Dat werd natuurlijk vluggeren. De eindstand van de competitie stond inmiddels wel vast. Dus tijd voor wat speelse ontspanning.
De stemming was opperbest:
Foto’s groter of beter: klik erop.
Het geheel bood een levendige aanblik.
Temeer daar onze topspelers er geen been in zagen, om af en toe van hun potje een potje te maken.
Bert rommelde zo heftig dat hij verloor van ….. Jasper!! Wel een formidabele opsteker natuurlijk voor onze jonge grapjas.
Ron wilde laten zien tegen Gerrit dat hij zich van alles kan veroorloven. Hij zette een fantasietje op het bord, dat grote gelijkenis vertoonde met wat meestal in de laagste groep van het jeugdsnelschaaktoernooi op het bord kwam. “Denk erom, niet knutselen aan je muurtje voor de koning, en zo snel mogelijk rocheren!” Niet met droge ogen aan te zien!
Het werd nog remise ook.
Met iets minder uitbundigs maar evengoed wel feestelijks, zag hij ook kans van Martin te verliezen. Zo, Ron ging dat toernooitje vanavond nu eens niet winnen! Eindelijk! Dachten we . Maar daarna ging Ron er toch maar eens echt voor zitten. En zag toch nog kans iets van zijn prestige te redden. Martin en Frank waren de hele avond goed op dreef, en zo bleken er uiteindelijk drie schakers broederlijk op de eerste plaats geëindigd.
Paul had er duidelijk veel plezier in vanavond, maar de echte scherpte ontbrak. Dat gold ook voor Bert. De overigen scoorden naar verwachting.
De grote winnaar van vanavond was volgens mij Chris. Omdat er zonder veel schroom feestelijk veel werd ingenomen, kon met enige vreugde s’avonds de kas worden opgemaakt.
(Voor mij een dankbaar model om mijn gloednieuwe kamera op te testen.)
De eindstand, na 7 ronden:
1,2,3 Martin, Frank, Ron 5,5
4. Bert 4,5
5,6 Gerrit, Paul 3,5
7. Ab 2
8. Herman 0
Een vrolijk besluit van een iets minder vrolijk seizoen.