Martin Zwaneveld (37). Misschien leuk om met behulp van een interviewtje wat meer van hem aan de weet te komen. Maar allereerst wil ik vaststellen dat hij niet alleen goed kan schaken, maar ook een clubman in hart en nieren is. Hij leidde tot voor kort jarenlang het jeugdschaak. Gaf onze jeugdleden les, en begeleidde ze naar toernooien bij andere verenigingen . Hij had het belangrijkste aandeel in het werk voor onze eigen vroegere jeugd-vluggertjes-toernooien, en zat bij het vluggertjestoernooi van ‘De Blauwe Morgenster’ natuurlijk ook weer als wedstrijdleider achter zijn computer. En hij zorgde voor voldoende spelen en klokken. Hij was er op de club altijd vroeger en bleef langer om voor het materiaal te zorgen. En vandaag de dag zorgt hij voor het inrichten en opruimen van ons speellokaal, inclusief de afwas. Ik denk dat hij van ons allen altijd het laatste van de clubavond thuis komt. Hij zorgde als ICT-er voor de alom gewaardeerde nieuwe versie van onze website,en als ik als wepmeester tegen technische problemen oploop is hij er altijd om op mijn panische s.o.s-signalen doeltreffend te reageren. Ik krijg bijna altijd zijn eigen informatie bij zijn partijen en de pgn-bestanden ervan gemaild, wat me veel tijd scheelt bij het redigeren van een verslag. En vandaag de dag is hij dan ook nog wedstrijdleider voor de interne en zorgt voor indeling en de standen. Genoeg vrijwilligerswerk voor een koninklijke onderscheiding. Zo, dat is wat me even te binnen schiet. Ik zal best nog iets vergeten, maar het is maar dat u even weet wat voor vlees u in de kuip heeft.
Niet te veel vlees trouwens want hij is jaloers-makend slank. Te danken aan andere hobby’s als hardlopen en squash. En gezond voedsel.
Toen ik vroeg hoe hij zelf verklaarde dat hij dit jaar sterk speelde, zei hij dat hij wel geprobeerd had zijn speelstijl wat te veranderen. Hij noemt Bert en Ron als voorbeelden. Die spelen langer rustig en meer strategisch en gaan dan pas, als het echt kan, op de tactische toer. ‘Ik speelde veel impulsiever op aanval. Nu begin ik rustiger. Ik probeer nu meer te spelen zoals zij spelen. Maar zij doen dat natuurlijk wel beter dan ik. En Thomas, ja die heeft een heel andere stijl, onvergelijkbaar met alles bij Aris De Heer, die weet zoveel meer en ziet zoveel meer, en ziet vooral ook sneller. Die kun je niet proberen na te volgen.’
Ging je je ook niet beter en langer concentreren omdat je zag dat je dit jaar kans had om kampioen te worden omdat Bert en Ron, door de Corona, veel minder partijen hadden kunnen spelen? ‘Daar ben ik me destijds niet erg bewust van geweest, maar het zal zeker wel geholpen hebben. Maar ik heb dit jaar wel van beiden gewonnen, wel vanuit een mindere stelling, maar toch …’
‘IK heb dit jaar minder met mijn openingen geëxperimenteerd, wat ik anders wel leuk vind. Nu heb ik meer mijn vaste repertoire gespeeld.’
Wanneer en hoe heb je schaken geleerd? ‘Ik zat op de Blauwe Morgenster op school en daar was schaken heel populair, door het werk van meester Kees Pruis. Ik wou dat ook kunnen. Maar ik was nog te jong om op de schaakclub van school te worden toegelaten, mijn ouders konden niet schaken, dus ik moest iets anders bedenken. Ik heb het toen geleerd op de computer, met een heel goed schaakprogramma voor beginners. Toen ik in groep 5 zat mocht ik in de schoolclub en twee jaar later (ik was een jaar of elf) bij Aris de Heer, ook onder leiding van Kees Pruis.
Wat is je naarste herinnering aan je schaakcarrière? ‘Die heb ik eigenlijk niet erg. Ach, ik beschouw schaken toch maar als een spelletje, en als je verliest dan leer je er altijd wel weer van. En schaken is voor mij een soort meditatie. Even met andere mensen zijn. Even van je hele wereld weg, even alles van je afleggen. Even gewoon eens aan iets anders denken.’
En bijvoorbeeld toen je lang geleden een keer door Saraber echt werd ingeblikt? (Ik hoorde hem dat ooit eens zeggen. Hij wist dat nog steeds. Ik niet.) Ach je speelde toen Skandinavisch, en ik wist dat dat bestond, maar verder wist ik er niets van. Dus leerzaam.
Maar ik herinner me nu toch wel even iets naars. We speelden met Aris de Heer een externe wedstrijd, en we zouden bij winst promoveren. ik stond gewonnen , maar ik verknalde het en verloor. En daardoor won de club niet en promoveerden we niet. Ja, dat vond ik toen heel erg!’
En mooie herinneringen? ‘Ik herinner me dat ik toen ik 12 was, bij Aris de Heer een partij speelde tegen Paul Ruber, toen vele malen kampioen van Aris de Heer. En dat het een hele avond duurde voor ik eindelijk had verloren. Tegen zo’n sterke speler! En het was mijn eerste avondvullende partij! En ik heb mooie herinneringen aan een toernooi om een Nederlands jeugdkampioenschap in Spijkenisse toen ik 12 was. ‘
Wat voor werk doe je? ‘Ik ben opgeleid als ICT-er. Al tijdens mijn studie begon ik met mijn werk. Ik heb een eigen bedrijf, nu al 10 jaar, dat computerprogramma’s maakt voor taxibedrijven. We werken met zijn tweeën. Vooral voor Nederland, maar we zijn op veel plaatsen in de wereld bekend. Met de Corona-pandemie hadden we wel even een dip, want er reden veel minder taxi’s , maar we hebben het wel goed overleefd, we bleven gezond, en nu neemt de omzet weer toe.‘
En je toekomst? Blijf je wonen in Middenbeemster? Je bedrijf zit toch ergens in het noorden van Noord-Holland? ‘Ja, misschien komt er andere locatie, misschien in Amsterdam. Maar ik werk toch overwegend thuis.’
En wel eens aan een andere schaakclub gedacht? ’ Nee. Zeker niet. Alleen als Aris de Heer zou moeten stoppen wegens te weinig leden. Maar we hadden nu ineens een mooie tijd, met 5 nieuwe sterke leden.’
Volgend jaar misschien toch weer kampioen? ‘We zullen wel zien. Er zijn belangrijker dingen. Ik zorg ervoor dat ik een beetje in balans blijf. Voldoende rust, voldoende ontspanning, voldoende beweging door sporten, met vooral ook aandacht voor mijn gezin.
Van de zomer weer met vakantie, waarschijnlijk naar Frankrijk. Misschien samen met Frank en zijn gezin. Dat hebben we wel eens vaker gedaan. Met Frank ben ik al bevriend sinds we in de zelfde klas op de basisschool zaten. Maar nu eerst het komende weekend Frank maar een beetje gaan helpen met zijn verhuizing.
Aldus mijn gezellige gesprek met onze nieuwe kampioen.
Een aardig, opgewekt, stabiel persoon, met een mooie vrouw en mooie kinderen (8 en 4) en een erg waakzaam hondje, en van onschatbare waarde voor onze schaakvereniging.
