Het grote vergeten

Mijn geheugen is nooit mijn sterkste punt geweest. Vreemd genoeg kan ik me wel vrij veel schaakstellingen en -zetten herinneren, van mezelf of van anderen, soms zelfs van heel lang geleden. Maar ik ben nooit een held geweest in het onthouden van namen. Vreemd genoeg vroegerwel namen van schaakopeningen. Maar nu ik de leeftijd der sterken heb bereikt, word ik daarin ook veel  zwakker.  

Gisteren zat Ron zich te verkneukelen over zijn matdreiging in een vluggertje tegen Ivar. Ik herinnerde me gelijk een vergelijkbare stelling in een partij van me in 2002,  tegen onze veelvuldige kampioen Ruber. En de voorafgaande zetten.

.ES – Ruber (8…Pxe5)

Indien axb4??? Pd3 mat

Ik lachte vriendelijk naar Ruber. (Die zat goed in zijn theorie) ‘Gelukkig weet ik dat Paul.‘ En speelde Lxe5. Dat ben ik toch nog maar niet vergeten! De partij eindigde in remise. Waar ik nog steeds trots op ben. Want tegen Ruber kon ik het hoogst bereikbare, de remises, op de vingers van één hand tellen. Vanavond gebeurde er trouwens nog zoiets. Gerrit hield Thomas op remise! Die zal dat ook wel opslaan in zijn geheugen.

Maar hoe heette die hele opening tegen Ruber nu ook alweer? Nou ja ….!? Ik word nerveus. Ik weet dat dementie dreigt, maar nu al? Dit wordt nu wel heel erg bont! Ik herinner me wel een andere variant van diezelfde opening, met Pe4, de naam ook : de Fajarovicz-variant. En dat ik dat één keer in de interne, door ene Vermeulen (Aris-kampioen in 1980), voorgezet kreeg. Maar ik was op de hoogte. Ik weet nog precies hoe ik hem daarna mishandelde.  Maar waarom weet ik nu de  naam van die hele opening niet meer?!

Gelukkig hebben we internet nog. Een zegen voor ouwe geheugens. ‘Ach ja natuurlijk, de Budapester’

Dat was mijn aandeel in  het grote vergeten van afgelopen maandag.  

De kroon daarin spande echter Ivar. Toch wat te jong voor beginnende dementie. Ivar vergat de hele schaakclub. Belde tegen half negen: ‘Sorry, ik kom eraan. ik was de clubavond vergeten.’

IMG_6768IvarWeb.

En de haastige spoed bekwam hem niet goed. Want al op zet 3 ging het mis.

  .

4.Pb5!   

Na Lf4 altijd even op letten Ivar! Ik weet het uit het Slavisch, ruilvariant. Eerst na Lf4 even  op 3 of 4. …. a6  spelen. Dat is niet erg.

Na 4. Pb5 is  alleen 4  …..   e5 nog wat. Maar ja, daar wordt zwart ook niet echt blij van. Soms wel grappig. Bijv. :

Maar dat kon Ivar allemaal natuurlijk niet goed zien. Zeker niet omdat de haast nog in zijn lijf zat. Hij offerde zijn dame maar tegen 2 lichte stukken.

4…. Kd7 5.Lxc7, Dxc7  6. Pxc7 , Kxc7

Ook niks natuurlijk. Nog nikser dan wat anders . Maar wel goed van Ivar dat hij dit toch probeert. Wellicht nog een beetje leerzaam. Een dame tegen twee lichte stukken, hoe pakt Ron dat aan? Nou, goed natuurlijk. Bij zet 24 geeft  Ivar op.

Nog meer vergetelheid maandagavond?  Dat Thomas vergat te winnen van Gerrit? Nou nee, dat kan gebeuren. Er zat niet veel  agressie in zijn spel vanavond. Wellicht rekende hij op een gunstige wending in later  stadium van het middenspel. Daar weigerde Gerrit aan mee te werken. Dan in het eindspel? Maar Thomas had echt niks meer. Probeerde nog een kleinigheidje.

 

33. Lb6

Voor Gerrit te doorzichtig. Na slaan van de loper loopt de pion door. Gerrit speelt natuurlijk … Ld8. Remise

Voor Thomas’ eigen commentaar zie verderop

Een groot vergeten bij Ab? Dat die vergat te winnen  van Martin. Zou je zo kunnen noemen.

Ik zag hem na

  .

bij zet 10 Pg5 spelen. ‘Dat heeft toch geen zin’ dacht ik. ‘f7 staat gedekt toch . Dan speel je toch gelijk 10 …. h6!’ Dat dacht Martin kennelijk eerst ook.  Gewoon  : ‘Vort, wegwezen jij!’ Nadere overpeinzing brengt aan het licht:  Nee, dan volgt :

   Ab – Martin (10…h6) (1)

11. LXg6 hxg5  12. Lxf7  pionwinst en ook een superieure  pionnenstelling.  Lastig. f7 is ondekbaar.

Martin probeert maar wat. 10…. Lxd3 (zal wel moeten) 11. Dxd3, maar f7 blijft ondekbaar. Dan 11. . Pc5 12. De3 en f7 blijft ondekbaar. Maar nu vergeet Ab weer eens eerst even rustig na te denken.

 .

En speelt à tempo 12. Df5 +  i.p.v. De3 wat zijn grote voordeel vast houdt.

Lijkt heel  eventjes leuk, er staat ook een stuk op c5 aangevallen! Maar het is niks. Martin  moet hier een zucht van opluchting geslaakt hebben. Ook à tempo 12 .. e6!!! Dan pas ziet Ab dat niet alleen het schaak wordt onderbroken, zijn dame aangevallen, maar ook ineens het paard op c5 gedekt staat. En nu f7 wel gedekt wordt. Toch houdt Ab een licht voordeel en omdat Martin vanavond niet in vorm is raakt wit geleidelijk weer  in een gewonnen stelling. En niet even, maar geruime tijd. Maar Ab vergeet opnieuw  te winnen. Weer krijgt Martin de wind mee.

  .

Als wit hier 25 Pxb7 speelt blijft zijn stelling veel beter volgens mijn stokvisje. 25…… Txb7 26. Dxa6   Maar na Ab’s 25. Dh5 ? kan Martin met stukruil en pionwinst ruimte creëren voor eigen initiatieven. Het wordt wat later dan Ab gewend is. Die is meestal om 21.30 al klaar. Misschien wordt hij laat op de avond ongeduldig, wil hij naar huis. Het gaat hierna snel mis. Bij zet 34 raakt zijn dame een beetje in de knel en bij zet 38 vliegen de dreigingen hem om de oren.

 .

38. … e4 39.Dc3 Dxg4+en wit geeft op. Vorkje  e3 dreigt ook nog.

 

Martin schreef me:

‘Als hij rustiger speelt zijn er 2 momenten waarop hij “gewoon” kan winnen. Toen ik uiteindelijk ruimte kreeg begon het te lopen. Het einde was ook wel leuk.’

Verder geen vergeetsels vanavond. Marc verzilverde wel gewoon zijn voordeel en won van Paul. Die zette zijn lichte stukken onwerkzaam in de verkeerde hoek. Die waren toen niet tijdig meer over te brengen naar de hoek waar de klappen gingen vallen. Omdat Marc daar wel al zijn stukken  heen kreeg, na een sterk kwaliteitsoffer, met vooruitziende blik.

.

Ik had daarna de indruk dat er meer spectaculairs voor de winst in zat met offers op h3, maar Marc wilde kennelijk geen risico lopen en deed het rustig, en ook sterk.

 .

27.Kh2 Pxf1+ 28.Dxf1 Dxe3 opgegeven. Wit blijft 2 pionnen voor.

Paul schreef me:

‘Ik had het verkeerde plan gekozen. Het paard op b3 stond niets te doen (behalve dan de doorloop van de zwarte randpion tegen te houden) En mijn loper stond tegen een eigen pion aan te kijken. Uiteindelijk wel een goed plaatsje op b4 gevonden.

En h3 kon mijn stelling niet aan. Dus Marc heeft terecht gewonnen.’

En Frank kreeg tegen een sterk spelende Hugo toch heel  licht voordeel. En bleef daar zo mee duwen dat Hugo laat op de avond toch bezweek. Frank schreef me:

‘Over de partij: voor mijn gevoel stond ik lang slechter, maar dat viel volgens de engine wel mee. Ik heb toch vaak de juiste zetten gespeeld. Hugo trouwens ook, die heeft weer laten zien dat hij gewoon een goede schaker is.  Hij miste een kans op een kwaliteitsvoordeel op zet 22 door daar geen Pc6 te spelen.

 Frank – Hugo (22.Dd2)

Ook dan is het trouwens nog niet gemakkelijk voor zwart.
Door de extra pion op de damevleugel was ik er na de dameruil al redelijk gerust op en moest ik het voor mijn gevoel alleen nog secuur uitspelen. Dat bleek. In tijdnood zag Hugo de vork op d5 over het hoofd waarna hij direct op gaf.

  Frank – Hugo (37…Pxa8)

Hij had toen ook nog maar 1 minuut op de klok en ik nog geen 3 meer. Een zwaarbevochten overwinning dus.’

Commentaar van Thomas:

Dit was al weer mijn tweede remise tegen Gerrit dit seizoen.
Zoals vaker was de stelling niet zo voordelig als ik tijdens de partij dacht. Nergens werd het evenwicht echt noemenswaardig verstoord, maar om nu te zeggen dat er helemaal niets aan de hand was, is te kort door de bocht.
Ik besloot eens af te wisselen met Weens, in plaats van ingaan op de Philidor. Verrassend was wel dat ik later in een database vond dat na 1. e4, e5 de op een na meest gespeelde zet 2. Pf3 is. 

 Thomas – Gerrit (7…a6)

7.. a6 kwam ik niet meer tegen, wel was een keer 7.. Pf6 gespeeld. We waren dus al vroeg “weg van de snelweg”.

   Thomas – Gerrit (9.0-0)

Gerrit had overigens met 9.. b510. Lb3, b4 11. Pd5, Pxe4 een pion kunnen winnen, maar ik had deze getaxeerd als speelbaar met mooi open spel . De machine belooft ook geen goede zaken voor zwart (+1,5 na 12. Pd4) maar na de rochade besloot ik de pion toch maar te dekken.

  Thomas – Gerrit (16.Pc6)

Na een zet of 15 en zeker na 16. Pc6 kreeg ik toch het idee het betere van het spel te krijgen. Er werd een tijdje daarna wederzijds correct gespeeld, tot zwart het iets mindere 23.. Pe7 speelde

  Thomas – Gerrit (23…Pe7)

 en ik met 24. De4 druk op de zwarte stelling had kunnen blijven houden. Wel naar gekeken maar volgens mijn berekening wandelde de zwarte koning dan gewoon naar f8 en zag ik geen vervolg. In plaats daarvan ruilde ik iets te enthousiast en het overgebleven lopereindspel had ik wegens de achtergebleven pion op a6 als kansrijk ingeschat. De engine suggereert nog

  Thomas – Gerrit (31.Ld4)

31. f4 als kandidaatzet maar het aanvankelijke halfje plus verdwijnt na enig doorrekenen toch als sneeuw voor de zon. Voordat Gerrit remise aanbood had ik nog even het idee om 34. La5 ?! te spelen om de loper aan d8 te binden,

 Thomas – Gerrit (33…Ld8)

maar realiseerde me op tijd dat dat dan meteen wederzijds was want ik zou dan mijn eigen loper hebben opgesloten! Gerrit suggereerde ook nog de loper via a7 naar b8 te spelen, iets waar ik ook naar had gekeken, maar dat heeft soortgelijke bezwaren.  . Mooi verdedigd door Gerrit!

.

Dit was het weer. Tot de volgende keer!

De eindcorrectie moet nog plaatsvinden