Ext7StefanWEB Stefan, man of the match

Er zijn van die sportuitslagen die een verkeerde voorstelling van zaken teweegbrengen. De Rotterdamse voetballers ontsnapten in de eerste helft aan gevaarlijke uitvallen van hun Deventer tegenstanders, die niet echt onder de indruk waren van de laatste resultaten van de Kuip-bewoners, en er fris tegenaan gingen. Pas in de tweede helft ging het resultaat er draconisch uitzien. 5-0 En werd het dus toch wat men noemt een geflatteerde nederlaag.

Aris de Heer – Aartswoud2 2-6

had daar ook wel iets van. En nu heb ik het even niet over het gemis van goalgetter Pellè wegens een rode kaart voor onfatsoenlijk gedrag. Inderdaad om soortgelijke reden lieten topsterren bij Aris de Heer verstek gaan. Maar ook Aris de Heer moest het met de opstelling van een geduldige bankzitter (Joop bij ons) kunnen redden. Nee , ik bedoel het wedstrijdverloop.

Met verwisseling van zetten trok Jasper Selemeijer listig onze Bert in een soort Blackmar-Diemer-gambiet.

 7EXT

5 ….. exf3 6. Pxf3

Ron: "Hoewel het nergens om ging werd ik ook niet echt blij om de andere partijen. Bert liet zich in Blackmar-Diemer lokken. Dat is niet erg als je het kent. "

Maar m.i. was het voor Bert zowiezo niet erg. Aanvankelijk leek wit wel wat compensatie voor de geofferde pion te hebben, maar zeker niet meer dan bijna voldoende. Bij zet 19 ging hij er onzorgvuldig mee om. Tot zet 24 heeft zwart niks te klagen. Dan – maar dan is de openingsfase al lang voorbij – we zitten in de tweede helft – kiest hij een wat mindere en trekt wit naar voren. De zwarte achterhoede komt licht onder druk te staan. Een paniekreactie van een centrale verdediger (kwaliteitsoffer: 25 … Txd5) leidt slechts tot grotere problemen. Maar om nu te zeggen dat er fraaie doelkansen worden gecreëerd, nou nee. Een puntendeling hoort nog zeer wel tot de mogelijkheden. Doch (pas) bij zet 33, zenuwslopend dicht tegen het einde van de reguliere speeltijd, raakt de zwarte verdediging het kalme overleg kwijt en wordt nog slechts met lange halen uitverdedigd. Een verkeerd plan in tijdnood. Zwart doet daarmee zichzelf alsnog de (club)das om. Een wel een beetje verdiende, maar toch ook weer niet superverdienstelijke, overwinning van wit. Zwart kon best met opgeheven hoofd het speelveld verlaten.

Iets dergelijks bij Paul. Die kiest tegenwoordig wel vaker -vorige week nog- een voor hem experimentele opstelling tegen het Siciliaans, met een extra aanvaller op het middenveld. 3.c4!? Ik verdenk onze tegenstanders ervan dat ze waarnemers op onze tribune hebben gezet (idioot groot aantal bezoekers van onze website vorige week!) en dat Michel Verweij zich voorbereid had. Hij speelde de door mij vorige week aanbevolen overgang naar een soort (want pion op c4) Draak. Wegens gebrek aan ervaring ermee begon Paul wat te rommelen, en grijpt zwart het initiatief. Ook bij Paul dan maar een kwaliteitsoffer, maar bij hem wèl zinvol. Die mooie zwarte Draak-loper geruild tegen een nog inactieve toren. Echter, bij zet 20. pakt hij , naief als hij kan zijn, een pionnetje mee vlak bij de hoekvlag, daarmee onvoldoende lettend op een paard dat stiekem het speelveld had betreden, en op zijn beurt een pion onder zijn hoeven dreigde te vertrappen. Gelukkig overzag zijn tegenstander dat hij op zijn beurt met een kwaliteitsoffer duidelijk voordeel had kunnen bereiken. ( 21. …. Txc4 22. bxc4 Pb3) Nu werd de knol voor hij verdere schade kon uitrichten door aansnellende terreinknechten van het veld verwijderd. Ook hier resteerde nu, net als bij Bert, een stelling met kwaliteitje achter tegen een pion. Nog lang niet duidelijk. Maar dan ….  de openingsfase is al lang voorbij, we zitten in de tweede helft, de stelling is totaal gelijk, en – alweer- een puntendeling gaat tot de mogelijkheden behoren. Wit denkt ten onrechte zijn tegenstander op eigen helft te kunnen vastzetten met druk over de zwarte velden en verspeelt daarbij twee keer achter elkaar de bal en biest dan zijn tegenstander de gelegenheid voor een prachtig ogende razendsnelle counterattack.

7ExtPaul

28 …. f4! 29. g3? Tf5!

Dan is de wedstrijd gespeeld. Ernstig geblesseerd moet de belangrijkste speler van wit (de dame) naar de kant. Paul geeft op. Een leuke slotactie van de Aartswouder, maar echt een smetteloze overwinning, nou nee. Toegegeven, ook wit kon hier niet echt met opgeheven hoofd het speelveld verlaten.

Ext7MartinWEB   Martin als Houdini (de boeienkoning dus)

Martin stond tegen Marcel Kuiper, na een vreemde Siciliaan zonder e4 ( tactisch plan van hun trainer?) en zonder Pf6 (te korte warming up? ) al na zijn 6e zet compleet verloren. (Houdini: +- ( 3.38) ) "Ja, inderdaad, chaos" en hij glimlachte verontschuldigend naar me. De zwarte spelers liepen elkaar in de weg, de zwarte koning was veel te ver uit zijn doel. Gelukkig waren de witten kennelijk ook zwaar geschrokken: al direct op winst, luttele minuten na het eerste fluitsignaal. Ze deden aanvankelijk absoluut, volkomen, totaal niets, met hun ongelofelijke veldoverwicht. In wanhoop probeerden de zwarten het maar met een valletje. Een valletje van niks. Ze deden namelijk ook nog een pionnetje in de aanbieding. Speculeerden op de luie hebzucht van die jonge verwende profs aan de overzijde. Die dachten dat ze al gewonnen hadden. Verder te beroerd om zich nog in te spannen. De witte fans ergeren zich daar regelmatig aan. En verdomd, ook deze veel te goed betaalde gozers liepen niet, maar wel erin! Het thuispubliek op de tribune veerde overeind:

 7ExtMartin

Want na 9 …. Pe7 kwam 10. Dxf7? ( i.p.v. 10. c3 of 10. Ld3 ) en na Dxe4 11. Le2? (Le3!?) Dg6! kregen de zwarte fans weer moed. Weliswaar was nu na 12. Dxg6 hxg6 beter dan het gespeelde Pxg6, maar toch. Zwart "was weer terug in de wedstrijd". Martin speelde verder verbazend goed. Zocht activiteit voor zijn stukken. Kreeg nu zelf veldoverwicht. Wit werd tot een afwachtende houding op eigen speelhelft gedwongen. Na zet 25 geeft Houdini: "gelijke stand"! Hoe is het mogelijk? Weliswaar zijn er twee licht geblesseerde pionnen op de damevleugel, en heeft wit nog twee lopers in het veld, maar voorlopig zijn de zwarte paarden nog fitter, de zwarte torens sneller, en zijn de zwarte pionnen sterk aanwezig op het middenveld.

Bij zet 27 mist zwart een kans voor open doel (kwaliteitswinst na 27. … , Pe3!) met minstens een prachtige kans op puntendeling.

Nu gaat zich de geweldige krachtsinspanning van de eerste helft wreken. De vermoeidheid begint – ook nu, akelig dicht bij het einde van de reguliere speeltijd- een rol te spelen. Na een mindere 28e zet is er nog niets verloren, na de 30e zet is er weer een leuke kans (….. Pf4!) voor zwart, waarna een witte loper om pionverlies te voorkomen voortijdig zou moeten worden vervangen en wit dus zijn later wellicht sterker wordende loperpaar zou missen. Maar de zwarten lopen inmiddels op hun tandvlees, de reservebank is leeggeraakt, geregeld moeten spelers met kramp worden behandeld, en dus wordt ook een unieke kans bij zet 31 gemist.

7extMartin2

De zwarte flankverdediger schiet naast voor open doel.  31. …. Pe3 schaak, en na Pxd1 gaat wit hoogstwaarschijnlijk verliezen.

Na 31 …. Pf5 ?? 32. Lf2+ !! Pe3 33. Kd2 verliest zwart een kwaliteit of een stuk.

Maar ook de opgeveerde verwende jonge witte profs blijken overmoeid. 32. Lxf5?? en na …. Pe3+ en Pxf5 heeft wit vrijwel niks meer. Maar de zwarten strompelen nu over het veld, want ook deze derde kans wordt gemist. Na 31. … Pxc3 blijft zwart een stuk achter, en dan kunnen dus zelfs deze zwaar overschatte en overbetaalde witte ventjes nog wel winnen.

Dat waren dus nu al drie lichtelijk geflatteerde overwinningen voor de gasten.

En we gaan nog even door! Frank past ook in dat rijtje. Met dit verschil dat zijn zwarte team al vrijwel direct gelijkwaardig was aan dat van de tegenstander. Dat speelde wat te gemakkelijk 'tiki-taka' (Barcelona) tegen een wat gevarieerde Svesnikov. Omdat zwart eerst 4. …. a6 speelde in plaats van Pf6 is 5….. e5 eigenlijk wat te vroeg (dus met het paard nog op g8)

7extFrank1

omdat nu wel 6 Pf5! gespeeld kan worden. (Wat na 4…. Pf6 5. Pc3 e5 6. Pf5? niet kan wegens 6 …. , d5! en nu kan Dd1 niet slaan op d5, want er is geen paard dat haar dat belet)

Maar wit kijkt niet verder dan zijn Svesnikov-neus lang is en speelt 6. Pf3. (Dat is natuurlijk wel een voordeel van 4 …. a6, dat nu het geijkte Pdb5 niet kan.) Nu staat zwart na 6 ….. Pf6 7. Ld3? (weer tiki-taka) heel bevredigend. Mogelijk beginoffensiefje van wit is verdampt. Een bevrijdend … d5 zit in de lucht. De 15e zet van Frank is wat minder, maar wit profiteert niet. 23e zet idem. Integendeel, wit gaat in de aanval, de witte verdedigers overschrijden de middenlijn, en verwaarlozen hun defensieve taken. Wat Frank haarfijn aantoont. Bij zet 29. dreigt wel even grote narigheid als de centrale verdedigster uitglijdt in het strafschopgebied

7extFrank2

29 …. , Dd6?? 30. Th8 + Lxh8 31 Dxf7+ Lg7 32 Dg8 mat. Maar wit ziet het niet, haalt beide dames van het veld (30.Dxd6? Txd6), en dan is er niet veel meer aan de hand. Zwart blijft iets beter staan, krijgt ook nog een kans voor open doel maar – ook hier: akelig dicht bij het einde van de reguliere speeltijd- het schot mist richting (35. ….. Pc1 i.pv. 33 …. Pf4). De stand is daarna ongeveer gelijk. Wit speelt door, maar niet alleen maar om onsportief van een gunstiger stand op de klok te profiteren. De stelling is nog interessant, lastig en beide partijen zouden nog kunnen winnen. Als het onherroepelijke eindsignaal klinkt, werpen enkele zwarte spelers zich wenend ter aarde. Hoe is het mogelijk dat deze partij toch nog verloren ging? Zo gaat het soms in de sport. Zelfs de fans op de tribune applaudiseren. Aan strijdlust heeft het de zwarten niet ontbroken. Ook niet aan kwaliteit. Maar ja. Wel aan een beetje geluk.

Viel bovengenoemde teamleiders al weinig te verwijten, de overige vier kunnen we alleen maar loven.

Joop hield lang kranig stand. Diep geconcentreerd tuurde hij op het bord. Hij keek maar één keer op. Om mij een gemene blik toe te werpen. (Terecht, ik begreep hem. ) Hij moest tegen een tegenstander met ongeveer 500 Elo-punten meer. Diep geconcentreerd lukte het hem om twee uur lang niets cadeau te doen aan zijn opponent. Die had wel heel veel geduld nodig. Eindeloos de bal rondspelen, en maar wachten op een misser. En ja, die kwam. Een ongelukkige situatie, gevolgd door een schot in eigen doel. Jammer, maar helaas.

Ext7Joop1

Joop kon het plezier er wel van inzien. Zijn tegenstander ook. Wij ook.

 

Zelfs Ron reageerde vol waardering: Pa Kuijer deed het lange tijd best goed. Helaas is de partij op mysterieuze wijze uit mijn kamera verdwenen. Geeft niet, we weten zo ook wel dat Joop zichzelf overtrof. Waarschijnlijk was ook de sensor zo onder de indruk dat hij vergat deze prestatie vast te leggen. Opvragen aan Joop kon niet, want die had niets genoteerd. Zijn tegenstander(Ron Vlugt) vond dat niet erg. Ook een aardige man dus! 

Aan Gerrit lag de dikke nederlaag ook niet. Hij kreeg een Orang Utang – opening (Sokolsky) voorgeschoteld. (1. b4) Toevallig een van de weinige openingen waar hij zich zelf wel eens theoretisch mee heeft beziggehouden. ("Openingentheorie? Daar heb ik zo'n vreselijke hekel aan!") Maar na drie zetten is zijn tegenstander al uit database PowerBook 2014. Geeft niet, Gerrit kan wel zonder.

7ExtGerrit1

Na wit's vreselijke 15e zet (Pa4) kan hij een prachtige assist geven. (Een stuk winnen of twee pionnen! 15 …. cxb5 16. cxb5? Lc2!) Die ziet hij even niet staan (15 …. Td8?), maar het loopt evengoed nog even best aardig. Echter, dan stokken de combinaties. Onnodig balverlies. 15 …. Td8 16. Db3 cxb5? 17. Dxb5 Lc2 18. Pxe5 Wit wint een pion. Bij de 21e zet geeft hij wit de gelegenheid om naar een veelbelovend eindspel af te wikkelen met een pion meer, een betere pionnenstelling, en het loperpaar. Die denkt dat het mooier moet kunnen, gaat pingelen, en loopt zich vast op de zwarte verdediging. Toch blijft zwart onder druk. Dat mannetje minder op het veld mis je toch. Wat wit niet weet, is dat Gerrit in de slotfase pas echt plezier in het spelletje gaat ontwikkelen, vooral als hij achter staat. Ron Vlugt (1736 (zijn Elo, niet zijn geboortejaar) ) moet na veel gedoe met zware stukken proberen een eindspel te winnen met alleen Dames en pionnen aan dezelfde kant van het bord (4 tegenover 3) . Dat is lastig. Voor iedereen, dus ook voor Ron. Zo'n dame duikt steeds weer ergens anders op, trekt zich niets aan van straatverboden, en blijft die koning stalken. Moedeloos geeft wit die pion dan ook nog weg. Dan is het remise. Gerrit glundert. "Ik had het wel moeilijk" Destemooier zo'n gelijkspel. Ron V. zal aan het eind van de avond niet al te vrolijk in de spelersbus zijn gestapt.

Voor onze eigen Ron stond er aan het eind van de avond geen comfortabele spelersbus. Nijdig in zichzelf mopperend beende hij naar huis.

Ron: "Ik zal gelijk maar reageren. Ik vind dit dus BALEN! Dit is nu precies de reden dat ik vroeger gestopt ben met schaken. Speel je een goede partij -weer bracht de London iemand in problemen- , was blij de tijdcontrole gehaald te hebben, maar verklooi je het op zet 37! "

 7ExtRon1

"Zat daar te bedenken dat ik c6 en d5 moest spelen, dacht dat de volgorde niet zoveel uitmaakte, maar toen ik 37. c6deed, zag ik direct dat dan 37…, Te6 kon. Weg mooie dubbele vrijpion. Na eerst 37. d5 kunnen de pionnen niet gestopt worden, hij kan wel beide pionnen winnen ten koste van zijn loper, maar dat is natuurlijk ook niet voldoende. Hun eerste bordspeler zei dat hij gezien het partijverloop lange tijd een 0 voor hen ingecalculeerd had."

"Ik had dus met een klein trucje met zet 32 pion c6 gewonnen en daarna is het normaal gesproken m.i. uit. Moet je wel natuurlijk nog wel even nauwkeurig blijven spelen. Wijt het ook aan vermoeidheid."

Desondanks, aan onze debacle was Ron natuurlijk al helemaal niet schuldig. Zonder zijn professionele keeperswerk was het alleen maar nog erger geworden.

Waar het zeker ook niet aan lag, was de man van de match: Stefan. Ons enige licht- en winstpunt. Ron: "Stefan zag ik weer eens goed spelen, die jongen moet gewoon vaker komen."

Er zijn sporters die af en toe even moeten stoppen, om daarna nog sterker terug te komen.

Bij zo'n optreden van Stefan moet ik altijd denken aan Marco van Basten, die na een poosje verhinderd te zijn geweest op een EK de sterren van de hemel speelde. (1988 Met het Nederlands landenteam dat notabene Europees kampioen werd. )

Hoe ook Stefan zich nu weer over het veld bewoog, die elegantie waarmee hij elk uitgestoken been ontliep, slidings ontweek, de knapheid waarmee hij zag waar de zwakke plekken van de tegenpartij waren, en natuurlijk die techniek om zo schitterend te scoren! Prachtig. Bijna kunst.

Zelfs qua uiterlijk lijkt Stefan een beetje op van Basten. Ja, vind ik wel!

Al bij zet 1 probeerde Stefan (wit) zijn tegenstander in de war te maken. 1. Pc3 (De Van Geet opening. De bedoeling is om de witte openingskeuze nog even uit te stellen, en af te laten hangen van zwart's eerste zetten.) In dit geval werd het een Philidor. Waarin Stefan zich veroorloofde op d4 met de dame terug te nemen. En om die dame op de diagonaal a1-h8 te kunnen handhaven offert Stefan zelfs met Lb5 zijn loperpaar op. Zo te zien niet zo'n slecht idee. Toegegeven, zijn tegenstander is niet te beroerd om Stefan daarbij een handje te helpen. Hij verzuimt bijv. bij zet 12 te rocheren. Ja, daarna hoeft het niet meer. Na zet 14 staat Stefan al bijna op winst, en bij zet 16 al helemaal. Hij wint een stuk. Ron van Putten wordt gewoon van het bord geblazen. Maar ja, Stefan moet dan toch wel steeds de beste zetten doen.

 7ExtStefan1

16. Pb3 c4 17. Pc5 Dc6 18. Pxe4

En ook hierna doet Stefan dat dan ook voortdurend. Krakend storten de resten van de zwarte ambitie in. Bij zet 21 zou zwart al kunnen opgeven. Hij doet dat niet. Bij zet 24. maakt S. met mat een eind aan zijn lijden. Een miniatuurtje dus.

6-2 voor Aartswoud2.

Ik vind echt: het lijkt veel erger dan het was. Eerlijk is eerlijk, ze waren sterker, maar dat wisten we van te voren.

Al met al mogen we niet ontevreden zijn met ons eindresultaat in dit competitiejaar: een vijfde plaats in de tweede klasse, in de middenmoot. Nooit echt in degradatiegevaar verkeerd. Ik heb de indruk dat Aris de Heer sterker is geworden. Marko, Frank en Martin zijn verder gegroeid. Ron was een duidelijke versterking van onze top. De anderen werden zeker niet zwakker. De toekomst ziet er zonnig uit.

Als we nu ook nog eens een paar aanstormende talenten zouden kunnen strikken! Feyenoord haalde jonge talenten uit Brazilie. Is dat geen leuk idee voor ons?

31-03-2014	Aris de Heer			–	Aartswoud 2                2-6
1		Bert Kuijer	1776	–		Jasper Seelemeijer	1921		0-1
2		Ron de Vink	1996	–		Tobias Hendriks	1867		rem
3		Martin Zwaneveld	1682	–		Marcel Kuiper	1782		0-1
4		Paul Verkooijen	1768	–		Michel Verweij	1800		0-1
5		Frank de Geus	1682	–		Gerco Stapel	1764		0-1
6		Stefan Vink	1610	–		Ron van Putten	1726		1-0
7		G. van Dok	1609	–		Ron Vlugt	1736		rem
8		Joop Kuijer		–		Lukas Boots	1704		0-1
			1731				1787