Uw verhinderde verslaggever hoopte op een kerstrecesje. Maar niks hoor. Alle clubgenoten die afgelopen dinsdag aan de bekerwedstrijd tegen Het Paard van Ree hadden aangezeten  zonden mij ongevraagd hun commentaar en partijen toe. Dat deed mij wel veel deugd. Daaruit meen ik te mogen afleiden dat ze onze website inderdaad toch wel belangrijk vinden. En dus voor mij  toch werk aan de winkel. Ach, toch een goede manier om saaie feestdagen door te komen.

Het Paard van Ree werd opgericht in 1986, en dankt zijn naam aan een hoogsteigenaardige, verliezende zet van Hans Ree ( vele malen Kampioen van  Nederland)in een partij tegen de Finse grootmeester Westerinen, Hoogoventoernooi, Wijk aan Zee,  1970.

1. Pa1 ??

Een wonderlijke stelling. Vreemde materiaalverhouding. Zwart zou volgens K. een fractie beter staan na wits 35. Pb4.  Materieel toch ongeveer gelijk. Maar Ree speelde hier 35 . Pa1 ? Daar kwam het paard nooit meer weg. Vanaf nu speelt wit met den stuk minder. Na nog 10 zetten moest Ree opgeven.

Achteraf zou Donner hebben opgemerkt : ‘Ach ja, dat paard van Ree’ . Zo kwam deze schaakvereniging aan zijn naam. Ree was er niet blij mee. De vereniging organiseerde heel veel later in een  jubileumjaar een korte match tussen  Westerinen en Ree. Kon die proberen revanche te krijgen. Ree kwam daarvoor wel naar Wijk aan Zee. Dus toen waren de scherpe kantjes er wel af.

Het Paard van Ree uit Wijk aan Zee. Hun team had gemiddeld een flink wat lagere rating dan dat van Aris de Heer, waarin zelfs ‘onze gehele grote drie’ acte de précense gaven. Eitje dus? Nee dus!

Ron stuurde het uitvoerigste matchverslag.

‘Ik hoop dat je van de anderen ook verslag krijgt, want tegen Paard van Ree viel het dus echt niet mee. Het had zo 2-2 kunnen worden of 2 1/2 – 1 1/2 voor hen!  De enige die regulier won en niet in gevaar is geweest, was Bert! Frank en ik hadden kunnen verliezen en Thomas kwam niet echt goed uit de opening. Zijn Pe5 was niet goed. Daarna heeft Thomas het later nog wel heel spannend gemaakt door een toren te offeren, maar meer dan remise zat er niet in.’

‘Mijn partij was weer heel leerzaam voor mij. Bert weet veel van de Kan en gaf aan dat eerst b5 en Lb7 een beter plan is dan gelijk mijn 8…, Pe5.

Hij heeft daar wel een punt, maar wit kan dan wel op c6 ruilen en dan is het lastig te winnen met zwart, wit staat tikkie beter. Maar mijn 8…, Pe5 bleek verrassend daar nog theorie en de meest gespeelde zet. Maar dan moet ik erna wel b5 spelen (Bert snapt het dus wel), want dan kan mijn paard na een wit f4 wel goed naar c4 en andere paard vervolgens na e5 naar d5 en vanwege de snelle dreiging op g2 (na Lb7 en mijn dame op d5 na ruil) blijft de stelling dan alsnog in evenwicht! Na mijn 8…, Pe5 speelde mijn tegenstander heel goed 9. Le2 wat ik beter vind dan 9. h3 (ook theorie). Nu moet dus weer 9…, b5 (Bert).

  9…,d6 is niet verliezend, maar geeft wit al belangrijk voordeel. Na het logische 10. f4 moet ik toch 10…, Pc4 spelen al sta ik niet lekker na ruil en dan e5 of Df3. Dat is niet wat je wilt met zwart. Maar na 10…, Ped7? heb ik dus feitelijk wel een tempo verloren. Wit profiteert gelijk. 11. f5!, e5

 12. Pe6!!

 Prachtig gespeeld, na een andere paardzet sta ik na b5 verrassend nog gelijk. Ik was er zeker van dat ik nu ging verliezen, maar echt gemakkelijk blijkt het vervolg toch niet. 13…, Pb6 is de enige om nog kans te hebben te overleven. Nu is dus 14. Lh5+ winnend! Verrassend bleek zijn 14. Txf6 -wat er volstrekt logisch uit ziet- dat niet te zijn. Dat offer kan zo nodig later alsnog, ik kan toch niet op h5 nemen. Na 15. Lh5+ is 15…,Ke7 ,wat er heel eng uitziet, weer de enige.

Nu moest hij dus 16. Pd5! spelen. Na 16…, Pxd5 17. exd5 zit ik helemaal opgesloten. Maar 17…, b5 blijkt dan nog reddend! Wit moet dan zelfs gelijk 18. c4! spelen, om niet te verliezen. Ongelofelijk.
Na zijn 16. Lf7? kan ik mij verdedigen. Bert merkte terecht op dat ik gezwijnd had. Mijn koning kan nu in veiligheid kruipen.

22. … Dc7

22…., Dc7! was overigens nog wel nodig, want na 22…., Dxb2 maakt hij met 23. De6+ alsnog remise! Na het gespeelde 23 Pd5, Df7 24. Tf1 , h5 is mijn koning eindelijk veilig en met toren minder gaf hij nu op. Maar chapeau voor mijn tegenstander.’

Bert:

We hebben de beker wedstrijd met 3,5 – 0,5 gewonnen. Ik was snel klaar want mijn tegenstander deed het erg fout in de opening . Waardoor hij een pion verloor en een slechte stelling had.

9 …. c5 ???  Zwart mag niet terugslaan wegens de vork met b4   10. dxc5 b6 11. b4!

Ik bleef hem gewoon maar onder druk zetten en zijn bewegingsvrijheid werd steeds minder. Toen hij ook nog een stuk weggaf hield hij het voor gezien.

18. … Lb5?  19. Pxb5 Pxb5  20. Txc8 Dxc8  20. Lxb5

Ron was niet zo goed op dreef en kwam zelfs verloren te staan. Ik weet niet of hij zijn partij nog opstuurt . (ES: tuurlijk wel! Zie hierboven)

Frank won wat pionnen maar stond een beetje gedrukt. Er was een moment waarop hij een stuk had kunnen verliezen maar dat zagen zij beiden niet. Daarna won hij met een prima initiatief.

Thomas had zoals gewoonlijk een hele ingewikkelde partij die ik niet zo goed kan duiden. Zijn tegenstander bleef maar goede zetten doen dus het bleef lang spannend. Uiteindelijk wikkelde hij af naar remise.

Frank:

Hierbij mijn partij. Ik was niet helemaal fit en zag daardoor over het hoofd dat wit eigenlijk een stuk kon winnen twee zetten lang.

25. Taf1 ??  (25.  TXe4! dxe4  26. Lxe4+ en de Toren op a8 gaat eraf)

Op die fout na wel redelijk gespeeld denk ik.

Thomas

8. Pe5 is niet zo goed als het eruitziet. Beter is 8. cxd5 exd5 9. e3 en wit staat iets prettiger. Het paard op c6 staat niet zo goed omdat een natuurlijke zet als c7- c5 of eventueel c7-c6 voorlopig niet mogelijk is. 9. 0–0 was een onaangename verrassing, ik had gedacht dat Ld7 nodig was en zwart (?) is zijn rochade kwijt. Het was nog bekend tot zet 17.

17. Db2  Eerder is 17. La6 gespeeld. Deze partij verloor wit wel.

Ondanks het lichte nadeel dat ik had, kreeg ik na 19.  g6 hoop op een koningsaanval.

19  ……  g6

Zwart bleef zich echter goed verdedigen en ondanks mijn pogingen kwam er geen doorbraak. De toren op c6 vervult zowel verdedigende als ( tegen-) aanvallende taken. Na 32.. Kxh6

33. Dh2

was 33. g7, Kh7  34. gxfP+ , Dxf8 35. Tg3 kansrijker (+1) maar overduidelijk gewonnen is het zeker niet. Vermeld dient nog te worden dat

na 28 …. Kxg7   29. Lxf5 niet werkt vanwege 29.. Dxf5 30. Dxc3, Dxh5+  31. Kg2, De2+ met eeuwig schaak.

Wel een boeiende partij tegen mijn oud-clubgenoot van Castricum!

Eindcorrectie moet nog plaatsvinden

De Uil is toch een beetje mysterieus wezen. Het zinnebeeld van wijsheid. Als metgezel van Pallas Athene, respectievelijk Minerva, godin van de wijsheid. Maar vreemd genoeg tegelijk ook zinnebeeld van de domheid, geschikt om iemand misprijzend te kunnen toevoegen dat hij een uilskuiken is.

Wij kregen De Uil op bezoek. De wijze variant.  De Uil  had de ‘olmen’ verlaten ‘bij het vallen van de nacht’. Waar hij in een oud liedje zat. En had zich nu onder de linden genesteld.

Wel een flink eind vliegen.  Nog meer uilengeheimzinnigheid. Hillegom ligt toch in Zuidholland? Wat doet die Uil dan in de Noordhollandse schaakbond?

Maar terzake. Een verslag van  Uw partijen. Wat er door mij heenging  tijdens en na deze gedenkwaardige avond. Beetje overbodig eigenlijk. Het maken van zo’n verslag voelt een beetje als  ‘uilen naar Athene dragen’. U hebt het immers allemaal zelf kunnen zien.

De Uil staat ook laag op de huidige ranglijst. Als we toch nog wat in die eerste klasse NHSB willen laten zien zal dat deze avond moeten gebeuren.

(foto’s groter? Erop klikken.)

Viel me op dat aan de koppen te zien de verendracht van deze uilen overwegend wit was. Allemaal middelbaar dus, of nog erger. Zeven sneeuwuilen. En eentje in de rui. Daarbij vergeleken waren zelfs wij gemiddeld wel een beetje jonger.

Het waren voor zover na te gaan behulpzame wezens. Als ik achteraf om het notatieboekje voor de kiek vroeg, werd daar niet moeilijk over gedaan. Eentje maakte er een geintje bij. ‘Dat kan niet hoor, dat is privé-bezit’. Ik beloofde  als tegenprestatie aardig over hem te zullen schrijven.  Toen mocht het.

Daarom het volgende :

Het was zeker de meest opvallende verschijning van de zwerm. Het meest ontspannen, het grappigst,  en het kleurigst uitgedost.

En schaken kon hij ook. Koens Engelse opzet maakte het hem wel even lastig.  Maar Koen zat waarschijnlijk bij zet 12 even een uiltje te knappen, want hij gaf Jan Koopman de kans op grappige wijze een pion te winnen.

 11. Pe2? Dxb2 want na  12 Dxb2 Pd3 met familieschaak.

Gelukkig voor Koen zat hij 2 zetten later misschien zelf ook even te dutten,  want op soortgelijke, grappige wijze gaf hij zelf ook een pion weg. Of vond hij het niet eerlijk dat hij Koen zo laaghartig  een pion had ontfutseld en als integer en sportief wezen gunde hij Koen  een herkansing? Gewoon een aardig gebaar?

14 ….  Pg4?  (Ped7!) 15. Lxc6 !!

Daarna stond Koen vrijwel voortdurend beter, maar Jan Koopman bouwde een stevig en veilig nest (toegegeven, Koen hielp zelf een beetje met het verzamelen van de takjes en de strootjes)  en trok zich daarin terug. Het lukte Koen niet er een doortocht in te bewerkstelligen. Het was al een vroege remise.

Nog sneller was alleen de remise bij Bert. In zijn Kan-variant houd je het wel vaak vrij gemakkelijk gelijk, maar het is ook weer niet de ideale als je eens lekker op winst zou willen spelen. Dat weet ik helaas uit ervaring. Er volgde ook nu veel logische stukkenruil. Na 17 zetten was de lol er voor de heren af. Hoewel na een niet echt imponerende witte 17e zet had zwart eindelijk nog wel iets kunnen proberen en na de niet echt imponerende 17^e zet van zwart had wit nog wel wat had kunnen wagen.

  17.Tad1 Lh3   (……Lxd5 en ….. Td6  en dan belegering van die geïsoleerde pion?)

Ik vergast u eerst op mijn verdere eigen ervaringen op deze avond, lang voor ik er mijn eigen Grote Wijze Uil   (voorheen Prof. Mr Dr K.)  voor had ingeschakeld. Er wacht u dus wellicht af en toe grote onzin.

  Ik zag hoe Thomas weer eens met een pion minder speelde.  Geen reden tot ongerustheid, want daar heeft hij ervaring mee. Zag hoe hij kans zag om toch flinke verwikkelingen te creëren  Daar heeft hij ook veel ervaring mee. En zo toch remise te bereiken.

Ik zag hoe Ron uit alle macht probeerde wat voordeel met wit te bereiken en daar heel veel tijd in stopte. Zo werkte hij  vooral aan een tijdnoodfase die er mocht wezen. (Nou ja, bij wijze van spreken) Waar ook hij veel ervaring mee heeft! En waar uw  nerveuze verslaggever  geregeld de koude rillingen van krijgt. Schaak je om die reden niet meer zelf,  gieren toch de zenuwen je weer door het lijf! En in een stelling die er voor mij eigenlijk alleen maar verdachter ging uitzien. En dan met enkele minuten resterend maakt hij de zaak extra ingewikkeld en ziet warempel nog kans er een remise uit te peuteren. Ik vermoed met list en bedrog,  maar daar moet ik nog even Prof. Mr Dr Uil voor raadplegen. Dat volgt verderop.   

 Paul werd geconfronteerd met een Koningsgambiet. Even dacht ik dat hij tegen zijn gewoonte in daar de theoretische varianten van had bestudeerd. 1 e4 e5 2 f4 exf4 3 Pf3 d5! Maar gelukkig bleek op de volgende zet dat hij nog steeds aan eigen originaliteit en creativiteit de voorkeur geeft. Want na 4. exd5 speelde Botwinnik en adepten 4 …… Pf6 en niet Dxd5. Maar met zijn eigen vinding redt hij het redelijk. Tot zet 12. Want dan krijgt wit agressieve bedoelingen. Even vreesde ik  deze uil wel een valk te zijn.

Maar onze mooie, kleurige zangvogel weet met een listige zwenking te ontsnappen. En als de rover daarna met een schijnbeweging opnieuw aanvalt, blijkt zijn schijnoffer voorlopig alleen maar negatief uit te werken.

 15.c4 axb5 16.cxd5 Dxd5 17.Lc3 b4 met flink voordeel voor zwart

Toch geeft wit niet op. En dan wordt het lang erg spannend. Beurtelings lijken wit en zwart kansen te hebben. De witte pion achterstand blijft echter.

Laat op de avond denk ik dat Paul kan winnen.

Is Df4+ en Tc8 hier niet erg sterk? Paul speelt Dxd4. En die zal wel gelijk hebben. Ik moet morgen thuis de digitale hulptroepen maar even raadplegen.

Paul houdt in het laatste deel van de partij toch de betere kansen, maar is intussen in tijdnood geraakt. En accepteert derhalve remise in een toren-eindspel met 3 verbonden pionnen tegen 2 idem, aan dezelfde zijde van het bord. En dat zal ook echt wel remise zijn.

Frank speelde met zwart een klassiek damegambiet. Zelf hield ik daar met wit niet van. Moeilijk om er spanning in te krijgen. Ik hoorde Paul van der Sterren (expert daarin) eens bij een commentaar op een partij zeggen : ‘Ach dat klassiek damegambiet met Lg5 daar valt echt niets meer in te ontdekken. Misschien kun je nog wat met Lf4 proberen.’ Ook in de partij van Frank bleef het tam. En werd het dus ook niet al te  laat remise.

Sven kon ik lang niet zo goed  volgen. Hij zat in een voor mij lastig te bereiken  hoekje. Vanuit de verte  kon ik het hele bord niet goed overzien. Ik dacht dat het wel redelijk gelijk opging en dat Sven rond zet 17 pogingen ging ondernemen om aan te vallen.   Daar heb ik bij Sven wel vertrouwen in. Maar even mijn aandacht laten uitgaan naar de partijen die ik wel goed kon zien. Die  van Martin en Paul, die er beide spannend uitzagen. Laat op de avond volgen teleurstellingen: Paul kan toch niet winnen, en ineens blijkt Sven verloren te hebben. Hoe kan dat nou? Thuis zijn partij maar invoeren. Blundertje?

 Nu stonden we toch ineens weer achter. 3 – 4. Alles kwam nu op de schouders van Martin te rusten. Die leek voortdurend het initiatief te hebben. Maar zijn tegenstander was niet bereid zich zomaar te laten oppeuzelen. Die verweerde zich met scherpe snavel en klauwen . Was wellicht van dit langdurige gevecht om half twaalf vermoeid geraakt, want gaf in toegegeven veel mindere stelling – dat wel, een kwaliteit en een pion achter-  pardoes een loper weg. En zo werd Martin : The Man of The Match. Die ervoor zorgde dat we nu eens een keertje niet verloren : 4-4

Met de bus van 23.50 keerde ik laat huiswaarts. Morgen vroeg op.  Proberen nog even een uiltje te knappen. Na inmiddels begrepen te hebben dat dat uiltje waarschijnlijk  geen vogel  is, maar een vlinder!

De volgende dag nog even de wildcamera aangezet :

1. De bloedstollende tijdnoodfase bij Ron

• 2. Remise bij Koen

Die zwarte d pion lijkt zwak. Maar profiteer er maar eens van. Dat lukte dus niet.

• 3 Kon Paul winnen?

  Ja, ik krijg gelijk van Prof Mr Dr U.    want  

36…Df4+ ! 37.Kh1 (37.Kg1 Tc8) 37…Tc8!! en mat is alleen te verhinderen door groot materiaalverlies]

Is zijn eindstelling remise?

Ik denk het wel!

Zal wel een theoretische remisestelling zijn. En Paul (zwart) zat in tijdnood.

4 Hoe ging her mis bij Sven?

19.Pb1? (Pd1!) d5! 20.e5? Lxe5! [omdat wit niet mag terugnemen wegens vreselijks op f1]

Dus geen grote eenmalige blunder maar een langzame aftakeling

5     Rons list en bedrog?

Ja, inderdaad, het wordt wel digitaal zichtbaar, bij Ron speelde tijdnood een enorme rol, en zijn tegenstander , zoals zo vaak gebeurt, begon ten onrechte ook te snel te spelen.

6.  Brilliancies bij onze Messi:

  19. Lh3! De7  20  Pd6! Dat is een kwaliteit tegen een pion

25 La3!  Want na Dxa3  volgt Dxd8

48   …… g4   49.  h4! , Lh6 ?  50 Txh6

Nagekomen commentaar:

Frank: “Erg ingewikkeld, maar wederom een terechte uitslag. …. Zelf niet genoeg gecreëerd”

Martin:  “Een stabiele partij, waar ik toch wel tevreden over ben. …..  In dit geval wist ik op het juiste moment door te breken in het centrum met een dreigende aanval op de koningsvleugel. Dit zorgde voor een leuke combinatie met het opsluiten van de toren door de dame. Daarna is het toch wel zwoegen, de verloren centrumpion zorgt ervoor dat het nog gemakkelijk remise kan worden. … Ik kwam lang in tijdnood en ook de druk van de laatste partij te zijn voel je toch wel in zo’n stelling. Gelukkig kon ik weer tijd terugwinnen op mijn tegenstander en hem in een mindere opzet duwen waarbij de c-pion los kwam te staan en een onoverkomelijke zwakte werd na de dame-afruil. Zijn weggeven van de loper was intussen een formaliteit. Ik had gezien dat ik zou winnen door het doorlopen met de a en b- pionnen.   Ik ben tevreden!

Thomas:

‘Zo’n 35 jaar geleden ben ik de Grünfeld gaan spelen, wat mij eigenlijk tot nog toe het best is bevallen.

 7 Pxd4 verraste me en ik had beter kunnen voortzetten met dxc4 of Pe4 wat in ieder geval geen pion kost. Na 9. Ph5 gaan alle voorbeelden verder met het veel lastiger 10 Lg5.   

 10 Lg3 geeft het loperpaar op en eigenlijk hoeft zwart zich niet meer echt zorgen te maken. Hij komt zelfs licht In het voordeel ( -0,5) en dat is met een pion minder en zwart mooi meegenomen.

  De beste kans op het uitbouwen van het lichte voordeel was

15.. b5 16. a3, Tfb8.  Ik heb wel gekeken naar 15. … La4 16. Da3 , b5 maar na 17. b4 is het eerder wit die In het voordeel komt. Op zich geen slechte partij maar je hoopt in zo’n stelling altijd op meer. Het zat er nu helaas niet in. Volgende keer beter!’

Eindcorrectie moet nog plaatsvinden

Op weg, naar Volendam. Met de sombere gedachte dat grote vissen wel weer de kleine zullen  eten.

Maar je weet het nooit, toch maar even een visje uitwerpen.  

Hun speelplaats heeft niet die romantische aanblik van hun haven. Met de  verweerde  gezichten van  fotogenieke  vissers en kleurige netten.

 Maar als je een van die ontelbare deurtjes van dit grote, wat ongastvrije  gebouw uitloopt, tref je toch kunst aan op de wanden. Dat dan weer wel!

 Wij troffen geen vissers, maar intellectuele Volendammers. Geen eelt op hun handen van het stoere werk in weer en wind met netten en  zeilen.  Duidelijk meer van het diepe denkers-soort. Meer van het ‘ik blijf liever warmpjes bij mijn partner thuis ’-type . Het waren heel voorkomende lieden, met vriendelijke manieren jegens hun gasten.  

Viel me wel op dat ze lang bijna allemaal veel sneller speelden dan de onzen. Omdat ze ons een beetje onderschatten? Dat denk ik toch niet, want ook hun interne spelers, waarmee hun zaal vrijwel vol zat,  waren al om 21.45 bijna allemaal naar huis.

Dat snelle, ook een Volendammer eigenschap? Iets uit de diepe genen, van vroeger? Vooruit mannen, nu snel het zeegat uit voor de wind draait.

Ik kreeg de indruk dat onze schakers wel behoorijk gemotiveerd waren. Daar hebben wij geen Louis van Gaal voor nodig. Onze teamleider is daar ook niet zo geschikt voor. Nadat hij zich nuttig had gemaakt  door aan enkelen van ons de zeer benodigde lift naar de tweede etage te wijzen – die zich ergens bijna onvindbaar in de krochten van dit wat kille bouwwerk ophield- , maakte hij geen aanstalten om te proberen  onze schakers op scherp te zetten. Hij dook zelf diep in de concentratie, had geen aandacht meer voor iets of iemand in zijn omgeving, en zag alleen nog maar zijn bordje. Hopende daar eindelijk weer eens paling of zalm op te kunnen waarnemen.  

De eerste twee ronden externe  gingen in het verleden voor ons verloren. OK, we horen eigenlijk niet in de eerste klasse thuis, maar we moesten nu toch wel maar eens proberen een goede vangst binnen te halen.      

 

Ik zag het ook aan onze openingen. Die waarmee veel ervaring werd opgedaan.  Alles van het degelijke werk . De Siciliaan van Bert, de Kan-variant van idem van Frank, de Grand Prix van Sven,  de Philidor van Paul, het Engels van Martin, en van Koen.    

Ging alleen Thomas nu alweer in troebel water vissen? Natuurlijk. Zal niet! Hij vond het leuk om te laten zien dat niet alles van de theorie zo vanzelfsprekend is. Ik leerde al van Euwe in de vijftiger jaren van de vorige eeuw dat na 1 e4 e5 2. Pf3 Pc6 3. Lc4 Pf6  de zet 4.Pg5 niet zo goed is

wegens 4 ……  d5! Zwart offert een pion, maar krijgt daarvoor voldoende compensatie door vlotte stuk-ontwikkeling.  ‘Nou, laat dat dan maar eens zien!’ vindt Thomas kennelijk. Ik vond het er toch niet erg fraai voor hem uitzien met die loper op d3, en een pion op d2. En dat verdwaald ogende witte paard.

 Maar natuurlijk weet Thomas er wel weer wat van te bakken en komt eerst gelijk en na een wat mindere zet van Tol (12  …..  g6)  toch  beter te staan. Maar na een  verkeerd plan vanaf zet 19 gaat het voordeel verloren en wordt het uitkijken voor wit.

 19. d4  ( 19. De2 !?)

De stelling wordt behoorlijk ingewikkeld en je moet ogen van voren en achteren hebben om in de gaten te hebben wat die steeds actievere zwarte stukken, waaronder een sterke loper op g7 met een vrije doorvaart op zijn diagonaal, allemaal dreigen uit te richten.

Maar Thomas heeft die ogen, en weet zijn boot toch listig op het droge te krijgen.

Thomas’ commentaar :

‘ Pg5 werd door Tarrasch destijds als ’stumperzet’ beschreven. Toch werd deze zet de laatste jaren ook door de wereldtop toegepast, o.a.  niet zo lang geleden in het Tata-toernooi tussen Van Foreest en Carlsen.

Na 5. exd5 is 5 …. Pxd5van heel andere orde vanwege de mogelijkheid 6. Pxf7, Kxf7 7. Df3+, Ke6 8. Pc3 met een gevaarlijke aanval. Voor wie liever geen stuk offert is 6. d4 een prima alternatief.

Ik vreesde even 10 ..  Lg4 11. Dg3 maar dan heeft wit nog Ph7! Het was theorie tot en met 14. … Lg7 .

I.p.v  15. d3 is wel eens 15. a3 gespeeld. ‘Analyse this’ vindt 15. d3 wel  de beste.

20. Ld2

Ik miste dat zwart op 20. cxd4?!  Lg4? had met kwaliteitswinst. Gelukkig zag ik het op tijd en realiseerde ik me een paar zetten later dat ik een pluspion had gehad en dus de schade beperkt bleef. De evaluatie veranderde daar wel van +0,5 naar -1.

  22. …. Td8? 23 Pe4  (Pe2!?)

Helaas is op zetten als 23. h4!? 23. h5 mogelijk. Eventuele stukoffers op h5 lijken niet voldoende compensatie op te leveren.

  31. Dd7

Mijn tegenstander was onaangenaam verrast door  31.  Dd7. Ik hoopte op 34. Kh7 waarop Ld3 vervelend voor zwart is. Het evenwicht werd nergens echt beslissend verbroken. Alleen moest wit de laatste 15  zetten daarvoor nauwkeuriger spelen dan zwart.’

Het eindigde zo:

 1……. Te7 32 Dc8+ Te8 33.Dd7 Te7  34. Dd8 Te8 35.  Dd7 remise wegens herhaling van zetten.

Ja ja, onze Thomas, glad als een aal (wie schreef dat ook al weer?),  kon tevreden zijn met remise.

Wij toch ook wel. Rond half elf stond het nog gelijk. Wat erg mooi was, want wij waren met zeven schepen uitgevaren , want er was er alweer  een met averij thuis gebleven, en dus begonnen we met 0-1   Maar Frank won soepel met  een sterke pot schaak. Die voelde zich vanavond al gauw als een vis in het water.

Wit staat goed, maar raakt nu lelijk uit de koers. Hij verliest een  pion.  10. Lf4 ??? (0-0-0!) En nog erger:  zijn pionnenstelling   raakt ernstig kaduuk…..

10. Lf4 ?  (0-0-0 !?) Dxe4

Hoewel hierna zwart even de beste mist (d5!) en die extra pion weer verliest, blijft hij beter staan, wegens een geïsoleerde dubbelpion van wit, en dat voordeel wordt op voorbeeldige wijze uitgebuit. Frank wint een pion en nog een, en hoewel er in het eindspel nog kundig gelaveerd moet worden krijgt zijn tegenstander geen kans meer.

Er gaat altijd één van beide vrijpionnen promoveren.

Martin lijkt halverwege een mooie vangst te gaan doen, maar blijkt ineens toch achter het net te vissen.

Hij lijkt goed te staan rond zet 13.

14 Tad1  Hier mist Martin 14 Lh3. Maar hij houdt (met enig geluk ) een gelijke stelling. Misschien zelfs iets beter nadat  hij een pion op a7 cadeau kreeg.

Maar we moeten toegeven dat zwart wel wat heeft voor zijn pion achterstand. Hij heeft pittige aanvalsdreigingen. En die hebben succes. Want vanaf hier gaat het mis met Martin.

30 Dxe5 ?

Na 30 Tdd1  kan zwart een Dame winnen tegen twee torens, maar dat is dan nog lang niet gewonnen.

Maar op de 30^e zet bezwijkt Martin voor de verleiding van nog een pion, en dan blijkt zijn tegenstander een ervaren stuurman. Hij kent de vaarroutes en de betere visgronden en en kan tevreden met volle buit weer aanmeren.

30 Dxe5? Tf2+  31. Kg1 

31. … Kh7! (want anders zou wit na De6+ nog kunnen on ontsnappen met dameruil en zelfs met 2 pionnen meer op winst staan) 32 Td3 ( ook 32 De3 helpt niet wegens T8f3 !!! en mat volgt) Dh3 en wit gaat mat.

Bij Sven was sprake van wat ik toch  maar een plusremise zou willen noemen. Hij stond kort voor de thuisvaart nog beter, maar moest toch genoegen nemen met remise.

Hij stond na de opening (Grand Prix- variant van de Siciliaan) al gauw beter. Moest zijn voordeeltje rond zet 12 prijsgeven

13. Pg5?  (Lf4!?)

, maar kreeg rond zet 19 toch weer een klein plusje

en stond bij zet  28 echt gewonnen.  

26 …  Txf1 27. Txf1  (Kxf1!?) Ka8 28  a4  (+ 3.70)

Maar kort daarop gaf hij er wel weer veel van prijs, maar kon nog steeds winnen.

Helaas verknoeide hij het echt bij zet 37

37.Ke4?? [37.bxa6+ ! Kxa6 38.Pc7+ Ka5 39.Pd5]

Zwart wint hierna de pion terug met 37…axb5 38.axb5 Pcd6+! 39.Kd5 Pxb5

Een mooie manoeuvre die je niet zo direct ziet in zo’n eindspel . Ik in ieder geval niet. Wellicht begint de klok hier ook een rol te spelen.

Sven schrijft dat hij er een beetje een schuldgevoel aan overhield, want dat het door hem kwam dat we nu niet gelijk speelden tegen die drommelse  Volendammers. Wat een onzin! Hij speelde een bewonderenswaardig partijtje . Dat we niet gelijk speelden komt niet door hem maar doordat we met 7 man aan de slag moesten. Met een speler erbij was het vast wel gelukt.

Paul stond er al gauw met zwart  middels een Philidor vrij degelijk bij. Maar ja, een Philidor! Dus wit had vrijwel de gehele partij een minimaal en soms zelfs een iets beter voordeeltje. Bij zet 28 laat wit dat verwaaien.

28. Tb1?  Phf6 Hierna is er weinig meer aan de hand voor zwart. Bij zet 31 wordt tot remise besloten.

Koen speelde Engels met wit. Lang gelijk opgaand. Rond zet 20 lijkt er even de klad in te komen, maar zwart zet eerst niet door.

20 …. Le6  [20…Pb4! 21.a3 (21.Ta1 g5 22.Pe2 Lb5) 21…Pc2]

Maar enkele zetten later krijgt zwart toch weer het initiatief en krijgt Koen het een beetje moeilijk. Het leidt ertoe dat hij een pion verliest. Maar dat hoeft niet catastrofaal te zijn , want zwarts pluspion is onderdeel van een geïsoleerde dubbelpion.

Maar ja, dat wordt toch zwoegen. Ook voor zwart. Die blijkt toch geen kans te zien dat te winnen. Koen zegt als remise is geaccepteerd: ”Ik geloof dat ik er wel blij mee mag zijn.” En dat  is zo, want het computerprogramma vertelt dat het echt verloren was. De zwartspeler wist natuurlijk dat zijn club al gewonnen had, ook als hij remise speelde Het was de laatst beëindigde partij van de avond.

Het was al 12 uur en het viel nog niet mee om het gebouw uit te geraken dat eigenijk al gesloten leek.

Maar het lukt gelukkig. Jammer dat het net niet gelukt is om met een spiering een kabeljauw te vangen. De spiering werd  alweer verschalkt.

Eindcorrectie moet nog plaatsvinden.

Mocht het gerecht u vorige week wat zwaar op de maag zijn gevallen, nu een verrukkelijke dessert. Na het sluiten van de markt toch nog de partij van Stefan ontvangen. Daar was ik blij mee.

Ik bleek gelijk te hebben toen ik eerder schreef dat Stefan met die vreemde koningszetten misschien toch gelijk had. En ik had gelijk dat het een bonte kermis werd op zijn bord. Ik kan u daar  nu even wat van laten zien. Aanschouw dit en verbaas U!

Stefan:  ‘Ik had helaas te veel tijd gebruikt in de opening aangezien ik niet meer goed wist hoe ik het best op e5 kon antwoorden. Ik wist dat ik op het eind met de koning op het midden van het bord beter stond maar helaas door een foute zet gaf ik het weg. ‘

Stefan mag dan uiteindelijk verloren hebben ik vind het een grandioos partijtje schaak. Als je achter zo’n stelling zit , moet je goed kunnen schaken en bovendien nog de moed bezitten om dat te kunnen benutten door je zo in de gevarenzone te begeven.

Stefan heeft een pion gewonnen, maar heeft zwart niet ruim voldoende compensatie?

Komodo  zegt dat c3 ook kan. Maar daar moet je ook stalen zenuwen voor bezitten.  Stefan speelt 9.Dd2. Waarop volgt Da5xd2 10. Kxd2  ( het begin van een lange wandeling) dxe3+ 11. Kxe3 menigeen zou hier fxe3 gespeeld hebben. Maar Prof. Dr  K. is het eens met Stefan. Bij zet 15 vindt hij (of is het een zij, je weet vandaag de dag niets meer zeker) dat na  15 …. Pg4+ de stelling ongeveer gelijk is.

Maar na 15 …. 0-0 acht onze digitale kenner dat wit iets beter staat. Het gaat om die pion natuurlijk, maar zwart heeft wel wat compensatie.

Maar na zet 18. wordt het witte voordeel tastbaarder. Althans voor het rekentuig. Ik zou hier zelf erg zenuwachtig van geworden zijn.

18 Lxe4 Kxe4

En het wordt nog gekker:

19.  …. fxe5 20. Pe3  Tf4+   21.  Kxe5  Wanhoopszet of briljant?

Diagram 21 Kxe5

Onze schaakmeester (of-juf?) vindt het subliem. En geeft een hoog cijfer: 0.92

21. ……  g5 22. Td7 Te8 

Hier ging ik naar huis. Ik kon dit niet meer aanzien!

Onze expert op de 64 velden vindt het mooi voor wit. Zwart heeft geen compensatie meer voor zijn pion. Hoezo?

Als wit nu 23. Dd5 speelt om van het aftrekschaak af te komen kan hij lekker verder. Maar nu wreekt zich dat Stefan heel veel tijd nodig heeft gehad om echt constant foutloos in die idiote stelling steeds de beste te vinden. Hierna gaat het helaas snel bergafwaarts.  23. h4? Lf8+ 24. Kd5 g4 25. Pg5  en de rest ga ik u besparen, Stefan is gestorven als een held op het slagveld.