Van onze speciale verslaggevers:

Martin

Mijn commentaar is simpel, ik ben overklast in een London die Ron gewoon erg goed speelt.

Ik had een plan opgedaan om met de toren de koningsvleugel aan te vallen. Dat is achteraf gezien het begin van het einde.

MartinRon 22 .. Tc5

23 g4 ?

ik zie dat ik voor g4 nog een speelbare stelling heb, echter voor mijn gevoel speelde ik toen al tegen een achterstand aan.

Ron

Was een leuke avond met best grappige partijen. Martin overwoog eerst nog even om 3. e4 te spelen en in BDG terecht te komen,

Diagram 3. e4

maar ik kan dan met Pxe4 antwoorden, wat zwart gemakkelijk en al beter spel geeft.

( ES: Maar een echte Diemer-fan ziet het misschien toch nog wel zitten na 4. Pxe4 dxe4  5.Le3 e6 6.f3   Die weet dat zwart wat beter staat  (Komodo 14:  -0.38  Nou en?)  , maar speelt zo om de tegenstander te verrassen en om wat tactische mogelijkheden in het spel te brengen. )

Nu kregen we iets op het bord wat we allebei niet goed kenden. Ik heb vervolgens minstens gelijk spel. Zijn 4. a3 is nog bekend en ook mijn 4…, a6.

  Martin – Ron (4…a6)

Vervolgens geeft engine aan dat het beter is om mijn paard naar d7 te spelen in combinatie met Te8. Maar paard naar c6 ziet er zo logisch uit.   (ES: Komodo 14 vindt het verschil minimaal))

Martin – Ron (7.e3)

7. Pc6
Op zet 10. moet Martin dus e4 spelen.

Martin – Ron (9…b5)

Maar hij probeert Lg5 met een ander plan en een val: 10…, e5 is zou nu blunder zijn. Ik ben erg tevreden over vervolg. Het plan van Martin met 15. Tf3 is niet goed.

Martin – Ron (14…Pc4)

 Ik ben vooral heel tevreden over mijn 15…, h6! Op b2 slaan is veel minder omdat hij vervolgens met a4 kan counteren. In het vervolg doe ik alleen maar sterke zetten, al had Martin goed gezien dat ik op zet 23 ook e5 kon spelen.

Martin – Ron (23.g4)

 Ik ben gek op het loperpaar wat ik kreeg en ook nu weer zijn paarden domineert. Hij gaat geforceerd mat, al kon ik dus ook gelijk op f3 slaan i.p.v. Tf2..

Martin – Ron (31…Tf2)

Martin kan dus echt wel schaken, al komt dit er niet altijd uit. Hij heeft ideeën en probeert ze uit. Niet voor niets kon hij clubkampioen worden. Over mijn Le7 was hij al niet blij. Na mijn h6! heeft hij behoorlijk lang nagedacht en werd steeds somberder. Daarna probeerde hij te redden wat er nog was, maar ik was in mijn element. 

Ik zag Hans dapper strijden tegen Thomas en Bert fraai spelen tegen Gerrit. Al had Bert dus wel beter op g2 kunnen slaan. Frank overspeelde Ab. Zo wonnen dus alle zwartspelers deze avond.

Bert

Gerrit was gefocust op afruilen en dicht houden maar deed toch wat mindere zetten in de opening.
Voor wat betreft de lichte stukken hield hij toen een slechte loper over en ik een beest van een paard op c4.

Gerrit – Bert (15…Pc4)

Daarna heb ik niet echt foute zetten gedaan maar het was toch lastig om vorderingen te maken.
Zelfs toen ik twee pionnen voor kwam te staan (waarbij ik wel mijn paard tegen de slechte loper moest ruilen) was het nog lastig om vooruitgang te boeken.

Gerrit – Bert (53.Tb5)

(ES: Jaja, toreneindspelen met vier torens! Een schrik voor de amateur!)

Uiteindelijk wist ik de partij toch in mijn voordeel te beslissen.

Gerrit – Bert (70.Ta5)

70 (!!!)  . … Th2  71. Ta3+ Kf4  opgegeven
Het was een lange moeizame partij waarbij ik hier en daar toch wel een kansje gemist heb.

Thomas:

Het was allemaal bekend tot en met zet 11.

Hans – Thomas (11…Pd4)

Ipv 11.. Pd4 was al eens 11…Pc7 gespeeld. 8 d4 leidt tot een speltype dat ik al eens tegen Ron had gekregen, en hij mij fraai van het bord zette. Na 8. d3 krijgt het spel meer het karakter van een gesloten Siciliaan. Het nadeel voor wit is dan dat zwart in het “gat” op d4 kan duiken en wit wat minder centruminvloed heeft.

Hans – Thomas (13.Tab1)

Mijn 13… f5 was niet de beste, het rekenbeest geeft bijvoorbeeld 13..a5 of 13.. Lg4 als beter aan, maar het is wel een lekker scherpe zet die tot complicaties leidt. De evaluatie verandert wel op slag van -0,5 naar+0,5 en na het betere
14. exf5 had het zelfs bijna+1 kunnen zijn.

Hans – Thomas (16…Pxg7)

Ipv het stukoffer met 17. bxc,5 had wit met het lelijke 17. Lh1 het nadeel binnen de perken kunnen houden (plm -0,5).
Toch was het offer niet zonder finesses. Als zwart na 21. Pd5

Hans – Thomas (21.Pd5)

bijvoorbeeld 21. .. Txe7 zou spelen volgt de taktische coup 22. Pf6+, Kh8 23. Dxh6 mat!
In ieder geval zaten we beiden nog vrij ruim in onze tijd en dan is de kans op dergelijke “bedrijfsongevallen” een stuk kleiner! Maar ook in het vervolg, hoewel minder drastisch, waren er nog moeilijke beslissingen te nemen.

Hans – Thomas (23.cxd5)

Op zet 23 heb ik bijvoorbeeld 23.. Pg7 overwogen wat een goede zet is maar ook 23.. Pf6 waarna 24. Df4 wit toch wel meer spel geeft dan in de partij.
Uiteindelijk is het gespeelde 23… Dd7 wel een van de betere zetten.

Hans – Thomas (26.Te4)

26 …. Pxd5

Na 26. Te4 was ik eerst 26.. Tb8 van plan maar als wit met 27. Dxa7 het niet te versmaden “borrelnootje” wegsnackt, is het ineens niet zo duidelijk meer.

Hans – Thomas (27…Tb8)

Even had ik hoop dat Hans  27. Td4 zou spelen met een fraai slot 27.. Tb1+ 28. Kxg2, Pe3+ !29. fxe3, Df1 mat! Maar Hans is zeker niet van gisteren en ziet dat soort dingen wel.
Even later was het dan toch uit.

Hans – Thomas (28…Tb2)

Na het gedwongen 29. Dd4, Txa2 komt wit een vol stuk achter. Rest mij nog te melden dat in de na-analyse Hans en Frank mijn al te frivole winstpogingen en doldrieste offers genadeloos weerleggen.

Frank:

Hierbij mijn partij tegen Ab.
Gelukkig niet zo moeizaam als de vorige keer.
Ik stond snel beter.
Pionnen op c6, d6, e6 en f6 kunnen natuurlijk niet goed zijn in de opening. Zeker op f6 niet, maar dat heb je al vaker geschreven.

Frank – Ab (7…f6)

Na Pb6 ging het snel en zag ik dat ik waarschijnlijk een stuk kon winnen.

Frank – Ab (14…Lxc6)

15.  c5+
Daarna simpel afgewikkeld naar een winnende stelling.