Misschien is dat wel het leukste van het spel : er gebeurt vaak iets verrassends. Misschien bij eenvoudige amateurs nog wel meer dan bij professionals. Misschien zie je daarom ook minder remises bij amateurs. Hier vanavond dus maar één. En zelfs die was notabene ook wel heel verrassend.

Ik heb Gerrit–Thomas niet helemaal gevolgd. Gerrit deed het best heel lang goed.  Ik volgde hem tot ik gezien had dat hij een pion ging verliezen na eenvoudig positiespel tegen het achtergebleven isolement ervan. Dat was natuurlijk voor Thomas verder een eitje. Gerrit mag dan wel wat feeling hebben voor eindspelen, tegen de kennis van diergelijk zaken van onze kampioen is hij natuurlijk niet opgewassen. Dacht ik. De partij was hierna vrij snel voorbij. Natuurlijk. Logisch. Ik kiekte het notatieboekje en keek daarbij niet verder dan in mijn zoeker te onderscheiden viel. Pas thuis, toen ik de opname in het fotoprogramma stopte, ontdekte ik tot mijn grote verrassing dat Thomas niet gewonnen had. Remise! Hoe kan dat nou? Volgens het schaakprogramma door een verkeerde afwikkeling bij de stukkenruil voorafgaand aan de pionwinst. Hij won een pion i.p.v. een pion + een kwaliteit. En met een heel slimme zet van Gerrit

 

32. Ld3 !  kon Thomas wellicht getracteerd worden op een loperoffer ten behoeve van eeuwig schaak, of op diepe moeilijk te taxeren verwikkelingen. Remise dus. Tjonge, wat zal Gerrit prettig gedroomd hebben die nacht! Voor mij zat er wel wat herkenning in: er staan minstens drie partijen in mijn notatieboekjes tegen Gerrit waar ik slecht van geslapen heb. ‘Ik stond toch gewonnen? Wat flikte hij me nu weer?’

(Zie voor meer infornatie hieronder bij het commentaar van Thomas.)

De partij Ron–Frank zorgde ook voor opwinding. Frank speelde de Versnelde Draak. In de gewone Draak speelt zwart eerst d7-d6, en dan later d6-d5. In de Versnelde laat zwart de pion voorlopig op d7 staan , en hoopt later in één zet d7-d5 te kunnen spelen.

  

Dat spaart dus 1 zet uit. Maar zoals het hier ging, kwam Frank helemaal niet toe aan d7-d5. En ook niet echt aan een tegenaanval op de damevleugel. Wat toch de bedoeling is van de Draak.  Ron speelde een scherpe variant met lange rochade, waarna h4(5) en g4(5)  dreigen. Frank bleef desondanks ongeveer overeind.  Ik zag Ron listig toespelen naar een variant die me winnend leek. Ik had er zelf ook naar zitten kijken:  

 

13. e5, Pd5 14. Pxd5 Lxd5

 

Toen ging  Ron heel lang nadenken. Terwijl ik dacht dat hij hier al zetten geleden .. Pf5 gezien had. Maar hij speelde het niet! Verrassend! Hij speelde 15. Lh6.

En zoals mij later bleek terecht. Ron denkt dat hij na Pf5 na Lxb3 verloren staat. De machine stelt echter : ‘ongeveer gelijk’. En na Ron’s Lh6 heel licht voordeel voor wit.

Hierna komt zwart na enkele minder sterke zetten toch heel beroerd te staan.

 

Frank grapte hier ‘Ik ga rocheren’. Als je dit ziet kun je haast niet geloven dat hij dat rocheren al eerder gedaan heeft. Niet verrassend dus dat het nu snel bergafwaarts gaat.

Maar heel verrassend vond ik wel dat Frank, toch vooral tactisch sterk,  ineens een simpel mat in drie over het hoofd ziet.

 

24…Da5??? 25. Dd7+  kf7 26. Dxe7 K8 27. Dg7 mat

Verrassingen ook in de partij van Bert tegen Martin. Dankzij een verdachte opening van  Martin ( e4 b6, d4  (Owen))) en een gezonde aanpak ervan door Bert staat wit al gauw beter. En na zet 16 heel veel beter.

 

17. f5 !!!

En dat leidt voor mij tot een verrassing bij zet 20.

 

Ik had natuurlijk ook gekeken naar de mogelijkheid van een offer op h7. Maar het leek me eigenlijk niks, omdat ik erna geen dodelijke mataanval zag zitten. De computer vindt het niet de allersterkste,maar ook zeker niet ‘niks`. Bert ook niet. Hij speelt het. Hij zoekt niet verder naar een mataanval, en hij ziet gewoon pionwinst en een betere stelling. En dat vind ik wel knap, want ik vroeg me af of die pion op e6 nu sterk of toch zwak is.

 

21.  Kxh7  22. Dh5+ Kg8 23. Dxe5

Ook hierna komt zwart er niet meer aan te pas, en het slot is gewoon een leuke verrassing, voor Bert en de toescnouwer. Voor Martin iets minder.

28…Tc7  Pf6+  en opgegeven wegens mat in 1 met Dh5

Resten me nog 2 verrassingen.

De mooiste  : Mink de Koning! Een nieuw lid. Jong! Hoera! Een belofte? Ja!

Tegen Hugo. Dus KoningsIndisch. Met een verkorte tijdsduur voor de partij . Want jeugdleden mogen natuurlijk niet de volgende dag op school in slaap vallen. Mink kent de varianten van het KI nog niet goed of omzeilt ze bewust, met Lg5 en Lxf6 en geen e4, maar e3. Geen opzet om te pogen gebruik te maken van het zwarte nadeel  van één zet achterstand. Maar ook  geen opzet om zelf nadeel op te lopen. Een voordeeltje blijkt later: Hugo kan niet profiteren van zijn ervaring en kennis, maar moet zelf gaan nadenken.  Dat kost tijd. De stand blijft lang bijna gelijk, minimaal prettiger voor zwart. (Ook door een minder logisch7. Db3)   Pas rond zet 14. ziet Hugo kans zijn meerdere ervaring en de troef van het KI tot gelding te brengen

15. a4?  (Hierna kan er geen witte pion meer naar b4, en dat zal toch ooit moeten, wil wit tegenspel krijgen op de damevleugel. Dat is het normale recept tegen zwarts expansie-neiging op de koningsvleugel.  15. a3 helpt ook niet, wegens 15. … a4! en op b4 volgt en passant slaan op b3. Het recept dat ik nog leerde van Euwe is 15. b3  gevolgd door 16. a3 en daarna b4.)

15. … f5 !!! Hierna staat zwart echt beter. Maar ….. intussen  begint zwarts klok te dreigen. Dus zwart profiteert niet. Hij gaat materiaal ruilen. Dat kost minder denkwerk dan een aanval uitwerken op de koningsvleugel. Maar het is niet goed. Hugo’s tijdnood werkt desastreus. Mink laat hier zien hoe goed hij al is. Hij blijft rustig, laat zich niet meeslepen in de hurry van Hugo, doet rustige degelijke zetten die hem toch wat voordeel geven, wat Hugo dwingt om toch weer na te denken.

 

Bij zet 29 gaat Hugo door zijn klok.

Het is mij duidelijk. Mink is een talent. Hij zal het in het begin nog wel eens moeilijk krijgen  door een achterstand in ervaring, en vooral nog wat kennis (openingentheorie?).  Maar daar kan iets aan gedaan worden.

Hoe Hugo zich voelt, daar weet ik van. Verliezen van jeugd is geen prettig gevoel. Er zijn verontschuldigingen mogelijk.  Toch onderschatting van je tegenstander? Je niet prettig voelen in die je opgedrongen kortere partijduur? Helaas toch nog niet helemaal terug na je fysieke corona-ellende?

Ik weet er alles van, Hugo. Ik ervoer het in de periode dat ik bij Caïssa in Hoorn speelde. Een week nadat ik één van hun toenmalige kampioenen had verslagen (Avis) werd mij verzocht een partijtje van een uur te spelen tegen een veelbelovend lid van hun grote jeugdafdeling. Natuurlijk deed ik dat. Los uit de pols ging ik dat karweitje even opknappen.  Te los. Toen ik begreep dat ik er beter even echt voor kon gaan zitten was het al te laat. Met een best mooi offer werd ik van het bord gemept. De naam van die jongen weet ik niet meer. Kennelijk verdrongen! Het heeft me destijds behoorlijk lang verward. Maar Hugo, heus,  dat gaat gelukkig wel weer over.

Resteert me Hans- Peter. Daar was Peter de verrassing. Die zag kans met zwart tot zet 17 licht voordeel te verwerven en te behouden. Geen blunders dit keer, maar toch daarna een klein nadeel. Maar hij zag lang kans dat tot een minimum beperkt te houden.  Bij zet 22 verliest hij dan eindelijk zijn gebruikelijke  pion. Omdat hij het niet aandurft er eerst bij zet 20 zelf een te winnen.

 

20. Pc6 ??   (Dxd3!)

 Daarna geeft hij Hans voldoende stof tot nadenken. En die kan dat wel. Pas rond zet 30 is Peter verder echt helemaal kansloos.

Die Peter is wel heel verrassend veel sterker van zijn vakantie teruggekeerd. Zou hij stiekem in Frankrijk een schaakcursus hebben gevolgd?

Voor nadere informatie geef ik nu het woord aan Thomas en Ron.

Thomas:

´Omdat ik het leuk vind om af en toe eens wat anders te spelen, probeerde ik gisteravond de Pirc-Ufimcev verdediging.
Wit verloor na 7. Le2 een tempo,
waar zetten als 7. Le3 en 7. h3 normaler zijn. Vervolgens op zet 8 en 9 weer tempo verlies met eerst Lg5 en dan Le3, maar zonder desastreuze gevolgen.
Wel kreeg ik een prettige stelling met kansen op meer. De grootmeester in pocket formaat vond het nu ook iets onder de nul voor wit .In plaats van mijn gretige 16. Lxc3 was 16.. Pe5 dus beter volgens de eerder genoemde grootmeester (-0,7).

  Gerrit – Thomas (16.Pxc3)

16. .. Lxc3

Ik verwachtte na een belegering de pion op c3 te kunnen cashen, maar helaas mede door het goede tegenspel van Gerrit kwam dit plan niet goed uit de verf.

  Gerrit – Thomas (27.exd6)

Zo overwoog ik op 27. exd6 meteen 27.. Pxc3 maar vreesde een kwaliteitsoffer gevolgd door dxe7 en de verbonden vrijpionnen worden toch wel heel gevaarlijk.
Toen ik eindelijk de pion kon slaan op zet 28 had ik beter even kunnen voorbereiden met Dd8, want ik had de inval op de koningsvleugel zwaar onderschat.

  Gerrit – Thomas (28.Kh2)

28. Txc3

(ES : Mijn machientje geeft  28. Pxc3 met flink voordeel)
De laatste vijf zetten waren heel moeilijk te berekenen en ik moest steeds rekening houden met loper offers op g6 met grote kans op eeuwig schaak
(minimaal)

  Gerrit – Thomas (32.Ld3)

32. … Txb3  33. axb3 remise
Ik dacht dat 32.. Kh7 nog een oplossing was tot ik de mogelijkheid 33. g4 ontwaarde (33. hxg4 34. h5!)
Na het goed getimede remisesanbod van Gerrit zocht ik nog steeds naar winstkansen.
Als ik doorgespeeld had, had ik 33.. Dc3 gespeeld en na 34. Dxd6, Dxd3 35. bxa4, bxa4 ontstaat een zeer moeilijk dameeindspel en in de na-analyse kwamen we op een variant met 4 dames en nog steeds die pion meer voor zwart, maar als het al te winnen is, extreem gecompliceerd.
Conclusie: weliswaar niet in de problemen gekomen, maar het gevoel dat er meer in zat, blijft.
Dat doet natuurlijk niets af aan het uitstekende spel van Gerrit en ik hoop na deze stroeve start eens een versnelling in te zetten al was het maar om Ron niet uit het oog te verliezen.”

Ron:

“Wat een leerzame avond. Het is echt de 1e keer in mijn leven dat ik 2. Pf3 speel in Siciliaans. Ik heb altijd Gesloten gespeeld. Misschien handig om systemen te combineren, afhankelijk van 2e zet van zwart. Maar wat is schaken toch moeilijk. Ik zag Thomas er niet doorheen komen bij Gerrit en Martin origineel spelend remise verspelen tegen Bert.  (ES: ??? )
Frank speelde een draak, maar dan zonder d6! Dit heeft belangrijke consequenties voor wit. Ik ken natuurlijk de Joegoslavische aanval, een beetje schaker kent verschillende varianten, ook wat hij niet zelf speelt. Zonder d6 van zwart kan ik op zet 7. beter gelijk Lc4 spelen i.p.v. f3 want er dreigt nog geen Pg4.

 Ron – Frank (6…Pf6)

Om lange rochade te voorkomen moet zwart dan 7…., Da5 spelen. Op zet 8 zag ik nu dat op Dd2 zwart 8…, d5 kan spelen! Voordeel van nalaten d6. Daarom 8. Lc4 om d5 te verhinderen.

  Ron – Frank (8.Lc4)

Maar hier heeft zwart nu een heel goed alternatief (tip voor Frank), 8…., Db6! Naast aanval op pion b2 dreigen er allerlei trucs op d4/e4. Op zowel Dd2 als Lb3 kan Pxe4. Zo wil ik ook wel Draak spelen. Wat Frank deed was ook niet verkeerd. ( 8. .. a6)  Op zet 10 kan hij dan beter echter eerst Lb7 spelen.

  Ron – Frank (10.Lb3)

Want na 10…, Pa5 kon ik beter gelijk e5 spelen. Daar heb ik overigens heel lang naar gekeken (leuk als je in een partij in varianten moet kruipen). Hij kan toch niet d6 blijven nalaten? Zijn paard moet dan terug naar e8 en die pion op e5 is in aantal varianten giftig. Leuk om naar te kijken. Op zet 13 deed ik e5 alsnog, maar daarop had hij moeten reageren met b4!

  Ron – Frank (12…Lb7)

 Hij staat dan minstens gelijk. Nu was er na 14…, Lxd5 overigens ook nog niet veel aan de hand. Ik dacht eerst dat 15. Pf5 daarop kon,

   Ron – Frank (14…Lxd5)

maar na 15…, Lxb3. 16. Pxg7?, Tc8 sta ik gewoon verloren!  (ES : ?? ) Ik deed met 15. Lh6 de beste, waarop Frank gewoon kwaliteit moet geven met aardig spel. Na…15…, Le6 is beste daarom voor mij om gelijk op g7 te slaan. Maar ik gokte dat als hij eerst niet kwaliteit wilde geven, hij dat nu ook wel niet zou doen. Na mijn 16. h4 kwam verwachte 16…, Dc7

  Ron – Frank (16…Dc7)

en nu kan ik gelijk doorpakken. Ik had al gezien dat hij geen tijd heeft om op e5 te nemen. Nu kwam er een heel grappige stelling waarbij zijn toren op h8 gedwongen opgesloten raakte.

Het is daarna gewoon uit. Hij heeft niet genoeg tijd om zijn stelling te reorganiseren. (ES: zie voor slot hierboven bij mijn commentaar)
Veel geleerd door eens wat anders te spelen. En met dank aan Frank die dit alles mogelijk maakte. Ik heb nu ook alweer naar andere varianten gekeken. Bijvoorbeeld  3. Lb5 (Rossolimo, voorkomend in Queens Gambit tv serie) vinden veel zwartspelers ook niet fijn. Mede-reden (met Grand Prix aanval ) waarom ik van d6 in Siciliaans ben afgestapt en e6 ben gaan spelen. Dit maakt veel effectievere verdedigingen daartegen mogelijk.

Eindcorrectie moet nog plaatsvinden