In afwachting van het officiële verslag hierbij vast een impressie.
De opkomst was goed te noemen. Veel leden begrepen kennelijk dat er belangrijke punten op de agenda stonden. Omdat we nu eenmaal een kleine vereniging zijn, bleef het een overzichtelijk zaaltje. Maar wel gezellig.
IMG_2566WEB
Hoewel er nogal wat pijnlijke problemen ter tafel werden gebracht werd er veel gelachen.
Aan de orde kwamen:
te nemen beslissingen over al of niet promoveren naar de eerste klasse. Waar we toe gerechtigd zijn, maar onvoldoende schakers met een elo boven de 1600 in onze gelederen hebben voor een team van acht. Onze toppers verklaarden geen bezwaar te hebben tegen blijven spelen in de 2e klasse NHSB. Maar Aris de Heer zal zich aansluiten bij een verzoek van een andere vereniging om ook in de 1e klasse met teams van 6 personen te gaan spelen.
Verder werd gesproken over verhoging van de contributie (nog niet nodig),
activiteiten om Aris de Heer meer bekendheid te bezorgen en dus meer leden,
en het probleem van het vinden van 5 bestuursleden in een vereniging met slechts 12 leden. Voorlopig blijft het dus een bestuur met Martin (die als voorzitter vanavond prima debuteerde), en Frank en Paul. Helaas was een onzer leden, die zich ontpopte als leverancier van pindarotsjes, niet bereid als 4e bestuurslid, voor consumptieve voorzieningen, te gaan functioneren.
Ook kwam aan de orde het probleem van de kennelijk door sommigen als hinderlijk ervaren geluidsoverlast die kan ontstaan omdat er leden zijn die Aris de Heer ook verkiezen wegens wat gezelligheid. De sociale kant: mensen ontmoeten, leren door samen na te analyseren, problemen met gehoorapparaten te delen, en de gezondheid van familieleden te bespreken. Een duidelijke oplossing is nog niet in zicht. Jammer, want we kunnen natuurlijk niet hebben dat er nog meer leden wegvluchten naar de concurrentie.
Tenslotte werd een omzetting besproken van contributie per kalenderjaar naar per schaakseizoen. Onze penningmeester stelde het zelf voor, en voorzag geen grote boekhoudkundige problemen. Aldus besloten.
En dan was er de prijsuitreiking . Kampioen Thomas kreeg zijn beker. Een bescheiden uitvoering, omdat hij anders niet meer past in zijn al overvolle prijzencontainer bij zijn voordeur. Maar hij lijkt het toch nog steeds een plezierige ervaring te vinden,
Een medaille van verdienste voor de plezierigste verrassing van seizoen ’23-’24, onze Mink. Zeer talentvol, leergierig, vrijwel altijd aanwezig en goed gehumeurd. En een belofte voor de toekomst.
En een nieuwtje in de geschiedenis van Aris de Heer, een beker voor een niet-schaker. Voor de ouwe wepmeester, voor jarenlange trouwe dienst. Die bleek duidelijk verrast en verguld.
(foto Paul)
Dat was het dus weer. Tot wederziens, -sprekens, -spelens in seizoen 24-25.