Tjonge. Dat was me wat. Voor mij : een avondje genieten van bijna overal hevig spektakel. Maar ook aanleiding voor weemoedige overpeinzingen.

Spektakel bij woeste aanvallen op de vijandelijke koningen ( mooier kan toch niet!) op nota bene drie borden, bij Frank, bij Martin, bij Ron. Andersoortige spanning bij Hans die in een vroeg stadium  een stuk verloor voor 2 pionnen maar heel veel compensatie had , en bij Arend die al vroeg een pion won en daarna ondervond dat zijn tegenstander het voor hem toch nog spannend  kon  maken , en dus ook voor uw meester Pennewip. Vijf partijen en niet één saaie.

Hoezo weemoedige overpeinzingen? Bij de analyse achteraf met meester Komodo, kom ik steeds meer verbaasd te staan over de kwaliteit van bijna alles. Bij 80 procent van alle zetten knikt meester K. goedkeurend, en fluistert ‘ Goedzo. Dat is de beste!‘ Bij 10 procent hoor ik ‘Niet slecht, maar kan nog beter’  en ja een enkele keer slechts ‘ Jammer, dat is niet goed’. En niet één keer ‘ Wat een blunder’. Is het schaakniveau van onderbond- amateurs dan in een jaar of twintig  zo verschrikkelijk gestegen? Ik zie steeds vaker zetten die ik zelf niet zou kunnen bedenken. Of is mijn eigen schaakniveau in die tijd dan zo verschrikkelijk gedaald?

Ik zag vanavond geen blunders. Andere overpeinzing van meester Pennewip: wanneer spreek je eigenlijk terecht van een ‘blunder’?  Misschien niet als je een combinatie van 2 of 3 zetten niet voorzag? Dan deed je misschien een “zwakke zet”. Wel als  je niet zag dat je bij de volgende tegenzet materiaal gaat verliezen? Maar als je dat nu wel zag, maar bewust toeliet?  

Was zet 7 …  Pd4 van Peter deze avond een blunder?  (8.  Pxd4 exd4  9. Dxd4)

Arend – Peter (7.d5)

Of was het een bewuste keuze? Zoiets als : Ik kan wel Pb8 of  Pa5 spelen, maar dat is ook onprettig. Weet je wat , ik geef gewoon een pion en dan houd ik misschien wel spel.

Was zet    28. Tc1   van Arend  een blunder? ( i.p.v. 28. Ta2 waarna wit toch wat voordeel behoudt!) Kun je dat zo noemen als er een ‘petite combination’ volgt die hem de partij lijkt te kosten?

Arend – Peter (27…Tc3)

28. Tc1? Tfc8!

Welnee . Het kwam  ten eerste door een vroegere , zwakke ( dat wel) 22e  zet Tb1 ( =) i.p.v.  Ta2! (met voordeel voor wit). En zelfs na het gespeelde  28.Tfc8! hoeft wit nog niet te verliezen.  Zie hieronder!  (klik op de zet om het diagram te veranderen). Zelfs 28. Tc1 is niet handig, maar nog niet eens een echte blunder. Misschien dan 29. Kf1?  Maar de remise-zet 29. Ta1! vraagt wel om vier (!) zetten vooruit denken. Tja! Dat kun je toch geen blunder meer noemen.

Was bij Martin–Matthijs zet 3 …  e6 een blunder?

Martin – matthijs (3…e6)

Wel als hij mijn  vorige verslag heeft gelezen waarin ik schrijf dat je in de Draak beter g7g6 en e7e6 niet kunt combineren, omdat na Lg7 er bijna altijd problemen ontstaan op d6. Wat ook in deze partij gebeurt.

Martin – mattijs (12…0-0)

Maar ja, ik denk dat Matthijs mijn verslagen slechts af en toe globaal leest, en dat dus gewoon niet gezien heeft. Of hij gelooft gewoon niet in  mijn evangelie, alleen in zichzelf. En hij  wil dat even  tonen. Kan natuurlijk ook.  Geen blunder dus dat 3 …  e6 , maar wel een zwakkere zetl

En later, zet 23 …    d5 , is dat een blunder?

Welnee, want de stand is inmiddels zo beroerd , er is niks meer goed. Mat is zowiezo onvermijdelijk.  Dus dan doe je maar wat.  Het is gewoon een lollig slot. Niet moeilijk. Wel grappigvoor de toeschouwer.  Daarom hieronder maar ‘live’

Was zet  10 Ld3 van Hans tegen Bert  een blunder? Ontging hem even een ‘petite combination’ ? Wellicht. Maar hij krijgt wel compensatie! Zelfs als hem het antwoord van Bert  (10 …  e5!)   was ontgaan, is het dan wel een blunder? Of een missertje? Kun je misschien alleen van een blunder spreken als je niet gezien hebt dat je op de volgende zet mat gaat of materiaal verliest zonder er iets voor terug te krijgen? Hans krijgt dat wel! ( En zelfs meer terug dan waar hij op gerekend had (had hij dat?) omdat Bert 2 zetten verwisselde, en daarna volgens K. de hele partij wat minder staat (in plaats van wat beter) ). Hoewel dat de hele partij moeilijk te beoordelen blijft.

(klik op de zetten)

Was zet 23   ….   d5 van Sven tegen Frank een blunder?

Welnee, Goede raad was duur. Te duur!  De stelling was zo ingewikkeld en zo pijnlijk voor zwart . Er was niks goeds meer.

Ook lollig voor de toeschouwer. Ook maar even ‘live’ dus.

Was zet 23 . Lxg5 van  Gerrit tegen Ron een blunder?

Gerrit – Ron (22…g5)

Toen ik het zag dacht : Hallo, nieuwe verschijning van de oerdegelijke Gerrit. Die offert een stuk voor de aanval, maar dat is vast niet goed. Maar Gerrit zelf zei grinnikend : ‘ja, maar ik kon niet anders! Ik moest wel’ Hij had inderdaad goed gezien dat 23. Lg3 na f5 en f4 ook materiaal verliest, evenals na 23. Le5 f6! Bovendien bleek de hele verdere avond dat het heel erg moeilijk was eventuele incorrectheid ook echt aan te tonen, Ron moest verschrikkelijk diep gaan om te winnen, Zo diep dat hij na afloop  tegenover mij zijn wangen opblies en een lange diepe zucht uitblies om aan te tonen hoe zwaar het was geweest. Dus nee, absoluut geen blunder!

Dat waren dus mijn overpeinzingen.

Nu kort nog een beetje gewoon verslag  :

Arend-Peter

Na het hierboven vermelde pionverlies van Peter bij zet9 speelt Arend een prima partijtje.Hij heeft uiteraard voordeel met die pion meer en dat wordt steeds belangrijker. Het enige wat Komodo aanmerkt is dat hij misschien beter zijn invloed in het centrum had kunnen vergroten en dreigender actief had kunnen spelen met f4 op de  14^e of de 16^e of zelfs alsnog op de 20^e zet. Daarmee was het sterke veld e5 aan zijn tegenstander ontnomen! Ik had hem dat na afloop al gesuggereerd. En gelukkig vond Meester Komodo dat later ook. (Meester Pennewip staat niet graag in zijn hemd achteraf. Dat gebeurt zowiezo al wat te vaak.)

Maar ook Peter speelt verder foutloos. Erg veel plezier heeft hij niet van zijn vroege pionoffer, maar ach, hij maakt er best het beste van. Tot de fase  hierboven al vermeld waarbij mindere zetten van Arend (nee, dus geen blunders!!) hem toch de wind in de rug bezorgen en hij mooi naar de overwinning kan fietsen. Zoials ik al bij het begin voorspelde: Eén van  jullie beiden gaat vanavond zijn eerste wiunstpunt scoren! Peter dus! En het was best een mooi, en redelijk gaaf  partijtje!

Martin-Matthijs

Na de reeds vermelde weinig gelukkige openings-opzet staat Matthijs niet direct, maar toch al gauw wat minder.  Met een lange rochade op zet 11  geeft wit al aan dat hij de zwarte koningsvleugel wil gaan aanvallen. Daarom is zet  14. …..   h7-h5   niet zo logisch. Dat leidt alleen maar tot een snellere verzwakking van de zwarte koningsveste! Hierna komt hij er eigenlijk niet meer aan te pas.

Martin – mattijs (14.a3)

14. …..  h5??  15. gxh5 gxh5  16.Pf3  en dankzij de open g-lijn beginnen de gevaren rond te gieren. Grootmeester Donner schreef eens dat je hem gerust een achterstand kon laten wegwerken maar dat hij een prutser was als hij een gewonnen stelling moest winnen.  Er is altijd het gevaar dat de betere stelling uitnodigt tot zelfgenoegzame onoplettendheid, onderschatting van de capaciteiten van de tegenstander,  het te veel nemen van risico. Iedere echte schaker is dus in deze fase extra zenuwachtig aan het worden. Ja, ik moet nu wel winnen, maar ik weet  niet zo gauw hoe. Dat zal ook wel bij Martin aanwezig zijn geweest. Matthijs blijft steeds maar zetten vinden die weliswaar niet afdoende zijn, maar wel steeds de eerste dreiging opheft, en nieuwe problemen oproept. Maar Martin redt het. De slotfase speelt hij keurig uit. Een mooie winst! En Matthijs bewijst dat hij toch steeds wat sterker aan het worden is.

Hans-Bert  Na het nogal tactische intermezzo in de opening waarin Hans een stuk verliest voor twee pionnen werd het een nogal strategisch gevecht. Want Hans heeft een heel imposant pionnencentrum  als compensatie.

 

Ik zag hem worstelen met de vraag wanneer je stelling rijp is om met een van die pionnen  op te stomen. En met welke dan. Als je te vroeg bent, of de verkeerde  neemt, kunnen  zomaar zwaktes in je stelling ontstaan waardoor je hele voordeel plotseling naar de gallemiezen is. 

Hoe nu verder? Beide spelers weten het ook niet precies. Ze schuiven behoedzaam verder. Soms kan het bij beiden wat beter, soms niet. Maar Hans houdt voordeel. De bedoeling van zijn plannen  begrijp ik af en toe niet, maar dat ligt beslist aan mij. K. geeft groot voordeel voor wit bij zet  31. Tot het daarna voor wit mis gaat

32.  c6?  (K. geeft 32. ..  Td6! Met c6 toch weer te vroeg opgestooomd?) Na 32 ….  bxc6 33 dxc6 Pe6! is wit ineens veel voordeel kwijt. En na 34. Kb5? zelfs alle, en zou er zelfs voordeel voor zwart in kunnen gaan  zitten. K. geeft 34. …. Td8 als sterke mogelijkheid.

Hans – Bert (34.Kb5)

Maar Bert ziet een herhaling van zetten schemeren. De heren zijn moe na een  zwaar gevecht, de klok begint ook flink mee te tellen, en om nu nog te gaan uitrekenen hoe gevaarlijk de vrijpion van wit nu wel of niet is, dat is wel veel gevraagd. Na 34….. Pc7 +  35. Kb4 Pe6 36. Kb5 Pc7+  37.Kb4 blijkt ook Hans het zo wel goed  te vinden. Remise.

Frank – Sven

Ik weet dat Frank tegen de Siciliaan graag de Grand Prix_variant speelde.   1. e4 c5 2.  f4. Ik heb hem ook vaak met Martin Koningsgambiet ( 1 e5 e5 2 f4 ) zien verkennen. Zelf mocht ik graag tegen de Pirc snel f4 spelen.: 1 e4 d6 2 d4 Pf6 3 Pc3 g6 4 f4.

Maar 1 e4 d6 en nu  2 f4 heb ik geloof ik nog nooit eerder ergens gezien. Dat speelt Frank. Verrassing. Is dit een geheel eigen vondst : de Geuzenvariant? Daarna  kan het vele kanten op. De Siciliaanse Grand Prix. Alsnog Koningsgambiet. Of de Pirc, met 4 f4 , de Oostenrijkse variant. Misschien vergeet ik wel wat. Sven lijkt er een Koningsgambiet van te willen maken. 1 e4 d6 2 f4 e5. (Slaan op e5 kan niet wegens Dh4+.)  Maar het grappige is dat hij na Pf3 weigert op f4 te slaan. Dan zou je zeggen dat dan al snel wit op e5 gaat slaan. Halfopen f-lijn en nu zonder pionoffer. Dat is toch leuk? Maar nee. De heren ontwikkelen hun stukken gewoon, alsof er hier geen probleempje in het centrum om aandacht vraagt.

Pas bij zet 14 gaat zwart dan eindelijk op f4 slaan. Grappig.

Frank – Sven (14.cxb3)

14. …  e5xf4  De stand is dan ongeveer gelijk volgens K.

Maar Sven blijft goed bij de tijd. De zwarte stelling wordt langzaam wat beter dan de witte.  Bij zet  19 vindt K. dat het – 0.80 staat.

Frank – Sven (19.Pd6)

Nu zou zwart gewoon moeten nemen op d6, maar Sven probeert wat leukers:  19. ….  La6 ???  Daar heeft K. geen goed woord voor over! En ook Frank ziet het ogenblikkelijk : 20. Pf5 !!!   (Er is ineens niks meer voor zwart. Was dus 19…. La6 een blunder? Ach , misschien.) g6 (Lf6 20 e5!) Ja en zoiets moet je tegen Frank niet op je bord hebben. Die ziet dat wel! 21. Pe5! En voor het nu volgende mat in 4 zetten verwijs ik naar hierboven het diagram bij de babbel over  blunders.

Heel spannend was dus Gerrit-Ron.

Als gebruikelijk speelde Gerrit weer erg terughoudend in de opening.  Hij heeft het er nu eenmaal voor over van openingsvoordeel af te zien , om maar geen theorie te hoeven bestuderen. Maar dus was Ron na wit d3 i.p.v. d4 al bij zet  3 het nadeel van de nazet kwijt, en kon toen al d5 spelen, wat iedere Sicilianist als een zegen beschouwt.

Gerrit – Ron (3…d5)

Al gauw is dus Ron’s stelling echt plezierig. Maar ja, omzetten in winst is wel even een opgave. Als gebruikelijk gaat Ron over tot heel lang nadenken en bedenkt dan een plan dat ik niet erg begrijp.

   

18. Kh7 niet slecht, maar ook niet echt sterk.  K. suggereert hier van alles dat beter is . O.a. d4 of Tfc8. Maar goed, Ron is kennelijk bezig een g5 voor te bereiden en vindt dat Kh7 daartoe nuttig is. Hij heeft natuurlijk ook al eerder gekeken naar het witte slaan op g5!

Een flink aantal zetten later volgt dan dat g5. En na het hierboven al eerder aangegeven 23. Lxg5 wordt het heel erg spannend. Gerrit moet aanvallen. Doet dat niet onverdienstelijk. Ron moet erg uitkijken, maar verdedigt uiterst nauwkeurig! Met steeds de sterkste zetten!

Beide hoofden  werden geleidelijk steeds rooier! Wat een spanning!

Om u van de climax te laten meegenieten daarvan een ‘levend diagram’ met wat commentaar van K.

(Sorry Hans en Gerrit.Ik moest ze even kwijt. Ik ben soms trots op mijn portretten. Nu dus ook.)

Zo dit was het dan weer. Tot maandag.

Eindcorrectie moet nog plaatsvinden.