Nog wat aardigs beleefd deze avond? Iets kleins, maar gezelligs?  Jazeker!

Daar kwam ineens de Rabo-bank, vertegenwoordigd door een leuke dame, een leuk geldbedrag aanbieden aan ons leuke clubje.  Resultaat van de sportclub-actie. Dat is natuurlijk meer dan ooit erg welkom.

Daarna nog wat aardigs mogen meebeleven? Jazeker.

Nog nooit zag ik zo’n rusteloze koning alsmaar heen en weer hopsen als die van Chris. Van e8 naar e7 naar d7 naar e8 naar d7 vice versa. Zoiets. Dat kan natuurlijk geen goed teken zijn. Deze monarch werd inderdaad soepel gedwongen  tot afstand van de troon en de guillotine.  Ron had daarvoor geen revolutie nodig. Dat ging langzaam tergend maar onomkeerbaar naar de overwinning.

Ook geestig wat erop het bord Ab-Peter plaatsvond. Ab begon als altijd weer vanuit teruggetrokken positie. Een soort Reti/Nimzowitsch/Larsen. Ooit een poosje een opzienbarend schaaknieuwtje, maar intussen bij echte schakers zelden meer te zien. Bezetten van het centrum niet met pionnen maar met stiekeme lopers op afstand, en pas later tot daden overgaan. Voordeel van die opzet is wel dat je niet geconfronteerd kan worden met twintig verschillende goed voorbereide openingen. Dus een heel geschikte mogelijkheid voor schakers die leukere dingen kunnen bedenken dan studeren in  duffe schaakboeken. Voor Ab dus.

Peter had er weinig moeite mee. Die deed wat je hoort te doen tegen zoiets. Lekker zelf wel een stevig centrum stichten.

Ab – Peter (7.Pg3)

Als Ab dan toch tot daden overgaat weet Peter daar voorlopig ook wel raad mee.

Ab – Peter (16.La3)

16…. c5

Maar dan sta je als toeschouwer versteld toe te zien hoe Peter in gelijke stelling ineens totaal vergeten schijnt te zijn waarom hij vijf zetten eerder ook alweer c6-c5 gespeeld had.

Ab – Peter (21.Lxh5)

21  .. , c4?? 22. La3! Dat kost zwart een kwaliteit

Nu staat zwart natuurlijk beroerd en de afwerking doet Ab netjes. Maar ineens lijkt het toch fout te gaan. Hij verblundert zijn winst. Dat voorbeeld volgt Peter. Maar tot Ab’s opluchting en Peters verdriet blijkt een eindspel met een stuk minder voor Ab, maar met een vrij ver gevorderde vrijpion, toch gewonnen te zijn voor wit. Maar was dat echt wel zo?

Helaas waren beide heren gestopt met noteren. Jammer, want zulke eindspelen vind ik grappig. Ik weet het ook niet precies meer, maar reconstrueer iets dergelijks als hieronder op hun bord stond.

wit aan zet, wit wint 1, b6-b7

zwart aan zet zwart wint

Wit aan zet, wit wint

Zwart aan zet zwart wint !!!

Dat type van soort dus.

De potjes van

Mark (tegen Gerrit ) en Martin (tegen Mink) waren schaaklesjes.

Marc speelde een als minder goed bekend staande vorm van Skandinavisch gambiet. ( 1. e4 d5 2.exd5, c6 ( i.p.v. 2 Pf6) en was dus uit op combinatoire mogelijkheden.

2 ….. c6

En het werd tenslotte dus een les in combinatie-schaak.

Marc-Gerrit, 17 c4

17 … Pxd4 18. Pxd4 Lxe5

Martin gaf achteraf les in openingenbehandeling.

Ik hoorde Martin doceren:  ‘Als je de basisprincipes van de opening negeert gaat dat natuurlijk bijna altijd  fout. Bijvoorbeeld bij niet tijdig rocheren, en niet vlot ontwikkelen van je stukken.’

Martin – Mink (12.Pe3)

Misschien was dat wel een goede raad bij Chris geweest. Bij Mink viel dat nog wel mee. Wit moet ook nog rocheren.  Hier werd 12. … e5?? gespeeld.  En dat  was niet goed. Waarschijnlijk  het en passant slaan over het hoofd gezien, Maar de belangrijkste fout zat al bij zet 5.

Martin-Mink, 5 g3

5 … Db6?

6.  d5!  Zeer vervelend

Om dat te voorkomen was 5 ….. d5 mogelijk en noodzakelijk.

Resteert de partij Frank (wit) tegen Thomas. Moet even iets kwijt; dat ik toch behoorlijk jaloers op die Frank begin te worden.  Waarom? Nou ja, ten eerste zijn jeugd. Nog een lang leven voor zich. Ten tweede zijn huidige automobiel. Goeiedag! Die zag ik maandag voor het eerst. Maar ten derde: zijn huidige schaakniveau. Ja, ik weet dat ik vorige week bij een partij  van hem schampere opmerkingen heb gemaakt. Maar dat was rapid. Maar vanavond ! Het gemak waarmee hij  Thomas’ g3, Lg2 in een siciliaan  ontkrachtte

(12…e5)o

en later een (op mij als wat krampachtig overkomende)  tegenaanval terecht gewoon negeerde en nuchter een pion won, tjonge!

24 …. Txc2

Thomas zal wel tevrden geweest zijn dat hij er toch nog een remise uit kon halen.

33. … Pb8? (Pf6!?)

Aldus mijn oppervlakkige waarnemingen, Voor deskundiger infornatie moge ik u verwijzen naar de commentaren van Marc en Thomas.

Ik denk dat die toelichtingen voor velen van ons zeer zeer leerzaam kunnen zijn en zal dus vaker een hele partij van hen ook in een naspeelbaar diagram zetten.

Marc:

Gerrit – Marc. 7 oktober 2024

1.e2-e4 d7-d5 (Scandinavisch) 2.e4xd5 c7-c6 (Scandinavisch gambiet) 3.Pg1-f3 (Jammer, Gerrit besloot om het gambiet niet aan te nemen) c6xd5 4.d2-d4 Pg8-f6 (De stelling kan nog overgaan in zowel de Caro Kann ruilvariant als in de Caro Kann Panov, dus zwart moet oppassen om niet via een zetvolgorde buiten het eigen openingsrepertoire van een van beide terecht te komen) 5.Lf1-e2 (Op zich een prima zet, maar in deze stelling wat ongebruikelijk; in de Caro ruilvariant gaat de loper meestal naar d3, en in de Panov blijft de loper meestal nog even wachten op f1) 5…Pb8-c6 6.0-0 Dd8-c7 (Het idee achter Dc7 is goed, maar het is te vroeg. Mijn bedoeling was om op termijn een minderheidsaanval te beginnen, en in dat geval wil wit graag een loper of f4 (gericht tegen Tb8) en een paard op e5 (voor mogelijk tegenspel, en om eventueel terug te vallen naar het ideale veld d3). Dc7, eventueel met hulp van Ld6, is gericht tegen zowel Lf4 als Pe5, maar het is te vroeg want de structuur ligt nog niet vast (ook in de Caro ruilvariant komt Dc7 pas na c3) 7.c2-c3 (Wit mist een kans op een ietsje betere stelling. Het nadeel van Dc7 is dat zwart minder controle heeft over het veld d5, dus 7.c4! (mogelijk trouwens door de flexibele openingsbehandeling van wit) was een goede zet geweest) 7…Lc8-f5 (ik wilde e6 en Ld6 spelen, maar dan moet uiteraard eerst Lc8 eruit) 8.Le2-d3 (Op zich is de ruil gunstig voor wit in deze structuur (om een minderheidsaanval op te vangen is het gunstig om alle lichte stukken te ruilen, behalve een paard op d3), maar het kost hier in ieder geval 1 tempo (Lf1-e2-d3) en misschien 2 tempo’s aangezien het veld d3 niet optimaal is voor de dame (een paard zou daar beter staan). Mijn computer geeft de voorkeur aan 8.Ph4 waarna ik Lg6 van plan was om na 9.Pg6: hg6: de h-lijn te openen. Zelf zou ik voor wit denken aan 8.g3 met als plan Lc1-f4xLd6 en dan pas gevolgd door de ruil van de andere loper via d3) 8…Lf5xd3 9.Dd1xd3 e7-e6 10.h2-h3 (ik vond dit tijdens de partij wat onverwacht, aangezien wit nog stukken moet ontwikkelen, maar ik zie in mijn database dat deze zet vaker is gespeeld. Ik vermoed dat het idee is om na een later Pe5, en ruil op e5, de zet Pg4 uit te schakelen) 10…Lf8-d6 (tegen Pe5) 11.Tf1-e1 (wit wil Pe5 spelen) 11…0-0 12.Dd1-e2 (consequent, gericht op Pe5) 12…a6 (ik heb hier lang getwijfeld over Pd7, om wit optimaal te frustreren in zijn plan, maar ik zag dat mijn minderheidsaanval best snel zou gaan en dat wit geen tijd zou hebben om op tijd Pe5-d3 te spelen; tevens staan de witte stukken nog onontwikkeld op de damevleugel terwijl zwart alle stukken gereed heeft. Ook vond ik dat mijn paard op d7 wat passief zou staan, maar het was ook een mogelijkheid) 13.Pf3-e5 b7-b5 14.Pb1-d2 (na 14.Pd3 is zwart op tijd met b4) 14…b5-b4 15.Pd2-f3 (na 15.Pc6: bc3: komt 16.Pe5 met gelijk spel, maar beter is 15…Dc6: en bijvoorbeeld 16.c4 dc4: 17.Pc4: Le7) 15…b4xc3 16.b2xc3 Pf6-e4 (verbreekt de verbinding tussen Pe5 en De2)

Stelling na 16…Pf6-e4

17.c3-c4 (de computer geeft een verassende uitweg voor wit: 17.Pg5! (dit had ik totaal gemist) Pc3: 18.Dc2 Pe4 19.Pc6: Tac8 met gelijk spel) 17…Pc6xd4 18.Pf3xd4 Ld6xe5 19.Lc1-b2

Stelling na 19.Lc1-b2

19…Dc7-b6 (niet slecht, maar mijn computer heeft een nog beter idee: 19..Lh2! 20.Kh1 Lg3! 21.cd5: Pf2:) 20.Te1-f1 en wit gaf meteen op want zwart wint een stuk met Le5xd4. Maar wit stond al moeilijk, een aantal varianten van mijn computer als voorbeeld: 20.Pb3 Lb2: 21.Db2: Tfd8 (in mijn vooruitberekening had ik hier 21..dc4: met stukwinst in gedachten, maar dat gaat natuurlijk niet), of 20.Ted1 (deze zet had ik voornamelijk verwacht) Tab8 21.Tab1 Tfe8 (gevonden door de computer) 22.Dd3 Dd6, of 20.Tad1 Lf6.

Thomas:

Andermaal bleek gisteravond weer dat ik mijn stelling soms overschat. En tref je dan Frank als tegenstander, dan krijg je een zware avond, maar wel een zeer inhoudsrijke partij!
Ik zette de opening naar mijn idee goed op alleen 10. Lg5 was minder goed dan bijvoorbeeld 10. Le3.

Het ruilen op c6 was om niet geconfronteerd te worden met de manoeuvre Pe5-c4.

16. .. a4

Daarna stelde ik me veel voor van de opmars f2-f4, maar Frank counterde bekwaam op de damevleugel.
Vooral 16.. a4!? was erg listig.

In deze fase geeft Stockfish mij een licht nadeel, enkele tienden in de min. Na 20. Pe2, La6 werd het wat substantiëler plm. -1.

Beter was geweest het merkwaardig ogende 20. Pa2 met het idee om op 20. Lxa3 met 21. Lb6 voort te zetten en wit heeft compensatie voor de pion.
Rond de tijd dat wit de tegenactie met 22. g4 en 23. h4 startte, was het oordeel zelfs -2.

Frank hoorlijk gecompliceerd werd het na 25. f6 terwijl ik het gevoel had dat er ” iets” in zat.
Ik hield me in de vooruit berekening vooral bezig met de voortzettingen na 25… gxf6 26. Lh3, Db5 maar de zet van Frank 25.. Lc5 was ook heel goed speelbaar.

Een goede kans voor hem om meer voordeel te halen i.p.v. het gespeelde

28.. Lxe2 was 28.. Lxe3, 29. Dxe3, Tg8 met vervelende druk op de witte stelling. Toch was ook 28.. Lxe2 niet zonder venijn. Op 29. Txc2 volgt namelijk 29.. Lxe3! en de dame moet de dekking van Te1 loslaten met desastreuze gevolgen. Hierna bleef het witte nadeel enigszins binnen de perken en volgens Ron had ik ipv dameruil aanbieden met 34. Df5

34. Df2-f5

ook 34. Dd2 kunnen spelen met tempowinst door de aanval op Pd7. Dit is ook de beste zet, maar ik overwoog ook 34. De3 waarna wit ook de nooduitgang Txd7 gevolgd door eeuwig schaak op h6 en g5 heeft alsmede de de dreiging Lh3 met stukwinst. Maar de verwachting van het activeren van de witte stukken gaf de doorslag.

38. Te4xa4

Na het winnen van de a-pion was ik uit de gevarenzone en had zelfs eindelijk een klein voordeeltje, maar Frank hield probleemloos stand bij inmiddels behoorlijk uitgedund materiaal. Al met al een boeiende strijd!

Eindcorrectie moet nog plaatsvinden