2 januari.
De kerstboom was al uit het Middenpunt verdwenen. Maar de pakjes waren er nog. De kerstkadootjes lagen nog op ons te wachten. De een nog mooier dan de ander. Niet met ingewikkelde leuk verpakte surprises waar van alles voor bedacht moest worden, maar gewoon : ‘Alsjeblieft. Niet ingepakt. Gewoon aanpakken. Jij verdient best eens iets leuks! ’
En er werd een record gevestigd. Er waren vijf partijen vanavond, en het gebeurde nota bene aan alle borden!! Niet één uitgezonderd. Leuk hoor. Dat maak je zo niet vaak mee. Al die blijde verbazing en al die beteuterdheid van de gezichten te mogen aflezen als verslaggever. Heerlijk! Schadefreude ist die beste Freude!
Jasper gaf een stuk kado en zette de kroon op zijn aardige geste door daarna een mat in één te missen. Gerrit kon het wel waarderen.
Ook Niels liet een stuk instaan en ook hij gaf daarna een mat in één weg. Peter was er heel blij mee.
Ook Martin gaf pardoes een stuk weg. Bert moest er een beetje om grinniken.
Frank gaf een stuk weg. Voor 2 pionnen. Beetje krenterig dus, vergeleken met die andere aardigheidjes, maar toch een geschenkje. Ron deed duidelijk zijn best om ernstig te blijven kijken.
Bij Ab tegen Marco werden er wederzijds steeds pakjes uitgewisseld. Maar het meest opzienbarend was dat Ab toen hij ineens alweer gewonnen stond, vergat het laatste kadootje uit te pakken en het feest bekroonde door nu zelf pardoes een toren weg te geven. Marco toonde mimische tekenen van grote opluchting.
En er viel nog meer vrolijks te beleven.
We werden bedolven onder de goede wensen voor een voorspoedig 2017. En nog mooier: Twee van die wensen werden al gelijk verhoord.
- “Schepper van het al het moois op deze wereld, in het bijzonder van het schaakspel, regel alstublieftdat onze hoop op de toekomst niet stiekem de plaat poetst.”
‘OK, dat gaan we regelen!’ (vrij naar ene Wilders) En tot mijn grote vreugde is daar ineens Marco weer. Hij was helemaal niet van plan er tussenuit te knijpen. Hij was gewoon flink ziek geweest. En nu gelukkig weer beter! Hoera!
- “Vrouwe Caïssa, probeer voor ons Ab Hauer te bewaren. Probeer hem zo ver te krijgen dat hij zijn partijen gaat noteren, en ook voor ons team in de externe wil uitkomen.” Daarvan gelijk al een deel geregeld. Ab zit manmoedig zijn partij te noteren. Ook dat geeft ons weer hoop op een nog betere toekomst.
Jasper fluisterde me toe: ‘Zet het maar niet op de website’.
Maar het was zo’n leuk kadootje! Beetje primitief kinderlijk, maar toch. Dat zijn toch de aardigste!? Gerrit’s reactie: “Er was voor zwart nog weinig aan de hand denk ik, maar 14. ……Pg4 had direct een fatale afloop.”
Wit speelde zojuist Pg5. Niet de beste, beetje een provocatie. Nu was natuurlijk13. … Lg6 het beste geweest. 13. … Lxd3? 14. Dxd3 Zwart dacht terecht: ik jaag dat paard even weg. Maar doet dat op het verkeerde moment en op de verkeerde manier: 14. … Pg4 ?? 15. Dxh7 mat
Niels heeft wit: 17. Tfe1? Pxf4! Peter: ‘Dankuwel, alstublieft’. (vrij naar Toon Hermans) Nu staat wit dus al totaal verloren, maar de manier waarop dat dan wordt uitgepakt is wel erg verrassend: 18. Pe5 Le6 19. Dc2 Dd5 20. g3?? (tot troost: niets is hier meer voldoende) Dxg2 mat
Martin bereikte weinig met zijn Engels tegen Bert’s Kings-Indian, nam wat risico, overzag een eenvoudig combinatietje en stond toen al wat minder. Zag wel al een schaakje op f2 dreigen en speelde toen voor de zekerheid zijn koning vast weg. Maar dat hielp niet echt.
18 … Dxf2 (Te1!!) Wit overzIet totaal dat nu de loper op b2 aangevallen wordt. 19. Pe4 ?? (maar ja, na 19. Tab1 Pb4 is het ook nog huilen) Dxb2 met dank aan Santa Claus.
Frank zag kans zijn tegenstander uit diens repertoire te halen, zonder daar zelf nadelen van te ondervinden. Hij speelt tegen de voorgenomen Siciliaanse Najdorf 3. b3 !!?? Dat betekent voor Ron: zelf het beste antwoord bedenken en dus tijdverlies. En dat is nu juist zijn zwakste punt. Het wil ook niet echt lukken vanavond. Hij staat gewoon al spoedig een beetje knel. Hij probeert het ingewikkeld te maken met 18. … e5.
Wit kan nu op vele manieren hem het leven zuur maken, bijv. 19. Tde1! e4 20. d3 0-0 21. dxe4 Maar Frank vertelt zich: 19. Lxe5?? Pxe5 en na 20. fxe5 staat Pg5 2x aangevallen en slechts 1x gedekt. Dus 20. …. Dxg5 Ook een echte onvervalste blunder. Ron staat hierna gewoon gewonnen, maar hij krijgt weer ruzie met zijn klok. Ron: “Zwart moet hier gewonnen staan. Maar ja, mijn eindspeltechniek en weinig tijd.”
Na een door Ab mooi gespeelde aanvalspartij zit Marco in de problemen:
24. … De6 (niets is meer lollig, maar dit is wel verreweg de slechtste) . Wit kan het nu beslissen met fxg7 (om ruimte te maken op f6 ) Kxg7 25. Tf6 en de loper op b6 valt!
Maar Ab ziet iets anders leuks: 25. Pg5. Maar ook dit is een echte misser. Een kwestie van je ‘vertellen’. Een stuk geven om een kwaliteit te winnen. Dat kan de bedoeling niet zijn. 25. … hxg5 27. Lxa8 Txa8 En nu staat zwart ineens gewonnen. Hij moet wel nauwkeurig spelen. En tot mijn vreugde doet Marco dat! Tien zetten lang! Ik volg de partij van zet tot zet. Spannend! Ja ja, ziek geweest, maar hij kan het nog! Maar gelukkig voor Ab worden hier steeds wederzijds kadootjes uitgewisseld. Zeker toevallig elkaars lootjes getrokken.
Zwart staat prachtig. Leuk dat hij een kwaliteit voorstaat, maar nog veel belangrijker dat de zwarte pionnenstelling er indrukwekkend uitziet en zorgt voor een ernstig tekort aan ruimte bij wit. Eigenlijk kan alleen de witte Dame nog iets. Maar ja, veel kan dat niet om het lijf hebben. 37. Db7 + Marco wil natuurlijk ook voorkomen dat wit hier iets met eeuwig schaak kan forceren, en speelt 37. Kh8, want dan kan de witveldige Loper er nog tussen. En dat blijkt ineens de verkeerde zet! Ik zat ernaast, en dacht nog ‘Goedzo Marco!’. Ik zat er dus ook figuurlijk naast. Want ook ik keek niet verder dan mijn neus lang is. Want 38. Db8+ en de Toren op e5 gaat eraf! ‘O ja, dat kon ook nog!’ Ook een blunder dus. Bij iemand van 80 mag dat, maar bij Marco? Nu staat wit weer gewonnen.
Maar er ligt nog één pakje. Nerveus peutert Marco het plakband los:
42. Da4 ?? (De5+ ! ) Dh4? (Is wel leuk, maar wit kan het dan misschien nog redden. Maar wat vindt u van 42. … Ld5+! Bijv. 43. Tf3 Lc6! 44. En na vertrek van de dame kan zwart slaan op f3 omdat op 45. Kxf3 Dc6! volgt, met mat in 2. Wat een beauty van stelling!!) Maar sommige pakjes bevatten meerdere surprises. 43. Tf3? Vergeet dat er dan een toren te geef staat op e1. Met 43. Dc6 had wit nu nog kunnen spartelen, omdat die dame naar g2 terug kan als de zwarte dame gaat proberen mat te geven. 43. …. Dxe1.
Was er naast al deze vrolijkheid ook nog iets leerzaams te vinden in deze partijen voor onze ‘lieve kijkbuiskinderen’ (vrij naar de Fabeltjeskrant)? Jawel.
Jasper demonstreerde dat zijn openingsopzet eigenlijk beter was dan die van Gerrit. De zwarte dameloper staat buiten de pionnenketen, en de witte erbinnen. En het veel gespeelde c5 is meestal niet sterk. (vrij naar ene ES op de website AdH)
Na 6. c5? 0-0 7. Le2 staat zwart beter! En dat hoort natuurlijk niet. En dat voordeeltje handhaaft Jasper t/m zet 14. Knap hoor! Maar ja. Altijd moet Jasper in zijn partij van die wilde paardzetten doen. Ik raad hem aan om elke keer als hij van plan is een paard te verzetten eerst vijf minuten op zijn handen te gaan zitten. Of paardrijles te nemen.
Ik raad Peter af om in stellingen als de volgende een paard naar c6 te spelen.
5. … Pc6 ? De best nog dragelijke concessie die zwart heeft gedaan om met e6 zijn dameloper op te sluiten, wordt nu versterkt door met Pc6 zijn c-pion te barricaderen. In vrijwel geen enkele opening is dat gunstig voor zwart. Meestal moet vroeg of laat c7-c5 gespeeld worden, en dus is Pc6 meestal tempoverlies. Door een zwakkere achtste zet van Niels krijgt zwart er geen last van, maar in principe …. Verder speelt Peter het allemaal perfekt!
Bij Martin-Bert blijkt weer eens hoe sterk in het Engels 1. c4 de voortzetting 1. …. e5 is. Volgens mij is dit een van de betere en meest logische. Dat na 2. g3 wellicht 2. .. g6 niet de lastigste is (2. c6!? of Lc5 !?) zal Bert niet veel kunnen schelen. Hij houdt van die KI-achtige opstelling en is daar inmiddels expert in geworden. En zelfs daarmee is toch 1. … e5 een goede! Het is ook heel logisch. Na 1. c4 heeft wit even geen invloed op het veld e5 ( wel na 1. d4 of na 1. Pf3 ). Dus gelijk van de nood maar een deugd maken!
Het is me al vaker opgevallen dat Martin in allerlei stellingen met een zwart koningsloper-fianchetto met wit een beetje te voortvarend omgaat met die b-pion. (b2-b3) Vaak komt daar narigheid van omdat de Toren op a1 door die loper op g7 wordt gefocustl Die loperdiagonaal moet constant in het vizier gehouden worden. Hier dus ook. Het is hier ‘in hogere zin’ de oorzaak van zijn nederlaag. Denk ik.
Eigenlijk is de partij Frank-Ron een illustratie bij een lesje voor beginners: breng alleen je Dame vroeg in het spel als je 100% zeker weet dat het iets wint!
5. .. Dd4. Ron: “Ziet er leuk uit, maar wint dus geen materiaal. 6. Lb5+, Pbd7 7. Pxd7!, Lxd7! De beste, Dxa1 is niet goed vanwege 8. Pxf6! ++ en dan 9. Pe4! Er dreigt dan zoveel en wit heeft dan een winnend initiatief voor de kwaliteit, maar wint makkelijk plus materiaal terug.”
Ron: “11. Lb2 Brr…waar moet mijn dame heen en ik moet g7 in de gaten blijven houden.”
Hierna staat Frank beter. Tot zijn misser bij zet 19. Natuurlijk.
De partij is daarna een mooie illustratie van het belang van een centrale koning in een eindspel. En natuurlijk van de waarde van een advies voor spelers met chronische tijdnood. ‘Zoek niet altijd naar de beste als je klok te snel tikt. Wees eens tevreden met de zet die niets verliest, maar niet zo veel tijd kost.’ Volgens mij is ene Bert daar een meester in. ‘Komt het nu niet, dan komt het straks wel.’
Wat me bij Ab-Marco opviel was de bevestiging van iets wat ik lang geleden leerde: een vijandelijke pion in je koningsstelling is soms een gevaar, maar vaak ook een plek om veiligheid achter te zoeken!
Pas als wit de scepter zou gaan zwaaien over de 8e rij wordt het uitkijken geblazen. En natuurlijk als die g-pion gedekt zou staan en er een paard naar f6 of h6 kan springen. Dat alles is nu niet het geval.
Ik vond het verrassend om te zien hoe Marco zetten lang weigerde die g-pion te slaan. Zijn koning staat er veilig achter. Ik ervoer het als weer een bewijs dat Marco steeds meer van ons spelletje begint te begrijpen.
Nou hier laat ik het maar weer bij.
Rest slechts u het allerbeste te wensen voor 2017:
veel gezellige biertjes in het Middenpunt , een opzienbarende stijging van uw ELO-rating, en vooral een goede gezondheid van u en de uwen.
En dat uw incompetente, eigengereide, ouwe betweter nog maar lang uw website zal kunnen bijhouden. En dat zijn vrees dat u daar langzamerhand schoon genoeg van begint te krijgen niet bewaarheid zal worden.