Veel sterke schakers ontbraken. Ik bleef ook niet lang. Wegens voorspelde gladheid besloot ik met Ab maar mee terug te rijden. Als ik val zitten jullie vast een poos zonder wepmeester. Maar gladheid bleek pas de volgende morgen lastig.

Ab was natuurlijk weer het eerste klaar. Een kansloze nederlaag tegen Marc. Dus ik vertrok al om 21.45. Toen had Bert al gewonnen van Mink. Ik had het idee dat Ron er naar zijn smaak niet  gezellig genoeg  bij stond.

  Frank – Ron (12…De7)

en dat Chris lang stand hield tegen Martin, maar dat die wel een gevaarlijk initiatief had.

  Chris – Martin (21…h5)

Zal wel zien of het klopt als ik hun partijen morgen binnen krijg. Meer partijen waren er niet, omdat Gerrit toch niet kwam (gladheid?) en dus Ivar kans zag mij te strikken om toch maar zeer tegen mijn zin een  vluggertje te sparren. Hij maakte van de gelegenheid gebruik om na zijn heel zwak begin ( ik liet hem 2x terugzetten) de vluggerjesopzet te vergeten en heel goed te gaan nadenken en zo ondergetekende te laten merken dat die niet voor niets met het echte schaak gestopt is. Na een aantal misgrepen (voor een flink naar de 90 opschietende mens met bijbehorende concentratieproblemen normaal), moest ik met veel zelfhaat een nederlaag erkennen. Ik was best wel onder de indruk van wat Ivar al ziet. Mijn pogingen om hem in de war te maken met niet echt sterke, maar wel ingewikkelde agressieve voortzettingen faalden. Dat wordt best nog wat met die knaap.  Nu nog laag op onze ranglijst, maar dat gaat wel veranderen. Daar kunnen we nog plezier van hebben!

Mink deed het wel een poosje redelijk tegen onze ex-kampioen (veelvuldig!). Hoewel het al op de 3^e zet zonder compensatie opgeven van het witte loperpaar een geroutineerde KI-speler natuurlijk niet kan verontrusten. Dus zwart heeft al direct gelijk spel.

 

Dan besluit Mink lang te rocheren en met de g- en h-pion te gaan aanvallen. Daar blijkt alweer uit dat hij aanleg heeft voor ons spelletje. Zelf bedacht, denk ik, want veel theorie zal hij nog wel niet paraat hebben.

  Mink – Bert (16…Dc7)

Dat worden altijd mooie stellingen: wit valt aan over de g- en h-lijn en zwart over de a- en b-lijn. Wie komt het eerst? Ik vrees dat dat hier zwart gaat worden. Zeker als Mink niet de beste doet bij zet 17.  b3 . Dat maakt de witte koningsstelling kwetsbaarder, en verhoogt de kracht van de sluipmoordenaar op g7!

Het duurt even, maar nadat zwart zijn veelbelovende tegenstander gedwongen heeft een stuk te offeren, speelt die loper een belangrijke rol bij het gehakt maken van de restanten.

  Mink – Bert (37…Lc3+)

Uiteindelijk beslissen de inmiddels  vrije a- en b- pion  de partij definitief. Geen schande, en leerzaam voor Mink.

Ab was niet opgewassen tegen de kennis en ervaring van Marc. Die het Engels verkoos. Gek genoeg bedacht Ab zelf eerst best goede openingszetten.

  Marc – Ab (7.Db3)

Rond zet 7 gaat het een beetje mis. Hij gaat wat al te voortvarend te werk met centrumpionnen.  Meestal prima idee, maar niet als je inmiddels een achterstand in ontwikkeling hebt opgelopen. Die pionnen worden kwetsbaar.

  Marc – Ab (8…f5)

Hij verliest daar in het centrum na Ph3 en Pf4 een pion op d5 en later nog 1 op e4.

Daarna hoef je tegen Marc niet te rekenen op ernstige vergissingen zijnerzijds. Dus die schuift het rustig uit. Als hij inmiddels 3 pionnen voor staat volgt er nog een grappig kwaliteitsoffertje.

  Marc – Ab (31…a6)

32. Tc6+! , Pxc6 33. dxc6 en promotie van een der pionnen tot Dame is niet meer te verhinderen.

Thuis werd me de volgende dag duidelijk dat inderdaad na mijn vertrek Martin gewonnen had. En dat dat inderdaad niet vanzelf ging.

Maar het initiatief leidde weliswaar niet tot een doorslaande mataanval, maar wel tot winst van 2 pionnen. En dat was ook genoeg!

  Chris – Martin (24…Dxc3)

Martin:

‘ Mijn complimenten voor Chris. Lang en zorgvuldig verdedigd. Hij had zelfs kans om een stuk te winnen op zet 14.   (Eddy: nou ja, op zijn best een kwaliteit! Ook mooi )

  Chris – Martin (13…Pxe5)

14. f4! Dxg2+ 15. Dxg2 Lxg2

Hij heeft lang zorgvuldig verdedigd en het was ook lang niet duidelijk of mijn aanval zou doorslaan.

Echter de eindvariant is wel mooi, uiteindelijk een soort dammen met gedwongen zetten waar alle stukken met schaak van het bord verdwijnen.

Chris gaat zeker nog mooie partijen winnen!’

Commentaar van Ron:

‘Het werd weer eens een leuke partij tegen Frank. Martin gaf later aan dat hijzelf niet zo gecharmeerd is van die variant met Db3 en ik begrijp wel waarom.

  Frank – Ron (6.Db3)

Ik zag hem overigens regulier winnen tegen Chris, net zoals Bert tegen Mink en Marc tegen Ab.
De variant met c6 heb ik zelf nooit eerder zo gespeeld, had er wel eens naar gekeken en als wit was ik daar nooit zo blij mee.
Frank koos dus voor de aanval op pion d5. Die mag hij in veel varianten van mij gewoon hebben.

 Frank – Ron (6…e4)

Ik wist wel dat er varianten mogelijk zijn met 6…, Le6 en Pc6 (objectief de beste), maar niet meer helemaal precies het vervolg. Daarom zocht ik naar iets anders. 6…, d4 leek mij niet goed, maar 6…, e4 wel interessant. Dit blijkt ook eerder te zijn gespeeld. Op 7. f3 was ik nemen of Pc6 van plan (beiden goed), maar 7. d3 is natuurlijk meest logisch. Ik zag dat dit mogelijkheden gaf met Lb4 schaak en de meer opener stelling niet ongunstig hoefde te zijn. Na 7…., exd3 moest ik nog wel vooruit berekenen wat te doen op 8. Lg5. De complicaties na 8…, d4. 9. Pd5, Pc6! leken me echter best leuk.

Zowel Frank als mij kostte dit alles echter wel behoorlijk veel tijd.

8. Pxd5, Pxd5. 9. Lxd5, Lb4+! was nu beste voor wit, maar zie dat maar eens. Ik begrijp wel dat Frank meer veilig voor 8. exd3 koos. Nu moest ik weer kiezen.

  Frank – Ron (8.exd3)

8…, Pc6! lijkt toch beter dan d4. Tijd om meer te ontwikkelen. Op 9. Pxd5 zag ik immers 9…, Lc5 met actief spel en mogelijk kan ik ook nemen op d5 gevolgd door Lb4+.
Pas nu gaat Frank met 9. Pge2 echt in de fout (veel beter gewoon Pf3).

Diagram na 9… d4

Na 9…, d4 staat hij nu veel slechter.

Diagram na 12Kf1

12 ….. De7

12…., O-O van mij was echter veel beter geweest. Slaan op c6 en daarna b4 werkt dan niet vanwege een tactische truc.
Toen hij vervolgens op c6 sloeg, kreeg ik een wereldstelling en aanval.

 Frank – Ron (13…0-0)

14. Lxc6

   Frank – Ron (17.Le3)

I.p.v. 17…, Tfd8 was 17….,Df6 nog veel sterker. Maar ik blijf winnend staan. De loper op b7 is vreselijk.

Eindcorrectie moet nog plaatsvinden