Van onze speciale verslaggevers:

Ron :  Ik zal je gelijk maar een impressie geven van de wedstrijd. Jammer dat je er niet bij was, want was toch best spannend. Uiteindelijk ‘slechts’ 5-3, ik had hoger ingecalculeerd.

Met bewondering heb ik naar Gerrit (met zwart) gekeken. De opening en het begin van het middenspel waren weer eens op zijn onnavolgbare wijze. Hij won vervolgens simpel een kwaliteit. Daarna deed hij steeds zeer sterke zetten, ging even in de aanval, won de belangrijke d-pion zodat hij een winnende vrijpion kreeg en voorkwam vervolgens vakkundig (De6) elke tegenkans die wit nog dacht te hebben. Werkelijke klasse.

Ook Marko speelde goed die een Siciliaan tegen zich kreeg. Hij wikkelde heel goed af met Pxc6, Lxf6 en won toen (winnend) pion d6. Hij schijnt het vervolgens nog ergens te hebben laten liggen (maar dat heb ik gemist), maar won uiteindelijk toch weer fraai.

Martin kreeg Frans tegen zich, waarbij er na 3. Pc3 op e4 werd geslagen (ik heb hem nog jouw variant verteld met Pge2 op Lb4). Hij had de pech dat hij tussendoor problemen op zijn werk moest oplossen. Toch stond hij volgens mij aldoor niet minder. Hij maakte in ieder geval geen fouten en dat werd dan ook een terechte remise.

Frank speelde zelf Siciliaans wat zijn tegenstander heel scherp gesloten met Lc4 en snel spelen van f5 trachtte te bestrijden. Maar Frank won vakkundig die pion en maakte m.i. daarna geen fouten meer, hij won sterk en regulier.

Paul kreeg te maken met de Trompowski aanval, waarbij zijn tegenstander op f6 sloeg. Tegen Bert heb ik dat ook eens gedaan, maar was niet tevreden met die zet. Ook Paul kwam heel erg goed te staan. Toen wit al zijn stukken naar de koningsvleugel dirigeerde begreep ik niet waarom Paul toen niet lang rocheerde! Hij kan dan meteen gaan stormen met h5 en h4 (en dat met een wit paard op g3), terwijl wit geen reële tegenkansen tegen zijn koning zou hebben. Hij gaf later zelf aan hier ook al aan gedacht te hebben, maar zelfs na korte rochade zoals hij deed kwam hij nog best goed te staan. Hij verloor echter op gegeven moment een kwaliteit en dat koste hem uiteindelijk de partij. Heel jammer, want ik had hem al als punt geteld.

Jos speelde – hoe is het mogelijk – weer eens 4…, Dh4 in het Schots, net zoals vorige keer. Maar nu deed hij het beter met zwart. Het kostte wit weer eens veel tijd, Jos kon op gegeven moment zijn paard naar e5 brengen en kort rocheren. Dat ziet er lekker uit tegen een tegenstander die ook al kort gerocheerd had. Jos zag goed dat Pg4 niet zo goed was, het door hem gespeelde Lg4 was inderdaad beter. Maar ik stond ernaast en dacht direct aan f5! Aanvalluh! Er dreigt dan direct f4. In de na-analyse kon wit niet direct een sluitende verdediging vinden, g3 heeft namelijk ook zo zijn nadelen. Ik ben benieuwd wat Houdini hiervan vindt. Uiteindelijk werd het weer knap van Jos remise, terwijl hij nu juist had aangegeven dat hij zich niet zo lekker voelde en weinig geïnspireerd was.

Bert op bord 3 had dus wit en kreeg een dame-indische opstelling tegen zich, waarbij zwart dus ook Lb4 speelde en Pc3 pende en het paard ook sloeg. Tegen Jasper Selemeijer heeft hij aldus extern eens vreselijk verloren. Nu deed hij het beter, maar kwam naar eigen zeggen toch niet goed te staan. Zwart stelt zich op met d6 (!) en speelt vervolgens een paard naar e4, zo ook in deze partij. Bert kreeg geen kans zijn creatieve schaakstijl te tonen en bood al snel remise aan, eerst niet geaccepteerd maar na even doorspelen later alsnog.

Ik mocht weer op bord 1 tegen de sympathieke Rob Spaans. Het zou voor ons beiden een schaaktechnisch moeilijke avond worden. We kwamen allebei in relatief onbekend vaarwater terecht en moesten het achter het bord allemaal zelf bedenken. Beiden gebruikten voor de eerste 15 zetten veel tijd. Lange tijd is wat we spelen echter theorie en in powerbook terug te vinden. Het viel me later op dat ik in de partij toch heel veel gezien heb en toch meer van de opening begrijp dan ik denk Ik sta de hele partij iets beter, zwart kan maar moeilijk los komen. Na 20. Le5 accepteerde hij direct remise, de stelling is dan inmiddels volkomen gelijk. Ik wist overigens dat dit inmiddels ook genoeg was voor winst voor onze club. Al met al ben ik toch wel tevreden over het niveau van mijn spel.

PS: Vindt het vooral jammer dat Paul niet lang rocheerde, dat had een spektakel kunnen worden. Man of the match: weer Gerrit. Goede 2e is Frank, Marko en Jos delen de derde plaats.

Gerrit: Weer werk aan de winkel…….. hierbij mijn schaakpartij met zwart tegen Edwin Vermeulen van Heerhugowaard 2, rating 1717. Net als afgelopen maandag op de 20e zet een foutje van wit, wat de kwaliteit kostte: loper tegen toren.

3ExtGerrit1

19. Tb3??  Lc2!    Daarvoor stond ik niet zo geweldig vond ik. De pion op c6 was moeilijk te verdedigen door de diagonaal van loper f4.

3ExtGerrit2 

33. …   d4!    wint!       Na mijn 38e zet Txc6 gaf wit op. En toen begon voor mij het lange wachten. Ik was veruit het snelste klaar deze avond. Mijn buurman Marko volgde een drie kwartier later, denk ik.

Paul: Begrijp nog steeds niet hoe ik een partij die zo lekker liep verloren heb laten gaan.

3ExtPaul1 

38. Df4-c7??  ( 38. .. Df4-c1+  39. Kg2 f4! 40. Dd2 f3+ 41. Kf2  Dh1 en zwart wint!)

Bert: Geen enerverend potje. Een beetje fantasieloos geschuif. Ik had na een zet of veertien remise aangeboden maar hij ging nog even door.

  3ExtBert1  

Remise???

Martin: Bij jouw afwezigheid toch weer een stabiele onbedreigde overwinning. Wat wederom vooral opvalt is dat wij op alle borden stabiele partijen spelen waar eigenlijk geen blunders worden gemaakt door Aris de Heer-spelers.Daarnaast het op voorsprong komen, zorgt voor rust, waardoor ook de slechtere stellingen tot remise gebracht kunnen worden.Vooral Gerrit bewees door met veel geduld te schaken ons een grote dienst door ons als eerste op voorsprong te zetten.Mijn eigen partij werd geplaagd door problemen op mijn werk, ik moest helaas ongeveer 20 minuten een brandje blussen en concentratie bewaren was dan ook een grote uitdaging.Ik kwam niet beter te staan in mijn partij, waarbij ik probeerde te voorkomen dat ik tegen het Frans een doorschuifvariant ging spelen. Dit veroorzaakte onnodig tempo verlies en mijn opzet om lang te rokeren en een pionnenstorm te spelen op de koningsvleugel, viel al snel in het water.

3ExtMartin1 

Daarna kwam ik na 15. c5 in een heel gelijkwaardige stelling (denk ik zelf) waarin wij allebei vrij eenvoudig overeind bleven.

Met 23. Dg3 probeerde ik nog wat te creëren maar mijn tegenstander liet dat niet gebeuren. Na 23….. Df4 kwamen we in een afruilvariant terecht waarbij ik nog dreigde te verliezen.Bij zet 30. dreig ik een pion te verliezen als ik de pion op c5 niet zou dekken. Na lang zoeken zag ik dat de pion op de e-lijn niet gehouden kon worden, dus die kon ik weggeven als ik hem maar meteen ophaal met de koning.

3ExtMartin2

30. b4 axb4  31. axb4 e5 32. fxe5 fxe5 32. Kf2!  (ES: knap vooruit bedacht) Na deze variant kon het niet anders zijn als remise, en daar was ik tevreden mee. Geen spannende partij van mij deze keer dus.

Details:

Ron:   1. d4, Pf6 2.Pf3, g6 3. Pc3, c5

 3ExtRon1

De bedoeling van mijn opening was om na 3…., d5 over te gaan tot de Barry Attack met 4. Lf4 (die ik ken vanuit de London die ik voorheen speelde). Wat ik op Helena ook veel speel is 3…., Pbd2 maar dat leidt tot moeilijke en complexe stellingen. 3…,c5 kwam voor mij dus als een volslagen verassing en was ook door mijn tegenstander geïmproviseerd. 4. d5 is de meest gebruikelijke reactie, je krijgt dan een alternatieve Benoni, maar zonder een witte pion op c4 wat dus geen nadeel is! Maar je kan hier dus ook heel sterk op c5 slaan (!), wat in wezen een pionoffer van zwart is. De pion snel willen terugwinnen kost namelijk de stelling. Wit beschikt o.a. over de zet Dd4 en na een zet als e4 dreigt e5 om paard f6 te verjagen. Probeert zwart de pion terug te winnen met 4…., Da5 dan kan heel irritant 5. Pd2! volgen. Zwart heeft het dan niet makkelijk.  En direct 4…, Da5 is 5. e4 al vervelend, slaat ie met zijn dame op c5, dan natuurlijk Le3 enz. Pak Houdini er maar bij.

3ExtRon2