg ik hem na zijn 16 Lxd5. Antwoord van deze veelbelovende matador “Ja, dat wint ook, maar Lxd5 is sterker.” Dat is niet zo, maar natuurlijk is Lxd5 ook meer dan genoeg. Maar Komodo vindt  16. Pxd5 het allerallerallersterkst en 16. e6 (met aanval op  g7) ook allersterkst. Na het na de post mortem (een in dit verhaal wel heel toepasselijke term) bekeken 16 e6  Pf6 stort het zaakje in als wit op d5  neemt met zijn paard. Het is meer een kwestie hoe vlug kan alles afgelopen zijn. Bij de ene voortzetting nog iets vlugger dan bij de andere.

En dat is hier heel belangrijk. De matador krijgt vanaf het moment dat hij de plaats van de picadors en de bandarilla’s overneemt,  slechts tien minuten om de stier te doden. Lukt dat niet dan is dat een afgang voor de matador. Dat blijft Ron bespaard.  Na zet 17 blaast deze stier de laatste adem uit. Lekker kort! Maar wel zielig!  Het aantal stieren dat dit soort acties overleeft is erg klein. In Spanje een stuk of zes per jaar.

“Mijn e4 was beresterk. Alleen was e6 i.p.v. Lxd5 nog sterker, daar twijfelde ik al aan. Maar Martin  verliest dan nog minstens een stuk en kan niet eens mijn dame vangen omdat ik nog Le3 heb. Zeer tevreden over mijn spel, allemaal nooit eerder op het bord gehad.”

Ik ben vooral blij dat de mineurstemming –duidelijk zichtbaar- waarin Ron aan zijn partij begon, na afloop helemaal weg was. Dat geeft vertrouwen voor de toekomst.

Olé!

 

 

Bakkummer Bittertje

Nee, die combinatie bedenk ik ter plekke zelf. Al die plaatsen in Noord-Holland hebben tegenwoordig hun eigen onzinnige drankjes en hapjes: Ik ken een biertje Beemster Blond, een Beemster Kaasje,  (zelfs een Beemster Frietje bij Chris) en een Rijper Bittertje.

En die naam Bakkum is prachtig, en lijkt me zeer geschikt voor smakelijke combinaties als Bakkummer Bollen,  Bakkummer Bittertje (let op die prachtige alliteratie),  en voor Bakkummer Kermis, Bakkummer Oorlog. Dat laatste bestaat echt, maar geen idee wat het betekent. Het heeft iets met hun kermis te maken.

Natuurlijk, Bakkum is daarmee beroemd geworden!

En natuurlijk met zijn camping vol gevluchte Amsterdammers. En natuurlijk met zijn schaakclub. Eigenlijk net als wij een “derde wereld”-clubje. Balancerend op de rand van de afgrond qua ledental. Maar in leven gehouden door het enthousiasme van de velen van die enkelen.

(En de plaats Bakkum heeft – ontdekte ik onlangs –  één van de in NoordHolland zeer, zeer,  zeldzame mogelijkheden tot schaak op de middag, voor veteranen!)

Ze kwamen, de Bakkummers,  afgelopen maandagavond voor een smakelijk hapje en afzakkertje.

De week ervoor :  “Paul, weet je dat 31 oktober Marco en Jos niet kunnen, Marko veel te ver weg is, en Sven gedeserteerd. Hoe denk je een team bij elkaar te krijgen?”  “Oh, dat is geen probleem. Met zes man kunnen  we dat ook nog wel winnen!”
Dit gesprekje vervulde mij met zorg.

Ja, ik had gezien dat ons Elo-gemiddelde iets hoger lag, maar dat dan onze laatste borden, zonder Elo, daarbij niet meetellen. En ik zag in hun team een paar sterke topborden, en verder -qua Elo-  nergens echt zwakke spelers, waar onze onervaren jeugdspelers een kans tegen zouden hebben. En ik herinnerde me nog heel goed de zeperd van vorig jaar, tegen hekkensluiter Volendam2, denkelijk tengevolge van onze tomeloze arrogantie en zelfoverschatting.

Gelukkig was daar ineens weer, na weken afwezigheid, onze hoop op betere tijden…..   : Niels Kuijer !!!  Maar die had natuurlijk even geen wedstrijdritme meer. En dan moest Jeugdige Jasper (Let alweer op die prachtige alliteratie! Ja, mijn gevoel voor klank en rijm is onovertroffen!) maar weer proberen op het achtste bord zijn privé-recept te bereiden: avondje lang met een stuk minder de tegenstander toch een te hoge bloeddruk bezorgen.

Al gauw bleek mijn zorg niet geheel onterecht, en Paul’s optimisme wel geheel lichtvaardig. Nee, dit werd geen amuse, geen smakelijk tussengerechtje, geen eitje. Dit werd stevige kost.

Ron de Vink viel met zwart als gebruikelijk weer als uitgehongerd aan, met 2. ….  f5 tegen het Engels, maar ontdekte al snel dat Henk van der Eng (1833) niet van plan was zich zomaar de kaas van het brood te laten eten.

Foto's groter en beter: op klikken!

img_0654bweb

Ik had het idee dat Paul zijn tegenstander wat te veel aanmoedigde om het voordelige en toch altijd gezonde menu van de dag te kiezen: rechtstreeks  op de zwarte koning af.

Martin leek weinig te bereiken met zijn Engelse schotel. Maar we weten dat Martin het meestal pas halverwege de avond echt lekker gaat vinden.

Gerrit had zich sterk vergist in de keuze van zijn gerecht tegen het Schots gambiet en zich vervolgens behoorlijk verslikt. Het zag ernaar uit dat dit partijtje hem heel zwaar op de maag zou gaan liggen.

img_0661bweb

Frank speelde onlogisch 3. exd5 met vrijwillige bevrijding van het Franse zorgenkind op c8, en dat tegen nota bene zijn eigen lievelingsrecept, het Frans. 

Jasper serveerde natuurlijk ook deze tegenstander op het dienblad een kwaliteit, en vond later dat hij dat toch nog een beetje moest garneren, zodat het op een toren leek. Tenslotte is een heel stuk weggeven zijn favoriete gerecht.

Alleen het spel van de familie Kuijer stemde tot tevredenheid. Niels deed na zijn  onsmakelijke  – al jaren geleden door mij slecht gerecenseerde éénsterren-zet  (1. d4, d5 2. c4 Pf6????? ) weinig meer fout, had het geluk dat zijn tegenstander van die openingsmisser niet erg profiteerde, en had spoedig een gezond en calorierijk bordje voor zich, en

Bert  moest proberen het (door hemzelf ook vaak aan zijn gasten voorgeschotelde) Koningsfianchetto te verorberen. Hij koos daarvoor een Joegoslavische variant van de Pirc, sterk gekruid met een 6. f4 !? Ik had al gauw het gevoel dat dat voor hem een kwestie zou worden van flamberen en snel afblussen.

Wat ging dat worden? Hoezo zwakker? Hun 3e,4e,5e,7e en 8e bord hadden een hogere rating dan wij. En hun 6e bord een ongeveer gelijke rating. Dus alle hoop op bord 1 en 2 gevestigd.

Pas rond 22.00 uur kwam er wat meer tekening in de strijd.

Gerrit had zijn voorgerecht tot ieders verbazing toch nog redelijk geconsumeerd, zijn hoofdgerecht netjes weggewerkt en begon nu opgewekt aan zijn favoriete gang, het dessert: een eindspel, met een vleugje winstmogelijkheid. Voor iemand als Gerrit althans.

Ook Frank lijkt na zet 18  een lekker stoofschoteltje in de oven te hebben gezet. Iets met een geïsoleerde pion van zwart, en een halfopen torenlijn van wit. Een heerlijke combinatie. Zou dat toch nog wat worden? In ieder geval lijkt er niet veel meer echt mis te kunnen gaan. Die zal  altijd remise hebben!

Bij Paul komen er ineens pittige specerijen op tafel: Schlosser offert een stuk voor een gepeperde  aanval.  Maar Paul lijkt te weten hoe daar mee om te gaan. Gewoon pureren en daarna blancheren en tenslotte een beetje gratineren.  Maar toch …..  Hij oogt wel zeer zelfverzekerd en koel als een glas champagne, maar als ik later zijn notatieboekje nodig heb, blijkt zijn handschrift vanaf hier volslagen onleesbaar te worden. Van de zenuwen natuurlijk!

Ron kookt ‘au bain Marie’ een listige aanval voor.  Met een paar stukken, van een goed jaar. Het kan bepaald niet à la carte. Zijn tegenstander wordt een beetje in het defensief gedrongen. Wordt dit een grand cru, met zoete afdronk? Voorlopig valt nog niet te zien hoe dat dan verder moet.

Martin lijkt rond zet 17 een enigszins mislukte hap voor zich te hebben staan. Zal niet meevallen om daar nog een Bourgondisch feest van te maken.

Bij Niels gaat het ineens hard: Na diens ongelukkige 15e zet krijgt toch zijn tegenstander ineens de smaak te pakken en ondanks zijn ongelukkige achtergebleven e-pion dreigt hij er met zijn loperpaar een aanvalspecialiteitje ‘van de chef’ van te maken. Maar hij let even niet op, de boel brandt aan, en na zijn belabberde 20e zet is ineens zijn product onverteerbaar. Niels veert op, en met een serie kordate handelingen gaat het hele witte p(l)annetje in de afvalbak, en creëert onze  leerling-kok een eigen verrukkelijk dessert. Voor de afwisseling niet met een Dame blanche, maar met een Dame noire.

Jasper haalt bij lange na zijn vorige lastpak-niveau niet. Hij bakt het nu echt al te bruin. Bleijendaal bezorgt hem eigenlijk een koekje van eigen deeg. Jasper wordt met eenvoudige oud-hollandse receptuur domweg ingeblikt.

Maar Bert ….. ? Hij proefde al vroeg de smaak van de overwinning, maar toch viel het hem niet mee. Zijn tegenstander deed er alles aan om Bert’s smakelijke, fijnzinnige gerecht in een onsmakelijke vette hap om te zetten. Maar dat lukte toch uiteindelijk niet. Pas na 50 zetten en vlak voor sluitingstijd kon de rekening worden opgemaakt. Dus toch, wil je tegen Bert stand houden, moet je uit nog een ander vaatje tappen.

Toen pas was ook duidelijk dat wij toch het zoet van de overwinning mochten smaken.

Want Martin kon intussen dankzij een zwakke 17e zet van  Vermeulen ineens zijn smakeloze hap aan de hond voeren, en zelf weer trek krijgen. Maar aan het eind van de avond, na zet 28,  was hij toch zelf zo verzadigd dat hij met remise genoegen nam.

img_0656bweb

Het eindspel van Gerrit zag er wel hoopvol uit, maar zelfs onze eindspelfanaat kon  er toch geen chocola meer van maken. Ook remise. Frank kreeg aan het eind van de avond van zijn tegenstander nog een smakelijk digestiefje aangeboden, maar dat sloeg hij af. Ook hij was na een lange avond tafelen, geheel voldaan, met remise. Ron’s grand cru bleek toch een beetje naar de kurk te smaken. Hij had erg zijn best gedaan, een frisse melange van aanvalszetten op een bedje van degelijkheid op het bord getoverd, maar zijn tegenstander liet zich niet verleiden. Ook remise.

Maar Paul had intussen veel te veel lekkere hapjes van het bordje van Schlosser gejat, en die had dan ook geen trek meer. Gelukkig nog iemand die wint.

img_0665bweb

Toen we aan het eind van de avond de eindrekening opmaakten, bleken we tot onze verbazing toch met 5-3 gewonnen te hebben.

Maar de Bakkummer Bollebozen verdienen zeker Beemster Lof.  Zij zetten ons deze avond allerlei avontuurlijke gerechten voor. Waar heel wat aan te proeven en te smullen was. Het was zeker geen Beemster patatje met een Beemster bal.  En ook lieten ze ons het Bakkummer Bittertje poeven. Best een opwekkend drankje, maar toch wel met een klein beetje een nasmaak.  Het woord zegt het al.

Nog wat highlights:

Het geweigerde digestief bij Frank:

Na zet 18:

bakkumfrank1  BakkumFrank1

Komodo10 geeft hier 19. Tad1 met fors voordeel voor wit. Bijv. Lxg3  20. fxg3 Kg7 (paard op f6 staat in!)   21. Pxd5 Pxd5  22  Txd5  Frank schrokte te haastig en kreeg de hik : 19. Pxd5 Pxd5 20 Dxd5 en toen werd het al gauw remise.

Het bittere voorgerecht van Gerrit:

1 e4 e5  2. Pf3 Pc6 3. d4 exd4 4. Lc4 Le7? (theorie: 4 …  Pf6!  5 e5 d5! 6 Lb5 Pd7) 5. 0-0 d6  6. c3 (niet de beste, maar wel een leuk gambiet) Pe5 ?? (theorie: 6. …  Pf6 7 cxd4 Pxe4)  7 Pxe5  dxe5

  bakkumgerrit1  BakkumGerrit1

8. Dh5 is dodelijk! … g6  9. Dxe5  Pf6  10. Lh6 

Gespeeld werd  8. Db3 Ook eng! Maar minder dan Dh5  Le6 (de enige) 9. Lxe6 fxe6 (Ik zag deze stelling en gaf geen stuiver meer voor zwart! Wat een ellende!  Daar durf je niet verder naar te kijken!)  Maar wit durft niet op b7 te slaan en verknoeit zijn voordeel met 10 cxd4? exd4  11. Dxe6 (Dxb7) en na Dd6 doet zwart ineens weer mee.

Gerrit’s dessert:

 bakkumgerrit2 BakkumGerrit2

23.Kf2 zwart staat best een heel klein tikje beter, maar de winstkansen die Ron en ik tegen elkaar fluisterend (ssstttt!!!!) hier dachten te zien, bleken wel erg miniem, wat de gasten achter het bord gaan demonstreren  23…Td5! [Dat had ik ook gespeeld. Ze hadden het achteraf over 23…g5!? 24.Ke2 d3+ 25.Kd2 ( ‘een vrijpion is een crimineel en moet altijd en zo spoedig mogelijk geblokkeerd worden, liefst met een paard’  Nimzowitsch, 1926 maar met een koning mag natuurlijk ook) 25…Td4 26.Ke3 (26.Ta5 a6 27.Ta3 gxf4) 26…Tb4 en dit wordt ook remise]  24.Tfc1 Tfd8? [en nu wordt het wel erg remise] [laatste poginkje was geweest: 24…Txc5 25.Txc5 Tc8! dreigt b6] 25.Ke2 T5d7 remise [25…Txc5 26.Txc5 d3+ 27.Kd2 g5=]

Gerrit’s bloedeigen commentaar:  “Het gebrek aan theoretische kennis brak mij in het begin weer eens op. 6. …..Pe5 schijnt niet goed te zijn. Dat bleek. Ik kwam daardoor in ernstige moeilijkheden. Maar wit speelde 8 Db3. In de analyse achteraf bleek wit hier veel beter 8. Dh5 te kunnen spelen. Met 12. Dxd6 ruilde wit tot mijn grote opluchting de dames af. Volgens mij had wit hier met zijn dame nog wel  leukere dingen kunnen doen. Wit gaf na afloop aan bang te zijn geweest voor 23. ……g5. Heb daar wel naar gekeken maar zag er op dat moment geen voordeel in. Graag een analyse van jouw computer of dit voordeel voor zwart geeft.”  Zie daarvoor hierboven.

Jasper’s gegarneerde kwaliteit:

bakkumjasper1  JasperBakkum1

Jasper heeft met 11. Txb7? geslagen terwijl hij na het mindere 10.  … f6? Gewoon 11. e4 had moeten spelen of 11. c4 Nu werd met 11 …  Lb6! zijn toren ingesloten. Later verzeilt na wat omwegen de witte dame op a6, om Tb7 te dekken, maar dat maakt de zaak alleen maar erger na Lc8 en Pa5. Wat zijn tegenstander natuurlijk moeiteloos zag. Jasper had als een man (dat vergeten we wel eens, dat is hij toch al bijna!?) zijn fout moeten erkennen en met Tbxb6  axb6 gewoon de kwaliteit moeten geven. Maar hij liet de hele toren op b7 slaan. Wat gaat er nu toch in zo’n te weinig ervaren hoofd om?

Pittige specerijen bij Paul:

bakkumpaul1  BakkumPaul1

17.Tg3? (een moedig maar dubieus stukoffer,  beter gewoon 17 exd4!? =)  dxc3 18.Dh5 f5 19.bxc3 Kh8 20.Tg6 Tf7 21.g4 [21.a4] 21…Le4

bakkumpaul2  BakkumPaul2

En hier zal Schlosser wel hebben doorgekregen dat het biefstukje wel eens te taai zou kunnen blijken. Paul heeft niet eens de allerbeste zette zetten gedaan, maar dat was ook niet nodig! Hierna neemt Paul al of niet doodzenuwachtig het initiatief over, gaat zelf in de aanval en wit is, met een stuk minder, kansloos. Ik leg Paul’s eigen commentaar aan Komodo10 voor : “Weer een foutloze partij gespeeld, als gewoonlijk.” Komodo10 glimlacht vriendelijk “ Nou ja, foutloos ? OK,  voor een gewoon mens lijkt het er wel op!”

Vurrukkulluk nagerecht van Niels:

Met twee slechte zetten achter elkaar gunt wit in wat betere stelling aan Niels een stuk!

bakkumniels1  BakkumNiels1

21 …  d4! Mag niet geslagen worden want dan hangt ineens van alles  22.e4 dxc3 23.Txc3 Dd7 24.Td1 Pd4 25.Dd3

bakkumniels2  BakkumNiels2

25 …. Tad8! Slim 26.Tc4  ‘Zo win ik mijn stuk terug!’ Pe2+ ! ‘Mooi niet!’  27.Dxe2 Dxd1+ 28.Dxd1 Txd1+ opgegeven, want nu is wit een toren achter!

Ron’s frisse aanvals-mélange op bedje van degelijkheid

bakkumron1 BakkumRon1

Na 23 Dc1 Pg4 is dit de stelling  (Ik zag eerder ter plekke 22 … h5 gebeuren en dat leek me toen niet zo nuttig. Oprukken haalt weinig uit. Ik keek zelf naar Tf6 voor Th6, maar dat levert na Kh1 en Tg2 ook niet veel op.  Komodo vond ook h5 iets minder, had gelijk 22 … Pg4 gespeeld, en die h-pion maar laten staan. Maar geeft toch ook maar een klein voordeeltje.)

Nu loopt de aanval eenvoudig dood:

24.Tg2 Kf7? (24…h4!? wie h(a) zegt moet ook h(b) zeggen) 25.Kh1! Ph6 26.Dd1 Dg4 27.Pg1 Dxd1 28.Pxd1 en zonder dames is het snel remise!

Bert’s koekje van eigen deeg:

bakkumbert1 BakkumBert1

Na 12  e5! zag ik grote overeenkomsten met mijn geliefde koningsindische vierpionnenspel, waar Bert derhalve ook veel ervaring mee heeft. Aanschouw die hulpeloze zwarte loper. Aanschouw die slappe zwarte pionnetjes op de damevleugel. Zie met vreugde die mooie halfopen lijnen voor de zware  witte stukken. Geef mij maar wit! Flamberen en afblussen dus. Maar dat viel dus tegen. Zwart vecht met alles wat hij nog heeft verder!

Maar Bert maakt geen echte fouten, en de druk op de zwarte stelling blijft. Na zet 38, minder zware stukken, maar nog steeds die gammele pionnetjes en die belabberde zwarte loper, en nu ook een pion minder.

bakkumbert2  BakkumBert2

38 …   Pd4  en dit is de definitieve fout. (Eindelijk)   [38…Pa5 maar ook dat is niet voldoende]  39.Lxd4 cxd4 40.c5!  De witte koning stopt de zwarte vrijpion afdoende af, vooral omdat zwart geen zwarte stukken ter ondersteuning in de buurt kan krijgen. Maar de witte vrijpion, binnenkort ook ondersteund door een vrije b-pion, en met de belangeloze assistentie van de witte toren en loper, gaat het spel beslissen.

Oef!

Ideetje van Ron: ditmaal geen ‘man of the match’ maar een ‘family of the match’’de Kuijertjes.

 

img_0658bweb          img_0660bweb

 

(Eindcorrectie moet nog plaatsvinden.)

 

31-10-2016

Aris de Heer

 – 

Bakkum

5 – 3

1

 

Ron de Vink

 1883

 – 

 

Henk van der Eng

 1833

½-½

2

 

Bert Kuijer

 1830

 – 

 

Pim Hoff

 1772

1-0

3

 

Paul Verkooijen

 1741

 – 

 

Arno Schlosser

 1779

1-0

4

 

Martin Zwaneveld

 1682

 – 

 

Fons Vermeulen

 1716

½-½

5

 

Gerrit van Dok

 1652

 – 

 

Han Kemperink

 1673

½-½

6

 

Frank de Geus

 1655

 – 

 

Gren Noteboom

 1642

½-½

7

 

Niels Kuijer

 

 – 

 

Hans Mantjes

 1591

1-0

8

 

Jasper Ittmann

 

 – 

 

Jacob Bleijendaal

 1504

0-1

 

 

1740

 

 

1688

 

 

 

Vlug, vlug, vlugger

“….. ik heb ongelofelijke haast, opzij, opzij, opzij, want ik ben haast te laat, ik heb maar een paar  minuten tijd.” (Herman van Veen over Rapid)

Herfstvakantie! Tijd voor koningen en blaadjes en reputaties om sierlijk ter aarde te zweven. Waarom precies, dat weten we niet, maar het gebeurt. Is het de kou? Het afnemende licht? Gewoon de leeftijd?

Er kwam ineens een einde aan de duurzaamheidsreputatie van Koning Bhumibol, en aan de vluggertjesreputatie van koning Ronaldus. Maar na de winter tijd voor nieuw, vers groen. Een nieuwe vluggertjesreputatie van Martin?  Een verder uitbotten van Marco’s nu al formidabele 50 % ? Of wonderbaarlijk herstel van de ogenschijnlijk nu ineens  een beetje kwijnende oude bomen en struiken als de Paulus Laetus en de Gerardus Victoris Interruptus.

Opmerkelijk vond ik:  

Martin’s   6,5 uit 7!  Slechts één remise, tegen Bert. Marco’s  3,5 uit 7. Met winst tegen Ron, en remise tegen Gerrit. Gedeeld tweede Ron en Bert, maar op flinke afstand van de winnaar. Peter’s remise tegen Paul  na een partij waarin Peter tot het eind toe eigenlijk gewonnen stond. Het wat onder hun mogelijkheden blijvende resultaat van Paul en Gerrit. Het onverwoestbare optimisme van Peter en Jasper.

 

1.Martin                             6,5 uit 7

2.Ron                                 5 

3.Bert                                 5

4.Paul                                4 

5.Marco                             3,5 

6.Gerrit                              2,5 

7.Jasper                            1

8.Peter                              0,5

 

Brandlucht ( ronde 6 )

Op 10 oktober viel er wel wat te snuffelen in het Middenpunt.

Martin’s opening was het best te klassificeren als brandhout. Paul vond al bij zet 10  de aanmaakblokjes en de stelling van onze vorige week nog zo secure schaakmeester Zwaneveld ging al spoedig in vlammen op.

img_0577bweb    0577bWEB

Bij Peter en Gerrit was langdurig sprake van een ondergronds smeulend vuurtje dat brandwacht Gerrit langdurig  niet echt onder controle wist te krijgen. Maar toen de locatie eindelijk toch zichtbaar werd, was Peter’s vuurtje  snel gedoofd. Gerrit kon toch nog vergenoegd vaststellen: Brand meester!

Bij Jasper tegen Bert hing na zet 5 al een beetje een brandlucht, en bij zet 19 ontwikkelde dat zich dat al heel snel tot een uitslaande brand en restte al niets meer dan het pand volledig te laten uitbranden.

Marco deed het niet superhandig tegen Ron’s provocatie 1. f4  met van het begin af aan diens bedoeling tot criminele brandstichting over te gaan. Want Marco’s  dappere 5e zet en 6e zet leken wel op snelle inzet van brandblussers, maar kwamen in feite neer op tempoverlies. En u weet, hoe sneller hoe beter, als je dergelijk onheil wil voorkomen. Bij de 9e zet rocheerde zwart, wat eigenaardig genoeg het koningshuis alleen maar onveiliger maakte, en Ron pookte zijn vuurtje direct op, waarna de zwarte koningsstelling vrijwel direct in lichterlaaie stond. Ik vond dat Marco echt nog wel zijn best deed om de boel te redden, maar tegen deze – dit keer extra-gemotiveerde pyromaan-  was niets doeltreffend genoeg. Daar kwam nog bij dat de onverlaat dit keer eens niet al te veel tijd nodig had om zijn destructieve werk te volbrengen.  Hoe komt iemand aan die vreselijke psychische drang om het huis van zelfs een goede bekende in de hens te zetten? En …… eindelijk weer gelukt!

(Ik weet dat al mijn beeldspraak hierboven aan alle kanten rammelt, maar dat merken jullie toch niet. Maar OK, ik zal nu overgaan tot het zakelijke gedeelte.)

Voorbeeld van brandhout:

martinpaul2   MartinPaul2

Geïnspireerd door het succes in zijn laatste wedstrijd in de externe is ook hier wit al vroeg opgestoomd met b4. Toen was dat heel goed, maar nu is de stelling een klein beetje anders. Hier is de sluipmoordenaar op g7 nog wat gevaarlijker.  Wat enkele zetten later erg duidelijk wordt.

11.Pxd4?? [11.Pd5!? gaat nog net een beetje, misschien]  11…Pxd4 12.Dxd4 Pe4!  De sluipmoordenaar op g7 duikt op als horrorclown.  De dame moet weg en dan staat het paard op c3 twee keer aangevallen en gaat dus verloren. Dit is toch echt een heel erg voor de hand liggende combinatie.

Hierna kan wit er de spanning nog een klein beetje inhouden door te dreigen het zwarte paard dat op c3 een stuk heeft geslagen, en daar dan een beetje geïsoleerd staat, in moeilijkheden te brengen. Hij doet dat wel vernuftig. Het kost zwart wat tijd en omwegen om dat stukverlies te voorkomen.

Maar dat lukt natuurlijk. Echter pas bij de 26e zet is het gevaar geheel geweken.

martinpaul3   MartinPaul3

Het zwarte paard is eindelijk via a4 naar c5 ontkomen. Gaat nu dan toch nog zwart een stuk verliezen?? Nee natuurlijk: 26……  Pe6. Eindelijk het paard in veiligheid.  Wit geeft op.

Voorbeeld van smeulend veenbrandje:

Gerrit-Peter:

Na een gelijk opgaand begin raakt Peter in het voordeel.

gerritpeter   GerritPeter

16. c4  is hier niet goed! Peter antwoordt met Pd3! Zo’n paard midden in de vijandelijke stelling met armen (dreigingen) naar alle kanten noemen ze wel een octopus, en ja, die moet zo snel mogelijk onschadelijk gemaakt worden. Maar na 17. Pxd3 exd3 18. Dxd3 dxc4! staat een witte toren op h1 èn een witte dame in. Mooi hoor. Wit moet dus de dames dan wel ruilen en raakt zo een pion achter! En vanaf nu moet Gerrit heel waakzaam blijven. Onzichtbaar woekert voor hem het gevaar onder de oppervlakte voort:  kan ik dit gevaar bezweren en red ik remise, of gaat me zelfs dat niet lukken? 

Maar wij weten allemaal: Gerrit heeft wel iets met eindspelen. (Binnenkort krijgt hij alweer een gouden medaille, nu voor ‘de grootste eindspelfan’.) Bij zet 23 begint remise te gloren.

gerritpeter3   GerritPeter3

Zwart staat er nog steeds ééntje voor, maar zijn pionnen staan er een beetje slordig bij. Het ziet ernaar uit dat wit dat ene pionnetje wel ergens kan gaan terugveroveren. Maar dankzij die ongelijke lopers (1 loper op de witte velden, en de andere op de zwarte velden) is het natuurlijk absoluut wel remise. Zelfs eindspelen met twee pionnen achterstand en ongelijke lopers zijn soms nog remise. Dus niets aan de hand. Gewoon zorgen dat je je pionnen blijft dekken. Ruilen mag, wordt zelfs aanbevolen, maar niet weggeven.

Maar nu (eindelijk) wordt Peter onrustig en onzeker. (“ja ik weet daar allemaal helemaal niks van”) Maar m.i. niet een gebrek aan kennis, maar vooral die onrust en onzekerheid gaat hem parten spelen. Als hij inderdaad zijn pluspion is kwijtgeraakt en Gerrit blijft doorzeuren, hij nog onzekerder wordt, en misschien ook wel vermoeid, geeft hij nog een pion weg. Nog steeds is het remise waarschijnlijk. Maar dat weet onze Peter niet, dus die laat de moed in de schoenen zinken en geeft daarna gewoon nog twee pionnen weg.  

Ja, en tegen drie verbonden vrijpionnen red je het niet meer, zelfs niet met ongelijke lopers.

gerritpeter4   GerritPeter4

Enige gulheid jegens je tegenstander, later op de avond,  kan geen kwaad, maar dan beter in de vorm van biertjes en niet van zo’n lange rij pionnen.

Uitslaande brand:

Jasper verknoeide met wit het voordeel van de voorzet al snel met twee tempoverliezen,op de 5e en 7e zet.

Dat hij tegenwoordig steeds 1. d4 en dan snel  Lf4,  en daarna e3 speelt, is prima. Dat is rustig, en bezit logica, loper buiten de pionnenketen. (Ron, de expert,  vindt na 1. Pf6  direct 2 Lf4 te snel. Die zegt dat dat een zet later moet. Waarom weet ik niet meer.) 

jasperbert1   JasperBert1

Maar 5. Lc4 lokt d5 uit en dat tempo krijgt zwart dus kado. En na  6. Le2 c5   is 7.  Le5  eigenlijk ook een tempoverlies. Want wat doet dat ding daar? Dat komt neer op een vrijwillig inleveren van het loperpaar na Pc6 , of later weer terugtrekken. Beide niet aantrekkelijk.  7. .. Pc6 Vanaf hier staat zwart dus al wat beter. En na 16. Pg5? Slaan de vlammen de vensters uit:

jasperbert2 JasperBert2  

Weer zo’n zet die eigenlijk nergens toe dient. Niet zo moeilijk te voorspellen dat die knol binnenkort terug moet naar waar hij vandaan kwam. Dus weer een tempo! En intussen gaat zwart gestadig verder met het ontwikkelen van zijn stukken en naar mooie plaatsen dirigeren, en zijn mooie centrum koesteren. 16. .. Tad8  17. De2 b5 18. Lc5 h6 ( Vort ! Terug naar je stal!)

jasperbert3  JasperBert3

19. Pf3  d4!  Waartoe dient een sterk centrum? Om stukken een steunpunt te verschaffen, om de tegenstander ruimte te ontnemen, en -het mooist- om ooit als een wals op de tegenstander aan te rollen. Dat gebeurt nu! Er is geen redden meer aan. Wit verliest een stuk. Het hele witte boeltje fikt af!  Ik heb wel eens naar zo’n grote brand staan kijken. Dat is altijd een angstig, maar fraai schouwspel. Na zet 23. gelooft Jasper het wel. Hij gaat terug naar zijn moeder om getroost te worden.  (‘Gelukkig niet zo laat vanavond!’)

De pyromaan:

Zet 6 van Marco tegen Ron  (1. f4 !?)  lijkt wel logisch. Zo van “Had je maar niet je koningstelling op de 1e zet al zelf moeten verrinneweren!”   6. .. Pg4!?  Aanval op het nu nog zwakkere veld f2.

ronmarco   RonMarco1

Een goede gedachte, ware het niet dat wit de gevaren in de kiem kan smoren met 7. d4!  Le7   En ook hier heeft wit dus gewoon een tempo gewonnen. En dat paard zal later ook nog terug moeten naar waar hij vandaan kwam. En dat in combinatie met wits agressieve beginzet, dat wordt al gauw heel vervelend:

ronmarco2   RonMarco2

10. Pg5!  “Waarom is dit nu wel een goede zet, en die paardzetten van Jasper en Marco niet?”  “Omdat Ron’s zet ergens toe dient:  zwarts paard wordt aangevallen door Dd1 en voor de witte dame wordt de weg geopend naar te zijner tijd het agressieve veld h5 en het veld h7 wordt nu gelijk twee keer aangevallen. Wat een ellende! 10. .. Ph6 (de enige)  11. Lxh7 Kh8 12. Ld3 (zo dat heeft even gesmaakt) 12. .. c5 In principe een goed idee. Een aanval met een tegenaanval beantwoorden. Maar het is al te laat!

ronmarco3   RonMarco3

13. Dh5! En hoewel Marco hierna echt zijn best doet, probeert tegendreigingen te creëren, en de pyromaan dus echt wel steeds even  moet nadenken (Waar heb ik mijn lucifers nu weer gelaten?) , er is geen redden aan. Ron vindt steeds krachtige antwoorden, zoals 18. g4 en 20. f5!

ronmarco4   RonMarco4

En ook hier drommen de toeschouwers samen om van het gebeuren te genieten: eng maar ook mooi, die huizenhoge vlammen. Zo beseft een mens zijn nietigheid!

20. .. exf5  21. gxf5 Lc5  22. Lxh6!! Dat hakt een opening waardoor de wind vrij spel krijgt en nieuwe zuurstof wordt aangevoerd. 22. .. Lxd4  (wanhoop, maar ach alles is hier onvoldoende, ook gxh6 23. f6!)

ronmarco5   RonMarco5

23. Pxd4 Dc5  24. Le3 (Lxg7!?) Dc7 

ronmarco6   RonMarco6

25. f6 !!  g6 (ach, alles is ontoereikend)  26. Dh6 en mat is onvermijdelijk.

Ik vind dat Marco toen hij eenmaal minder stond echt gedaan heeft wat er te doen was. Maar ja, tegen een pyromaan in deze vorm is iedereen machteloos. Misschien moet Marco wel een brandmelder aanschaffen, die begint te piepen als hij dreigt tempoverliezen te gaan creëren.

Zo dat was een warm avondje.