Toen Caïssa nog geheel op eigen benen stond, heb ik er een  jaar of vijf geschaakt. Na een langdurige abstinentie, na een nog veel langduriger lidmaatschap van ons toen nog niet zo kleine clubje in Middenbeemster. Dat had ik ooit moeten verlaten omdat AdH van de vrijdag naar de dinsdagavond verhuisde  en dan kon ik niet,  dan moest ik mijn lessen voor de woensdag voorbereiden. Waarom  ik zo nodig naar Hoorn moest toen ik het spel weer oppakte na mijn pensionering en niet gelijk terug ging naar mijn oude club? Omdat te veel mensen me daar nog kenden en te veel van me zouden verwachten. Ik vreesde dat er na tien jaar schaakcelibaat en tien jaar ouder worden maar weinig van mijn schaakmogelijkheden over zouden zijn. Ik wilde na mijn uittreden rustig weer op krachten komen in een omgeving waar heel weinig mensen me kenden. Naar Caïssa dus. Dat bleek een heel goede beslissing. Het was een fijne club. Mijn vrouw heeft met haar hobby een soortgelijke ervaring. Mensen uit De Streek zijn aardige mensen. Bij Caïssa kreeg ik al heel snel het gevoel dat ze vonden dat ik erbij hoorde. Iets van mijn vroegere schaakmogelijkheden, hoewel niet alles natuurlijk, keerde gelukkig langzaam een beetje terug. Caïssa bleek na een poosje voor mij maar één bezwaar te hebben: om 23.00 had ik geen zin om dat hele eind naar huis te rijden. Ik bleef dus te lang hangen, daar in die grote maar gezellige club, vooral als het buiten glad was, sneeuwde en koud was. Dus, besloot ik toen, was het tijd om terug te gaan naar Aris de Heer.  

Waarom schrijf ik dit allemaal? Ik weet bijna zeker dat ook enkele schakers van Caïssa onze site wel eens lezen, en dan heb ik nu eindelijk eens kunnen uitleggen waarom ik toch bij die fijne club wegging.

Ze kwamen vandaag bij ons langs. Zijn ze na de fusie met De Eenhoorn, die met dat vervaarlijKe kopuitsteeksel, nog sterker geworden? Gevaarlijk beest die Eenhoorn? Ach hij is niet echt, het is maar een fabeldier. En Caïssa is ook geen echte godin. Echte Griekse godin van het schaakspel? Welnee. Gewoon een verzinsel.  Van plusminus 1500 na Chr.

Maar ja, ik zag op de nhsb-site dat ze ook nu best wel in onze klasse een sterk team hebben.  Wij konden echter vanavond aantreden in onze sterkste opstelling. Sterker dan ooit, met Thomas en Marc.  Dus dat kon best spannend worden!

Spannend? Dat werd het eigenlijk niet. Ze kwamen naar ons met een qua gemiddelde Elo aanmerkelijk minder sterk team dan waarmee ze onlangs wonnen tegen Koedijk (4-2). Ik herkende uit mijn Caïssatijd alleen Fred Avis. Maar ik miste Bert Spil en Gerard Groot (die waren er wel in ronde 1),die ik graag nog eens de hand had willen schudden.

Het werd minder spannend, omdat al heel vroeg in de avond Avis zichzelf om zeep hielp tegen Ron’s  Larsen-opening, en al heel vroeg Marc met zwart profiteerde van een missertje van Van de Knol (in een CaroKann, puur theorie t/m/ zet 9) en zo een veelbelovende stelling verkreeg. Terwijl op alle andere borden onze mannen er na een uurtje redelijk bijstonden. Het altijd gehoopte initiatief in de Svesnikov bij Thomas liet wel even op zich wachten, maar toen die dat later door slim gebruik van zijn lopers toch kreeg, was er voor ons geen vuiltje meer aan de lucht!

Toen Marc korte tijd daarna inderdaad gewonnen had, begon later ook de stelling (Slavisch, Schlechter-variant) van Bert tegen Roos er lekker agressief uit te zien. Paul deed intussen erg zijn best, maar het zag er naar uit dat hij geen kans zag door de solide verdediging van zijn tegenstander te breken. Hij moest tegen zijn zin accepteren dat er steeds meer stukken geruild werden. Maar verlies, dat zag ik voor hem nou ook weer niet zitten. Bij Frank was ik daar wel even bang voor. Die raakte een pion kwijt tegen Coenradi, die echt sterk en ver boven zijn elo zat te schaken. En even later dreigde het toch ook even voor Paul tegen Druijf mis te gaan.  Even leek hij een pion te gaan verliezen. Maar zelfs als het echt fout zou gaan bij Frank en Paul, kon er eigenlijk voor ons team niets meer mis gaan, want  inmiddels had ook Thomas fraai gewonnen. Toen daarna Paul en Frank het beiden toch op remise konden houden stond het 4-1. Bert had dus remise kunnen aanbieden, maar had daar vanavond nu eens geen zin in. Hij stond mooi en was kennelijk vast besloten vanavond te gaan winnen. Daar leek het naar, toen ik helaas het slot niet kon afwachten. Omdat ik echt om 23.45 de bus moest gaan zien te halen. De volgende dag zag ik dat hij inderdaad gewonnen had. Zo werd het 5-1, een uitslag die geen mens had kunnen voorspellen. Misschien ook wel wat geflatteerd. En uw wepmeester, een bekende van deze verschrikkelijk grote schaakvereniging in Hoorn, vraagt zich af waarom Caïssa vanavond met een minder sterk N2-team kwam opdraven. Schakers genoeg daar! (70?)

Wat belangrijke momenten:

Voor een Avis een onbegrijpelijke misser in gelijke stand:

    Ron – Avis (20…h5)

20. ……  h5?? 21. Td5 en zwart  kan opgeven. Hij gaat mat of hij verliest een dame.

Tot laat op de avond  gingen de heren daarna diepzinnig hun deuntjes op de piano spelen.

  2S7A1236XWEBRon

De partij van Marc:

Marc maakt een begrijpelijke fout bij zet 14. Een leuke combinatie. Maar helaas niet  correct.

   Caissa – Marc (14.a3)

14. .. Pxd4?

Maar zijn tegenstander maakt er geen gebruik van, en het pakt toch nog goed uit voor zwart.

En niet erg lang daarna is de mooie slotstelling bereikt:

     Caissa – Marc (27…Tc2)

Wit geeft op.  28.. d3 is niet te voorkomen en flink materiaal-verlies  dus ook niet.

.2S7A1226WEBMarc

De fraaie combinatie van Thomas:

 . JP Hendriks – T. Broek (25.Tfe1)

25. Lf2! 26.Le3

[26.Lxc6 Lxe1 27.Pxe1 Le2 28.Tb1 Txd2 met kwaliteitswinst]

26…Lxe1 27.Txe1 [27.Lxc6 Txd1]27…Ld5! [en ook nu staat zwart een kwaliteit voor]

Van die pluskwaliteit wordt heel goed gebruik gemaakt

  JP Hendriks – T. Broek (33…Pxe5)

De zwarte stukken staan veel actiever. Overal dreigt pion-winst. Wit probeert 34. Ld4 maar geeft na 34. ..Pf3+ natuurlijk op.

 Frank:

In de Tarrasch-variant van het damegambiet kreeg Frank met wit geen voordeel. Toen het spannend werd, vond zijn tegenstander goede antwoorden en kreeg zelfs wat voordeel. Het moment waar ik ging vrezen voor wit was toen het onderstaande op het bord stond:

  Frank – Caissa (21.c5)

21. c5 was de enige manier geweest om de c-pion even te redden. Maar niet voor lang 21. …  Pb3 22. Tc2 en nu kan gewoon Txc5 volgen. Maar Coenradi wist wellicht hoe sterk Frank kan zijn en ging niet voor een pionnetje meer, maar voor een remise door herhaling van zetten. 22. .. Pa1! Tc1  23. Pb3 en Frank deed er verstandig aan dat maar te accepteren. Andere zetten waren nadelig!

  2S7A1228XWEBPaul

Paul:

De stelling waarin Paul het moeilijk leek te krijgen:

 Caissa – Paul (19…exd5)

16. Lxd5+  De penning van c6wellicht even overzien?

Maar de schade blijkt mee te vallen. Zwart krijgt er enkele zetten later pion e5 voor terug.

De eindstand lijkt misschien nog ietsepietsie wat voor zwart, maar zal voor onze eenvoudige geesten inderdaad wel remise worden :

  Caissa – Paul (28…g6)

Hoe kom je verder met zwart?

Bert:

In de tijdnoodfase werd er door beiden niet meer genoteerd. Dus van de eindzetten kan ik u niets aanbieden.

Wel de stelling waarin het er erg gunstig voor Bert begon uit te zien:

  Bert – Caissa (29.Pg4)

29. Pg4

De zwarte stelling is niet met droge ogen aan te zien. Toch  vraagt het nog heel wat heel precies spel van wit om de winst binnen te halen. Zwart speelt wel wat erg lang door, want ook nadat de volgende stelling is bereikt speelt zwart nog even verder, een toren achter plus 2 ponnen!

 Bert – Caissa (50…Dh7

Nu alleen nog even ‘De Hoek van Broek’:

Thomas:

Een inhoudrijke partij maandagavond met volop onderhuidse spanning. Tegen het zeer sportieve team uit Hoorn was het in ieder geval ook zaak om vooral niet naar Elo-ratings te kijken maar onthouden dat het veel meer dan vroeger onder invloed van de techniek een kwestie van voorbereiding is. Die nu van hoog tot laag beschikbaar is. Vóór de partij uiteraard.   De Sveshnikov is dan een goede keuze om de tegenstander en ook jezelf, dat wel, in een slangenkuil te lokken. Waarin kleine verschillen in de volgorde of de stelling een levensgrote consequentie kunnen hebben.

Even een lijvig boek van vd Wiel erbij gepakt. Over het opgeven van d5 is hij niet enthousiast omdat zwart in dit geval ook geen dubbelpion hoeft te accepteren.

 JP Hendriks – T. Broek (13.Df3)

Na 13. Df3 begint sowieso een fase van “wat moest je hier ook al weer doen?”. En altijd het idee dat de tegenpartij iets voorbereid heeft. In de tot mijn beschikking staande databases was 16. c3 de zet die ons in de berm deed belanden van de openingsttheorie. Ik vond nog een partij met 16. f4 die wit overtuigend verloor.

 JP Hendriks – T. Broek (16.c3)

De volgende moeilijke fase begon na 19. f4.

  JP Hendriks – T. Broek (19.f4)

I.p.v. het voorzichtige na 19. .. Lc5+ 20.Kh2. f6 was iets voortvarender geweest  20. dxe4 21. Lxe4, Pa5 of eerder Tfd8.

Ik wilde uiteraard met teambelang op het spel niet weer goochel-acts uitvoeren, want ontaardt het in een Tommy Cooper-act, dan heb je weer wat uit te leggen in de auto naar huis. Gelukkig hoef ik niet bang te zijn voor het in een rollator-gangetje strompelen naar mijn woonhuis dankzij vergevings-gezinde teamgenoten. Maar ik was druk bezig met de optie om wit mat te zetten op de h-lijn. (Eddy:??) Volgens Stockfish is het rond -1 dus dat lijkt niet op een spoedige gang terug naar Hoorn.

 JP Hendriks – T. Broek (24…Lc4)

De doorbraak kwam toen ik 24.. Lc4 kon spelen. Na het vrijwel gedwongen 25. Tfe1, Lf2 werd het wel interessanter. Wel nog steeds het gevoel dat ik op mijn tellen moest passen .
Analyse This geeft op dit moment na 16. Th1 een score van slechts -1,5 . Maar dat ziet er niet uit. Toch had ik er een dubbel gevoel bij. Spot hij dat? Ik had deze variant -uiteraard zonder mijn niet zo aaibare secondant- bekeken tijdens de partij. Aan de ene kant hoop je dat hij dat doet, aan de andere kant wil je voor je team toch de boel niet in de waagschaal zetten. Na het kwaliteits-verlies kwam wit ook weer zo’n beetje los. Na een behoedzaam vooruit marcheren kwam de taai verdedigende Hendriks toch steeds meer in de problemen

 JP Hendriks – T. Broek (33…Pxe5)

34. Pf3+ en na het familieschaak kwam de verlossende uitgestoken hand.

Om de zoals altijd serene rust niet te verstoren tijdens de laatste spannende partij van Bert werd nog even met Frank op fluistertoon een scherpe zijvariant besproken totdat in een stelling met drie matdreigingen Frank de boel verstierde en de stekker uit de aanval trok middels dameruil. Ik zou wel een trilogie kunnen schrijven over deze partij, wie weet heb ik dat al gedaan!

Eindcorrectie moet nog plaatsvinden

Ik heb wel iets met Enkhuizen. Een plek om naartoe te gaan als je logees hebt uit het buitenland. Die kijken hun ogen uit in het Zuiderzee- museum, buiten vooral, maar ook binnen. Het heeft een mooi oud centrum. En geweldig die alles dominerende Drommedaris. Daar heb ik mooie herinneringen aan. Ik heb er wel eens een kleine week in verbleven bij een schoolreis om op een klas Havo-4 te passen Allemaal nogal wilde jongens. Het liep allemaal goed af. Een soort jeugdherberg was het dus toen. Maar dat is jaren geleden. Nu is het al heel lang een cultureel centrum. Een heel beroemde Nederlandse actrice -Ank van der Moer- speelde er aan het eind van haar carrière met aankomende jonge acteurs, om ze het vak te leren. Er was geen podium. Ik zat op de eerste rij en moest mijn benen intrekken om te voorkomen dat ze er over struikelde.  Zulke dingen vergeet je niet.

Er is ook nu veel cultuur daar in Enkhuizen. Theater, muziek, cabaret. Te veel om op te noemen.  En een mooie schaakvereniging. Hoort het schaken ook bij ‘de cultuur’? Wat mij betreft wel.

Een sterke schaakvereniging dat KTV. Kan Tegen Verlies. Op ons niveau een beetje misleidende naam voor een team met alleen maar elo 1800 en hoger. Dat wisten de mannen van Aris de Heer natuurlijk ook wel en dat bleek al snel. Ik zag duidelijk iets van ‘we zullen wel ten onder gaan, maar dan wel strijdend’ .

 2S7A1131ZaalWEB foto groter? Tik erop.

Dat begon bij Frank. Ik zag hem in de gesloten Siiciliaan voortvarend vroeg f4 spelen. Maar kreeg de indruk dat hij in de opening iets over het hoofd zag, en daarna van de nood een deugd maakte. Er ontstond nu een heksenketel. Maar ik vreesde wel dat het voor Frank een avondje keepen ging worden, omdat hij eigenlijk nu al verloren stond.

 2S7A1124WEB

En niet lang daarna zag ik dat ook Stefan er na zijn interessante behandeling van het Frans een thriller van ging maken. (Verrek, onze gastspeler uit Australië is er ook ineens weer bij, en daarom onze oud-kampioen Paul tot koffiezetter gedegradeerd)

 2S7A1120StefanWEB

En ook Thomas begon  met zwart in zijn behandeling van het Engels aan een adembenemend verhaal (zal niet). Was hier sprake van een moord of van zelfdoding?

  T. Balla – T. Broek (20…f4)

21. Pxd6 !

Bij Bert  (KoningsIndisch), Martin (Kan-variant van het Siciliaans), en Ron (Larsen) zagen de openingshoofdstukken er  wat klassieker uit. Maar ja, dat moest wel, die hadden alle drie zwart. ( correctie achteraf: Ron niet) Maar ook bij hen werd het halverwege spannend. Bij Bert omdat ik vreesde dat onze held ten onder zou gaan en bij Ron en Martin omdat ik met recht en reden hoopte dat onze helden zouden zegevieren. Bij een spannend boek kun je even stiekem de laatste bladzijden openslaan. Bij schaken kan dat niet. Dus werd het  een avondje nagelbijten. Voor mij en voor het overige publiek. Dat even kwam kijken. Leuk. Te weten Hans, Hugo, en Mark! (De laatste zou wel eens heel snel een versterking van ons team kunnen worden. Gezien zijn elo.)

Hoe dat allemaal afliep? Nou, Frank bleef het ingewikkeld maken en breide een prachtig slot aan zijn verhaal.  Een lollig matje in drie. Ik dacht nog steeds dat hij met listige verwikkelingen een beetje geluk had  afgedwongen en zo zijn tegenstander diens voordeel had afgesnoept. Maar daar klopte weer niets van. De auteur van dit meesterwerk zelve stuurde me de volgende dag zijn Nawoord. Daarin schreef hij dat hij zelf ook in de opening dacht dat hij slecht stond. Maar dat zijn computer hem inmiddels had laten weten dat dat hij toen al groot voordeel had. Wonderbaarlijk.

  FrankKTV 8… Da5

Ik geloofde het niet erg. Leek me een fabel. En ging het dus zelf ook eens aan Mijn Grote  Adviseur voorleggen. En die bleek het met zijn collega geheel eens. Verderop kom ik er nog even op terug.

Stefan creëerde een mooie aanval.

  Stefan – KTV (14…f5)

Het leek een sprookje te gaan worden. Maar dat werd  verstoord doordat er een boze tovenaar opdook. Hij had daar namelijk heel erg veel tijd voor nodig had. Toen ik begon te vrezen voor een slechte afloop, gezien de mooie maar lastige stelling met  nog maar enkele minuten op de klok, nam hij  een verstandig besluit: remise door herhaling van zetten. Hij zal er zelf  niet echt tevreden over zijn, maar er valt hem niets te verwijten. Hij barstte bijna van strijdlust.

  Stefan – KTV (17…Kf7)

18. Pg5+ Kf6 19. Ph7 + Kf7 20. Pg5+

Het begon er toch een beetje somber uit te zien toen Bert in problemen leek te geraken door aanvalsmogelijkheden voor zijn tegenstander.

Het lukte hem helaas vanavond niet om het perspectief in zijn story te verleggen. Hij sloot het boek vóór het ongetwijfeld naderend tranen-opwekkend akelig einde.

  KTV – Bert (24…Kh8)

Martin werd een heel ander verhaal. Die zag kans om zijn tegenstander met flinke problemen te confronteren.

 KTV – Martin (23…Lb5)

Maar helaas, ook hier geen goede afloop. Zal ook wel weer iets met de klok te maken hebben gehad. Want na een erg mooi gespeelde partij waarin hij tenslotte heel erg goed stond verknoeide één zet ineens alles. In plaats van de verdiende winst (die niet eenvoudig te vinden  was voor niet professionele speurders) werd hij zelf mat gezet na een blundertje.  Wel een heel fraai mat!!  Deze thriller had voor hem wel een heel onbevredigend slot.

  KTV – Martin (25.Th1)

25. ….De2? ( Te listig. Gewoon 25 … gxf6! ) 26. Th8+!! Kxh8 27. Dh6 !!  (pion g7 staat gepend!) Kg8  28. Dxg7 mat

Dus inderdaad eervol verloren tegen een sterk KTV. Jammer, maar helaas. Wan Thomas was inmiddels natuurlijk kansloos!

  T. Balla – T. Broek (33…Pg6)

24. Td5??  (Td8+! en Pxf3. Wit staat dan een kwaliteit en een pion voor, en zijn Koning gaat het wel redden)

Dacht iedereen. Behalve onze fameuze TieTaaTovenaar. Die flikt het hem weer eens: een slechte  stelling redden. Een saai verhaal aan het eind toch weer spannend maken. Ongelofelijk. Toch remise. Hoe dat precies ging, gaat onze sterauteur u straks natuurlijk zelf vertellen.

Ja, dan gaat alles afhangen van Ron.

  2S7A1129RonWEB

Misschien dat zijn vanavond nogal vervaarlijke geblaf  zijn sterke tegenstander wat afleidde? Ron bleef zoeken naar aanvalsmogelijkheden in een goede stelling. Tot mijn opluchting had hij daarbij dit keer eens wat meer grip op zijn klok.  Het allerlaatste hoofdstuk kon ik niet meer waarnemen want om half twaalf werd ik opgehaald door mijn echtgenote (‘Busje komt zo’ zit er voor EBS  deze maand even niet in. Lastig.). Rons partij was de laatste deze avond. Maar ik zag nog wel dat het voor ons een blij einde ging worden.  

  Ron – KTV (28…cxd4)

29. Tf6! En Dh6 en mat is onvermijdelijk!

Ik heb Ron zich ooit wel eens vertwijfeld horen afvragen of het zijn schuld was  dat we nipt verloren. Onzin natuurlijk. Maar nu was hij wel de man die maakte dat we niet verloren. 3-3 tegen een sterk team. En wat ik vanavond zag, wat vroeger wel eens ontbrak: strijdlust tot de slotakte!

Beetje moeilijk om vast te stellen wie de man van de match was. Ron? Frank? Dan maar ‘two men of the match’ dit keer. En voor beiden een open doekje.  Vijf sterren voor dit avondje cultuur.

Nog een beloofd high light:

Frank:

Waarom denken alleen menselijke wezens dat wit slecht staat?

  Frank – KTV (8…Da5)

(9.Tb1)

Omdat die alleen zien dat de witte Koning de rochade moet opgeven, dat wit een pion achter raakt, en een dubbelpion heeft. Onze wijze raadgevers zien waarschijnlijk beter: dat er maar één zwart stuk wat staat te doen, dat ook nog moet oppassen niet  in de val te lopen, de zwarte koningsstelling er zonder loper ook wat tochtig uitziet, de witte pionnen veel meer invloed hebben op het centrum. Zoiets vermoed ik. Hieronder de opening en het slot van het miniatuurtje:

Het mooie slot

De overpeinzingen van Thomas:

Tom Balla is altijd een lastige tegenstander. Enkele jaren geleden speelde ik voor Castricum een bonds wedstrijd tegen hem en werd ik na de opening al naar de keel gegrepen. Gelukkig kon ik destijds de boel compliceren en met weinig tijd nam hij mijn remise-sanbod aanbod aan, achteraf nog steeds in een zeer goede positie. Ik was dus gewaarschuwd en na de opening had ik aanvankelijk goede hoop op initiatief.

 T. Balla – T. Broek (16.Df2)

16. Df2 was de eerste “nieuwe” zet en na 17.. Pe5 begon ik kansen te zien. Alles leek goed te gaan tot ik 21. Pxd6 miste.

 T. Balla – T. Broek (20…f4)

 Nog mazzel dat het daarna niet eenvoudig bleek voor wit en hield ik nog hoop, ondanks de kwaliteit en pion achterstand en de zorgelijke blikken van Eddy.
 

T. Balla – T. Broek (25…Lxg4)

Nog een mokerslag was 26. Lxe7 en daarna begon bij mij langzaam de twijfel toe te slaan.

Het werd wel duidelijk dat van de drie mogelijke uitslagen er een (ES: twee?) toch wel duidelijk buiten beeld aan het raken was.

  T. Balla – T. Broek (28.Kh1)

Ik ben blij dat ik 28.. Te5 taxeerde als mijn beste kans, al is de computer waardering nog zo’n+3,5 . Bovendien begon wit wel behoorlijk tijd te verbruiken, het werd dan ook behoorlijk gecompliceerd. Helaas miste ik zelf ook nog een goede kans op zet 32.

  T. Balla – T. Broek (32.Te3)

Na 32. Te3 was 32.. Dxc2! 33. Dxc2, f2 mogelijk. Gek genoeg een of twee zetten eerder wel gezien maar op het moment zelf mij ontschoten. De waardering voor wit zou dan “slechts” +1 zijn geweest. Moet te doen zijn, met zo’n voorgeschiedenis!. Na mijn 33.. Pg6 verzuchtte Tom : ” Ik trap in mijn eigen truc”.

  T. Balla – T. Broek (33…Pg6)

Het blijkt echter dat 34. Pxf3 wel kan.. Toen ik mij afvroeg wat er mis was met het door mij geplande 34.. Pe5 gaf het elektronische wonder snel uitsluitsel: Wit speelt koelbloedig 35. Td8+, Kh7 36. Dc2! Een typische
” computerzet”. De noodzakelijke extra dekking van het gepende paard op f3 wordt in de steek gelaten om een vijandelijk stuk te pennen en wordt zwart geen tijd gegund van zijn troef te profiteren. Je gaat je zo langzamerhand wel afvragen of analyseren achteraf met een computerprogramma wel zin heeft!

Begrijpelijk dat wit deze mogelijkheid miste en voor de
relatief veilige afwikkeling koos.
Toen hij remise aanbood stondhij nog steeds iets beter.

  T. Balla – T. Broek (38.Pxf3)

Als ik door had moeten spelen had ik 38.. Df7 gespeeld.
Het alternatief 38.. Pe7 vertrouwde ik niet vanwege
39. Dh8+, Kd7 40. Pe5+ maar bij nader inzien bleek dat niet zo verontrustend. Samengevat hoop ik het niet vaak van het vermogen tot goochelen te moeten hebben, maar als het een keertje lukt, geeft dat toch wel een beetje voldoening.

  2S7A1115WEB

Eindcorrectie moet nog plaatsvinden

Ik zag er een beetje tegenop. Een flinke rit. En naar een oord dat me niet echt aantrekkelijk lijkt. Als je daar moet wonen, zo onder de rook, het lawaai, en temidden van de industrie van Schiphol, dan moet je over een flink doorzettingsvermogen beschikken. Dus dat zullen al die tegenstanders vanavond ook wel hebben. En het is onze laatste kans om toch in die 1^e klasse te overleven. Dat gaat wat worden. Fasten your seatbelts.

Na een non stop- flight met Frank  als perfecte piloot konden we keurig op tijd inchecken. En de speellokatie was voor een oude schoolmeester een feest. Een klaslokaal van een schooltje. Heerlijk al die kleurrijke leerstof aan de wanden. Kindertjes die schaakles krijgen.  Voor mij in één klap 60 jaar terug toen alles nog mooi was. Dat was mooi inboarden.

Over jeugd gesproken: ik kan me niet herinneren in de schaakcompetitie ooit een team te hebben gezien met zoveel jeugdige personen met verbazingwekkend hoge elo’s in de bemanning. 1987,1918 en 1736. Deze jeugdige crew scoorde vanavond ook best indrukwekkend: twee remises en een overwinning.

Daarvan onder de indruk maakte ik drie aardige portretten van hen.

Maar besloot die niet op deze plek te publiceren. Want misschien riskant i.v.m. de nieuwe privavy-regels. Nooit een probleem mee geweest, maar na mijn recente ervaring in Hoofddorp ben ik er even niet gerust op.

(Waar twee zichzelf erg belangrijk achtende heren mij in heftige bewoording lieten  weten weinig waardering en begrip te hebben voor een fotograaf, ook als die nauwelijks overlast produceert door op flinke afstand tussen  de vele toeschouwers door, onzichtbaar voor de spelers, zonder flits, vrijwel geluidloos, alleen het notatiebiljet van de eigen speler  te  kieken. (Wetende dat ik Martin daar na die enerverende partij liever niet mee wilde  lastig vallen.) Zij zullen met hun commotie de spelers mogelijk veel meer hebben afgeleid dan de fotograaf. Later werd ook in geschrift erg laatdunkend en onaardig, leeftijdsdiscriminerend, op het incident teruggekomen. Omdat mijn portretten van bewonderde schakers nu jonge mensen betreft, vrees ik dat mogelijke kwaadwillendheid van zichzelf zeer respecterende heren in dit geval nare gevolgen kan hebben, ook voor onze club. Dus nee. Jammer maar helaas. Als u mijn toon in bovenstaande te scherp vindt, lees dan het verslag op hun site. Dan begrijpt u mij wellicht. )

Terzake:

Mijn verwachting dat het een avond zou worden met veel turbulentie  was terecht. Ik hield er vooral veel respect van over, voor Martin, Koen, Thomas die tot heel laat in de avond keihard bleven knokken voor een goed resultaat. Dat was wel nodig ook want we stonden heel lang al 2 punten achter door nederlagen van Gerrit en Paul. Die trouwens zelf ook  hadden moeten zwoegen omdat  ze al vrij vroeg in slecht weer belandden, maar er echt alles aan deden om toch nog veilig te landen middels een koerswijziging naar krampachtig verdedigen. Helaas bleek bij hun noodlanding schade niet te vermijden.

Als in het afgelopen seizoen vaak gebeurde: onze eerste drie borden taxieden bekwaam naar remise.  Wat trouwens toch wel een feilloze navigatie van hen vereiste. Het meest van Thomas, die een Siciliaanse Draak tegenover zich kreeg. En daartegen de scherpste variant koos, met f3 en  0-0-0 . (De variant waarom ik vroeger -toen iedereen dat begon te weten-van de Draak afstapte. ) Maar zijn tegenstander weet hoe het moet met zwart.

Dat we toch laat op de avond weer gelijk stonden was te danken aan twee mooie partijen van Frank en Koen. Die moesten een poosje warmdraaien maar kregen toen allebei een mooie aanval op de radar.

Alles hing toen af van Martin. Als geïnteresseerde planespotter zag ik hem  wat risico nemen om toch een Engels spektakel te kunnen opvoeren. Maar dat mislukte. En daarna was diepe diepe concentratie nodig, die veel tijd kostte. Zo kwam het althans op mij over. Maar ik zal mijn boordcomputer moeten gaan raadplegen om te weten of ik dat goed zag. U weet dat mijn brevet al enige tijd verlopen is.

Hoe dan ook, hij raakte in een m.i. verloren stelling -met twee pionnen achterstand- in heftige tijdnood. Nogmaals, waarin hij bewonderenswaardig bleef doorknokken voor de eer van ons mooie clubje in onze mooie Beemster. Tevergeefs. Hij kon geen nooduitgang meer bereiken.

Ja, mijn voorspelling klopte. Ze hadden hier heel veel doorzettingsvermogen. Te veel voor ons.

We moesten de terugreis aanvaarden met een 3,5-4,5 nederlaag als bagage. Dat werd vanavond dus toch geen happy landing  in de eerste klasse nhsb. Pas om Alpha Mike Zero Four Five konden we de terminal Middenbeemster weer betreden. Wat is de Beemster toch weer aantrekkelijk als je een uitstapje hebt gemaakt naar de omgeving van Schiphol. Hier komt men weer tot rust.

Na raadplegen van mijn kunstmatige intelligentie en met behulp van mij toezonden commentaren nu meer details:

Koen:

Waar ik meende dat Koen lang wat afwachtend maar degelijk schaak produceerde, en daarna briljant balancerend langs gevaarlijke afgronden zijn partij op diepzinnige wijze won, daar hebben K. En S. een wat genuanceerdere mening over. Na een minder doordachte 13^e zet van zwart krijgt wit wat voordeel

13. …. Pg4  14. e4!

Maar dat slinkt snel weg. Tot en met zet 23 blijft dat geregeld zo. Beetje voordeel voor wit, weg voordeeltje, gelijke stand. Maar bij zet 20 wordt het wel spannend.

Dat bedoelde ik hierboven met gevaarlijk balanceren. Dat zwarte paard gaat lastig worden op e3. Koen kiest hier na lang nadenken voor e5. Moedig en juist.

Maar zet 24 is niet goed. En hierna is wat ik zelf zag als briljant manoeuvreren gewoon  niet goed. Wit staat snel slecht, en spoedig zelfs verloren. Hij heeft de zwarte aanvalskansen niet kunnen pareren.

Indien  nu cxd6 geeft de computer  -5.50

Maar vreemd genoeg verandert dat beeld totaal na het zeer begrijpelijke 27….  Dg4+. Zwart heeft maling aan die opgerukte pionnen en kiest voor zoeken naar mat. Maar het laten staan van die d6-pion  wordt zijn ondergang. Dat is m.i. haast niet meer vooraf goed in te schatten. Dat zal Koen ook niet allemaal vooraf berekend hebben. Hij krijgt nu gewoon de wind mee. Wel leuk om te zien allemaal. En hulde voor Koen, die wel heel goed gaat profiteren.

28. Kf2 Rxh2+ 29. Nxh2 Qg3+ 30. Ke2 Qxh2+ 31. Kd3 Nf5 {niets is meer goed} 32.
    Bxb7 Qg3+ 33. Kc2 Qxc3+ 34. Kxc3 Rb8 35. dxc7 {opgegeven

Beetje te veel om blind te kunnen  volgen, maar dus zeker waard om een speelbaar diagram aan te wijden.

Mooi allemaal!

Dus onze  conclusie is nu: Koen won vooral dankzij een beetje boffen, en ijzeren zenuwen in beroerde stelling , en  dan daarna heel knap  met een lange variant profiteren.

Bert

Die mocht het genoegen smaken tegen een veelbelovend jeugdkampioen te mogen schaken. Mij lijkt dat eigenlijk niet prettig. Een eventuele nederlaag  komt nog harder aan dan anders altijd al. Ik zou daar extra nerveus van worden. Bert lijkt dat koud te laten. Maar misschien is dat maar schijn. Achyuth Aravindhan is 12 jaar, en had een Elo vann1950. Is sindsdien wat afgezakt, maar dat is vast slechts tijdelijk. Bert zal het plezierig gevonden hebben dat zijn tegenstander met zwart KoningsIndisch speelde. Tenslotte heeft hij daar met zwart een jaar of 40 ervaring mee.  Wit hoort daar met wat voordeel uit te komen. En dat gebeurt ook. Ik kreeg niet de indruk dat zijn tegenstander de theorie tot in de laatste finesses beheerste. Bert krijgt wel erg gemakkelijk de kans om een goed thematisch recept voor wit uit te voeren : laat die zwarte koningsvleugelpionnen maar opstomen. Dat kost veel tijd. Intussen ga ik op de damevleugel aanvallen.

Ook omdat zwart iets te lang aarzelt met ook thematisch g5 -g4 krijgt wit een prettige keuzemogelijkheid op de damevleugel

17 Dc2!  of …….. Bert laat even zien, wat wij  al lang wisten, dat hij echt goed kan schaken. Hij offert een kwaliteit met Tc8. Ietsje minder, maar ook wel sterk. En mooi! Ik stond er ter plekke  wat twijfelend naar te kijken. Is dat echt wel OK?  Ja dus! In ieder geval OK genoeg.

Wit staat aanzienlijk beter. Zijn beste kans mist Bert bij zet  27.

Na 27 Db5! dreigt a5! Maar ondanks 27. Lg4 houdt hij wat voordeel. En als tegenwoordig gebruikelijk benut hij dat door met remise genoegen te nemen.

Paul:

Wordt met zwart in het Spaans al snel in de verdediging gedrukt.

Hoewel iedereen kan zien hoe zwart alleen nog maar kan afwachten en machteloos steeds maar zijn stukken hergroeperen, en iedereen  wacht op de grote klap, blijft die lang uit.  Niet omdat wit het niet goed doet. Die speelt het prachtig. Maar dit is gewoon een stelling die veel geduld vraagt. Paul probeert waar mogelijk door  stukkenruil de druk te verlichten, maar ook dat helpt niet. Het ene nadeel  wordt vervangen door een ander nadeel.  Tenslotte is het knokken tegen een ijzersterk loperpaar en een vrijpion.

Dat is vechten tegen de bierkaai. Bij zet 41 heeft hij er geen zin meer in,.

Gerrit

Hij was zo vriendelijk om in te vallen voor Sven. Wetende dat hij het wel moeilijk zou krijgen. Hij schoof zijn mede daardoor veroorzaakte weerzin tegen de externe terzijde, wegens vanavond het grote belang van de club. Waarvoor hulde.

Hij raakte bij zet 17 in de problemen.

17. f4!

Het paard op e5 zit krap in zijn vluchtvelden. Maar waarom kan hij niet naar c4? Gerrit offert hier dat paard door te spelen 17 …  Pg7. De computer vindt ook Pc4 absoluut onvoldoende, maar wel beter. Deed Gerrit hier een doelbewuste keuze? Hoopte hij op nog wat meer spel zonder dat paard? Ging hij ervan uit dat hij er een handjevol pionnen voor zou krijgen? Dit kan geen blunder zijn. Niemand van ons speelt foutloos, maar zulke blunders begaat Gerrit  niet! Maar hoe dan ook, hierna is hij kansloos. Hoewel hij nota bene inderdaad met medewerking van wit 3 pionnen krijgt voor zijn stuk. Maar de verovering ervan kost tijd, die wit gebruikt om al zijn stukken op goede plaatsen te posteren van waaruit een dodelijke aanval mogelijk is.

24. Df6!

Toch krijgt zwart nog één kans

36. Tc1?  (Tg7!)

Nu kan zwart nog bijna gelijk komen met 36, …  De2! Dameruil is noodzakelijk  want als witte dame weg gaat volgt mat en als die Dame gedekt wordt  volgt f2+.  Dan volgt Pxe2+ en Pxc1.  Waarna het volgens de computer toch vreemd genoeg bijna gelijk staat.  Als Gerrit dat mist en 36 Dc6 speelt is het na Tg7+ en Txh7 ook voor Gerrit te onmogelijk. Hij geeft op.

Hier gebeurt kennelijk nog iets leuks

Ron:

‘Mijn zelfvertrouwen heeft extern een knauw gekregen. Ik heb teveel (en onnodig) verloren. Ik wilde dus vanavond absoluut niet verliezen. Zoals je weet is de witte opstelling (Engels) mij goed bekend. De variant met e3 levert wit werkelijk niets op. Daarom ben ik er zelf vanaf gestapt. Grootmeester Smyslov heeft daar al eens op gewezen. Je kan als zwart reageren met e5, maar met de symmetrische variant met e6 heb je niets te vrezen. T/m zet 12 is het allemaal theorie en bekend.

Zijn 13. f3 is niet goed. Hij gaf later ook aan dat ik de hele partij beter had gestaan. Zowel 13… Ld7 is hierop goed, als het door mij gespeelde 13.., Te8. Na zijn 14. Dd2 kies ik in wezen een goede opstelling. Maar ik had me vervolgens moeten realiseren dat zijn dame de loper op e3 moet blijven dekken.

Op zet 16 kan ik daarom al Pb4 spelen. En na mijn  16 .. Dd7 17. a3  op zet 17…, Pa5! (winnend).

Ook in de partij kom ik nog beter te staan, moet zijn 18. b4 counteren met 18…, a5.

Genoeg gemiste kansen nog, al doe ik het daarna nog steeds goed. Ik dacht na 21…, Pxd4! nog wel te kunnen winnen.

Zag allerlei prachtige offers als hij op d5 zou nemen. Maar dat deed hij niet. Ik forceer met 26…, Lxe3 remise.

Tja, dat is als je niet wilt verliezen. Maar ik stond nog altijd veel beter met mijn loperpaar en moet meer vertrouwen krijgen om door te spelen. ‘

Frank

Hierbij mijn partij. Ik ben hier uiteraard veel meer tevreden over dan de partij van vrijdag, alhoewel het verslag van Chris de Saegher mij wel geruststelde mbt de rating van mijn tegenstander van vrijdag.

Ik speelde een Horwitz (klaarblijkelijk). Toen wit verzuimde om veld e5 te blokken kon ik direct de diagonaal van loper c8 vrij maken.

8. Pd2?  (Pe5!) , e5!

Er werden wat lichte stukken geruild en ik had daardoor al snel mijn toren op de h-lijn staan.

12……. Th5

Wit had niet veel. ( ES : zwart ook niet)Toch was ik op mijn hoede en speelde ik voorzichtig, misschien wel te. Dat kostte me ook nog eens een hoop tijd. Na Lg4 was de vraag of wit g3 of h3 moest spelen.

16 . g3?

Mijn tegenstander koos voor na lang denken voor g3, wat de computer echter compleet afkeurde en h3 aangaf als beste zet. Ik positioneerde mijn stukken om binnen te vallen.

( ES:  Hier is nog niets aan de hand. Wit zou zelfs een heel klein tikkie beter staan. Na 18.  cxd5! )

18 Tc2? Df5 !!

en toen wit 16. Dxb7 speelde zag ik dat deze niet meer aan de verdediging in het spel zou deelnemen.

2O ….. Pfx2 was de definitieve nekslag

(ES : het na afloop door mij geopperde Lxf3 is ook beslissend. Maar Pxf2 is absoluut leuker)

en met een mooie combinatie was mat onvermijdelijk.

 Martin

Teleurstellende partij en een teleurstellende avond. Een passende afsluiting voor een persoonlijk teleurstellend seizoen. Stomme vergissing in de opening

9. d4 ?? LXf3 10 Lxf3 cxd4 en pionwinst

Lijkt wel het thema dit seizoen, verprutsen hoe ik mijn centrumpionnen moet opspelen. Heel handig dit soort fouten, vooral als je vaak met c4 of c5 opent. Daarna kansloos gebleven.-

Eddy: Ik schreef hierboven dat ik veel respekt kreeg voor de manier waarop enkelen doorvochten. Dat geldt zeker voor Martin. De hele avond doorzwoegen om nog iets van die achterstand in te lopen. En dat lukt dan ook nog wel rond de 40e zet.

Lxf4 ? Na afruil en een pion winst, verliest zwart nog een pion.

Ik heb Martin laten weten dat hij een te sombere kijk ventileerde in zijn mail naar mij. Maar daarna doet de tijdachterstand en wellicht vermoeidheid hem toch de das om. En natuurlijk de kracht van zijn jonge tegenstander!

Thomas:

De Draken variant is een van de scherpste openingsvarianten in de openingstheorie. In de jaren zeventig en ook tot in de jaren 80 gold Genna Sosonko als een groot kenner van deze variant en Anatoly Karpov als een gevreesde drakendoder. Zoals verwacht kan worden in dit systeem zaten we nog heel lang op bekend terrein.

Het systeem met 10.. Tb8 staat bekend als “ Chinese variant” Omdat een aantal jaren geleden Chinese topschakers dit begonnen te spelen.

Ook veel gespeeld is het plan met Tc8 en Pc4 tegenspel op de damevleugel te ontwikkelen En in het gelukkige bezit van het loperpaar te komen. 

16.. a5 kon ik niet meer terug vinden maar lijkt logischer dan met 16.. Pxg3 17. gxh3 waarmee wit de h-lijn op een presenteerblaadje krijgt aangereikt. Zwart speelt een tijdlang een van de beste zetten. Zo had ik oorspronkelijk op 22.. Da5 23. Dd5 gepland maar dat leidt tot niets na 23. ..Tb5

23. f6!

Ik twijfelde op zet 25 tussen Dd3 en Dc2 en achteraf had ik spijt niet voor 25. Dc2 gekozen te hebben.

Het orakel geeft mij gelijk , +0,5 voor wit , niet heel bijzonder maar in de gehele partij inclusief eindspel schommelt de waardering zeer dichtbij de nullijn en dat is tenminste iets Er waren nog wat overeenkomsten met de partij van afgelopen vrijdag. Het was een dubbele toren-eindspel waarin wederzijds geen grote fouten gemaakt werden ondanks de altijd hoge moeilijkheidsgraad in dergelijke eindspelen, en de partij had een vreedzaam slot.

28. …. Te8

Ik rekende met 28.. Tfd8 29. Td5 met vervelende druk op de zwarte stelling. 28.. Tfe8 is een veel actievere verdediging, zeer nuttig om te weten in met name het toreneindspel Rond zet 30 zakte ik zelfs een tijdje onder de nullijn maar met 44. Tb2 leken de kansen te keren.

Ik moest bij elke zet calculeren of ik na promotie van de b-pion een winststelling met toren tegen pionnen kon bereiken.

Tot mijn schrik kwam ik erachter dat zwart met Kf4 en Ke3 de vrije f-pion kon ondersteunen en mijn winstplan met toren op de tweede rij houden en met de koning de zwarte toren arresteren, een lek bevatte. Tot ik het plan met Kc3 en Kd2 vond en weer hoop op het volle punt kreeg.

Echter de zet 49.. Te8! dwarsboomde mijn plannen.

Na 50. B7, f2 51. B8D+,Txb8 52. Txb8

speelt zwart niet 52…f1D? 53.Tf8+ maar 52.. f1P!+ en zwart redt zich op studieachtige wijze!

Uiteraard wel mijn uiterste best gedaan, maar het zat er gisteren blijkbaar net niet in.

Op 20 febr 23 stroomde het Spaarne bij ons binnen.

Niet de Tafeltennisvereniging of De Koninklijke Zeil-en Roeivereniging, evenzeer trotse dragers van het epitheton ‘Spaarne’, maar de bloeiende schaakvereniging met die naam. Moet wel een mooie vereniging zijn, want toen onze veelvoudige clubkampioen Paul Ruber -door verandering van werkkring- naar Haarlem verhuisde (tien jaar geleden?) , werd hij lid van Het Spaarne. En dat is hij nog! Hij staat in hun clubcompetitie nu derde. Dus hij kan het nog steeds. Wat hebben we hem lang gemist! Zou hij meekomen vanavond?

De rivier Het Spaarne was ooit niet onbelangrijk voor de economische ontwikkeling van de stad Haarlem. Toen zulk water nog de belangrijkste transportmogelijkheid was.  En nu levert het nog mooie prentbriefkaarten op.  Ik weet nog dat  ik ooit bij mijn eerste bezoek aan het Teylersmuseum langs dat water liep, en verbaasd was over het pittoreske uitzicht  daar. Geen flauw idee dat dat Het Spaarne heette.

Terzake. Op 20 febr. kwamen ze aanzeilen uit de Spaarnestad.  Bij wijze van spreken. Ik las ooit in  ‘Beemster-Winter-Buitenleven’ (1778) van Betje Wolff dat toen nog voor de deur van de pastorie van dominee Wolff (thans Betje Wolff-museum ) een heel brede sloot lag, waarop kennissen  aan kwamen schaatsen uit Hoorn om bij haar even uit te blazen. Maar voor aan komen zeilen uit Haarlem zal ook die sloot toen wel niet geschikt geweest zijn.

Sorry. Nu echt terzake:

Acht vriendelijke mannen met gemiddeld een wat hogere rating dan wij. Ze legden wel aan onder de linden, naast de kerk van dominee Wolff, maar ze kwamen niet uitblazen, zeker niet.

Paul Ruber was er niet bij , maar we kregen wel andere belangrijke toechouwers.

Hans weer voldoende hersteld om volgende week ons clubje weer aan te doen. Dat is mooi!

Om half tien hielden de schakende bezoekers alle acht nog stevig het roer recht. Nee, dat ging voor ons weer eens niet eenvoudig worden vanavond.

Ik zag al met zorg dat Sven toestond dat zwart een open h-lijn kreeg richting witte koning. Maar ik vrees nu dat daar nu ineens een eng offer op h2 plaatsvindt. Ik zal het wel weer fout hebben, maar hij zit nu wel heel lang na te denken.  

15…. Txh2 (16. Kxh2!? Dh4+ 17. Dh3 en dan Th8 !!!???)

Ik zIe dat Rons hoofd wat kleuriger wordt en hij af en toe even zit nee te schudden. Maar bij Ron zegt dat nog niks.

Natuurlijk leek Thomas weer niet te beroerd om risico te nemen. Ik heb geen idee of hij zo echt kansen creëert. (Zal wel weer?) Hij bouwt in ieder geval weer een forse voorsprong op de klok op.

Frank verzeilt via een Kan-variant van het Siciliaans in wat een beetje op een Najdorf lijkt. Dus hartstikke ingewikkeld. Afwachten maar.

Bert laat zien dat het KoningsIndisch echt bedoeld is om met zwart lekker agressief van wal te steken.

Maar zijn tegenstander lijkt er niet echt van onder indruk.

Bij Paul vind ik dat hij ietsje minder staat. Hij moet een beetje afwachten. De stukken op de damevleugel lijken te moeten gaan laveren, want die hebben de wind niet in de zeilen. Door de zet c6 is dat er niet eenvoudiger op geworden

Zijn tegenstander offert een pion om zelf de trossen los te kunnen gooien.

Rond 10 uur accepteert Martin remise. Lijkt wel terecht, want zijn Engels heeft niet meer dan gelijkspel opgeleverd.

Bij  Koen gebeurt ogenschijnlijk bijna niks. Hij staat er degelijk bij, en heeft een  voorsprong op de klok. Maar hoe moet het verder? Zijn tegenstander is ook nog lang niet gereed om het anker te lichten.

Die tegenstander is wel fotogeniek. U herinner zich misschien mijn foto-expositie en weet wellicht dat ik houd van portretteren van ‘Dieren en andere mensen’.  Ik kon het dus ook nu weer even niet laten.

  

Om half elf blijkt het offer tegen Sven correct. Denk ik. Hij ziet geen kans om langer tegen de wind in te blijven zeilen.

(24. Kg2 T8h2 mat     24. Pg1 Lc4+  !!! met damewinst)

En ook bij Paul gaat het mis. Die raakt ineens vrij vlug verder uit de koers.

22. Lxc6    en opgegeven. ( zwart moet zijn dame offeren. Anders leuke variantjes, bijv. 22 …. Df7 23. Lxg7 Kxg7 24. Lxa8 Txa8 25. Df3!!)

Koen gaat overstag, want die vindt ook dat het niet opschiet en accepteert remise.

Stand is nu  1-3. Dat gaat dus weer mis vanavond.  

Resteren om 10.45 Thomas, Ron, Frank en Bert.

Bij Thomas: Zijn tegenstander heeft de aanvallende bedoelingen  weerlegd en ik vrees dat het eindspel voor Thonas echt minder staat.

Bert zit in een ingewikkelde stelling waar zo te zien geen voordeel meer in zit.

Ron staat weer stevig achter op de klok in een m.i. erg remise-achtige stelling.

Frank zal wel gelijk staan. Maar een lekkere geuzen-aanval zit er niet in.

Om 22.50 staat Thomas in ieder geval een pion achter.

Dan besluiten Ron en Aad de Bruyn tot remise.

Bert is in een defensieve stelling gemanoeuvreerd. Maar misschien wel remise te houden.

Om 23.00 uur, ja hoor. Het zal niet. Veenendaal, de tegenstander van Thomas, raakt aan lager wal. Hij  verblundert in winnende stelling een stuk.

We stonden met zijn vieren te kijken en wisten allemaal : geen Ke2 spelen want dat kost je een paard wegens een penning na Txf5! Maar Veenendaal (Elo 1967 !) doet het toch! Hoe onze TitaTovenaar het toch bijna altijd weer flikt om zijn tegenstanders uit het roer te laten lopen!?

Frank komt toch nog tot wat agressie. Maar staat flink achter op zijn klok.

Bert houdt zijn roer recht. Hij lijkt eerst in het nadeel te geraken, maar blijkt dat toch voorkomen te hebben.

39….. Ld2 40. Lf2 Lxc3 41 bxc3 Pxe4

Als ik vertrek om half 12 om de bus te kunnen halen is bij Bert de vrede getekend.

 bij Frank zijn diens agressieve pogingen goed opgevangen en ook daar remise overeengekomen.

Dus ja, weer verloren! De Spaarne-acht gaat nipt als eerste over de eindstreep. Het was wel kantjeboord: 4,5 tegen 3,5.

Zij kunnen tevreden weer terug naar de veilige thuishaven.

Wij hebben daar niet veel aan, maar we hebben nog één minder sterke voor de boeg. (lagere gemiddelde rating dan die van ons)

Er komt dus nog één kans om van die laatste plaats los te raken.  Dus dan….   alle hens aan dek.

Achteraf gezien:

Van de schaakcomputer:

Het torenoffer van   Hans Arp  tegen Sven had toch aangenomen kunnen worden!!

15 ….. Txh2 16.Kxh2 Dh4+ 17.Kg1 Dh3 18.Dc2 Th8 (18…f5 19.Pf1 Th8 20.f4) 19.De4!

Met nog steeds een klein voordeel voor wit!

Uit het commentaar van Ron

“Ik wist dat plan met Lxf6 mogelijk was en ik daarna c4 moet spelen.

Het zorgt voor heel ander spel. Daarna was ik op mezelf aangewezen. De opstelling die mijn sympathieke tegenstander daarna koos, is op zich goed. Ik begrijp nog wel zoveel van de stelling dat ik snel b4 en b5 moet zien te spelen.

Ik had dan ook geen d3 hoeven spelen, maar gelijk b5 en heb dan wat voordeel.

Na zijn Lh6 zag ik weer leeuwen en beren, ik was bang voor Pg4 en offers op e3 of f2. Maar dat kan ik couperen met Pf4. En h3 wat ik speelde (wat een verzwakking is) was dus niet nodig.

Ik snapte zijn manoeuvreren en voorbereiden van h5 en h4. Op mijn Pd4 had hij nu met h4 toch in voordeel kunnen komen (zijn enige kans in de partij).

( ES: Prof MrDr K ziet nauwelijks voordeel.)

Nu bleef het gelijk, de remise in de eindsituatie was een terechte uitslag, al stond ik volgens engine dus meestal beter.

Ik zag Thomas een heel spannende partij spelen en vermoedelijk winnende f3 missen! Met hem heb ik hekel aan Rossomolimo variant, mede reden dat ik 2…, e6 ben gaan spelen.  Het eindspel dat hij nu kreeg was volgens mij niet goed, hij won door een blunder.
Bert zag ik m.i. solide en taai spelen, maar hij gaf zelf aan minder te hebben gestaan?
Sven zag helaas het thematische Txh2 niet en verloor kansloos. Hij moet zich echt herpakken.
Paul stond aldoor minder en kon zich deze keer niet redden.
Ik zag Martin en Koen solide spelen, beiden remise.
Frank met zwart speelt nu opeens ook Kan, volgens mij deed hij het best goed. Ik weet niet of hij wat gemist heeft, want heb veel tijd in eigen partij gestoken en die van Thomas (echt leuk om te volgen).
Jammer die 4 1/2 – 3 1/2 uitslag, want we kunnen beslist mee in deze klasse!”

Uit Het commentaar van Koen

“Hierbij mijn partij. De partij is geëindigd in remise, ik zag niet goed hoe vooruitgang te boeken zonder mijn stelling te verzwakken. “

“Hoe de stelling open te breken? Pion naar b5 is wellicht een idee, maar leidt dat echt tot iets substantieels of worden gewoon de torens geruild?”
Misschien kun jij uitvogelen waarom de evaluatie +1,4 is terwijl het materieel gelijkstaat?
Wit heeft meer ruimte dan zwart, ik vermoed dat dat als gunstig beoordeeld wordt voor wit.“  ”Tijdens de partij zag ik misschien spoken maar de loper op f6, dame op c7, paard op e4 vond ik vervelend en ook was ik bang voor een zwart offensief op de koningsvleugel (al kan direct …g5 niet i.v.m.  f3 en wint het zwarte paard).”

 “Het was ook de eerste keer dat ik de opening zo speelde, ik had het wel voorbereid maar al op zet 7 was ik uit de theorie.

 7. Qc2 leek me een veilige zet maar zwart kon vanuit het Catalaans …f5 en …Ne4 spelen waardoor het eigenlijk een soort Dutch Stonewall werd. Ik kreeg mijn paarden weliswaar mooi op d3 + f3  maar echt veel bereikte ik daar niet mee.

Ook speelde zwart Rc8 en ik vond mijn koningin niet fijn staan op een (semi-)open c-lijn dus heb ik c5 gespeeld.”

De Hoek van Broek

“ De Chess tempo database kent 9. Pf1 niet en nog wel 9. Pc4.

9. Pf1 0-0
Lichess stopt bij 10. b3, g5 waar Le6 nog wel bekend is .

Na 14. Pc4 had ik m.i. beter Td8 kunnen doen om Pd6 te verhinderen. Zwart kan dan het loperpaar behouden, hoewel dit in de bewuste variant geen garantie op voordeel biedt tegen het witte span paarden.
De stelling was sowieso niet zo voordelig als ik tijdens de partij dacht, evenals vorige week.
Waarin ik overigens wel aangaf dat het gevoel dat je hebt bij een bepaalde stelling, ook niet onbelangrijk is!
De waardering van Analyse This rond zet 17 schommelt tussen+2 en bijna +3.  (ES: Bij Komodo 14   ong. +1.80)

Na 19. Kh1 dreigt g3 met stukwinst.

Hierna geeft het apparaat een aantal zetten lang nog steeds g3 als beste aan maar na de partij gaf mijn tegenstander aan dat niet overwogen te hebben.

En ik snap dat best. Wit heeft nog geen zwaktes en wil ze ook niet creëren.

26. Ta4 brengt de witte toren op dwaalwegen.
Ik heb gisteravond nog een tijd met Ron naar 29.. f3 (ipv 29. Dxg4) gekeken

Na 30. gxh5, Lxd2 31. gxh3, Lb4 dreigt kwaliteitswinst . Wit kan dit nog verhinderen met 32. c4 (hebben wij wel de goede stelling geanalyseerd, Ron?) maar de omhelzing van de toren gaat hem hoe dan ook materiaal kosten .  In mijn vooruit- berekening was ik bang bijvoorbeeld 32. a3, b5 33.  axb4, bxa4 te veel pionnen kwijt te raken.
Na het goed opvangen van de zwarte dreigingen en de pionwinst kwam hij krapper in zijn tijd te zitten en verloor door een penning een stuk 42. Ke2??ipv 42. Kg2 met nog steeds goede winstkansen .

Daarna was het zaak niet te snel te willen winnen met onnodige risico’s van dien.

Bijvoorbeeld dacht ik een tijd over 52.. Le5 na met het idee om bijvoorbeeld na 53. Tg5+, Kh6 54. Tfg1, Tg4+ te spelen maar dan heeft wit de tactische truc 55. Txe5! en wint zijn stuk terug! Het teruggeven van een pion was misschien niet nodig maar gaf me wel tijd om mijn koning van beide zijden te beschermen tegen irritante schaakjes

Als wit bijvoorbeeld ipv 54. Tg5+ , 54. Tg1+ speelt,

faalt 54…. Tg6?? op 55. Tg6+, Kxg6 56. Tc6+ eveneens met stuk terug winst.
Ik kende mijn tegenstander nog van de trainingen die ik tot 3 jaar geleden bij Jop Delemarre volgde. Ten opzichte van enkele jaren geleden is Loek wel sterker geworden zowel qua concentratie als vasthoudendheid.”

Commentaar van Frank

Hierbij mijn partij.
Solide gespeeld van beide kanten. Bij het ruilen van de stukken was er nog een kans dat wit het fout zou doen en daardoor een stuk zou verliezen.

Helaas gebeurde dat niet.
Ik hoopte dat mijn paard ook sterker zou worden dan een loper in het eindspel, maar ook dat bleek niet het geval.

Wit kon met Lf5 ipv Te3 het wat lastiger voor mij maken om tegenspel te krijgen, maar gezien de tussenstand op dat moment koos hij er voor om vol en veilig op remise te spelen.
Ik zag geen kansen om er iets anders uit te halen.

Eindcorrectie moet nog plaatsvinden.

_______________________________________________________________________

Partijen van Aris de Heer N1 – Het Spaarne N1

Bord 1

7166324 Thomas Broek (2133)

8190402 Loek Veenendaal (1967)

1 – 0

---

Bord 2

8529532 Ron de Vink (1884)

6625839 Aad de Bruijn (1837)

½ – ½

---

Bord 3

7185981 Bert Kuijer (1773)

7383398 Leo Littel (1836)

½ – ½

---

Bord 4

8580099 Sven Damen (1767)

6225516 Frans Arp (1915)

0 – 1

---

Bord 5

6808131 Paul Verkooijen (1761)

8517069 Sander Schilthuizen (1831)

0 – 1

---

Bord 6

7826654 Martin Zwaneveld (1732)

7185651 Jan Vos (1788)

½ – ½

---

Bord 7

7803114 Frank de Geus (1722)

7037591 Keimpe Knijft (1693)

½ – ½

---

Bord 8

7887220 Koen van Lankveld (1728)

7001335 Joost Jansen (1708)

½ – ½

---

---

Totaal

Gemiddelde rating: 1813

Gemiddelde rating: 1822

3½ – 4½

Ook die plaatsnaam maakt weer aardige herinneringen bij me wakker. Het Hoogoventoernooi speelde zich oorspronkelijk  al  gauw af in Beverwijk. Ze verhuisden later naar Wijk aan Zee, in 1967. Zo rond 1964 heb ik toernooi in Beverwijk als toeschouwer bezocht.  Het was een van de eerste toernooien waar ik ging kijken. Ik herinner me een vrij donkere ruimte, eigenlijk te klein. Was het eigenlijk een bioscoop?

Als jongetje van 12 heb ik in die lange winkelstraat van Beverwijk gelopen. Mijn ouders gingen er even winkelen. Vanuit Amsterdam was  het stadje  toen lastig zonder automobiel te bereiken. Die hadden mijn ouders nog niet.  Maar we waren met vakantie. Mijn ouders hadden drie jaar na het einde van WO II voor het eerst een huisje gehuurd voor een verblijf van drie weken. Het lag in de duinen, ongeveer halverwege Beverwijk en Wijk aan Zee. Niet al te veel luxe. Het drinkwater moest nog uit een pomp komen. Maar het strand was lopend bereikbaar. Een kilometer of 2. En bij minder mooie dagen Beverwijk ook. Om te winkelen. Ik vond het er wel leuk.

Andere herinnering aan Beverwijk: Ik maakte  voor mijn opleiding o.a. een studie van de schrijfster Betje Wolff (1738-1804). Die woonde achtereenvolgens in Vlissingen, Middenbeemster, De Rijp en Beverwijk. In dat laatste oord waren Wolff en haar huisgenoot Deken  best zeer gelukkig. Wolff schreef in haar tuinhuisje in Lommerlust aan hun nieuwe roman, na het grote succes van hun eerste: Sara Burgerhart. Ik heb een poging ondernomen dat tuinhuisje terug te vinden. Dat is toen niet gelukt. Her tuinhuisje heeft de tand des tijds niet doorstaan. Er zijn wel tekeningen en latere vroege foto’s van bewaard. Daarmee heeft men Intussen een replica  kunnen fabriceren. Misschien moet ik toch nog een keer naar de Peperstraat. Beverwijk begreep dat zo’n verblijfplaats van beroemde en nog steeds zeer leesbare schrijfsters – met nog steeds moderne ideeën – een toeristische trekpleister kan zijn.

Maar nu was er een heel andere reden om naar Beverwijk te tijgen. Aris de Heer tegen De WijkerToren. Nummer 3 van de ranglijst tegen  nummer laatst. Tja …..  ! De  gemiddelde rating van deze tegenstanders varieert. Van 1740 tot 1840. De onze is rond de  1800. Wat hebben zij dan wat wij niet hebben? Nou ja, misschien  hebben we vanavond wat meer geluk. En wat meer zelfvertrouwen?

Ik mocht meerijden met Martin, die nogal verdwaalde. Gelukkig ontwaarden we na veel omzwervingen in Noord-Holland de overal bovenuit  stekende Wijker Toren. Maar Thomas en Martin stonden intussen al gelijk op een kwartier  achterstand op de klok.

We kwamen terecht in een gebouw waar de Harmonie repeteerde.  Zat er dan vanavond eindelijk ook eens muziek in voor ons?

Na een uurtje schaken zag ik nog nergens groot onheil voor die koperblazers van ons. Wel waren er vreemde dingen gebeurd op het bord van Frank. Die stond ineens een stuk voor.

 14.Lb3 Pgxe3? Hij ziet de penning van Pc4 niet![14…fxe4!] 15.Dxe3! stukwinst  fxe4 16.Dxe4   

Terwijl ik tevoren had gedacht dat hij in moeilijkheden zat.

Een paard voorsprong, en toch was het nog niet echt een fluitje, een fluitje van een cent.

En Koen had op simpele wijze een pion gewonnen en stond volgens mij heel goed.

6. Ld3? cxd4 7. Pxd4 Pxe5!

Maar vooral omdat zijn tegenstander daarna waanzinnig lang over alles moest nadenken, was het tempo van diens metronoom  wel erg laag. Dat kon nog  wel even gaan duren.

Alleen vond ik wel de stelling van Martin wat rommelig. Wat kan die Toren op f6?

Een half uurtje later, toen ik dacht dat Martin kans zag wat meer harmonie  aan te brengen in zijn stelling, hing hij ineens de lier aan de wilgen. Hij bleek in een combinatie iets overzien te hebben en verloor materiaal.

21. .. Lc5 ?? (Ld6!) 22. Lxc5 Dxc5  23. Dxc5 Txc5 24. Pd7 !!  en wit wint twee kwaliteiten!

Stand 1-0 voor de gastherenl

Maar de stellingen van Koen en Frank bleven hoopvol.

En die van Ron en Bert leken mij in ieder geval zeer gelijk, maar met voorlopig weinig paukenwerk en tromgeroffel.

Sven had een poging gewaagd om tegen inlevering van wat minder ideale  strategische kenmerken wat mogelijkheden tot leuk schaak te creëren.

Mer Paul ging het niet zo goed. Was die nu een pion kwijt, of was dat maar voorlopig?

Nog wat later gaf de tegenstander van  Koen op. Koen kwam direct aanrollen om me dat glunderend mede te delen. ‘Een miniatuurje!.’  Maar, voegde hij er bescheiden aan toe: ‘die jongen had wel een veel lagere Elo.’ Dan weet ik gelijk: Die Koen is ook een aardig mens.

1-1

Maar Bert gaf ineens op. Hij bleek geregeld  een heel klein beetje  minder te hebben gestaan. Echt een heel klein beetje. Door een mindere zet van zwart stond het weer gelijk en juist toen volgde die heftige dissonant.

21  f4 ??  Lxf4!  En het is niet alleen het verlies van een pion, omdat hij mist dat e3 gepend staat, maar daarna is de pionnenstelling sowieso niet leuk meer.

2-1  voor zullie.

Toch konden we blijven hopen. Thomas  speelde vanavond weer eens de eerste viool. Hij overspeelt zijn tegenstander. Hoe, dat miste ik even, maar dat zal hij later zelf wel uit de doeken doen. Zie verderop.

En Franks tegenstander gaf eindelijk op.

Als de dames eraf zijn valt er niet veel meer te bedenken om die achterstand van een heel stuk te compenseren .                            

Stand om 22.30 westeuropese tijd : 3-2 voor Aris de Heer.

Tjonge. Wat een weelde. Maar bij twee van de resterende borden vertrouwde ik het niet helemaal.  En bij Ron begon het steeds meer op remise te lijken.

Om 23.05 begint de spanning me ernstig parten te spelen.  Maar Sven kennelijk niet. Dat gaat daar ineens crescendo. Die staat 2 pionnen voor.

Als Paul nu zou verliezen, en Ron remise speelt en Sven zou winnen, zouden we echt vanavond een  opzienbarend resultaat neerleggen. En kunnen we in Middenbeemster met klaroengeschal ontvangen worden.

Maar het loopt een beetje anders. Om 22.30 bedacht Ron in  betere stelling een mooie combinatie,

24. .. Txc4 !?

die echter nu misschien niet helemaal schijnt te kloppen. Of toch wel? Of toch niet? Of toch wel? Of niet? Gaat hij verliezen ? Waar gaat zijn paard heen?

Paul verliest waarschijnlijk ook. En Sven? Heeft die nu al gewonnen? Met 2 pionnen meer in het eindspel?

Mijn vader zaliger had een grappig gezegde dat hij te pas en te onpas ventileerde: ‘Ten eerste gaat het anders, ten tweede dan u denkt. ‘  Nou dat is ook nu het geval.

Want:

Sven kiest een verkeerde partituur. Zijn tegenstander  blijkt toch een bekwaam solist. Die weet op zeer listige wijze een belangrijke pion terug te winnen en zijn remisekansen aanzienlijk te vergroten.

Is die vrijpion nog tegen te houden?  Ja dus!

58. Th3!  Op c2 volgt Tc3 met schaak!  Dus is zwart die pion op c3 kwijt.

En daar schrikt Sven kennelijk zo van dat hij – ook met wat dreigend klokgetik op de achtergrond- daarna zelfs een remise vergokt. Wie had dat kunnen denken? Wegens hun tijdnood heb ik de slotmisser in de notatie niet kunnen waarnemen.

Stand 3-3

Paul weet dat hij slechter staat, en spreekt de diepste lagen van zijn creativiteit aan. Daar blijkt ineens zijn tegenstander niet tegen opgewassen. Diens plannen, tot nu toe prima, beginnen ineens een beetje uit de toon te vallen. Al zijn stukken staan op de damevleugel.

en Paul zwenkt razendsnel naar de koningsvleugel en start daar een levensgevaarlijke aanval, met een stukoffer,

34. Pxh5+ !!!

en daar reageert zwart, in forse tijdnood, niet goed genoeg op. Paul wint!  Wie had dat kunnen denken ?

Met mat in twee!

Commentaar van Paul:  PS:  vermeld wel dat mijn tegenstander een zeer aimabel persoon was. 

4-3 voor de onzen. Verliezen kunnen  we niet meer.

Prachtig. Hierbij de eerbewijzen voor Paul. De winnaar van het fanfare-concours van vanavond. De man of the match.

Hoe zit het nou met Ron?. Houdt hij het nu remise? Verliezen?  Of toch nog winnnen?

Hij raakt in flinke tijdnood. Dit keer eens niet door te lang blijven zoeken naar de volmaakte voortzetting. Want zijn tegenstander heeft ook niet veel meer over. Ron vergokt dan de winst. En daarna de remise.

40. .. Td1?   (Td5!!  zal waarschijnlijk winnen)

Zwart verliest in vliegende tijdnood zelfs nog na  43 .. b4  44. Kb5 Pd6? 45. Pxd6 Txd6 46. Kxb4

Daar kan Ron niet goed tegen. Wie wel? Sven ligt als alle partijen zijn gespeeld nog steeds met zijn hoofd -tussen zijn handen- op zijn schaakbord. Martin raakt in de auto nog niet uitgepraat over de oorzaken van zijn valse noot van vanavond: te veel haast.

Martin:   ‘Gehaast, de avond, de opening, de partij, de blunder en vooral ikzelf’

Ron schrijft het volgende commentaar. Lees hier de woorden van een schaker die diep, diep, in mineur is.

‘Ik ben er dus ziek van. Verliezen vind ik op zich nog niet zo erg (als je gewoon overspeeld wordt zoals laatst Thomas tegen mij deed en zoals hij nu weer zijn tegenstander overspeelde), maar dus wel op deze manier. Ook omdat het onze club nu de overwinning kost. Gewoon overconcentratie of vermoeidheid die mij parten speelde. En ja in vliegende tijdnood ben ik niet goed. Maar had gewoon toch alsnog remise moeten houden. Was een veel terechtere uitkomst geweest gezien het spel.’

4-4  Toch een mooi resultaat. Goed partij gegeven. Met iets meer geluk  hadden we zelfs kunnen winnen. Maar ja, niet elk optreden  van de harmonie is een topper op het carnaval. En we hebben nu toch laten zien dat ook wij ons partijtje bij het schaakconcert kunnen meeblazen!

Rest me alleen nog onze inmiddels vaste rubriek:

DE HOEK VAN BROEK

‘Het was een Pirc-verdediging maar had al gauw tot karakter van de Scandinavische opening.

10. Pb6 was niet meer bekend maar wel was eens 10..b5 of het scherpe 10.  e5?!
gespeeld. De variant lijkt niet zo denderend voor zwart vanwege de vele zetten in de opening met de dame, maar voor hetzelfde geld is het een variant die iemand al jaren speelt en vele finesses en valkuilen kent.
Bovendien had ik tegen deze tegenstander een aantal jaren geleden remise gespeeld na zeer prettig gestaan te hebben
,maar door solide verdedigen goed tegenspel het voordeel bepaald niet kon vasthouden.
Bij het invoeren van deze partij vandaag kwam ik er achter dat twee zetten die ik als minder inschatte, toch van de analyse machine een hoge plaats op de ranglijst krijgen.

Dat betreft 13.. Df6 en 14.. h5. Na de laatste zet wordt de korte rochade problematisch. Niet lang daarna ook de lange rochade.

Zo is na 16. …0-0-0 het kwaliteitsoffer 17.. Txb6 erg kansrijk.

Na 17.. ab6 18. Pc4, Te8  19. Pxb6+, Kd8 20. d5 geeft het rekenmonster al +6 voor wit. Eigenlijk krijgt zwart het al vrij gauw moeilijk iets van tegenspel te ontwikkelen.
Tijdens de partij ben ik even
“vreemd gegaan” (bij het dammen gekeken).

Op zet 24 was ik eerst van plan 24. c4 te stellen maar zag later dat 24.. Pe3 toch wel een hinderlijke zet is.
Na het winnen van de kleine kwaliteit en de afwerking naar het T+L – T eindspel leek me het pionoffer f4-f5 nuttig om eventueel tegenspel op de damevleugel te bemoeilijken en Lh2 sneller in het spel te brengen.

f4-f5!

Na de partij hebben we nog naar mogelijkheden voor zwart gekeken. We kwamen op een variant waar wit slechts een goede verdediging heeft tegen een matdreiging maar verder niets bijzonders. Wel een opsteker na een tot nu toe wat stroeve score voor mij in de NHSB.

Een bloedstollende avond.

De eindcorrectie moet nog plaatsvinden,