In dec. 2015 speelden we tegen Volendam 2. En verloren. Totaal onverwacht.

Nu moesten we tegen Volendam 1 (Eén!) .  Ernstig kandidaat om kampioen te worden. Zouden we nu toch een betere koers kunnen varen?

Ik zette toen mijn verslag in het teken van de Volendamse visserij. Dat kan ik dus niet nog eens doen. En ik ontdekte ook inmiddels dat het helemaal niet goed gaat met die visserij in Volendam. Dat lijkt bijna een aflopende zaak.  Dat is wel heel triest! Maar er is wel toerisme, en nog wel …. watersport. Dus dit verslag dan maar over die boeg.  Donderdag 6 december togen we dus  naar het IJsselmeer. Met zowaar volledige bemanning!  Want Jos was weliswaar verhinderd, maar tot vreugde van onze stuurman bleek Peter bereid om als Ketelbinkie dienst te doen. De schande van onvolledigheid bleef ons dus bespaard. Dat wel.

Die mannen hebben daar wel een aardige haven. Het dek keurig aangeveegd en prima voor fotografen. Kleurige foto’s aan de muur en genoeg licht om flitsloos te kunnen kieken. Enig bezwaartje is dat de kombuis zo ver weg zit.

Foto’s groter of beter? Klik erop!

 2S7A4569WEB

We werden vriendelijk ontvangen door al die veermannen. maar of ze bereid zouden blijken ons naar de veilige overzijde te brengen, daar had ik al direct mijn twijfels over. We zouden beslist vanavond zelf alle zeilen moeten bijzetten. Maar dat deden we.

Het duurde heel heel lang voordat  er ergens onweer ging dreigen. Om tien uur was er nog weinig aan de hand. Alleen Peter had een pionnetje weggeven, en had ook verder wel een beetje de wind tegen, maar laveerde toch nog steeds knap om alle hindernissen heen.

Niemand dreigde op korte termijn aan lager wal te geraken. En Bert Kaizer en Martin leken zelfs echt fijn op koers te liggen.

Uw wepmeester begon zelfs een beetje slaap te krijgen. Wanneer gaat er nu echt iets gebeuren? Nou dat duurde toen niet lang meer. Plotseling stak de wind op. Maar wel uit verkeerde hoek.  Bij Bert nota bene!

Bert speelde in de Siciliaan tegen 2 f4  2. … d6.

Daarover schreef Ron me: ‘Wees Bert er ook nog op dat op 2. f4 in de Siciliaan je zeker geen 2…, d6 moet spelen. Dat is nou juist wat de witspeler het liefste heeft!!!! Zet dat maar in je verslag. De Grand-Prix attack is dan mogelijk, maar ook bijvoorbeeld wat de tegenstander van Bert deed.’ en ‘waarom geen e6? Ook 2…., d5 of g6 zijn goede zetten.’  en ‘Bert werd nu volledig overspeeld en kwam niet in zijn spel.’  

  2S7A4556WEB

Maar dat klopt niet helemaal.

Ik zou zelf vroeger ook nooit d6 gespeeld hebben. Ik heb me zelf eens op 2. f4 voorbereid. In mijn Caïssa-periode. Omdat Bert Spil dat altijd speelde, voor wie ik flink ontzag had. Was ook tot de conclusie gekomen dat het  maar 2. … d5 moest worden. En zeker geen d6. Kreeg twee keer 2. f4 tegen hem en het werd zo beide keren remise.  Kreeg het bij Aris de Heer ook nog 2x,  ook met 2 …. d5, ook beide keren remise. Ja,  2. … d5 is wellicht het beste.

Maar tot mijn verrassing zie ik in Powerbook 2018 het volgende 

589x   2. … d5  (score voor wit 46,6 %)     493x  2. …. Pc6        337x   2 …. e6    

Maar toch ook       113x      2 …  d6  (score 51.8 % voor wit)

Wat Bert speelde, blijkt toch niet echt gek. Hij bevindt zich in goed gezelschap.  En Komodo spreekt in Bert’s partij niet van ‘overspelen’.  Na 11 zetten  taxeert hij Bert’s stelling op ‘minstens gelijk voor zwart’ .

Nee, de opening kon scherper, maar toen was er nog geen man overboord. Het probleem was een daarna plaats vindende , fatale aanvaring:

VolendBert1

Na 12. Ld5 speelt Bert 12. … Lc6 ?? Op het eerste gezicht logisch, maar hij overziet even dat het paard op a4 dan geen vluchtveld meer heeft. Of hij ziet het wel, maar schat de gevolgen te optimistisch in.

  VolendBert2

13. b4 !!     Wat nu?  13. …  cxb4  14. cxb4  en nu had zwart het beste eieren voor zijn geld kunnen kiezen en een pion kunnen offeren om zijn paard te redden. ( Met 14. …. Lxd5 15. exd5 e4!?   16. dxe4 Pc4  hè hè ) Maar ja, dan was hij tegen een Frans Vlugt zeker ook niet meer ‘in zijn spel gekomen’. Dus hij probeert het anders 14. …. Db6+ 15. Kh1 Dxb4

  VolendBert3

Wellicht had Bert dit vooruit wel bekeken, maar lag achter zijn horizon dat het nu na 16. fxe5 er ineens heel akelig uit gaat zien, wegens de dreiging La3! Nu kan hij het wel zien, en geeft gelijk op. Terecht! En ondanks een redelijke opening, misschien toch maar geen 2. … d6. Maar daar lag het niet echt aan!

En Gerrit delft ineens het onderspit.

Hans Keizer koos het Marshall-gambiet van het Skandinavisch. Maar Gerrit was zo wijs om die pion niet te gaan verdedigen. Je kunt het beste maar gewoon verder ontwikkelen. (Heeft hij vast niet uit een boekje, maar heel misschien opgestoken van een vroeger website-artikel? Of gewoon eigen voortreffelijk inzicht?)  Zwart gaat minstens één tempo nodig hebben om tenslotte toch die als offer aangeboden pion dan maar terug te pakken. Ik heb het zelf heel vaak gespeeld, maar vastgesteld dat je hoopt met zwart op levendig spel, maar dat komt er zo dan toch zelden van. En als wit die pion toch verdedigt met 3. c4  kan wit nog naar de de Panov-variant van de Caro-Kan uitwijken. En daar moet je dan ook nog verstand van hebben.

1.e4 d5 2.exd5 Pf6 3.Pf3!        3. ….g6 is vaak mogelijk in het Marshall-gambiet, maar of het hier verstandig is?

  ^{VolendGerrit1}

Want wit kan sterk overwegen nu alsnog toch wèl die pion te verdedigen.   4.c4!? c6 5.dxc6 Pxc6 6.d4!  Want omdat Pf3 nu al gespeeld is kan d2-d4! nu wel. En dat haalt de angel uit het zwarte gambiet.

( Na  het door zwart gehoopte al op de derde zet 3. c4? volgt c6 4.dxc6 Pxc6 5.Pf3 en dan

  VolendGerritAnalyse2

heeft zwart wel de mogelijkheid tot 5.  ….  e5!  waarna wit d4 wel kan vergeten, en zwart prachtige diagonalen voor zijn beide lopers heeft en wit vaak last ondervindt van de dreiging e5-e4l Voor de somma van slechts één pionneke. )

Maar Gerrit houdt het rustig. Ontwikkelt verder met

  ^{VolendGerrit1}

4. d4  Ook een goede!

Zwart moet de pion dan toch maar terugnemen. Hij doet dat met de Dame, i.p.v. met het paard.  Waarna we in normaal klassiek Skandinavisch vaarwater verzeilen. Natuurlijk moeten dan tempi gewonnen worden met jagen op die Dame. Als bij Gerrit te verwachten begint die daar dan niet aan. Die houdt het liever eenvoudig en speelt c3, wellicht uit bangigheid voor die zwarte koningsloper.  Niet slecht, maar hij had het zwart lastiger kunnen maken. Hij had na 7. … Pbd7? zelfs een tempootje over kunnen hebben voor alsnog 8. c4 en die Skandinavische dame zal nog veel op de vlucht moeten slaan.

VolendGerrit3

Maar Gerrit blijft het rustig aandoen. Misschien heeft hij toch meer ontzag voor zijn tegenspeler (E 1740) dan voor een Gerrit echt nodig is.  Lang gaat het spel dus gelijk op, tot twee kleine missertjes maken dat Hans Keizer de wind in de zeilen krijgt.

  VolendGerrit4

Met 17.  ….. Pfd5  of 17. … Ld3 kan zwart het prettig krijgen. Maar Hans houdt kennelijk van wat woester zeilwater en kiest  17. … e4.  Een beetje overmoedig, want nu kan Gerrit dankzij de niet ideale positie van de zwarte dame de boel neutraliseren met het erg voor de hand liggende 18. Te1 . Na zet 19 stond er een interessante stelling op het bord, vond ik.

    VolendGerrit5

Nu speelt Gerrit zijn aangeboren voorzichtigheid hem parten. Hij kan gewoon slaan op e4. Met een schijnoffertje.  20. Pxe4!  Pxe4  21. Lxe4  Lxe4  22. f3!! en die loper staat gepend en wordt teruggewonnen.  Hij speelt hier 20. Ld1.  Ik fluisterde tegen Hans Keizer: ‘Die zet begrijp ik niet. Dan had ik die loper dan maar lekker nog even laten staan.’  Zwart staat ineens weer goed. Maar gelukkig voor Gerrit doet hij er (verschillende keren) te weinig mee. En met zet 26 gaat hij zelfs ernstig in de fout:

  VolendGerrit6

26. …… Pd7 ?? en na 27. Pf5!  wordt het waarschijnlijk dat er een reddingsboot  moet worden gezocht. Die waarschijnlijk onvindbaar is.

Na zet 30 : 

VolendGerrit7

Als wit slaan met 31. bxc3! (wat goed is vlg. K.) te moeilijk vindt, is 31. Dd6! al lastig genoeg. Maar weer is wit wat te voorzichtig. Die wil geen risico’s, hoopt op remise. En speelt 31. Pd4, waarna zwart met 31. .. Pe4 zijn paard naar een veilige haven loodst en de problemen te boven is. Eventjes. Zelfs mogelijkheden  krijgt voor beter spel. En als hij die niet pakt gaat in ieder geval remise gloren aan den einder.

 VolendGerrit8

Zwart ziet toch nog iets. Niet echt slecht, maar niet de beste. Maar wel een valletje! Dus proberen maar. 37. ….  h2 +  En dan vergooit Gerrit zijn lange  avond heel redelijk partij geven, in een volkomen gelijke stelling,  zomaar ineens.   38. Kxh2 ?????  Pg4! met dameverlies.  Na 38. Kh1 vast het vast remise geworden.

  2S7A4555WEB

En dan gaat het ook ineens fout bij Peter. Die had een pionnetje weggegeven bij zet 10, maar hield daarna toch geruime tijd de kansen binnenboord.  Hij bleef dapper stand houden tegen Martijn Veerman (Elo 1553). Wat niet wegnam dat die beter stond en dat geleidelijkaan ook wel steeds duidelijker werd. Maar bij zet 31 was de stelling toch nog steeds wel een (heel klein) beetje speelbaar.

    VolendPeter   

Maar hier zag Peter een aanval. Door de mist zag hij het niet goed, en zijn  vaartuig liep aan de grond.  En toch vind ik het geweldig dat hij toch zoiets aandurft, met zo weinig ervaring. Toch meer ziet dan het dichtstbijzijnde.    31. ….. Lf4 !!??? En grappig dat hij zijn tegenstander er in zekere zin mee overbluft. Want die kan die Loper best pakken, maar die doet het n i e t !! Wat niet wegneemt dat ook zonder te pakken wit gewonnen staat. En als spoedig daarna Peter een stuk echt weggeeft (niet offert) , ja dan is het wel bekeken.

En zo stond het dan ineens 3-0 voor die Volendammers.

En de anderen?

Ron zwoegde om wat voordeel te bereiken, en dat kon misschien ooit wel eens, maar het kostte hem heel veel tijd. Als dat maar goed afliep.

Martin stond lekker, maar het lijkt of zijn aanvalsplannen een beetje vastlopen. En u weet, dan vallen de doelpunten vaak ineens op de andere helft. Hij begint een beetje zorgelijk te kijken.

Na een vrij zorgenvrije opening zie ik Frank na een zet die ik niet begrijp ineens flink in de problemen raken.

Paul zit erg diep geconcentreerd te spelen (zonder bier!) en heeft zeker de remisemarge nog niet achter zich hoeven laten.

Hetzelfde geldt voor Bert Kaizer. En bij hem zou ik niet gek opkijken als hij onvermoede talenten in het eindspel gaat demonstreren.

De wonderen zijn de  wereld nog niet uit, zoals we bij de Waagtoren ooit ondervonden. Maar verlies zal met die 3-0 achterstand toch wel onafwendbaar zijn.  Hoe liep het af?

Bert Kaizer deed een schietgebedje en dat leek te helpen.

   2S7A4582WEB

Hij  lijkt inderdaad het eindspel te gaan winnen.

  VolendBertX

Henk Veerman’s laatste zet 32. Ke4-d3 is een ernstige fout. In een mooi subtiel eindspel. En Bert gaat dat even heel voortvarend aantonen.  32. …. b4 !!  Ik verwachtte hier 33. bxa4 en dat kwam ook. Maar bij analyse blijkt dat dat eigenlijk nog de zwakste manier is om te pogen de witte stelling nog te redden. Maar die is niet meer te redden! 33. bxa4  bxa3!  34. Kc3 c4! en de witte koning kan promotie niet verhinderen. ( 35. …. Pa4+ Kc4   36. Kxc4 a2! ) 

Maar dit is helaas voor onze redder in de nood toch al te subtiel. Maar ook zijn zet is nog heel sterk:  33. …. c4+  34. Kd2 bxa3 35. Kc1 Pxa4  36. Kb1 (alles min of meer geforceerd)

  VolendBertX2

Prof Dr K. geeft hier vele mogelijkheden voor winst. Gebaseerd op de machteloosheid van de witte koning, dan wel als pion a3 toch verloren zou gaan  op zijn ver verwijderde positie aan bakboord. De voor ons stervelingen begrijpelijkste variant is met 37. …. h4! Na 38. gxh4 Kf6 rolt de zwarte koning de witte koningspionnen op. En gaat daarna aan stuurboord ook nog eens een keertje op promotie af. Na 38. g4 Kf6  39. Lf3 g5  40. f5 stoomt de zwarte koning door het centrum op : Ke5 En de witte koning kan helemaal niks.

Maar  Kaizer maakt het zichzelf moeilijker.   37. …..  Pd1  38. Lf3 Pe3 39. c3 en nog steeds zou zwart moeten winnen.  Maar dat gaat niet gebeuren. Het eindspel wordt  dan zelfs een Kaizer te moeilijk, en de ademloze toeschouwers zien hoe wit zich knap uit de narigheden mag redden, en zelfs een pion voorkomt en vrezen dat Bert2 zelfs nog gaat verliezen. Maar zo ver laat die het gelukkig niet komen. Hij zoekt de lijzijde en weet op de motor met vaste hand koers te zetten naar een zeer verdiende Remise! Na een fascinerend gevecht.

De details daarvan kan ik helaas niet tonen, want ik heb geen zetten meer. Jammer, want ook dat was erg leerzaam. Misschien krijg ik nog wat van Bert, en dan zal ik daar zeker nog op terugkomen.

Martin viel dus aan, maar nam daar het gevaar van een eigen wat tochtig wordende koningsstelling voor lief. Zwart liet zich niet van de wijs brengen en na 22 zetten is de stand gelijk en moet wit toch zelf gaan uitkijken!

  VolendMartin1

Hij moet nu vooral de dames op het bord houden. Na 23. Dg2 Dxd4+ 24. Kh1 blijft de druk op de zwarte koningsstelling nog bestaan. En dat is wel een pion waard. Maar Martin speelt 23. Dxg6 en dan is na 23. …  Dxg6 fxg6 de stoom van de ketel en dat gewonnen pionnetje zal op g6 wel geen lang leven beschoren zijn.

Maar die executie stelt zwart uit (niet terecht?) , maar ziet zowiezo het eindspel wel zitten en ruilt zo veel mogelijk stukken af. Hier keek Martin dus zorgelijk, maar hij houdt knap zijn roer recht, en weet zelfs even een klein voordeel te bereiken. 

Stelling na zet 32. Txh5  :

  VolendMartin2

32. …. Th8? (beter 32…Pf6!?  (0.90) )     33. Te5? met een klein voordeel ( Maar dodelijk is 33.Txh8!! Kxh8 34.Le4! en op alle zetten van zwart volgt Kf4 en wit wint vrij simpel het eindspel dankzij de betere positie van de koning!  (en die nog steeds niet geconsumeerde vrijpion!)  .    

Nu speelt Martin de rest wel foutloos verder maar dankzij zijn erg soepel bewegende toren weet zwart te voorkomen dat hem alsnog de loef wordt afgestoken en een eindspel te bereiken waarin wit wel een pion meer heeft  (K+T+p) ,  maar dat is een randpion.

 VolendMartin3

En dat is theorie. Dat wint dus niet! Remise. Een mooi gevecht.

  2S7A4594WEB

Frank raakte dus ( na 11. … Pb4??) in lastig vaarwater. Hij boort al zijn reserves aan. Zwoegt op de vierkante centimeters die hem resten. Maakt het zijn tegenstander zo moeilijk mogelijk. De stelling wordt en blijft erg veeleisend. Zijn tegenstander vindt ook niet altijd de beste voortzetting. Maar blijft wel zwart onder druk houden. Ontsnapping daaraan lijkt onmogelijk.

  VolendFrank1

21. Pc6!  wint vlug. 21. … Lxc6 22. dxc6 wint een stuk (met cxd of met c7)

Na 21. a3 blijft er nog een beetje hoop voor zwart.  Het is een wonder om te zien hoe uiteindelijk Frank toch nog de boel op de helling krijgt en zelfs beter komt te staan. Maar dan wreekt zich de enorme achterstand in tijd die hij opliep bij zijn manmoedig blijven knokken. Het wordt een 2-minuten-vluggertje, en daar is de stelling toch nog te ingewikkeld voor. Hij mist twee boeien,  en wordt tenslotte gediskwalificeerd wegens tijdsoverschrijding. Een lange avond van zwaar hersenwerk. Wat zal die moe geweest zijn!

Iets dergelijks bij Ron. 

‘Ik heb op zet 12 heel lang nagedacht over Pf4, 0-0-0 en e4. Dat heeft me dus later mogelijk de overwinning gekost. Ik zag spoken.. ‘

  VolendRon1

‘Jammer dat ik in tijdnood 24.a3 deed, want 24. Pe2 is veel sterker. Hij kwam in onze na-analyse aldoor in de problemen. Zijn stukken werken niet goed samen en die van mij wel. ‘

 VolendRon2

‘Wat ik deed was dus nog niet eens zo slecht. Maar wat een kansen heb ik gemist in dat eindspel. Meerdere keren kon ik Pg3 spelen en i.p.v. Lg4 was Tg4 simpel winnend. Helemaal niet naar gekeken.’

   VolendRon3

(Bijv. 34. Tg4 Txg4  35. Lxg4 Le6  36. Lxe6 Kxe6 37. Pe4 en met die pion meer kan het niet zo moeilijk zijn.  Na 34. Tg4 fxg3  35. Txg5 gxf2   36. Le2 wint wit ook gemakkelijk)

‘Het eindspel dat ik had, zal wel gewonnen zijn, maar met slechts 5 minuten nog op de klok en hij 15 zag ik dat niet echt zitten. Je trapt zomaar in een vork (zie de partij van Gerrit) of geeft wat weg (partij van Frank).   ……enige troost is dat het toch niets uitmaakte omdat velen van ons team zaten te klooien.’

  2S7A4591WEB

 

The man of the match werd Paul.

Hij behandelde de Siciliaan tegenover hem heel redelijk. Maar door wat latere kleine onnauwkeurigheden zijnerzijds raakte zijn tegenstander toch in een stroomversnelling.

  VolendPaul1

18. …. h5?  Paul schreef het me al:  ‘d5 leek me sterker’   Inderdaad! Bijna dodelijk. Want na al of niet slaan op d5 wordt wit met een vork bedreigd op d4! Dat valt alleen te verhinderen met een paardoffer op b6 tegen 2 pionnen.  Gelukkig zag Reinier Bodemeijer dat niet.

Daarna gaat het spel zo’n beetje gelijk op. Met iets meer mogelijkheden voor zwart. Hier en daar wederzijds wat kleine kansjes  onbenut gebleven, maar niet erg belangrijk. Bij zet 31. wordt het ineens wel kritisch:

   VolendPaul2

Die achtergebleven pion op d4 is bijna de hele partij al een beetje Paul’s zorgenkind. Eerst  op d3. Nu nog, op d4.  Na 31. … Pg7 en 32. … Pf5 heeft zwart een beter aanknopingspunt.  Nu gaan beiden een beetje rommelen. Ik vermoed dat hier de klok ook al begon mee te spelen. Vooral voor zwart! 31. …. Pc7? 32. Tb1? (Pe4!) Td7 ??  (Een desastreuze vergissing, zeker gezien de tijdnood. Na 32. .. Pd5! een klein voordeel voor zwart! Wat ook Paul me al aangaf.)

  VolendPaul3

33. Pe4!  Ineens gaat het hem voor de wind. Met forse dreigingen, naar c5 en naar d6! En naar f6!  En dat als  tijdnood  tastbaar is.  Mijn moederzaliger zei al: “Eén moment van onbedachtzaamheid kan maken dat men jaren schreit.” Ik denk dat Bodemeijer zich dit voorval nog lang zal heugen. Hij probeert het met  33. … Pe8 . Niet goed. Maar tot zijn troost, niets is meer afdoende. Paul schoof diep geconcentreerd en schijnbaar kalm ( hoewel zijn handschrift dan volkomen onleesbaar wordt) met 33. … Pe8 34. Pc5!  Dc7 35. Pxd7 Dxd7 met een kwaliteit en flink wat tijd meer de partij uit.  Ja, hij kan het nog steeds! Op de kade stonden wij juichend toe te zien hoe hij deskundig het schip binnenloodste.

  2S7A4593WEB

Ron:  ‘Hulde voor Paul en ook hulde voor Bert Kaiser. Heeft die misschien ergens de winst gemist? (ja, zie hierboven) Martin speelde solide remise volgens mij.’

Zo werd het weliswaar geen vreugdevolle, maar wel een spannende avond, met leerzame momenten! En hoewel de uitslag 5,5-2,5 anders doet vermoeden toch geen echte afgang.

Het duurde lang voor ze ons eronder hadden. Pas tegen twaalven konden we het anker lichten voor de reis naar ons thuishaventje.

Eindcorrectie moet nog plaatsvinden.

 

06-12-2018	Volendam N1			–	Aris de Heer N1			5½ – 2½
1	8519313	Erik Steur	1885	–	8529532	Ron de Vink	1890	½-½
2	8014842	Frans Vlugt	1822	–	7185981	Bert Kuijer	1816	1-0
3	6934378	Reinier Bodemeijer	1776	–	6808131	Paul Verkooijen	1768	0-1
4	6977300	Henk Veerman	1694	–	7316276	Bert Kaizer	1662	½-½
5	7857839	Peter Kemper	1793	–	7826654	Martin Zwaneveld	1654	½-½
6	7450443	Nico Koning	1739	–	7803114	Frank de Geus	1677	1-0
7	7800221	Hans Keizer	1664	–	7268195	Gerrit van Dok	1588	1-0
8	8551488	Martijn Veerman	1553	–	7079655	Peter van Putten	1120	1-0
			1740				1646

 

 

 

Nauwelijks bekomen van onze nederlaag tegen de Zaankanters, zagen we ze alweer bij ons binnenstormen.  Nou ja, nu als viertal. Het begint pas nu tot mij door te dringen dat de nieuwigheid van de nhsb om meer schakers de gelegenheid te bieden externe partijen te spelen een heel goed initiatief is. Het staat wel vast dat om beter te leren schaken de beste manier is: echte wedstrijden schaken! En verliezen natuurlijk, daar leer je het meeste van.

Dus was het een leerzame avond. Voor Herman, en Matthijs. Voor Ab ook wel, maar iets minder want die speelde remise.

En Martin won, maar tjonge, wat kostte dat een hoop energie.  Ik heb als toeschouwer daar wel iets van geleerd. Namelijk dat Elo-ratings soms echt helemaal niets zeggen. Wat speelde die 19-jarige vitale tegenstander van Martin ontzettend goed! Met een Elo van 1137 !  Martin moest als invaller tot heel heel laat in de avond alsmaar blijven zwoegen om zijn maar liefst 530 elopunten surplus in winst te kunnen omzetten. En als hij nu slecht of ongemotiveerd gespeeld had!  Maar niks daarvan. Niets op aan te merken.

Foto’s beter of groter: klik erop!

  2S7A4461WEB

En als Tieme Braat niet uiteindelijk in tijdnood was geraakt had – wellicht kwestie van minder ervaring – had het best toch nog remise kunnen worden.  Misschien had hij laat op de avond ook last van de overweldigende belangstelling  van het publiek.

  2S7A4464WEB

Matthijs speelde een heel interessante partij. Onze zeer gewaardeerde wedstrijdleider Jos sprak zijn bewondering uit: ‘Ik verwacht dat die Matthijs over één jaar al een heel belangrijke aanwinst gaat zijn voor ons achttal!’   Na een misser in de opening – door nog wat te weinig theoretische kennis, zie verderop bij highlights – zag Matthijs toch kans om in een zeer riskante stelling overeind te blijven. Het werd allemaal buitengewoon ingewikkeld en ik stond met verbazing aan te zien hoe beide spelers zich een weg baanden door een oerwoud van mogelijkheden. Uiteindelijk bleek Wim van der Noort de langste adem te hebben. Die had duidelijk zijn openings-voordeel bij zet 12 verspeeld, en daarna tot zet 19 alle zeilen bij moeten zetten om tegen Matthijs overeind te blijven.  Toen maakte Matthijs één ernstige fout en daarna was hij kansloos. (zie verderop) Ik denk zomaar  dat Van der Noort met zijn 1228 niet lang geleden na bijv. pensionering weer opnieuw is gaan schaken, maar al eerder veel ervaring met het spelletje opdeed. In ieder geval speelde hij daarna in 14 zetten zeer routineus naar de overwinning.

  2S7A4452WEB

Herman (wit) speelde als gewoonlijk de opening weer uitstekend.Hij profiteerde daarbij prima van wat minder slim spel van zijn tegenstander in die fase. Herman houdt zijn voordeel ook tamelijk goed vast tot zet 20. Daarna wordt het wat minder. Omdat ook de tegenstander nu wat minder konsekwent opereert, blijven er kansen voor wit opduiken.  Maar bij zet 26 gaat het mis voor ons. Misschien dat ook de klok Herman begint te verontrusten. Gelukkig mist zwart nog even een deastreus mataanvalletje, maar ook zijn aanpak werkt wel! (Afgezien van een zwart blundertje op zet 28, waarvan door Herman niet geprofiteerd)  Van de schrik verrommelt  Herman een stuk, en heeft daarna niks meer in te brengen. Ik blijf van mening dat ook Herman aanleg heeft voor het spel, maar helaas vaak veelal later op de avond door  vermoeidheid (?) nog fouten maakt die hem de overwinning kosten. Ik weet uit ervaring dat dat helaas een handicap is voor de wat oudere schaker. Gelukkig is Herman nog niet zo heel erg oud, dus moed houden. Het wordt vast nog wel beter!

Voor wat details zie verderop.

  2S7A4448WEB

Ab speelde de opening tamelijk gedegen. Tegen zijn gewoonte in ging hij dit keer niet over tot gewaagdere aanvalspogingen, die hem af en toe nog succes opleveren ook. Misschien was hij daar vanavond te serieus voor, of misschien kreeg hij gewoon de kans niet. Want zijn tegenstander speelde ook erg rustig, ruilde veel af en kreeg een kleine strategisch voordeel.  Zijn twee verbonden pionnen op de damevleugel leken wat sterker dan de twee isolani die  Ab daar opliep en moest zien te verdedigen. Maar de schade viel mee. Het werd een situatie die voor alle schakers van Aris de Heer te moeilijk zou zijn geweest. Ook Anton Karhof had al gauw door dat voor winst in deze stelling minstens een Carlsen achter het bord zou moeten zitten. Dus was hij tevreden met remise.

Zo verloor Aris de Heer al weer van die Zaankanters! Ook nu met minimaal verschil  (1.5-2.5) , maar eigenlijk ook dit keer tamelijk kansloos. Maar ook nu weer, heel leerzaam.

Elite:

  2S7A4447WEB

En de rest? Ik kreeg opdracht van onze  al vroeg lichtelijk verheugde wedstrijdleider een foto van hen te maken.

Hij vond dat ik daar ‘élite’ boven moest zetten.  Hoe zij zonder klok, zonder ranglijst, zonder wedstrijdspanning  gewoon lekker mochten fröbelen op het schaakbord. Terwijl ons viertal zich in de zenuwen zat te werken. Ik vind eigenlijk dat boven die vier vanavond een bordje moest met : ELITE.

 

Highlights:

Thieme Braat- Martin Zwaneveld

 4tMartin1

Wit kan hier het beste 42. b7 spelen!  Waarna 42. …. La7 de Toren verjaagt. Dus 43. Td8  en daarna pion op b7 valt  ( gedwongen, want na 44. Tb6 volgt 45. Td7 en wit staat beter) .  Maar dan  wordt het na 44. Txd6 remise  (gelijk materiaal en ongelijke lopers) .  Maar waarschijnlijk door tijdnood raakt wit nu de logica die hij tot  nog toe onophoudelijk in zijn spel demonstreerde kwijt!  Hij speelt 42. Tb7? Na 42. ….  Kg6! heeft zwart dan toch wel iets. Maar winst zal er nog wel niet inzitten. Doch als wit enige zetten later die pion op b6 gewoon weg geeft, dan wordt het misschien wel toch nog na een zwaar eindspel toch heel misschien toch nog een beetje mogelijk. Maar of wij zoiets kunnen?

Maar echt verloren is wit pas na zijn  slechte 46^e (!!)  zet als hij de zwarte toren + zwarte loper toestaat om samen zijn koningsstelling binnen te dringen. Ik heb wel eens geleerd dat ongelijke lopers een enkele keer toch een voordeel kunnen zijn, namelijk als je loper kan deelnemen aan een aanval. Dat is m.i. hier het geval.

Wim van der Noort- Matthijs Groot

Na 1. e4 e5 2. Pf3 Pc6  3. Lc4 Pf6 4. Pg5 !? Hier nog niet echt gevaarlijk!

  4tMatthijs1

Hier is maar één zet mogelijk  4. … d5 !  En dat vindt (of weet) Matthijs! Verdienstelijk! Maar na 5. exd5 mag je in geen geval terugslaan met 5. … Pxd5 ? En dat vond (en wist) Matthijs even niet. De beste voortzetting is vreemd genoeg 5. …. Pa5! Al meer dan een eeuw bekend! Wat wit ook speelt, zwart heeft geen problemen meer. Het meest komt voor 6. Lb5+ c6  7.  dxc6 bxc6  en daarna moet de loper terug, en binnenkort wordt ook het paard op g5 met h6 verjaagd. En wellicht ook weer van f3 door e4!  Gebleken is dat zwart voldoende compensatie heeft voor die pion!

Omdat Matthijs wèl slaat met 5. … Pxd5 ? raakt hij in de problemen.  6. Pxf7! (6. d4 wellicht nog iets sterker) Kxf7 7. Df3! +   (wit weet dit kennelijk wel allemaal!)  en dan verzeilt de zwarte koning noodgedwongen midden op het bord 7. … Ke6 (om Pd5 te dekken) . Dit is geen lolletje!

  4tMatthijs2

Alleen nog (een beetje) speelbaar als je over ijzeren zenuwen beschikt. En die blijkt Matthijs te bezitten. Hij redt het, speelt heel vernuftig, staat op een gegeven moment (na zet 15) zelfs  zelfs iets beter. Wit dreigt dan toch te weinig compensatie te kunnen handhaven voor zijn paardoffer op zet 6!  Maar bij zet 19. gaat het toch nog voor de onzen mis:

  4tMatthijs3

19. …. Pxc3? (zwart moet hier eerst de Loper aan de penning onttrekken met 19. ….  Lc5 schaak! En daarna 20. …  Pxc3 spelen. Dan verliest hij geen stuk. Na 21.  Lxc3 zoekt de  zwarte koning gewoon een vluchtveld.

Nu verliest zwart na 20. Lxc3 wel een stuk omdat de loper op d6 gepend staat. Hierna doet  Matthijs nog zijn best, maar geen echte kans meer. Hij rommelt nog 16 zetten door, en gaat dan mat.

Herman Zwaneveld- Albert Oole     Na zet 19. 

  4tHerman1

Waarom is dit een goede stelling voor wit?  Wit staat een pion voor, en wit bezit het loperpaar . Hij heeft wel een kleine achterstand in ontwikkeling. Dus hij moet nu streven naar rochade en  opspelen van de d-pion om de dameloper aan de gang te krijgen.

 4tHerman2

Na zet 25. Waarom staat wit nog steeds beter, hoewel hij zijn pluspion kwijt is? Omdat wit bijv. de dames kan ruilen en de lopers, en na Kd2 toch weer een pion wint, en zwart bovendien ook nog een geïsoleerde randpion en een dito f-pion  overhoudt.  Het is wel een berucht toreneindspel, dus of eenvoudige schaakkabouters als wij zoiets kunnen winnen?  Maar verliezen, nee!

Maar helaas, nu gaat het mis.  26. Dg6?

  4tHerman3

Zwart mist nu gelukkig een mat in maximaal drie zetten, tenzij hij zijn dame offert, dan duurt het iets langer.  26. … De5+  27. Kf1 De2+  28. Kg1 De1 mat

Zwart ziet het niet en speelt 26. … Tae8+  Er waren nog drie andere, nog sterkere zetten. Dus we kunnen wel vaststellen dat zwart het zichzelf te moeilijk maakt. Neemt niet weg dat hij nog steeds beter staat, en genoeg beter om Herman in de war te krijgen. Die geeft nu spoedig onnodig een stuk weg. Jammer. Bijna net zo goed geschaakt als de vorige ronde. Helaas!

Ab Hauer- Anton Karhof

Ab speelt na 1. e4 c5  2. c4?   Een zet die mij zeer tegen de borst stuit. Euwe leerde ooit dat het veld d4 nu zwakker is dan het veld d5. Ik geloof dat ze daar later wel weer wat van zijn teruggekomen. Maar toch …   En Karhof pakte het degelijk aan, met het fianchetto van de koningsloper.

  4tAb1

Zo,  d4 zit er dus voorlopig niet in.

Wie schetst mijn  verbazing toen ik zag dat Carlsen in zijn 3^e, beslissende matchpartij tegen Caruana deze week aldus opende: 1. e4 c5 2. Pf3 e6 3. c4. Waarmee maar weer is aangetoond hoeveel onstuitbaar talent erachter het eigenwijze spel van Ab schuilgaat. Alleen Carlsen kon  nog wel  na 3. Pc6 nog gauw 4. d4   spelen. Dat scheelt een stuk!  Maar toch ….

Ab kreeg de hele partij geen kans om er  iets lolligs van te maken, en zijn ‘eindspel’ (zoiets) ziet er niet supervrolijk uit.

4tAb2

Wit heeft twee geïsoleerde pionnen en druk te verduren van beter opgestelde zware stukken. Maar ga er maar aan zitten! Na zes zetten gaf Karhof toe dat het hèm in ieder geval toch niet ging lukken.

4tAb3

Ab was er zichtbaar blij mee. En terecht.

Dat was het dan weer!

 

26-11-2018 Aris de Heer v  –  Z.S.C. Saende v 1½ – 2½ 1 7826654  Martin Zwaneveld  1654  –  8308025  Tieme Braat  1137 1-0 2 8749169  Ab Hauer    –  6160847  Anton Karhof  1447 ½-½ 3 7982645  Matthijs Groot    –  8671003  Wim van der Noort  1226 0-1 4 8795226  Herman Zwaneveld    –  8469758  Albert Oole  839 0-1

Eindcorrectie moet nog plaatsvinden.

 

"Vuurdoop van een 4-tal: Herman scoort als onze eigen Virgil van Dijk in laatste seconde"    (Jos  Lohmann)

Vuurdoop van ons viertal  20-11-2018,  in Westwoud, doet denken aan het Nederlands voetbalteam tegen Duitsland: Inderdaad 2-2 door in de laatste minuut de achterstand weg te werken.  Op een donkere dinsdagavond zochten vier Aris de Heer schakers hun weg naar het dorpshuis in Westwoud om tegen Revanche/Degoschalm te spelen. Op het eerste bord Gerrit van Dok als ervaren zeevader van de overige drie die voor het eerst in lange tijd een externe wedstrijd meemaakten.

Op bord 2 Peter van Putten; bord 3 Matthijs Groot en bord 4 Herman Zwaneveld

  

We speelden in een zaaltje van een knus dorpscafé met een ouderwetse kan koffie en emaille borden aan de wand

met opwekkende teksten die hulp boden als de spanning te hoog opliep.

Binnenkort komt een uitgebreider wedstrijdverslag, als ik er achter ben hoe  je schaakdiagrammen kunt maken voor in het verslag.
Behandeld worden dan hoe Peter een fraaie stelling opbouwde maar te aardig bleek om een moord te plegen, hoe Gerrit achtereenvolgens zijn ledematen werden afgehakt maar toch bleef doorvechten,

hoe Matthijs de stelling van Johan Cruijfff bewees dat je moet schieten om een doelpunt te kunnen maken.

Post Scriptum van Martin:    Vrij solide gespeeld, met name het rekenwerk voor zet xc6 is leuk voor dit niveau. Zwart stond beter maar maakt een dodelijke blunder waar wit goed van profiteert. Gefeliciteerd Matthijs

en hoe Herman uiterlijk onbewogen zijn tegenstander onverzettelijk belaagde en zo intimideerde dat deze de kluts verloor.

Post Scriptum van Martin:  Zwart komt onnodig in een betere stelling tot een pion achter. Het gekozen plan met de pionnen storm is wel wat vreemd omdat torens verdubbelen op de d lijn na 17. Lf5 toch beter lijkt.   Echter is het wel effectief.   Maar dit is de eerste keer dat ik mijn vader in het late middenspel een duidelijke koningsaanval goed zie doorzetten die in meerdere varianten winnend is. Chappau!

34.Te1 fxe1D+ [34…fxg2+ 35.Kxg2 fxe1D]  35.Kxe1  en wit geeft op.

 

 

 

 

16 oktober was het weer zo ver. Weer tijd voor een gezellig uitstapje van de kleine Aris de Heer- familie. Dat doen we af en toe om de verbroedering van de clubleden te bevorderen.

Het moest eigenlijk een tegenbezoek aan de Alkmaarse ‘kaasboeren’ worden. In maart dit jaar kwamen de Waagmeesters de Beemster kaasmakers op hun eigen terrein keuren. Maar ja dat was hun 8^e (achtste!!) selectie, met al wat bejaarde keurmeesters, en die proef doorstonden we moeiteloos. Maar nu zou het wel veel minder soepel gaan verlopen. Nu speelden zij voor eigen publiek , en hadden ze hun 2^e (tweede!) NHSB-selectie  opgeroepen. Dat scheelt nogal wat. Ik denk dat wij Beemsterlingen allemaal bevreesd waren voor een genadeloze  beoordeling van ons produkt en verlies van ons keurmerk.

U als trouwe lezer weet dat ik in mijn verslagen van de externe wedstrijden altijd probeer één thema voor mijn beeldspraak aan te houden. Ik doe dat nu al een jaar of tien, en dat gaat mezelf intussen af en toe een beetje tegenstaan, en bovendien krijg ik met een ernstig tekort aan nog ongebruikte thema’s te kampen. Binnenkort zal ik daar dus wel mee gaan stoppen en me weer als een normale, dus niet geestelijk gestoorde, verslaggever  gaan gedragen.

Nu nog niet.  Want Jos had nog een suggestie. Jos adviseerde voor ons gezellige clubuitstapje  dit keer eens een bezoek aan de Efteling. Dat zou wel een leuke ervaring kunnen worden. Daar ben ik heel heel lang geleden voor het laatst geweest met mijn jonge kinderen. Vandaagdedag zou het niet meer in me opkomen daar in mijn eentje (of tweetje) heen te gaan. Lange rijen wachtenden, gillende kinderen, patatstank, enz. Bah! Maar ach, zo samen, met zijn achten van Aris de Heer! Misschien wel eens gezellig. Misschien dat ook ons geloof in sprookjes, door vele jaren barre werkelijkheid flink gesleten, aldus weer wat gerestaureerd zou kunnen worden.

Nou, dat gebeurde. Maar pas helemaal aan het eind van ons uitstapje.

Enige angstige opwinding ging al door me heen toen we de speelzaal van Het Gulden Vlies betraden. Als bij een kind dat aan de hand van vader Paul het terrein van een sprookjespark betreedt. En de angstigheid werd nog erger toen we er een half uurtje oriënterend hadden rondgekeken. 

Foto's groter of beter? Klik erop!

2S7A4273WEB

Vader Paul liep met Gerritje al vrij snel het ‘Spookslot’ binnen. Paul zat daar al gauw met een abominabele pionnenstelling die in het eindspel als kansloos moest worden beschouwd.

DiaPaul1

en Gerrit met een benauwde stelling tegenover een actieve tegenstander, en dientengevolge met een pion minder.

  DiaGerrit1

Hoofdschuddend zag ik aan hoe Jos alweer interesse bleek te hebben voor de attractie ‘Fata Morgana’. In het verslag op de website van de Waagtoren wordt zijn aanpak niet al te vriendelijk gekenschetst  met :  ‘bizar spel’ . Ach wij zijn er intussen aan gewend dat Jos in de opening luchtspiegelingen opzoekt. In ons clubje kan dat misschien nog wel, maar tegen een Willem Meyles!?

  2S7A4276WEB

Ron liep ook al gauw mopperend rond. Was niet echt tevreden over zijn eerste zetten. Ron voelde zich als een volwassene in de ‘Oude Tufferbaan’. Die wist nu al zeker dat zijn klassieke model voorlopig met weinig tempo zou gaan voorttuffen.

En bij Martin zou het misschien nog langzamer gaan. Meer als in het ‘Kinderspoor’ . Daar ontwikkelde zich namelijkeen Gesloten Siciliaan, waar je als zwartspeler ook niet zo vrolijk van wordt omdat dat ook als je het goed aanpakt meestal veel geduld gaat vergen.

Ik vreesde nu al het ergste. Ging dit een voorstelling worden uit het ‘Sprookjesbos’? Van de wolf uit Alkmaar die minstens zeven geitjes ging opeten.  Gelukkig zag ik ook nog wel enkele leuke dingen gebeuren. Bert leek in een Geweigerd Damegambiet met rustig spel een prettige stelling te verwerven. Ik zag eigenlijk wel voor hem een rustige ‘Droomvlucht’ in het verschiet. Met elfjes en vriendelijke trollen aan zijn zijde . Voor deze attractie wordt ter plekke reclame gemaakt met “Je dromen kunnen werkelijkheid worden”.  Ik verwachtte dat dit hier wel zou kunnen gaan gebeuren.

DiaBert1

Het betrof in dit geval een droom over een zich langzaam af te tekenen koningsaanvalletje. Met twee mooie lopers, meer invloed in het centrum, tegen een zwarte stelling met weliswaar ook het loperpaar, maar één ervan maakte voorlopig een wat zielige opgesloten indruk.

2S7A4280WEB

Het leukst was al snel wat Bert2 (Kaizer)  ervan maakte. Het begon heel rustig met een Caro Kann. U weet wel die opening waarvan Jan Hein Donner vond dat die wegens lafheid verboden zou moeten worden. Toegegeven,  Bouma deed daar wat aan door niet uit de allerbekendste varianten te kiezen, en wel wat actie te zoeken middels zijn Dame naar a5. En toen nam Bert2 doodgemoedereerd een ticket voor de ‘Python’. Totaal geen last van hoogtevrees, niet benauwd voor dubbele loopings. En het werd voor uw toeschouwer, die zelf niet durfde, leuk om te zien.  Zelfs op vaste bodem voelde die af en toe zijn maag draaien, maar kon niet nalaten naar dit gebeuren te blijven kijken omdat het verschrikkelijk spannend werd. Ging onze Krooninvaller het hier even helemaal maken?

  DiaBert2-1

Ook leuk was om te zien hoe het Frank verging. Die ging eindelijk weer eens voor de Grand Prix in zijn Siciliaan.  Als de tegenstander op de hoogte is, wordt het meestal niet zo eng als het er voor beginners even uitziet. En deze tegenstander was wel op de hoogte. Maar nam toch  ineens een enorm risico bij zet 9.

DiaFrank1

9. …. Dxf4? 10. Pfg5 ! Natuurlijk! Heeft wit niet verder gekeken dan zijn neus lang is? Sprookje van Pinokkio?  10. …. De5 11. Pxf7!

Frank was niet te beroerd om de invitatie voor een tochtje in één van de vele griezelige achtbanen te accepteren. Hij koos voor ‘Joris en de Draak’. In de rol van Joris dus. Het werd een tocht met langzaam peilloos omhoog met aldaar schitterend uitzicht, en dan weer oerend hard omlaag de diepte in, met veel verbijsterend bochtenwerk. 

Toen Jos na een zet of vijftien het Fata Morgana verliet en bij me kwam informeren wat ik van de stand vond en ik zei dat ik dacht dat hij gewonnen stond, bleek ik hem verkeerd begrepen te hebben. Hij wilde de stand van ons hele team weten. O jee, dacht ik, die is van plan weer zijn hobby te gaan botvieren. De voor mij onbegrijpelijke hobby om in betere stelling remise aan te bieden.  Ik zei dat over de vooruitzichten voor ons team nog niets te zeggen was, maar dat ik niet erg optimistisch was. Het hielp niet. Hij bood toch remise aan. Gelukkig liet Willem Meyles zien wat ik een flink aantal jaren geleden ook al met hem beleefd had.  Dat is een vechter! Die heeft daar dan helemaal geen zin in. Tegen mij nam hij het destijds aan het eind van de avond aan na heel lang nadenken, omdat het echt niet anders kon, maar tegen Jos wees hij het af. Twee keer zelfs. Wat ik ook absoluut niet begreep. Maar achteraf gezien:  voor ons gelukkig maar!

Het werd voor mij daarna een lange avond met bijna overal lang wachten. Niet erg om in de rij voor de attractie te staan als je weet dat het daarna erg leuk wordt. Maar dat wist ik nu nog helemaal niet.

Bert dook het eerste op uit zijn attractie. Voor Bert was namelijk de Droomvlucht niet helemaal gelukt. Zijn aanvalsdroom ging geen werkelijkheid worden. Halverwege had hij dat wel door, stapte uit,  en zocht voortijdig de uitgang.

(Ron:  Bert speelde goed, maar accepteerde remise in een betere stand, ook gezien het verloop op de andere borden. Hij had toen al gezien dat ik moest winnen (wat een vertrouwen, maar waar is zijn killersmentaliteit?))

    DiaBert2

Hoezo ‘verloop op de andere borden’? Die borden boden toen nog niet een erg vreugdevolle aanblik. De meesten van ons trokken nog sippe gezichten naar me als ik langs kwam. Het leken net kinderen die van al dat sprookjesspektakel helemaal niet blij werden, maar vooral een beetje bang.

Behalve het bordje van Jos. Die was er noodgedwongen dan maar eens echt goed voor gaan zitten (dan maar geen remise,moet je het zelf maar weten) , en speelde verder een heel konsekwent sterk partijtje. Willem verzon veel, bleef inderdaad inventief en steeds een beetje gevaarlijk, maar Jos wist intussen eindelijk zeker dat hij nu op weg was naar een echte oase en niet naar een luchtspiegeling.

  DiaJos1

Na 17 a3? volgde gewoon Lxg2 Zwart staat op winst!

Ron: ‘Jos vond ik een zeer fraaie partij spelen (11. …Lc5!!!! Briljante vondst) maar hij moet in betere stelling en zeker met pion meer geen remise aanbieden.’   

Zo, nu hoor je het eens van een ander!

En Paul bleek verrassend bestand tegen de griezeligheden van het Spookslot. Aan het eind van de rit bleek zijn goed spelende tegenstander er wel ineens zo bibberig van te zijn geworden dat hij de niet al te lastige goede zetten van een echt gewonnen eindspel niet kon vinden. Verbazingwekkende winst van Paul.  Moeten we nu concluderen: ‘onverdiend’? Misschien. Maar zo kalm blijven in zo’n stelling tegen een sterkere tegenstander, dat is toch ook een verdienste. Helaas schrijft Paul altijd al onleesbaar, en aan het eind helaas zijn tegenstander in tijdnood ook, en ik kreeg dus het laatste deel van hun partij niet meer op mijn computer. Geen diagrammen dus mogelijk. Jammer, want Paul’s serieuze behandeling was mooi geweest om aan de wat minder studieuze schakers van ons clubje wat valkuilen en mogelijkheden van een pionneneindspel te laten zien. En dan zou hij niet meer hoeven te mopperen dat zijn briljante spel op de site altijd wordt overgeslagen.

Daarna begon weer een periode van lang nerveus wachten. Het zou toch niet gebeuren dat wij deze avond tot een goed of redelijk einde zouden gaan brengen. Frank leek totaal gewonnen te staan.  

 DiaFrank2

18 Dxg4?  Ja die witte dame zou  wel handig geweest zijn om het klusje af te maken. Frank zal wel dames ruilen omdat hij door de complexititeit van de stelling veel tijd is kwijt geraakt en het nu wat overzichtelijker wil laten worden, maar raakt zo toch veel voordeel kwijt.  (18.Df1!+– zou ijzersterk geweest zijn!   bijv.  Le5 19.Pxe5 Pxe5 20.Lf4!  Kxd6 21.d4!)

Frank: “Spannend, maar vol fouten. Had het mezelf veel makkelijker kunnen en moeten maken.” 

  2S7A4283WEB

Want ineens kantelde het beeld daar. 

  DiaFrank3

26. … Te2!!  27. Kg1 Txb2

Ik keek ernaar, en dacht  : ‘Zie je wel, dit is het begin van het einde’.  Want niet alleen bij Frank, maar ook bij Bert2 was het beeld aan het kantelen.  Dit wordt het eind van het sprookje, dacht ik. ‘Licht uit. En lekker slapen!’

Als naar het zich nu liet aanzien Frank, Gerrit en Bert2 gingen verliezen en Martin naar het zich liet aanzien remise maakte en Ron misschien toch niet kan winnen in die taaie stelling tegen die taaie tegenstander  wordt dit sprookje geen waarheid. Dan verliezen we ook de 2^e ronde van NHSB 2B.   Nu ja, geen schande, deze jongens zijn gewoon te sterk voor ons. Gemiddeld kleine 100 punten Elo sterker Ja, jammer dan. Volgende keer beter.

En dan, heel laat op de avond gebeuren er ineens toch wonderen.

Gerrit staat al heel lang zeer verloren, maar blijkt in de tijdnoodfase veel beter te kunnen vluggeren. Net als Paul blijkt hij beter tegen de griezeligheden van het Spookslot opgewassen. Ik sta er stomverbaasd naar te kijken.  Ik zie ineens weer andere onvermoede kwaliteiten van ons Gerritje. Zo snel en waakzaam als hij – wel met wat bereidwillige medewerking van zijn tegenstander- het beroerde eindspel omtovert in een winststelling, en daarna de wanhopige slimmigheidjes van zijn tegenstander doorziet en neutraliseert. En dan wint! Ongelofelijk. Ook hier:  Onverdiend? Misschien.  Maar toch. Wat een doorzettingsvermogen!

Bij Frank gebeuren dan ineens ook heel vreemde dingen. Die was in zijn achtbaan na een schitterend hoog uitzicht op winst, aan een razendsnelle val begonnen. De  tegenstander wurmde zich dus knap – met wat sportieve medewerking van Frank- uit zijn inmiddels al een halve avond lang heel machteloze en kansloze situatie. En daarna zit het voor Frank ineens allemaal tegen. Dat heb je vaak als je aanval vast loopt. Dan staan je stukken ineens minder goed. En wit staat  dus rond  zet 30 zelfs ineens verloren. Ook nog in forse tijdnood, zijn tegenstander niet echt.  Ik wilde er niet eens verder naar kijken. Ik kon het niet meer aanzien.  Wat een tragedie. Zag dus niet hoe de Waagtorense keurmeester op zijn beurt zijn winst vergooide en Frank aan zijn laatste scherpe bocht begon. Om tenslotte met hartkloppingen, duizelig, maar heel tevreden bij het eindstation te arriveren. Joris had nota bene toch de Draak verslagen.

DiaFrank4

Bewonder het wonder. Zwart staat  2 pionnen voor, er staan ongelijke lopers op het bord. En toch wint wit!   34. Lg5+ !  Ke8  35. d7+ zwart geeft op.

Dat het bij Bert2 nu toch nog minder plezierig uitpakt is voor de eindstand niet belangrijk meer.  Beetje onredelijk wat Bert overkomt. Wat viel hij prachtig aan. Wat was hij wakker gebleven de hele avond! Toegegeven : zijn tegenstander stond lang beroerd maar was absoluut niet van zins om het Bert2 gemakkelijk te maken en verzon steeds weer nieuwe gevaarlijke listen en noodsprongen. Maar Bert2 zag heel lang aldoor alles, en bleef maar geduldig en vernuftig duwen en loeren in de richting van de weinig comfortabel opgestelde zwarte koning. En staat tenslotte echt op winst. Bij zet 34.

  DiaBert2-2

Met bijv. 34. c6 ! 

Maar dat doet hij niet. Hij offert hij ten onrechte een stuk (of gewoon blundertje?),  34. Lxh6?? , en dan is zwart ineens  uit de problemen.  Die creëert dan ineens wat mogelijkheden voor zichzelf, en dan is helaas onze held (hij gaf lang de anderen het goede voorbeeld) te vermoeid van een hele avond loopings en kurkentrekkers in de Python , of te teleurgesteld,  om steeds de goede antwoorden te vinden waarmee in ieder geval toch nog een verdiende remise mogelijk was geweest. Ja, dan verliest zelfs de Kaizer zijn recht.  Hij staat na een ernstige fout bij zet 41. ineens op verlies. Het lukt hem niet meer om aan die situatie iets te veranderen. Jammer. Maar we kunnen niet op alle borden mazzel of rechtvaardigheid ondervinden.

Bij Martin zit er al de hele avond voor beide partijen weinig schot in. Want ze spelen beiden langzaam en voorzichtig. Alleen hun klok maakt enorme vorderingen. Mede daarom, denk ik,  besluiten ze bij zet 21. tot remise. Eigenlijk net op het moment dat Martin wat voordeel heeft gekregen. Hij zou nu eindelijk nog uit het Kinderspoor kunnen stappen en in de tijdnood de wildwaterbaan Piranja kunnen proberen.

  DiaMartin2

21. … dxc3! 22. Lf3  Lc5+ 23. Kh2 b5  24. axb5 axb5  25. Pe5 cxb2! 26. Tb1  Lb4!

Maar voor onze miraculeuze eindstand maakt het niks meer uit, en de klokken dreigen, en het is tegen twaalven. Het wordt hoog tijd voor Doornroosje. Vinden ze allebei.

En Ron wint tenslotte. Wat heeft die een sterke partij gespeeld vanavond. Hij is zelf maar ten dele tevreden. Maar dat zijn we van hem gewend. Anderen en ik zijn imiddels van mening dat zijn aandeel eigenlijk de enige echte evenwichtige schaakpartij van ons team was vanavond, en een van de zeer weinige echt verdiende overwinningen.

  DiaRon1

Ron:    “Even later Lxe4 verdient een uitroepteken, zijn enige sterke stuk moet weg, waarna mijn paard op e5 onaantastbaar is geworden. “

 20.Lxe4! dxe4 21.exf4 Txf4 22.0–0 Dd8 23.Dc1 Tf8 24.De3 Dd5 25.Ta1!

“Vervolgens is Ta1 weer erg sterk (niet Te1 om een pionnetje te winnen, terwijl je een heel sterke aanval kunt gaan opzetten en hij een kreupele loper blijft houden, daar heb ik ook 20 minuten over nagedacht).”

De eind-situatie :

  DiaRon2

Ron: ‘Ik bleef noteren met minder dan 5 minuten omdat mijn tegenstander nog maar 20 seconden had en ik het beslist moest gaan winnen (alleen even zeker checken dat hij geen eeuwig schaak had).’

38. …  Dd6+ 39. Kh1 Da3 40. c8D en tja hier kan zwart dus wel stoppen. Ron kan heel erg tevreden zijn.

Nawoord:

Ik las het verslag van zijn tegenstander op de site van de Waagtoren. Daarin vielen me een paar dingen op, en dat kan ik niet voor me houden. Wellicht gaat mijn loslippigheid me weer problemen opleveren. Maar ja, dat moet dan maar.

Ik probeer altijd in mijn verslagen te voorkomen dat de prestatie van tegen ons winnende tegenstanders wordt gekleineerd.  Natuurlijk hadden wij in deze wedstrijd heel veel geluk. Maar het valt op dat er in hun verslag werkelijk niet één prijzende opmerking richting het kleine dappere clubje Aris de Heer voorkomt. Integendeel de winst van de tegenstander van de verslagschrijver zelf werd volgens hem ontsierd door ‘psychologische oorlogvoering(?) ’   Nee, ik ken Ron inmiddels beter. Zijn gewoonte is af en toe iets aardigs te zeggen tegen zijn tegenstander. Dat is hoogstens zijn manier om de spanning die hij zelf erg voelt wat te neutraliseren.  Niet onsympathiek , vind ik. Minder sympathiek vind ik het om je eigen nederlaag alleen te verklaren door je eigen slecht spel en met geen woord te spreken over de kwaliteit van de zetten van je tegenstander. En ook daarnaast ook nog even als kleine verontschuldiging voor je nederlaag aan te voeren dat er in je tijdnood een storende flits was van een kamera.  (Sorry, sorry. Ging per ongeluk. Ik schrok me ook dood. Sorry. Maar die kamera is er wel voor een goed doel. Een aardig verslag mogelijk te maken. Heel vervelend, maar ja, gelukkig zitten we hier niet in de zaal met grootmeesters en broodschakers. Allemaal gewoon bevlogen liefhebbers.)  En daarnaast klagen over een onreglementair op het bord zetten van een dame na promotie door een ander dan de schaker zelf. Hoe lollig is het schaken dan nog als we zo het reglement nodig hebben om zulke kleinigheden aan te kaarten. Want misschien had hij er even bij kunnen vermelden dat hij op het moment dat die ongelukjes gebeurden al totaal verloren stond. En dat daarnaast ook nog zijn eigen tijdnood desastreus was. En Ron nog tijd genoeg had. Genoeg om nog zelf tien dames neer te zetten en om als dat dan nodig zou zijn geweest zelfs op tijd nog te winnen. Wat niet hoefde, want zijn winst was toch al, met een dame meer (!), onontkoombaar. Dat zagen zelfs alle simpele liefhebbers die er omheen stonden.

Het onaardigst vind ik tegen de achtergrond van bovengenoemd gebrek aan zelfs maar een greintje uitgesproken respect voor de prestatie van de tegenstanders een met instemming geciteerde mededeling  “Op dit niveau maak je dit soort ongein mee!” Dankuwelalstublieft! Dat kan er dan ook nog wel bij. Dus Aris de Heer speelde tegen een team van een veel hoger niveau dan zijn armzalige eigen niveau. Gezien het sportieve gehalte van dit verslag op de Waagtoren-site hoop ik maar dat wij nog heel lang ver onder dat  prachtige hoge Waagtoren N2- niveau mogen blijven zitten, op ons eigen simpele niveautje  .

Tot slot:

Het was een latertje geworden. Maar boeiend. We bleven rondhangen tot tegen de sluitingstijd van het park. Zelfs Jos bleef tot eind! Het was de moeite waard geweest. Klein duimpje was de reus te slim af.  Wij kunnen nu zomaar weer in sprookjes geloven.

De uitslag laat inderdaad een zwaar geflatteerde overwinning van AdH zien. Ik vind dat onze tegenstanders vaak eigenlijk sterker waren dan wij. Hoe kan zoiets? Misschien werden we inderdaad onderschat . Maar, zoals Paul het uitdrukte,  verschillende spelers van ons team hadden vanavond een ‘engeltje op hun schouder’ zitten. Wel leuk voor een keertje. In het verleden waren dat wel veel vaker boosaardige duiveltjes.

En op een enkeling na waren onze tegenstanders heel aardige mensen. Dat weet ik o.a. omdat velen (uiteraard) teleurgesteld, maar desondanks zeer vriendelijk en bereidwillig hun notatieformulieren aan me afstonden om me in de gelegenheid te stellen dit verslag te schrijven. Dank u daarvoor zeer hartelijk beleefd! 

Op naar onze volgende ronde. Weer naar een sprookjespark?

eindcorrectie moet nog plaatsvinden.

16-10- 2018	De Waagtoren N2			–	Aris de Heer N1			2 – 6
1	7758014	Alex Albrecht	1870	–	8529532	Ron de Vink	1890	0-1
2	7529522	Willem Meyles	1879	–	7366095	Jos Lohmann	1849	0-1
3	7504310	Leonard Haakman	1833	–	7185981	Bert Kuijer	1816	½-½
4	7824674	Guido Florijn	1851	–	6808131	Paul Verkooijen	1768	0-1
5	7649213	Dick Bouma	1739	–	7316276	Bert Kaizer	1662	1-0
6	7468362	Paul Toepoel	1819	–	7826654	Martin Zwaneveld	1654	½-½
7	7809285	Albert van der Meiden	1790	–	7803114	Frank de Geus	1677	0-1
8	7210137	Arjen Dibbets	1735	–	7268195	Gerrit van Dok	1588	0-1
			1814				1738

 

 

 

Afgelopen maandag was het zover. Het schaakcircus weer begonnen. Mannen uit Haarlem parkeerden hun wagens in Middenbeemster en maakten zich gereed voor de feestelijke voorstelling van ons ouderwetse beestenspul.   Onze spreekstalmeester Paul heette iedereen van harte welkom. Onze artiesten hoopten dat ze het publiek aangenaam zouden kunnen bezighouden. Maar vreesden wel dat deze bezoekers zich niet zomaar gewonnen zouden geven. En we weten allen dat ook ons circus in moeilijke omstandigheden verkeert en dat succes niet vanzelfsprekend is.

Foto's groter of beter, klik erop.

  2S7A4201WEB

Enigszins clownesk was het optreden van Gerrit en tegenstander. In razend tempo wisselden ze hun grappen uit. Ik moest omdat ik  thuis iets belangrijks had laten liggen helaas spoedig even de tent weer verlaten, maar was snel weer terug bij de piste en stelde om 21.05 tot mijn verbazing vast dat het optreden van Gerrit en Emil Aktas al bijna voorbij was. Mij leek die Aktas zelf ook een buitengewoon bekwaam artiest. Ik was onder de indruk van zijn vaardig optreden, en waarschijnlijk Gerrit ook. Die voelde zich misschien na een aantal zetten al onprettig. Hij struikelde al snel languit over de ‘Hollandse’ hindernis  van Aktas,  en kwam tamelijk ongelukkig terecht. Nu denk je dat tot het arsenaal van clowneske grappen behoort, maar nee, hij moest als eerste van ons gezelschap echt geblesseerd terug naar de kleedkamers. Ik was stomverbaasd toen ik later de Elo van Emil Aktas’ zag (1218).  Onbegrijpelijk, want na ook een deeltje van zijn behendige analyses post mortem te hebben mogen bezichtigen, was voor mij duidelijk dat  hij veel sterker is dan zijn Elo aangeeft. Hoe komt zoiets? Raadselachtig.

Vrij kort na deze nederlaag gebeurde er nog een heel ernstig ongeval.   Jos, bij ons toch zeer gewaardeerd als dierentemmer, nooit te beroerd om gevaarlijke risico’s  te nemen, ging daarin dit keer wat te ver, door het eens met de Poolse opening te proberen. Hij moest het opnemen tegen een nogal gevaarlijk beest, die naar Jos’ eigen zeggen bij het ongebruikelijke begin van Jos’ act al direct zijn klauwen uitsloeg en daarmee niet heel veel later onze dompteur zelfs zo gevaarlijk verwondde dat die naar de eerste hulp moest worden afgevoerd. Nu is dat nog geen reden voor heel grote ongerustheid. Dat overkomt dierentemmers wel eens, en daar komen ze vaak wel weer overheen. We hopen het van harte, want waar zou ons circus zo gauw een nieuwe leeuwentemmer vandaan moeten halen.

Een derde misser in ons programma stond ons daarna ook al snel te wachten. Onze bekwame jongleur Paul  bleek nog steeds niet al te vaardig om te kunnen of willen gaan met de Blackmar-Diemer ringen (hoewel ik hem er toch destijds op de site flink op heb willen trainen) en verkoos Franse schotels  (geleend van het cirque de soleil?), maar liet er ook daar al gauw een paar van op de grond kletteren. Zijn gelaatskleur  werd dus al gauw veel roder, en geregeld verstopte hij zijn gezicht in zijn handen van schaamte.

   2S7A4211WEB

Hij had al gauw voor zijn act te weinig ruimte over en moest angstig afwachten wanneer er weer een proef van hem zou mislukken. Het publiek begon te morren. En het witte paard tegenover hem ging bekwaam over tot de aanval en schopte hem daarna nogal hardhoevig de piste uit.

Toen stond het 0-3, een akelige start voor ons provinciaal gezelschapje.  Maar gelukkig waren er een paar artiesten over die de show nog een beetje kleur zouden kunnen gaan geven.

Daar waren alleerst die twee die we van circussen in grotere steden hadden kunnen inhuren om ons gezelschap aan te vullen en wat meer kwaliteit te bezorgen.  En dat deden ze inderdaad.

Bert Kaizer speelde zeer geconcentreerd en zag alles. Hij reed een heel spannende dressuurproef en hield de leidsels stevig in handen. Ik zat in het publiek en bewonderde de kapriolen met zijn paard via het sterke veld e5 ademloos. Ik was er eigenlijk van overtuigd dat hij ging winnen. Moest helaas om 23.30 pm weg en zag later dat het niet gelukt was. Even dreigde hij zelfs toch nog van zijn paard te vallen, maar hij bleef knap een beetje overeind, en het publiek applaudisseerde tenslotte dankbaar. Toch remise. We hopen dat hij nog vaak de dressuurproef in ons programma zal komen verzorgen. Wat is tenslotte een circus zonder die prachtige paarden!

Goochelaar Koen van Lankveld deed wat van hem verwacht werd. Hij goochelde Schots met een aantal onnavolgbare trucs bij de tegenstander het smakelijkste van diens bord, en stond absoluut veel beter na het verdwijnen van zijn eigen dame en onnavolgbaar daarvoor in de plaats toveren van twee vijandelijke torens! Maar jammer jammer, hij had wel heel veel tijd nodig voor het slot. Hij had derhalve waarschijnlijk te weinig mogelijkheid  meer om de grote finale trucs in zijn prachtige act in te passen, door tijdnood. Nou ja, jammer jammer, het zou in ieder geval wel remise blijven, dachten we. Heel vervelend voor hem dat van Soest zelf ook een magiër bleek, uiteindelijk van de tijdnood gebruik maakte, en hem tenslotte zelf toch nog weggoochelde. Koen had echt een groot applaus verdiend. En ook voor Koen geldt: graag zien we hem volgende keer weer zijn adembenemende handigheid vertonen.

 

  2S7A4207WEB 

Dan was de beurt aan Frank. Die dirigeerde vaardig het orkest op de achtergrond. Hij liet wit de Siciliaanse melodie spelen en deed dat met grote vaardigheid. Ron schreef me dat Frank het prima deed, maar toch nog maar eens met Bert moet overleggen omdat die dit type ouvertures nog beter kent. Dat lijkt me overbodig. De grote concertmeester Komodo vertelde me na afloop dat er echt nergens ook maar iets mis was geweest met de opvattingen van Frank. Maar ja zijn publiek was helaas te veel verwend om het met zwart echt te kunnen overrompelen. Maar het was wel een heel deskundige en gezellige achtergrond-muziek. Ook remise.

Resteren de mooist acts uit ons programmaboekje. Als daar waren: onze trapezewerker Martin en onze messenwerper Ron.

Ik vind het lastig om vast te stellen wie maandag de ‘act van de avond’ verzorgde. Beiden verdienden een oorverdovend applaus.

Martin trad op in Engels kledij, en ik koester intussen na vele jaren toch eigenlijk het donkere vermoeden dat dat helemaal niet zo’n goede toerusting is voor spannende trapeze-oefeningen. Het belemmert en vertraagt je een beetje in je bewegingen. Voor je het weet mislukt er iets en lig je in het valnet. Niet erg, maar je bedoeling niet. Ook nu was er heel veel geduld nodig om iets van spanning bij het publiek tevoorschijn te krijgen. En dat was de verdienste vanavond van Martin. Vaak zag ik hem in het verleden onderweg ergens misgrijpen en af en toe zelfs naast het net vallen. Maar daar was nu geen sprake van. Het publiek kon rustig op zijn stoel blijven zitten, het was niet sensationeel wat voorgeschoteld werd, maar wel degelijk en heel heel heel geduldig. Tot Martin bij zet 25, toen het publiek zelf wat ongeduldig werd, met een schitterende dubbele salto zijn voorstelling kon bekronen. Groot applaus dus. Ik heb die salto dan ook opgenomen en zal die verderop nog even voor u afdraaien. En toch denk ik vanavond maar weer de topper van ons programma te noemen : de act van onze messenwerper Ron.

  2S7A4205WEB

Ron opende zijn optreden met de  -ons inmiddels overbekende- rustige opening met veel achtergrondvenijn. (Ik heb inmiddels ook van hem te horen gekregen dat ik niet al te gemakkelijk eventueel toekomstig extern publiek zijn openingen moet verklappen in ons programmaboekje, want dat is niet gunstig voor het applaus waar we op hopen.)   Ik zeg dus nu verder maar niks over de details ervan. Wel dat Ron van het begin af aan zijn medewerker heel veel spanning bezorgde.  Heel lang zoefde elk mes vervaarlijk in diens richting, en trof hem steeds net niet, maar het was wel iedere keer adembenemend. Volgens Ron had het nog wel iets enger gekund, maar ik vond het de hele avond sensationeel en eng genoeg. Uiteindelijk werd de act bekroond toen onze artiest geblinddoekt de schitterende laatste fatale worp deed. Fataal in de zin van  dat het object het zelf ook niet langer kon aanzien en het opgaf.

Zo werd het 3-5. Helaas niet het volledige succes dat we gehoopt hadden, maar de recensie kan zeker niet  slecht zijn. Een tamelijk eervol resultaat. We blijven trainen, en reken maar dat ons optreden grandioos zal worden als ook onze directeur volgende keer ook weer meeKuiert.

Enkele highlights van ons nieuwe programma:

Gerrit:

GerritExt1

13.  Lb5?  Pb4! 14. Db2 Pxc3  ( 14. … Lxf6 is nog veel sterker  wegens 15. Ld2  Pxa2  16. Txa2  Lxc3  17. Lxc3  Txa2 !! maar ook Pxc3 is sterk genoeg)

  GerritExt2

15. Dxc3 Lf6!!  Hiermee raakt wit een kwaliteit achter tegen een pion, maar zijn tegenstander weet daar verder wel raad mee.

Jos:

Hoewel hijzelf vond dat zijn tegenstander zijn al te agressieve opening al snel weerlegde, vindt K. dat niet echt. De gewenste ongekende zwarte perspectieven bleven inderdaad uit maar het witte voordeel was toch maar klein, tot zet 22.  Als zwart een verkeerde afruil van stukken kiest gaat het mis.

JosExt1

Na 22. … Pxe5 23. Pxe5  Lxe5 24. Lb4  (waar Jos wrsch. bang voor was) Df6  25. Lxf8 Txf8 heeft zwart misschien bijna voldoende compensatie voor zijn kwaliteit.

Maar het gaat mis na 22. …. Lxe5?  23. Lb3!  Lxh2?  (23. …. Lxb2  24. Lxd5+ !  Kg7  25. Te6 ook erg onprettig voor zwart maar iets minder desastreus)  Dit is een offer dat blijkt niet te werken  24. Pxh2 

  JosExt2

En bovendien de dreigingen worden zwart evengoed te machtig.  24. …. Pe5  25. Dd4  Pc4  26. Lc3 en de matdreiging op g7 zal minstens tot verlies van een stuk leiden. En zwart had er al een geofferd.  Zwart geeft op.

 

Paul:

De lucht was al grijs, maar zeer donkere wolken pakken zich samen na:

PaulExt1

16. … g5?    Een poging om dan maar vooruit te vluchten, terwijl in vredesnaam maar dapper afwachten misschien beter was.

Want na 17. hxg6 ep Pxg6 18. Pxg6  (Lxh6!!! nog sterker) Dxg6  19. Tg3 is het wachten op het dodelijke slotakkoord.

Dat vindt wit door lang te rocheren, zijn andere toren ook te hulp te laten snellen en vervolgens met wel heel veel stukken de laatste gammele restanten van wat ooit een koningsstelling heette onder vuur te nemen:

  PaulExt2

23. Ld1! en zwart geeft op. Straks gaat wellicht die g-toren ook nog naar de h-lijn!   Naar voor Paul, maar wel mooi gedaan door Robin Mandersloot.

Koen:

Het cruciale moment:

  KoenExt1

laatste zet 21. c2-c3!?   Er is nog niet veel aan de hand, ook niet volgens Prof Dr K,  maar wit wil nu toch maar eens – voor hij bedenkt hoe echt druk op de zwarte koning te gaan realiseren-  iets doen aan zijn voor later wat weinig vertrouwen wekkende damepionnen-stelling.  Waarom niet? Zwart moet nu iets gaan doen met of voor pion d4.

Hij moet kiezen:

1. pion d4 doorschuiven en zo rekenen op tactische grappen en zo bovendien  wit niet helpen z’n pionnenstelling  te repareren 2. d4 dekken met c5  3. d4 offeren en met Le4 en Pf5 sterke velden met zijn stukken opzoeken  4. slaan op c3 en zo ook een tempootje jegens de witte dame te ontwikkelen.  Eventueel na Dxc3 de torens te ruilen en een minimaal gunstiger eindspel ingaan.

En nu neemt zwart een verkeerde beslissing. Volgens het schaakprogramma is d4-d3 het beste. Ja, die verliest zwart dan wel (laten staan is niet aan de orde, wie wil er nu zo’n handenbinder in zijn stelling) , maar hij krijgt van alles terug in de vorm van penningen! Lollig hoor!

 

analysediagram na Le2xd3 :

   KoenExt2

22. ….  Pg6! valt f4 aan. (Ld3 staat gepend door de toren op d8. Leuk is nu 23. Dc2 (uit de penning, maar toch ….) Txd3  24. Tdxd3  Pf4 en nu staat de Toren gepend door de Loper! )  Na (22. … Pg6!) dus 23.  Dc1 (uit de penning) Lxd3  24. Tgxd3  Txd3  25. Txd3 en nu krijgt zwart zijn pion terug met …  Dxc4 met nog weer aanval op 2 pionnen. Zwart staat zeker niet slechter. Maar het zal wel remise worden. Maar wat is ons spelletje soms toch mooi!

Terug naar hoe het echt ging:

  KoenExt1

21. .. dxc3? Maar dat is echt minder. Zwart overziet (of schat verkeerd in) Dxd8!! Koen ruilt zijn dame tegen twee torens.  Ik kan me niet voorstellen dat Roland van Soest niet weet dat twee torens vaak iets sterker zijn dan een dame. Ik denk dus dat hij dacht dat de extra pion, wellicht lastig op c3, voldoende was. Nou nee dus! Doch hier zal ook Koen wel lang over nagedacht hebben.

Na zet 29 is wel duidelijk geworden dat Koen totaal gelijk had met zijn dame tegen 2 torens:

  KoenExt3t

Ik stond naast deze stelling en dacht: Wat is er tegen 30. g4?  Prof Dr K vindt dat ook de beste. Koen kiest 30. Ta6.  Ook weer na heel lang nadenken! Die zet bevalt me minder. Na 30. … Pxf4 krijgt wit wel veel mogelijkheden, maar anderzijds  het is bijna niet meer te overzien. Maar het is wel een pion die je dan kwijt bent. We kunnen het Koen niet kwalijk nemen. Want er begint nu echt tijdnood te dreigen. Hierna wordt na 30. … Pb4?  de partij derhalve van beide zijden wat rommeliger. Maar wit blijft geregeld toch wat beter staan. Tot helaas rond zet 38 de zaak uit zijn handen glipt. Maar Koen heeft evengoed getoond een hernieuwde aanwinst voor ons team te zijn.

 

  2S7A4206WEB

Bert Kaizer

Bij zet 22. is er nog weinig aan de hand. Zwart staat zeker niet minder.  Maar dan begaat Piet Zegers  na 22. Lg6xPe4  een onnauwkeurigheidje:

  Bert2Ext2

23.fxe4? (23.Dxe4!? is beter. Ook nu  23. … Pg6! (aanval met de toren op de dame) .  Maar nu kan 24.Db4 omdat nu de weg voor de dame niet versperd is door pion e4)  23…Pg6! Dat valt nu de dame èn de pion op b2 aan 24. Df3  Dd7? (maar nu had gewoon slaan 24…Lxb2!! 25.Tb1 Lf6 best gekund)

   Bert2Ext3

25.c4  (Dekt pion b2. Ziet er verder niet erg dreigend uit, maar Zegers heeft wel degelijk plannetjes. Hij wil op een of andere wijze zijn eigen hindernis op d5 kwijt, zodat Lb3 pion f7 op de korrel krijgt en daar met Tf2 en Taf1 een leuk batterijtje op richten Le5? Maar dat speelt wit in de kaart. Die loper op f6 schermt ook f7 een beetje af. (beter 25…Pe5! 26.Dg3 Pg4 met aanval op e4, en op b2. Dat gaat een pion opleveren 27.Tb1)   26.c5 (interessant, en volgens plan ) Als ik achter zwart gezeten had was ik nu een beetje nerveus geworden. Maar dat schijnt toch niet echt nodig te zijn. De batterij tegen f7 schijnt met veel moeite wel onder controle te kunnen blijven.

  Bert2Ext4

Prof Dr K geeft hier Lf6 (dus toch weer, om te helpen bij het afschermen van f7) . 26. …  Te7  27. c6  bxc6  28. dxc6

Bert2Ext5

Zo, maar nu lijkt het wit gelukt. Straks nog even die 2 torens op de f-lijn, misschien g4 en/of Lg5 en duwen maar. 

Tot mijn verbazing geeft Prof Dr K hier 28. …. Dxc6. Dat kost een kwaliteit na 29. Ld5 en toren a8 moet eraan geloven. Voordeel van die zet is dat dan ook die akelige loper niet meer op f7 gericht is. Kun je nagaan hoe kritisch de situatie aan het worden is, dat zelfs Prof Dr K een kwaliteitsoffer nodig heeft. Ik kan me voorstellen dat zoiets krampachtigs in Bert Kaizer’s hoofd niet opkomt. Hij speelt 28. ….De8. Je moet toch wat. Maar de dametoren is nu voorlopig ongeschikt voor assistentie bij de verdediging. En die andere toren gaat onder ernstig gebrek aan ruimte lijden. 29. Lg5!!  en ineens staat wit aanmerkelijk beter. Bert ziet hierna toch knap kans om de dreigingen op de koningsvleugel een beetje te neutraliseren, maar als gebruikelijk bij schaken moet je dat dan weer inruilen voor andere problemen. Onderstaande stelling is ook niet lollig.

  Bert2Ext6

36. Txc7   Wit staat inmiddels een kwaliteit voor, en zijn twee torens op die open lijn zijn zo een flink gevaar. Dat zou wit toch wel moeten kunnen winnen. Maar dat gebeurt niet. Tijdnood? Geen zin meer? Niet meer van belang voor de eindstand? Vermoeid? Onder de indruk van de taaiheid van de tegenstander? Ik was er niet bij. Wit is tevreden met herhaling van zetten. Misschien wilden zijn makkers naar huis.

  Bert2Ext7

41.Tc8+  Kf7  remise overeenngekomen

maar na 42.Dh4 [om eerst e4 te dekken] is daarna de aanval lastig genoeg om minstens zwart te dwingen flink af te ruilen ( 42. … h6  43. Le7!!  (dreigt Tf8) Lf6 en daarna ruil van stukken en Ta8 om a6 aan te vallen)  en met twee vrijpionnen op de damevleugel en  een kwaliteit moet dat te winnen zijn.

Zo ging het gelukkig niet. En het neemt niet weg dat Bert Kaizer vanavond een fraai visitekaartje heeft afgegeven. Wij zijn blij met hem.

Martin:

Martin vanavond als gezegd: heel geduldig spel, zonder fouten, wachten tot het konijn langs komt, en dan ‘pang’. En aanschouwt dan hier het konijn:

  MartinExt1

25. …… Db7-f3  ????  26. La5 !!!  De kracht van twee samenwerkende lopers!  Leve het loperpaar! Dat gaat in ieder geval een kwaliteit kosten.  ( …..  T6b7  27. Lc6 ! brrr) . ‘Nog wel even kijken of die drie stukken in de buurt van de koning nog iets akeligs kunnen bedenken.  26. …. Pxg3  of  26. … Ph4  Dat blijkt niet genoeg teweeg te brengen. Minstens kwaliteitswinst dus.  Maar zwart is – terecht- zo geschrokken dat hij het daarna heel snel geheel verder aan gruzelementen laat vallen.

26. ….  T6b7  27. Lc6! 

  MartinExt2

27. …..  Txb1? paniek   (na 27. … Dxc6 28. Dxc6 Txb1 29. Txb1  Txb1 +  30. Kg2 heeft zwart althans nog een Toren plus een Paard voor zijn Dame. Maar ja, dat gaat daarmee toch ook niet meer lukken.)  28. Lxf3 en wit had wrsch. niet gezien dat de toren op e1 gedekt staat door La5.  Dus uit!  Een mooie slotcombinatie

Frank:

De partij van Frank vertoont egenlijk geen ‘highlights’. Het is allemaal rustig, en degelijk. Zelden zo’n foutloze partij gezien waarin zo van begin tot eind nergens het evenwicht werd verbroken. Een stelling waarin dat duidelijk te zien is, na zet 19.

  FrankExt1

Plus van zwart:  een mooi loperpaar. (De hindernis van die eigen pion op e5 zal gemakkelijk kunnen worden omzeild.) Hij heeft wel een dubbelpion. Wit heeft de meerderheid op de damevleugel. Als beide spelers het zo wel best vinden zal in de zeer nabije toekomst wel een grote afruil van de zware stukken gaan plaatsvinden. En zo gaat het dan ook. Remise.

Ron:

Het lekkerste voor het laatst (met delen  van het commentaar van hemzelf)   :

  RonExt1

‘Hier weer lang nagedacht. Moet ik Lg5, Pg5 of h4 spelen? Zijn loper is echter nu een belangrijke verdediger, die beter weg kan zijn, mijn loper heeft niet echt veel functie meer. 13. Lg5 13. ….Lxg5 (listig, zet een val   ES: ??) 14. Pxg5, Tc7? 15. Pf3! (anders kan zwart d4! spelen en zijn de rollen opeens omgedraaid)

  Maar in een volgende mail vult Ron aan:

‘Toch niet de perfecte partij. Ik heb me wel aan de paden van deze opening gehouden. Lg5 leek me logischer dan 13. Pg5  (ES: Komodo vindt Pg5 sterker), maar die moet hij dus nemen met zijn loper. Na Db6 had ik natuurlijk pion b2 geofferd. En hij blijkt geen tijd te hebben voor d4, dus de terugtocht Pf3 was niet nodig. Maar reken dat maar eens uit achter het bord en waarom zou ik risico nemen?’  ES: Komodo geeft inderdaad i.p.v. Pf3 gelijk 15. h4! met flink voordeelvoor wit

15 ..  De7. Nu had ik echt het gevoel al dat ik gewonnen moest staan en het op zorgvuldige afwerking aankwam, zwart komt niet tot tegenspel, mijn koning kan echt overal nog heen, desnoods e2 of f1. 16. h4 (sterk en logisch)

  RonExt2

Aan dat zorgvuldige gaat niets mankeren. Met 0-0-0 en g4 wordt de aanval verder uitrgebouwd.  Na zet 20 staat zwart totaal verloren.

RonExt3

22.  h5!! creëert een mooi steunpunt op g6! Dat 4 zetten later benut gaat worden:

  RonExt4

26. Tg6!  Th8 (dekking van h6) 27. Tf6+, Ke8  alles gedwongen

  RonExt5

28. Pg6 Tg8 29. Dh4! (wat een schoonheid)

  RonExt6

Vreselijke dreigingen, via 30. Tf8+  ! (waarna meestal De7 (mat) plaats gaat vinden)

Zwart probeert het nog, maar zoals ooit het liedje luidde  ‘vluchten kan niet meer,’k zou niet weten hoe!’

 29. ….  Kd8 30. Tf8+, Kc7 31. Dd8+

     RonExt7

 ‘en hij gaf op. Hij verliest niet alleen (veel) materiaal, maar gaat ook snel mat. Volgens mij een van mijn beste partijen ooit. Hoop dat Houdini bevestigt dat ik foutloos gespeeld heb. Mijn tegenstander kan dus echt wel schaken, hij zag praktisch alles aankomen.’

M.i.  wel een ‘foutloze’ partij. Voordeel verworven, voorzichtig uitgebouwd, prachtig uitgecombineerd.   Inlijsten en boven je bed hangen!

 

 

1	7366095	Jos Lohmann	1849	–	7957015	Andre Meester	1861	0-1
2	8529532	Ron de Vink	1890	–	6239948	Jan Rot	1809	1-0
3	6808131	Paul Verkooijen	1768	–	7889288	Robin Mandersloot	1768	0-1
4	7887220	Koen van Lankveld	1748	–	7786867	Roland van Soest	1720	0-1
5	7316276	Bert Kaizer	1662	–	8207804	Piet Zegers	1658	½-½
6	7826654	Martin Zwaneveld	1654	–	7526948	Leendert Saarloos	1666	1-0
7	7803114	Frank de Geus	1677	–	7366447	Hans van Heems	1500	½-½
8	7268195	Gerrit van Dok	1588	–	8356326	Emil Aktas	1218	0-1
			1729				1650

 

Eindcorrectie moet nog plaatsvinden