Opvallend vanavond dat veel partijen vanuit nog een beetje evenwichtige stellingen plotseling toch in een overwinning eindigden. Remises waren er niet vanavond. En de op papier sterksten wonnen, al was er veelal wel wat geduld voor nodig. Alleen bij Peter-Fjodor weet ik inmiddels  niet meer wie op papier de sterkste is. Fjodor wordt elke week, wat sterker.

Omdat noch Fjodor, noch Peter de partij goed noteerde, kan ik alleen  vermelden dat Peter uitstekend speelde en een mooie stelling had.

Om een idee te geven hoe mooi zijn stelling was: Als wit hier aan zet zou zijn, was het mat in drie! (Na 1. Lxh6! gxh6 2. Dg6+ Kh8 3. Dxh6 mat )

Maar zwart is aan zet, en zal een kwaliteit moeten offeren om dat onheil af te wenden. Na  Txf7 staat wit een kwaliteit en een pion voor. En geeft de computer “groot voordeel voor wit”  Offert hij zijn toren niet en doet hij een neutrale zet, dan  is het nog steeds mat!   1…a5 2.Lxh6 Txf7 3.Lxg7+ Kg8 4.Dh8#

Maar Peter verprutst zijn mooie stelling, raakt 2 stukken achter, en verliest.

Martin had weinig moeite net Nico die bij de eerste zetten zondigde tegen de basisregels : de dame alleen vroeg in het spel brengen als je er mat mee gaat zetten, en zo snel mogelijk rocheren. Na 5 zetten staat hij al slechter, en na 10 zetten is zijn stelling een ruïne.

Op de 19e zet wordt hij mat gezet. Vroeg klaar. Tot mijn vreugde zag ik dat Martin bijna de hele rest van de avond gebruikte om Nico de grondbeginselen van het spelletje uit te leggen. (‘Oom Martin leert zijn vriendje schaken’)

Ab probeerde tegen Sfen overeind te blijven door al vroeg stukken te ruilen, en zich op zijn eigen speelhelft terug te trekken ( met een eigen 3-rijen systeem)

Hier kan wit met 14. e5 al behoorlijk lastig worden. Sfen probeert zijn stelling eerst nog wat te verbeteren voor hij in het centrum de evenaar gaat passeren.  Soms verstandig, maar hier niet echt.  Na Lg3 gaat het best nog wel een beetje voor Ab. Tot hij bij zet 17 wits e5 probeert te  voorkomen met 17 ….. f6 en daarmee gaten in zijn koningsstelling laat vallen . Omdat hij die daarna moet proberen te verdedigen krijgt wit de gelegenheid om snel switchend elders zijn slag te slaan. Na zet 22 ….. g5 wint wit de zwakke achtergebleven d6-pion.

En de zwakte van de zwarte koningsstelling  blijft, en kost hem  nog een pion . Met 2 pionnen  meer in het eindspel freewheelt  Sfen uiteraard naar de winst. Samenvattend : Sfen straft te passief spel van Ab geduldig af.

Het duurde wel even voor Hans vat kreeg op de defensieve  Philidor van Gerrit. Ook al omdat hij niet goed genoeg reageerde op de zet 8 ……,Pe5.

Als wit zijn loper even terughaalt heeft dat paard weinig te doen op e5 en zal, binnenkort zijn uitdagende sprongetje wel weer terug moeten nemen. Maar Hans lijkt het ten onrechte een goed idee te vinden om zijn loperpaar maar prijs te geven in de hoop op  wat betere ontwikkeling van stukken. Vreemd genoeg pakt Gerrit dat loperpaar niet  (waarna gelijke stelling, volgens K. ) . Hij ruilt tegen zijn gewoonte eens geen stukken af, en probeert eens iets agressiefs (Lg4), en laat dat nu ineens ook weer niet goed zijn. Ineens krijgt wit de wind mee.

 Er is maar 1 goede mogelijkheid om pion f7 te dekken, namelijk Tf8. En dat vindt Gerrit kennelijk niet leuk. Vervelend om die torenlijn even op te moeten geven en aldus te moeten toegeven dat je tevoren de verkeerde toren naar d8 hebt gespeeld. (een bekende ergernis: de verkeerde toren gespeeld) Vervelend om te zien aankomen dat wit na a5 en (als het paard op f6 vrijwillig of gedwongen (Lxf6) daar weg is) na Ld5 akelig veel dreiging tegen je damevleugel kan ontwikkelen. Dus kiest Gerrit voor het ook onaangename maar in ieder geval resolute 19. ..Lf8. Waarop uiteraard volgt 20. Lxf6 gxf6 Dat is natuurlijk spekkie voor wits bekkie. Snel worden er stukken naar de koningsvleugel verhuisd, en kan de voor Hans zo typerende koningsaanval op touw gezet worden. En dit keer verdampt die niet! Leuk slot:

  28. Tg6! De7 29.Dxh6 Txd5 30. Dxg7 mat

Geen (s)pelt tussen te krijgen.

Ron had een goede avond. Hij stond al gauw een fractie beter. Paul verzette zich stevig en dus moest Ron het beste in zich naar boven halen. En dat lukte! En had dit keer daarvoor geen ruzie nodig met zijn klok!

Zijn eigen commentaar:

“Paul had niet op mij als tegenstander gerekend. Ik weet natuurlijk hoe taai hij kan zijn en heb ook al weleens vreselijk van hem verloren. Dus dan maar kiezen voor Iets schijnbaar rustigs. Ik stelde bewust Pf3 uit om Dg5 als reactie uit te lokken. Je krijgt een soort van omgekeerde Siciliaan.

  10. Pgf3

Na slaan op g2 staat hij wat beter en een pion voor. Van Thomas heb ik geleerd dat je beter eerst slechter kunt staan en dan terugkomen en van Bert dat je het gewoon ingewikkeld moet maken en je tegenstander veel keuzes geven, dan gaat die sneller in de fout. Ik kan nu tegengesteld rocheren, mijn koning is relatief nog veilig, zijn dame staat aan de verkeerde kant en in gevarenzone en ik heb open lijn naar zijn koning. Je moet dan als zwart nauwkeurig blijven spelen en voldoende actief, maar het is allemaal niet heel gemakkelijk. Overigens ook niet voor mij, ik doe in vervolg ook niet steeds de beste. Maar het wordt dan niet snel remise. Zo is in plaats van het logisch uitziende 16. Pc5 daar h4 beter.

 Ik heb wel steeds naar deze zet gekeken (maakt combinaties met Pg5 mogelijk).

Het idee met 20. Lc1 is goed, maar gelijk e4 is veel beter. Paul kon nu met 20…, e4 pion terug offeren met actief spel. 20…, Td5 verraste mij. Ik heb daar heel lang gekeken naar dameoffer met 21. e4. Ik krijg er minstens toren en stuk voor. Maar ik krijg nu ook in het vervolg wat ik wil, een stelling met tactische mogelijkheden. 23. Db2 (!) en 24. Pg5

zijn de sterkste. Paul gaf het zelf al aan, 24. …., Dxh2 is de beslissende fout, maar hij staat dan al moeilijk. Het slot wat volgt is leuk. Paul zal niet blij geweest zijn met zijn dame aan de verkeerde kant. Het is in een keer helemaal uit.
Een potje waar ik van heb genoten, ook al was het zeker niet perfect.

Wouter deed het niet slecht tegen Thomas, maar kon niet verhinderen dat het tenslotte toch een lesje schaakstrategie en taktiek werd. Ik keek zelf enigszins verbijsterd naar Thomas’ tweede (!) zet. Die had ik nog nooit gezien!   1. e4 e6  2. De2.  Ik heb Ron  wel eens horen zeggen dat hij geen Blackmar-Diemer meer speelde omdat zwart dan vaak naar het Frans overstapte en dat hij daar een hekel aan heeft! Kennelijk heeft Thomas ook geen zin in het gewone Frans.

Commentaar van Thomas:

2. De2 is de Tsjichorin-variant van het Frans. Het leidt meestal tot een soort Konings-Indisch in de voorhand. Op zet 3 was ook Lc5 gespeeld in de partij Napier-Marshall uit 1896. (!)

I.p.v. 6. … a5 wat ik niet meer terugvinden kan in de openingsdatabases is wel een aantal keren 6. …e5 gespeeld om de opstoot d2-d4 te bemoeilijken.

  9. …. Lxf1

De materiaalverhouding die was ontstaan is niet altijd gemakkelijk te beoordelen. Over het algemeen heeft de torenpartij het moeilijker tegen twee lopers dan tegen loper en paard of twee paarden. Belangrijk is ook de pionnenstructuur en deze is bij beide partijen (nog) in tact. En de mogelijkheid om een vrijpion te creëren is een factor die  een rol kan spelen. ‘Analyse This’ geeft toch in deze fase gemiddeld plus 2 voor wit aan.

  Een directe beslissing had zwart ( na 24. Pg4) kunnen vermijden met De7 waarop AnalyseThis 25. b3 aangeeft, met flink voordeel voor wit.  Ik was zelf op deze zet Ld3 van plan met de dreiging Pe5 met aanhoudende druk op de zwarte stelling.  

Slot:

25. Pf6+ ( gxf6 26 Df6 en mat niet te vermijden) (… Kh8 26. Dh7 mat)

Zo dat was het weer. Tot de volgende keer. En dat is snel! Vanavond naar Volendam! Succes heren!

Eindcorrectie moet nog plaatsvinden.