Het stemt verdrietig dat er weer (te) veel niet waren. Ik miste vooral een paar van onze Kuikens. Maar gelukkig was Haan Petrus er deze week -alweer- wel. En dat maakt zo'n avond vóór Pasen natuurlijk altijd toch nog een  beetje feestelijk. Hoewel Gerrit dat in het begin niet zo kon mee beleven. "Mijn 8e zet ….Pxe4 had een voor mij desastreuze afloop kunnen hebben." Maar ja, ook dat hoort  bij Pasen: na een vreselijke, dreigende ondergang volgde later de feestelijke wederopstanding, en zo was er bij Gerrit toch later op avond ook wel weer ruimte voor wat nieuwe lente. En Ron en Martin ontstaken ieder hun eigen Paasvuurtje en probeerden zo ook wat vrolijkheid te creëren. Beiden offerden stukken om hun aanval kracht bij te zetten en dat is altijd leuk om te mogen meebeleven. Voor iedereen, behalve voor  Paul en Niels, die vanavond het Haasje waren.   Alleen Jasper tegen Bert was minder interessant. Te veel een erg ongelijke strijd. Jasper offerde ook een stuk, maar dat was eigenlijk nergens goed voor. Snel en zonder veel speurwerk vond Bert de slecht verstopte eieren, en kon  de rest van de avond genoeglijk peuzelend rondkijken. Chris deed daar ook weer alles aan. Hij zorgde voor de met lekkere dingen extra gezellig versierde dis.

Peter doet alweer volstrekt normale openingszetten. Tegen Gerrit's  bekende Lammetjes van Philidor.

  24Peter1

Hier wordt door iedereen en vrijwel altijd 8. a4 gespeeld. (Maar Houdini vindt vreemd genoeg 8. Te1!? b5  9. Le2 logischer.) Ook Peter komt hier met een verrassend openingsnieuwtje (Hij heeft natuurlijk maanden de tijd genomen om zijn openingen-repertoire op te poetsen.) 8.  Lg5. Het is iets minder goed, maar de bedoeling is natuurlijk om zijn tegenstander van diens altijd kaarsrechte pad af en om de (met tulpen en narcissen verfraaide lente-) tuin te leiden. En ja hoor, dat lukt! 8. … . Pxe4?

24Peter1a

Ik dacht hier aan 9. Lxe7 Pxc3 10. Lxd8 Pxd1  11. Lxc7 en waar moet dat paard dan heen? "Naar b2" zei Gerrit na afloop, toen ik hem onbescheiden en arrogant op mijn overwegingen tracteerde. "Naar 11. … Pxb2."   "O", zei ik geïmponeerd. Doch thuis zag ik dat wit wel degelijk na 12. Ld5! veel beter staat. Maar Gerrit deed ons zelf al bij de post mortem-analyse een nog veel sterkere voortzetting aan de hand:  "Had rekening gehouden met 9. Lxe7 waarna ik Pxc3 zou hebben gespeeld. Maar ik had geen rekening gehouden met 10. De1!! "   (Dekt Le7 en er staan ineens drie stukken in.) Dit gaat zwart (te) veel kosten. Daar zou niemand meer Chocola van kunnen maken. Zelfs Gerrit niet. Dat bedoelde hij dus met zijn disaster. Maar wit koos Eieren voor zijn geld:  9. Pxe4    Gerrit: "Peter koos dus voor de verkeerde voortzetting met PxPe4. Hierdoor kwam hij op een pion achterstand en mijn positie was ook aanmerkelijk verbeterd."

  24Peter2

13. Dd5?  (13. Dd3!?)  Pf6 ?????  En hier ontsnapt Petrus. Voorlopig. Alweer een wonder! De haan heeft zeker nog geen drie keer gekraaid. Na 13. ….   Pb6 verliest hij een stuk! 14..  De4  wat anders? Dxe4  44. Txe4 d5!!    Maar ook na het eigenlijk niet logische  …   Pf6   en 14. Dd4 Dxd4  15. Pxd4  komt Peter er niet meer aan te pas en ook hem wacht een pijnlijk einde.   (Net als Petrus.  Voor de ongelovige Thomassen onder u: een leuke bezigheid tijdens de vrije paasdagen, lees Handelingen van Petrus in het Nieuwe Testament.)  Moet nog geconstateerd worden dat Gerrit zijn beulswerk verder bekwaam verrichtte.

Zoals gezegd: Jasper bracht Bert, waarschijnlijk  om de meester te behagen,  een onnodig offer. 

  24Bert1

14. Lxe5???  Maar Jasper is hier als een van de Emmaüsgangers die de wederopgestane Christus eerst niet herkennen en zich later rot schrikken: :  Lucas 24; 37  "En zij verschrikt en zeer bevreesd geworden zijnde, meenden, dat zij een geest zagen."     Ook  Jasper vreest :  "Ik ga een loper verliezen!", maar ook hii ziet spoken. Met 14.f4 lost hij namelijk het probleem van de opsluiting van zijn loper, en dus het verloren gaan derzelver, op eenvoudige wijze op.
Hierna  gedroeg Jasper zich dus als een Lammetje en is het voor Bert een Eitje. Er kan geen foutje meer af.

  24Bert2

Hier zag ik 17. .. Pfe4! met aanval op de dame, en als die gevlucht is, 18. .. Pd2 met aanval op toren en loper, en kon het weer niet laten dat na afloop te ventileren. Bert speelde namelijk 17. .. Pd5. Wat natuurlijk ook wel een logische zet is:  18. Dg6 Pxc3! 19. bxc3 Tf6 met groot voordeel voor zwart.  Van enige afstand hoorde ik hem later, tot mijn grote voldoening, tegen Jasper zeggen: Misschien had Eddy gelijk en is Pe4 nog beter. Thuis nog even hoopvol Houdini raadplegen. Die kapittelt mij pijnlijk: "Jij denkt altijd alles beter te weten" (Wonderlijk, dat zegt mijn echtgenote ook geregeld tegen mij.)  Houdini geeft voor 17. .. Pd5!   score -3.18 en voor 17. .. .. Pe4!  score ….  -3.18.   Haha!  Ik neem me voor me nooit meer ergens mee te bemoeien.

Hoewel het bordje nog vol paaseitjes ligt, heeft Jasper bij zet 25 er zijn buik al van vol en ziet van verdere consumptie af. Heel verstandig. Stoppen vóór je echte maagproblemen krijgt.

Martin mag met zwart één van zijn eigen witte lijfopeningen savoureren. Daar heeft hij dus heel veel ervaring mee. Martin zit al gauw te smullen, o.a. omdat Niels halsstarrig zijn c4, d3, e4  – Croissantje blijft serveren en daar ook weer het evenzeer door mij gewraakte Boterlammetje Lg5xf6 aan toevoegt:

  24Martin1

17. Pxd4  Lxd4  18. Dc2 Dg5!  voorwaar een heerlijk paasontbijtje voor zwart. Die snoept smakelijk verder, maar voor Niels is dat niet meer weggelegd. Hij ziet talloze vijandige rammen oprukken.

 24Martin2

Wit staat verloren. Dat kan zelfs een kip zien. Ook na 25. dxe4. Het is wel een leuke stelling. Er staat (of zal staan) van alles op de tocht!  Bijv. nu, met veronachtzaming van de late winterkou rond enkele achtergebleven zwarte schaapjes op b6 en d7,    25. … Txf3 26. Pxb6 Lh3! 27. gxh3 Dg5+  28. Kh2  Dxc1 + en de rest van de zwarte kudde  vreet zich gewoon onverstoorbaar verder richting de warme stal. Met de moed der wanhoop speelt Niels gelijk 25. Pxb6  exf3 en mat is nu niet meer te voorkomen.  26. Dd5 (je moet toch wat)

  24Martin3

Nu 26. ..   Dg5!   bijv. 26. g3 Dxc1+  27. Kh2  Df1 en mat op de volgende. Maar Martin weet dat we (althans in de Christelijke cultuur) in de paastijd even bereid moeten zijn elkaar vol naastenliefde en vergevingsgezindheid te benaderen en speelt dus ten onrechte 26. ..  fxg2 om na 27. Dxg2 (daar was 26. Dd5 toch voor bedoeld?) Lh3  28. Dg3  Dxg3 29. fxg3 toch nog diep te moeten gaan nadenken over het komende eindspel. Dat natuurlijk wel gewonnen is, maar nu toch nog wel een twintigtal zetten meer zal gaan vergen.

Maar zoals de Mattheus Passion voor de echte muziekliefhebbers het einde is (helaas voor enkelen ook eindeloos) was de partij Ron tegen Paul vanavond voor de echte schaakliefhebbers een paastopper.  Paul deed echt zijn best. Hij weigerde zelfs alle alcoholische versnaperingen om zijn volledige concentratie te behouden. Hij dronk alleen maar water. (Misschien met het voornemen dat later – een wonder-  toch in wijn te gaan veranderen. Maar dat  kwam er niet van.)

Ron: "Je zult begrijpen dat ik genoten heb. Ik had wel verwacht dat Paul deze opstelling zou kiezen. Zowel de zwarte als witte stelling zijn taai. Maar het leuke aan deze variant is dat je verschillende wegen kunt inslaan en zowel op de dame als koningsvleugel kunt spelen. In de partij switch ik dodelijk van de damevleugel naar de koningsvleugel en krijg ik een geweldige aanval die lastig te verdedigen is."

  24Ron1

15. f4  exf4  "Op f4 slaan op de 15^e zet van hem was niet goed. Ik mis dan weliswaar het directe en veel sterkere 16. Lb2! Vroeger zou ik dat beslist gezien hebben.  Ik doe dan nu misschien geen slechte zetten en 16. gxf4 ligt voor de hand en ziet er ook goed uit, maar dat is dus niet de beste."  Na 16. .. c6? (Pxd5!?) 17. bxc6  Dxc6 18. Kh1 ( met de bedoeling Tg1) staat wit prettig. Hij kan zich rustig gaan klaarmaken voor de aanval. Maar toch, simpel is het echt nog niet. Maar ja, dat moet zo zijn, anders kan dit natuurlijk nooit de Mattheus Passion van de schaakspelen worden. En Zwart moet ook nog wel zo vriendelijk zijn in het koortje een toontje mee te zingen..  Na 22. Pf5  : 

  24Ron2

22.  … Kh8? (Dd8!?)  23. Lb2! Lxb2  24. Txb2 g6 (wat anders?)

  24Ron3

Ron: "Ik had al wel gezien in de partij dat de verdediging met 24…, g6 hem problemen zou geven. Lastiger is het om te zien dat 25. Da1! met matdreiging veel sterker is dan het door mij gespeelde 25. Tbg2. I.p.v. 25…, f6 kon hij ook nog verdedigen met 25…, Dd8, ook al sta ik ook dan veel beter. Na 25. Da1 heb je als het ware een dolle toren op b2 en kan er Txb6 volgen. (Er dreigt als de toren weggaat mat op g7!)"

En dan komt snel het imponerende slotkoraal! (Waarin Paul zingt: "Wir setzen uns mit Tränen nieder.")

  24Ron4

26. Txg6 !!!!  hxg6  27. Txg6  Dd8? (Dh7?)  Maar eerlijk gezegd kan niets de aanval meer stuiten!

24Ron5

Hier volgt mat in 5 zetten. Nu niet meer heel moeilijk, maar om het allemaal al zo te taxeren bij zet 26?   Ron: "Het torenoffer op g6 op zet 26 vroeg wat rekenwerk, maar moest goed zijn en dat blijkt dus ook."  28. Th6+ Th7 29. Txh7+ Kxh7 30. Dh5+ Kg8 31. Dg6 en mat op de volgende zet.

U zag hier Ron in actie, kunstzinnig, perfektionistisch, een beetje de Bach van onze schaakclub.

Of kan ik, vandaag, Goede Vrijdag,  beter zeggen:  sierlijk, snel, technisch hoogstaand,  en altijd vooruitdenkend, een beetje de Johan Cruyff van Aris de Heer.

EINDCORRECTIE MOET NOG PLAATSVINDEN.