Maandelijks archief: november 2023

Externe competitie

CAISSA-EENHOORN

1 reactie

Toen Caïssa nog geheel op eigen benen stond, heb ik er een  jaar of vijf geschaakt. Na een langdurige abstinentie, na een nog veel langduriger lidmaatschap van ons toen nog niet zo kleine clubje in Middenbeemster. Dat had ik ooit moeten verlaten omdat AdH van de vrijdag naar de dinsdagavond verhuisde  en dan kon ik niet,  dan moest ik mijn lessen voor de woensdag voorbereiden. Waarom  ik zo nodig naar Hoorn moest toen ik het spel weer oppakte na mijn pensionering en niet gelijk terug ging naar mijn oude club? Omdat te veel mensen me daar nog kenden en te veel van me zouden verwachten. Ik vreesde dat er na tien jaar schaakcelibaat en tien jaar ouder worden maar weinig van mijn schaakmogelijkheden over zouden zijn. Ik wilde na mijn uittreden rustig weer op krachten komen in een omgeving waar heel weinig mensen me kenden. Naar Caïssa dus. Dat bleek een heel goede beslissing. Het was een fijne club. Mijn vrouw heeft met haar hobby een soortgelijke ervaring. Mensen uit De Streek zijn aardige mensen. Bij Caïssa kreeg ik al heel snel het gevoel dat ze vonden dat ik erbij hoorde. Iets van mijn vroegere schaakmogelijkheden, hoewel niet alles natuurlijk, keerde gelukkig langzaam een beetje terug. Caïssa bleek na een poosje voor mij maar één bezwaar te hebben: om 23.00 had ik geen zin om dat hele eind naar huis te rijden. Ik bleef dus te lang hangen, daar in die grote maar gezellige club, vooral als het buiten glad was, sneeuwde en koud was. Dus, besloot ik toen, was het tijd om terug te gaan naar Aris de Heer.  

Waarom schrijf ik dit allemaal? Ik weet bijna zeker dat ook enkele schakers van Caïssa onze site wel eens lezen, en dan heb ik nu eindelijk eens kunnen uitleggen waarom ik toch bij die fijne club wegging.

Ze kwamen vandaag bij ons langs. Zijn ze na de fusie met De Eenhoorn, die met dat vervaarlijKe kopuitsteeksel, nog sterker geworden? Gevaarlijk beest die Eenhoorn? Ach hij is niet echt, het is maar een fabeldier. En Caïssa is ook geen echte godin. Echte Griekse godin van het schaakspel? Welnee. Gewoon een verzinsel.  Van plusminus 1500 na Chr.

Maar ja, ik zag op de nhsb-site dat ze ook nu best wel in onze klasse een sterk team hebben.  Wij konden echter vanavond aantreden in onze sterkste opstelling. Sterker dan ooit, met Thomas en Marc.  Dus dat kon best spannend worden!

Spannend? Dat werd het eigenlijk niet. Ze kwamen naar ons met een qua gemiddelde Elo aanmerkelijk minder sterk team dan waarmee ze onlangs wonnen tegen Koedijk (4-2). Ik herkende uit mijn Caïssatijd alleen Fred Avis. Maar ik miste Bert Spil en Gerard Groot (die waren er wel in ronde 1),die ik graag nog eens de hand had willen schudden.

Het werd minder spannend, omdat al heel vroeg in de avond Avis zichzelf om zeep hielp tegen Ron’s  Larsen-opening, en al heel vroeg Marc met zwart profiteerde van een missertje van Van de Knol (in een CaroKann, puur theorie t/m/ zet 9) en zo een veelbelovende stelling verkreeg. Terwijl op alle andere borden onze mannen er na een uurtje redelijk bijstonden. Het altijd gehoopte initiatief in de Svesnikov bij Thomas liet wel even op zich wachten, maar toen die dat later door slim gebruik van zijn lopers toch kreeg, was er voor ons geen vuiltje meer aan de lucht!

Toen Marc korte tijd daarna inderdaad gewonnen had, begon later ook de stelling (Slavisch, Schlechter-variant) van Bert tegen Roos er lekker agressief uit te zien. Paul deed intussen erg zijn best, maar het zag er naar uit dat hij geen kans zag door de solide verdediging van zijn tegenstander te breken. Hij moest tegen zijn zin accepteren dat er steeds meer stukken geruild werden. Maar verlies, dat zag ik voor hem nou ook weer niet zitten. Bij Frank was ik daar wel even bang voor. Die raakte een pion kwijt tegen Coenradi, die echt sterk en ver boven zijn elo zat te schaken. En even later dreigde het toch ook even voor Paul tegen Druijf mis te gaan.  Even leek hij een pion te gaan verliezen. Maar zelfs als het echt fout zou gaan bij Frank en Paul, kon er eigenlijk voor ons team niets meer mis gaan, want  inmiddels had ook Thomas fraai gewonnen. Toen daarna Paul en Frank het beiden toch op remise konden houden stond het 4-1. Bert had dus remise kunnen aanbieden, maar had daar vanavond nu eens geen zin in. Hij stond mooi en was kennelijk vast besloten vanavond te gaan winnen. Daar leek het naar, toen ik helaas het slot niet kon afwachten. Omdat ik echt om 23.45 de bus moest gaan zien te halen. De volgende dag zag ik dat hij inderdaad gewonnen had. Zo werd het 5-1, een uitslag die geen mens had kunnen voorspellen. Misschien ook wel wat geflatteerd. En uw wepmeester, een bekende van deze verschrikkelijk grote schaakvereniging in Hoorn, vraagt zich af waarom Caïssa vanavond met een minder sterk N2-team kwam opdraven. Schakers genoeg daar! (70?)

Wat belangrijke momenten:

Voor een Avis een onbegrijpelijke misser in gelijke stand:

    Ron – Avis (20…h5)

20. ……  h5?? 21. Td5 en zwart  kan opgeven. Hij gaat mat of hij verliest een dame.

Tot laat op de avond  gingen de heren daarna diepzinnig hun deuntjes op de piano spelen.

  2S7A1236XWEBRon

De partij van Marc:

Marc maakt een begrijpelijke fout bij zet 14. Een leuke combinatie. Maar helaas niet  correct.

   Caissa – Marc (14.a3)

14. .. Pxd4?

Maar zijn tegenstander maakt er geen gebruik van, en het pakt toch nog goed uit voor zwart.

En niet erg lang daarna is de mooie slotstelling bereikt:

     Caissa – Marc (27…Tc2)

Wit geeft op.  28.. d3 is niet te voorkomen en flink materiaal-verlies  dus ook niet.

.2S7A1226WEBMarc

De fraaie combinatie van Thomas:

 . JP Hendriks – T. Broek (25.Tfe1)

25. Lf2! 26.Le3

[26.Lxc6 Lxe1 27.Pxe1 Le2 28.Tb1 Txd2 met kwaliteitswinst]

26…Lxe1 27.Txe1 [27.Lxc6 Txd1]27…Ld5! [en ook nu staat zwart een kwaliteit voor]

Van die pluskwaliteit wordt heel goed gebruik gemaakt

  JP Hendriks – T. Broek (33…Pxe5)

De zwarte stukken staan veel actiever. Overal dreigt pion-winst. Wit probeert 34. Ld4 maar geeft na 34. ..Pf3+ natuurlijk op.

 Frank:

In de Tarrasch-variant van het damegambiet kreeg Frank met wit geen voordeel. Toen het spannend werd, vond zijn tegenstander goede antwoorden en kreeg zelfs wat voordeel. Het moment waar ik ging vrezen voor wit was toen het onderstaande op het bord stond:

  Frank – Caissa (21.c5)

21. c5 was de enige manier geweest om de c-pion even te redden. Maar niet voor lang 21. …  Pb3 22. Tc2 en nu kan gewoon Txc5 volgen. Maar Coenradi wist wellicht hoe sterk Frank kan zijn en ging niet voor een pionnetje meer, maar voor een remise door herhaling van zetten. 22. .. Pa1! Tc1  23. Pb3 en Frank deed er verstandig aan dat maar te accepteren. Andere zetten waren nadelig!

  2S7A1228XWEBPaul

Paul:

De stelling waarin Paul het moeilijk leek te krijgen:

 Caissa – Paul (19…exd5)

16. Lxd5+  De penning van c6wellicht even overzien?

Maar de schade blijkt mee te vallen. Zwart krijgt er enkele zetten later pion e5 voor terug.

De eindstand lijkt misschien nog ietsepietsie wat voor zwart, maar zal voor onze eenvoudige geesten inderdaad wel remise worden :

  Caissa – Paul (28…g6)

Hoe kom je verder met zwart?

Bert:

In de tijdnoodfase werd er door beiden niet meer genoteerd. Dus van de eindzetten kan ik u niets aanbieden.

Wel de stelling waarin het er erg gunstig voor Bert begon uit te zien:

  Bert – Caissa (29.Pg4)

29. Pg4

De zwarte stelling is niet met droge ogen aan te zien. Toch  vraagt het nog heel wat heel precies spel van wit om de winst binnen te halen. Zwart speelt wel wat erg lang door, want ook nadat de volgende stelling is bereikt speelt zwart nog even verder, een toren achter plus 2 ponnen!

 Bert – Caissa (50…Dh7

Nu alleen nog even ‘De Hoek van Broek’:

Thomas:

Een inhoudrijke partij maandagavond met volop onderhuidse spanning. Tegen het zeer sportieve team uit Hoorn was het in ieder geval ook zaak om vooral niet naar Elo-ratings te kijken maar onthouden dat het veel meer dan vroeger onder invloed van de techniek een kwestie van voorbereiding is. Die nu van hoog tot laag beschikbaar is. Vóór de partij uiteraard.   De Sveshnikov is dan een goede keuze om de tegenstander en ook jezelf, dat wel, in een slangenkuil te lokken. Waarin kleine verschillen in de volgorde of de stelling een levensgrote consequentie kunnen hebben.

Even een lijvig boek van vd Wiel erbij gepakt. Over het opgeven van d5 is hij niet enthousiast omdat zwart in dit geval ook geen dubbelpion hoeft te accepteren.

 JP Hendriks – T. Broek (13.Df3)

Na 13. Df3 begint sowieso een fase van “wat moest je hier ook al weer doen?”. En altijd het idee dat de tegenpartij iets voorbereid heeft. In de tot mijn beschikking staande databases was 16. c3 de zet die ons in de berm deed belanden van de openingsttheorie. Ik vond nog een partij met 16. f4 die wit overtuigend verloor.

 JP Hendriks – T. Broek (16.c3)

De volgende moeilijke fase begon na 19. f4.

  JP Hendriks – T. Broek (19.f4)

I.p.v. het voorzichtige na 19. .. Lc5+ 20.Kh2. f6 was iets voortvarender geweest  20. dxe4 21. Lxe4, Pa5 of eerder Tfd8.

Ik wilde uiteraard met teambelang op het spel niet weer goochel-acts uitvoeren, want ontaardt het in een Tommy Cooper-act, dan heb je weer wat uit te leggen in de auto naar huis. Gelukkig hoef ik niet bang te zijn voor het in een rollator-gangetje strompelen naar mijn woonhuis dankzij vergevings-gezinde teamgenoten. Maar ik was druk bezig met de optie om wit mat te zetten op de h-lijn. (Eddy:??) Volgens Stockfish is het rond -1 dus dat lijkt niet op een spoedige gang terug naar Hoorn.

 JP Hendriks – T. Broek (24…Lc4)

De doorbraak kwam toen ik 24.. Lc4 kon spelen. Na het vrijwel gedwongen 25. Tfe1, Lf2 werd het wel interessanter. Wel nog steeds het gevoel dat ik op mijn tellen moest passen .
Analyse This geeft op dit moment na 16. Th1 een score van slechts -1,5 . Maar dat ziet er niet uit. Toch had ik er een dubbel gevoel bij. Spot hij dat? Ik had deze variant -uiteraard zonder mijn niet zo aaibare secondant- bekeken tijdens de partij. Aan de ene kant hoop je dat hij dat doet, aan de andere kant wil je voor je team toch de boel niet in de waagschaal zetten. Na het kwaliteits-verlies kwam wit ook weer zo’n beetje los. Na een behoedzaam vooruit marcheren kwam de taai verdedigende Hendriks toch steeds meer in de problemen

 JP Hendriks – T. Broek (33…Pxe5)

34. Pf3+ en na het familieschaak kwam de verlossende uitgestoken hand.

Om de zoals altijd serene rust niet te verstoren tijdens de laatste spannende partij van Bert werd nog even met Frank op fluistertoon een scherpe zijvariant besproken totdat in een stelling met drie matdreigingen Frank de boel verstierde en de stekker uit de aanval trok middels dameruil. Ik zou wel een trilogie kunnen schrijven over deze partij, wie weet heb ik dat al gedaan!

Eindcorrectie moet nog plaatsvinden

Interne competitie

Ronde 7, 30 0kt 23,  Verslag

2 reacties

Black Monday

Wat is dat nu weer voor rare titel? Enigszins gesuggereerd door Hugo.   

Van ons bedrijf een nieuwe, extra voordelige, aanbiedingendag? Beetje wel, bij Chris en bij Ivan , en bij Ab. Die hadden een goedkope winst in de aanbieding,  Misschien ook wel een beetje bij Gerrit, bij Frank, bij Paul. Ik ga dat later proberen toe te lichten.

Maar Hugo wees me erop dat vanavond Wouter,  Mink, Martin, Hugo alle hun partijen wonnen ….  Met zwart! En Marc met zwart bijna. Ook in die zin Zwarte Maandag.

En in de betekenis van een Akelige Maandag zeker ook van toepassing. Voor Paul, die in een miniatuurtje door Thomas werd afgeslacht, voor Chris die in een totaal gewonnen stelling ineens alle stukken die hij voor stond ging weggeven en verloor, en voor Ab die in nog speelbare stelling dom begon te doen en ook werd ingeblikt, en Ivan die echt werd weggeveegd, en voor Gerrit die opgaf in een stelling waarin nog best gespeeld kon worden, voor Marc die blijkbaar geen tijd meer had om de zeer verdiende winst te incasseren. Want na een te optimistisch pionoffer van Frank, gaf hij hem geen enkele kans om daar wat aanval voor te ontwikkelen. Toen ik vertrok, stond hij in degelijke stelling nog steeds een pion voor en was ik er vast van overtuigd dat hij zou gaan winnen. De volgende dag zag ik dat het toch remise was geworden.

Zeker geen zwarte maandag voor mij. Omdat ik mocht mee beleven hoe Paul zo vriendelijk was Thomas in de gelegenheid te stellen een miniatuurtje te creëren. Paul heeft wel iets met miniatuurtjes. Ik heb er twee van hem tegen mij in een van mijn notatieboekjes. Eentje die hij smadelijk verloor en eentje waar ik zelf absoluut niet aan herinnerd wil worden. En ook Wouter tegen Ivan was een miniatuurtje.

Ter toelichting:

Paul werd door Thomas getracteerd op een Morragambiet!

1 e4 c5 2 d4 cxd4  3 c3 !?

 Thomas – Paul (3.c3)

Zelf besloot ik destijds om dit gambiet maar niet meer aan te nemen. Dit in strijd met de regel dat je gambieten altijd  moet aannemen, als je er voordeel uit wil halen. En ook de computer vindt dat je die pion gewoon in je zak moet steken. Maar ik had enkele keren op onprettige wijze kennis gemaakt met de agressiviteit die de witte stukken kunnen gaan ontwikkelen.  Weigeren kan het beste met 3 .. Pf6. Bijv.: 4. e5 Pd5

  Thomas – Paul (4…Pd5)

Bijv. 5.Pf3 d6  of  5.Lc4 Dc7!!

Maar Paul nam het gambiet aan en ontdekte spoedig hoe gevaarlijk die opening is als je een sterke speler tegenover je hebt zitten. En die zat er natuurlijk!

  Thomas – Paul (12.Le3)

Wit staat beter. Toch zou zwart nog kunnen spelen na 12 …. Pd8 13. Dxe7 Kxe7 14. Tc1 Pc6

Ik laat hieronder het hele potje zien. Speel mee en geniet. Hoe zwart onder druk komt en na een fout wordt vermorzeld.

2S7A1203XWEB

Ivan tegen Wouter was ook een miniatuurtje, maar niet zo mooi als bij Thomas. Eigenlijk stond Ivan al snel, met zijn 1 f4 opening  een beetje minder en juist op het moment dat hij dat na een missertje van Wouter helemaal ongedaan kon maken verblunderde hij zijn partij.

  Ivan – Wouter (9.Pe2)

9. .. Pg4? (Db6!) 10. Ld2???  (10. Ld4!!!  Df3 11.Tg1 Pxh2 12 Lxg7) Df2 mat

Hierna ontpopte Wouter zich als een talentvolle jeugdcoach. Heel goed!

 2S7A1214XWEB

Hugo kreeg tegen Ab al  gauw  met zijn Pirc behoorlijk spel.

 Ab – Hugo (9…a6)

Hugo:   “Zet 7 van wit (het voor mij zeer gemakkelijk makende) loper e2 naar f3.

 Ab – Hugo (6.Pc6)

7. Lf3

Daarna kan ik “gratis” ontwikkelen/positioneren, zolang ik maar op mijn toren op a8 pas, terwijl voor Ab het verdedigen dan eigenlijk al begonnen is omdat zijn eigen stukken een aanval van hem op de koningsvleugel belemmeren en ik mijn zwarte loper al helemaal op de damevleugel kan richten en die aanval ook kan ondersteunen. Op zich was wit’s 17de zet Pd5 wel een goede zet, vond ik (van achter het bord gisteravond) daar ik toen de dames moest afruilen hetgeen ik liever later had gedaan.

  Ab – Hugo (16..Pc6)

17. Pd5  Dxd2

Nu moest ik vervolgens ook wit’s paard op d5 “opruimen”, zodat het spelletje daarna wel over was, maar de winst binnen (voor mij).’  Aldus Hugo

Vervolg Eddy: 

Maar er was een ernstige misser van wit ( 21 Kc3 ??) voor nodig om dat voordeel toch al vrij vroeg op de avond in winst te kunnen om te zetten.

  Ab – Hugo (21.Kc3)

Nog voor Hugo de beslissende zet Pd7 had uitgevoerd had ook Ab die zelf al gezien en fluisterde hij me toe dat hij iets stoms gedaan had.

21 .. Pd7 22. Kd2  Lh6+ 23. Ke1 24. Txc1 met stukwinst.

  2S7A1199XWEB

Omdat Chris en Mink hun partij niet noteerden kan ik helaas geen details en diagrammen leveren. Ik zag met verbazing hoe lang Mink keurig strategisch correct zijn opening en middenspel behandelde, en hoe Chris daar even correct mee omging. Dit was een echte schaakpartij. Ik miste hetvervolg waarin Chris ineens een enorm materieel voordeel verwierf. En daarna miste ik ook dat hij dat omzette in materieel nadeel. Geen idee hoe dat allemaal gebeurde. Kon daarna wel verbaasd zien hoe Mink dat in de tijdnoodfase snel en moeiteloos in winst omzette. Tjonge, hij kan nog vluggeren ook! Dat gaat wat worden met die gozer!

Omdat ik Chris voor het eerst zag in ons kleine, maar gezellige clubje vond ik een portret wel gepast.

 2S7A1209XWEB Diep nadekend.  Nu nog wel.

De mooie zet van Gerrit tegen Martin:

  Gerrit – Martin (20…Dxd4)

21. Pxf7!  Kxf7

Als wit hier nu  22.Tc4 speelt. staat hij mooi. De voortzetting die Gerrit in het hoofd had (22. Lxf4) was niet correct. Maar het liep even goed af omdat ook Martin het verkeerd deed. 22.. Lxf4 ? (Dxf4!) 23.  g3  (Beter alsnog Tc4!)

En bij zet 25 had wit het -na een nieuwe misser van Martin- uit kunnen maken:

 Gerrit – Martin (24…Dxb2)

25. Txf4+ ??  ( 25. Dd5+ !! Kf8  26. Txf4+ !  met damewinst of mat!)

De stelling  waarin Gerrit wat vroeg opgaf:

 Gerrit – Martin (28…Dd6)

Commentaar van Martin:

Ik maak een fout door op zet 22 het verkeerde stuk (de loper) te zetten. Ik schreef notabene Dxf4 op. Een moment van verstandsverbijstering.

Ik vond net als de computer dat Gerrit wat vlug was met opgeven. Alhoewel ik dit wel uit had kunnen spelen.

Wel een gemiste kans voor Gerrit op zet 25. (Dd5+) Conclusie: Ik moet echt beter gaan schaken.

Tenslotte het commentaar van Thomas zelf op zijn miniatuurtje:

Na de voorzichtige hint van Eddy vorige week, nam ik me voor deze keer remise te vermijden als het enigszins kan. Desnoods strijdend ten onder, maar een punt scoren zou toch wel het leukste zijn .
Dus toen ik de kans kreeg, haalde ik het Morragambiet van stal en gelukkig, Paul nam aan.
Hij verraste mij met het minder bekende 4.. e5 terwijl zetten als
4…e6 vaker voorkomen.

  Thomas – Paul (6.Lc4)

Een grappige variant kan ontstaan als zwart ipv
6.. Le6, 6.. Lg4 speelt.
Wit speelt dan 7. Pxe5!. Als zwart dan de dame neemt
met 7.. Lxd1 volgt de leuke variant 8. Lxf7+, Ke7 9. Pd5 mat. Een voorbeeld van het bekende mat van Legal
(Zeekadettenmat), zij het in een andere opening. Ook eentje om te onthouden!

  Thomas – Paul (8.Db3)

Na 8. Db3 was 8…  Le7 een mindere zet, de dubbelpion houdt op een of andere vreemde manier de boel rond de koning nog een beetje bij elkaar.
Bekender en ook beter was 8.. Dd7.  Gek genoeg geeft Analyse This relatief deze zet niet eens een zoveel hogere waardering en is het stuivertje wisselen met 8.. Le7 en 8.. Pc6. Na 8.. Dd7  is een mogelijk vervolg 9. Pg5, Pc6 10. Pxe6
en wit is in het voordeel (+1,5).

Net op het moment dat ik dacht de maximale druk op zwarts stelling te hebben bereikt en er een beslissende combinatie aan zat te komen, verraste Paul mij met de lange rochade.

Thomas – Paul (12.Le3)

12. 0-0-0
Totaal niet bij stilgestaan dat dat nog gewoon kon! Ik vermoed dat meer mensen dat wel eens overkomen is. Onder andere Jan Timman, toch niet de minste, heeft dat wel eens gehad.

 In dit geval was het voor Paul pech dat nu 13. Lxa7 er in zat.

 Thomas – Paul (13.Lxa7)

De leukste variant ( door Paul gezien) was 13.. Dxe6
14. Pb6+, Kc7 15. Pxe6 mat!
Een leuke parallel met dat eerder genoemde Zeekadettenmat.
Paul tuurde nog een tijdje naar de stelling, maar kon geen oplossing vinden, gaf op en kon zijn regenpak gaan aantrekken.
En voor mij gelukkig de remisereeks doorbroken want tegen Paul als een van onze sterkste spelers had het net zo goed een hele zware avond kunnen worden.

Thomas – Paul (13.Lxa7)

We hebben nog gekeken naar 13….. Le7xg5 maar Stockfish geeft het iets betere13.. Pxa714. Pb6+, Kc7 15. Pxd7, Lxg5 en zwart lijkt drie stukken voor de dame te krijgen, echter (het zal weer niet) wit heeft Pxe5! dus dat was ook geen echte oplossing geweest, hoewel misschien te proberen, wit moet het ook allemaal maar zien.
Hoewel ik eerder aan heb gegeven dat ik korte partijen niet zo leuk vind, maar hier was het anders omdat er best in die korte tijd nog veel gebeurde en er leuke varianten in zaten.


Van de partij Frank–Marc heb ik geen notatie, dus daar kan ik even nog niks verder mee. U moet het doen met wat ik hierboven noteerde.  Komt er nog iets binnen, dan volgt hieronder nog wel wat.

Het kwam nog binnen. Dus alsnog een vervolg:

De partij Frank-Marc. Een Caro-Kann, waarvan grootmeester Donner vond dat die opening verboden moest worden. Veel te weinig ambitieus. Veel te tam. En Marc blijkt dat te willen aantonen. Heeeeeel rustigjes aan. Hij ruilt flink wat stukken al direct in het begin. Misschien is het tactische opzet, heeft hij al lang door dat Frank op z`n best is als het ingewikkeld wordt. En zijn opzet heeft succes. Frank probeert het dan toch zelf nog maar een beetje ingewikkeld te maken.

Was ik zelf hierboven al een beetje negatief over de mogelijkheden die dat pionoffer op c2 (inclusief ook nog een geïsoleerde pion) Frank opleverde, de computer ziet het nog veel minder zitten.

Frank – Marc (11.0-0)

Frank staat inderdaad de hele partij minder. Marc verdedigt rustig en bekwaam. Tot mijn verbazing werd het toch remise. Frank liet me weten dat dat veel met de klok te maken had.  Met weinig tijd over miste Marc in uitstekende stelling een snelle winst,

Frank – Marc (33.g3)

33. ..Kh7 ??  [33…Df2+ 34.Kh3 Td2 35.De3 Dh2+ 36.Kg4  enz.

en daarna gaf hij in veel betere stelling zijn partij in wegens tijdgebrek toch maar remise. Een plusremise noem je zoiets. Ook al omdat Frank zelf ook weinig tijd nog te besteden had, vond die het natuurlijk best. Hij schreef dat hij geloofde dat hij wel een beetje mazzel had gehad. Daar ben ik het geheel mee eens.

2S7A1202XWEB

Eindcorrectie moet nog volgen.