Een gezellig, klein onderonsje door nogal wat afwezigheid.

Herman moest opboksen tegen Bert. Een (nog) bijna hopeloze opgave natuurlijk.  Toch deed hij de opening weer even niet slecht. Het werd een soort Caro Kann, een voorkeur van Bert meen ik me te herinneren, maar dan wel van heel, heel lang geleden. Maar Bert doet het ook niet meer op z’n sterkst.

  12HermanBert1

4. … Lg4?  Le2  lang niet slecht, maar waarom niet 5. dxe5  Lxf3  6. Dxf3  dxe5  7. Le3 met nog beter spel voor wit.  Na zet 7. Lc4?  (h3  of Le3 ) staat het toch nog aardig gelijk, maar dan volgt iets wonderbaarlijks

  12HermanBert2

8. Pg5?  Ziet Herman niet dat hij een dame verliest, of is het veel diepzinniger? Heeft hij gezien dat hij na 9. Lxf7+ en Kf8 die dame terugwint met 10. Pe6+ . Maar dat verliest uiteindelijk dan toch een stuk. 10. .. Kxf7  11. Pxd8+ Txd8  En hier zal de horizon gelegen hebben.  Want na Txd1 blijft wit een stuk achter.   En na  9. Pxf7 wat gespeeld wordt, brengt zwart ijlings zijn dame in veiligheid en blijft wit een dame tegen een toren achter. Een blunder van wit natuurlijk, maar toch  wel met enige diepte! U weet het intussen wel, over Herman wil ik geen kwaad woord horen.  Hierna spelen beiden voor de gezelligheid nog even door. Maar al gauw kan Bert achteraf aan Herman nog wat college geven.

Gerrit-Ron was wel een rustige, maar toch leuke partij.

Gerrit probeerde met een passieve, gesloten oplossing Ron’s Siciliaan te ontregelen. Die van de gelegenheid gebruikmaakte om daar een soort Draak van te maken. Terecht, denk ik, want alle voor een Draak gevaarlijke voortzettingen kunnen in  Gerrit’s opzet niet meer. En zonder die is een Draak een mooie agressieve opening.  Gerrit vervolgde met een typische Gerrit-manoeuvre om Ron’s gefianchetteerde loper te neutraliseren, en liever nog af te ruilen.  Op zich een goed idee, maar het kost wel tijd!

  12GerritRon1

6. Lc3  en daarvan probeert zwart gebruik te maken met 6. … e5, en zo zijn kleinood op g7 in stand te houden. Normaal is dat een verdachte zet, wegens het veld op d5, maar het kost in deze opstelling ook weer hergroeperingszetten als je daar nu gebruik van wilt maken. Gerrit is nooit te beroerd om op de vierkante centimeters te opereren, maar daardoor staat zwart al gauw wat gemakkelijker:

12GerritRon2

 10. Pxd4?  exd4  11. Pd5 Pxd5 12. exd5

  12GerritRon3

12. ..  Te8!  Door wit’s tijdverlies staan de zwarte stukken er mooier bij. Overal liggen er lijnen en diagonalen voor hem open. Wit moet krampachtig opereren om niet gelijk flink in de problemen te geraken. Met name de rochade is door die tempoverliezen in de knel gekomen. 13. Dd1   Zoiets zal wel moeten. Of gelijk maar Kf1? Lollig is anders. 13. … De7! 14. Kf1  Noodzakelijk kwaad. Hierna staat zwart al superieur en wordt het keepen voor wit. Ron pakt het doeltreffend aan, en met elke zet wordt het gevaar voor wit dreigender. Na zet 20:

12GerritRon4

gaat wit alvast een pion verliezen.

Ron:  “Even een korte impressie van mij. Ik heb nog nooit zo lekker gespeeld. Origineel spel van Gerrit, maar niet feilloos.” “Paul zou gelijk op d5 geslagen hebben, maar eerst a5 is toch veel leuker? Wit kan niets doen, pion loopt niet weg. “

Na zet 23. Zwart overheerst, maar toch moet Ron bij de rest steeds diep nadenken, heel precies spelen! Wit blijft spartelen en een ongeluk zit in een klein hoekje. Een toreneindspel met één pion meer, eist grote waakzaamheid.

12GerritRon5

23. ….  De2 ( ?  ….   a4!) 24. Dd5?  ( 24. d4!? cxd4  25. Thd1) Dxa2!

12GerritRon6

En als bezoekers opperden we nu dat Gerrit een potje dammen begon: 25. Dxd6? Ik sla, jij slaat, ik sla, jij slaat, ik sla. Maar dat maakt de zaak alleen nog maar erger voor wit.

  12GerritRon7

Hierna gaan die twee (!) zwarte vrijpionnen verder lopen. Ook nu nog moet voorzichtig geopereerd worden. Wit blijft loeren. Dreigt nog steeds af en toe gemenigheden. Ron neemt geen enkel risico, laat af en toe zelfs uit veiligheidsoverwegingen  een snellere mogelijkheid liggen, hij schuift geduldig verder naar promotie. En na zet 38. geeft wit op.

Ron: “Gerrit was machteloos, ook al probeerde hij het nog wel.”

 

En dan was daar ineens onze slimme vogel Stefan Vink weer! Even overgevlogen uit het land van onze tegenvoeters. Hij speelt daar ook in een club. En dat was te merken. Hij was een toonbeeld van diepe concentratie. 

  2S7A2521WEB

Ab speelde goed vanavond. Hij was afgestapt van zijn drierijen-systeem. Nog steeds was het een beetje passief, maar toch veel minder ernstig dan anders. Stefan ging er stevig tegen aan. Maar rond zet 12 (…  h5?) stond Ab er redelijk degelijk bij.

12AbStefan1

Zwart heeft ruimte-overwicht, maar de boel zit een beetje op slot. En aan twee kanten tegelijk aanvallen is niet eenvoudig. Het lijkt een beetje of wit snel zijn stukken uit hun holen tevoorschijn kan halen, 13. Pg5!?  ziet er hier al aantrekkelijk uit.  Aanval op  h5 en op het loperpaar.   En Pc4  kan, en Lc1 – g5.   Daar begint Ab vast mee.  13. Lc1.  Maar gaat misschien iets te aarzelend verder. En hierna begint Stefan aan lange spitsvondige manoeuvres. En krijgt ineens de wind mee als Ab besluit lang te rocheren, waarschijnlijk met de gedachte dat de boel aan de damezijde zo vast zit dat zwart daar toch niets kan beginnen. En dat dacht uw wijsneuzige verslaggever ook! 

  12AbStefan2

Maar dan zorgt Stefan voor de sensatie van de avond:

20. g3 ?  Ab zal even willen voorkomen dat zwart Pf4 speelt. Maar niet goed. Maar zie dat maar eens aankomen! 20. … Pxa4 ! Daar schrok iedereen van. Dat kan niet helemaal goed zijn! Dat moet toch wel te verdedigen zijn? Maar het is wel goed. En totaal winnend. Niet slaan heeft geen zin.  Dan volgt Pc3. Dan zal Lxc3 wel moeten, en na bxc3 volgt een verschrikkelijke zwarte aanval na a4. Wit is ingemetseld.  Dan maar wel slaan, maar dat blijkt ook niet te werken:

21. bxa4

  12AbStefan3

21. …. b3!!!     Veel beter dan Pc5. Mooi hoor! Maakt de weg voor de dame (en loper) richting koning vrij.  Ab speelde 22. Kb2 en gaf na Da3+ op  ( mat in 3 )

Maar alles was nu onvoldoende.  Een paar voorbeelden:

22. cxb3 Da3+ met mat in zes

22. Tdg1  b2+ 23. Kb1  ( Kbx2 Da3+ en mat in 2)  Da3  dreigt mat in 1  24. c3  Da1 en dit  is niet meer te verdedigen.

Enz.

In de post mortem-analyse keken we naar de gekste dingen: 

Terugofferen dan maar:  22. c4-c5 Dxc5  23. Lb4 Dxb4  24. cxb3  Grote seizoenopruiming , alles met de bedoeling de witte Dame nog ter verdediging te kunnen laten opdraven naar b2 of zoiets. Maar als het al een beetje helpt (het vertraagt alleen maar) wit blijft altijd met materiële achterstand zitten.

Hetzelfde geldt voor mijn voorstel voor een noodgreep 22. Lb4

  12AbStefan4

Het sterkst is hier 22. … b2+ en of wit nu slaat op b2 of erachter wil schuilen, daarna slaan met 23. ..  Dxb4     (maar direct slaan met 22. … Dxb4 is natuurlijk ook goed:  23. cxb3 Pc5  24. Db2  (is nog net bij de hand, maar het helpt niet meer) na Pxb3 en Tb8 wordt de zwarte aanval onstuitbaar.)

  12AbStefan5

Onverdedigbaar.   24.  c3  dxc3  25. c5  (dreigt even een schaakje, daar kun je even iets aan doen)  0-0 en zwart heeft de goede voortzettingen voor het uitkiezen    24. c5  0-0  waarna Pc5, en zwart stoomt door.      Enz., enz.

  2S7A2523bWEB

Eens even kijken. Kan ik niet offeren? Ab maakt een wat verbouwereerde indruk.

Was mooi allemaal. We vinden dat Stefan nog maar eens vaker langs moet komen.