Wat fijn om er weer eens getuige van te mogen zijn. Heerlijk de sipheid of zelfhaat te mogen aanschouwen van de mensen die het onderspit moesten delven. Schadefreude ist die schönste Freude.

Met nog  weinig ronden te gaan ging het bij Thomas-Ron wellicht om het kampioenschap Aris de Heer 2023. Ron stond bovenaan maar met slechts minieme voorsprong. Je zou zeggen dat Thomas al zo vaak kampioen van een vereniging is geweest dat hij nu  vast last begint te krijgen van het Carlsen-syndroom: ‘Alweer kampioen!? Voor mij hoeft het niet meer!’ Maar niks hoor!? Hij ging er vol tegenaan.

  Thomas in aanvalshouding

Ik zag om te beginnen 1.Pc3  Verrek, daar  had ik toch ooit een boekje van. Maar waarom ben ik nu weer even kwijt hoe dat heette? Ik word nu echt een ouwe vent. Even opzoeken. Ach ja, natuurlijk, de Van Geet- opening. Ik heb het bestuderen ervan gestaakt, omdat ik zag dat er zo verschrikkelijk veel overgangen naar andere openingen mogelijk zijn. Thomas wil natuurlijk Ron van zijn à propos krijgen. Maar in het begin lukt dat even niet. Ron maakt er de Kan-variant van het Siciliaans van. Maar misschien was dat de bedoeling van Thomas wel. Wilde hij een verrassing van de zijde van Ron voorkomen! En zijn zet 6.a3 werd vanavond wegens eerder enorm succes geprolongeerd.

Ik hoopte dat Ron  na zijn eerdere gevoelige nederlaag met deze opening inmiddels verbeteringen had gevonden. Maar daar bleek niet veel van. En nadat Thomas hem  bij zet 11 een in de Siciliaan bekend offer Pd5 voorzette, leek Ron de grip snel kwijt te raken. En na een foutieve 12e zet

Thomas – Ron (12.exd5+)

12. …. Le7?   (…  Pe5! 13  f4  0-0-0) 

is hij eigenlijk verder al volledig kansloos.

  

Ron in beteutering

Ron had zich van deze avond beslist iets heel anders voorgesteld.

Peter deed het in de opening heel redelijk tegen Hans  . Tot hij bij zet 11 de zet deed waar zijn tegenstanders altijd vol vertrouwen op zitten te wachten: hij gaf pardoes een stuk weg. Nu weet Hans uit eigen ervaring nog wel dat je het een tegenstander daarna soms nog best een beetje lastig kunt maken en bleef zelf dus zeer wakker, gaf Peter geen kansen meer, en creëerde zelf aardige eindzetten.

Hans – Peter (28…Lxh4)

29.Th1 Kg7 30.Pf5+ Kg8 [30…Kf6 31.Pxh4] 31.Dxh4 Dxh4 32.Pxh4

Na zijn bekende handgebaar (sorry hoor, het was weer zo ver!) vergezeld van een brede grijns (ik kan er alleen nog om lachen) zwoegde Peter nog vele zetten door.

2S7A0816WEB

Bij zet 37 gaf hij pas op. Niet zo gek want hij stond inmiddels een Toren en een Paard en een Loper achter.

Ab deed het niet zo gek tegen Martin. Die hem daarbij een handje hielp door in de opening er lustig op los te experimenteren. Met zetten die eigenlijk niet sterk waren, maar bedoeld om levendigheid te creëren, en  mogelijk Ab van het pad af te krijgen. En dat lukt na enige tijd.

Ab – Martin (8…Pge7)

9. Lxc5?  (9.  d4!    (+4.2 voor wit op Prof Mr Dr K)  9 …  Lb4  10.Pb5! Tc8 11.  a3 wint een stuk. (Wel een beetje ingewikkeld verder. ))

Na 9. Lxc5? Staat zwart niet slechter

Als Ab verderop nog een kansje mist krijgt Martin de wind mee.

Ab – Masrtin (20…Dg5)

21. Pe2?  (Tb1!) fxe4  22 f4 Df6

Het leidt tot een sterk zwart centrum, mooie half-open lijnen, en een akelige ver opgerukte vrijpion.

Ab – Martin (25.Dg3)

Het vereist toch nog wel wat geduldige subtiele manoeuvres, maar die heeft Martin wel in huis.

Ab – Martin (37.Tef1)

Zwart geeft op omdat zwart met 37 …. g4 een stuk wint.

Bij Hugo-Frank zie ik alweer dat Frank eigenlijk pas in een later stadium dankzij welwillende medewerking van zijn tegenstander de winst mag incasseren. Toen ik vertrok om half elf leek me Hugo’s stelling me redelijk.

Hugo – Frank (23.exf5)

Ik geef nu graag het woord aan Frank:

Frank:

Tegen Hugo niet zoveel geluk en hectiek als vorige week.
De opening was van beide kanten rustig en ik was niet ontevreden hoe ik daar uit kwam.
Alhoewel ik weinig ruimte had stonden mijn stukken wel goed gepositioneerd voor het vervolg.

Hugo – Frank (17.f4)

Je kon merken dat Hugo echt wel weer terug is, want ook hij maakte gen fouten. Hij gaf aan dat hij Da5 niet gezien had en daar wel wat moeite mee had. Dat bleek ook uit het feit dat hij toen wat onnauwkeuriger werd. Hij gaf aan dat hij op dit punt nog niet helemaal hersteld is. Later op de avond is de fitheid nog wel een dingetje.

Ik sta vanaf hier beter, maar geef dit weg door d5 te spelen wat ik nodig achtte om ruimte te creëren.

Hugo – Frank (23.exf5)

23  … d5?
Ik had Lh5 wel lang overwogen maar vond mijn keuze beter. De computer niet.
Hugo koos echter een verkeerde aanpak en verloor door 24. Pf4 een pion.

24. Pf4? dxc4  25. Txd8  Txd8  26. bxc4 Lxc4

(24. cxd5! Lxd5 25. Pf4)

Dat bleek  al dusdanig voordeel op te leveren dat ik het alleen nog secuur moest uitspelen. Doordat de witte koning geen bewegingsvrijheid had kon ik rustig naar de damevleugel wandelen.

Hugo – Frank (34…Kb4)

Toen ik op Tc7 antwoordde met Td7 geloofde Hugo het wel en gaf hij op.

Hugo – Frank (35…Td7)

Al met al een leuke partij.

De belangrijkste partij van de avond  Thomas-Ron

Het commentaar van de krijgers zelf:

Ron:

Je zult begrijpen dat ik niet blij was. De zesde zet (a3) kan ik iedereen aanbevelen, het voorkomt een mogelijk vervelend Lb4.

Thomas – Ron (6.a3)

Thomas begrijpt stellingen. Je moet dan als zwart eigenlijk overstappen naar Taimanov variant met Pc6. Bert doet dat altijd wel, maar ik heb vroeger altijd Najdorf gespeeld en dan kan het paard beter na d7. Dus ik probeerde die opstelling.

Thomas – Ron (11.Pd5)

Na 11. Pd5! is er in wezen nog niets aan de hand, maar is Thomas in zijn element. Alleen met 12…, Pe5 kon ik overleven.

Le7?  [12…Pe5! 13.f4 0–0–0 14.fxe5 dxe5 15.Pb3 Pxd5]

Ik voelde wel aan dat 12…, Kd8 niet kon. Thomas was 13. Lg5 van plan, wat nog steeds winnend is, maar ik had gezien dat zijn paard dan vernietigend op c6 binnenkomt (voordeel van een loper op g2). Na mijn 12…, Le7 is het feitelijk al uit. Ik speel in wezen met stuk minder dan. Ik probeerde nog wat, maar Thomas gaf mij geen enkele kans om nog in troebel water te vissen. Ik werd totaal overspeeld. Thomas zou in ieder geval een terechte clubkampioen zijn, hij is de sterkste schaker. 2,5 – 1,5 nu in zijn voordeel. Toch zal ik blijven broeden op varianten om hem het lastig te maken.

Thomas:

In deze partij kwam de uiteindelijke opening met wat omwegen tot stand. Begonnen als Van Geet en kortstondig Gesloten Siciliaans kwam uiteindelijk weer de Kan-variant op het bord. In deze variant is soms de zet Lb4 irritant voor wit vandaar het vroege a3. Later wordt deze zet toch vaak gespeeld.

Thomas – Ron (6.a3)

Het offer op d5 is een vaak terugkerend thema in het Siciliaans (evenals offers op ,b5 en soms f5. Op het moment zelf weet je niet altijd of het theorie is of dat het op het bewuste moment minder correct is.

Thomas – Ron (11.Pd5)

Zo is er een bekende anekdote over Donner die een dergelijk offer tegen zich kreeg en het daarmee vergezeld gaande remise-aanbod maar aannam, in de analyse later aangaf dat het allemaal theorie was, hij was alleen het vervolg vergeten.
De deskundigen gaven later te kennen dat dit niet het geval was en hij met een gerust had kunnen aannemen en wit toch echt onvoldoende compensatie had! Mogelijk speelde tijdnood (een aanstaand bioscoopbezoek) een rol.
Het offer van mij bleek wel bekend te zijn inclusief het terugwinnen van het stuk, pas op zet 15 is een keer de andere toren naar e8 gespeeld.

Thomas – Ron (15.Pf5)

We hebben met Martin erbij nog gekeken naar zetten als 12. Kd8

Thomas – Ron (11.Pd5)

maar een zet als 13. Pc6+ of 13. Lg5 geeft wit toch wel duidelijke compensatie voor het stuk. Een variant die de gevaren voor zwart illustreert is

Thomas – Ron (13.Lg5)

13. Lg5, h6 14. Pc6+, Kc8 15. Lxf6 en nu op 15… Pxf6? 16. Lh3+! met damewinst (16.. Pd7 17. Te8+)
Nu na de per saldo pionwinst

Thomas – Ron (20.Pe3)

was het zaak niet gelijk onbesuisd door te rammen want bij veelvuldig clubkampioen Ron weet je het nooit.

Thomas – Ron (18…Dd7)

Op zet 19 was ik oorspronkelijk 19. Pxg7 van plan met het idee 19.. Kxg7 20. Lh6+ met mataanval en wit wint sowieso het stuk terug mocht het niet matlopen, met winst van een tweede pion. Maar zwart heeft 19.. Tg8 en het paard is ingesloten! Na het gedwongen 20. Lh6 wint Txg7 een kleine kwaliteit . En er zitten meer van dat soort varianten in maar dat wordt te uitgebreid.

Thomas – Ron (21…Kg7)

Een belangrijk moment is nog zet 22 waar ik eerst 22. f4 en 23.g4 van plan was maar na 22. f4, Te8 23. g4 zou Ron honderd procent zeker 23.. Txe3! hebben gespeeld gevolgd door slaan op g4 en het is allemaal niet zo gemakkelijk meer, zeker met een taktisch zeer kundige speler als Ron tegenover je.

Thomas – Ron (24.Ta7)

24….. De7

Vlak voor het einde was 24.. Dc7 nog wat hardnekkiger maar Analyse This gaf al ruim +3 aan deze stelling.
Ondanks deze overwinning zijn er nog 3 ronden waarin de martelgang met de rollator nog ontlopen kan worden en is nog niets zeker.  

 (ES: Ik denk dat Thomas  doelt op een simultaan bij de opening van het nieuwe seizoen.)

Eindcorrectie moet nog plaatsvinden