U denk natuurlijk dat ik me vergis. Dat het moet zijn "In Alkmaar begint de vicorie" , een Alkmaars feest dat ieder jaar op  8 oktober het begin van het verdrijven van de Spanjaarden uit de Nederlanden, in 1573,  herdenkt. Nee, ik vind dat dit redelijk belegen feestje en het moet vervangen worden door "Bij Zaandam begint de viktorie", elk jaar te vieren op 9 oktober.

Hoewel …. vorig seizoen begonnen we ook met een -kleinere- overwinning op ZSC-3 en begon het gedonder later, met een onnodige nederlaag tegen Waagtoren 5  gevolgd door een afgang tegen Aartswoud2. Maar goed, uw wepmeester overwint nu zijn welhaast spreekwoordelijke pessimisme, en kan niet anders doen dan het dappere AdH-team loven. Prachtig! En wat een mooie uitslag. En dan met  Gerrit, Marko, Martin geblesseerd  op de tribune. Een heerlijke gedachte dat ik nu definitief al mijn schuldgevoelens opzij kan zetten met een Marco en Niels op de bank! Een rustgevende gedachte.

Van onze speciale verslaggever Ron de Vink:

Het was lang toch erg spannend. Op papier een sterke tegenstander. We moesten weg zonder Gerrit en Martin en Marko. Als dat maar goed zou gaan. Ik zal een impressie geven.

Het spel van de tegenstander van Frank leek meer op halma. Frank pakte het uitstekend aan en overspeelde zijn tegenstander volkomen. Na 10 zetten stond die al verloren en gaf materiaal weg. Hij speelde nog wel door, maar dat was een zeker punt. Ook Stefan speelde weer eens lekker. Zijn tegenstander ging op het Scandinavisch gambiet in. Ik verbaas mij toch telkens weer. 20 jaar geleden wist ik al dat je beter niet met c4 aan die pion moet vasthouden. De variant komt zelfs voor in een jeugdfilm (Leve de Koningin) met Monique van de Ven, Derek de Lint en Tiba Tossijn als het talentvolle schaakstertje Sara. Alleen daar werd c6 gespeeld en Stefan deed het modernere e6. Zijn tegenstander raakte al snel de weg kwijt en verloor een kwaliteit. Dat zag er dus goed uit en Stefan zou dat ook vakkundig winnen.
De andere partijen was ik echter veel minder zeker van. Bert stond slecht en Paul had een moeilijke stelling met zwart waarin wit beter leek te staan (afwijkend damegambiet). Paul offerde op het slot echter zeer fraai een kwaliteit waardoor hij een geweldige aanval kreeg en uiteindelijk dus toch won! Ook Jos had het moeilijk. Hij speelde buitengewoon origineel met zwart. 1. e4, e5 2. Pf3, Pc6 3. d4, exd4 4. Pxd4 en nu 4…., Dh4! Je moet het maar durven op bord 2. Hij won inderdaad pion e4, maar wit had een geweldig initiatief en ontwikkelingsvoorsprong. Er kwam een wit paard binnen op c7. Ik gaf niets meer voor de zwarte stelling. Maar Jos bleef vechten en hield het uiteindelijk knap remise, al heeft zijn tegenstander dus wel ergens de winst gemist.
Aanvankelijk zag ik dus al twee nullen en twee winstpunten.
Trots ben ik op onze jeugd. Marco speelde zijn Engelse opzet en Niels deed het met zwart onorthodox: 1. e4, e5 2. Pf3, Pc6 3. d4, d6! (door Eddy en mij nog behandeld) 4. d5, Pce7!? (Pb8 is iets beter gevolgd door snel c6 ). Maar Niels koos zijn eigen plan en fianchetteerde zijn beide lopers. Wit bereikte niet veel en het ging lange tijd gelijk op. Maar nadat er behoorlijk wat materiaal was geruild en het gevaar voor Niels zelf was afgewend trok hij ten strijde op de koningsvleugel en kreeg een fantastische gedekte vrijpion op e3. Dat werd het lieftallige meisje tegen wie hij speelde teveel. Niels is dus geconcentreerd blijven spelen. Proficiat!  Marco blijft het met zijn favoriete opzet proberen, heel goed dat hij zo stelling ervaring opdoet. Er was aanvankelijk niet veel aan de hand, maar hij koos toen een minder plan en kwam een pion achter te staan en redde het toen niet meer tegen de andere jeugdspeler. Leuk die jeugd tegen elkaar.
Bert op bord 3 en ik op bord 1 openden allebeide d4 en kregen het tegenwoordig populaire d6 tegen ons. De bedoeling is om na b.v. 2. Pf3, Lg4 te spelen en dan met zwart e5 door te zetten. Wit kan natuurlijk 2. e4 spelen en overgaan naar de Pirc. Dat ga ik vast ook nog eens doen, speelde vroeger een scherpe variant met 4. Lg5 die ik iedereen aan kan bevelen. Bert en ik moeten daar maar eens naar kijken.
Bert koos voor 2. c4 (ook goed), maar speelde na 2…., e5!? (zwart is dan tevreden met remise na 3. exd4 het m.i. mindere 3.d5 omdat zwart dan met 3…, f5 gelijk krijgt wat die wil. Beter is 3. e3 (Frans in de voorhand!) of Pf3 (om na 3.., Lg4 dan wel op e5 te nemen en moet zwart ook het loperpaar geven!). Bert kreeg vervolgens een verder Koningsindische opstelling tegen zich en kwam er niet meer aan de pas. Bert speelt vaak op gevoel maar gaf later aan dat zijn opening totaal mislukt was. Jammer want Bert is echt een heel goede schaker en dat kwam nu niet uit de verf.  (Bert: Mijn partij was een drama. Geen idee waarom ik op de tweede zet c4 speelde ipv e4.Daarna had ik geen echt idee wat ik aan het doen was.Toen ik Pe6 niet aan durfde had ik helemaal een rot stelling. Later nog wat kansen gemist en verloren. Ik was niet wakker genoeg.)

Bert had vooraf tegen mij gezegd dat het belangrijk was om gewoon een leuke partij te spelen en dat heb ik dus gedaan. Ik moest tegen Peter Roggeveen tegen wie ik vorig jaar met zwart remise had gespeeld. Dus ik wist een beetje zijn stijl. Ik besloot het psychologisch aan te pakken en koos voor de London-opzet om na het verwachte g6 het eens met c3 en Pf3 te proberen, wat tam lijkt, maar dan te vervolgen met 5. Dc1!? De bedoeling is direct duidelijk (Lh6). Veel spelers willen dan toch geen afscheid nemen van hun geliefde Lg7 en zo ook Roggeveen niet. Hij speelde 5…, h6 wat als nadeel heeft dat punt g6 behoorlijk verzwakt is en daar ga ik mij nu op richten. Ik ga Dc2 en Ld3 spelen en zal ook de rochade zolang mogelijk uitstellen. Zal ik lang of kort rocheren? Of niet? Ga ik e4 spelen? Hij had het er in de partij duidelijk moeite mee en verbruikte veel tijd. 11. a3 is overigens nodig omdat ik moet oppassen voor cxd4 gevolgd door Pd5 en Pb4 (ik ken dat trucje uit de London). De stelling blijft lang gecompliceerd. Hoe moet zwart zich verder opstellen? Ik heb vaak naar het stukoffer Lxg6 gekeken wat steeds dus niet voldoende was (en ook naar combi's met Pe4 en Pxg5). Ik ben op deze diagonaal blijven loeren, hoe kon ik mijn dame en loper omdraaien? 22. Da4 was misleiding, ik ben helemaal niet geïnteresseerd in pion a6. Na het verwachte 22…, b5 speelde ik 23. Db3. Hij 23…, Pb6? Joepie hij ziet het nog niet aankomen, maar na 24.Lb1! zag ik hem balen. Het paard moet gelijk al terug, maar de witte aanval is dan na 25. Dc2 al niet meer te stoppen! Al met al een heerlijke avond voor Aris.

Ron de Vink-Peter Roggeveen