Verslag van Waagtoren5-Aris de Heer, dankzij zeer gewaardeerde medewerking van vijf speciale vogelbeschermers.
Ik heb het gezien: we zijn geen dreigende roofvogel meer, geen trotse pauw, geen brutale kraai, we werden vanavond gewoon een zielig gekwetst koolmeesje. Aris werd een Avis, een Avis Miserabilis. Het probleem zat vooral in de staart. De kop ging nog wel. Met een beetje geluk was het daar 4-1 voor ons geworden. Maar ook daar liepen we kwetsuren op. Eerst een overzicht. Daarna wat highlights, voor zover beschikbaar.
Bert werd echt onze pechvogel. Hij stond totaal gewonnen maar “Ik was erg moe en gebruikte teveel tijd. Ik kwam huizenhoog gewonnen te staan en wilde toen snel afwikkelen. Ik was eigenlijk aan het wachten tot hij opgaf. Toen kwam ik in tijdnood en heb het vergokt.”
Ron fluistert troostende woordjes: “Bert had een heel boeiende partij. Ik dacht ten onrechte dat hij in de vijandelijke aanval ten onder zou gaan. Hoop dat je die partij van hem krijgt, want uiteindelijk blunderde hij in gewonnen stelling en zal dus wel balen. Maar Bert heeft lang heel knap gespeeld.”
Gerrit schijnt ook heel erg goed te hebben gestaan.
“Was een spannende worsteling. Denk dat ik uiteindelijk rond de 25e zet veel beter stond met mijn sterke Paard op b6. Maar ik wist niet goed hoe dit verder te verzilveren.”
Ron: ”Ook Gerrit speelde echt heel goed, die moet ergens gewonnen hebben gestaan, nadat hij zijn witte paard op b6 kreeg. Zijn tegenstander kwam erg passief te staan.”
Van Martin zelf kreeg ik voor dit overzichtje te laat materiaal binnen. Wel óver hem. Duidelijk is dat hij – anders dan bij hierboven genoemde pechvogeltjes– zelfs met een beetje geluk – het niet gered zou hebben. Hij blijft toch onvoorspelbaar. Kan fraai gekleurd twinkelerend winnen en ook somberzwart krassend verliezen. Hij blijft gewoon een vreemde vogel.
Ron, zoals gebruikelijk, zonder al te veel scrupules: “Martin zat weer eens ouderwets te klooien. Hij kreeg in Siciliaans Dxd4 tegen zich. Ik speel dan altijd a6 en daarna Pc6 met tempowinst. Martin deed direct Pc6 maar ook toen ging zijn tegenstander direct weg (naar d3). Er is dan niets aan de hand voor zwart. Ik stel me dan altijd op met g6 en Lg7 en ga niet e5 spelen zoals Martin deed. Want welk nut heeft die zet in deze stelling? Martin kwam niet goed te staan, offerde daarom maar een pion, maar dat werd dus zelfs een stuk. Tja, kansloos weg gespeeld.”
Gelukkig konden er twee de veren nog wat gladstrijken:
Daar was allereerst Paul, die me al op de wedstrijdavond om 22.00 uur zijn partij had gemaild. Die leek met de snelheid van een slechtvalk (360 km per uur) zijn partijtje te hebben uitgeschoven. Zo’n vogel is een snelle moordenaar, geen zangvogeltje. Zijn eigen commentaar was dan ook superbeknopt en bijna onhoorbaar: “Leuk potje, maar ging wel heel makkelijk. “
Maar alle gekheid op een vogelstokje, u weet Paul leek wel even een snelle slechtvalk, maar dat is-ie natuurlijk niet. U weet, hij is natuurlijk gewoon onze secretarisvogel. Ook een moordenaar, maar niet zo snel. In Wikipedia vond ik: ‘Secretarisvogel: Voedsel: slangen, die hij in hun geheel inslikt, kleine zoogdieren, andere vogels. De secretarisvogel vangt zijn prooi door die met zijn lange poten dood te trappen.’ Dat laatste deed hij, volgens Ron:
“Paul walste over zijn tegenstander heen en besliste met een fraai stukoffer.”
En verder was er Ron, himself.
“ Ik zal je een update geven, want ik heb genoten.” “ Volgens mij heb ik hier nu eens een foutloze partij gespeeld en zag veel. Kwam ook nog eens niet in tijdnood, hij had minder tijd dan ik. Gewoon heel fraai om met een pion te kunnen doorstomen naar e6 in een dergelijke stelling. Daarna kon ik op diverse wijzen winnen, maar wat ik koos was wel zo dwingend en volgens mij snelst.”
Heerlijk om onze Dr. Vogel nu ook eens met tevredenheid over zichzelf te horen zingen. Zoals u weet een zeer zeldzaam natuurverschijnsel.
Hoe teleurstellend ook, we zaten we aan de kop dus nog op 2,5-2,5. Maar aan de staart ging het erg fout.
Niels zat als een ziek vogeltje gewoon thuis. Rest mij slechts hem beterschap te wensen.
Jasper, onze vrolijk tjilpende huismus leek het goed te doen. Ron: “Jasper speelde verrassend goed. Helaas brak gebrek aan ervaring hem op. Ik hoop dat je zijn partij krijgt, want als hij gewoon eerst op c3 slaat (beste zelfs direct na Dg5 en niet eerst g3 spelen; en niet de torens ruilt op d-lijn, waarna hij niet meer op c3 kon slaan) staat hij gewoon veel beter en waarschijnlijk gewonnen. Daarna heeft hij het nog wel geprobeerd, maar mocht niet baten.” (Helaas kreeg ik de partij niet.)
Ab is onze eigen kleurrijke halsbandparkiet. Een exoot, overgevlogen uit warmere streken maar inmiddels zich hier vestigend. Tot nog toe vooral in steden, maar hopelijk nu ook in dorpen als Middenbeemster.
Ron: "Ook Ab werd, net zoals Martin, overspeeld. Ab probeerde het met èn g5 èn b5 met zwart en zijn koning in het midden houden, maar dat is natuurlijk niet goed. Wit kwam door centrum heel sterk in de aanval."
En zo kwam helaas ook Ab in het Alkmaarse vangnet terecht.
Een verdrietige avond. Blij dat ik het allemaal niet hoefde aan te zien. Wat kunnen we doen om deze met uitsterven bedreigde Av(r)is miserabilis te redden? Naar verluid worden in Purmerend de trekvogels gewoon uit de lucht geschoten en als lekkernij opgepeuzeld, en HeerHugowaarders zijn er ook niet vies van. Blijven we dan toch dit jaar aan de lijmstok hangen? Ik vrees dat we het niet meer in eigen hand hebben. We mogen alleen nog hopen dat de Heilooze koolmezen of Bakkumse roodborstjes ook geen nieuwe fourageerplek meer kunnen vinden, en we dan op bordpunten of onderling resultaat net niet in een derdeklas volière worden opgeruimd.
( Als u vindt dat uw papegaai te veel vervelend lawaai maakt gooit u maar een doek over de kooi.)
Enkele highlights uit partijen die me werden gemaild:
Bert:
De vijandelijke aanval waar Ron het over heeft:
Wit heeft op de 21e zet een paard geofferd op h7. Daar krijgt hij 2 pionnen voor terug. Maar Bert toont aan dat dat niet voldoende is. 22. h5 d5! 23. Lxg6 Kh6 24. dxe5 Lg5! Bij zet 29 wint zwart ook nog een kwaliteit. Bij zet 30. nog een pion. Nu staat zwart een Toren voor tegen 1 pion. Het is uit en over.
Wit rommelt nog wat. Met e5-e6 waarna Bert het zekere voor het onzekere kiest en die vrijpion blokkeert met Le7. Was niet echt nodig, maar het scheelt veel rekenwerk, en uit is het toch wel. In tijdnood volgend nog een paar mindere zetten, maar even goed nog geschikt voor de winst. En dan volgt een blunder. Wat een ellende na zo’n gave partij! Eén moment van onbedachtzaamheid dat een hele avond werk verknoeit.
Hier is 37. … Kf8 voldoende om de witte vrijpion te blokkeren en tegelijk een akelig aftrekschaakje te voorkomen. Maar Bert is inmiddels moe en gehaast. Zeer zelden vergist hij zich zo. Maar nu dus even wel. 37. …. Kxf7 ?? 38. Ld3+ schaak met torenwinst. Zwart geeft op.
Gerrit
Staat inderdaad na de 25e zet veel beter.
Komodo 10 adviseert hier 26. c2-c4 met beter spel voor wit. “Het logische vervolg op het gespeelde 26. Tac1 Le8? was toch 27. c4! maar daarmee kwam ik wel met een geïsoleerde pion op d4 te zitten” Maar Komodo zit daar niet mee: 27. .. dxc4 28. Lxc4 Lc6
29. d5! Lost de geïsoleerde pion op! Gerrit’s zetten blijven heel goed, ook al denkt hij zelf later van niet. 29. … exd5 30. Lxd5 Lxd5 31. Txc7! Dxc7
Gerrit staat op winst. Onze Wijze Mijnheer De Uil adviseert hier : 32. Pxd5! omdat de zwarte Dame nauwelijks goede velden heeft! Op vrijwel alles volgt dodelijk Pe7+ met damewinst! En indien 32. … Dc4 dan 33. Pf6+ Kh8 34. Dh6! met ondekbare matdreiging op h7. Het beste is 32. .. Dd8 maar na 33. Df4! blijven de witte dreigingen dodelijk. Zwart moet op de gaten in zijn koningsstelling letten, op de zetten Pf6+ of Pe7+, en ook op zijn Toren op b8. Zwart zit zwaar in de problemen. Maar Gerrit speelt 32. Dxd5 en onderschat daarmee de zet 32. … Td8! Waarmee het witte voordeel ineens verdampt is. Wellicht van de teleurstelling raakt wit nu de greep op de stelling een beetje uit. Zwart veert op. Wint een pion. Dat wordt ‘de verst verwijderde vrijpion’ in een toreneindspel. (Zo heet dat in de boekjes.) En die rukt alsmaar verder op! Griezelig.
Enige troost voor Gerrit: de zwarte Toren hoort achter zijn vrijpion en niet ervóór. Als wit nu maar tot alle prijs voorkomt dat die zwarte Toren even zijn plekje kan verlaten met een schaakje, is er nog hoop voor wit. En dat doet wit: 55. Kf4! Hierna zou een grootmeester met zwart misschien toch nog wel winnen, maar dit wordt begrijpelijkerwijs te moeilijk voor heer Poland. Hij geeft zijn a2-pion op , in ruil voor een pion op de de f-lijn. Maar nu is zijn pluspion veel minder gevaarlijk dan toen die nog op a2 stond. Dit soort toreneindspelen (met alle pionnen op één vleugel) zijn wel heel erg lastig. Het lukt zwart niet meer, en wit gaat knap zijn kansen op remise grijpen.
“Hij had het in het eindspel mogelijk wel beter kunnen doen……… Werd dus toch remise door eeuwig schaak of verlies van de zwarte pion op f6.”
Paul:
Hij bespeelde de zwarte Pirc met wit rustig en sterk. Won hier en daar een tempo wegens moeilijk te begrijpen zetten van zwart. (zet 11 …. Dd8? Zet 13 Tg8?) en sloeg keihard toe na Een echte misser van zwart 15. .. d5?? Want nu kan wit een stuk offeren. En dat zag onze listige secretarisvogel. Natuurlijk!
16 Peg5+ !! hxg5 (schijnt wel te moeten omdat anders een familieschaak volgt op f7!) 17. Pxg5 +. Helaas voor zwart, nu volgt desalnietteminniettegenstaandedat het familieschaak alsnog. 17. … Kh8 18.Pxf7 en “The end” . Knap hoor.
Ron:
In een (met een ommetje uit Engels) Konings-Indisch doet zwart de vreemde zet 3.Pc6 en reageert Ron direct met 4. d4 en 5. d5. Het lijkt erop dat dit een lijfvariantje is van Toepoel. Bedoeld om de geëigende theorie te ontwijken. Nou dat lukte: Ron: “Na 3. .. Pc6 was ik echt al uit mijn theorie, want meestal wordt wat anders gespeeld (c5 of Pf6 of d6).”
Wat niet wegneemt dat Ron toch lang ‘theorie’ speelt, die hij dus ter plaatse zelf bedenkt. Tot zwart ook uit zijn ‘theorie’ is. Waarna Ron toch steeds sterke zetten doet. Na zet 13 staat hij er prettig bij:
De zwarte standaardzet b5 is verhinderd, na Pf6 zal wel spoedig het door de KI-spelers meestal niet erg enthousast verwelkoomde Lh6 komen, f5 zit er ook nog even niet in. En wits f4 wel! Toepoel heeft wrsch. geen zin in een passieve stelling en speelt het mijns inziens wonderbaarlijke 13. … h5? Komodo en ik kijken elkaar verbijsterd aan. Hij schudt hier het wijze grijze hoofd. En helemaal na 14. f4! f6 ??
Iedereen zou hier in gepeins verzinken en naar het verleidelijke 15. e5 gaan zitten kijken. In verband met dat tempootje, door dreiging Ld3xg6+. Ron ziet het natuurlijk ook! Ron : “de zwarte stelling stort nu snel in, f5 16. e6 (leuk om te kunnen spelen)”
Wat een misère voor zwart. Hoewel Ron hierna wel eens de allersterkste mist, blijft het allemaal vooral plezierig voor wit.
“Het is hier al over en uit. Paul probeert nog wat drastische maatregelen. 21…, Lxe6 22. dxe6” Op de 23e zet verliest zwart nog een loper en staat dan 2 stukken achter! Kan dan nog wel even de witte koning opjagen, maar die vindt al gauw een veilig plekje. Niet moeilijk te zien, dus hier had zwart hier wel kunnen opgeven. Maar misschien gunt hij Ron een elegant slotcombinatietje:
“Th1 (een klein grapje dat nu direct partij beslist)”. Zwart geeft op. Hij ziet dat na Dxh1 Taxh1 de zwarte Toren niet kan slaan op h1 wegens mat in 1 met Dg8+. Leuk allemaal. Voor wit althans.
Martin:
Ron doet vlg. Komodo en vlg. databases te negatief over de opening van Martin. Na wit’s 11e zet staat zwart nog ongeveer gelijk!
Maar dan gaat het een beetje mis: Martin: “Zet 11 had ik al vraagtekens bij gezet. Maar ik maak op zet 16 echt een blunder,… ik heb geen idee hoe ik dit heb kunnen laten gebeuren. Geen tijdnood. Nix.”
11. .. Lxb5? (11. ….. Le6!? 11. …. Lg4!?) 12. cxb5 d5 13. Lxf6 Lxf6 14. exd5 en dit is dan dat pionoffer waarover Ron het had. En na 14. … e4 15. Pxe4 Pxd5 16. Tfd1
is dit wat Martin een blunder noemt. Met 16. … Pb6 had hij nog een beetje in de buurt kunnen blijven. (Komodo: 1.39 voor wit) Maar 16. … Te8 verliest gewoon een stuk. 17. Dxd5 Dxd5 18. Pxf6+ Au!! Tussenschaakje gemist. Stuk pleite! 5 zetten later geeft zwart op.
Met het mea mea culpa van Martin besluit ik het verslag van deze verdrietige externe ervaring, waar ik gelukkig niet bij kon zijn. Met dank aan alle inzenders. (Sorry voor de vertragingen. Dat kon even niet anders.)
Eindcorrectie moet nog plaats vinden. Voor op- en aanmerkingen houd ik mij aanbevolen.
1 |
7468362 |
Paul Toepoel |
1787 |
– |
8529532 |
Ron de Vink |
1883 |
0-1 |
2 |
7809285 |
Albert van der Meiden |
1756 |
– |
7185981 |
Bert Kuijer |
1830 |
1-0 |
3 |
7282033 |
Gerrit Lemmen |
1705 |
– |
6808131 |
Paul Verkooijen |
1741 |
0-1 |
4 |
7399469 |
Nico Mak |
1725 |
– |
7826654 |
Martin Zwaneveld |
1682 |
1-0 |
5 |
6214153 |
Jan Poland |
1724 |
– |
7268195 |
Gerrit van Dok |
1652 |
½-½ |
6 |
7210137 |
Arjen Dibbets |
1720 |
– |
|
|
1-0 R |
|
7 |
7321534 |
Ronald Kamps |
1605 |
– |
8643855 |
Jasper Ittmann |
|
1-0 |
8 |
8182416 |
Andre Bremmers |
1712 |
– |
8749169 |
|
1-0 |
|
|
1716 |
|
1757 |
|