is wel eens goed.
In zo’n klein kluppie moet af en toe eens wat afwisseling bedacht worden. Hoewel… alweer vluggeren tegen dezelfde gezichten zou ook wel kunnen gaan vervelen. Maar gelukkig was er vanavond toch iets bijzonders te beleven.
2S7A2589WEB Foto's groter oif beter. klik erop!
Nog niet begonnen aan de jaarlijkse vlucht naar zijn trekbestemming is daar toch onze kleurige Australische vogel, alweer,
en ook alweer, onze topper die zegt het schaken verleerd te zijn.
Surpraais, surpraais! (individuele spelling, ontwikkeld voor PV, de man van de spellingcontrole)
Dat van dat verleren klopte niet echt, want Jos scoorde 6½ uit 7. Moest toen helaas de moeilijke partijen tegen Bert en tegen Stefan laten lopen. Ik denk dat hij op tijd thuis moest zijn van zijn vrouw, en op tijd naar bed, want het zal geen bange aftocht geweest zijn. Daar hij Martin en Paul eerder op de avond al had ingeblikt, en tegen Ron vrij moeiteloos remise speelde.
Ron won dit toernooi, ongeslagen, alweer. Dat zou als saai gekwalificeerd kunnen worden, ware het niet dat hij deze avond gebruikte om met de meest twijfelachtige openingsvarianten bij de brave clubgenoten te experimenteren. Als daar zijn: 1. c4 e5 2 a3? en in de Vienna-variant van nota bene het BDG- gambiet (1 d4 d5 2 e4 dxe4 3 f3 Lf5) 4 g4? (i.p.v. 4. fxe4). Dat maakte zijn bezigheden af en toe toch weer opwindend.
De verrassing van het feest was echter Stefan, die alles en iedereen overvleugelde. De laatste (en enige) slotpartij was tevens de climax van de avond. Een onderonsje van onze beminde Fringilidae. Ik dacht dat ‘vinkeslag’ het woord was voor het vrolijke gezang van die prachtige wezentjes, maar nu weet ik dat het de aanduiding is voor een schaakslag tussen Vink en de Vink.
Ron haalt hier alles uit de kast tegen Stefan, maar die bleef waakzaam op het vinkentouw zitten,
en het zou toch remise geworden zijn als Stefan niet (ruimschoots, dat wel) door zijn klok gegaan zou zijn.
Jos werd 3e, maar speelde 2 partijen minder en Bert 4e. Maar die deed dat zeer ontspannen. Hij won veel en gemakkelijk, maar zijn plaats in de eindrangschikking werd erg negatief beïnvloed door een totaal onnodige blunder tegen heer SV.
Paul vertelde me dat hij niet in vorm was , en deed vanavond erg zijn best om dat aan iedereen duidelijk te laten zien. Maar als wedstrijdleider deed hij het wel weer heel aardig.
Martin vertelde het niet zo hoorbaar rond, maar was kennelijk toch ook nog niet helemaal hersteld, in zijn geval van de naweeën van kinderziektes. Maar die waren dan wel weer aanleiding tot een vrolijk gekout met die andere kersverse pappa, en uitwisseling van vertederende fotootjes. Werd het voor hem toch ook nog een leuke avond.
Gerrit deed wat van hem verwacht mocht worden. Onbarmhartig timmeren op de koppen van jut van deze avond. En bescheiden opereren tegen de kopstukken. En zo op plaats 5 eindigen (van de 10)
Elk toernooi kent een kop van Jut. Een schaker die het even niet zo goed doet. Daar wordt dan al gauw op gejaagd. In Wijk aan Zee waren dat mevrouw Hau en ook wel, vreemd genoeg, Caruana. Onze koppen van Jut waren vanavond Herman en Peter. Waarbij moet worden aangetekend dat Peter het toch weer enkele van onze sterkste schakers zeer moeilijk maakte. En vastgesteld moet worden dat het een knap staaltje is om deze rol de hele avond met een vrolijk gezicht te kunnen blijven spelen. Hulde! Ab was niet helemaal bereid ook deze rol te spelen. Hij won van Herman en wist nota bene bij Paul een remise af te dwingen. “Die kon echt niks meer!” ventileerde hij tevreden na afloop. Maar ook hij moest op tijd naar bed. Anders had hij zeker er nog een puntje bij versierd.
Het was dus al met al een leuke avond. We moeten ons maar Snelschaakvereniging Aris de Heer gaan noemen.
Eindstand:
1 Ron 8 uit 9
2 Stefan 7 uit 8
3 Jos 6½ uit 7
4 Bert 6 uit 8
5,6 Gerrit
Paul 3½ uit 8
7 Martin 3 uit 8
8 Ab 1½ uit 7
9,10 Herman 0 uit 8
Peter ,,