Vorig seizoen kregen Paul en zijn zes dwergen een heel bittere hap te verwerken in het hol van tovenaar Purmarijn.
Ten gevolge van de toen daaruit voortvloeiende voedselvergiftiging (verslag 2 april 2017) plus een eerdere erg onsmakelijke beslissing van de NHSB, degradeerden we naar klasse 3d, waar we niet thuis horen. Dat demonstreerden we dit seizoen door in hetzelfde viersterren- etablissement rauw Purmerend-5 te verslinden (verslag 13 nov. 2017). En nu stond Purmerend 7 (z e v e n, seven, sept, sieben , seitsemän ! ) op het menu. Onze chef de réception aldaar, Cees Kerkdijk, ontving ons met ‘Tegen ons vijfde was het 6-0, het zal jullie niet meevallen dat tegen ons zevende te overtreffen.” Een mathematisch onweerlegbare constatering, zoals je van een sterke schaker als CK kan verwachten.
Verrassend was dat de helft van dat team uit jeugdspelers bleek te bestaan. Maar met dat kalfsvlees moet je vandaag de dag erg voorzichtig zijn. Je kunt je daarin gemakkelijk verslikken en dat kan dan wel heel zwaar op de maag gaan liggen. Zeker als het door onze eigen vroegere chef-koks (Kees Pruis en Pieter Homan) werd klaargestoofd.
Maar onze eigen ervaren gasten aan tafel weten dat ook. Bert en Paul waren voorzichtig , en aten met kleine hapjes.
Foto’s groter of beter: klik erop!
Ron wat minder, maar die was wel heel alert! Hij had gelijk een zeer kruidig gerecht op tafel.
Er werden door hem twee pionnetjes als amuse geoffreerd, en als extra hapje daarbij zijn koning in schijnbaar minder veilige toestand aangeboden. Alles met de bedoeling om er een korte maar voedzame maaltijd van te maken.
Anders dan bij ons vorige geknoei tegen de Koedijkers was al gauw duidelijk dat ons totale gezelschap wat beter stond.
Want ook Gerrit’s bord zag er voedzaam uit, dat van Frank idem, en Martin’s maaltijd leek al bijna geheel verorberd.
Mijn enige zorg was dat ze misschien wat te vroeg schrokkerig zouden worden. Zeker omdat weldra op verschillende plaatsen de gerechten met wat lichte alcohol werden besproeid. Waarschijnlijk omdat men zich weinig zorgen maakte over de afloop en dacht dat het dus vanavond wel zou moeten kunnen.
Maar bij de meesten viel gelukkig de onmatigheid toch best wel mee, behalve … ja hoor …. alweer ….. nota bene …. niet te geloven! Kon ik na een half uur tegen pa Herman fluisteren: “Je zoon staat gewonnen” , na ruim een uur kon ik hem meedelen: “Je zoon Martin staat verloren, die heeft het verknald !” Die gaf een pion weg met direct heel bittere konsekwenties en heel zure nasmaak.
Frank’s stelling daarentegen begon gaandeweg steeds prettiger te geuren. En er was de hele avond werkelijk geen enkel onvolkomendheidje in te proeven. Het werd een eenvoudige doch heel voedzame maaltijd. En al vrij vroeg was dus zijn bord leeg.
Bij Gerrit had de Purmerender een stuk kunnen winnen bij zet 15, maar die zag dat gelukkig niet. (Zie diagram verderop) Daarna bleef het ongeveer gelijk tot zet 25, toen wit te kwistig met zout strooide waarna het juist voor zwart duidelijk echt veel lekkerder werd, en daarna raakte wit steeds meer de smaak kwijt, en won zwart bekwaam met hulp van zijn opstomende vrijpionnen.
Toen daarna toch al vrij snel voor Ron’s jonge tegenstander het gerecht veel te scherp bleek te zijn en die zelfs aan een nagerecht niet meer toekwam, kon ons avondje uit niet meer stuk. Martin ging natuurlijk verliezen, maar minstens een halfje bij Bert en Paul ging zeker lukken, en dan was in ieder geval de winst veilig.
Maar het werden uiteindelijk toch vier sterren, want het dessert bleek werkelijk top.
Bert bereidde uiterst geconcentreerd zijn bekende Siciliaanse schotel met e6, stond met al zijn ervaring na zet 17 al wat beter, en na foutjes van wit op de 23e en de 24e echt goed. En na een heel smakelijke voortzetting van de chef – in aanvallende stijl- ging Sandro pardoes mat op de 29e. Maar die hoefde zich niet te schamen. Ons was wel duidelijk: onder die welige krullenbol zit veel schaaktalent verborgen. Alleen nog wat te weinig ervaring. Sandro Gaeta , onthoud die naam!
Bij Martin’s tafel ontstond rond 22.00 uur commotie. Het bordje van zijn tegenstander zag er uit alsof Michelin er met vijf sterren al heel spoedig de hoogste prijs voor kon gaan publiceren , maar door te veel enthousiasme gooide Melchers er eerst een glas water overheen en stootte het daarna van de tafel en viel alles in stukken op de vloer. Echt doodzonde!
Zie diagram verderop.
Paul was vanavond een geval apart!
De bekende auteur van onze eigen kookrubriek, Dr. Komodo, schreef in zijn recensie: “Nergens kon het beter! Werkelijk alles wat deze superkok in zijn gerecht verwerkte was precies op smaak, in de juiste verhouding, en ook nog met gevoel voor kleur en compositie op het bord gedrapeerd.” Paul koos de traditionele Schotse schotel. Paul zelf schrijft bewonderend n.a.v. zet 6 (inderdaad de enige goede , en je moet het wel weten, zie diagram verderop) “een jongen van 11 jaar en net 2 jaar lid van een schaakclub kent de Schotse opening” .
Paul schrijft ook: “Het ging weer stug, maar uiteindelijk uitgeschoven.” Dat het stug ging, was vooral de verdienste van zijn jeugdige tafelgenoot, die na een iets te gepeperde voortzetting rond zet 11 (hij offreerde een kwaliteit, met net niet voldoende compensatie), de hele avond actief en precies bleef verdedigen. En het woord uitgeschoven, vind ik niet positief genoeg voor zo’n perfekt avondvullend diner. Paul was inderdaad als laatste klaar, en het had gemakkelijk nachtwerk kunnen worden ( een eindspel met gelijk aantal pionnen en 2 lichte stukken tegen Toren) als niet bij zet 48 (!) de vermoeidheid bij Dennis Jansma had toegeslagen. (Logisch, normaal slaapt die op het dit tijdstip al een paar uur) Dennis Jansma, onthoud die naam!
Hieronder de highlights, aangevuld met dit keer zeer gewaardeerde uitgebreide degelijke opmerkingen van Ron de Vink, zonder mijn thematische voor degelijke schakers natuurlijk ergerlijke culinaire flauwekul.
Ron: “Ik mocht dus tegen een 12 jarig jeugdtalent en ook Paul keek tegen een talentvolle jonge speler aan. Ze worden getraind door Pieter Hopman! Vladimir had nog recent in het 3e ingevallen en gewonnen. Pieter gaf al aan dat ze over inzicht beschikten en was op zich heel tevreden dat zijn pupil ook keek naar verdediging, tijd nam om na te denken en 14…., f5 speelde.
Hij had gehoopt dat zwart dan nog voldoende tegenspel zou krijgen, maar ik sta daar al gewonnen. Bert weet als geen ander dat tijdig ontwikkelen heel erg van belang is en dat bleef hier het probleem van de zwarte stelling. Daar kan Martin nog een voorbeeld aan nemen, die straal gewonnen stond, maar verrast werd door Pxd5! Daarna wist hij zich wonderwel nog eruit te redden. Gerrit won fraai, maar zou wel ergens verloren hebben gestaan. Ook Paul en Frank speelden gewoon goed en Bert was weer solide bezig, zijn tegenstander blunderde weliswaar, maar toen stond Bert al goed.
Zoals ik jou al eerder liet weten, als ik probeer BDG op het bord te krijgen, krijg ik Franse varianten. Na 3…., Lb4 wist ik het al niet meer hoor, te lang geleden voor mij. 4. e5 schijnt het beste te zijn, maar van dat soort stellingen houd ik niet, de witte pionnenstructuur kan vervolgens heel gemakkelijk aangetast worden. Dus maar 4. Lg5. Zwart staat na 4…, h6 natuurlijk gelijk.
Vervolgens was objectief 6. Pge2 natuurlijk wat beter, maar ik begrijp nog wel zoveel van deze stelling dat hij na 6. a3 moet slaan op c3 omdat ik anders wel duidelijk beter sta en mijn andere paard naar veel betere velden kan gaan. Het grappige is dat ik de manoeuvre met 8…, Dg6 wel verwachtte. Volgens mijn Houdini staat zwart nu zelfs iets beter, maar de computer heeft moeite met diepe varianten en gevoelsmatig wist ik al wel dat pion g2 gaan geven mij sterke aanvalskansen zou bieden.
Dit zijn dus echt stellingen waar ik in mijn element ben! Na mijn 9. e5 wordt 9…, b6 door het programma nog steeds als goed voor zwart aangegeven en ziet deze niet direct 10. Ld3! Het vervolg ligt voor de hand. Na 13. Le4 blijkt het logisch overkomende 13…, Pc6 dus niet goed (er moet 13…., c6 worden gespeeld, het staat dan “gelijk”). De reden is dat in diverse varianten de loper dan op c6 kan slaan, gevolgd door Pe5 en dat paard is en blijft dan beresterk en onaantastbaar.
Na 16. 0-0-0 had ik al gezien dat hij geen tijd had voor 16…,a5 en 17…., La6, de dreiging van Tdg1 is al dodelijk. Dat was ik dus ook na 16…, d5 al van plan. Ook dan is het winnend! Mijn jeugdige tegenstander vond in de na-analyse zelf diverse prachtige varianten. Ik was niet bang voor 16…., Da5 (waar hij overigens listig remise aanbod) omdat ik al gezien had dat mijn koning op d2 veilig stond.
17. Tdg1 ! Dxa3+ 18. Kd2 Tf7 (alles is onvoldoende)
19. De3! is overigens ook een heel leuk zetje, wat offers op g7 mogelijk maakt. Natuurlijk won later Txf7 ook, maar na 21. Dxh6 gaat hij m.i. altijd geforceerd mat.
Waar ik wel een beetje moeite mee had, is dat mijn jonge tegenstander steeds sipper ging kijken, vooral na het voor hem onverwachte 20. Txg7! Hij heeft daar nog heel lang nagedacht, maar zag dat het hopeloos was. Maar hij komt er wel. Over 3 jaar red ik het mogelijk al niet meer tegen hem. Hij heeft gewoon verloren door nog wat gebrek aan ervaring.”
Andere highlights:
Sandro- Bert
Na 27. …. Da7!!
28 Te3 Dd4 !! 29. Te4? Dxf2 mat
Melchers- Zwaneveld
Na een niet al te agressieve, maar toch wel redelijke behandeling van Martin’s Budapester Gambiet begaat wit een ernstige onnauwkeurigheid, gevolgd door nog eentje, en dan staat Martin ineens vrijwel op winst:
Na 11. Le2-f3 ???
11. … Pd3+ 12. Ke2? ( 12. Dxd3! Dxd3 13. Le4! met slechts iets beter spel voor zwart) Pxb2 13. Dd2 (Db1!?) Pxc4 14. bxc4 Lxc4+
Zwart staat op winst. Wit is zijn rochade kwijt en staat twee pionnen achter. Zwart moet even snel zijn ontwikkeling voltooien en kan dan gaan aanvallen.
Aldus, na zet 19:
Alles is hier goed. Lange rochade, of b6, of Lc5, of Ld6, of Tb8. Enz. Maar niet : 19. … b5 ??.
Ik stond ernaast, en meteen liepen de koude rillingen me over de rug, dat moet een blunder zijn. Gooit hier Martin zijn voordeel weg? Ik zag direct 20. Pxb5! Maar wit speelde 20. Pxd5 Dat leek me ook niet misselijk. Ik gaf geen stuiver meer voor zwart. Die gaat ernstige gevolgen ervaren van het feit dat hij nog niet gerocheerd heeft.
Maar thuis, met Komodo blijkt het toch nog mee te vallen. (Inderdaad was Pxb5 beter geweest dan Pxd5, maar ook dan moet zwart toch nog iets beter staan) Als zwart heel erg nauwkeurig speelt houdt hij toch wat voordeel. Maar dat doet zwart niet echt. 20. … Dd6? Had ik met angst in het hart zelf ook maar gespeeld. Maar Komodo geeft 20. …. 0-0-0 !! 21 Pxf6 Txd3 22. Pe4 Ta3 met veel beter spel voor Zwart. 21. De4+ en wit staat nu op winst
21. .. Kd8 en nu wint 22. Td1 ! De penning van de zwarte dame kan niet zonder kleerscheuren worden opgeruimd. Bijv. 22. … Kc8 23. Pb6+ ! of 22. …. Dc5 23. Pb6 Ld6 24. Pxa8 of 22…. cxd5 23. Txd5 of 22. … f5 gewoon 23. Dxf5
Maar nu is het de beurt aan wit om de winst te vergokken: Na 22. Pb6 ??? axb6 is de stelling weer vrijwel gelijk. Maar na nog een onnauwkeurigheid van zwart (23. Txa2) krijgt wit toch weer wat winstkansen
En nu pakte wit zijn dame vast ondanks het feit dat zwart ‘schaak’ gezegd had. Dan moet hij volgens de spelregels met de dame spelen, en resteert slechts Dc3 om het schaak op te heffen. Wit gaf op. Zonder die misgreep had hij met 26. Kd1 of 26. Kf1 met heel veel moeite wellicht toch nog kunnen winnen!
Paul – Dennis Jansma
De stelling waarin Dennis demonstreert dat hij het Schots best wel kent en waarmee hij Paul tot uitingen van respect inspireert:
5. e5 d5 !! de beste! 6. Lb5 Pe4!
De stelling waarin Dennis even te hard van stapel liep:
Computer en Powerbook (dus dit is nog steeds ‘theorie’!) geven hier …. Pxd2 Maar Dennis speelt Pxf2 en heeft gezien dat hij voor de kwaliteit 2 pionnen krijgt. Maar uit de boekjes van Euwe leerde ik 60 jaar geleden dat het niet slim is om twee ontwikkelde, actieve lichte stukken te ruilen voor een toren die nog niet veel kan doen. En zelfs met 2 pionnen heeft zwart niet voldoende compensatie. Dat toont Paul ragfijn aan. Met veel geduld en precizie wint hij die pionnen terug. Maar zwart doet zijn best en maakt geen echte fouten, en denkt wrsch. : “Win zo’n gewonnen eindspel maar eens even!”
Tot (na zet 47):
47 ….. Kg5 ??? Le7 zwart geeft op.
v. Roekel-v. Dok
Gerrit had de Engelse opzet van zijn tegenstander redelijk behandeld, maar kwam onnodig toch een heel klein beetje minder te staan en verzon toen een misser :
18. …. Db6 ?? Vreemd dat zwart denkt daar de tijd voor te hebben. Dat is niet zo. Zowel met 19. c5! als met 19. fxe5 (toch!) is het al zowat bekeken. Doch nu volgt 19. Lf2 ?? Vreemd dat wit denkt daar de tijd voor te hebben. Dat is niet zo. 19. ….. Pd7 ( ‘Ja als je hem dan toch niet pakt, haal ik hem alsnog maar weg’)
Hierna gaat het lang gelijk op. Tot zwart een klein plusje verwerft.
25. … bxc4! 26. Dxc4 ? (bxc4!?) 27. Dc6! Valt het paard op e4 voor de tweede keer aan 27 … Pxf6 maar dat roept weer andere problemen in het leven: een zwak veld op e4 en een zwakke achtergebleven pion op e3, en een sterke e-lijn voor de zwarte toren. Daarvan profiteert Gerrit knap. Het resulteert uiteindelijk in heel sterke vrijpionnen. Zijn stelling wordt elke zet nog wat beter. Het resulteert in een simpele, doch elegante slotcombinatie:
35. …. d3! 36. Ld2? Te2 37. Te1 Txe1+ en daarna gaat de vrijpion zijn destructieve bedoelingen voltooien! Wit geeft op.
Frank – Kniestedt
Door degelijk, rustig spel bereikt Frank stukje bij beetje fors voordeel. Twee pionnen meer in een eindspel. Maar wel met ongelijke lopers. Daarom gooit Frank het maar over een andere boeg:
Het moet al een paar zetten eerder bedacht en voorbereid zijn: Na 29. Ta8! Txh4 (er is al niks beters meer) 30. Lg8+ Kh8 32. Lf7+ ! en zwart gaat mat na …. Kh7 33. Lg6
Ik heb nu toch een licht vermoeden dat AdH eind van het seizoen weer terrugkeert naar waar het thuishoort. Het mooiste moment dat ik vanavond beleefde was de mededeling van de aldaar aanwezige Koen van Lankveld, dat hij volgend seizoen wel weer bij ons in de externe wil meedoen. Dat zou schitterend zijn! Mogelijk voorkomt dat net een nieuwe afgang in de 2e klasse t.g.v. te weinig spelers voor een achttal. Ik zocht mijn partij tegen hem op. Dat bleek in 2011 te zijn geweest. Uitslag remise. Maar intussen heeft Koen wel geschaakt, en zijn Elo zou intussen nog verder gestegen zijn.
Hoewel Puisters van Purmerend zich daardoor vanavond niet liet imponeren. Die won.
Dus, dat was een smakelijk nagerecht hier in Purmerend.
Dat het u moge bekomen.
Eindcorrectie moet nog nog plaatsvinden.
________________________________________________________________________________
15-02-2018 |
Purmerend 7 |
– |
Aris de Heer |
0 – 6 |
||||
1 |
8489833 |
Vladimir Bartels |
1390 |
– |
8529532 |
Ron de Vink |
1895 |
0-1 |
2 |
8377347 |
Sandro Gaeta |
1381 |
– |
7185981 |
Bert Kuijer |
1806 |
0-1 |
3 |
8693355 |
Dennis Jansma |
1238 |
– |
6808131 |
Paul Verkooijen |
1765 |
0-1 |
4 |
7249924 |
Bert-Jan Melchers |
1363 |
– |
7826654 |
Martin Zwaneveld |
1670 |
0-1 |
5 |
8616223 |
Peter Kniestedt |
1280 |
– |
7803114 |
Frank de Geus |
1663 |
0-1 |
6 |
7977398 |
Hans van Roekel |
1222 |
– |
7268195 |
Gerrit van Dok |
1625 |
0-1 |
|
1312 |
|
1737 |
|