Het zit er weer op. Ons leuke rapidtoernooitje. Dat nu eens niet gewonnen werd door Bert of Ron. Maar door een absoluut ongenaakbare Frank. Ongeslagen, in 11 partijen!
Ron speelde niet alle avonden en was ook niet in zijn beste vorm. Zijn partij tegen Frank bijvoorbeeld had hij moeten verliezen, maar op miraculeuze wijze wist hij nog net met zijn K+p tegen K+T remise te houden. En Bert probeerde eens voor hem wat minder gebruikelijke openingen uit, hetgeen ook niet altijd vlekkeloos verliep. Gerrit speelde drie avonden heel sterk en leek tot zijn eigen verbazing en plezier kandidaat voor de eerste plaats en pas in de laatste partijen werd hij teruggefloten. Als hij toen die partij tegen Martin, die zich lelijk had vergalopeerd, terecht gewonnen had! Maar Martin schwindelde zich er knap uit en Gerrit verloor zelfs nog. Resteerde toch voor hem een verdiende en heel verdienstelijke derde plaats. De enige die Frank nog een beetje kon bedreigen was Martin. Die leek geïnspireerd door zijn ontdekking, op de ratinglijst van de nhsb, dat hij nu eindelijk zeer terecht de begeerde 1700-grens gepasseerd is. Hij speelde het hele toernooi gedurfd en vernuftig, wat hem ook in wat mindere stellingen toch soms winst opleverde. Maar juist tegen Frank lukte dat niet. Hij nam daar teveel risico met een stukoffer en werd door een nuchtere Frank vakkundig terug gewezen. Zie elders ook de fraaie zet waarmee dat gebeurde.
De enige ‘buitendorper’ Joop Brands eindigde met 9 partijen verdienstelijk in de middenmoot. Jammer dat er niet meer schakers van andere verenigingen kwamen genieten van ons leuke toernooi. Gelukkig zagen we wel Matthijs en Jasper weer even terug in onze gelederen. Matthijs kwam 50% van de avonden en scoorde ook 50% met meestal leuk spel. We hopen zeer hen na de zomer weer te mogen terugzien. Een verrassing op de laatste avond: daar was ineens onze verloren zoon Stefan weer.
Hij kwam laten zien dat hij het schaken ondanks een maandenlange abstinentie nog helemaal niet verleerd is. Ab had er duidelijk niet van terug.
En bijvoorbeeld door in zijn partij tegen Ron nergens in de problemen te raken en het eindspel keurig te winnen. En zelfs Frank kwam tegen hem niet verder dan remise. Hij kwam ook natuurlijk om een andere reden, namelijk om vol trots wat foto’s van het kleine vogeltje Vink te showen. Hij vertelde me al begonnen te zijn met het opleiden van dit tweejarige wurm tot de eerste vrouwelijke schaakkampioen van Australië. Ab en Peter en Herman speelden veel leuke partijen en hadden dus een verdienstelijk toernooi wat echter niet altijd in de uitslagen tot uiting kwam. Paul was dit keer te vaak verhinderd om een belangrijke rol te kunnen spelen .
Al met al dus toch een leuk toernooi. We moeten echter nog maar eens goed nadenken over mogelijkheden om de belangstelling van schakers van vreemde bodem te stimuleren.
Pos | Name | Gms | W | R | V |
1 | Frank de Geus | 11 | 9 | 2 | 0 |
2 | Martin Zwaneveld | 11 | 7 | 1 | 3 |
3 | Gerrit van Dok | 12 | 6 | 3 | 3 |
4 | Bert Kuijer | 12 | 7 | 2 | 3 |
5 | Ron de Vink | 8 | 3 | 4 | 1 |
6 | Joop Brands | 9 | 4 | 0 | 5 |
7 | Peter van Putten | 9 | 3 | 0 | 6 |
8 | Herman Zwaneveld | 12 | 0 | 0 | 12 |
9 | Matthijs Groot | 6 | 3 | 0 | 3 |
10 | Ab Hauer | 9 | 2 | 0 | 7 |
11 | Stefan Vink | 3 | 2 | 0 | 1 |
12 | Paul Verkooien | 3 | 1 | 0 | 2 |
13 | Jasper | 3 | 1 | 0 | 2 |