Van onze speciale verslaggevers:

Martin

Mijn commentaar is simpel, ik ben overklast in een London die Ron gewoon erg goed speelt.

Ik had een plan opgedaan om met de toren de koningsvleugel aan te vallen. Dat is achteraf gezien het begin van het einde.

MartinRon 22 .. Tc5

23 g4 ?

ik zie dat ik voor g4 nog een speelbare stelling heb, echter voor mijn gevoel speelde ik toen al tegen een achterstand aan.

Ron

Was een leuke avond met best grappige partijen. Martin overwoog eerst nog even om 3. e4 te spelen en in BDG terecht te komen,

Diagram 3. e4

maar ik kan dan met Pxe4 antwoorden, wat zwart gemakkelijk en al beter spel geeft.

( ES: Maar een echte Diemer-fan ziet het misschien toch nog wel zitten na 4. Pxe4 dxe4  5.Le3 e6 6.f3   Die weet dat zwart wat beter staat  (Komodo 14:  -0.38  Nou en?)  , maar speelt zo om de tegenstander te verrassen en om wat tactische mogelijkheden in het spel te brengen. )

Nu kregen we iets op het bord wat we allebei niet goed kenden. Ik heb vervolgens minstens gelijk spel. Zijn 4. a3 is nog bekend en ook mijn 4…, a6.

  Martin – Ron (4…a6)

Vervolgens geeft engine aan dat het beter is om mijn paard naar d7 te spelen in combinatie met Te8. Maar paard naar c6 ziet er zo logisch uit.   (ES: Komodo 14 vindt het verschil minimaal))

Martin – Ron (7.e3)

7. Pc6
Op zet 10. moet Martin dus e4 spelen.

Martin – Ron (9…b5)

Maar hij probeert Lg5 met een ander plan en een val: 10…, e5 is zou nu blunder zijn. Ik ben erg tevreden over vervolg. Het plan van Martin met 15. Tf3 is niet goed.

Martin – Ron (14…Pc4)

 Ik ben vooral heel tevreden over mijn 15…, h6! Op b2 slaan is veel minder omdat hij vervolgens met a4 kan counteren. In het vervolg doe ik alleen maar sterke zetten, al had Martin goed gezien dat ik op zet 23 ook e5 kon spelen.

Martin – Ron (23.g4)

 Ik ben gek op het loperpaar wat ik kreeg en ook nu weer zijn paarden domineert. Hij gaat geforceerd mat, al kon ik dus ook gelijk op f3 slaan i.p.v. Tf2..

Martin – Ron (31…Tf2)

Martin kan dus echt wel schaken, al komt dit er niet altijd uit. Hij heeft ideeën en probeert ze uit. Niet voor niets kon hij clubkampioen worden. Over mijn Le7 was hij al niet blij. Na mijn h6! heeft hij behoorlijk lang nagedacht en werd steeds somberder. Daarna probeerde hij te redden wat er nog was, maar ik was in mijn element. 

Ik zag Hans dapper strijden tegen Thomas en Bert fraai spelen tegen Gerrit. Al had Bert dus wel beter op g2 kunnen slaan. Frank overspeelde Ab. Zo wonnen dus alle zwartspelers deze avond.

Bert

Gerrit was gefocust op afruilen en dicht houden maar deed toch wat mindere zetten in de opening.
Voor wat betreft de lichte stukken hield hij toen een slechte loper over en ik een beest van een paard op c4.

Gerrit – Bert (15…Pc4)

Daarna heb ik niet echt foute zetten gedaan maar het was toch lastig om vorderingen te maken.
Zelfs toen ik twee pionnen voor kwam te staan (waarbij ik wel mijn paard tegen de slechte loper moest ruilen) was het nog lastig om vooruitgang te boeken.

Gerrit – Bert (53.Tb5)

(ES: Jaja, toreneindspelen met vier torens! Een schrik voor de amateur!)

Uiteindelijk wist ik de partij toch in mijn voordeel te beslissen.

Gerrit – Bert (70.Ta5)

70 (!!!)  . … Th2  71. Ta3+ Kf4  opgegeven
Het was een lange moeizame partij waarbij ik hier en daar toch wel een kansje gemist heb.

Thomas:

Het was allemaal bekend tot en met zet 11.

Hans – Thomas (11…Pd4)

Ipv 11.. Pd4 was al eens 11…Pc7 gespeeld. 8 d4 leidt tot een speltype dat ik al eens tegen Ron had gekregen, en hij mij fraai van het bord zette. Na 8. d3 krijgt het spel meer het karakter van een gesloten Siciliaan. Het nadeel voor wit is dan dat zwart in het “gat” op d4 kan duiken en wit wat minder centruminvloed heeft.

Hans – Thomas (13.Tab1)

Mijn 13… f5 was niet de beste, het rekenbeest geeft bijvoorbeeld 13..a5 of 13.. Lg4 als beter aan, maar het is wel een lekker scherpe zet die tot complicaties leidt. De evaluatie verandert wel op slag van -0,5 naar+0,5 en na het betere
14. exf5 had het zelfs bijna+1 kunnen zijn.

Hans – Thomas (16…Pxg7)

Ipv het stukoffer met 17. bxc,5 had wit met het lelijke 17. Lh1 het nadeel binnen de perken kunnen houden (plm -0,5).
Toch was het offer niet zonder finesses. Als zwart na 21. Pd5

Hans – Thomas (21.Pd5)

bijvoorbeeld 21. .. Txe7 zou spelen volgt de taktische coup 22. Pf6+, Kh8 23. Dxh6 mat!
In ieder geval zaten we beiden nog vrij ruim in onze tijd en dan is de kans op dergelijke “bedrijfsongevallen” een stuk kleiner! Maar ook in het vervolg, hoewel minder drastisch, waren er nog moeilijke beslissingen te nemen.

Hans – Thomas (23.cxd5)

Op zet 23 heb ik bijvoorbeeld 23.. Pg7 overwogen wat een goede zet is maar ook 23.. Pf6 waarna 24. Df4 wit toch wel meer spel geeft dan in de partij.
Uiteindelijk is het gespeelde 23… Dd7 wel een van de betere zetten.

Hans – Thomas (26.Te4)

26 …. Pxd5

Na 26. Te4 was ik eerst 26.. Tb8 van plan maar als wit met 27. Dxa7 het niet te versmaden “borrelnootje” wegsnackt, is het ineens niet zo duidelijk meer.

Hans – Thomas (27…Tb8)

Even had ik hoop dat Hans  27. Td4 zou spelen met een fraai slot 27.. Tb1+ 28. Kxg2, Pe3+ !29. fxe3, Df1 mat! Maar Hans is zeker niet van gisteren en ziet dat soort dingen wel.
Even later was het dan toch uit.

Hans – Thomas (28…Tb2)

Na het gedwongen 29. Dd4, Txa2 komt wit een vol stuk achter. Rest mij nog te melden dat in de na-analyse Hans en Frank mijn al te frivole winstpogingen en doldrieste offers genadeloos weerleggen.

Frank:

Hierbij mijn partij tegen Ab.
Gelukkig niet zo moeizaam als de vorige keer.
Ik stond snel beter.
Pionnen op c6, d6, e6 en f6 kunnen natuurlijk niet goed zijn in de opening. Zeker op f6 niet, maar dat heb je al vaker geschreven.

Frank – Ab (7…f6)

Na Pb6 ging het snel en zag ik dat ik waarschijnlijk een stuk kon winnen.

Frank – Ab (14…Lxc6)

15.  c5+
Daarna simpel afgewikkeld naar een winnende stelling.

Nr.	Wit	Zwart	Resultaat
1	Martin Zwaneveld	Ron de Vink	0-1
2	Hans Pelt	Thomas Broek	0-1
3	Gerrit van Dok	Bert Kuijer	0-1
4	Frank de Geus	Ab Hauer	1-0

Pos	Naam	Prt	W	R	V	Score
1	Ron de Vink	21	13	7	1	572
2	Thomas Broek	19	16	2	1	553
3	Bert Kuijer	20	8	7	5	425,2
4	Frank de Geus	16	10	3	3	409,3
5	Martin Zwaneveld	22	10	2	10	392,5
6	Hans Pelt	17	6	4	7	318,9
7	Gerrit van Dok	21	7	3	11	317
8	Sven Damen	14	5	4	5	252,8
9	Ab Hauer	18	5	0	13	216,2
10	Paul Verkooijen	7	4	1	2	166,8
11	Hugo Ent	9	2	2	5	159,8
12	Wouter van Waardt	11	4	0	7	148,8
13	Matthijs Groot	5	3	1	1	113
14	Peter van Putten	12	1	0	11	110,7
15	Fjodor Brahar	8	2	1	5	99,3
16	Nico de Koning	10	0	0	10	83,8
17	Doeko Wilms Floet	4	2	1	1	80

Van onze speciale correspondenten:

Martin:

Gisteren hebben we gevluggerd, Frank was de winnaar met een overwinning op Thomas,

Ik speelde remise tegen Thomas, waarbij ik zijn Dame kon insluiten en hij na veel hocus spocus dat kon beperken tot een stuk, en uiteindelijk eeuwig schaak kon vinden.

Frank:

Er was gisteren besloten om te gaan snelschaken.

Hierbij de uitslagen. Enkele highlights:

* Martin speelde zeer sterk, hij verloor ongelukkig van mij en Thomas kwam ook goed weg met remise

* Thomas leek op weg naar weer de eerste plaats, maar werd in de een-na-laatste ronde toch een keer verslagen door Frank

* Frank verloor (enigszins door geluk) niet en pakte de eerste plaats

1. Frank            6
2. Thomas        5,5
3. Martin          4,5
4. Bert               4
5. Hans              4
6. Gerrit            2,5
7. Hugo              1,5
8. Ab                   1

Was het de moeite waard, om te gaan kijken hoe anderen zich suf zitten te piekeren en soms zelfs in de stress raken? Daarbij nogal asociaal zelf geheel ontspannen het 0.-0 -biertje  te consumeren, af en toe geheel belangeloos hier en  daar wat rond te snuffelen.

Jazeker!  Ik zag hoe Ron zich in een saaie ‘Gesloten Siciliaan’ scheen te gaan storten. ‘scheen ‘, want hij  bleek eigenlijk een soort Grand Prix-opstelling van plan te zijn. En dat is natuurlijk helemaal niet saai. (Sorry voor mijn opmerking naast je bord. Waar bemoei ik me mee !?) Trouwens best een klein beetje riskant. Frank speelt zelf regelmatig Grand Prix. En dat weet Ron. En bij terzakekundig tegenspel ziet die variant er gevaarlijker uit dan hij is. Maar Ron kiest listig een andere volgorde en Frank krijgt daardoor niet de kans de beste mogelijkheid ertegen te creëren met supersnel e6 en d5. En Ron ziet daarna  kans om te laten zien dat de Grand Prix dan wel degelijk gevaarlijk kan worden. En zeker onsaai. Frank heeft al gauw niets meer aan zijn Grand Prix-boekjes en probeert  maar wat.  Als zijn wat voorbarige,  actief bedoelde, zetten met zijn beide paarden  alleen maar tempoverlies hebben opgeleverd nadat ze weer terug  zijn van weggeweest, staat wit dus al heel goed.

12….. Pc6  13. g4 Pf6 14. 0-0

En na zet 16 , als het zwarte paard heel eigenwijs toch opnieuw naar h5 is vertrokken wordt het allemaal al erg lastig.

Het beste, maar niet goed genoeg,  is nu een pionoffer op f4 en gauw  korte rohade. Maar ja. Frank probeert 17  ….   h6. maar dat middel blijkt nog erger dan de kwaal.

Ik bedacht hier 19. Pg3. En ja hoor, wat heerlijk om daarna te zien hoe een echte schaker dat dan ook speelt. Ben ik het toch nog niet helemaal verleerd, al lijkt het daar af en toe wel op.

Hierna komt zwart er niet meer aan te pas. Wit start een dodelijke aanval, waarbij zwart zeer gehandicapt is door de onveilige positie van zijn niet-gerocheerde koning. Frank probeert nog wat verwarring te zaaien door zijn dame op rooftocht te sturen. Die krijgt wat hapklare brokken toegeworpen door Ron, maar raakt daardoor steeds verder verwijderd van het feitelijke slagveld.

Diagram Live na 29 c3

en zwart verliest een stuk. Hij geeft op.

Een gaaf partijtje van Ron. Dat zal zijn – naar zijn zeggen –‘gebutste zelfvertrouwen’ wel weer wat uitgedeukt hebben.

Verder nog iets wel de moeite waard? Jazeker. Ik mocht meebeleven hoe Ab  rücksicht-loos zijn pionnen naar voren joeg. Zonder medelijden, met zijn eigen koning bedoel ik. Die bij zet 14 ongerocheerd al volkomen dakloos was. Hans reageerde lakoniek op  de aanstormende pionnen. Hij weet uit eigen ervaring dat het opstomen van je pionnen ook voor gaten in je eigen stelling zorgt.

En al gauw kan wit dus geen kant meer uit.

En nu moet zwart even de winnende zetten vinden. Maar dat valt toch tegen. Ab is tamelijk goed in het vinden van ontsnappingsmogelijkheden. Iedere schaker met een beetje elo voelt op zijn klompen dat ergens toch echt ………. Maar waar?

Stokvisje ziet wel wat:

…. Thd1 is niet goed omdat nu 28 De3 kan volgen. Dan is wit behoorlijk machteloos en kan zwart ongestoord beginnen met het enige waarmee de status quo kan worden opgeheven : Pf8, Pe6, Pc5 of Pf4. Hans komt wel op dat idee, maar pas later, na een aantal zetten die niet veel uithalen. Wit kan zelfs ergens bijna gelijk komen

Stokvisje vindt Ld1 sterk. Ik zie het niet erg, maar ik ben dan ook geen computer.  Ab ook niet. Zelfs Hans niet.

Blijft de vraag: waar zit de zwarte winst? Zelfs als de hulptroepen op c5 zijn gearriveerd blijft het nog lastig te vinden.

38 Kc2 Eindelijk wil Ab een handje helpen. Nu kan het snel wat duidelijker worden. Hans grijpt zijn kans

38 .. Tc3+ 39 Kd1 ( Kb1 gaat ook fout na .. Pb3) Txc1 40. Kxc1 Pb3+ 41. Kc2 Pxd2

Het mag dan wat helderder zijn geworden, helemaal duidelijk is het nog niet. Dat wordt het pas na

47. Kg3  Ta2! 48. Kf2 fxe4

Na 49. fxe4 volgt Lg4 en na 49. dxe4  volgt d3  Beide met stukwinst.

Ab geeft op. Hij had nog even kunnen doorzeuren met 49 Ke1, maar had na 49 … e3 door een gigantisch gebrek aan mogelijke zetten ongetwijfeld nog meer pionnen verloren.

Een partij die veel geduld vroeg van Hans , omdat Ab tegenwoordig de eigenschappen van een topcoureur verenigt met die van Houdini, de legendarische ontsnappingskunstenaar.

Dit te mogen meebeleven op veilige afstand was al voldoende om de reis naar Middenbeemster te rechtvaardigen.

Was er  toch nog meer spannends?

Jazeker.

Martin nam met zwart wat risico’s tegen Gerrit.

6. .. g5!?

Tjonge. Dapper.

Voorlopig haalt het niet veel uit. En na wederzijds niet altijd de allerbeste wordt de zwarte opzet ergens toch wel een beetje verdacht.

12. d5? (12. a4 !?)

Maar het valt mee. Ik dacht bij zet 14 …Kb8

dat zwart het moeilijk ging krijgen. Maar dat was niet zo  15. Lxe5 dxe5 16. Txf7

Dat had Martin beter gezien. Na direct 16. Db5 zit hij op rozen. Zonder stekels. Dankzij het kruisvuur op d5! Maar hij wil wat leukers.  16… Lc5+ Maar na 17. Kh1 Db5 geeft de computer toch weer: stand ongeveer gelijk.

Wat zouden u en ik sterk in overweging nemen. Natuurlijk  18  b3.  Dat doet Gerrit. Nogal logisch toch? Nee, dat blijkt de eerste zet van een verliezende reeks te zijn! Wit had hier 18.Pc3 moeten spelen. Nu laat Martin zien dat hij echt de sterkste is. Hoe? Het is te veel voor mee vooruit kijken. Tijd voor live-weergave

Dat was het dan wel voor vanavond? Nee hoor.

Mooi om te zien hoe Bert heel lang stand houdt tegen Thomas. Bert speelt alweer zijn lijfvariant niet. En ook geen Svesnikov. Een wat rustiger, ouderwetsere ‘jachtvariant’.

6. .. e5

Ook hier kan de Svesnikov-voortzetting 7. Pb5, maar Thomas speelt 7. Pb3, wat hier veel beter is!

De stand blijft gelijk tot zet 15.

15. Lxd5 is wat minder dan bijv. Lg5. Een manoevre die me ook aan de Svesnikov-theor1ie doet denken.

Hierna heeft Thomas een licht voordeeltje, dat geleidelijk iets zwaarder wordt

Na 24. …  Txe4

Die pion op e4 blijkt  niet zwaar giftig, maar ligt toch wel wat zwaar op de maag.

25. Lf3

Ook al speelt Bert hierna het best mogelijke. Een kwaliteitsoffer : 25. Txe3

En het witte voordeeltje  blijft zo – meestal-  tot zet 35.

Ik vermoed dat Thomas in zijn commentaar dat ‘meestal’ wel zal toelichten.

Het moet niet meevallen om tegen Thomas te schaken met een akelig gevoel in de maagstreek wegens een kwaliteitje minder.  En  natuurlijk – dat geldt voor ieder van onze club die tegen hem speelt- met een forse achterstand op de klok.

35. .. Lxc3?  (Na toch maar 36.Tc7  gaat het nog wel even. Maar leuk is anders)

Na 36. Txb7 Kd8  37. Txf7

en nog een enkel zetje heeft Bert er geen zin meer in en geeft op. Waarna Thomas nog wat vriendelijks mompelt : “Misschien technisch toch nog wel een flinke opgave.” Bert haalt zijn schouders op.

De commentaren van de heren zelf:

Frank

Hierbij de partij van Ron en mij.
Verdiende overwinning voor Ron.
Achteraf was ik niet zo tevreden met Da5 en had ik liever Dc7 gespeeld.

Ik wilde lang rokeren na het openen van de d-lijn maar door de druk van Ron kreeg ik die kans niet.
Ik stond toen al slechter.
Ik kon alleen maar keepen en hij speelde het heel zorgvuldig uit.

Thomas:

Ik heb niet zo vaak de Boleslavsky-variant tegen me gekregen.

Hoewel ik het een logische zet vond, was mijn 12. Lg4 niet meer bekend.

Het na de zetherhaling gespeelde 14. Pd5 nog wel. Daarna is 14.. Tc8 niet terug te vinden, 14.. Lg5 wel.
Het orakel vindt mij rond deze zetten iets minder staan (-0,2)
maar niet verontrustend.

Op zet 16. was ik eerst 16.exd5 van plan waarop Bert aangaf dan 16.. Pa5 te hebben gespeeld analoog aan de partij dus.
Inmiddels was er al wel licht voordeel voor wit maar ook niet spectaculair.(richting+1) in een semi- gesloten stelling.

Een belangrijk moment ontstaat na 24. Le2 waarna het orgel 24.. Tc6 aangeeft maar het spant erom , met Txe4 in combinatie met een kwaliteitsoffer.

In mijn vooruit berekening had ik weer eens last van het damsyndroom of iets wat er aan verwant is, na het terugtrekken van de toren rekende ik me rijk met 26. Lxb7 in combinatie met oprukkende vrijpionnen op de damevleugel, echter nu na 26. fxe3, d5 brak weer een lastige technische fase aan.
Ik had er op een gegeven moment spijt van geen a4-a5 gespeeld te hebben zeker omdat zwart zelf a6-a5 kon proberen vanwege de penningszet La3.

Een zet later kwam de gelegenheid toch maar het keerpunt was Lxc3 waarna het witte voordeel beduidend groter werd.

 Vlak voor het einde was 36.. Kd6 iets hardnekkiger maar het was toch al moeilijk voor zwart.
Samengevat een zeer interessante partij tegen een van de lastigste tegenstanders bij Aris de Heer.

Ron:

Gesloten Siciliaans saai? Zeker niet. 7…, Lg4 is niet het goede plan.

Ik kom daarna erg goed te staan. Lang getwijfeld over 16. g5 en Lg5. Laatste is beter, had ook gezien dat er een mogelijk torenoffer op f7 inzat. Daarom had ik ook op e5 geslagen (doorschuiven van de pionnen was ook goed).

16. g5

Verwachtte wel 16…., Ph5. 16…, Pd7 leek me ook niet fijn voor zwart. 17. Db3 kan dan gevolgd door Lf3 (op Pd8) of gewoon simpel 17. Le3. In vervolg doe ik niet aldoor de allersterkste, maar goed genoeg voor de winst. Zijn koning (en stukken) zijn niet veilig. Hij heeft nog een paar plaagstootjes, maar het is allemaal onvoldoende.

Na 20…, Tg8 bood hij nog remise aan, maar daar trap ik natuurlijk niet in.
Het was overigens heel aardig dat Frank voor Hugo wilde invallen. Overigens is zijn zetvolgorde wel heel goed om gunstiger varianten tegen de Grand Prix (3. f4) te kunnen verkrijgen (op Lb5 is Pd4 mogelijk en Lc4 is te counteren met e6, Pge7 en d5, ook als wit snel f5 speelt!). Aangezien ik dat weet en Frank een boekje over Grand Prix heeft, koos ik voor een andere variant. Tegen een opstelling met d6 (Najdorf spelers) is de Grand Prix heerlijk.

De eindcorrectie moet nog plaatsvinden

Nr.	Wit	Zwart	Resultaat
1	Ron de Vink	Frank de Geus	1-0
2	Thomas Broek	Bert Kuijer	1-0
3	Gerrit van Dok	Martin Zwaneveld	0-1
4	Ab Hauer	Hans Pelt	0-1

Pos	Naam	Prt	W	R	V	Score
1	Ron de Vink	20	12	7	1	540,5
2	Thomas Broek	18	15	2	1	523
3	Bert Kuijer	19	7	7	5	396,2
4	Martin Zwaneveld	21	10	2	9	386,8
5	Frank de Geus	15	9	3	3	383,3
6	Hans Pelt	16	6	4	6	313,5
7	Gerrit van Dok	20	7	3	10	311,7
8	Sven Damen	14	5	4	5	251,8
9	Ab Hauer	17	5	0	12	211,2
10	Paul Verkooijen	7	4	1	2	167,3
11	Hugo Ent	9	2	2	5	158,8
12	Wouter van Waardt	11	4	0	7	148,8
13	Matthijs Groot	5	3	1	1	113
14	Fjodor Brahar	8	2	1	5	99,3
15	Peter van Putten	12	1	0	11	95
16	Nico de Koning	10	0	0	10	83,8
17	Doeko Wilms Floet	4	2	1	1	80