Tevreden.

Omdat we een kleine vereniging zijn en dus in een kleinere lokatie terecht kunnen. En dus konden vaststellen dat ons Middenpunt (en destijds ook de schaatskantine) tien keer gezelliger en sfeervoller is dan de huidige behuizing van sc-Bergen. (Wat een akelige verlichting, wat een kale kleurloze muren. Troosteloos! Vroeger was dat toch heel anders bij die club? Zal wel weer zo'n rare manoeuvre geweest zijn van de gemeente Bergen: "Zoekt u maar wat anders, we willen op uw lokatie geld verdienen met het laten bouwen van luxe woningen." Dat gebeurt tegenwoordig overal, maar vooral in Bergen. Weet ik toevallig. Daarom moest volksdansvereniging Gaida uit haar prachtige lokatie (waarin veel geld van ze was geïnvesteerd) weg en die zitten nu ook in het zelfde sfeerloze buurthuis als sc-Bergen.)

Maar we waren ook voldaan over de afloop van het treffen. We moesten winnen. (Er komen nog een aantal sterkere tegenstanders.) Ik ging alleen maar kijken, en gegevens verzamelen voor de site. Tot mijn verbazing merkte ik dat ik er zelfs nu, als non playing senior-guest, toch weer behoorlijk zenuwachtig van werd.

Toen ik binnenkwam om 21.15  stond Frank heel moeilijk, Jos moeizaam, Bert ietsje minder, Gerrit een pion achter schijnbaar zonder compensatie, Paul al bijna in een remise-eindspel met ongelijke lopers. Iets beter was het bij Martin, Ron, Stefan maar nergens nog voordeel.

Ik kon niet goed tegen de spanning en ging maar foto's maken. Wegens de beroerde lichtomstandigheden wilde ook dat niet echt goed lukken. (Ik mocht onze boys voor geen prijs uit hun concentratie halen en dus maar niet flitsen.)

2Ext7103

 

    2Ext7102

       2Ext7098       

Toen flitsten er wel ineens twee lichtpuntjes:  De tegenstander van Martin overzag pardoes een pionzetje dat hem een stuk kostte.

 Ext2Martin

Op 14 …  Tf8-d8?? volgt 15. f3! en na Lf5 verliest zwart een stuk tegen 1 pion na 16. e4, maar er is compensatie voor zwart in de vorm van sterk stukkenspel  (+0.70) Wat hij speelt, maakt het alleen maar erger:  15 …. Pde5  16. Pxe5 Pxe5 17. fxg4   +-  (+ 2.10)   Hij probeerde het nog ingewikkeld te maken, maar met vaste hand toonde Martin aan dat hij geen schijn van kans had. Bij zet 21 gaf zwart op. Bijna een miniatuurtje dus.

Gerrit stond dan wel in een toreneindspel een pion achter, maar omdat zijn tegenstander hem te veel ruimte liet voor zijn torens op de d-lijn, bleek Gerrit rond zet 30 ineens voldoende mogelijkheden te hebben om op remise aan te sturen. Enkele betweters aan de kant dachten dat Gerrit zelfs met een pion minder nog wat voordeel had, maar de heren zelf toonden overtuigend aan dat dat onzin was.

Daarna werd het weer wachten geblazen. Frank had kennelijk de opening niet goed genoeg gespeeld.  (met zwart, via een omweggetje een O'Kelly-variant van het Siciliaans (met heel vroeg a6), waarschijnlijk daartoe geïnspireerd door zijn partij in febr. 2011 tegen Eddy S., waarin hij met wit in een totaal verloren stand met remise kon ontsnappen, dankzij een zich toen al manifesterende seniorenaftakeling van zijn tegenstander.) Frank kon deze avond daarna niets anders doen dan keepen, deed zijn uiterste best om dat zo goed mogelijk te doen, moest dus veel tijd gebruiken. Maar hij kreeg geen enkele kans. Het wachten was op de fatale klap. Die kwam -in tijdnood- bij zet 30. Zijn stelling was niet meer om aan te zien, en de manier waarop hij zijn dame verloor was iets om als slachtoffer van in wenen uit te barsten.

 2ExtFrank

Ik hoop dat hij thuis iemand heeft die hem kan troosten. Het komt dan vast spoedig weer goed! Ik weet het:  je kunt het!

Paul speelde met wit tegen een Svesnikov/Kalashnikov-Siciliaan. Je ziet hem dan nooit na 4. of 5.  …. e5 de beste zet Pdb5  doen. Hij speelde tegen mij altijd of Pf3 of Pb3. Geen van beide zijn zetten waar zwart van wakker ligt.  Als zwart dan ook nog kans krijgt (meestal) om 6 ….  d7-d5 te spelen heeft wit al niets tastbaars meer. Zo ging het hier. De tegenstander was niet van plan erg veel risico te nemen. Er moest veel ruil van stukken plaatsvinden.  Paul haalde tot zet 40 allerlei kapriolen uit om in het eindspel toch nog iets lolligs te creëren. Maar dat was absoluut onmogelijk. In een eindspel met ongelijke lopers en beiden 3 pionnen besloot Paul met remise genoegen te nemen. Dat had best al eerder gekund. Maar ja, een teamleider moet een goed voorbeeld geven.

Nadat de stand aldus op 2-2 was beland, was het wachten op bord 1,2 en 4, op onze kanjers. En op Stefan  aan bord 7, die goed zat te schaken, duidelijk het initiatief had, maar bij wie het moeilijk te beoordelen was of dat nu tot winst ging leiden. Zijn tegenstander was een oudere mijnheer die duidelijk best goed kon schaken: een Ouwe Taaie dus.

    2Ext7120

Het duurde lang voor er elders meer duidelijkheid kwam. De eerste beslissing was het meest spectaculair. Jos vertelde later : "Toen je binnenkwam stond ik al slecht." Daarom was hij overgegaan tot een pionoffer, in de hoop daarmee in ieder geval wat spel voor zijn stukken te verdienen. Voorlopig haalde het weinig uit. Wit heeft niet alleen een pion meer, maar zwart zou er best nog eentje kunnen gaan verliezen. Het is ons al vaker opgevallen: Jos  is nooit te beroerd om een stuk te offeren. En in dit geval in de vorm van een schijnoffer al helemaal niet. Het is duidelijk een niet echt correcte wanhoopspoging, maar die heeft wel succes.

  2ExtJos1

29. ….  Pxf2!?  30. Kxf2  e4  31. Lxe4 ?  (Db3!! met flink voordeel voor wit)) fxe4 32. Dc2?  (Dd6!?)

Door deze verkeerde afwikkeling raakt wit veel voordeel kwijt. Houdini's thermometer zakt rond zet 31 voor wit van 2.60 naar 0.58. Wit houdt dat voordeeltje nog even vast. Maar bij zet 34 is er al niks meer van over. Mooi, dat wordt gelukkig toch nog remise!   Maar bii zet 40 doet wit iets zeer onhandigs, Jos ziet het direct. (diagram hieronder na 40. g4 ??) Grote opschudding in die saaie zaal: wit wordt in een eindspel met beiden slechts 4 pionnen en een loper, midden op het bord, in één zet mat gezet. Zoiets heb ik nog nooit gezien! Het slachtoffer waarschijnlijk ook niet. Hij had drie minuten nodig om zijn handen ten hemel te heffen, zijn jas aan te trekken en hoofdschuddend naar huis te snellen. Ik vrees dat de troost die hij hopelijk daar zal aantreffen volstrekt onvoldoende zal blijken.

  2extjos2

40….  h6!  41.  Lf8  Le5 mat

Jos:  "Na 40 g4? moest ik echt even denken of ik wel met h6 veilig op het matje kon spelen, zonder weer in verliesgevaar te raken als hij het doorzag, want mijn pionnenstructuur is dan wel verzwakt. Maar ook dan bleef, dacht ik, remise of meer altijd in zicht. Helaas niet samen met mijn tegenstander kunnen kijken. Hij stamelde dat hij verdiend had de partij te winnen en dit wel erg oneerlijk was, en vertrok, mentaal kapot. Ik denk dat hij zijn eigen stelling toen nog steeds te positief bekeek." 

Volgens Houdini staat wit ook als hij het matje gezien heeft na zijn slechte 40e zet (40 g4? h6!! ) altijd verloren! (41. Kg3  Lxa3 gevolgd door Kc4) En winst zat er na zet 34. al niet meer echt in!

Een geweldige opsteker voor Jos en voor ons: 3-2

Daarna was Ron aan de beurt.

Ron:' Zelf ben ik ook tevreden, je mag vermelden dat ik op jouw advies London speelde. (Dat gebeurde vanavond dus ook tegen Jos en ook die speler deed het erg goed!) Ik kreeg een taaie opstelling tegenover me, vind maar eens het juiste plan. "

Ron (wit) manoevreert en manoevreert, zijn stelling speelt wat gemakkelijker dan de zwarte, maar echt voordeel wil maar niet komen. Pas bij zet 23 komt er een missertje van zwart.

"23…, f5 was fout! Hij moet dan na 25. Lh5 het paard slaan op b5. De penning 27. Lf3 die volgt is vreselijk en maakt het fraaie 29. Txe6! mogelijk wat hij niet had zien aankomen."

  2ExtRon1

 

27. Lf3  Dc6? (Pc7!? 28. Lxa8 Pxb5 29. Lb7 Td8 met beter spel voor wit, maar er kan nog geschaakt worden) 28. Dxc6 Txc6  29. Txe6 !!!!!!   en na Txe6 wint wit met 30 Lxd5+  Kh7  31. Lxe6  Zwart staat ineens (o.a.) een stuk achter.

 

(Na de laatste zet van de partij.  Bij Kager staan de korte haartjes recht overeind, Ron's kapsel is veel artistieker. Typerend voor hun spel van vanavond?)

Wat een feest op de borden van die twee nieuwe of bijna nieuwe schakers van ons. Hoe deden we dat eigenlijk vroeger zonder hen? Hun overeenkomst: beiden sterk, beiden agressief in hun spel.  Verschil: Jos is een tikje bescheidener. Jos:  "Maar duidelijk is dat ik in feite een patser-speler ben en strategisch maar een armzalige schaker die erg kwetsbaar in het middenspel is." "Je kunt dus beter over mij schrijven dat ik een zondagsschaker ben die vaak te optimistisch naar zijn eigen stelling kijkt en allesbehalve betrouwbaar rekent."  Geeft niet Jos, we houden toch wel van je. (Bovendien is het niet waar.)

Ook een feest was het trouwens op het bord van die iets minder nieuwe steunpilaar:  Bert.

Hoewel zijn feest een beetje tam begon . Mienis weet wat je tegen een KoningsIndisch zou moeten spelen: Laat die zwarte koningspionnen maar komen, wit moet aanvallen op de damevleugel, met als kernzet b2-b4. Gaat altijd goed, als je maar goed oplet. ( Kortsnoi was heel streng over het Konngs-Indisch: "Geen goede opening, het is eigenlijk een gambiet!" )

   2ExtBert1

Net als Kortsnoi verkiest Houdini hier wit! (+0.94) Wie komt het eerst?  Maar echte mensen worden hier toch wat nerveus. Mienis waarschijnlijk ook. Die offert een stuk. Tegen twee pionnen. Niet slecht, maar naar blijkt ook niet echt goed. 25. Pbxc5 g3  26. hxg3  fxg3  27. Lxg3  Le3+ 28. Lf2  Lxf2 29.Txf2 dxc5   Zwart heeft niet veel meer te vrezen. Bij zet 36 vergeet wit zijn e5-pion en die is hij dan kwijt. En dan wordt het heel spannend.

 2ExtBert2

Kan zwart met een paard meer winnen van twee witte vrijpionnen? Wit doet hier de onhandige zet  49. g3?  Dat is onhandig omdat daarmee de witte koning ernstig in zijn bewegingsmogelijkheden wordt beperkt. (Qua motieven lijkt het een beetje op de stelling bij Jos.) Ik kreeg gelijk een visioen met een toren op h1. En na 49 .. Kg6! kreeg ik een fatamorgana met een paard op f3 of f5. Na 50. Tf2 laat Bert bijna de boel stukvallen. Maar niemand ziet het. Het is ook wel een beetje moeilijk voor de eenvoudige mens.

 2ExtBert4

50 …. Txc4 ?  ( Pd7!)  51. Tf4 ?  (Tf8! en het wordt toch nog lastig om te winnen voor zwart omdat ofwel eeuwig schaak dreigt, ofwel de pion op g4 dreigt verloren te gaan en dan kan dat paard-extra niet zoveel meer uitrichten. Niet zo eenvoudig allemaal uit te rekenen in tijdnood). En nu speelt Bert met benijdenswaardige precisie, snelheid en kalmte de rest uit. 51 ..  Txf4! 52. gxf4 Kf5!  53. Kg3 Pe4+ 54. Kg2 Kxf4 en wit geeft op.

Laatste klaar was Stefan. Dat was iets minder feest. Na een sterk gespeelde partij verknoeide hij heel, heel laat op de avond zijn voordeel in een voordelig, maar moeilijk eindspel, en tot ieders ontsteltenis stond hij toen nog ineens verloren ook. Ik denk dat Stefan met nog veel meer reden kon denken wat  Versluis tegen Lohmann dacht: "dat hij verdiend had te winnen en dat dit erg oneerlijk was". Blijft staan dat zijn tegenstander overtuigend bewees een "ouwe taaie" te zijn.

Maar het kon de tevredenheid over het resultaat en over de kwaliteit van het huidige Aris de Heer en derzelver accomodatie niet meer teniet doen. Zo werd het 5-3 voor ons. En was het (vermoedelijk) heel wat spannender dan de huidige match om het wereldkampioenschap tussen C&A. 

Hulde!

 

06-11-2014	Bergen 2			–	Aris de Heer			3 – 5
1	7233006	Kees Kager	1775	–	8529532	Ron de Vink	2003	0-1
2	8523427	Dennis Mienis	1683	–	7185981	Bert Kuijer	1782	0-1
3	6788067	Martin Duinmaijer	1662	–	6808131	Paul Verkooijen	1770	½-½
4	7707084	Ralph Versluis	1762	–	7366095	Jos Lohmann	1991	0-1
5	6247747	Simon Greve	1756	–	7826654	Martin Zwaneveld	1688	0-1
6	6415728	Karel Otto	1674	–	7803114	Frank de Geus	1679	1-0
7	6006418	Harry Peters	1608	–	7732274	Stefan Vink	1634	1-0
8	6531591	Rudolf Rijnveld	1607	–	7268195	G. van Dok	1619	½-½
			1690				1770

 

(Bijna) gelijkopgaande strijd in de eerste ronde

Afgelopen maandag mochten we dan weer hongerig aanschuiven voor het eerste gerecht van de hopelijk voor ons smakelijke en gezonde nieuwe 7-gangen-maaltijd van seizoen '14-'15. Dat het u wel moge bekomen!

 Het beloofde direct spannend te worden. En dat werd het ook.  

(Foto scherper/groter? Op tablet foto even vasthouden, op computer aanklikken. Met  pijltje naar links terug!)

De hoogste borden van ZSCSaende3 leken op papier iets sterker dan de onze. Maar juist daar deden we het goed! Bert (bord 2) en Paul (bord 3) wonnen fraai, Ron stond vrijwel de hele partij minstens gelijk en soms iets beter en speelde een verdienstelijke plusremise, Martin verloor weliswaar, maar zeker eervol. Erg waardevol was daarnaast ook de overwinning aan het 7e bord van debutant (bij ons althans) Jos Lohmann.

Helaas verknoeiden Gerrit, Eddy en Stefan hun partijen (de laatste twee wellicht overbodig), en werd het dus toch nog een nederlaag. Weliswaar met de kleinst mogelijke cijfers, maar toch … . Dit voorgerecht was derhalve dan wel spannend, maar viel al met al toch een tikkie tegen.

Ron  (zwart) mopperde achteraf over de aanpak van wit tegen zijn Siciliaan. 'Hij speelde Konings-Indisch in de voorhand, en leuk is anders!'   Ron fianchetteerde zelf ook maar zijn koningsloper en met e5 leek het een loopgravenoorlog te worden.

  Ext1RonA11

"Maar o wat vind ik het zo een moeilijke variant en tijdens de partij had ik dus helaas niet het gevoel dat ik beter stond."

Maar Houdini vindt de stand vaak gelijk en af en toe toch echt een beetje beter voor zwart . Op één moment na:

  Ext1Ron26

Zwart's laatste 26 ….. Pf6 keurt Houdini af. Een leuke stelling. Wegens het kwaliteitsoffer  27. Txg7! Waar iedereen wel naar zal kijken, maar om te zien hoe het dan verder moet!? Bijv.: 27.  Txg7! Kxg7 28.Tg1+ Kh7 29.Ph4 Pg8 30.Pf5 Df8 31.Tg7+ Dxg7 32.Pxg7 Kxg7 33.Db4 Te7 34.Pxd6    Maar ja …..  Dat is wel erg diep! Ron zag het niet. Zijn tegenstander gelukkig ook niet.

"In mijn partij is 26…, Pf6 namelijk een gigantische blunder (ES: beetje sterk uitgedrukt)  (26…, b5 is nog altijd gelijk). Ik zat toen al in tijdnood en hij had gelukkig niet veel meer tijd, want met 27. Txg7! kon hij het daar feitelijk afmaken. (ES:  nou nou,  een beetje minder mag ook. ) En na 27…, Dxf6 kon hij gewoon pion b7 nemen. Wij beiden waren zo gefocust op de koningsvleugel dat we dit niet zagen. Zelfs na 31…, Lg7!? kon hij die pion nog nemen. De slotstelling is inderdaad weer gelijk."

Een andere mij ook gemailde reactie van Ron las ik mijn vrouw voor. Die daar wegens grote herkenbaarheid hartelijk om moest lachen. Velen van u zullen zich er ook in herkennen:   "Ik heb gelijk nog 's nachts geanalyseerd en ook Houdini geraadpleegd, tot ongenoegen van mijn vrouw, maar anders kan ik toch niet slapen."

Neemt niet weg dat Ron best met enige tevredenheid kan terugkijken op een vertrouwenwekkend debuut aan bord 1 (en met zwart!).

Bert  is al weken goed op dreef. Zijn tegenstander met een wat hogere elo, moest daar met zwart tegen optornen. Hij trachtte dat te doen met het al een eeuw geleden wegens smakeloosheid in onbruik geraakte Oud-Indisch. Hij trachtte het gerecht wat te kruiden met een dapper maar gewaagd 12 …. g5, gevolgd door g4. Aan welke kant kan zwart dan nog rocheren?

 Ext1Bert12

Bert liet zien dat hij daar wel pap van lust.  (Iemand van het waakzaam toeziend personeel stelde vast dat Bert vooral sterk is als het om combinaties gaat.) Het initiatief lag al gauw bij hem. Hij rocheerde lang en gebruikte de open komende g- lijn om de onveilge zwarte koning te gaan bedreigen. Waar een ander wellicht van dit recept wat draaierig zou zijn geworden, deze tegenstander bleek over een sterke maag te beschikken. Hij bleef min of meer overeind. Tot zet 22.

  Ext1Bert22

Bert mag dan graag een combinatietje savoureren, maar als hij denkt dat simpeler ook goed is, gaat hij de al te gekruide spijzen toch vaak uit de weg.  Wellicht daarom sloeg hij het bordje met het ijzersterke 23.Pd4! maar even over.

[23.Nd4 Bd7 24.Qg7 Rf8 25.exd6 cxd6 26.Rhe1+;               23.Nd4 Bg6 24.Nc6; 23.Nd4 f3 24.Qxf3 Qg5+ 25.Kb2]

Bert koos het op het oog aantrekkelijke 23. Dg7 maar dat liet na 23…Rh7 24.Qg8+ [24.Qg2] 24…Kd7 toch een wat zure nasmaak achter.

Gaat zwart nu toch ontsnappen? Bert besloot tot een interessante, laatste poging:  25.e6+?  en zag tot zijn vreugde dat dat Rappange in het verkeerde keelgat schoot. 25…Kc8? begrijpelijk, maar niet goed, [Indien 25…fxe6! dan 26.dxe6+ Kc8 en zwart ontsnapt], omdat de nu op het bordje achtergebleven e-pion na 26. exf7  in een heel lastige, ver opgedrongen vrijpion transformeert en als zodanig voor Bert in een smakelijke brok, maar voor zwart in heel een bittere . pil. Hoestend en proestend houdt zwart het nog vijf zetten vol, duwt dan zijn stoel achterwaarts, en probeert elders op adem te komen. Toegegeven, hij had het onheil zelf een beetje opgeroepen, maar toch nog kans gezien Bert te dwingen zijn sterkste schaakmogelijkheden aan te spreken. Hulde voor Bert. "Chapeau" zei Ron. "Minstens één Michelin-ster", vind ik.

Ron zette ook – terecht- zijn hoed af voor Paul. Die zag zijn Siciliaan beantwoord met de Grand Prix Attack  (2. Pc3  3 f4), wat – als je een beetje weet hoe je het moet aanpakken- niet erg gevaarlijk is, maar waar je je  anders toch aardig in kunt verslikken. Dat deed Paul dus niet. Die combineerde al zijn ingrediënten degelijk, en toen wit een beetje al te hard van stapel wilde lopen bij de 12e zet (g4), werd met 12  … f5 de magnetron aangezet, eerst nog even op de ontdooistand. Het ging niet vlug, maar wel heel erg degelijk, en na 25 zetten was  het gerecht ineens toch gaar!

 Ext1Paul25

26.Rad1? (Kf1!? om de penning ongedaan te maken) Rc2! (aanval op Pf2)  27.Rf1 Bxe4 28.Rc1 d2 enz. Die vrijpion is voor wit onverteerbaar. Zo op het oog een vrijwel foutloze partij van Paul. "maar met het analyseren zal wel blijken dat ik weer eenvoudige wendingen over het hoofd heb gezien. "  Nou nee dus!  Advies voor clubleden: Kies bij Eethuis Paul nooit meer de Grand Prix op uw menu! Dat bekomt u slecht.

Nog een Michelin-ster?  Ja, voor Jos (zwart).

Zijn tegenstander wist natuurlijk nog niet dat je hem met rare openingsvariëteiten absoluut de eetlust niet kunt bederven. (Wij zijn daar inmiddels wel achter.)

1. f4  Wat doet een fatsoenlijk mens daartegen? Het beste is zulke grapjassen maar gelijk stevig aan te pakken.  1 ….  e5 !? Dikke kans dat wit dan gelijk aardig uit zijn specialiteiten is geraakt.

 Ext1Jos1

(Klein terzijde. Ik heb nog een miniatuurtje achter de hand:    Bert Kuijer – Eddy Saraber, 16 april 1982       1. f4 (ik zal die saaie schoolmeester eens verrassen!)  e5 (de Bird-opening) 2. fxe5  d6! (het From-gambiet) Wie verrast nu wie? Zwart won in 11 zetten. Ach die jongen moest het toen nog leren!)  )

Sjaak Veth ook. Want de enige manier om hier met wit iets te bereiken is natuurlijk 2. fxe5 Dat is het hoofdgerecht! Maar dat durft Sjaak niet. 2. d3  (sloom) d6  3. Pf3  Pc6 en zwart heeft niets te klagen. Dat blijft ook zo. Tot diep in het middenspel.

"Vanaf zet 32 was er een soort tijdnood, waar mijn tegenstander duidelijk niet goed tegen kon, wat me erg geholpen heeft de partij te winnen nadat ik mijn stellingsvoordeel weg had gegeven ergens tussen de zetten 18 t/m 22." (Wellicht een beetje daarvan, bij zet 20)

De hulp van de tegenstander kwam m.i. vooral bij zet 45.

  ext1Jos45

Na 45. Td3? (Pe4!?) Tg2+  46. Kf1 Pb2  47. Tb3 En nu komt vroeger (nu gelijk) of later (in de partij)  het moment dat zwart rustig die pion op h2 kan gaan consumeren. En voor wit gaat dan zo'n vrijpion op h3 toch wel erg zwaar op de maag liggen. Bij zet 53. gaat die naar h2 met duidelijk oneerbare bedoelingen, en dus geeft wit op. Al met al alweer een smakelijk en verrassend gerecht, alweer opgediend door Jos. Waarmee die naar plaats 3 in ons klassement oprukt. Quo vadis?

En daarmee hebben we de geurigste en smakelijkste delen van dit diner wel gehad. Best nog goed was Martin. Maar helaas, de bekroning bleef uit.

Hij koos (natuurlijk) voor zijn favoriete Engelse hap. Daar moet je wel geduld voor hebben. Kan even duren voor je iets lekkers voorgeschoteld krijgt. Rond zet 15 lijkt het zover te zijn. Wit krijgt een lichte, maar lekkere amuse opgediend. Maar laat zich die door zijn overbuurman van het bord eten. (Bij zet 20)  Nu gaat zwart staan watertanden. Maar met zijn iets hogere ELO-rating en ervaring is die niet van plan zich iets lekkers zomaar te laten ontgaan. Langzaam maar geduldig peuzelt hij verder. Bij zet 24 staat hij een pion voor. Maar ja, een toren-eindspel.

 Ext1Martin38

Dat moet misschien toch te redden zijn!?

Maar dan toch niet met 39. Tf2? want dat verliest nog een pion. Tb4!  40. Tb2 c4! en ja dan kun je maar beter om de rekening vragen. Jammer voor Martin, en voor ons, maar toch best wel 'een eenvoudige doch voedzame maaltijd'. (Olie B. Bommel)

Eddy mocht mee aan tafel deze avond, en kon zo het genoegen smaken  weer te kunnen vaststellen  waarom het heel terecht is dat hij zichzelf op dieet heeft gezet. Het voorgerecht ging echter nog uitstekend. Omdat hij echt geen klassiek damegambiet lust, nam hij zijn toevlucht tot de Franse keuken toen hij daar de kans toe kreeg. 1. d4 e6 2. e4 d5  3. Pc3  Dat ging geheel naar wens. Zijn tegenstander zat langdurig te kauwen en te herkauwen, en zelf hoefde hij niet erg veel na te denken. Bij zet 15 staat Eddy er prima bij. Maar plotseling leek het alsof er iets in zijn keel bleef vastzitten. Een graatje?

Ext1eddy15

En hij pakte het probleempje totaal verkeerd aan. Hij wilde die vijandelijke stukken in de buurt van zijn koning even onschadelijk maken. (Onzin natuurlijk) 16. Pe5 !? Nog even de keel schrapen en dan tevreden achterover leunen en eens even rustig kijken naar een aangename voortzetting van de maaltijd. Maar tot zijn verbijstering bleek hij een strategisch niet zo gelukkige keuze te hebben gemaakt. Niet echt erg, maar  ten gevolge daarvan ging ineens alles verkeerd. Ineens dreigde er pionverlies, en misschien zelfs twee keer. Paniek sloeg toe, alle eetlust was ineens weg. Dit was toch onmogelijk! Het leek toch gewoon een overzichtelijke stelling. Voor het eerst ging hij nadenken. En raakte zoetjesaan zelfs in tijdnood. En zoals vaak in zo'n situatie: een volgende foutje ligt dan op de loer. Die kwam bij zet 21. Daarna was uw oude reservist kansloos. Gebrek aan wedstrijdritme? Seniormoment? Tijd voor voedingssupplementen? Komt dat ooit nog goed? Niet waarschijnlijk. Misschien was dat dieet toch niet verstandig. Echte blunder, nou nee. Voor de tegenstander met problemen was het gewoon : Foutje? Bedankt! Moet zeggen dat hij dat zelf wel foutloos bekwaam afhandelde.

Bij Stefan (wit) ook zoiets. Die speelde zijn opening met verve . Zijn tegenstander bakte van een klassiek damegambiet ineens een hollandse stonewall. Stefan had kennelijk geen zin in een avondje herkauwen en zette daar een hoogst ongebruikelijke menuutje tegenover. Wat een fantasie! Wat een kleur. Wat een geur! Alle schaaksmaakpapillen tegelijk geprikkeld. Met veronachtzaming van alle hygienische schaakvoorschriften. En het scheen nog effectief ook.

  Ext1stefan24

De witte koning heeft helemaal geen muurtje nodig, laat staan een stonewall. Die houdt van lucht en ruimte. Je krijgt de indruk van een rijkelijk besproeid schaakeetfestijn. En dat ook zwart nauwelijks meer weet waar hij nou eens aan zal beginnen.  Maar ook  bij Stefan gaat er dan toch bijna onvoorspelbaar ineens iets mis. Te veel zout in de aardappeltjes? Water in de wijn?

Stefan speelt hier 24 Ld6 + Net als bij Eddy zo'n zetje waar toch niks mis mee kan zijn, maar waar toch de ellende mee begint. Want mijn Droidfisch keurt hem af! En na    24 …  Kg8  25. Taf1 bxc5 volgt dan een tweede onnauwkeurigheid 26.bxc5(Dxc5!).  En plotseling begint de witte koning zich wat al te ruimtelijk en luchtig te voelen. En als vanzelf zakt de boel langzaam als een gelatinepudding in elkaar. Niet omdat het gerecht objectief gezien heel slecht is, maar met al die luchtige ruimte rond de witte koning is het lastig lepelen.  Het gaat allemaal bijna vanzelf. Nog een pionnetje kwijt. En dan

 Ext1stefan37

37  Kc3   a5  38. De6 Db4+ 39. Kd3 Dxa4 40 Tf5  Dd1+ en wit geeft op. Vroeg of laat volgt Dc1 met torenwinst op f5.

Stefan een fantasierijke kok? Absoluut. Iets laten aanbranden, grote blunder? Welnee!   Gewoon bijna onvoorspelbaar vanzelf mislukt, rond de 25e zet.

En de derde amateur was dit keer Gerrit. Hij had kortelings aan een feestmaaltijd in Hoorn deelgenomen en vastgesteld dat het hem niet smaakte als anders. De laatste weken was het allemaal zo lekker geweest, maar nu … nee!

Mopperde (?) hij bij het begin al tegen de wedstrijdleider over bord 5 en zwart? Ik hoorde nog "Dan moeten jullie het zelf maar weten!" Dat was dan een voorspelling die vanzelf uitkwam.

 Ext1Gerrit

Volgens Houdini kan hier het best volgen 9…exd5 10.dxc5 Bxc5 11.Bf4  Met ong. gelijkspel. Maar onze Gerrit houdt niet van zo'n geïsoleerde pion. (Ik ook niet, maar hij kan ook wel voordeeltjes hebben. Zie  ook artikelen over Nimzowitsch en Tarrasch)

Gerrit speelde 9. …   Dxd5 10. Pe5? (Le3!?)"Stond bij mijn 10e zet voor een dilemma. Volgens Ron had ik Dxd4 moeten spelen. Maar ik voorzag als antwoord 11. PxPc6 b7xPc6  12.Lxc6 Ta8-b8.   Denk dat hier ook geen prettige stelling ontstond. Maar ja, dat was bij mijn voortzetting ook niet het geval. Na 27. Th1 heb ik de strijd maar opgegeven."

Fritz  vindt dat Ron gelijk had.  [10…Qxd4 11.Nxc6 bxc6 12.Bxc6 Rb8 13.Qc2 Bb7   = (-0.14) ]

In ieder geval een stuk minder bitter dan 10 .. Qd6 11. Nxc6 bxc6 12.Bf4 Qd7 13.Qc2 Bb7 14. dxc5 waarna de loper op b7 staat te niksen, voor wit een open d-lijn lokt, met t.z.t. een akelige loper-binnenkomer op d6.

Maar toch geldt ook bij deze partij (zij het in mindere mate dan bij die twee stakkerds hierboven):  hoe groot is die 'fout' nu helemaal. (9 .. , Dxd5 i.p.v. exd5)

 

3,5-4,5  Ach, laten we het maar vergeten.

We hebben wel eens beter gesmuld. Maar ach, echt onappetijtelijk was het nu ook weer niet.

Volgende keer naar Bergen2. Wellicht dat zich dat beter doet smaken. En dat moet ook eigenlijk wel, daar  ronde 3 (Waagtoren5) en ronde 4 (Aartswoud2) wel eens heel zwaar op de maag zouden kunnen gaan liggen. Ronde 5 (Oppositie) is wellicht een lekkerder adresje.

 

_____________________________________________________________________________________________________________

06-10-2014	Aris de Heer			.	Z.S.C. Saende 3			3½ – 4½
1		Ron de Vink	2003	–		Peter Roggeveen	1950	rem
2		Bert Kuijer	1782	–		Frans Rappange	1849	1-0
3		Paul Verkooijen	1770	–		Machiel Moes	1809	1-0
4		Martin Zwaneveld	1688	–		Dirk-Willem Swart	1750	0-1
5	.	G. van Dok	1619	–		Pim Hoff	1742	0-1
6	.	Stefan Vink	1634	–		Mels van de Water	1674	0-1
7	.	Jos Lohmann		–		Sjaak Veth	1631	1-0
8	.	E. Saraber	1711	–		Arnold Rijksen	1578	0-1
			1743				1747

 

 

 

 

Hieronder het programma voor het komende seizoen.

NU IN UW AGENDA NOTEREN.

BEURZEN VOOR DE BAAS, VERJAARDAGEN, VAKANTIES, JUBILEA, ZELFS BEGRAFENISSEN,  NU AL AFZEGGEN!

UW OVERKOMST IS DRINGEND GEWENST !!!!!

 

Ext7StefanWEB Stefan, man of the match

Er zijn van die sportuitslagen die een verkeerde voorstelling van zaken teweegbrengen. De Rotterdamse voetballers ontsnapten in de eerste helft aan gevaarlijke uitvallen van hun Deventer tegenstanders, die niet echt onder de indruk waren van de laatste resultaten van de Kuip-bewoners, en er fris tegenaan gingen. Pas in de tweede helft ging het resultaat er draconisch uitzien. 5-0 En werd het dus toch wat men noemt een geflatteerde nederlaag.

Aris de Heer – Aartswoud2 2-6

had daar ook wel iets van. En nu heb ik het even niet over het gemis van goalgetter Pellè wegens een rode kaart voor onfatsoenlijk gedrag. Inderdaad om soortgelijke reden lieten topsterren bij Aris de Heer verstek gaan. Maar ook Aris de Heer moest het met de opstelling van een geduldige bankzitter (Joop bij ons) kunnen redden. Nee , ik bedoel het wedstrijdverloop.

Met verwisseling van zetten trok Jasper Selemeijer listig onze Bert in een soort Blackmar-Diemer-gambiet.

 7EXT

5 ….. exf3 6. Pxf3

Ron: "Hoewel het nergens om ging werd ik ook niet echt blij om de andere partijen. Bert liet zich in Blackmar-Diemer lokken. Dat is niet erg als je het kent. "

Maar m.i. was het voor Bert zowiezo niet erg. Aanvankelijk leek wit wel wat compensatie voor de geofferde pion te hebben, maar zeker niet meer dan bijna voldoende. Bij zet 19 ging hij er onzorgvuldig mee om. Tot zet 24 heeft zwart niks te klagen. Dan – maar dan is de openingsfase al lang voorbij – we zitten in de tweede helft – kiest hij een wat mindere en trekt wit naar voren. De zwarte achterhoede komt licht onder druk te staan. Een paniekreactie van een centrale verdediger (kwaliteitsoffer: 25 … Txd5) leidt slechts tot grotere problemen. Maar om nu te zeggen dat er fraaie doelkansen worden gecreëerd, nou nee. Een puntendeling hoort nog zeer wel tot de mogelijkheden. Doch (pas) bij zet 33, zenuwslopend dicht tegen het einde van de reguliere speeltijd, raakt de zwarte verdediging het kalme overleg kwijt en wordt nog slechts met lange halen uitverdedigd. Een verkeerd plan in tijdnood. Zwart doet daarmee zichzelf alsnog de (club)das om. Een wel een beetje verdiende, maar toch ook weer niet superverdienstelijke, overwinning van wit. Zwart kon best met opgeheven hoofd het speelveld verlaten.

Iets dergelijks bij Paul. Die kiest tegenwoordig wel vaker -vorige week nog- een voor hem experimentele opstelling tegen het Siciliaans, met een extra aanvaller op het middenveld. 3.c4!? Ik verdenk onze tegenstanders ervan dat ze waarnemers op onze tribune hebben gezet (idioot groot aantal bezoekers van onze website vorige week!) en dat Michel Verweij zich voorbereid had. Hij speelde de door mij vorige week aanbevolen overgang naar een soort (want pion op c4) Draak. Wegens gebrek aan ervaring ermee begon Paul wat te rommelen, en grijpt zwart het initiatief. Ook bij Paul dan maar een kwaliteitsoffer, maar bij hem wèl zinvol. Die mooie zwarte Draak-loper geruild tegen een nog inactieve toren. Echter, bij zet 20. pakt hij , naief als hij kan zijn, een pionnetje mee vlak bij de hoekvlag, daarmee onvoldoende lettend op een paard dat stiekem het speelveld had betreden, en op zijn beurt een pion onder zijn hoeven dreigde te vertrappen. Gelukkig overzag zijn tegenstander dat hij op zijn beurt met een kwaliteitsoffer duidelijk voordeel had kunnen bereiken. ( 21. …. Txc4 22. bxc4 Pb3) Nu werd de knol voor hij verdere schade kon uitrichten door aansnellende terreinknechten van het veld verwijderd. Ook hier resteerde nu, net als bij Bert, een stelling met kwaliteitje achter tegen een pion. Nog lang niet duidelijk. Maar dan ….  de openingsfase is al lang voorbij, we zitten in de tweede helft, de stelling is totaal gelijk, en – alweer- een puntendeling gaat tot de mogelijkheden behoren. Wit denkt ten onrechte zijn tegenstander op eigen helft te kunnen vastzetten met druk over de zwarte velden en verspeelt daarbij twee keer achter elkaar de bal en biest dan zijn tegenstander de gelegenheid voor een prachtig ogende razendsnelle counterattack.

7ExtPaul

28 …. f4! 29. g3? Tf5!

Dan is de wedstrijd gespeeld. Ernstig geblesseerd moet de belangrijkste speler van wit (de dame) naar de kant. Paul geeft op. Een leuke slotactie van de Aartswouder, maar echt een smetteloze overwinning, nou nee. Toegegeven, ook wit kon hier niet echt met opgeheven hoofd het speelveld verlaten.

Ext7MartinWEB   Martin als Houdini (de boeienkoning dus)

Martin stond tegen Marcel Kuiper, na een vreemde Siciliaan zonder e4 ( tactisch plan van hun trainer?) en zonder Pf6 (te korte warming up? ) al na zijn 6e zet compleet verloren. (Houdini: +- ( 3.38) ) "Ja, inderdaad, chaos" en hij glimlachte verontschuldigend naar me. De zwarte spelers liepen elkaar in de weg, de zwarte koning was veel te ver uit zijn doel. Gelukkig waren de witten kennelijk ook zwaar geschrokken: al direct op winst, luttele minuten na het eerste fluitsignaal. Ze deden aanvankelijk absoluut, volkomen, totaal niets, met hun ongelofelijke veldoverwicht. In wanhoop probeerden de zwarten het maar met een valletje. Een valletje van niks. Ze deden namelijk ook nog een pionnetje in de aanbieding. Speculeerden op de luie hebzucht van die jonge verwende profs aan de overzijde. Die dachten dat ze al gewonnen hadden. Verder te beroerd om zich nog in te spannen. De witte fans ergeren zich daar regelmatig aan. En verdomd, ook deze veel te goed betaalde gozers liepen niet, maar wel erin! Het thuispubliek op de tribune veerde overeind:

 7ExtMartin

Want na 9 …. Pe7 kwam 10. Dxf7? ( i.p.v. 10. c3 of 10. Ld3 ) en na Dxe4 11. Le2? (Le3!?) Dg6! kregen de zwarte fans weer moed. Weliswaar was nu na 12. Dxg6 hxg6 beter dan het gespeelde Pxg6, maar toch. Zwart "was weer terug in de wedstrijd". Martin speelde verder verbazend goed. Zocht activiteit voor zijn stukken. Kreeg nu zelf veldoverwicht. Wit werd tot een afwachtende houding op eigen speelhelft gedwongen. Na zet 25 geeft Houdini: "gelijke stand"! Hoe is het mogelijk? Weliswaar zijn er twee licht geblesseerde pionnen op de damevleugel, en heeft wit nog twee lopers in het veld, maar voorlopig zijn de zwarte paarden nog fitter, de zwarte torens sneller, en zijn de zwarte pionnen sterk aanwezig op het middenveld.

Bij zet 27 mist zwart een kans voor open doel (kwaliteitswinst na 27. … , Pe3!) met minstens een prachtige kans op puntendeling.

Nu gaat zich de geweldige krachtsinspanning van de eerste helft wreken. De vermoeidheid begint – ook nu, akelig dicht bij het einde van de reguliere speeltijd- een rol te spelen. Na een mindere 28e zet is er nog niets verloren, na de 30e zet is er weer een leuke kans (….. Pf4!) voor zwart, waarna een witte loper om pionverlies te voorkomen voortijdig zou moeten worden vervangen en wit dus zijn later wellicht sterker wordende loperpaar zou missen. Maar de zwarten lopen inmiddels op hun tandvlees, de reservebank is leeggeraakt, geregeld moeten spelers met kramp worden behandeld, en dus wordt ook een unieke kans bij zet 31 gemist.

7extMartin2

De zwarte flankverdediger schiet naast voor open doel.  31. …. Pe3 schaak, en na Pxd1 gaat wit hoogstwaarschijnlijk verliezen.

Na 31 …. Pf5 ?? 32. Lf2+ !! Pe3 33. Kd2 verliest zwart een kwaliteit of een stuk.

Maar ook de opgeveerde verwende jonge witte profs blijken overmoeid. 32. Lxf5?? en na …. Pe3+ en Pxf5 heeft wit vrijwel niks meer. Maar de zwarten strompelen nu over het veld, want ook deze derde kans wordt gemist. Na 31. … Pxc3 blijft zwart een stuk achter, en dan kunnen dus zelfs deze zwaar overschatte en overbetaalde witte ventjes nog wel winnen.

Dat waren dus nu al drie lichtelijk geflatteerde overwinningen voor de gasten.

En we gaan nog even door! Frank past ook in dat rijtje. Met dit verschil dat zijn zwarte team al vrijwel direct gelijkwaardig was aan dat van de tegenstander. Dat speelde wat te gemakkelijk 'tiki-taka' (Barcelona) tegen een wat gevarieerde Svesnikov. Omdat zwart eerst 4. …. a6 speelde in plaats van Pf6 is 5….. e5 eigenlijk wat te vroeg (dus met het paard nog op g8)

7extFrank1

omdat nu wel 6 Pf5! gespeeld kan worden. (Wat na 4…. Pf6 5. Pc3 e5 6. Pf5? niet kan wegens 6 …. , d5! en nu kan Dd1 niet slaan op d5, want er is geen paard dat haar dat belet)

Maar wit kijkt niet verder dan zijn Svesnikov-neus lang is en speelt 6. Pf3. (Dat is natuurlijk wel een voordeel van 4 …. a6, dat nu het geijkte Pdb5 niet kan.) Nu staat zwart na 6 ….. Pf6 7. Ld3? (weer tiki-taka) heel bevredigend. Mogelijk beginoffensiefje van wit is verdampt. Een bevrijdend … d5 zit in de lucht. De 15e zet van Frank is wat minder, maar wit profiteert niet. 23e zet idem. Integendeel, wit gaat in de aanval, de witte verdedigers overschrijden de middenlijn, en verwaarlozen hun defensieve taken. Wat Frank haarfijn aantoont. Bij zet 29. dreigt wel even grote narigheid als de centrale verdedigster uitglijdt in het strafschopgebied

7extFrank2

29 …. , Dd6?? 30. Th8 + Lxh8 31 Dxf7+ Lg7 32 Dg8 mat. Maar wit ziet het niet, haalt beide dames van het veld (30.Dxd6? Txd6), en dan is er niet veel meer aan de hand. Zwart blijft iets beter staan, krijgt ook nog een kans voor open doel maar – ook hier: akelig dicht bij het einde van de reguliere speeltijd- het schot mist richting (35. ….. Pc1 i.pv. 33 …. Pf4). De stand is daarna ongeveer gelijk. Wit speelt door, maar niet alleen maar om onsportief van een gunstiger stand op de klok te profiteren. De stelling is nog interessant, lastig en beide partijen zouden nog kunnen winnen. Als het onherroepelijke eindsignaal klinkt, werpen enkele zwarte spelers zich wenend ter aarde. Hoe is het mogelijk dat deze partij toch nog verloren ging? Zo gaat het soms in de sport. Zelfs de fans op de tribune applaudiseren. Aan strijdlust heeft het de zwarten niet ontbroken. Ook niet aan kwaliteit. Maar ja. Wel aan een beetje geluk.

Viel bovengenoemde teamleiders al weinig te verwijten, de overige vier kunnen we alleen maar loven.

Joop hield lang kranig stand. Diep geconcentreerd tuurde hij op het bord. Hij keek maar één keer op. Om mij een gemene blik toe te werpen. (Terecht, ik begreep hem. ) Hij moest tegen een tegenstander met ongeveer 500 Elo-punten meer. Diep geconcentreerd lukte het hem om twee uur lang niets cadeau te doen aan zijn opponent. Die had wel heel veel geduld nodig. Eindeloos de bal rondspelen, en maar wachten op een misser. En ja, die kwam. Een ongelukkige situatie, gevolgd door een schot in eigen doel. Jammer, maar helaas.

Ext7Joop1

Joop kon het plezier er wel van inzien. Zijn tegenstander ook. Wij ook.

 

Zelfs Ron reageerde vol waardering: Pa Kuijer deed het lange tijd best goed. Helaas is de partij op mysterieuze wijze uit mijn kamera verdwenen. Geeft niet, we weten zo ook wel dat Joop zichzelf overtrof. Waarschijnlijk was ook de sensor zo onder de indruk dat hij vergat deze prestatie vast te leggen. Opvragen aan Joop kon niet, want die had niets genoteerd. Zijn tegenstander(Ron Vlugt) vond dat niet erg. Ook een aardige man dus! 

Aan Gerrit lag de dikke nederlaag ook niet. Hij kreeg een Orang Utang – opening (Sokolsky) voorgeschoteld. (1. b4) Toevallig een van de weinige openingen waar hij zich zelf wel eens theoretisch mee heeft beziggehouden. ("Openingentheorie? Daar heb ik zo'n vreselijke hekel aan!") Maar na drie zetten is zijn tegenstander al uit database PowerBook 2014. Geeft niet, Gerrit kan wel zonder.

7ExtGerrit1

Na wit's vreselijke 15e zet (Pa4) kan hij een prachtige assist geven. (Een stuk winnen of twee pionnen! 15 …. cxb5 16. cxb5? Lc2!) Die ziet hij even niet staan (15 …. Td8?), maar het loopt evengoed nog even best aardig. Echter, dan stokken de combinaties. Onnodig balverlies. 15 …. Td8 16. Db3 cxb5? 17. Dxb5 Lc2 18. Pxe5 Wit wint een pion. Bij de 21e zet geeft hij wit de gelegenheid om naar een veelbelovend eindspel af te wikkelen met een pion meer, een betere pionnenstelling, en het loperpaar. Die denkt dat het mooier moet kunnen, gaat pingelen, en loopt zich vast op de zwarte verdediging. Toch blijft zwart onder druk. Dat mannetje minder op het veld mis je toch. Wat wit niet weet, is dat Gerrit in de slotfase pas echt plezier in het spelletje gaat ontwikkelen, vooral als hij achter staat. Ron Vlugt (1736 (zijn Elo, niet zijn geboortejaar) ) moet na veel gedoe met zware stukken proberen een eindspel te winnen met alleen Dames en pionnen aan dezelfde kant van het bord (4 tegenover 3) . Dat is lastig. Voor iedereen, dus ook voor Ron. Zo'n dame duikt steeds weer ergens anders op, trekt zich niets aan van straatverboden, en blijft die koning stalken. Moedeloos geeft wit die pion dan ook nog weg. Dan is het remise. Gerrit glundert. "Ik had het wel moeilijk" Destemooier zo'n gelijkspel. Ron V. zal aan het eind van de avond niet al te vrolijk in de spelersbus zijn gestapt.

Voor onze eigen Ron stond er aan het eind van de avond geen comfortabele spelersbus. Nijdig in zichzelf mopperend beende hij naar huis.

Ron: "Ik zal gelijk maar reageren. Ik vind dit dus BALEN! Dit is nu precies de reden dat ik vroeger gestopt ben met schaken. Speel je een goede partij -weer bracht de London iemand in problemen- , was blij de tijdcontrole gehaald te hebben, maar verklooi je het op zet 37! "

 7ExtRon1

"Zat daar te bedenken dat ik c6 en d5 moest spelen, dacht dat de volgorde niet zoveel uitmaakte, maar toen ik 37. c6deed, zag ik direct dat dan 37…, Te6 kon. Weg mooie dubbele vrijpion. Na eerst 37. d5 kunnen de pionnen niet gestopt worden, hij kan wel beide pionnen winnen ten koste van zijn loper, maar dat is natuurlijk ook niet voldoende. Hun eerste bordspeler zei dat hij gezien het partijverloop lange tijd een 0 voor hen ingecalculeerd had."

"Ik had dus met een klein trucje met zet 32 pion c6 gewonnen en daarna is het normaal gesproken m.i. uit. Moet je wel natuurlijk nog wel even nauwkeurig blijven spelen. Wijt het ook aan vermoeidheid."

Desondanks, aan onze debacle was Ron natuurlijk al helemaal niet schuldig. Zonder zijn professionele keeperswerk was het alleen maar nog erger geworden.

Waar het zeker ook niet aan lag, was de man van de match: Stefan. Ons enige licht- en winstpunt. Ron: "Stefan zag ik weer eens goed spelen, die jongen moet gewoon vaker komen."

Er zijn sporters die af en toe even moeten stoppen, om daarna nog sterker terug te komen.

Bij zo'n optreden van Stefan moet ik altijd denken aan Marco van Basten, die na een poosje verhinderd te zijn geweest op een EK de sterren van de hemel speelde. (1988 Met het Nederlands landenteam dat notabene Europees kampioen werd. )

Hoe ook Stefan zich nu weer over het veld bewoog, die elegantie waarmee hij elk uitgestoken been ontliep, slidings ontweek, de knapheid waarmee hij zag waar de zwakke plekken van de tegenpartij waren, en natuurlijk die techniek om zo schitterend te scoren! Prachtig. Bijna kunst.

Zelfs qua uiterlijk lijkt Stefan een beetje op van Basten. Ja, vind ik wel!

Al bij zet 1 probeerde Stefan (wit) zijn tegenstander in de war te maken. 1. Pc3 (De Van Geet opening. De bedoeling is om de witte openingskeuze nog even uit te stellen, en af te laten hangen van zwart's eerste zetten.) In dit geval werd het een Philidor. Waarin Stefan zich veroorloofde op d4 met de dame terug te nemen. En om die dame op de diagonaal a1-h8 te kunnen handhaven offert Stefan zelfs met Lb5 zijn loperpaar op. Zo te zien niet zo'n slecht idee. Toegegeven, zijn tegenstander is niet te beroerd om Stefan daarbij een handje te helpen. Hij verzuimt bijv. bij zet 12 te rocheren. Ja, daarna hoeft het niet meer. Na zet 14 staat Stefan al bijna op winst, en bij zet 16 al helemaal. Hij wint een stuk. Ron van Putten wordt gewoon van het bord geblazen. Maar ja, Stefan moet dan toch wel steeds de beste zetten doen.

 7ExtStefan1

16. Pb3 c4 17. Pc5 Dc6 18. Pxe4

En ook hierna doet Stefan dat dan ook voortdurend. Krakend storten de resten van de zwarte ambitie in. Bij zet 21 zou zwart al kunnen opgeven. Hij doet dat niet. Bij zet 24. maakt S. met mat een eind aan zijn lijden. Een miniatuurtje dus.

6-2 voor Aartswoud2.

Ik vind echt: het lijkt veel erger dan het was. Eerlijk is eerlijk, ze waren sterker, maar dat wisten we van te voren.

Al met al mogen we niet ontevreden zijn met ons eindresultaat in dit competitiejaar: een vijfde plaats in de tweede klasse, in de middenmoot. Nooit echt in degradatiegevaar verkeerd. Ik heb de indruk dat Aris de Heer sterker is geworden. Marko, Frank en Martin zijn verder gegroeid. Ron was een duidelijke versterking van onze top. De anderen werden zeker niet zwakker. De toekomst ziet er zonnig uit.

Als we nu ook nog eens een paar aanstormende talenten zouden kunnen strikken! Feyenoord haalde jonge talenten uit Brazilie. Is dat geen leuk idee voor ons?

31-03-2014	Aris de Heer			–	Aartswoud 2                2-6
1		Bert Kuijer	1776	–		Jasper Seelemeijer	1921		0-1
2		Ron de Vink	1996	–		Tobias Hendriks	1867		rem
3		Martin Zwaneveld	1682	–		Marcel Kuiper	1782		0-1
4		Paul Verkooijen	1768	–		Michel Verweij	1800		0-1
5		Frank de Geus	1682	–		Gerco Stapel	1764		0-1
6		Stefan Vink	1610	–		Ron van Putten	1726		1-0
7		G. van Dok	1609	–		Ron Vlugt	1736		rem
8		Joop Kuijer		–		Lukas Boots	1704		0-1
			1731				1787

 

 

Te ruim? Gerard Groot verklaarde dat Caïssa-5 vooral bestaat uit spelers die vorig jaar in Caïssa-6 speelden. Dus dat hun team veel te hoog was ingedeeld. Natuurlijk, onze gemiddelde ELO is bijna 200 punten hoger. Maar het was toch al heel laat op de avond dat het echt duidelijk werd dat we deze voor ons heel belangrijke wedstrijd gingen winnen. Het Hoornse team vocht dapper, en hield dat heel lang vol.

Het begon goed voor ze. Tuinstra (tot nu toe 0 uit 3) strafte een luchthartigheid van Marko (wit) af. Die stond bij de 14e zet nog uitstekend, kon op de 15e een pion winnen, maar was te slaperig om 3 zetten vooruit te rekenen. Of hij was bang voor een vergissing onderweg. Hier blijkt dan een wekenlang zorgvuldig opgebouwd gebrek aan zelfvertrouwen. Marko is dus 'uit vorm'.

  Ext5Marko1

Zwart's laatste zet (Ph5) was fout. Wit maakt grote vorderingen na 15. Pxe7+ Dxe7  16. Lxd6!  Pxg3 17. Lxe7 Te8  18. Lxc5. Wit verliest dan de pion op e4, maar heeft dan toch een pion gewonnen. Marko speelde 15. Dg4 . Jammer maar nog geen man overboord. Bij de 23e zet maakt in lastige stelling wit een verkeerde keuze en komt een beetje onder druk. Hoeft tegen een Tuinstra nog geen ramp te zijn.

Maar dan komt er zo'n typische Marco-zet. Althans de laatste weken. Zo rond 22.00 uur. Slaap?

  Ext5Marko2

Hij kijkt weer niet een zet verder dan zijn neus kort is.  27. c4 ??  En Tuinstra ziet het wel direct. Hij heeft natuurlijk wel zo'n krappe 40 jaar schaakervaring bij Caïssa. b5! en na 28. cxb5 axb5 moet het paard op a4 weg 29. Pb6 (het enige veld) en kan veld c3 niet meer gedekt worden. Nu dreigt Lc3 en bovendien raakt het verdwaalde paard op b6 in ernstige moeilijkheden. Dat ziet Marko nu wel (te laat) en probeert het met een noodsprong 28. Txe5 Maar met een eenvoudiger stelling, een kwaliteit voor en een wit paard op b6 in trouble lukt het Tuinstra  om te laten zien dat hij best wel een beetje kan schaken.   0-1

Marko uit vorm? In vredesnaam, gewoon door blijven schaken Marko. Het gaat vanzelf over.  Wij hebben er nog veel vertrouwen in!

Gelukkig hebben we er ook één die langzamerhand flink boven zichzelf uitstijgt. Gerrit.  Maakt niet uit of hij zwart of wit heeft. Hij doet me af en toe aan Lodewijk Prins denken. Streeft niet naar voordeel in de opening. Komt later wel, desnoods in het eindspel. Ooit vertelde Tabe Bas me dat hij tegen Lodewijk Prins altijd heel aardig mee kon. Maar dat die dan op vereenvoudiging en een eindspel aanstuurde, en dat dan altijd van hem won!

(Uit Wikipedia:     Lodewijk Prins (Amsterdam, 27 januari 1913 – 11 november 1999) was een Nederlandse schaker (grootmeester). Hij verzorgde jarenlang de schaakcolumn van Het Parool. Hij speelde soms een eigenaardige opening die alle schaaktheorie tartte. De openingszetten 1.e4 c5 2.Pf3 Da5 speelde hij zelfs op zware toernooien met afwisselend succes. Prins won in 1948 het Hoogovenstoernooi. In 1965, 52 jaar oud, werd hij schaakkampioen van Nederland. J. H. Donner reageerde hierop door te zeggen dat Prins geen paard van een loper kan onderscheiden, een verwijzing naar eerdere polemieken tussen hen over het loperpaar.)

En ook doet Gerrit me soms denken aan ene Carlsen, die daar zeer recentelijk wereldkampioen mee werd. Waarom Gerrit niet? Nou ja, een beetje te oud.

Een beetje simplistische opening. Licht nadeel. "Geeft niet. Als ik het maar snap."  Gerrit (zwart)  staat toch bij de 18e zet alweer gelijk. Er gebeurt niets. Afruilen maar weer. En zoals zo vaak al gauw een geweldige voorsprong in tijd. Bij de 30e zet denk je: Wat moet een mens hier nog mee? Dat wordt natuurlijk remise.

 Ext5Gerrit1

 Niks aan de hand. Nou ja een wit dubbelpionnetje op b3. Er gebeurt tien keer niks. Nou ja,  koningen centraliseren. Voorzichtig een pionnetje opspelen.

En als je dan bij de 49e zet geeuwend nog een keer gaat kijken …….

  Ext5Gerrit2.

staat wit compleet verloren. Hij verliest de pion op c4. Moet de torens ruilen. De zwarte koning staat veel beter. En voor wit  dreigt ook nog tempodwang.  Na 49. ……. Txc4 50. Txc4  Kxc4  51.   Kc2 kondigt  Houdini mat aan in in 16 zetten. Grappig, maar volslagen onbelangrijk natuurlijk.  Gerrit hoeft niet verder te denken dan aan promotie. 51 …. , c6   Eitje!  (….  Kd4  …..d5  Brrrrr )

Gerrit:  "Na 59 zetten konden de stukken weer in het doosje. Had nog ongeveer 33 minuten op de klok staan."    Hoe is het mogelijk!?!?

Ron:  "Van de andere partijen kreeg ik mee dat iedereen eigenlijk wel goed speelde behalve Marco, en dat Gerrit  weer eens ijzersterk een toreneindspel in winst wist om te buigen. Die is echt in topvorm nu. "

Bert was snel vanavond.  Gerard Groot, met tijdelijk een lagere ELO dan we van hem gewend zijn, ten gevolge van een intussen overwonnen dip, slaagde er niet in zijn vorige remise tegen Bert's Konings- Indisch te herhalen. Hij wilde doen wat er van wit tegen die opening verwacht wordt: aanvallen op de damevleugel.

 Ext5Bert1

Ik leerde al in de sixties dat je in deze stelling eerst 12. b3 moet spelen, en daarna 13. a3 gevolgd door eindelijk 14. b4. Gerard dacht dat dat sneller kon:  12. a3 om te ontdekken dat er na 12 … , a4! niets van het b4-plan terecht komt.  Stand ongeveer gelijk. Op de 19e zet denkt Gerard een prachtig veld te hebben voor zijn paard.

 Ext5Bert2

19. Pc6  Bert toont aan dat de kracht van dat paard op c6 maar schijn is. Het doet daar eigenlijk niks. Bert gaat geduldig en langdurig druk zetten via een open lijn op de witte koningsstelling. Op de 33e zet begint wit tekenen van stellings-erosie te vertonen. Maar het moet allemaal nog net een beetje kunnen.

  Ext5Bert3

Bij zet 34. bezwijkt wit dan toch echt. Blundertje. Misschien speelde zijn klok hier ook een rol. 34. gxh4  vergeet de dekking van f4 en dat vraagt om grote moeilijkheden. …..  Dxf4+  36. Kh1 Dxh4 37. Txg7 Dxh3 mat. Een rechtlijnige, geduldige overwinning van Bert.

Ron:  'Ik "baalde" wel dat ik Bert zag winnen, omdat ik dus toen ook wel moest winnen.' En het zou nog heel lang duren voor het zover was. OK. 2-1. Maar toch. Het is intussen 22.00 uur. En erg duidelijk is het nog niet. Het kan laat gaan worden vanavond.

Eddy dacht dat hij een veel zwakkere tegenstander zou treffen en vond dat hij zijn Blackmar-Diemer-gambiet maar weer eens van stal moest halen. Een slechte opening, maar wel leuk. Vooral tegen mindere tegenstanders. Geen zin in een lange avond zwoegen. Hopend op een snelle kortsluiting in de vijandelijke regio. Daar leek het wel op.

Eddy:  'Hij deed het m.i. niet erg gevaarlijke 3. …. e6. En een vreemd 5 …. h6. "Makkie" dacht ik. Ik speelde heel goed (volgens Houdini). Maar het resultaat viel toch tegen. Je staat nu eenmaal een pion achter. Ik deed niets fout. Rond zet 10  kon ik mijn gambietpion terugkrijgen, maar dat was het dan wel. Niks leuke ingewikkelde aanval. (Te veel stukken -noodgedwongen- geruild. Nee, helaas, hij was zo slecht nog niet.) Rond zet 20 raakte ik in problemen. Rond zet 25 vreesde ik te gaan verliezen. Ik begon ook al een beetje in tijdnood te raken. Zoals zo vaak gaat m'n tegenstander dan sneller spelen. Een foute taktiek. Ik win een pion. Rond de 28e zet begaat hij een onnauwkeurigheid. Ik won nog een pion.

  Ext5Eddy1

Op 28 …. Lf7 volgt  gewoon 29. Lxf5. Na Lxe6 komt 26. Lxe6 en wit wint de kwaliteit terug. Ik haalde de tijdcontrole. Hij bleef snel spelen. Ik bleef denken. Tsja ….  een toreneindspel. Ik houd daar niet van. Dus het bleef lastig. Maar ik deed het wel goed. Toen ik in de fatale fase nog vier minuten had, en hij nog 25 stond hij inmiddels in een pionneneindspel 4 pionnen achter. Dat had ik in vier minuten op mijn sloffen gered. Hij gaf op. Maar riant was het niet."

We waren intussen al drie uur verder, het is 23.15 uur, de stand 3-1 voor ons, maar echt zeker zijn we nog lang niet. "Jullie halen dat puntje nog wel" fluisterde Gerard Groot me toe. Maar we moesten niet gelijk spelen, we moesten WINNEN!! Weg uit de degradatiezone!

Ik probeerde het met het blote oog een beetje te begrijpen  (U weet: zonder computer zie ik niks meer.)  :Martin leek beter te staan. Een kwaliteitje voor. Maar ja …. Martin!  (Hoe later op de avond, hoe schoner vergissing.) Stefan stond wellicht gelijk maar wel iets actiever. Paul  leek een stuk te gaan winnen, maar daar leek zijn tegenstander absoluut niet aan te willen meewerken. Ging dat wel lukken? Zat Paul zijn grote voordeel hier te vergokken? Ron stond natuurlijk wel behoorlijk, gevaar liep hij niet, maar echt opschieten deed het daar ook niet.

Heel laat op de avond volgde de verrassende en bevrijdende ontknoping.

Stefan  (zwart) liet zien een onmisbare schaak-zzp-er te zijn. Met een Siciliaan met direct 4…. , e5 (Kalashnikov)  i.p.v. eerst Pf6 (Sveshnikov) verkreeg hij snel gelijk spel,

  Ext5Stefan1

 omdat wit de amateuristische fout  5. Pxc6 maakte. Na …….   bxc6 heeft zwart geen problemen meer in zijn centrum. (De beste zet is hier  5. Pb5  ( …..  d6  6. Pc3 (of c4) a6  7. Pa3 b5 8.Pd5)   Ook 5. Pb3 en 5. Pf3 (Paul) zijn voor de echte kenner niet verontrustend.)

De stand is ongeveer gelijk en dat blijft het lang.  Wit wordt opgescheept met een dubbelpion, maar dat lijkt niet rampzalig. Maar bij zet 21 volgt het thematische d6-d5. En daarna weet wit het niet zo goed meer.

  Ext5Stefan2

Na 22. De1?  e4!  23. Td4 Taf8 24. Tb4? Dc5 is het toch leuker achter de zwarte stukken. Het zwarte voordeel groeit als gras. Bij zet 26 staat het volgende moois op het bord:

  Ext5Stefan3

Stefan verknoeit hier zijn voordeel bijna volledig met  26 …. , T6f7?

Wat dacht u van  het voor de hand liggende 26 … , Txf2!  ( Materieel na dame tegen 2 torens nog ongeveer gelijk maar die witte pionnenstelling blijft problematisch) of het rustige 26. …. h6  (Tijd voor eerst een vluchtgaatje. Tarrasch: " Was ist ein Mensch ohne Ventil ?") Gelukkig doet wit bij zet 28 alweer afstand van zijn gelijke stand. Stefan krijgt weer licht voordeel, maar winnen …..? En de klok gaat een woordje meespreken. Maar direct na de tijdcontrole laat Stefan pas goed zien wat hij waard is. Zijn tegenstander zit ten onrechte nog een beetje uit te blazen  (Ziet eruit als een gelijke stand. Zal wel remise worden) Maar zwart doet de ene krachtzet na de andere.

  Ext5Stefan4

En de mooiste is 38 ……… ,  Df6!    En die pion op d5 dan? En Da5-d8 dan?  Dreigt dat ook niet van alles? Welnee! 39.  Da4  Alles is hier fout! Kijk zelf maar! 39 …. ,  Df3 en wit geeft op. Mat is niet te verhinderen.

Knap hoor. Maar toch ook wel : heel lang volgehouden door de Caïssaan.

En nu is het al bijna half twaalf en staan we nog pas op 4-1.  Gelijkspel nog mogelijk?
 

Maar we zitten inmiddels in de sudden-death-fase en nu gaat het hard.

Net als Stefan speelde Martin  (zwart) een Kalashnikov.  Maar zijn tegenstander verkoos 5. Pb3  (zie diagram 1 bij Stefan). Na  Pf6  6. Pc3 Lb4 (Juist! En nu heeft zwart al geen echte problemen meer) 7. Ld3    (voor de hand liggend, maar Ld2 is iets beter, en Lc4 leuker)

5ExtMartin1

Hier geeft de theorie  7 …. d5.   (PowerBook 2014 geeft 16 partijen met  7 …. d5  en slechts 1 met 7 …. d6. )  7 … d6 is wel speelbaar, maar zwart maakt het zich dan lastiger. Die achtergebleven pion en het veld d5 moeten bewaakt worden.  Toch is de stand na 8. Ld2 0-0  9. a3 Lxc3 10. Lxc3 gelijk. En alsnog kan nu 10 …. d5. En weer ziet Martin er van af.

    5ExtMartin2

Hij speelt het hoogsteigenaardige 10 …. , Pg4 dat smeekt om 11. (of 12) h3. Wit maakt er geen haast mee (waarom niet?) en speelt 11. 0-0, waarop zwart het nog merkwaardiger 11. …… , Dh4 uit de hoge hoed tovert. Hij hoopt toch niet op een mat in één. Zo slecht is Caïssa-5 nu ook weer niet! 12. h3  Ph6 en nu geeft Rybka-4 :  flink voordeel voor wit (1.25)

Martin : " De keuze om de koning te gaan aanvallen maakte ik omdat ik snel mijn stukken naar die vleugel kon bewegen. Veel sneller dan wit. Toch is mijn ervaring dat dit heel moeizame aanvallen zijn die zeer veel tijd kosten. En het bleef dan ook lang gelijk, alhoewel dat achter het bord natuurlijk niet zo wordt ervaren."

De waarheid is dat wit zijn voordeel weggooit bij zet 15.

   5ExtMartin3

Nu had wit tot alle prijs zwart's  15 ……   f5-f4 moeten voorkomen. Dus zelf 15. f4 spelen. Na het te langzame 15. Tae1  f4!  16. Dh2  (Wat een snert-plek. Dat kun je een dame toch niet aandoen! Sorry, maar het kan even niet anders!) is er van het witte voordeel niets meer over. De stand is nu inderdaad gelijk.

In het vervolg blijkt Martin duidelijk wat sterker dan zijn tegenstander.  Die bij zet 23 f3? in het nadeel raakt. Het resulteert in kwaliteitswinst voor zwart. Maar zwart heeft wel een loperpaar en zwart zit nog steeds met die achtergebleven pion op d6!  Had hij nu maar bij zet 7 …….  En al dat gezoek naar winst kost tijd. Bij zet 35 is er bijna geen voordeel meer over. Maar na de 1e tijdcontrole verovert zwart zich langzaam weer voordeel, en laat dat bij zet 41 opnieuw verdampen.

 5ExtMartin4

41….. Dc7?    (41 …. , g4!  42. hxg4  (42Kh2,  f3)  Tg6)   42. c3 en alweer is de stand gelijk. En weer knokt Martin zich naar voordeel, en weer ….. Tijdnood wordt weer een item. Het verhaal wordt eentonig. Maar bij zet 50 kan eindelijk de toren zijn overwicht aan de loper bewijzen. Nu lijkt de witte stelling in te storten. Maar de omstanders zien dat zwart toch nog steeds ook een probleem moet oplossen, te weten twee dreigende vrijpionnen op de damevleugel. Maar hij doet dat bekwaam. Bij zet 60 weten ook wij: dit kan niet anders dan een winstpunt worden. Zwarts vrijpionnen zijn veel gevaarlijker. 

 5ExtMartin5

Hè hè. Dat is de winst van de match. 5-1  Eindelijk. Bijna middernacht.

Als Paul zijn voordeel heeft vergokt is dat niet zo erg meer voor ons. Voor hem wel misschien. Ook een bêta kan gevoel hebben, bijvoorbeeld eergevoel.In een Najdorf- Siciliaan speelt Paul (voorspelde ik u hierboven al) zijn voorliefde  8. Pf3. Bij de 12e zet krijgt wit wat voordeel. Met wat hulp van de tegenstander weet hij dat te handhaven. Bij zet 24 krijgt hij de winst gratis aangeboden.

  5ExtPaul1

24. Lb2!  Nu staat de loper op e7 in. Als die vertrekt of geruild wordt hangt de pion op g5. En De5 dreigt natuurlijk met mat. Dit wordt te moeilijk voor zwart.  Maar Paul speelt 24. Txd3 met iets beter spel. Maar winnen ….?  Bij zet 33 krijgt hij een herkansing. En het lijkt erop of Paul het nu echt gaat afronden.

  5ExtPaul2

33. …..   Le7??  (La7!?)  en nu 34. De5!!   f6  (er is hier niet veel beters meer) 35. gxf6  Dh4+  36. Kg1 Lxf6 

   5ExtPaul3

Rybka geeft hier 37. Ld5+ met mat in acht zetten of  37. Txf6 met onafzienbaar wit voordeel. (14.75) Die laatste simpele dan maar:  37. Txf6 Dxf6  38 Ld5+ Kg7  39. De7+ met damewinst en snel mat. Of: 37. Txf6  Txf6  38. De7  Op 38. ……  Tf7 volgt nu op zijn minst damewinst, maar waarschijnlijk ook mat. Op 38. ….. Lf7 volgt 29. Lxf6 met damewinst,resp. mat. Enz. Enz.

Naar dit soort combinaties was Paul op zoek. Maar hij vond ze niet. Hij speelde 37 De6+ en dat is een stuk minder, maar nog steeds straal gewonnen. 37 …..  , Kg7  38. De7+ ( de loper op f6 staat gepend door La1) Tf7

  5ExtPaul4

En nu wint 39. Txf6 Txe7  40. Tf4+  Kg8  41. Ld5+  Lf7  42. Lxf7 en op de volgende zet gaat de  zwarte dame in de  kist en blijft wit een stuk voor.   (vooral niet 41. Th4??   wegens Te1+ (die is er nu nog)   42 Kh2  Txa1 en dikke kans dat dat remise wordt)  Leuk allemaal, maar ja. Zie dat maar eens als de klok luid in je oor tikt. (Doen ze dat nog tegenwoordig?)

Paul speelt dus 39. Lxf6+  ??  om na Dxf6! te ontdekken dat er geen sprake meer is van stukwinst. OK , wit staat wel nog steeds een fractie beter. Ik weet niet hoe het tenslotte met die klok precies afliep, maar zie wel dat Paul nog een kans laat liggen. Hoe hij nu uiteindelijk won, weet ik niet. Klok? Of blunder van de tegenpartij? Paul was duidelijk aangeslagen. Ik miste zijn geheimzinnige glimlach. "Ik dacht dat ik een stuk ging winnen" stamelde hij somber. Niet tevreden. Wel gewonnen.

Stand 6-1. OK.

En nu Ron nog. Die was de laatste. Hij hoefde niet meer te winnen voor de club. Maar wel natuurlijk voor zichzelf. En deed dat tenslotte dan ook. Hij speelde een keurige London. Robert van Dijkhuizen liet zich niet zomaar opknopen.

Ron :  "Wat mijn partij betreft. Ik heb dit zo nog niet eerder op het bord gehad, had het natuurlijk wel al eens bekeken."

Het bijzondere van Dijkhuizen's verdediging was het zeer snelle fianchetto van zijn dameloper.

  Ext5Ron1

"Maar wat mij nu opviel was dat hij heel vaak e5 dreigt en dat is nog gevaarlijker met een ongedekte loper op d3. Ik moet ook uitkijken met trucs met Dd5 die dan zowel mat als stukwinst kunnen dreigen. Zolang zijn b8 paard niet gespeeld heeft, is het ook lastig om te bepalen waar je dame het beste staat. Zowel op c2 als e2 (om de loper te dekken) kan zij dan helemaal verkeerd staan, zo bedacht ik mij tijdens de partij en dat kostte me behoorlijk wat tijd."

´Over 11. Lc2 was ik niet echt heel tevreden omdat het doorzetten van e5 dan uiteindelijk toch mogelijk blijkt en ik nog moet nakijken of ik dan wel beter sta of niet. In de partij gaat mijn tegenstander consequent verder en de vraag is hoe het na 16. De2 staat"

10  ….  Pc6  11. Lc2  Te8  12. Te1  Dc7 13. Tc1 Lf8 14. Lh2  e5 15. dxe5 dxe5  16. De2

 Ext5Ron2

Houdini vindt de stelling aanzienlijk beter voor wit.

16 …….  Pd7  17. Pg5  g6  18. Lb3  Te7 en nu offert Ron een kwaliteit. Ik vind dat allemaal toch wel heel  knap. 19. Lxe7 Txf7  20. Pxf7  Kxf7

Ext5Ron3

"Na het offer van 2 lichte stukken tegen toren en pion blijkt zwart het toch nog niet gemakkelijk te hebben vanwege toch de gaten in zijn stelling en zwaktes van e6 en f7. In onze na-analyse (met Bert) bleek de verdediging lastig."

  Ext5Ron4

 "We hadden hier beiden al behoorlijk wat tijd verbruikt. 24. b4 verhindert stukken op veld c5 en dreigt ook en passant wat. 24…, Pf6 was een blunder waar mijn tegenstander behoorlijk van baalde. 25. Pxf6 Lxf6  26. b5  Ik win dan vervolgens een stuk en sta dan een kwaliteit voor. De rest is dan een kwestie van techniek, waarbij ik aldoor op dameruil probeerde aan te sturen, iets wat hij lang wist te verhinderen. "

"Het slot van ons eindspel heb jij gezien, maar ik kan altijd afdwingen dat ik de toren geef voor loper en pion in een gewonnen stelling. Vanwege de weinige tijd (sudden death) is er niet meer genoteerd. Ik had aan slot nog 2 minuten, hij 1,5 maar dat was ruim genoeg voor mij om mat te zettten. Daar liet hij het niet meer op aankomen. Overigens bleek dat mijn tegenstander ook nog eens uit frustratie zijn rekening niet had betaald."

En zo werd het dan toch nog een heel grote overwinning. Die echter net zonder slag of stoot tot stand kwam, en waar ook heel veel tijd in was gaan zitten voor het zover was.

OK. Nu zullen we wel niet meer degraderen. Dat wordt een derde seizoen in de tweede klasse. Vroeger hielden we het niet langer dan één jaar vol. Zijn we dan toch wat sterker geworden?