Boeiende start van een nieuw seizoen

Vorige week was er het traditionele simultaantje en afgelopen zondag nog even de even traditionele inspanningen van de zomermarkt. Je kunt je afvragen of al de energie die erin gestoken wordt (Paul!) wel zinvol is.

R1=1010316bWEB  R1=1010316bWEB

(2014.   De geïnteresseerden hebben het misschien moeilijk tegen Paul. Ze knielen in aanbidding neer voor de kracht van onze topper. Later bleek de witte mijnheer, die het heel lang volhield en uiteindelijk verloor door op de duivelse en foutieve inblazingen van zijn buurman te letten, een Elo van rond de 1750 te hebben. Lid van een schaakclub in Aalsmeer. Helaas een beetje te ver weg.)

Hoewel …   twee jaar geleden vingen we op de zomermarkt onze goudvink, en Jos Lohmann verklapte me dat vorig jaar bij de stand van Aris de Heer de gedachte bij hem bovenkwam  dat die kleine vereniging wellicht iets voor hem was, temeer daar hij op de fiets van Purmerend naar Midden Beemster wellicht tegelijk nog iets aan zijn fysieke conditie kon doen. Dus toch ….
 

Maar na de voorzichtige warming-ups vorige week was het dan nu echt zover.  Joop mocht de  lootjes voor de eerste ronde trekken. En deed dat met paranormale superioriteit. Geheel toevallig werd steeds jeugd aan een oudere gekoppeld. En dat leidde tot boeiende botsingen. Waarbij het feit dat er voor de hele partij minder tijd beschikbaar is toch meer voor de ouderen dan voor de jongeren een handicap lijkt.

In een naar de smaak van onze goudvink veel te remise-achtige stelling met nog vijf minuten voor 15 zetten hoorden wij  plots luid door de speelzaal snerpen: "DE KLOKKK !!!!" "DE KLOKKK!!!", alsof er gewaarschuwd moest worden voor een boven ons rondcirkelende roofvogel.

Uit de binnenkomende post: "Geloof het of niet, ik heb nooit eerder de Stonewall gespeeld. Wilde eens wat anders proberen. Had niet verwacht dat Marco op d5 gewoon zou nemen. Ben toch niet blij met die korte tijd, al ging het nu goed. Ik weigerde zelfs remise met 5 minuten minder en toen ging hij in de fout."  "Over mijn 15….a5 ben ik zeer tevreden, dat is het goede plan. Alleen 18…., a4 is onnauwkeurig. Ik had natuurlijk De7 moeten spelen, had niet gezien dat hij na 18. Db4 met schaak op b7 slaat. Dat krijg je met dat sneller moeten spelen…hij kon nu dus gewoon op a4 nemen en dan is het geheel gelijk.

R1=MarcoRon  R1MarcoRon

Gelukkig deed hij wat anders en ik kwam nu snel in het voordeel."

Ook de rest van Ron's commentaar suggereert dat onze nummer 1 het vanavond helemaal niet eenvoudig vond om te winnen. En dat moest hij voor zijn fatsoen natuurlijk wel. Voor ons was het wel leuk om te zien hoe Marco lang goed partij gaf.  Ron: "Marco gebruikte dus nu beter zijn tijd."  Dat mag zo zijn, maar in een later stadium speelde hij toch weer vlugger dan echt noodzakelijk. En verloor alsnog!   " Daarna gemakkelijk af kunnen maken, ondanks resterende 4 minuten. Marco geeft pas op als ie mat staat."

Soortgelijke taferelen van noodzakelijke totale inspanning bij veteranen tegen  junioren:   Gerrit (tegen Sven) en Paul (tegen Jasper)

Sven – Gerrit     

Na 12. e5!  kan zwart gaan overwegen om maar naar huis te fietsen en daar een goede DVD op te zetten of in bed een goed boek te gaan lezen. Na 12 … Pxe5 13. Lxe5 dxe5 volgt 14. Pc7 met dameverlies. Na 12 .. Le7 bijv. 13. 0-0 0-0  14. Pxe7+ Pxe7  15. exd6 cxd6 16.Txd6 en de zwarte stelling stort in  Na 12 .. Tc8 13. exd6 Lxd6  14. De4+ Kf8 15. Pxc7 enz.

Wit speelt echter  12. 0-0 Le7 en laat nog een keer de sterke zet 13. e5 liggen . Toch blijft de stelling heel moeilijk voor zwart. Na 15 b5 (15e5!?) was 15 … Pe5 onvoldoende, maar toch het beste.

R1=SvenGerrit R1=SvenGerrit

15 … Pa5?  (Pe5 is onvoldoende,maar wel beter) waarna 16.Db4 (valt het paard aan) moet volgen b6  17. e5!!  (daar is-ie weer!) Het is raadselachtig waarom Sven die zet vier keer achtereen laat liggen. Het is toch duidelijk dat daardoor de torens op e1 en d1 ontzettend sterk worden! De partij is dan zo goed als uit. Maar Sven speelt 16. Da4 en na b6 17. Ld2? (het wordt eentonig: 17.  e5!) c6! is het meeste voordeel van wit verdampt. Teleurgesteld produceert wit nog twee wat mindere zetten (18. Pxe7? (bxc6!?)  en 19. Lc3?) en dan is het laatste restje voordeel ook verdwenen. Bij zet 26 staat zwart zelfs in het eindspel een tikje beter en dat is bij deze zwartspeler behoorlijk gevaarlijk. Ik denk toch dat Gerrit remise aanbood. Hij was na deze moeizame avond met de onophoudelijke dreiging van een nederlaag waarschijnlijk zo opgelucht dat hij het er maar verder bij liet zitten. Ja ja, die jeugdspelers laten zich niet meer zomaar oprollen.

Evenzeer geweldig, spannend en beslist geen makkie voor de seniorpartij was Jasper-Paul.   De  opening van Jasper was niet geweldig. Na  1.d4 Nf6 2.c4 e6 3.Nc3 c5 (Benoni) is 4. e3 een slappe zet. (Die trouwens op ons niveau veel gespeeld wordt.)  4. d5 is actiever. (Alleen moet je die niet als junior tegen Ron spelen want die weet alles van het Benkö-gambiet. 4. …..  b5).En na 4 …. d5! (daarom is e3 slap) is 5.Qf3?? ook niet goed.[5.Nf3!? 0ntwikkelen!!  Als er geen duidelijke reden voor is, moet die dame niet te vroeg in het spel gebracht. En waarom naar f3? Die tijd kun je beter gebruiken. ] 5…Nc6 6.Nge2? (waarom die fijne, lieve, belangrijke, voorlopig enige actieve loper van f1 blokkeren en ook nog een eventuele overhaaste terugtocht van die misplaatste dame onmogelijk maken? M.i. onlogisch.) Na 6 ….  Pb4 kan wit al bijna opgeven. Na het noodzakelijke 7. Kd1 is er na dxc4 geen gein meer aan voor wit.

 R1=JasperPaul       R1JasperPaul

Maar gentleman als hij is, wil Paul zijn jonge tegenspeler niet te veel ontmoedigen en speelt het veel mindere cxd4. Dat gaat hem later heel veel denkwerk bezorgen, want na wederzijds logische zetten (behalve Dg5) staat ineens het volgende mijnenveld op het bord:

R1JasperPaul3 R1JasperPaul3

De laatste zet van wit was 13. Pdb5 met toren-aanval op de dame. Voorwaar een aardige zet. Best een vondst van onze kampioen-grappenmaker.  Ik stond erbij en keek ernaar. Maar nu kan wit toch gewoon een toren winnen? Jawel:  Dxd1+   14. Pxd1 hxg5  maar schiet zwart daar mee op na 15. Pc7+ ?  Dat vereist nogal wat denkwerk om nu vast te stellen of dat paard op a8 daarna verloren gaat. Daar had Paul geen zin in. Paul ging hier heel lang over iets eenvoudigers nadenken! Logisch! Hij was later heel tevreden met zijn 13 … Dc6.  Is ook goed. Maar minder. Ook een leuke zet hier: 13 …. Dxh2! 14. Kxh2 hxg5+   Maar na 13. Dxd1 wint wit inderdaad het gemakkelijkst, omdat het paard op a8 inderdaad verloren gaat. 15. Pc7+  Kd7  16. Pxa8 Kc6 en daarna b6 of b5 mogen de loper en de koning onderling uitmaken wie aan de paardenbiefstuk mag beginnen. Maar ook na 13. .. Dc6 won Paul op zijn sloffen. Hoewel Jasper dus toch al snel kansloos was, moet zijn originele 13e zet geroemd worden, en moest Paul toch even heel, heel diep nadenken.

Niels tegen zijn vader Bert was wat minder spectaculair. Niels speelde voorzichtig en degelijk tegen pa´s KoningsIndisch. Koos een iets minder plan op de 13e zet. Bert bouwde zijn kleine voordeeltje uit, stond na zet 20 heel erg gewonnen, maar liet daarna een deel van zijn voordeel verdampen, maar bleef toch steeds het beste van het spel houden en na een minder goede 23e zet van wit wordt de druk wel erg hoog en bezwijkt wit met een principiële fout op zet 25 en na zet 26 van zwart is de witte stelling hopeloos.

R1NielsBert1    R1NielsBert1

Zeker na 27. Pf4 waarna g5 een wit paard ook gereed maakt voor de slager. Niels spartelt nog een paar zetten, maar dat wordt natuurlijk niks meer.

Verreweg het meeste opzien baarde Jos Lohmann. Nog niet eens zozeer omdat hij in  19 zetten van Marko won, zowiezo al bijzonder, maar vooral om de manier waarop.

Marko had de openingskennis van zijn tegenstander geprobeerd te omzeilen met 1. b3.  Grappig, maar niet erg gevaarlijk. Kennelijk zeker niet voor Jos. De zwarte stelling was na enkele zetten al erg gezond. Op de 12e zet gebeurt er iets heel bijzonders:

R1MarkoJos1 R1MarkoJos1

Zwart speelt hier – u raadt het nooit – 12 ..  Pf6xe4 , een echt ouderwets stukoffer. En uit het vervolg blijkt dat hij heel goed weet wat hij doet.   Want de volgende zetten volgen alle à tempo: 13. fxe4 Lh4+ 14.Ke2 Lg4+ 15.Pf3 Df4

R1MarkoJos2  R1MarkoJos2

Het ziet er prachtig uit. Koning kan niet meer rocheren, zijn koningsstelling is er niet meer, de loper op b2 staat te niksen, die op f1 ook trouwens. Dat moet voldoende compensatie zijn voor het gebrachte stukoffer. Marko kijkt wanhopig om zich heen, maar vindt ook op het schoolbord met heerlijke gerechten van het Middenpunt de oplossing niet. De sterk aan te bevelen 'Omelet Royal' zal hem niet helpen!

16.Lg2 dxe4 17.Pxe4 Dxe4+ 18.Kd2 Lg5+ 19.Pxg5? Dxg2+

R1MarkoJos3  R3MarkoJos3

en wit geeft op. Prachtig! Alles een lust voor het oog. Kwijlend stond ik ervan te genieten.

Je moet wel een Houdini zijn of een Rybka om je vege lijf te redden tegen zo'n frisse aanvalsspeler.
Maar tot mijn grenzeloze verbazing redden die het inderdaad dus wel. Nog een keertje:

R1MarkoJos2  R3MarkoJos2

Ze keuren 15 … Df4 af!  (15 .. 0-0! met bijna gelijk spel voor wit) Maar wat had wit dan wel moeten spelen? Lg2 leek mij ook het enige!  Computerprogramma's kennen geen zenuwen, blijven ijskoud, gaan niet in het rond kijken, maar gewoon naar de stelling!  Ze spelen hier 16. Dd3!! 0-0 17.Lc1! dxe4 18. Pxe4 . Nu moet eerst de  zwarte dame zich redden, en geloof het of niet, wit blijft gewoon een stuk voor tegen één pion. Inderdaad daar moet nog wel wat vernuft aan gespendeerd worden, want die witte koning staat op de tocht. Maar de computerprogramma's redden dat. Ongelofelijk.

En … wat een mooi gedurfd optreden van Jos. Offer niet echt correct, maar toch een verdiende overwinning. Zo won wereldkampioen Talj ook vaak.  Dat belooft wat voor de toekomst!

Aldus was er vanavond weer veel te genieten. De grote hoeveelheden pinda's en kaas die de niet geheel ingewerkte invalkracht van het Middenpunt ons abusievelijk voorschotelde, maakten de avond nog smaakvoller.

Om na te genieten  hieronder Jos' prestatie:

Marko – Jos

 

__________________________________________________________________________________________

 

Overzicht voor ronde 1, gespeeld op 10 september 2014

Wit

 

Zwart

Uitslag

Marco van Wijk

Ronde de Vink

0-1

Niels Kuijer

Bert Kuijer

0-1

Marko Bosnjak

Jos Lohmann

0-1

Sven Daamen

Gerrit van Dok

rem

Jasper Ittmann

Paul Verkooijen

0-1

Frank de Geus

Afwezig met geldige reden

 

Martin Zwanenveld

Afwezig met geldige reden

 

Peter van Putten

Afwezig met geldige reden

 

Joop Kuijer

Niet gespeeld buiten schuld

 

 

Ranglijst bijgewerkt t/m ronde 1

Nr

Naam

Punten

Wa

Gsp

Gw

Rm

Vl

Perc

1

Ronde de Vink

21,00

21

1

1

0

0

100,0

2

Bert Kuijer

19,00

20

1

1

0

0

100,0

3

Jos Lohmann

17,00

19

1

1

0

0

100,0

4

Paul Verkooijen

13,00

18

1

1

0

0

100,0

5

Gerrit van Dok

10,00

17

1

0

1

0

50,0

6

Sven Daamen

9,33

16

1

0

1

0

50,0

7

Marco van Wijk

6,67

15

1

0

0

1

0,0

8

Niels Kuijer

6,00

14

1

0

0

1

0,0

9

Frank de Geus

5,50

13

0

0

0

0

0,0

10

Marko Bosnjak

5,33

12

1

0

0

1

0,0

11

Martin Zwanenveld

5,00

11

0

0

0

0

0,0

12

Peter van Putten

4,50

10

0

0

0

0

0,0

13

Jasper Ittmann

4,00

9

1

0

0

1

0,0

14

Joop Kuijer

4,00

8

0

0

0

0

0,0

 

Een gedachte over “Boeiende start van een nieuw seizoen”

  1. N.a.v. commentaar op mijn partij tegen Marko:
    Allereerst is het toch altijd leuk om iets over je partij te lezen: dat is stukken spannender als lezen over anderen. In dit geval ook nog erg vleiend. En eerlijk gezegd ook te vleiend, want het was allemaal erg blufferig en gewoon niet correct. Da's best wel schrikken want ik had de zet Dd3 totaal niet gezien, wat dus een blooper 1ste klas is. Reden om me in de toekomst stuk voorzichtiger op te stellen en meer tijd in zelfcontrole te steken.
    Het opvallende is dat Marko wel tijd nam om hier niet een te snelle zet te doen: Hij probeerde duidelijk zich eerst te ontspannen / een schoon hoofd te krijgen, voor hij een zet deed. Tijdens de partij keek ik daar wat verbaasd naar: nu moet ik zeggen dat hij gewoon intuitief heeft aangevoeld dat daar reden voor was. Het 6de zintuig wat iedere echt goede combinatoire schaker heeft, en wat waarschuwt wanneer er iets te halen valt. En  Marko heeft dat kennelijk!  Dit seizoen zal hij de nodige ervaring krijgen hoe met dit zintuig om te gaan, en kijk dan niet verbaasd als hij op einde van seizoen opeen 300 ratingpunten gestegen is. Hij toonde zelf ook uit te zijn op verwikkelingen door op de 12de zet e4 te spelen in het volle besef dat er dan combinaties en complicaties kwamen. En met de kennis van nu had ik waarschijnlijk beter 12 -, Lg6 kunnen spelen dan het paard offeren.

    Ik nam overigens de opening 1 b3 serieus, en vind het zeker geen ongevaarlijk begin. Als je niet uitkijkt, kan wit een systematisch speelplan neerzetten, net zoals de Londener of het Colle ssysteem dat geeft, en dat is altijd lastig tegen spelen. Wit heeft dan bijna geen denktijd nodig en zwart het dubbele, want die is op onbekend terrein.  Als zestiger heb ik de tijd meegemaakt dat de Deense grootmeester Larsen met b3 talloze partijen won; nee dat b3 is best een wolf vermomd als schaap, waar je beter voorzichtig mee kan omgaan als zwart.

     
     

Reacties zijn gesloten.