Tatatataaaaa.  De eerste maten van de 5e symphonie van Beethoven. Die kent iedereen. Het schaaktoernooi in Wijk aan Zee. Dat kent ook iedereen. Zelfs de grote jongens schijnen het er gezellig te vinden. De wereldkampioenen ontbreken er zelden. Allemaal gek op erwtensoep waarschijnlijk. Want die is daar al sinds mensenheugenis befaamd. Ik ben er ook elk jaar, althans enkele dagen. Ook sinds mensenheugenis, althans mijn mensenheugenis.

Ik zag grote namen komen, in aktie, en weer verdwijnen. Als je even niet oplet zitten er weer andere superkampioenen. Onvoorstelbaar dat jouw coryfeeën en die van je tijdgenoten er ineens niet meer zijn. Ouwe schakers bestaan niet meer. Ze schaken niet meer omdat ze zijn ingehaald, of ze zijn gewoon dood. Onvoorstelbaar!!  Maar er zijn weer nieuwe, jongere  coryfeeën.  Levon Aronian, Sergei Karjakin, Magnus Carlsen, Hikaru Nakamura die wonnen ook ooit dit toernooi, maar die zijn er nog.

Velen niet. Ik zag ze in het wild. Ik zag ze allemaal in levenden lijve achter het schaakbord zitten.  Jan Hein Donner, Max Euwe (wereldkampioen), Bent Larsen, Paul Keres, JefimGeller, Lev Poloegajevski, Boris Spasski (wereldkampioen), Viktor Kortsjnoj, Michael Botwinnik (wereldkampioen), Mark Taimanov, Michael Tal (wereldkampioen) ,Anatoli Karpov, Genna Sosonko, Yasser Seirawan, Jan Timman, John Nunn, Ulf Andersson, Nigel Short, Boris Gelfand, Predrag Nikolic, Aleksej Drejev, Vasyl Ivantsjoek, Valeri Salov, Vladimir Kramnik, Viswathan Anand, Garri Kasparov, Veselin Topalov.  Ook allemaal ooit winnaars van dit roemruchte toernooi. Dat al bestaat sinds 1938. Wel onder verschillende namen: Hoogoventoernooi, Corustoernooi, Tatatoernooi.

Hans Ree deed van 1968 tot 1986 vrijwel elk jaar mee. Winnen deed hij het nooit. Maar hij was wel grootmeester, en in 1967, 1969, 1971 en 1982  kampioen van Nederland. En dinsdag 17 januari, toen ik er was, was hij er ook. Intussen een jaar of 70. Hij verzorgde het commentaar. Het zat hem niet mee. Door de stroom-en treinstoring deze dag arriveerde hij drie kwartier te laat, en had daarna nog te kampen met het feit dat de partijen deze dag tamelijk saai waren. Maar hij deed zijn best.  En de zaal zat vol.

Foto's beter of groter? Klik erop!.

                      

Veel nieuwe mij onbekende gezichten dit jaar. Vrij sensationeel een jonge Hongaar die uitmuntte in onverwachte en onbekende zetten. Hij zorgde tot heden voor  de herrie in de tent.

                                                   

Een op de wereldlijst omhoog stormende nog heel jonge Chinees, waar ik wel al een paar keer over hoorde, nu in ook in het wild te zien in Wijk aan Zee.

Tegen Carlsen hield hij het lang vol, maar door één foutje verloor hij toch nog.

Een Pool, Wojtaszek, nooit van gehoord. Maar een Elo van 2750. Deze twee nieuwelingen in de hoofdgroep hielden het tegen elkaar op remise. De opwindende zetten van de Hongaar, waar het publiek op hoopte, bleven uit. Ook tot teleurstelling van Luuk van Wely.

Ook een mij onbekende nieuwe, Adhiban Baskaran, elo 2653, de hekkesluiter van dit toernooi, en als zodanig kop van jut, had het moeilijk tegen Eljanov die al een aantal ronden bovenaan staat. Die ruikt succes. Hoewel hij net als wij weet dat Carlsen pas in de 2e helft van een toernooi echt op dreef raakt.

Andreikin, Dmitri, elo 2736. Viel mij nooit op. Maar is natuurlijk ook geen kleine jongen.

Wie gaat het worden dit jaar? Niet alweer Carlsen hè ?! 

Er zijn voldoende supergrootmeesters die het ook kunnen winnen.

So bijvoorbeeld.

Of deze jongens, in de bloei van hun leven, maar met heel veel ervaring en vele toernooizeges op hun naam.    Aronian of Nepomniachtchi. Zelfs op zee kunnen ze zich uitstekend concentreren.

Of wellicht Karjakin die kort geleden eigenlijk maar op het nipte nippertje van Carlsen de match om de wereldtitel 2016 verloor.

Hij kijkt met interesse naar zijn mededinger die hier van Wely vermorzelt.

Maar hij zeker niet. Met alleen maar remises win je zo'n toernooi niet.  

Mijn toernooigezel André grapte deze middag: Weet je dat Giri nu ook een boek heeft geschreven? "Mij sixty memorable draws"  (daarbij verwijzend naar Fisher's beroemde boek "Mij sixty memorable games". In de hal van speelzaal  hangen de foto's van alle schakers die ooit  dit toernooi wonnen. Mij viel op dat Robert Fischer daar niet bij voorkomt.  Gek eigenlijk. Misschien heeft hij hier nooit meegedaan. Moet ik eens nakijken.)

Ik vestig mijn hoop maar op Eljanov. Hoewel …. de sterkste spelers moet hij nog krijgen. Altijd weer die Carlsen, dat wordt toch saai.

    

Na de 4e ronde is de stand:

Eljanov, P.	3.5 / 4
Carlsen, M.	3.0 / 4
So, W.	3.0 / 4

En dan is er nog de Challengers-groep. Waarin drie Nederlanders en de echtgenote van Giri,  Sopiko  Guramishvili.  Die doet het niet zo erg goed, evenmin als de veelbelovende Nederlandse jongeren.

Nota bene kampioen van Nederland. Maar misschien moet de echte inspiratie nog komen.

    Benjamin Bok.     

Vrijdag ga ik hoogstwaarschijnlijk weer. Dan schiet ik de plaatjes die ik nu nog gemist heb.

Morgen ga ik naar de film over Carlsen die nu in veel Nederlandse bioscopen draait. Maar daar kan ik geen foto's van maken. Jammer.