Voor betere of grotere foto's erop klikken. Terug met ->
Gelukkig kijken onze partners zelden op onze website. Want leg dit maar eens uit thuis!
Ik dacht dat schaken een serieus spel was, en schakers bedachtzame, betrouwbare en serieuze mensen. Nou dat valt vies tegen.
Als Chris er even niet is, regelen ze het zelf wel.
OK, af en toe wordt er ook nog wel even gevluggerd. Maar het glas mag niet ontbreken. Het lijkt wel een staande receptie.
Helaas was ik door omstandigheden wat verlaat waardoor ik twee rondes prachtig ijzersterk schaak moest missen. Tot mijn verbijstering bleek Gerrit toen al twee nullen gescoord te hebben. En dat voorbeeld was goed gevolgd door Martin. In de derde ronde bleek dat Gerrit de smaak te pakken had, want hij voegde er opgewekt nog een nederlaag aan toe. Ook net als vorige week bij een ronde echt schaak, stond hij een stuk achter tegen twee pionnen. Wat tegen Ron vorige week geen probleem was, maar nu tegen Paul wel. Dankzij een vreselijke blunder. Hoewel Gerrit aan een dagelijks leven zonder dame wel gewend is, zag hij dat op schaakbord toch niet meer zitten. Zelden heb ik Gerrit zo desastreus aan een vluggertjesavond zien beginnen. Voor Martin gold hetzelfde. Erg overtuigend scheen het vanavond voor hem ook niet te worden. Ik informeerde bezorgd of het wel goed ging met kind en echtgenote, maar daar zat kennelijk het probleem niet.Beiden herstelden zich later wel een beetje. Zo won Gerrit van Ron, en Martin van Gerrit, maar verder moest het magere herstel komen van winst tegen de junioren. Waarvan ik de overwinning van Martin tegen Sven wel erg spectaculair vond. Zonder te rocheren toog Martin voorwaarts met naast elkaar e4, f4, g4,h4. Lijkt me geen voorbeeld voor de jeugd om na te volgen, maar Sven kon er geen cholola van maken en ging kansloos tenonder.
Man of the tournament werd geheel onverwacht : Paul. Die alles won. (Behalve tegen Ron.) Daarbij ook wel van wat mazzel mocht profiteren. Bijv. tegen Frank met een stuk achter met de moed der wanhoop maar aan een aanvalletje begon, en nota bene zo nog won ook! Een dame kado kreeg van Marco, die daarna had kunnen opgeven, maar dat is nu eenmaal diens stiel niet. En Niels liet zich in redelijke stelling pardoes mat zetten. Maar OK, Paul was vanavond in de goede krijgslustige stemming, en waarschijnlijk ook eindelijk eens een beetje uitgerust? Of een tijdelijke opleving? Ik ving op dat zijn vrouw even niet thuis is, zou dat ermee te maken hebben?
Niet alleen Gerrit en Martin zaten wat onder hun niveau maar dat gold zeker voor Ron. De laatste tijd steeds de gedoodverfde winnaar van dit type van soort schaakavondjes. (Ondanks zijn "ik kan niet vluggeren".) Dat hij van Bert verloor zal hij zeker niet echt leuk gevonden hebben. Maar Ron inmiddels een beetje kennende zou je verwachten dat zijn humeur ernstig zou gaan lijden door het feit dat hij tegen Frank onvoorstelbaar had zitten knoeien, en tegen Gerrit een mat in 1 over het hoofd zag. Doch zelden Ron zo ontspannen en vrolijk zien rondwandelen als vanavond. Dus inderdaad slechts "een beetje kennende". Want met drie nederlagen zit de eerste plaats er natuurlijk dit keer niet in.
Voor Bert leek dat eindelijk weer eens wel het geval. Hij speelde rustig en degelijk. Zonder grote blunders. Niet vaak viel me iets echt op. Tegen Ron won hij twee keer een kwaliteit en tikte zijn rivaal rustig van het bord. Tegen Frank lukte dat niet en het eindspel was ongetwijfeld inderdaad geheid remise. Tegen zijn zoon deed hij het wel erg rustig aan, en kon pas in het pionneneindspel winnen. Tegen Paul in topvorm haperde de score even. Het lekkerste bewaarde hij voor het laatst: een mooie aanvalsoverwinning tegen Martin die weinig echt fout deed, maar in de verdediging zijn stukken wat te krampachtig neerzette. En zo werd Bert overtuigend tweede.
Net als voor Paul was het voor Frank aan het (bijna)eind van het seizoen zaak te laten zien dat hij het echt nog niet verleerd is. Hij verloor alleen tegen Paul. En als al eerder gezegd, eigenlijk overbodig. Maar speelde ook twee keer remise. Eervol tegen Bert en iets minder vanzelfsprekend tegen Sven. Die zelfs een beter eindspel bereikte, maar daarin tegen de grotere technische ervaring van zijn tegenstander tekortschoot. Aldus werd Frank dus ook overtuigend en eervol 3e.
Rest mij de jeugd. Die er nog steeds niet in slaagt de 'ouwe hap' serieus te bedreigen. (Waar we met smart op zitten te wachten!) Ze bezetten uiteindelijk braaf de laatste vier plaatsen.
Jasper denkt hardnekkig dat je in de opening een stuk hoort weg te geven. Anders vindt hij het schaakspel niet spannend genoeg. Daar doet hij elke partij erg zijn best voor, en meestal lukt hem dat dan ook. Zijn belangrijkste wapenfeit was een overwinning op Niels. Wat hem voor die onaardige allerlaatste plaats behoedde. Die was nu voor Niels. Die hebben we wel eens beter in vorm gezien. Maar die kon zich nog wel beroemen op een overwinning tegen Martin. En op een degelijke partij tegen zijn vader die pas in het eindspel verloren ging. En op het overleven van een eigenlijk dodelijke aanval van een Ron die niet zo op dreef was. Want ook die kon pas het eindspel winnen.
Ik weet niet meer of wit nu aan zet is of zwart.
Als wit aan zet is kan gewoon dodelijk 1. Pf7+ volgen. Gezien de hand van Niels op de foto is het goed mogelijk dat zwart nu een zet moet doen: Maar ook met zwart aan zet is die na 1. … hxg5 kansloos. Bijv. direct 2. Ta1-e1 is dodelijk.
Van Sven heb ik (al meermalen op deze wepzijde geventileerd) hoge verwachtingen. Dus dat viel me een beetje tegen. Hij won van Niels omdat die aan de lopende band stukken weggaf en van Jasper ook wegens vroege stukwinst (natuurlijk). Zijn beste prestatie was een remise tegen Frank. Vanuit een beter staand eindspel. Zoiets noemen we een plusremise! En lange tijd deed hij het goed tegen Gerrit's bunkeropening (Philidor). Hij leek wel theorie te spelen. Maar als hij dan in het middenspel in de aanval gaat, breekt hij de tanden stuk op Gerrit's betonnen muur en verliest. Misschien moeten we eens wat meer aandacht besteden aan het starten van een aanval vanuit een betere stelling. Want ik heb daar nu al enkele keren Sven de mist mee zien ingaan.
Marco was vanavond de beste van het jeugdig talent. Daar hij van alle overige junioren won. Maar tegen de senioren beet hij steeds in het zand. Tegen Bert speelde hij lang heel goed, maar uiteindelijk verloor hij een kwaliteit en dus de partij. Tegen Frank liet hij opnieuw (!) -door een te vroeg Pe7- toe dat zijn tegenstander hinderlijk Pc3-b5 kon spelen. Gelukkig liep het nu goed af. Helaas beantwoordt hij later een poging tot aanval van Frank niet adequaat, en gaat daaraan tenonder. Tot en met het middenspel maakt hij het ook Martin behoorlijklastig. Maar verrommelt dan een stuk. Door Ron, Gerrit en Paul wordt hij ingeblikt.
En zo was het weer een gezellig avondje. Met vrolijke blunders en hilarische missers. En niet te vergeten met bier en bitterballen.
Eindstand:
1. Paul 8 uit 9
2. Bert 7,5
3. Frank 7
4. Ron 6
5. Gerrit 5
6. Martin 4
7. Marco 3
8. Sven 2,5
9. Jasper 1
10.Niels 1
Eindcorrectie nog niet plaatsgevonden.