Rapid, 9 dec 24
Thomas stuurde me zijn partijen omdat ze leuk waren en geschikt voor de onder de kerstboom. Schreef hij.
En dat bleek inderdaad het geval. In zijn partij tegen Ron kwam ongelijksoortig materiaal op het bord: bleek dame tegen twee lopers en 2 pionnen niet voldoende voor winst.
En tegen Marc offerde Thomas op de 11e zet een loper voor aanvalskansen en dat bleek toch niet genoeg. Maar wel spannend!
Ik geeft nu het woord gaarne aan Thomas:
Thomas-Ab
In de eerste partij ging ik enthousiast in de aanval.
Thomas – Ab (11.Ld2)
Ik had eigenlijk gedacht dat ik na 11. Dxd6 12. La5+, b6 13. Td1 nog enig spel zou krijgen, maar de dameruil was toch wel zo simpel. Ik ben niet van de smoezen, maar de opluchting over de geslaagde operatie en de aanvullende pijnstillende chemicaliën maakten mij toch wat overmoedig.
Thomas – Ab (18.Lh5+)
In plaats van 18.. Pg6 was 18.. g6 beter geweest met als mogelijk vervolg 19. Lxf6, Tf8 20. Lxe7, Kxe7 en wit heeft onvoldoende compensatie voor het stuk.
Thomas – Ab (19.f4)
En 19.. Ke7 had beter vervangen kunnen worden door
19. f5
Na een zet als 20. g4 staat pion f4 ongedekt. Zoals het ging won wit zijn stuk terug en daarna ging er nog meer materiaal verloren.
Ron-Thomas
De laatste tijd vecht ik vooral met Ron theoretische discussies uit in het Engels. Zo’n rapid avond is natuurlijk ideaal om openingsideeën te testen en dat hebben we dan ook niet nagelaten.
In zo’n Engelse variant waren we dankzij 4..e3?! al snel uit de theorie.
Ron – Thomas (4…e3)
Dit pion offer was geïnspireerd door het pion offer van Karpov tegen Kasparov in de match te Sevilla van 1987. Kasparov had zich destijds beter kunnen weren volgens de deskundigen maar Karpov had natuurlijk het voordeel van de voorbereiding en Kasparov hield er, evenals Tal, niet van als de rollen omgekeerd waren..
Na energiek voortzetten in het centrum leek zwart toch duidelijk voordeel te krijgen.
Ron – Thomas (12…Pb4)
Eigenlijk dacht ik na 12… Pb4 probleemloos te zullen winnen.
13.Lxc3 Pc2+ 14.Dxc2 Lxc2 15.Tc1
Maar Ron had andere plannen, gewoon de dame offeren voor twee lichte stukken en wat gepeupel.
Nu wil het toeval dat ik afgelopen weekend in het gelukkige bezit ben gekomen van de boeken uit de methode Withuis. En Berry Withuis, de vader van Jolande, was een pionier op schaaktrainings gebied.
Nog voor de methode Brunia – Van Wijgerden schreef hij een serie schaakboeken voor de beginnende en later gevorderde jeugd.
In een van de boeken wordt het thema ” de dame tegen twee lichte stukken, een pion en het initiatief” behandeld. Daar begreep ik destijds als 10/11-jarige niet veel van.
Of het nu helderder is, is zelfs ook nog maar de vraag.
Zo’n dame is toch niet niks! En Stockfish houdt het op licht nadelig voor wit tot gelijk.
En dan is er ook nog Ron en een tegenstander die de rollen omgedraaid ziet worden.
Ron – Thomas (22.h4)
22…. a5 23 Kh2
Na lang Lg4-h3 verzuimd te hebben (tot het niet meer kon) moesten de zwarte stukken zich steeds verder terugtreken en pogingen tot tegenspel
op de damevleugel werden in de kiem gesmoord.
Ron – Thomas (32…h4)
Uiteindelijk bleek de tijd de scherprechter waarbij helaas de laatste fase niet werd genoteerd voorzover ik weet. Wel de slotstelling.
Ron – ThomasEind
In deze nog steeds zeer kansrijke stelling bood Ron remise aan. We hebben met de club nog allerlei boeiende varianten bekeken en volgens mij kwamen we er niet echt uit, maar vermakelijk was het wel!
Marc-Thomas
Uiteraard tegen Marc werd het weer een theoretische discussie in de Bremer variant van het Engels.
In de laatste ronde van het vorige seizoen moest ik nog even werken voor de clubtitel.
De variant oogt relatief onschuldig maar overmoedige
zwart spelers willen hierin nog wel eens hun hand overspelen.
Marc – – Thomas (9…h5)
Het bleef theorie tot zet 9.
Na 9. f4 was zowel 9.exf4 als
9.. Ld6 geprobeerd, misschien is 9.. h5!? wel wat te driest.
Het stukoffer op g4 was kansrijk, maar Marc speelde secuur tegen
Marc – – Thomas (11.g4)
11… Lxg4
Uiteindelijk na vele verwikkelingen wist wit het stuk voordeel te behouden ook al ging de zwarte koning nog als een soort Pacman door de witte gelederen met een steeds meer wegtikkende klok.
Marc – – Thomas (26.Pf4)
Pas op het laatste moment werd de plus loper gearresteerd.
Marc – – Thomas Eind
In deze stelling overschreed zwart de tijd, Marc bleef eigenlijk uiterlijk kalm gedurende de tijdnoodfase
Eindcorrectie moet nog plaatsvinden