HERKANSING

De opmars van de digitale machines heeft wel wat veranderd aan de beleving van ons spelletje.  Vroeger lag ik de nacht na de schaakavond heel lang wakker. ‘Als ik die lopers nu eens niet geruild had’. Lang geleden werd de partij ‘afgebroken’ als het al te laat werd. Dan werd het helemaal niks met de nachtrust.  Ik ben nooit echt goed geweest in blind schaken, maar toch heb ik af en toe winnende zetten gevonden op het duistere plafond.

Ik krijg tegenwoordig van velen van u de partij digitaal toegestuurd. Dat is fantastisch.  Communiceren over partijen wordt  nu dus heel gemakkelijk.  Vroeger kon dat pas op de volgende clubavond. ‘Wil je zien hoe je remise had kunnen maken?’ De persoon in kwestie bij zijn mouw pakken, naar een tafel meetronen, bord en stukken pakken, en tot je schaamte  vaststellen dat je het na week toch niet meer zo helder hebt als toen op het plafond.

Ik heb kunnen vaststellen dat velen van u erg gesteld zijn op hun nachtrust. Hun partij is namelijk al tijdens clubavond of direct na thuiskomst op de computer gezet. Kan ik afleiden aan het tijdstip van binnenkomst op mijn digitale machine.  Bijdehante digitale comunicatiemogelijkheid direct bij de hand. ‘Als ik die lopers nu eens niet geruild had?’  Daarna staat niets opzienbarends een verdiende rust na zware geestelijke  inspanning meer in de weg.

Slapeloosheid speelt voor mij niet meer. Althans niet tengevolge van een schaakavondje.  Maar ook ik tel mijn digitale zegeningen.  Ik word graag op mijn vingers getikt door mijn leermeester K. En ik stel vast dat ik niet de enige ben met een dergelijke onschuldige masochistisch behoefte. Gezien de commentaren op uw bordcreaties die u mij toezendt.

Ik ervaar het soms ook als een herkansing.  Afgelopen maandag ook weer. Smullend liep ik langs het bord van Paul. Daar had ik toch een prachtige, bijna onwaarschijnlijke winstvariant gezien. En die sufferd zag het niet eens.

Lh3!??

Opgetogen aanschouwde ik de stelling bij Martin.  Nu kon Hugo toch een stuk winnen? Dat Martin dat nou niet zag! Hugo wel.

21. Lxe5 Dxe5  22. f3

Maar dat Hugo op zijn beurt nou weer niet zag dat die ontsnappingspogingen van Martin  echt armzalig waren. Hij had toch gewoon toch een stuk kunnen winnen!

Met 23 Dxc4  in plaats van het gespeelde 23 Lxc4

Slechts korte, medelijdende blikken wierp ik op de stelling van Frank. Niks spannends, die werd gewoon hardhandig strategisch van het bord geschoven door Thomas. Ik meende dat mijn nieuwe gehoorapparaten van Thomas het woord ‘spannend’ hadden opgevangen. Wat vreemd. Die zei maar wat; hij stond straal gewonnen toch! Maar misschien had ik dat niet goed gehoord. Ik moet nog wennen aan die toestelletjes.

Drie pionnen voor een kwaliteit. Nou ja, wit lijkt een aanvalletje te hebben, maar dat zal wel verdampen.

Ik kreeg wat vraagtekens in mijn ogen bij het kwaliteitsoffer van Ron. Als Ron dat doet, zal het wel correct zijn, maar ik moet het nog maar zien.

Alleen Sven en Bert speelden een partijtje dat ik wel een beetje beter begreep. Beter, want later kwam ik erachter dat niet Paul, Martin, Hugo, Thomas, Ron het verkeerd hadden maar dat ik zelf de sufferd was.

Stokvisje en Prof. Mr Dr K . gaven mij  de kans om mijn eigen ego wat te updaten.  Ze boden me zo een herkansing tot bescheidenheid.

Want bij Paul is zijn zet bijna net zo sterk en aanmerkelijk eenvoudiger.  En  37. …. Lh3  mag er dan leuk uitzien maar het fraai incasseren van de winst gaat best lang duren. En nog heel veel beter is 36. ….  Ld7 , ziet er minder spectaculair uit, maar heeft dezelfde boosaardige bedoelingen.

Bij Martin zag ik vooruitkijkend Dc5+ wel, maar  miste na Dxc5  een kleinigheid

23 ….Dc5+ 24. Dxc5 Pxc5! Paard gered.

Tot mijn geluk wilde K. me nog wel mededelen dat hij toch Dxc4 veel sterker vond dan Lxc4. Want na 24 ….. Pxc5 is 25 Lc4! heel sterk. De witte stukken kunnen veel meer dreigingen creëren.

Een paar voorbeelden:

Bij Thomas–Frank   stond het na zet 30  helemaal niet slecht voor Frank . Omdat Thomas ervoor wat kansen had laten liggen.

31. h5   K waardeert het op 0.0 !

Ron rondde zijn kwaliteitsoffer mooi af

Omdat op 21 …. Kxd6 22. Dd2+ volgt gaat Hans over tot een wanhoopsactie met weinig kansen

21. … Pxh3 en dat wordt met wiskundige precisie aangetoond.2 . gxh3  Kxd6 23.c5! Pxc5 (23. …Dxc5 Td1! Met damewinst),24.e5 Ke7 25. Ld4 met winst van een stuk en voort durende dodelijke aanval tegen de ontheemde zwarte koning. Zie hieronder bij commentaar van Ron het ‘levend’ diagram.

Aldus aangetoond hebbende dat u beter een andere ‘stukjesschrijver’  kunt gaan zoeken, geef ik hierna maar het woord aan deskundiger commentatoren.  (Overigens is ook Pauls kwalificatie ‘stukjesschrijver’ heel geschikt om mij een herkansing tot bescheidenheid te gunnen.)

Hugo:

‘Omdat ik een voor mij compleet onbekende opening gekozen had (om enerzijds lekker te kunnen oefenen en anderzijds om het inmiddels verkregen vertrouwen te kunnen uitbouwen)  kostte het mij erg veel tijd en energie om tot goed spel komen … en dat brak mij later op, want ik had en teveel tijd en teveel energie gebruikt, waardoor ik de mist in ging toen je nog aanwezig was en ook nadat je was weggegaan: ik deed een oliedomme paardenzet waarvan ik direct spijt had toen ik het paard losliet (omdat ik toen direct de evidente tegenzet zag).

25. Pd6? Ld5

(25. Df2  Tac8  26. Pd6)

Verloren dus.

Enfin, het was een leuke, scherpe partij en ik ben al dik en dik tevreden, dat ik tot in het middenspel gelijk bleef staan en eigenlijk zelfs in een betere positie kwam te staan.
Kortom, ik lig denk ik goed op koers om over enige tijd (“geef me nog een jaartje”) weer op mijn vroegere niveau te kunnen spelen en dat had ik een paar maanden geleden (vanwege mijn post-COVID-19 misère) absoluut niet als realistische mogelijkheid verwacht. Oftewel, ik ben zowaar een erg tevreden verliezer.’

Martin, Na mijn opmerking naar hem toe over beter Dxc4

‘Dan (Na Dxc4) heb ik ook dat tussenschaakje op c5, met de dame, die dan gedekt staat met het paard. Op dat moment had ik wel gezien dat ik zo kon afwikkelen, maar het gaat daarvoor mis waar alle stukken nog op het bord staan.

Makkelijk voor een computer maar wij moesten wel heel veel varianten en volgordes uitrekenen. Hugo koos niet voor de scherpste, ook wel een beetje aangespoord om op te schieten op dat moment. De kern van deze partij was dat ik eigenlijk dacht dat ik nog wel redelijk gelijk stond maar dat viel vies tegen. Ik speelde onnodig en veel te snel d5 wat heel gemakkelijk verliezend kon zijn.

Eerst even voorbereiden met a6 en zo Pb5 eruit halen had een stuk beter geweest. Voor volgende week toch met iets meer rust spelen. Vooral, omdat het scherper gespeeld moet worden bij Tfe1 denk ik. 

Frank

‘Hierbij mijn partij tegen Thomas. Niet geweldig en de hele avond slechter gestaan zoals je zag. Toch had ik op het einde nog kans op remise.
In plaats van op zet 35 het logisch uitziende Dh8+ was Df8+ veel beter en goed voor gelijk spel met eeuwig schaak.

Ik had op dat moment echter al minder dan 3 minuten op de klok en moest het vooral van intuïtie hebben.
Het eindspel was natuurlijk kansloos en ik schaakte nog wel verder, maar dat was meer voor de vorm. Thomas geeft zoiets natuurlijk niet meer weg.

Thomas:

‘Dit was een van mijn lastigste partijen dit seizoen. Begonnen als gesloten Siciliaans werd het al gauw een soort Draken variant met als belangrijkste verschillen dat wit kort ipv lang gerocheerd had en de witte koningsloper geruild was, met als resultaat zwart in het bezit van het loperpaar. Maar dat is uiteraard geen garantie voor beter spel. Toch was ik zeker na de eerste 10 zetten niet ontevreden.

9.f4 heb ik in de theorie niet terug kunnen vinden en we hebben met Ron erbij naar 11. h3 gekeken om Pg4 uit de stelling te halen.
Met 11. Dd3 is volgens mij niets mis maar zwart grijpt daarna de gelegenheid op zet 12  Pg4 te spelen en niet lang daarna in het “gat” op e5 te duiken.

Op zet 16 was ik ipv  b5 eerst 16.. Dh4 van plan maar na 17. g3, Dxe4?? 18. Tf4! is de dame ” op
klaarlichte dag” ingesloten!

Op zet 19 was 19.. f5 ipv Dd4 sterker, maar ik zag hiervan af omdat op termijn mijn koningsstelling wat verzwakt raakt.
Misschien was het wat te voorzichtig.

In de fase daarna vond ik het niet makkelijk een plan te vinden. Het kwaliteitsoffer was zeker niet gedwongen, maar leek me wel meer praktische winstkansen te bieden. Ik dacht ook dat wit zonder zijn gevaarlijke dameloper minder kansen had op tegenaanval maar daar heb ik me danig op verkeken!
De waardering van het analyse-wonder is enkele tienden beter voor zwart, niet verontrustend voor wit dus.

25… Dd4  26. Lxf8

Op het moment dat wit 35. Dh8+ speelt (wat er logisch uitziet) geeft het apparaat Df6 als gelijkwaardig aan

 evenals een variant na  35. Df8+, Kh5 36. Dxf7.
Na de gedwongen dameruil krijgt wit het moeilijker en volgens Ron had wit rond zet 45 een keer a2-a3 moeten spelen en dat ziet er zeker hardnekkiger uit.

47 a3!?

Nu zwart op twee vleugels vrijpionnen kon inzetten bleef wit nog lang stand houden maar gaf een van deze hardlopers toch de doorslag.

Geen makkelijke maar wel een zeer inhoudsrijke partij!

Ron:

Het is altijd leuk om tegen Hans te spelen, hij speelt origineel. Ik weet dat hij graag wil aanvallen en maak daar hier een beetje misbruik van. De open h-lijn die hij krijgt, zal hij nooit kunnen benutten. Na zijn 2^e zet was ik overigens al uit mijn theorie. Zijn opstelling vervolgens doet aan de London denken, maar dan met zwart. Ik weet wat ik daarin vervelend vind. Daarom mijn 6^e zet.

Bovendien speel ik heel graag met loperpaar, ook in deze partij blijken die lopers sterk te zijn. We stellen daarna de rochades zo lang mogelijk uit en ik wil best dames al ruilen.

Mijn 13^e zet is nodig voor geval hij van plan was lang te rocheren, maar zijn 14^e zet vond ik niet echt goed.

Zijn dame heeft niets op b6 te zoeken. Mijn vervolg zetten zijn sterk, vooral over 16. Dc2 ben ik te spreken, is het goede veld en draagt bij aan sterke vervolg.

Het torenoffer op d6 zat ik al op te loeren.  Zet 23 en 24 zijn mokerslagen. Hij kan niet het paard op f3 slaan, omdat hij dan mat gaat. Zie de kracht van de lopers.

Eindcorrectie met nog plaatsvinden

.

Nr.	Wit	Zwart	Resultaat
1	Ron de Vink	Hans Pelt	1-0
2	Frank de Geus	Thomas Broek	0-1
3	Sven Damen	Bert Kuijer	0,5-0,5
4	Hugo Ent	Martin Zwaneveld	0-1
5	Ab Hauer	Paul Verkooijen	0-1

Pos	Naam	Prt	W	R	V	Score	Wrde
1	Ron de Vink	19	11	7	1	506,5	30
2	Thomas Broek	17	14	2	1	492,5	29
3	Bert Kuijer	18	7	7	4	391,5	28
4	Frank de Geus	14	9	3	2	381,7	27
5	Martin Zwaneveld	20	9	2	9	357,8	26
6	Gerrit van Dok	19	7	3	9	307,2	25
7	Hans Pelt	15	5	4	6	285,5	24
8	Sven Damen	14	5	4	5	251,8	23
9	Ab Hauer	16	5	0	11	204,2	22
10	Paul Verkooijen	7	4	1	2	162,8	21
11	Hugo Ent	9	2	2	5	158,8	20
12	Wouter van Waardt	11	4	0	7	149	19
13	Matthijs Groot	5	3	1	1	112	18
14	Fjodor Brahar	8	2	1	5	98,8	17
15	Peter van Putten	12	1	0	11	94	16
16	Nico de Koning	10	0	0	10	81,8	15
17	Doeko Wilms Floet	4	2	1	1	81,3	14

Ik was deze avond verhinderd.  Kreeg 2 partijen opgestuurd,  met commentaar. Waarvoor dank.

Hans–Hugo

Hans: “Met schaamrood op de kaken mail ik mijn partij tegen Hugo. Je mag alle kritieken erop loslaten want gedurende de partij ging het van kwaad tot erger. Een dikverdiende overwinning voor Hugo.
Leef je uit of (misschien nog erger) zeg er niets over.”

Ik heb hem nagespeeld en ga er wel degelijk iets over zeggen.

Zo somber als Hans word ik er niet van. Het is niet zo moeilijk om er wat positiever naar te kijken.

OK , Hans offert een paard.

10. Pxg5

Dat blijkt op den duur misschien niet correct. Maar het duurt wel lang voordat dat echt duidelijk is. En vraagt lange tijd het  beste van het verdedigingsvermogen van Hugo. Die moet dat vanavond maar in huis hebben. Die heeft dat nu inderdaad, maar dat weet je niet vantevoren. Bijna elk gambiet brengt risico mee. Een pion achter staan geeft niet, als er maar een levendige stelling op het bord verschijnt.  Dat zal bijvoorbeeld mijnheer Thomas je direct bevestigen. Mijn Stokvisje  en mijn Komodo 14 zeggen hier allebei  -0.80.  Nou en?! Nog niet eens de waarde van een pion. Gewoon moedig dat offer, en leuk. Trouwens ook moedig van Hugo. Hij vraagt er gewoon om. Dat is in zulke stellingen ook altijd een gokje. Neem ik hier dat risico met g5, of is dat toch onverstandig.

Hulde voor beiden. Zo blijft schaken leuk.

OK,  zet 13 d5  blijkt niet zo goed, wegens 13…. b4. Computer zegt 13. dxe5.  Maar Hans wil kennelijk nog geen enkele vorm van vereenvoudiging.  Hij geeft de voorkeur aan een ingewikkelde stelling. Begrijpelijk. En met succes, want zwarts 14^e is ook niet logisch.

14. …c5? 

Terwijl na slaan op d5 en terugslaan met e4 de weg voor de f-pion naar f5 open ligt. Wat wil een Pirc- of KI-speler nog meer? Daar gaat het toch om? Daarom vind ik wits 15. Pg3 ook een volstrekt logische zet.

Ik zou trouwens zelf ook na 15. … Pd7 sterk gedacht hebben aan 16. Pf5. Waarom niet? Levert het loperpaar op en daar wordt de zwarte koningsstelling ook niet hechter van. Nou is wat ik denk niet zo erg maatgevend meer, dat weet ik best hoor! Maar ook Komodo 14 vindt de stand na  17 … Kxg7 volstrekt gelijk.

Mijn Stockvisje echter vindt de stand aanmerkelijk beter voor zwart. Daar betrappen we die programma’s zowaar op een pittig meningsverschil. Ik sla de mening van Prof Mr Dr K  toch hoger aan. Want die werkt bij mij op een heel veel krachtiger computer. Mijn stokvisje is een iets oudere versie op een tablet. En heel belangrijk : Komodo 14 vindt  wat ook Hans en Eddy vinden. En die houden nu eenmaal niet van tegenspraak.

Het meningsverschil tussen de twee adviseurs blijft bestaan. Beide vinden 18. Dd2 niet de allerbeste. Maar K. vindt na het logische vervolg 18…. Pg4 19. f4 Pxe3 20. Dxe3 f6 de stand voor wit nog best wel speelbaar (-0.70), maar stokvisje is veel negatiever.  (-1.70)  .

Beide programma’s vinden nu 21.  f5 aan te bevelen. Maar ik begrijp heel goed dat Hans begint te vinden dat het nu toch maar echt aanvallen moet worden. Hij heeft tenslotte niet voor niks een paard geofferd.

21. Dg3+

En ja, dat aanvallen wil dan niet goed lukken. (Heb ik wel eens meer gezien bij Hans.)  Maar dat komt mede doordat Hugo nu lang echt heel sterk verdedigt!! Daarbij ook nog zoekend naar tegenaanval. Wat dat betreft wreekt zich tenslotte ook dat wit ook later vele keren de kans op f5 laat lopen. (Om daarmee Lc8, resp. Ld7 minder actief te maken.) Ik kan me voorstellen dat  de meedogenloze manier waarop Hugo hier tegengas geeft, maakt dat Hans een barre herinnering aan dit potje overhoudt, en me dus een erg somber commentaar mailt.

Tegenwoordig zit overal kunstmatige intelligentie in of aan. Machines kunnen zelfs literatuur  schrijven, of scripties. Je zal nu maar leraar zijn en een pak werk van een klas leerlingen moeten beoordelen. Ik moet er niet aan denken! Ik heb aan Prof Mr Dr K gevraagd wat hij van dit potje vond. Hij schreef me het volgende: ‘Dit was een mooie schaakpartij van twee moedige kemphanen, die er wat leuks van maakten. Grote blunders waren er niet, hoogstens wat  misrekeningen toen eigenlijk de teerling al geworpen was. Breng mijn waardering maar aan ze over.‘   Een mooi commentaar. Opvallend dat zo’n machine zelfs nog zo’n oude uitdrukking met ‘teerling’ op zijn disk heeft staan. Als ik nu werk van leerlingen zou moeten nakijken met dat woord erin zou ik weten: dit is geen mensenwerk. Jonge mensen kennen dat woord niet meer, laat staan de oorspronkelijke versie van Julius Caesar. Dit moet van een ChatGPT zijn.

Ook wat deze partij betreft: het is een verademing dat gemakkelijk kan worden vastgesteld : dit is echt mensenwerk. Geen AI aan te pas gekomen. Dus nog erg leuk.

Ter ere van Hugo: Het slot was niet leuk voor Hans, maar wel leuk voor anderen, zelfs voor een niet-aanwezige toeschouwer.

23 … De7! 24. Dh4 Dg7!

25. Tf3 Tg8 26.g4 exf4 27.h3

27…Dg5! 28.Dxg5 Pxg5

Wit verliest nog een kwaliteit of een pion in veel mindere stelling.

De partij Thomas–Martin vond ik ook interessant.

Omdat ik het zelf vroeger heel vervelend vond een klassiek damegambiet voorgeschoteld te krijgen. Ik geloof dat ik daar  niet vaak meer dan remise uit kon wringen. (Daarom ben ik me toen in het Blackmar-Diemer-gambiet gaan verdiepen. Maar van één keer wel succes tegen het klassiek damegambiet herinner ik me alles, want daar ben ik nog steeds heel trots op. Gewonnen van Avis van Caïssa. Destijds meer dan 1900 elo. Misschien was hij niet lekker die avond.)

Dus vond ik het  nu heel interessant om te zien hoe Thomas schijnbaar moeiteloos zwart aan de kant schuift. Oh, moet dat zo! Ik herinner me Paul van der Sterren eens bij een commentaar te hebben horen zeggen dat er met Lg5 sowieso niks nuttigs meer te bedenken was. Misschien was er met Lf4 nog iets te verzinnen. Van der Sterren was een kenner. Hij speelde het zelf met zwart. Werd er grootmeester mee.  Maar dat was al jaren geleden. En Thomas heeft modernere databases. Of verzon hij het ter plekke zelf?

Ben benieuwd wat hij er zelf over schrijft.

Hoek van Broek

10. Lf5 heb ik in de mij ter beschikking staande databases niet meer kunnen terugvinden,wel 10.dxc5.
Ik heb er wel over nagedacht, maar zag na 10….Pxc5 11.Lxf6,Lxf6 12. Pxd5, Pxd3+ 13. Dxd3, Lxb2 niet echt voordeel.
Vaak staat slaan op c5 bekend als niet goed (net als slaan op b2) maar natuurlijk is er zeker in het schaken geen regel zonder uitzondering.

13. 0-0
Op zet 13 is er weer een mogelijkheid maar nu na Lxf6, Lxf6 14. Pxd5, Lxb2 15. Txc5, La3 of 15.. Td8 geeft mijn electronische analyse-kameraad licht voordeel (+0,65)
13. 0-0 was misschien wat voorzichtig  Ik vreesde dat als ik te vroeg op rooftocht uit zou gaan, ik de rochade zou kwijtraken.
Hoewel 13.. Lb7 er logisch uitziet geeft Analyse This toch13.. Td8 als de beste aan.
Na 14. Pa4 speelt zwart een tijd lang de beste zet maar 17. Tab8had beter vervangen kunnen worden door 17.. Db6

waarna het nadeel binnen de perken blijft. Uiteindelijk valt de beslissing op de andere vleugel.

20. Pg5! Zwart verliest een stuk

Ondanks de relatief korte duur was dit bepaald geen makkelijke partij en verbruikte ik vrij veel tijd tegen de regerende clubkampioen.

Nr.	Wit	Zwart	Resultaat
1	Bert Kuijer	Ron de Vink	½-½
2	Thomas Broek	Martin Zwaneveld	1-0
3	Gerrit van Dok	Ab Hauer	1-0
4	Hans Pelt	Hugo Ent	0-1

Pos	Naam	Prt	W	R	V	Score
1	Ron de Vink	18	10	7	1	479,5
2	Thomas Broek	16	13	2	1	458,5
3	Frank de Geus	13	9	3	1	377,7
4	Bert Kuijer	17	7	6	4	374
5	Martin Zwaneveld	19	8	2	9	331,8
6	Gerrit van Dok	19	7	3	9	301,4
7	Hans Pelt	14	5	4	5	278,5
8	Sven Damen	13	5	3	5	231,3
9	Ab Hauer	15	5	0	10	199,2
10	Hugo Ent	8	2	2	4	150,9
11	Wouter van Waardt	11	4	0	7	150,3
12	Paul Verkooijen	6	3	1	2	137,5
13	Matthijs Groot	5	3	1	1	112
14	Fjodor Brahar	8	2	1	5	98,8
15	Peter van Putten	12	1	0	11	94
16	Doeko Wilms Floet	4	2	1	1	82,3
17	Nico de Koning	10	0	0	10	81,8

Weinig bezoek, genoeg leuks voor de toeschouwer.

Al geruime tijd leek het erop dat voor AdH de remisemogelijkheid wel uit de spelregels geschrapt kan worden. Toch maar even mee wachten. Want vanavond alle oorlogen alleen maar beëindigd na vredesonderhandelingen. En toch strijd genoeg.

Spanning bij Ron tegen Thomas. (QEE) Thomas die met zwart probeert een aanval te creëren en misschien wel een stuk gaat offeren op h3 voor 2 pionnen, met verbrijzeling van de witte koningsstelling.

En dat tenslotte toch niet doet en zijn al te brutale stukken terugtrekt. Ron’s verdediging blijkt prima te zijn opgezet. Remise.

Martin die een soort Dame-Indisch verzint (zonder c4) , maar daar toch wat mee in lichte moeilijkheden geraakt. Frank laat zijn mogelijkheden glippen, en we zien daarna Martin ijzersterk verder spelen. Nu raakt Frank in problemen, en steeds erger. Als ik om 23.00 vertrek, neem ik aan dat Martin  gaat winnen.

 Maar nog steeds erg spannend. Later blijkt me : toch remise.

Bert verrast vriend en vijand met een soort Svesnikov. Hij vertelt er later bij dat hij er weinig van weet. Een verrassingswapen in aanleg.

Het is nog geen echte Svesnikov, want daar horen 5….d6  6 Le2 niet bij. ( wel 5. …. e5  6. Pdb5) Maar ook met deze opstelling oogst Bert wel  succes. Hij heeft hierna weinig meer te vrezen van de witte voorzet. Als Hans dan wel wat al te vroeg overgaat tot een opmars van zijn h-pion met agressieve bedoelingen, staat zwart al gauw veel beter. Niet zo eenvoudig om te zien hoe te profiteren, maar wat Bert probeert is gevaarlijk genoeg. Hans bedenkt een list, een ‘Fischer-pion’ in de aanbieding

23. Lxa2

 Geïnspireerd door Sven-Ron in ronde 15? Dus weer spannend. Terecht of niet terecht? Loperverlies na g3? Het is iets ingewikkelder dan bij Sven, en wat Bert doet om die pion toch te verorberen stond ik ook te bedenken en leek me dus correct.

Maar is het niet! Blijkt later pas.

Hans pakt het niet goed aan en verliest die pion dus echt. Gaat Bert nu winnen? Als beloning voor een avond sterk spel? Nee dus. Want het werd intussen erg laat, en een toreneindspel  met 1 (geïsoleerde) pion meer kan wel erg moeilijk en erg laat worden.

 Remise.

Wel remise maar minder spannend was Hugo tegen Gerrit. Die zwarts Pirc redelijk netjes tegemoet trad. Met nu wel  een snelle opmars van zijn centrumpionnen en ontwikkeling van zijn  stukken. En dan is het met een Pirc niet zo een voudig om wat leven in de brouwerij te brengen.

Volgens mij moet dat dan met snel a6 en b5. En misschien ook wel met Ph5. Dat komt er vanavond niet van, en als dan Gerrit ook nog overgaat tot zijn bekende voorliefde – ruilen al die stukken, dan wordt het lekker overzichtelijk- is zelfs Hugo daar machteloos tegen. Hij weet dat hij sterk genoeg is om te winnen, maar krijgt toch de kans niet.

Een onprettig gevoel dat vaker optreedt als je tegen Gerrit speelt.  (Ik spreek uit ervaring)  Remise.

Commentaar van Martin en Frank

Martin :

‘Eindspelen, altijd lastig. Het was laat en te kort tijd om beter af te wikkelen. Wederom een eindspel met torens, er is altijd wat. Ook niet zo duidelijk hoe ik moet winnen, ik maak de duidelijke fout door niet de c-pion te blokkeren.

(42 …. Tc7!?)

 In de tijdnood zag ik niet dat Txa2 leidt tot Td8+ waarna ik remise moet maken.

Frank

‘Martin vat het juist samen.

Nog wat interessante momenten: Martin twijfelde of Lxf6 goed was, wat de computer ook niet toejuicht.

 Ik dacht wat tempo’s te winnen en druk op de koningsvleugel te kunnen uitoefenen met mijn loper op d3.

Na 9 ..Lg5 wordt De2 gesuggereerd met voordeel voor wit.

Ik heb die zet niet overwogen maar wilde te gehaast aanvallen. De diagonaal van Lb7 bleek mij later toch wel op te gaan breken, zeker na g3 alhoewel de computer het niet echt fout vond.

Na Lh6 moet ik gewoon rokeren of alsnog De2 spelen en eerst orde op zaken stellen.

Lb5 is gewoon een fout. Ik had er lang naar zitten kijken en zag niet zoveel problemen bij Pd7, door de loper op b7 hangen er echter wel wat stukken als ik niet op pas.

Vanaf hier komt zwart beduidend beter te staan, zeker als ik ook nog eens de beste voortzettingen mis.

In plaats van Peg5 is c4 nog wel speelbaar. Ik had afruilvariant gezien, maar Lf3 gemist. Daardoor stond ik eigenlijk straal verloren.

Martin wint een kwaliteit en het wordt keepen voor mij.

Ik denk dat hij uiteindelijk een moeilijk plan kiest want het gemakkelijkst is om met beide torens op de koningsvleugel eea te forceren. Door tijdnood pakt hij op het eerste gezicht logisch een pion op a2 waardoor ik toch nog remise kan afdwingen.

Ik denk dat ik daar wel het meest mee kan leven.’

Commentaar van Ron

‘Ik had zeker niets voorbereid en kende echt de theorie hier niet van. Maar lang is het allemaal nog volgens het boekje. Zijn ook logische zetten. Zijn plan met Pf4 en Ph5, wat er sterk uitziet, blijkt veel minder gevaarlijk dan ik dacht.

Ik was bang voor g5 en zo (Thomas kennende) maar dat is dus niet goed. Had wel goed getaxeerd dat hij geen offers op h3 had..

Zelfs na 14. Pg3 sta ik nog beter. Mijn vervolg is om een aanvalsstelling te kunnen opbouwen, ik loerde op offers op h6.
Ik krijg dus op zet 22 een enorme kans!

Txf5 gevolgd door Dd3 is niet eens zo moeilijk te zien. Laat ik hem weer ontsnappen. Maar ben wel tevreden dat ik nergens tijdens de partij slechter heb gestaan.

Ik zag Martin tegen Frank zijn mooi opgebouwde winststelling vergooien.  Maar Frank greep heel goed zijn enige kans. Allemaal remise dus.

De Hoek van Broek

Het loperspel was in de 19e eeuw een van de meest gespeelde openingen. Maar ook de laatste decennia heeft de wereldtop er zich bij tijd en wijle van bediend.
Meestal ontstaat er een stelling met kenmerken van het gesloten Spaans met een meer strategisch karakter.
Terwijl men in vroeger tijden soms wilde (dubbel) gambieten speelde als 1. e4, e5 2. Lc4, Lc5 3. b4, Lxb,4 4. f4?!.
Ook tegen Ron werd het een strategisch gevecht, waarin de tactiek overigens wel op de loer ligt. Het was allemaal bekend tot zet 15.

Ron –  Thomas (15…Pe6)

Na 15.  … Pe6 had ik spijt niet voor het betere 15..Pg6 gekozen te hebben, wat ook eerder gespeeld was.
Analyse This (met op de achtergrond Stockfish) vindt hem toch nog de een na beste zet. Ook was ik achteraf niet zo gelukkig met 17.. c5 wat de spanning in het centrum opheft en het paard naar een ongelukkig veld brengt.

Ik heb lang getwijfeld over 20.. f5 maar had het gevoel wel iets te moeten ondernemen. Mijn aanvankelijke tevredenheid over mijn stelling was al langzaam maar zeker veranderd in het gevoel de grip op de stelling te verliezen.
Feitelijk is er niet zo vreselijk veel aan de hand, maar zwart had beter met 20..c4 of 20.. b5
actief op de damevleugel kunnen worden. 

Na 20.. f5
verandert de evaluatie van +05
naar +4!. Ron berichtte mij daags na de partij dat ipv 22. Lxf5 , 22. Txf5!een mokerslag is.

Na 22. Txf5, Txf5 23. Dd3, g6 24. g4

c4 25. De4, Tf6 26. Tf1 is de witte aanval spoedig beslissend. Daar kwam ik dus goed weg! Na deze gemiste kans is het evenwicht niet meer beslissend verbroken. Wel een mooie partij waarin Ron weer heeft aangetoond een gevaarlijke tegenstander te zijn.

Eindcorrectie moet nog plaatsvinden