Maandag 27 augustus startte het nieuwe seizoen. Traditiegetrouw ging de kampioen het opnemen tegen alle andere schaakvrienden van Aris de Heer tegelijk. Gezien onze uitgedunde gelederen mochten we spreken van een goede opkomst. We misten alleen Ab Hauer. Hopelijk alleen nu. Het lijkt er dus op dat vrijwel iedereen er van doordrongen is, hoe belangrijk zijn aanwezigheid is, willen we het redden in de tweede klasse NHSB.

Foto's groter of beter, klik erop!

  2S7A4042WEB

Ron mocht vandaag als eerste ervaren, dat als ze er zijn, ze niet over zich laten lopen. Hij kreeg taaie tegenstand te verduren.

Alleen Herman was al gauw het haasje. Al in de opening overzag hij een pionvork en verloor aldus een stuk. Dapper zwoegde hij verder, maar dat kon Ron wel op zijn routine uitschuiven.

Maar tegen Peter kreeg hij lang geen kansen om het ingewikkeld te maken en aldus onze trouwe, veelbelovende laatinstromer tactisch van het veld te tikken. Hij moest dus maar geduldig positioneel wachten tot het leuker werd.

   2S7A4038WEB

Nu zijn dat niet de partijen voor een simultaangever waar de meeste energie in gaat zitten. En uiteindelijk kwam er toch een fout. En kon ook deze partij zonder veel moeite worden uitgeschoven.

Tegen Gerrit pakte Ron de opening actief aan en dat is niet Gerrit’s sterkste punt. Die stond dus al gauw in de opening passief, vooral door een machteloze loper op c8, die vrijwel de totale partij noodgedwongen stond te niksen.  Ik probeerde als toeschouwer de hele avond te bedenken hoe Gerrit nog actiever zou kunnen worden, maar zag het ook niet. (Jammer, ik had het hem graag willen influisteren. Was nog niet eenvoudig geworden, want Ron zag naast zijn schaakarbeid ook nog kans mij in de gaten te houden.  Hij had me al toegesist dat ik Martin niet mocht voorzeggen. Wel vleiend, want ik denk dat die jongens het inmiddels zelf meestal veel beter zien dan ik.) Ron moest hier wel even een plannetje bedenken om gebruik van te maken van Gerrit’s machteloosheid. En dat deed hij. Hij kon dat daarna zonder veel nadenken ten uitvoer brengen. Hij gebruikte zijn koningspionnen niet om zijn koning te beschermen maar om aan -te- vallen! Op de foto kunt u zien tegen wat voor griezelige bestorming Gerrit moest aankijken. En dan begint hier de fase waarin wit het natuurlijk af moet maken, maar dat vraagt dan wel even rekenwerk en precizie. Nou die kwamen er.

  2S7A4057WEB

Hoefde Ron in de zojuist gememoreerde potjes niet heel veel energie te steken, dat lag al anders bij Paul, Bert, en Frank. Maar met veel strategisch gezwoeg lukte het hem toch bij alle drie wat voordeel te verwerven.

Dat zei ik tegen Paul na afloop, maar die ontkende dat. Nee, het was terecht remise! Dat is in de eindstelling  na Tbxc8 wellicht waar, maar een aantal zetten hiervoor had wit toch betere kansen.

 2S7A4036WEB 

Eindstelling:

       Paul1

Enkele zetten eerder:

Paul2

Na …   cxd5 vindt K. dat wit toch na Tc1, al of niet na eerst d4, beter staat. Die toren op a7 is een beetje vervelend. Maar het werd remise.

Bij Bert ging het ook niet vanzelf. De twee kemphanen van de interne deden ook nu weinig voor elkaar onder. In onderstaande eindstelling werd tot remise besloten.

  Bert1

Ik denk niet dat Ron daar in een gewone partij tevreden mee geweest zou zijn. Maar ja, zijn tegenstander is niet de eerste de beste, en het wordt al laat, en men wordt toch moe van zo’n simultaantje. Ik vroeg me al enkele zetten eerder af waarom Ron niet gewoon f4 speelde. Ook nu is dat zeker een zet! Na bijv. wat herschikken van de torens zijn er beslist gemakkelijker plannen te bedenken voor wit dan voor zwart. Dacht uw argeloze toeschouwer in zijn onnozelheid.

Frank’s partij heb ik onvolledig gevolgd, maar wel kreeg ik mee:

  2S7A4035WEB

 

Frank1

Dat is toch gewoon stukverlies!?

Maar als ik enige zetten later ga kijken zie ik dat materiële overwicht niet. Hoe kan dat? Toch staat wit nog steeds gewonnen. Dacht ik. Dacht de computer ook.

  Frank2

Ik keek met Frank na afloop naar 1.  ….  Tfe8 maar ook nu kan er toch van alles. Zelfs  2. T1xe8 Taxe8  En opnieuw kan er van alles, maar het simpele 3. Lxd6 is ook genoeg. Maar wit moet daarna wel even Kh2 spelen om wat gezeur over de onderste lijn te voorkomen.

Waarom Ron remise acepteerde begrijp ik  niet echt. Of heb ik het verkeerd?

Mijn conclusie : drie plusremises voor Ron, en vooral omdat het laat begon te worden.

Maar wellicht ook omdat Ron al zijn energie nodig had voor de partijen tegen Martin en Jos.

Die waren bijzonder.

Martin at een pionnetje, maar moest daarvoor dulden dat er een heel vervelende loper op d6 stond die zijn verdere ontwikkeling danig in de weg zat (nu ja, van zijn schaakstelling bedoel ik). En ja, die twee krampachtige paarden aan de rand. Van de stelling hieronder vindt K. dus dat wit beter staat.

  Martin1

Ron speelde hier  1. c4  Wat mij verraste. Het leek me best sterk. Zo kun je de positie van die heerlijke loper op d6 wellicht nog verstevigen met c5. Maar K. vindt dit niet het beste plan. Die adviseert hier 1. Pb3  ( Bijv. …. Pc6  2. Kd2 (hallo!) f6 (o.a.)  3. Lb5 met nog steeds iets beter spel voor wit.) Het wordt wel erg ingewikkeld intussen. Je zal het als simultaner maar moeten uitrekenen! En Martin, die deze hele fase uitstekend speelt, gaat zich nu los worstelen.

4…b6! 5.Tc1 La6 6. Le2? [6.h4!?] 6…Tc8!

Martin 1b

7.c5? dat was het plan, maar het werkt niet goed Lxe2 8.Kxe2  zwart staat nu echt beter. Dus inmiddels kunnen we gaan spreken van een knap potje schaak van Martin. Pb7 Begrijpelijk! Weg dat ding op d6. Maar andere zetten zijn nog iets sterker (8…Pc6!?; 8…b5!)] 9.Pc4? objectief gezien maakt dat de zaak niet beter, maar het creëert wel een nieuwe dreiging. Een paard naar d6 i.p.v. een loper is ook lollig.  9…bxc5 10.dxc5

  Martin2

En nu ziet het ernaar uit dat zwart voor de tweede keer een pion wint, op c5,  en de risico’s maar op de koop toeneemt. 10. Paxc5?  Logisch toch! Weg met dat steuntje van Ld6. En nog een pion. Heel smakelijk!  Maar interessant blijkt bij analyse dat K. totaal niet kijkt naar die pionwinst. Die wil eindelijk zijn ontwikkeling voltooien en legt daartoe bijv. de volgende lange en diepzinnige variant op het bord legt:   10…f6! 11.Tc2 Tc6 of (11…Kf7) 12.Tb1 Pxd6 13.Pxd6+ Ke7 14.Pe4 f5 15.Tb4 Pb6.  met voordeel voor zwart!  Ik stond na 10. ….   Paxc5 een beetje mee te denken over na Lxc5 terugslaan met Paard of met Toren, en fluisterde wat naar Martin! Oei,dat mocht niet! Maar mijn suggestie was hoogstens verkeerd geweest.  11.Lxc5 Ik dacht dat hierna slaan met de toren beter was dan met het Paard. Martin kennelijk ook.

  Martin3

11…Txc5?

Maar beter blijkt toch  11…Pxc5!! 12.Pd6+ Ke7 13.Pxc8+ Txc8 en dit eindspel met 2 pionnen voor een kwaliteit taxeert K als gelijk. Bijv. 14.Tc2 ter verdubbeling 14…d6 15.Tb1 Kd7 en wit kan niet binnenvallen met zijn torens  12.Pd6+ Ja, ook dit wordt een kwaliteit tegen 2 pionnen, maar de witte stukken staan nu beter. K. geeft nu een plus voor wit!   Pxd6 13.Txc5 Ke7 14.Tb1

  Martin4

Van de rest heb ik geen stellingkiekjes meer, maar weet wel dat zwart toch langzamerhand de witte activiteit kon neutraliseren en beter kwam te staan, en het eindspel misschien zelfs had kunnen winnen  (vonden onze andere matadoren achteraf) , maar Ron schwindelde zich eruit en won tenslotte zelfs nog fraai met een dame-offer. Wat een partij!

Niet alleen hier had Ron veel energie voor nodig, maar ook bij die tegen Jos. Die vertrouwde me op een gegeven moment toe dat hij geen idee had hoe het er nu bijstond. Het was een erg strategische stelling. Maar dan zoekt Ron de tactiek. Met een loper op b1 en een dame op c2 hoopt hij een koningsaanval te creëren.  Misschien is dat te simpel gedacht, zeker tegen een tacticus als Jos. Hoe ga je die niet al te degelijk ogende zwarte koningsstelling te lijf? Als Ph4 mogelijk wordt? Een derde aanval op g6? En dan een stukoffertje?

Maar het lukt niet Ron echt. Ook de positie in het centrum blijkt slechts schijnbaar gevaarlijk.

Jos1

Jos reageert koeltjes, en creëert tegenkansen. Met zijn sterke loper op b7. Jos schijnt al lang te weten dat die witte koningsaanval niet sterk genoeg zal zijn.  

Jos2

Het lijkt hoopgevend, maar K vindt hier de zwarte stelling al veel beter. Als wit hier aan zet zou zijn zou bijv. Pxg6 weerlegd worden door Le4!

Via d5 gaat de zwarte dame zich verdedigend met de aanval bemoeien. Dat is het mooiste bij schaak: aanvallend verdedigen!  Ron zoekt wanhopig naar andere aanknopingspunten nu dat treintje op c2 en b1 toch te primitief lijkt. Dan maar met de dame op f4. Maar de zwarte tegenaanval wordt inmiddels te sterk.

  Jos3

1. … Pd5   2. Dg3 g5! 3. Pf3 Pf4  4. Te1     zal wel moeten, want Pe2 kun je echt niet toelaten.

Jos4

Een mooie stelling.  Ik stond erbij en keek ernaar. Nu is zwart in de aanval. Kun je hier niet  een paard offeren op g2?  Nee, dat is al te mooi, want die grappen worden in de kiem gesmoord door 5. Le4   Dan maar  wat rustiger de zwarte aanval verder versterken? En  zwart kan wel gewoon ruilen op f3. Waarna wit een eindspel in moet met een veel minder prettige pionnenstelling.  K. ziet het allemaal wel zitten.

Maar Jos biedt remise aan. Wat Ron natuurlijk dankbaar accepteert. En later benoemt als een sportief gebaar van Jos.  En dat moet het wel geweest zijn. En wellicht had Jos ook geen zin in zo’n nog veel tijd vergend beter eindspel. Zo gaat het vuurtje  als een nachtkaars uit.

Maar wat was het allemaal weer spannend.

En zo bereikte Ron een mooi resultaat met 4 remises (waarvan  drie  ‘plus’remises )  en 4 winstpartijen.  6 uit 8. Fraai!

Eindcorrectie moet nog plaatsvinden