Voor grotere foto: erop klikken of dubbelklikken. Terug met pijltje <- .
Om 7 uur liepen de eerste jeugdige schaakmeestertjes binnen. Het waren er nog niet zoveel, maar wel de fanatiekste natuurlijk.
En dat gold ook de senioren, die wat later binnenstapten.
De traditie wil dat de eerste schaakavond wordt gevierd met een simultaantje door de nieuwbakken (of oudbakken) kampioen. Echt leuk is dat voor die persoon niet, maar ja, je bent kampioen of je bent het niet! Bert Kuijer ontstond zijn meesterproef heel redelijk.
Gerrit glunderde aan het eind van de avond. Bert had geprobeerd hem gelijk van zijn apropos te brengen door 1. f4. Maar dat was niet echt gelukt. Daarna deed Bert zijn uiterste best om toch een aanval te creëren en schuwde daarbij de risico's niet. Maar Gerrit was niet onder de indruk. Na zijn 28e zet zit hij dan op rozen. Hij begint dan ook te schommelen. (Nee niet van de doornen, die zijn er niet. Maar van diepe concentratie.) Na de 22e zet staat hij 2 pionnen voor. Na zijn wat mindere 25e zet krijgt onze dappere simulaanartiest nog een kansje. Maar hij heeft het te druk om er rustig naar te kunnen kijken. Echter het lijkt of hij een griezelige aanval heeft voor zijn 2 pionnen. Daar wordt Gerrit toch een beetje nerveus van en hij biedt remise aan. Gerrit: "….wat door Bert vlug werd geaccepteerd." Heel terecht, want analyses achteraf maken duidelijk dat de beste kansen bij Gerrit lagen, en Bert had nog wel wat meer te doen vanavond.
(Slotstand. (Uiteraard heeft Gerrit zwart.)Hij staat een pion voor en het winnen van nog een pion hoort tot de mogelijkheden. De beste zet is hier 29 ….. f6 en na 30. Dh3 (hopend op t.z.t. h6, maar dat zal er voorlopig niet van komen) Dc6. Wit kan niet toestaan dat zijn Dame op stap gaat, omdat dan mat op g2 dreigt.)
De strategie van onze meervoudige kampioen was duidelijk: eerst snel al die jonge honden muilkorven, opdat die op tijd naar hun mand kunnen. Daarna wat meer tijd voor het zwaardere werk.
In recordtijd werden Sven, Niels, en Marco tot speurhond gepromoveerd, radeloos op zoek naar hun door de trainer geheimzinnig verstopte paarden en lopers, die ze echter niet meer konden vinden. Nog maar eens flink oefenen.
Ze gingen echter na hun afgang niet direct naar hun slaapplaats, maar wel Jasper steunen, die zich namelijk niet in de maling had laten nemen en keurig al zijn stukken kwispelstaartend weer apporteerde. Hoe later het werd, hoe meer het erop ging lijken dat onze vrolijkste puppie een kansje had de hoofdprijs te winnen. Maar ja, zijn trainer weet ook dat later op de avond er nog wel eens een milde vorm van hondsdolheid wil optreden bij Jasper en gaf het dus nog maar niet op.
Paul had schijnbaar steun van alles en iedereen. En dat was wel nodig ook, want in recordtijd stond hij een kwaliteit achter. Niet gelijk bij de les? Hij bazuinde rond dat hij zo het loperpaar had geregeld, dat was wel een kwaliteit waard. Maar we kennen Paul langer dan vandaag. Grapjas!
Maar neemt niet weg dat hij met inzet van al zijn niet geringe kwaliteiten en vooral veel morele steun van Joop en Jos toch overeind bleef. Aan het eind leek hij even zelfs iets beter te staan, maar Bert vond het, alweer niet zonder reden, het beste om met eeuwig schaak remise te maken.
De eindstelling was een feest om naar te kijken.
Bert verkoos 1. Dh8+ met eeuwig schaak na Tg8 ( Ke7 verliest de toren) 2. Dh6+ Bij het schrijven van dit verslagje verlustigde uw wepmeester zich in 1. Tg1. Dan verliest zwart toch een toren !!??? Die staat gepend en kan niet gedekt worden. Waarom neemt Bert hier remise?
Even bellen met een van de twee topacteurs zelf. Paul maakt snel duidelijk waarom ondergetekende terecht niet meer schaakt! Na 1. Tg1?? volgt Da8+ en zwart wint. O ja ! Stom, stom, stom! "Maar ja, wel een niet-alledaagse schaakzet. Niet zo gek om daar overheen te kijken", maak ik mezelf wijs. (Maar dat slaat natuurlijk nergens op.)
Maar veel later komen we er achter dat mijn foto niet de echte stelling weergeeft.
Waarschijnlijk heeft post-mortem-mede-analyticus Gerrit het bord achtergelaten in een verkeerde stelling. Die heb ik enthousiast gekiekt. Op mijn foto staat de pion niet op h2 maar op h4. Ja kijk eens, dan wordt de zaak heel anders. Dan kan na 1 …. Da8+ gewoon 2. Kh2 volgen en wit wint! Ik ben dus nog niet helemaal achterlijk. Ach ja. we worden dagelijks gemanipuleerd door persfotografen die zogenaamd de werkelijkheid weergeven, maar ons intussen beduvelen.
Paul wijst erop dat analyse achteraf heeft opgeleverd dat wit toch nog een kansje had gehad met 1. Le4 wat de diagonaal voor het dameschaak blokkeert. Houdini geeft: 1. Le4 Lf5!! ( Wat leuk!! Als wit op f5 neemt kan toch weer Da8+ met winst volgen) 2. Df4 en hierna krijgt zwart moeilijkheden met de vrijpion op de b-lijn. Die gaat oprukken. Maar ja, dat zag Bert even niet meer zitten. Was met eeuwig schaak tevreden.
Martin werd hevig van zijn partijtje afgehouden door onbescheiden opdrachten van de wepmeester, maar toen hij zich eindelijk bij de belagers van Bert mocht voegen, trok hij zelf ook onbescheiden van leer: met een Kalasjnikov. Dat is een soort Svesnikov, maar met uitstel van Pf6.
Bert reageert heel goed. Want nu krijgt wit mooi even de tijd om c4 te spelen. En daarna zijn paard van b5 terug naar c3. In de Svesnikov verzeilt dat paard noodgedwongen meestal op de (iets) minder plezierige plek a3.
Martin vroeg zich achteraf af of hij ook 6 …. f5 had kunnen spelen. In de database komt het voor en ook Houdini vindt het speelbaar. Zelf vind ik het wel een beetje riskant.
De bedoeling van de zwarte opstelling is ten koste van een achtergebleven d-pion snel invloed in het centrum te krijgen en veelal een vlotte ontwikkeling van de zwarte stukken. En dat wordt ook de lijn van dit partijtje. Martin probeert aanvalsmogelijkheden te creëren op de koningsvleugel, en Bert zet de d-pion onder druk. Geen van beiden kan zijn plannen echt goed voltooien, en na wederzijdse concessies staat de volgende stand op het bord:
Daar kan ook Houdini geen chocola van maken, voor geen van beiden. Ruil van stukken hangt in de lucht en ongelijke lopers maken het ook niet vrolijker. Terecht remise.
En dan volgt de triomf van Jasper. Bert geeft op.
Ons jeugdtalent zit er altijd wel vrolijk bij, maar nu heeft hij echt reden om te glunderen. Door een foutje met de kamera lijkt het nu een beetje een plaatje uit een prettige droom, maar het is echt heel erg realiteit: Jasper heeft zich niet in de war laten brengen en gewoon gewonnen! Complimenten.
Dat doen vanavond weinigen hem na.
Nou ja, Ron. Maar dat is nu eenmaal een hoofdstuk apart. En die kon zich echt vanavond niet veroorloven tegen een simultaan spelende Bert niet te winnen. Maar gemakkelijk ging het niet.
Het scheen me een London-opstelling toe met verwisselde kleuren. Ik wist niet dat zoiets ook kon. Het duurde heel, heel lang voor Ron mogelijkheden kreeg.
Maar dankzij een dreigende vrijpion op de e-lijn lukte het dan tenslotte toch. Voor Bert slechts twee nederlagen. En zo werd het 4,5 tegen 3,5 voor onze kampioen. Wat niet slecht is, gezien het feit dat de schakers van de top van onze vereniging elkaar in kracht niet veel ontlopen. En als onze vrolijke puppie er niet geweest was was het echt een mooie uitslag geweest. ….. Maar ja, die was er wel.
En volgende week kan dan het echte werk beginnen!
Gefeliciteerd Jasper en Ron (en Bert natuurlijk)!
Tot snel.
Groet,
Frank