Er viel veel voor me waar te nemen. Weinig verveling. Alle nieuwe gezichten waren weer aanwezig. Alle leden gaven acte de présence. Behalve Paul die hopelijk van een welverdiende vakantie aan het genieten is. Een volle speelzaal. Een mooi tafereel. En onze Oekraiener Fjodor was er ook weer.
En er gebeurden op de borden nogal wat dingen die de moeite van het bekijken waard waren. Opvallende remises. Van Hans tegen Bert, maar vooral van Matthijs (met zwart!) tegen Sven.
En leerzame overwiningen van Thomas tegen Martin, van Ron tegen Gerrit in het eindspel. Een leuk eindspel met gelijk materiaal dat Ab van Fjodor won, dankzij de oppositie die zijn koning bezat. Ook leerzaam, maar de heren noteerden hun partij niet, dus ik kan het niet laten zien.
En Peter liet opnieuw merken dat hij geleerd heeft als het nodig is op zijn handen te gaan zitten. Geen enkele blunder! Ik stond erbij toen hij gewonnen stond, en hield mijn hart vast. Totaal onnodig. Zijn progressie als een lichtend voorbeeld voor Doeke en Nico, die nu goed spel nog wel eens ontsieren met onnodige vergissingen. Maar dat zal ook bij hen wel snel beter worden. Ik zag tot mijn genoegen dat Frank veel tijd stak in de toelichting achteraf voor zijn tegenstander.
Ik kwam wat later binnen en -omdat ik de beginzetten niet had gezien- dacht tot mijn vreugde een O’kelly-variant van het Siciliaans bij Thomas op het bord te zien ( 1.e4 c5 2.Pf3 a6!? Met de belangrijkste witte voortzetting 3. c4. (De bedoeling van 2. a6 is o.a. dat na de standaardzetten 3 d4 cxd4 4 Pf3 nu e5 zou kunnen volgen, omdat de beste zet in de Svesnikov (Pb5) nu niet mogelijk is.)
Maar welnee, het was gewoon een Kan-variant van zwart waartegen Thomas de iets minder gebruikelijke 5. c4 had neergezet en later het nog ongebruikelijker 7. g3. En daar had Martin niet van terug. Derhalve stond wit na zet 9 al mooi. Wat resulteerde in een grappig schijnoffer:
15. Pd5! (… exd5 16.exd5 Da7 17. dxc6 met fraai spel voor wit)
En ook als je het offertje niet aanneemt staat wit superieur.
Bij zet 18 gooit wit er nog een schijnoffertje ( een kwaliteit) tegenaan. Misschien niet eens de beste maar wel meer dan voldoende om je tegenstander de stuipen op het lijf te jagen.
18 Txb6 Dxb6 19. Le7!
Wit blijft voordeel houden, dat wordt uitgebreid, en dan gebeurt er weer iets grappigs ( nou ja, voor de toeschouwer dus, niet zozeer voor Martin)
Heeft zwart met zijn 25. …. Pd7 zijn loper in grote moeilijkheden gebracht? 26. a4!
Na de enige zet 26. …Le2 volgt 27. g4 en nulijkt de witte loper rijp te zijn voor consumptie, want hij heeft geen vluchtveld meer over. Maar dat lijkt mee te vallen na Martin’s 27. …. Pc5. En omdat wit het nu even niet op zijn sterkst aanpakt lijkt zwart zelfs het evenwicht bijna te kunnen herstellen.
Zwart bezwijkt voor de verleiding en slaat op a4. Dat blijkt niet goed. Hugo en ik fluisterden in onze waanwijsheid tegen elkaar dat slaan met het paard beter was dan met de loper (wat Martin deed). Maar slaan met het paard is zelfs nog minder na 31. Pf5 f6 32.Tc6. Na 30. … La4? Weer een kwaliteitsoffertje. (Nu wel voor de hand liggend. Dat zag ik zelfs.) 31 Txc5 dxc5 gevolgd door Dxa4. Het lijkt er even op dat zwart nog kansen heeft met een pion meer tegen een ‘grote’ kwaliteit. Maar de vrijpion op d5 rukt op naar d6, en wordt dan levensgevaarlijk en de witte loper krijgt verschrikkelijke mogelijkheden.
Ik kon het slot niet meer zien omdat ik mijn bus moest halen, maar ik dacht dat Thomas dit als eindspel wel ging winnen. Maar het bleek niet zozeer een eindspel te zijn geworden maar een vernietigende aanval.
Dit wordt mat in 2. Martin geeft op. Wat een mooie partij!
Boeiend was ook Sven- Matthijs. Verbazingwekkend dat Sven in een vroeg stadium zoveel zwarte invloed toestond, en dat Matthijs dat ook allemaal zag.
Dit is ook een waardevol diagram voor Doeko die ik een poosje geleden kapittelde over een vroeg f3.) Ook in deze partij krijgt wit last van tocht in zijn koningsstelling.
9 Pa4 Da5 10 Pc3 Db6 11 Lf4 Lf2+ en wit koestert wat treurigheid over het verlies van die toch o zo geliefde rochade. Zwart heeft niets te mopperen. Maar profiteert niet genoeg en dus valt vreemd genoeg al gauw de schade voor wit wel mee. En Sven vindt waarschijnlijk dat hij echt vanavond hoort te winnen. Dus hij gaat er eens heel serieus voor zitten. Gebruikt veel tijd! En bij zet 19 denk je ‘Gaat er nu toch een aanvalletje komen?’
Maar dan laat Matthijs zien dat hij echt meetelt tegenwoordig
19 Lc4 Lijkt even logisch, maar is niet sterk, want Matthijs speelt 19…….d5 met kwaliteitswinst.
Dus 20. Le2 maar dan verliest wit na Te8 een pion op e4 en gaat zich in allerlei bochten moeten wringen om dat te voorkomen of te neutraliseren. Zonder veel succes.
na zet 26 …… h5 !! (Alweer een sterke)
Leuk reeksje 27 Txe4 Txe4 28 Kxe4 Lf5 en dan is wit toch weer een pion kwijt op c2
Sven haalt het beste uit zichzelf naar boven en even lijkt het dat hij met actief spel het toch gaat redden maar ook nu speelt zwart, die natuurlijk met remise best tevreden is, het heel slim verder. Offert pionnen of het niks is, zonder het evenwicht te verstoren.
Krijgt zelfs weer grote winstkansen
Na 42 …. Tc2+ 43. Ke3 Txg2 kan Sven vlug naar huis om een hele nacht wenend wakker te liggen in zijn bedstede. Maar Matthjjs toont respect voor ons aanstormend talent en na 42 … h3 stevent hij af op remise. Het is al laat en remise tegen Sven is toch al heerlijk genoeg. Dan kan hij vlug naar huis om nog lang kraaiend van plezier wakker te liggen in zijn bedstede. Sven is intussen duidelijk aangedaan. Als de heren bij zet 46 remise overeenkomen, staat hij alweer heel erg verloren.
Na Th2+ en daarna Ta2 blijkt zwart totaal op winst te staan
Even een paar voorbeelden
Logisch dat zwart dat allemaal niet meer in huis had. Hij had al genoeg laten zienl De bedstede lokt. Dus toch chapeau voor Matthijs.
Ook hoopgevend was de partij van Peter tegen Nico. Hij kreeg wel wat vriendelijke assistentie van zijn tegenstander, maar deed zelf weinig fout. De assistentie van Nico bestond uit zetten doen die hij kort daarop weer moest terugnemen omdat ze niets of te weinig uithaalden. Bijv. 3 De7 en 8 Pg4. En dat kost tijd, waarin je beter andere stukken tot ontwikkeling kan brengen.
Even haperde de concentratie van Peter en daar maakte Nico netjes gebruik van. Waaruit blijkt dat ook hij aanleg heeft voor ons spelletje.
Hier staat zwart zelfs beter. Alleen moet zijn aanleg nog wat bijgestuurd worden. Want na 16 Le3 volgt dan zo’n misser door het niet lang genoeg alle velden onderzoeken op aanvalsmogelijkheden. Na Dd6? slaat wit gewoon het paard op h5 en dan is het feest eigenlijk al voorbij. Maar de vraag is nog even of ook Peter intussen sterk genoeg is om een stuk meer in winst om te zetten. Ja hoor. Op die speciale Peter-manier, blazend en puffend, ruilt hij verder af, want met een paard meer moet dat eindspel toch eenvoudig te winnen zijn. Maar zover komt het niet, want een 2e echte misser van Nico (niet op Tg3 gelet) geeft Peter de mogelijkheid om het eerder af te sluiten.
31. Pf6!! (Ph6 had ook gekund)Txf6 en met een Toren minder is er natuurlijk voor zwart geen redden meer aan en gaat hij vlug mat
34. Dh5! e5 (ach alles is nu mis) 35. Df7 mat
Hulde voor Peter, en een klein huldeblijkje voor Nico, die toch af en toe dingen laat zien die sterk op schaken lijken. Nu die echte missers nog even weg.
Ron speelt heel geduldig tegen Gerrit. Hij start –alweer- een erg weinig gebruikelijke opening ( 1 b3 en 2. Lb2 en 3. e3 en 4. Lb5 )en die verrast kennelijk Gerrit want hij raakt al gauw een pion achter. Daarna schuift Ron heel zachtjes verder, maar een echte aanval wil niet lukken, en dus gaat wit na enige tijd over tot afruil van veel stukken, en dan resteert daarna een eindspel met een pion meer, en daarbij heeft zwart dan ook nog een dubbelpion. Gerrit doet mee aan een opgewekte stukkenruil. Misschien dacht Gerrit dat hij dat eindspel misschien wel zou kunnen houden, maar dat is niet terecht. Moeiteloos schuift Ron de stelling naar winst.
Doeko deed het niet slecht tegen het Frans van Frank. Maar zijn 4e zet Ld3 is niet geweldig. Omdat zwart na dxe4 Lxe4 met Pf6 een tempo wint.
Waarna zwart direct al gelijkspel heeft, wat eigenlijk niet de bedoeling van wit’s extra zet in de opening is. Gebruikelijk is hier 4.e5 of 4. exd5. Die laatste zet heeft het bezwaar dat het minpunt van het Frans- het opgesloten zitten van de dameloper- door wit zelf al wordt opgelost. Zelf speelde ik daarom hier vroeger vaak 4. Pe2, wat een zet is van Aljechin en soms een gambiet wordt. En soms leuke stellingen oplevert. ( o.a. 4 … dxe4 5. a3 Lxc3 6. Pxc3 Pf6 7. Lg5) En minder bekend bij amateurs is.
Na een iets minder nauwkeurige witte zet 12 (na dameruil cxd3 i.p.v Lxd3) volgt bij zet 14 een ernstige fout
14. Tc1 ?? wat stukverlies op e4 betekent na Lxc3.
Dat betekent dus tegen een geroutineerde clubschaker uiteraard nu al verlies van de partij. Doeko doet nog zijn best verder, maakt voorlopig geen grote fouten meer, maar die ene fout bij de 14e zet is al dodelijk. Ook voor hem geldt: hij heeft genoeg in huis, maar moet proberen zulke fouten te voorkomen door nog langer na te denken. Gaat vast lukken. Men leert het meest van partijen die men verliest!
Bert tegen Hans
Als gebruikelijk zet Bert zijn partij erg rustig op. Desondanks krijgt hij, na een fout van Hans een geweldige kans. Die hij mist.
11. …. Pg4?? 12.Pxd7? [12.e4! Pdxe5 13.dxe5 Lxe5 14.Lxe5 dxe4 15.Lf4 +- ] 12…Dxd7 =
Neemt niet weg dat hij toch een heel licht voordeeltje krijgt, maar dat niet genoeg vindt. En bij 17 al remise aanbiedt. Dat vindt Hans uiteraard best.
Een mooie schaakavond. Onthutst las ik dat Aris de Heer in de 1e klasse NHSB gaat spelen. Een promotie van de 3e klasse naar de 1e!!? Misschien zal het veel leerzaams opleveren. Dat wel. We hebben tegenwoordig wel een wat betere kernploeg. Maar ja. Wellicht leidt dat op zijn minst op den duur tot nog mooiere schaakavonden dan vanavond al het geval was.
eindcorrectie moet nog plaatsvinden